ΓΡΑΦΕΙ Ο Αντώνης Στυλιανού* Εξήντα χρόνια μετά την ιστορική υπογραφή των Συνθηκών της Ρώμης που έθεσαν τα θεμέλια για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και τη δημιουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης που γνωρίζουμε σήμερα, οι ηγέτες των κρατών – μελών της Ένωσης, πλην του Ηνωμένου Βασιλείου, υπέγραψαν τη Διακήρυξη της Ρώμης στις 25 Μαρτίου 2017. Η Διακήρυξη της Ρώμης θέτει τους στόχους και το όραμα των ηγετών για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης και οριοθετεί τη μορφή που θα πάρει η Ένωση τα επόμενα χρόνια. Αντιμέτωπη με ιδιαίτερα σημαντικές προκλήσεις, η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται πλέον στη διαδικασία ‘επανεκκίνησης’, αλλάζοντας, ουσιαστικά το μοντέλο λειτουργίας της. Η Διακήρυξη της Ρώμης αποτελεί τον οδικό χάρτη για το αύριο και προνοεί τη δημιουργία μιας Ένωσης κρατών πολλών ταχυτήτων, γεγονός που επιβεβαιώνει τα σενάρια των προηγούμενων μηνών ειδικά μετά την απόφαση του Ηνωμένου Βασιλείου για έξοδο από την Ένωση των 28.
Οι ηγέτες των 27 κρατών – μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεσμεύτηκαν, με την υπογραφή τους, στη δημιουργία ενός νέου μοντέλου λειτουργίας των δομών και θεσμών της Ένωσης στη βάση τεσσάρων βασικών πυλώνων, που αφορούν στην ασφαλή και προστατευμένη Ευρώπη, την ευημερούσα και βιώσιμη Ευρώπη, την κοινωνική Ευρώπη και την ισχυρότερη Ευρώπη. Οι πυλώνες αυτοί εκφράζουν βασικά τις ανησυχίες των ίδιων των πολιτών της Ένωσης, την άνοδο του ευρωσκεπτικισμού σε αρκετά μέλη της ΕΕ, αλλά και την αντίληψη ότι για να αντιμετωπιστούν οι σύγχρονες προκλήσεις θα πρέπει να υπάρξει ουσιαστική αλλαγή στις διαδικασίες της Ένωσης, που να φέρνουν την Ένωση πιο κοντά στους πολίτες, αλλά θα δίνουν παράλληλα την ευχέρεια σε όποια κράτη το επιθυμούν να επιλέγουν διαφορετικούς ρυθμούς εμπλοκής στα θέματα της Ένωσης. Στη Διακήρυξη της Ρώμης τονίζονται οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει σήμερα η Ευρωπαϊκή Ένωση, προεξάρχουσας της αυξανομένης μεταναστευτικής πίεσης, αλλά και ζητημάτων ασφάλειας, όπως για παράδειγμα η δαμόκλειος σπάθη της τρομοκρατίας, αλλά και οι περιφερειακές συρράξεις. Τονίζονται, παράλληλα, οι κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες που επικρατούν σήμερα, αλλά και ο προστατευτισμός που χαρακτηρίζει την αντίληψη αρκετών κρατών. Το κείμενο που υπογράφτηκε στη Ρώμη στοχεύει πρωτίστως στην ενδυνάμωση του ρόλου της σε σχέση με διεθνή ζητήματα και αναφέρεται στην ενδυνάμωση της αρχής της επικουρικότητας, δίνοντας έτσι περισσότερο λόγο και ρόλο στα ίδια τα κράτη. Το γεγονός ότι επιλέγεται ένα μοντέλο πολλών ή και διαφορετικών ταχυτήτων θα πρέπει να κριθεί άμα τη εφαρμογή του, αν και θεωρείται βέβαιο ότι οι αλλαγές θα έχουν επιπτώσεις στη θεσμοθέτηση κανόνων σε ευρωπαϊκό επίπεδο. *Λέκτορας Νομικής στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας, LL.B Law (Bristol), Ph.D in Law – International Law and Human Rights (Kent), Διευθυντής Μονάδας Νομικής Κλινικής Πανεπιστημίου Λευκωσίας
0 Comments
Leave a Reply. |
APXEIO
April 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|