ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ Και ξύπνησε το παλιό καλό ΑΚΕΛ. Το ΑΚΕΛ των δικαιωμάτων των εργαζομένων, το ΑΚΕΛ κατά του Αμερικανοεβραικού ιμπεριαλισμού, το ΑΚΕΛ προστάτης των οικονομικών παράνομων μεταναστών, το ΑΚΕΛ του εθνομηδενισμού, του αντιευρωπαϊσμού, του άκρατου υπερπροοδευτισμού. Το ΑΚΕΛ του μεγαλύτερου κράτους, των αστελέχωτων υπηρεσιών της γραφειοκρατίας, της φορολογίας των εχόντων και κατεχόντων, το ΑΚΕΛ του συνεργατικού κινήματος, το ΑΚΕΛ των αστόχευτων επιδομάτων, το ΑΚΕΛ της αγνής πρόθεσης των Τούρκων. Το ΑΚΕΛ των εργατοπατέρων. Το ΑΚΕΛ πολέμιος της εκκλησίας και των δεσποτάδων. Το πιθυμήσαμε. Αφού έβαλε την ουρά στα σκέλια για λίγο καιρό μετά την ΑΚΕΛΙΚΗ πενταετία της καταστροφής, επανέρχεται δριμύτερο. Ενοχλήθηκε από την σαρωτική νίκη του Αναστασιάδη στις προεδρικές εκλογές και αφού φαίνεται να απορρίπτει την πρόσκληση - πρόκληση για μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη ο τόπος, επιλέγει την ισοπέδωση, τον μηδενισμό, τις μικροπολιτικές προσεγγίσεις και την ιδεολογική σύγκρουση.
Δικαίωμα της κάθε πολιτικής δύναμης να πολιτεύεται όπως κρίνει. Άλλωστε τελικός κριτής όλων είναι ο λαός που επιβραβεύει ή καταδικάζει πολιτικές και πολιτικές συμπεριφορές. Όμως για να κρίνει σωστά ο λαός θα πρέπει να ακούει τα επιχειρήματα ένθεν και ένθεν. Και προς τούτο το ΑΚΕΛ θα πρέπει να αντέχει και την αντίθετη άποψη όπως εμείς ανεχόμαστε με νηφαλιότητα το πυρ ομαδόν επί παντός επιστητού που έχει επιλέξει. Άποψη μου είναι ότι η στήριξη, αν όχι η παρακίνηση, της κάθε συνδικαλιστικής προσέγγισης, οδηγεί σε συνδικαλιστική ασυδοσία που καταδικάζει ολόκληρη η κοινωνία και συντηρεί το κατεστημένο βλάπτοντας, πέραν της οικονομίας του τόπου και τους ικανούς και άξιους δημοσίους υπαλλήλους. Προβλήματα υπάρχουν, αλλά σίγουρα αυτά δεν είναι ο αριθμός των αλεξίσφαιρων γιλέκων ή το ταρτάν σε κάθε γήπεδο καλαθόσφαιρας . Ούτε και φυσικά στους αριθμούς των γιατρών μπορεί κάποιος να χρεώσει μια πιθανή λανθασμένη ιατρική γνωμάτευση. Η προσφιλής τακτική των ιδεολογικών ψηφισμάτων στη Βουλή των Αντιπροσώπων βλάπτει το καλώς νοούμενο συμφέρον της πατρίδος σε εξαιρετικά δύσκολη περίοδο. Όπως πχ το ψήφισμα κατά του Ισραήλ. Το ανθρώπινο αίμα έχει το ίδιο χρώμα, είτε είναι παλαιστινιακό, είτε ισραηλινό και ο κάθε λογικός άνθρωπος δεν θέλει να το βλέπει να χύνεται. Άλλο αυτό όμως και άλλο η καταδίκη μιας χώρας στρατηγικού μας συμμάχου μέσα από ψηφίσματα με ξεκάθαρο ιδεολογικό υπόβαθρο. Η προσφιλής τακτική της πλειοδοσίας σε στήριξη των ευάλωτων ομάδων που για πρώτη φορά έφερε η παρούσα κυβέρνηση ή τα επανέφερε μετά που τα απέκοψε η καταστροφική τους πενταετία ( ΕΕΕ, σύνταξη χηρείας για άντρες, άδεια πατρότητας, επίδομα στρατεύσιμων του ‘74 κλπ) δείχνει την αγωνιώδη προσπάθεια να ξαναπαρουσιαστούν κοινωνικά ευαίσθητοι με εισοδήματα που έχει καταφέρει να παράξει για τους πολίτες αυτή η κυβέρνηση. Είναι φυσικά και η προσπάθεια τους να παρουσιάσουν την Τουρκία έτοιμη για λύση και τον Αναστασιάδη αδιάλλακτο. Αυτό δεν αξίζει καν σχολιασμού. Δεν δουλεύει φαίνεται το τσιμέντο του 2004. Μα καλά δεν παρακολουθούν τι λέει ο Ερντογάν, ο Τσαβούσογλου, ο Μπαχτσελί, ο Μπουλούτ, η Αξενέρ, ακόμα και ο «καλός» Ακιντζί. Λύση μόνο με την επικυριαρχία της Τουρκίας για να ελέγχει την Κύπρο ες αεί. Ξεχάσαμε και τον Μπούταρη . Σαφώς και η βία είναι καταδικαστέα από όπου και αν προέρχεται. Αλλά δεν τους άκουσα να κατακρίνουν και τις εμετικές, ανιστόρητες δηλώσεις του που προσβάλλουν τους Έλληνες και την Ιστορική μας μνήμη. *Βουλευτής ΔΗΣΥ
0 Comments
Leave a Reply. |
APXEIO
March 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|