Αντί δικού μου δοκιμίου, επέλεξα να φιλοξενήσω στη στήλη τούτη, κείμενο που μου απέστειλε ομάδα ιδρυτικών στελεχών του Δημοκρατικού Συναγερμού. «Όταν κάποιος κτυπηθεί από λευχαιμία και όλες οι μέθοδοι θεραπείας αποτύχουν, ο έσχατος τρόπος αντιμετώπισης της ασθένειας, η τελευταία ελπίδα σωτηρίας, είναι η μεταμόσχευση μυελού των οστών από συμβατό δότη μυελού που περιέχει αρχέγονα κύτταρα, κύτταρα δηλαδή στην αρχική τους μορφή που πολλαπλασιαζόμενα και αναπλαθόμενα, αντικαθιστούν τα άρρωστα, καρκινογόνα κύτταρα και επαναφέρουν τον ασθενή στην προτέρα της ασθένειας, υγιή κατάσταση. Με πόνο ψυχής διαπιστώνουμε, δυστυχώς, ότι ο ΔH.ΣY είναι σήμερα ένας τέτοιος ασθενής, για τον οποίο οι παραδοσιακές μέθοδοι αποθεραπείας έχουν παταγωδώς αποτύχει. Με σπαραγμό καρδιάς, αντιλαμβανόμεθα ταυτόχρονα ότι η ασθένεια δεν είχε εξωτερική προέλευση. Όπως οι περισσότερες των ασθενειών, άρχισε εκ των έσσω, βαθιά μέσα στο κομματικό κορμό και χωρίς καμιά προειδοποίηση, χωρίς κανένα σύμπτωμα.
Έτσι, ενώ σε συγκεντρώσεις, εθνικές επετείους και εορτές για δεκαετίες ολόκληρες μιλούσαμε για απελευθέρωση και επιστροφή, αποσπώντας χιλιάδες χειροκροτήματα επιδοκιμασίας και συγχαρητήρια και ενθαρρυντικά κτυπήματα στην πλάτη, πίσω από κλειστές πόρτες άλλα απεργαζόμασταν, χωρίς να ενημερώνουμε, χωρίς να ζητήσουμε την άδεια κανενός ούτε καν τη συμβουλή ή τη γνώμη του. Αντικαταστήσαμε λοιπόν –εντελώς ξαφνικά και χωρίς καμιά προειδοποίηση - την «απελευθέρωση» της Kύπρου με την «επανένωση», τη «δίκαια» με τη «βιώσιμη και λειτουργική» λύση, την «επιστροφή όλων των προσφύγων στις πατρογονικές τους εστίες», με την επιστροφή απλά «χιλιάδων προσφύγων στις πατρογονικές τους εστίες» και άλλα πολλά. Παράλληλα, απομονώνοντας ή οδηγώντας στην αποστασιοποίηση χιλιάδες παραδοσιακά μας στελέχη και οπαδούς, ευτυχούμε γιατί η νέα πολιτική που χαράσσει ο ΔH.ΣY (η ηγεσία του κόμματος για να είμαστε ακριβείς) έχει απήχηση κυρίως, σε χώρους εκτός ΔH.ΣY, τυγχάνοντας της αποδοχής από οπαδούς άλλων κομματικών σχηματισμών. Την ίδια στιγμή επιμένουμε να αγνοούμε την αντίδραση που η ξένη με τις παραδοσιακές και ιστορικές αρχές του ΔH.ΣY νέα αυτή πολιτική προκαλεί ανάμεσα στους δικούς μας οπαδούς, στα δικά μας παραδοσιακά στελέχη, στο δικό μας σώμα. Την ασθένεια αυτή, η βάση του κόμματος την αντιλήφθηκε αργά, πολύ αργά, όχι από τη συμπτωματολογία, αλλά από τις παρενέργειες. Την αντιλήφθηκε τόσο αργά μάλιστα που δεν μπορούσε να αντιδράσει· δεν είχε ούτε το χρόνο ούτε τα μέσα και τους μηχανισμούς να την αντιμετωπίσει, ούτε όμως και το σθένος ή την ψυχική δύναμη να τη δαμάσει. Την ασθένεια όμως φαίνεται, όλως περιέργως, να την είχαν αντιληφθεί αρκετοί έξωθεν παράγοντες οι οποίοι προσποιούμενοι ότι σπεύδουν τώρα δήθεν να την περιθάλψουν, στην πραγματικότητα την υποθάλπουν, εισάγοντας στο κόμμα κι άλλα καρκινογόνα κύτταρα τα οποία