Γιαννάκη Λ. Ομήρου - Τέως Προέδρου της Βουλής των ΑντιπροσώπωνΕίναι περισσότερο από εμφανής η απουσία μαζικής συμμετοχής της νέας γενιάς από συλλογικές προσπάθειες και πρωτοβουλίες που αφορούν στην πολιτική διαδικασία υπό την ευρεία έννοια. Η πρόσφατη άρνηση δεκάδων χιλιάδων νέων να εγγραφούν στους εκλογικούς καταλόγους των προσεχών προεδρικών εκλογών το πιστοποιεί κατά τον πλέον εμφαντικό τρόπο.
Διατυπώνεται συχνά το ερώτημα γιατί η ζωντάνια και η ορμή των νέων δεν διοχετεύεται και δεν εκφράζεται μέσα από τους πολιτικούς φορείς και τις πολιτικές διαδικασίες. Όσοι διατυπώνουν αυτά τα ερωτήματα τις σκέψεις και τους προβληματισμούς περιορίζονται στην άκριτη διαπίστωση, χωρίς να μπαίνουν στον κόπο να αναλύσουν το φαινόμενο και να εντοπίσουν τα αίτια της σημερινής ιδιώτευσης και της αποχής της μέγιστης πλειοψηφίας της νέας γενιάς από τους πολιτικούς αγώνες. Γι’ αυτούς που έζησαν τις δεκαετίες του 1960 και του 1970, τις έντονα φορτισμένες με τους δημοκρατικούς αγώνες της εποχής, το φαινόμενο μοιάζει περίεργο αν όχι και ενδεικτικό μιας επικίνδυνης παθογένειας της εποχής μας. Αν θέλουμε ωστόσο να δούμε χωρίς παρωπίδες την πραγματικότητα και να δημιουργήσουμε ξανά τις προϋποθέσεις να γίνει η πολιτική ελκυστική στους νέους, θα πρέπει να εγκαταλείψουμε τη μεμψίμοιρο κρισιολογία. Θα πρέπει να δούμε πως η πολιτική μπορεί να γίνει ξανά φερέγγυα, αξιόπιστη, με προτάσεις, ιδέες και επιχειρήματα και χωρίς κραυγές που ηχούν ως πληκτικές φωνές επανάληψης ενός βαθύτατου αναχρονισμού, ξένου προς τη σημερινή ζώσα πραγματικότητα. Αν τις δεκαετίες του ‘ 60 και του ’70 τα αιτήματα των κοινωνιών στην Κύπρο και την Ελλάδα ήταν για την εθνική ανεξαρτησία και τη δημοκρατία, σήμερα μέσα από μια εκ βάθρων ανατροπή των πολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών δεδομένων θα πρέπει να ομολογήσουμε ότι νέα αιτήματα αναδεικνύονται χωρίς να σημαίνει ότι μέρος τουλάχιστον των παλιών έχουν ικανοποιηθεί. Έτσι ενώ στην Κύπρο αντιμετωπίζουμε πρόβλημα απαλλαγής από την τουρκική κατοχή και στην Ελλάδα άμεση απειλή για την εθνική κυριαρχία, οι συνθήκες της νέας εποχής έχουν φέρει στην επιφάνεια αιτήματα όπως είναι η ποιότητα ζωής, η συμμετοχή του πολίτη στη διαδικασία λήψης των αποφάσεων, η αποκέντρωση και αποδυνάμωση των κεντρικών εξουσιών, η προστασία της οικολογικής ισορροπίας και για τους νέους έχουν αναδυθεί προβλήματα, που δεν υπήρχαν ή δεν είχαν την οξύτητα με την οποία παρουσιάζονται σήμερα. Ναρκωτικά, βελτίωση των συνθηκών στο στρατό, η μάστιγα των φροντιστηρίων, το κοινωνικό περιθώριο και πρώτιστα η ανεργία. Άρα, το ζητούμενο είναι οι πολιτικοί φορείς να