Του Ανδρέα Δράκου* Η παράνομη μετανάστευση εμφανίζεται στις χώρες υποδοχής οι οποίες δείχνουν να αδυνατούν να αποδεχθούν άλλους μετανάστες. Τα στατιστικά στοιχεία για την παραμονή μετανάστευση αποτελούν εκτιμήσεις των αστυνομικών αρχών των χωρών και βασίζονται στον αριθμό των συλλήψεων και των απελάσεων των μεταναστών, για το λόγο αυτό συχνά δεν αντικατοπτρίζουν το πραγματικό μέγεθος την παράνομης μετανάστευσης. Σύμφωνα με εκτιμήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σήμερα υπάρχουν τουλάχιστον 4,5 εκατομμύρια παράνομοι μετανάστες στα κράτη - μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αριθμός ο οποίος αυξάνεται κατά 500.000 ως 700.000 κάθε χρόνο.
Υπολογίζεται ότι 3,4 εκατομμύρια παράνομοι μετανάστες βρίσκονται σήμερα στη Γερμανία, την Ισπανία , το Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γαλλία και την Ιταλία. Οι περισσότεροι προέρχονται από το Ιράν, το Ιράκ, την Συρία, την Τουρκία, το Αφγανιστάν και την Κίνα, αλλά και από τις χώρες της Αφρικής, της Ασίας , της πρώην Σοβιετική Ένωση και χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης. Περίπου το 40 % των παράνομων μεταναστών απελαύνονται στις χώρες καταγωγής τους ή επαναπροωθούνται στη χώρα μέσω της οποίας εισήλθαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Συχνά πρόκειται για παράνομους οικονομικούς μετανάστες, οι οποίοι αναζητούν μια καλύτερη ζωή σε δημοκρατικό έδαφος. Πολλοί ζητούν πολιτικό άσυλο, όμως οι χορηγίες πολιτικού ασύλου βρίσκονται σε χαμηλά ποσοστά, εκτός από την Κύπρο τους δίνει πλουσιοπάροχα επιδόματα. Αυτό συμβαίνει όχι μόνο στην Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και στην Κύπρο η οποία θεωρείται ως το ιδανικό πέρασμα για τους μετανάστες είτε μέσω της θάλασσας γιατί η χώρα μας αποτελεί το σταυροδρόμι τριών ηπείρων είτε μέσω της χερσαίας μετάβασης από τα οδοφράγματα λόγω κατοχής. Ο αυστηρός έλεγχος μέσο με το οποίο η Ευρωπαϊκή Ένωση προσπαθεί να αντιμετωπίσει την παράνομη οικονομική μετανάστευση, δεν μπορεί να είναι η λύση στο ζήτημα, καθόσον αντιμετωπίζει τις συνέπειες και όχι τις αιτίες που το προκαλούν. Η λύση πρέπει να αναζητηθεί στην προαγωγή της ειρήνης και της πολιτικής σταθερότητας στο σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δημοκρατικών αρχών , στην οικοδόμηση της οικονομικής, της κοινωνικής και της περιβαλλοντικής ανάπτυξης στις χώρες καταγωγής των μεταναστών. Η λύση αυτή όμως δεν μπορεί να είναι το αποτέλεσμα των προσπαθειών μίας μόνο χώρας. Χρειάζεται μια κοινή Ευρωπαϊκή μεταναστευτική πολιτική η οποία επί του παρόντος απουσιάζει. Ζήτημα πρώτης προτεραιότητας αποτελεί η αναθεώρηση της Συνθήκης του Δουβλίνου ΙΙ που προβλέπει επαναπροώθηση των μεταναστών στη χώρα υποδοχής. Η συμφωνία αυτή, η οποία εγκλωβίζει του μετανάστες στο σημείο εισόδου τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μεταβάλει την Κύπρο από χώρα διέλευσης χιλιάδων μεταναστών σε τελικό προορισμό τους. Γι΄ αυτούς τους λόγους η χώρα μας πρέπει να καθορίσει μια πιο αυστηρή μεταναστευτική πολιτική σε ότι αφορά τους παράνομους μετανάστες. Πρέπει να καθορίσει την παραμονή των λαθρομεταναστών στα κέντρα υποδοχής στα οποία να φιλοξενούνται για κάλυψη των βασικών αναγκών τους όπως ορίζει η κοινοτική νομοθεσία. Επιπρόσθετα να μπορούν να έχουν πρόσβαση σε βοηθήματα κάλυψης αναγκών και να παραμένουν στα κέντρα υποδοχής μέχρι την εξέταση της αίτησης τους. Η έλλειψη κατάλληλων υποδομών, όπως κέντρα υποδοχής αιτητών πολιτικού ασύλου και η έλλειψη δυνατότητας σωστής διαβίωσης τους, τους δίνεται η ευκαιρία να δημιουργήσουν γκέτα, φτωχογειτονιές, ευνοεί τη δημιουργία κυκλωμάτων διακίνησης παρανόμων, την πορνεία, την εμπορία προσώπων και την σύναψη εικονικών γάμων. Τέλος η Κυβέρνηση Αναστασιάδη δεν έχω καμιά αμφιβολία πως θα καθορίσει μια πιο αυστηρή μεταναστευτική πολιτική σε ότι αφορά τους παράνομους μετανάστες. * BSC Business Administration- MBA
0 Comments
Leave a Reply. |
APXEIO
April 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|