Η επιμονή της Τουρκίας και των τουρκοκυπρίων να διευθετηθεί κατά τις δικές τους επιθυμίες το ζήτημα των υδρογονανθράκων στην Κύπρο, πριν την συνολική διευθέτηση του κυπριακού προβλήματος, πέραν του ότι προσκρούει στα ήδη συμφωνηθέντα επί του θέματος μεταξύ Χριστόφια-Ταλάτ και μεταβάλλει τη βάση των συνομιλιών, αποτελεί συνάμα και μια άκρως απαράδεκτη διεκδίκηση. Ορθά ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας λοιπόν αρνείται να συζητήσει αυτό το κεφαλαιώδους σημασίας ζήτημα και ορθά απορρίπτει τις τουρκικές και τουρκοκυπριακές προκλητικές τοποθετήσεις και απαιτήσεις.
Αυτή τη θέση ο Νίκος Αναστασιάδης πρέπει και οφείλει να την διατηρήσει. Και θα τη διατηρήσει, όποιες κι αν είναι οι έξωθεν πιέσεις, όποιες κι αν είναι οι «προτροπές» συμμάχων και «άσπονδων φίλων». Το θέμα των υδρογονανθράκων στη Κυπριακή ΑΟΖ δεν μπορεί να αποτελέσει προϋπόθεση ούτε για συνέχιση των συνομιλιών ούτε για επίλυση του Εθνικού Θέματος. Τέτοια απευκταία εξέλιξη, μόνο επιζήμια μπορεί να αποβεί, τόσο για τις περαιτέρω προσπάθειες επίτευξης λύσης, όσο και για τα εν γένει δίκαια του Κυπριακού Ελληνισμού. Εξ ου και όπως έχω αναφέρει σε προηγούμενο άρθρο μου, η επιμονή για επανέναρξη των συνομιλιών στη συγκεκριμένη παρούσα χρονική στιγμή, με την Τουρκία ανοιχτά να απειλεί και τους τουρκοκύπριους κατά τα άλλα αδελφούς και συνοδοιπόρους μας να αποπειρούνται να αλλάξουν τη βάση επί της οποίας διεξάγονται οι διαπραγματεύσεις, δεν μπορεί να ωφελήσει με κανένα τρόπο και με καμία λογική τα εθνικά συμφέροντα. Οι αδιάλλακτες θέσεις του «σύνοικου» στοιχείου, απότοκο της επιρροής που ασκεί επί τούτου η νέο-Οθωμανική Τουρκία, δεν επιτρέπεται να μεταβάλουν την καθαρή θέση ότι το ζήτημα του φυσικού αερίου, θα διευθετηθεί με την συνολική λύση του κυπριακού. Ούτε βεβαίως οι «αλά καρτ» τουρκικοί λεονταρισμοί στην Κυπριακή ΑΟΖ και η επίδειξη ναυτικής πολεμικής ισχύος από μέρους της κατοχικής δύναμης, πρέπει να μας πτοούν. Ταυτόχρονα όμως, το σκηνικό που επιχειρεί να στήσει η Άγκυρα στην Ανατολική Μεσόγειο αλλά και η επεκτατική πολιτική που αυτή εφαρμόζει γενικότερα, οφείλουν να προβληματίσουν την πολιτική ηγεσία της πατρίδας μας. Η μέχρι σήμερα πολιτική του «καλού παιδιού» που έχουμε ασκήσει απέναντι στην Τουρκία ούτε απέδωσε ούτε πρόκειται ποτέ να αποδώσει καρπούς. Κύπρος και Ελλάδα ανεπιτυχώς έχουν προσπαθήσει να εφαρμόσουν την πολιτική αυτή με την ελπίδα ότι θα εξευμένιζαν το θηρίο. Κάθε τέτοια όμως προσπάθεια κατέληγε σε παταγώδη αποτυχία, με τραγικό αποτέλεσμα, τις συνεχείς υποχωρήσεις και παραχωρήσεις ακόμα και σε θέματα αρχής, τη συνεχή διολίσθηση των μειζόνων εθνικών θεμάτων και την παντελή αποθράσυνση της Άγκυρας η οποία με κάθε ευκαιρία και σε κάθε περίπτωση προβάλλει όλο και πιο απαράδεκτες απαιτήσεις. Η προσήλωση συνεπώς της πλευράς μας σε ξεκάθαρες θέσεις και η κρυστάλλινη τοποθέτηση, χωρίς να αφήνεται οποιοδήποτε περιθώριο αμφιβολίας ή αμφισβήτησης, ότι το θέμα των υδρογονανθράκων στην Κυπριακή ΑΟΖ σε καμία περίπτωση θα τεθεί στο τραπέζι των συνομιλιών παρά μόνο ως μέρος της συνολικής διευθέτησης του κυπριακού προβλήματος, αποτελεί και την ασπίδα μας στην παράλογες και επικίνδυνες τουρκικές διεκδικήσεις. Αυτό να πράξει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και ολόκληρος ο Κυπριακός Ελληνισμός θα βρίσκεται στο πλευρό του στην προσπάθεια του αυτή.
0 Comments
Leave a Reply. |
APXEIO
April 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|