ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ Ν. ΣΑΜΨΩΝ Τις τελευταίες μέρες, παρακολουθούμε όλοι εμβρόντητοι τον τρόπο με τον οποίο η Τουρκία και ο εδώ εγκάθετος της –όπως πλέον περίτρανα αποδεικνύεται- Τουρκοκύπριος ηγέτης Μουσταφά Ακιντζί, επέλεξαν να χειριστούν το ζήτημα που ανεφύη μετά την ψήφιση από τη Βουλή του Νόμου για τον εορτασμό της επετείου του Ενωτικού Δημοψηφίσματος. Δεν υπάρχει πια καμιά αμφιβολία ότι η άλλη πλευρά έψαχνε αφορμή να εξέλθει της διαδικασίας των συνομιλιών για λύση του κυπριακού. Η συμπεριφορά που επεδείχθη από πλευράς Τουρκίας και τουρκοκυπριακής ηγεσίας, δεν αφήνει κανένα περιθώριο αμφιβολίας περί τούτου.
Ταυτόχρονα όμως, η δυστυχής αυτή εξέλιξη έφερε στην επιφάνεια και τις πρακτικές πλέον δυσκολίες που ενδεχόμενα θα αντιμετωπίσει μια λύση του Εθνικού Θέματος, στα πρότυπα που μέχρι σήμερα διαπραγματευόμαστε. Πρακτικές δυσκολίες που από τη μια, εσκεμμένα μέχρι τώρα παραγνωρίζαμε και περιφρονούσαμε αλλά που από την άλλη, αν εγερθούν μετά τη λύση, σίγουρα θα θέσουν σε κίνδυνο τη λειτουργικότητα και τη βιωσιμότητα της. Η συμπεριφορά της Τουρκίας και της ηγεσίας των Τουρκοκυπρίων σήμερα, πρέπει να κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου για παρόμοιες συμπεριφορές και στο μέλλον, μετά τη λύση. Συμπεριφορές που λαμβάνοντας υπόψη τα όσα σήμερα συζητούνται στις διαπραγματεύσεις, θα είναι μάλλον εντονότερες και πολύ πιο επιζήμιες, με δεδομένο ότι η θέση των Τουρκοκυπρίων μετά τη λύση θα είναι ουσιαστικά πιο ενισχυμένη. Συνεπώς, το ερώτημα που τίθεται τώρα, είναι τι θα συνέβαινε αν η ψήφιση του Νόμου για τα Ενωτικό Δημοψήφισμα, ή οποιουδήποτε άλλου νόμου και/ή απόφασης και/ή πράξης, που οι Τουρκοκύπριοι θα θεωρούσαν ως απαράδεκτο και καταδικαστέο, λάμβανε χώρα στη Βουλή της ελληνοκυπριακής συνιστώσας πολιτείας ή στα συντεταγμένα όργανα της, μετά από τη λύση του κυπριακού προβλήματος. Πώς θα αντιδρούσαν οι Τουρκοκύπριοι και οι αντιπρόσωποι τους σε επίπεδο ομοσπονδιακής κυβέρνησης; Θα μάζευαν τα «μπογαλάκια» τους και θα αποχωρούσαν όπως έπραξαν το 1963, αφήνοντας το κράτος ανήμπορο και ανίκανο να χειριστεί τις υποθέσεις του; Θα προέβαλαν βέτο στα όργανα στα οποία θα συμμετείχαν, καθιστώντας αδύνατη τη λειτουργία της πολιτείας; Ή μήπως θα αποφάσιζαν απόσχιση της συνιστώσας τουρκοκυπριακής πολιτείας –παρόλο που κάτι τέτοιο, θεωρητικά τουλάχιστον, στο παρόν στάδιο έχει συμφωνηθεί ότι θα απαγορεύεται- με όλες τις προβλεπτές και απρόβλεπτες συνέπειας μιας τέτοιας πράξης; Η επίδειξη καλής θέλησης από την ελληνοκυπριακή πλευρά για επίλυση του κυπριακού, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να ισοδυναμεί με παραγνώριση των κινδύνων που ελλοχεύουν συνεπεία της τουρκικής αδιαλλαξίας αλλά και σχεδιασμών, αδιαλλαξία και σχεδιασμοί οι οποίοι θα συνεχιστούν και μετά την όποια λύση. Ποιες είναι αυτές οι ασφαλιστικές δικλείδες που δεν θα επιτρέψουν τέτοιες συμπεριφορές; Έχουμε ποτέ σοβαρά ασχοληθεί με την εξεύρεση τρόπων αντιμετώπισης και/ή αποπυροδότησης τέτοιων ανεπιθύμητων καταστάσεων; Ή κλείσαμε τα μάτια και χάριν της λύσης εναποθέσαμε τις ελπίδες μας στον Ύψιστο πως όλα θα πάνε κατ’ ευχήν και τα πάντα θα λειτουργήσουν όπως εμείς τα θέλουμε; Λύση στο κυπριακό πρόβλημα πρέπει οπωσδήποτε να εξευρεθεί. Τη θέλουμε και την επιζητούμε διακαώς γιατί εμείς κι ο τόπος μας είμαστε τα θύματα της τουρκικής εισβολής και της κατοχής. Όμως πρέπει να θυμόμαστε πως υπάρχει και η επόμενη μέρα. Η λύση δεν θα είναι το τέλος αλλά η αρχή. Και θα πρέπει με κάθε τρόπο να διασφαλίσουμε και τη λειτουργικότητα και τη βιωσιμότητα της μέσα στο χρόνο. Αλλιώς θα κλάψουμε και πάλι επί ερειπίων και η επόμενη μέρα θα είναι δυστυχώς χειρότερη της προηγούμενης…
0 Comments
Leave a Reply. |
APXEIO
April 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|