ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ Ν. ΣΑΜΨΩΝ Οι συνομιλίες για επίλυση του κυπριακού έχουν πεθάνει. Κι έχουν πεθάνει όχι τώρα, αλλά από τον περασμένο Οκτώβριο. Όποιος αρνείται να αντιληφθεί και να παραδεχτεί αυτή την πραγματικότητα εθελοτυφλεί. Όσο πιο σύντομα αποδεχτούμε το αδιέδοξο, όσο πιο γρήγορα καταλάβουμε ότι οι διαπραγματεύσεις έχουν καταρρεύσει, τόσο πιο γοργά θα λάβουμε και τα ενδεικνυόμενα μέτρα για να προστατέψουμε τους εαυτούς μας και την Κυπριακή Δημοκρατία από τον τουρκικό επεκτατισμό και από τις επιβουλές της Άγκυρας. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει το πολιτικό ανάστημα για να παραδεχτεί δημόσια τις πραγματικότητες αυτές και να δώσει ταυτόχρονα και τις ανάλογες οδηγίες για τον παραπέρα χειρισμό του Εθνικού Θέματος.
Αυτό που απομένει είναι να παρακολουθήσουμε τις διάφορες υπόλοιπες πολιτικές μεταλλάξεις. Θα είναι θεωρώ ιδιαίτερα ενδιαφέρον να εξετάσουμε και να αναλύσουμε τον τρόπο με τον οποίο οι διάφοροι θιασώτες της λύσης μέσω διζωνικής - δικοινοτικής ομοσπονδίας θα απεκδυθούν το μανδύα των ομοσπονδιακών και θα φιγουράρουν ως οι πλέον ένθερμοι υποστηρικτές μιας άλλης πολιτικής και μιας φιλοσοφίας την οποία μέχρι τώρα θανάσιμα μισούσαν και καταδίκαζαν. Αυτή η πολιτική μετάλλαξη θα είναι πράγματι πολύ ενδιαφέρουσα. Κι αυτό γιατί θα λάβει χώρα ξεδιάντροπα μπροστά στα μάτια του κυπριακού λαού. Περιμένω με αγωνία να δω πως οι ένθερμοι υποστηρικτές της λύσης μέσω της διζωνικής - δικοινοτικής ομοσπονδίας θα μεταλλαχθούν σε πολιτικά όντα που πρεσβεύουν σήμερα ακριβώς το αντίθετο! Και το χειρότερο; Θα προσπαθήσουν να μας πείσουν πως ουδέποτε υποστήριξαν αυτά που για χρόνια δημόσια διακήρυτταν! Πως λάθος είχαμε καταλάβει. Πως τους παρεξηγήσαμε. Και έχοντας κάνει αυτή την "κολοτούμπα" θα διεκδικήσουν ακολούθως θέσεις και αξιώματα στη νέα τάξη πραγμάτων... Αλήθεια όμως. Ποια εμπιστοσύνη μπορεί να έχει ο Κυπριακός Ελληνισμός στο πρόσωπο αυτών των πολιτικών χαμαιλεόντων; Που αλλάζουν χρώμα και απόχρωση κατά το δοκούν και όποτε το πολιτικό περιβάλλον το απαιτεί για να μπορούν να βρίσκονται πάντοτε στο προσκήνιο και να καθορίζουν, με το αζημίωτο βέβαια, τις τύχες του λαού μας; Αυτούς τους ανθρώπους, ο λαός πρέπει να τους κατατάξει εκεί που τους αξίζει. Στην απαξίωση και στην περιφρόνηση. Όχι για τις θέσεις, τα πιστεύω και τα ιδανικά τους του χθες, τα οποία αν διατηρούσαν και μετά την κατάρρευση των συνομιλιών μπορεί και να ήταν απόλυτα σεβαστά, αλλά για τις μεταλλαγμένες θέσεις τους σήμερα και ενδεχομένως για το τι θα αποφασίσουν ότι τους συμφέρει να υποστηρίξουν αύριο. Τέτοια πολιτικά όντα κακό κάνουν και καλό δεν κάνουν. Ούτε στην πατρίδα ούτε στο λαό ούτε όμως και στην όποια παράταξη ανήκουν. Θα ανέμενε κανείς ότι θα είχαν την πολιτική ευθιξία να παραδεχτούν την πλάνη τους. Να απολογηθούν για την απόπειρα να οδηγήσουν τον κυπριακό ελληνισμό σε επικίνδυνες ατραπούς και λανθασμένα μονοπάτια. Δεν πρόκειται όμως να το πράξουν. Άλλωστε είναι στη φύση του χαμαιλέοντα να αλλάζει χρώμα ανάλογα με το περιβάλλον στο οποίο βρίσκεται. Γιατί να περιμένουμε κάτι διαφορετικό από αυτούς; Χαμαιλέοντες κι αυτοί. Η μόνη διαφορά είναι πως τούτοι οι χαμαιλέοντες αλλάζουν χρώμα όχι γιατί τους το επιβάλλει η φύση, αλλά γιατί έτσι επιτάσσει το δικό τους πολιτικό και προσωπικό συμφέρον. Το οποίο τις πλείστες φορές είναι εντελώς ξένο από το καλώς νοούμενο συμφέρον της Πατρίδας...
0 Comments
Leave a Reply. |
APXEIO
April 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|