συγχρονίσουν τον πολιτικό τους λόγο και να στοιχίσουν το βηματισμό τους με αυτά τα καινούρια δεδομένα και τα συναφή αιτήματα και προβλήματα. Οι αφορισμοί, οι από καθέδρας κρίσεις και η υπεράσπιση της κατεστημένης αντίληψης και πρακτικής μέσα από μια διαδικασία αυτοπροστασίας, όχι μόνο δεν οδηγούν στην ανάσχεση των αρνητικών φαινομένων, αλλά εντείνουν τη φυγή και την απομάκρυνση από την πολιτική. Η άλλη βασική επισήμανση, που οφείλουμε να υπογραμμίσουμε, είναι ότι ζούμε μια εποχή, σε παγκόσμια επίπεδο, πρωτόγνωρων φαινομένων που συνθέτουν την είσοδο ολόκληρου του κόσμου στην τροχιά ενός νέου ιστορικού κύκλου. Και αποτελεί βασικό μας καθήκον να αναμετρηθούμε με αυτά που έρχονται και όχι με αυτά που φεύγουν ή αυτά που πέθαναν. Η οικονομική κρίση, η κατάρρευση της οικολογικής ισορροπίας, οι δραματικές κλιματικές αλλαγές, η έκρηξη των νέων τεχνολογιών, η μετανάστευση και οι νέοι κυρίαρχοι και ηγεμονικοί πόλοι στον παγκόσμιο καταμερισμό εργασίας και δύναμης, συνιστούν περιγραφές και φαινόμενα που εμφανίζονται ως λογαριασμοί ανεξόφλητοι στη νέα εποχή. Ακόμα η μετατόπιση των κέντρων εξουσίας από τους πολιτικούς και τα εκλεγμένα πολιτειακά όργανα στις περίφημες αγορές. Το πρώτο καθήκον, ως εκ τούτου, είναι να εμπνεύσουμε και να συνεγείρουμε για ένα ανοικτό δημοκρατικό διάλογο γι’ αυτά τα φαινόμενα της εποχής μας, μακριά από φλύαρες, φτωχές και επαρχιώτικες αντιπαραθέσεις. Το καθήκον μας σήμερα, είναι όχι απλώς να χαράξουμε αλλά και να τολμήσουμε να περπατήσουμε σε νέους δρόμους, υπερβαίνοντας μια πληκτική επανάληψη και τοποθετούμενοι θετικά με ιδέες, επιχειρήματα, προτάσεις και πρωτοβουλίες. Για να κερδηθούν τα μεγάλα στοιχήματα ευαισθητοποίησης και συμπόρευσης της κοινωνίας και ιδιαίτερα των νέων, χρειάζεται ακόμα συνέπεια, απόρριψη της διγλωσσίας και αντιστοιχία λόγων, έργων και οραμάτων. Χρειάζεται ακόμα να εκφραστούν τα αιτήματα των μεταρρυθμίσεων σε όλα τα επίπεδα και να αναληφθούν πρωτοβουλίες που θα αγκαλιάζουν τους πόθους και τις προσδοκίες της νέας γενιάς. Κοντά σε αυτά, στους δύσκολους καιρούς που περνούμε, σε μια πατρίδα που μαστίζεται από το πρόβλημα της τουρκικής κατοχής και απειλείται άμεσα με εθνικό αφανισμό, η επιλογή πρέπει να είναι μονόδρομος. Για συμμετοχή, δράση και για δημιουργικές πρωτοβουλίες. Για μια νέα γενιά του ριζοσπαστισμού, της ρήξης και της αμφισβήτησης που θα επαναπροσδιορίσει τους όρους των εθνικών και κοινωνικών προτεραιοτήτων, θα στήσει ξανά τα μέτωπα των εθνικών αγώνων και θα διατυπώσει τα μεγάλα οράματα για το αύριο.
0 Comments
Leave a Reply. |
APXEIO
April 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|