Του Νίκου Παναγιώτου Ο πρόσφατος διορισμός τριών Γιώργηδων (Αρέστη, Χαραλάμπους και Γεωργίου) στην Ερευνητική Επιτροπή για τον Συνεργατισμό έφερε στη μνήμη μου ανάλογη επί το αυτό συνύπαρξη Γιώργηδων, και μάλιστα περισσότερων των τριών. Πρόκειται συγκεκριμένα για τους πέντε Γιώργηδες, οι οποίοι κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα αποτελούσαν ένα άτυπο συμβούλιο, που κάθε βράδυ καθόριζε την τιμή της χρυσής λίρας στη μαύρη αγορά. Αυτοί ήταν οι: Ζωγράφος, Μαρής, Πωλογιώργης, Ράλλης και Μερκούρης.
Ο πρώτος ήταν ζάπλουτος μεγαλοκτηματίας, από τον οποίο φέρει το όνομά της η γνωστή ανατολική περιοχή της Αθήνας. Ο δεύτερος ήταν κρητικός πολιτικός, συνεργάτης του Βενιζέλου, που είχε διατελέσει και υπουργός των Οικονομικών. Ο τρίτος ήταν αντιβενιζελικός, που είχε αγωνιστεί για την ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα, επιχειρηματίας με συμφέροντα σε πολλά εργοστάσια, ασχολούμενα με τον ηλεκτρισμό. Ο τέταρτος ήταν γιος και αδερφός πρωθυπουργών της γνωστής οικογένειας, πρόεδρος του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού επί κατοχής, και αντιπρόσωπος αμερικανικών εργοστασίων αυτοκινητοβιομηχανίας. Ο πέμπτος, τέλος, ήταν θείος της Μελίνας, ιδρυτής το 1933 του Εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος της Ελλάδας και διοικητής το 1943 της Εθνικής Τράπεζας. Τον τελευταίο, λόγω της επίσημης ιδιότητάς του, αντικαθιστούσε στο εν λόγω συμβούλιο ο τότε γενικός γραμματέας της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών Σημίτης, επίσης Γιώργος, πατέρας του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη, φίλος του Μερκούρη. Και προτού τελειώσω, μια απαραίτητη διευκρίνιση. Η μόνη ομοιότητα, που προσωπικά διαπιστώνω μεταξύ των δυο περιπτώσεων, είναι η επί το αυτό συνύπαρξη στην ίδια επιτροπή αριθμού Γιώργηδων, τριών στην πρώτη και πέντε στη δεύτερη.
0 Comments
Leave a Reply. |
APXEIO
March 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|