επιταχύνουν την ολοκληρωτική καταστροφή, οδηγώντας το στην αποσύνθεση και στην παρακμή. Παρά ταύτα έγιναν και εξακολουθούν να γίνονται σοβαρές προσπάθειες αποθεραπείας. Δυστυχώς όχι απ’ όλους. Αποσπασματικά μόνο. Από λίγους. Όλες όμως οι προσπάθειες θεραπείας έχουν αποτύχει, προσκρούοντας στην άρνηση των κρατούντων να την αποδεχτούν. Έτσι έχουμε το πολύ οξύμωρο στην προκειμένη περίπτωση, της απόρριψης από τη μια, υγειών κυττάρων από το ίδιο το σώμα του ΔH.ΣY και την μετ’ επαίνων αποδοχή από την άλλη, ξένων προς το κόμμα μη υγειών κυττάρων. Και σε τέτοιο πρόσφορο έδαφος, η επάρατη νόσος καλπάζει και με μαθηματική ακρίβεια θα οδηγήσει στον θάνατο το κόμμα, τουλάχιστον όπως μέχρι σήμερα το ξέραμε, το ζήσαμε, το αγαπήσαμε, το θέλαμε και το ονειρευόμασταν. Έχει λοιπόν φτάσει ο ΔH.ΣY στην 12η παρά πέντε. Την ώρα αυτή παίζει κορώνα γράμματα την επιβίωση του, έστω κι αν δεν το αντιλαμβάνονται πολύ ή ακόμη χειρότερα έστω κι αν το αγνοούν. Το γεγονός ότι τον «λογαριασμό» όλης αυτής της απαράδεκτης κατάστασης τον εισπράττει ο Νίκος Αναστασιάδης και η προεκλογική εκστρατεία του, φαίνεται να είναι αδιάφορο για κάποιους. Το κόμμα λοιπόν έχει επείγουσα ανάγκη από δότες. Όχι οποιουσδήποτε δότες. Από συμβατούς δότες που μεταμοσχεύοντας μυελό από τα οστά τους, αίμα απ’ το αίμα τους θα δώσουν ξανά ζωή στο κόμμα μας. Από άτομα που με το αίμα της ψυχής τους, τον ιδρώτα και τις θυσίες τους στήριξαν για δεκαετίες αυτό το κόμμα, που μπολιάζοντας τον ΔH.ΣY θα τον εμβολιάσουν συνάμα με τις αρχές, τα ιδανικά και τα ιδεώδη βάσει των οποίων το κόμμα αυτό ιδρύθηκε και τα οποία τάχθηκε να υπηρετεί πιστά και με προσήλωση. Με όλα αυτά τα οποία η επάρατη νόσος ύπουλα φαίνεται να έχει εδώ και καιρό καταστρέψει. Επειγόντως λοιπόν ζητούνται συμβατοί δότες. Είναι η ύστατη ευκαιρία αναζωογόνησης. Είναι η τελευταία σοβαρή προσπάθεια αναχαίτισης της λαίλαπας που χτύπησε τον Δημοκρατικό Συναγερμό. Το κόμμα αυτό αν επιβίωσε για δεκαετίες τώρα, παρά την πολεμική που δέχθηκε από εχθρούς και άσπονδους φίλους, το οφείλει στην προσήλωση του στις αρχές ίδρυσης του. Το οφείλει στη ραχοκοκαλιά του που δεν είναι άλλη από τον αγωνιστικό, εθνικόφρονα κόσμο του, από τον καθαρόαιμο Συναγερμικό ψηφοφόρο. Δεν μπορεί να επιβιώσει μακροπρόθεσμα χωρίς τους ψηφοφόρους του, έστω κι αν οι αριθμοί βραχυπρόθεσμα μπορεί να στέλνουν λανθασμένα μηνύματα. Ούτε μπορεί να ευελπιστεί στην ίδια στήριξη και υποστήριξη από ξένα προς το ίδιο κύτταρα, παρά τις όποιες περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις. Γιατί, κακά τα ψέματα, τα μόνα κύτταρα που μπορούν να σώσουν σήμερα τον ΔH.ΣY είναι τα αρχέγονα κύτταρα συμβατών προς το ΔH.ΣY δοτών. OMAΔA IΔPYTIKΩN ΣTEΛEXΩN ΔH.ΣY Λευκωσία, Λεμεσός, Λάρνακα, Eλεύθερη Aμμόχωστος, Πάφος»
0 Comments
Leave a Reply. |
APXEIO
March 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|