ΤΗΣ ΚΛΑΙΛΙΑΣ ΤΟΜΠΟΛΗ-ΘΕΟΔΟΥΛΟΥ* Ποια λύση; Μα, του Κυπριακού προβλήματος, βεβαίως. Αν υπάρξει, δηλαδή. Και αν έλθει σύντομα. Αυτό είναι το δύσκολο όταν μιλά κανείς υποθετικά. Όμως, ας σοβαρευτούμε. Θα πρέπει να σκεφθούμε από τώρα, πώς θα είναι η ζωή μας ή πώς θα πρέπει να προγραμματίσουμε τη ζωή μας εμείς οι απλοί πολίτες της άλλοτε μακαρίας νήσου Κύπρου, μετά την οποιαδήποτε λύση του κυπριακού προβλήματος, είτε ορισμένοι τη λένε λύση ομοσπονδίας, είτε άλλοι τη λένε λύση συνομοσπονδίας ή τέλος πάντων λύση ενός πολιτεύματος διζωνικής ή άλλης φανταστικής μορφής. Βλέπετε, το θέμα δεν είναι μόνον η μορφή του μελλοντικού μας πολιτεύματος. Είναι και το γεγονός ότι θα πρέπει όλα τα άτομα που συνθέτουν τον κυπριακό λαό να μάθουν πάλι από την αρχή να συμβιώνουν μεταξύ τους, παρά τον συνεχιζόμενο αναχρονιστικό τεχνητό διαχωρισμό τους σε δύο κοινότητες και, μάλιστα, τώρα έχοντας συντριπτική πλειοψηφία η κάθε κοινότητα στην αντίστοιχη δική της ζώνη, κατά τουρκική απαίτηση και αγγλική υποστήριξη. Σε όλα αυτά, ας προστεθούν και οι διαφορές στην εθνική καταγωγή, γλώσσα, ιστορία, νοοτροπία, ήθη, έθιμα, παραδόσεις και ηθικές αξίες, τα μίση του παρελθόντος και ο ενυπάρχων φόβος επανάληψης, ο μη γένοιτο, διακοινοτικών ταραχών ή νέας στρατιωτικής εισβολής από την Τουρκία, είτε αυτή είναι εγγυήτρια, είτε όχι. Δέστε, για παράδειγμα, τι κάνει η Τουρκία στη γείτονα Συρία, χωρίς να είναι εγγυήτρια.
Γι’ αυτό σας λέω: Είμαστε έτοιμοι να ζήσουμε ενωμένοι, από τη μια στιγμή στην άλλη; Είμαστε έτοιμοι οι Ελληνοκύπριοι να ξανακούσουμε στις μέχρι σήμερα ελεύθερες περιοχές του νησιού μας τον μουαΐμη να καλεί από τον μιναρέ κάθε τρεις ώρες τους Τουρκοκύπριους για προσευχή; Είναι έτοιμοι οι Τουρκοκύπριοι να ξανακούσουν, στις μέχρι σήμερα κατεχόμενες από τα τουρκικά στρατεύματα περιοχές του νησιού μας, τις καμπάνες των εκκλησιών να καλούν τους Ελληνοκύπριους στη λειτουργία; Είναι έτοιμοι να δεχθούν να ξαναμπούν σταυροί πάνω στα καμπαναριά των εκκλησιών; Είμαστε όλοι, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι, έτοιμοι να δεχθούμε τις μεταξύ μας ποσοστώσεις που θα επιβληθούν στις προσλήψεις δημοσίων υπαλλήλων; Είμαστε έτοιμοι να μιλούμε μεταξύ μας, μέσα στην ίδια τη χώρα μας, σε μια τρίτη, ξένη γλώσσα, κατά πάσα πιθανότητα την αγγλική, μια και δεν μιλούμε οι μεν τη μητρική γλώσσα των δε και αντίστροφα; Είμαστε έτοιμοι να δεχθούμε μικτούς γάμους; Και, αν ναι, είναι πρόθυμοι οι παππούδες κι’ οι γιαγιάδες να δεχθούν τα εγγόνια τους να έχουν άλλη μητρική γλώσσα κι’ άλλη θρησκεία από τη δική τους; Είμαστε έτοιμοι να ζούμε άνετα ο ένας δίπλα στον άλλο, στην ίδια γειτονιά, στην ίδια πολυκατοικία, χωρίς προκατάληψη και χωρίς καχυποψία; Ή μήπως, χωρίς να το θέλουμε, θα υποκρινόμαστε; Και, για πόσο καιρό; Είμαστε όλοι έτοιμοι, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι, να πληρώνουμε αυξημένους φόρους για τη συντήρηση του πολυέξοδου «τρικέφαλου» κράτους που θα δημιουργηθεί; Είμαστε έτοιμοι να εγκαταλείψουμε τη σημαία μας, τώρα που τη συνηθίσαμε και την αγαπήσαμε; Και, προπαντός, είμαστε έτοιμοι οι Ελληνοκύπριοι να εγκαταλείψουμε τον εθνικό μας ύμνο; Τον υπέροχο Ύμνο στην Ελευθερία του Διονύσιου Σολωμού… «απ’ τα κόκκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, και σαν πρωτ’ αντρειωμένη, χαίρε ώ χαίρε ελευθεριά»; Στους ήχους ποιου νερόβραστου, χωρίς λόγια, ύμνου θα ριγούν οι καρδιές των πρωταθλητών μας σε αθλητικούς αγώνες; Γενικά, είμαστε έτοιμοι για τον νέο τρόπο ζωής που θα φέρει η λύση; Πώς φανταζόμαστε ότι θα αισθανόμαστε με τον νέο αυτό τρόπο ζωής; Θα είμαστε ευτυχισμένοι ή θα νοιώθουμε καταπιεσμένοι; Θα επιτύχει αυτή τη φορά το μεγάλο πείραμα, ή θα τα κάνουμε πάλι θάλασσα και θα αυτοδιαλυθούμε; Γι’ αυτό, πιστεύω, πως θα πρέπει να προετοιμασθούμε κατάλληλα για τη μετά τη λύση ειρηνική συμβίωση με το σύνοικο στοιχείο, αν πραγματικά θέλουμε λύση. Αργήσαμε, μάλιστα. Εκτός κι’ αν, όσο ουτοπικό κι’ αν ακούγεται, υπάρξει λύση… με αναστολή εφαρμογής της, μέχρις ότου συνηθίσουμε στην ιδέα του νέου τρόπου ζωής που θα ακολουθήσει τη λύση! *Δικηγόρος, τ. Εισαγγελέας της Δημοκρατίας
0 Comments
Leave a Reply. |
APXEIO
April 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|