Η βαθιά κρίση στις σχέσεις Άγκυρας – Δύσης, αναμενόμενα έχει δημιουργήσει αισθήματα ευφορίας και ανακούφισης ανάμεσα στον Κυπριακό Ελληνισμό και στους απανταχού της γης Έλληνες. Η επιφανειακή όμως αυτή αντιμετώπιση, δεν θα πρέπει να συμπαρασύρει σε παρόμοιες συμπεριφορές και την πολιτική ηγεσία του τόπου, η οποία ενδεχομένως να κληθεί να διαχειριστεί –ακριβώς λόγω τούτης της κρίσης- σοβαρότατες εξελίξεις στο προσεχές μέλλον.
Το ζήτημα που έχει προκύψει αρχής γενομένης με την αγορά του ρωσικού πυραυλικού συστήματος S-400 από την Τουρκία και τη σφοδρή αντίδραση των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής και του ΝΑΤΟ, συνεχίζεται με τη δημιουργία στενότατων σχέσεων μεταξύ Άγκυρας-Μόσχας και καταλήγει στην δυτικής προέλευσης βαθιά οικονομική κρίση στην Τουρκία, δεν είναι μονοδιάστατο και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί ως τέτοιο. Η οικονομική κατρακύλα της Τουρκίας, αποτέλεσμα της διελκυστίνδας Ερντογάν – Τραμπ, δεν μπορεί παρά να καταλήξει με έναν από δύο τρόπους: Ή ο Ερντογάν θα αναγκαστεί να προχωρήσει σε νέες πρόωρες εκλογές τις οποίες και θα χάσει ενόψει και της απώλειας της λαϊκής αποδοχής που ήδη άρχισε να γίνεται κάτι περισσότερο από εμφανής, ή η Άγκυρα θα αναγκαστεί να εξεύρει τρόπους επαναστροφής προς τη Δύση. Στην πρώτη περίπτωση, αυτή δηλαδή της απομάκρυνσης Ερντογάν από την εξουσία, τα ηνία της χώρας θα αναλάβουν και πάλι οι Κεμαλιστές, γνωστοί για τους φιλοδυτικούς προσανατολισμούς τους. Μονόδρομος λοιπόν η επιστροφή στη Δύση και η εξομάλυνση των σχέσεων. Στη δεύτερη περίπτωση, τούτο θα το πράξει ο ίδιος ο Ταγίπ Ερντογάν. Και στις δύο περιπτώσεις, η μεταστροφή προς δυσμάς θα γίνει έναντι ανταλλαγμάτων. Και δυστυχώς, στην Ανατολική Μεσόγειο, το πιο εύκολο αντάλλαγμα για την Τουρκία είναι η δική μας η Πατρίδα, μέσω ενός καταστροφικού για τα εθνικά συμφέροντα σχεδίου λύσης που θα καθιστά την Κύπρο προτεκτοράτο της Τουρκίας και εσαεί όμηρο της Άγκυρας και που θα εδραιώνει διά της δικής μας αποδοχής και υπογραφής τις μετέωρες μέχρι σήμερα τουρκικές αξιώσεις. Είναι αυτές τις εξελίξεις που η πλευρά μας πολύ πιθανόν σύντομα θα κληθεί να αντιμετωπίσει. Και είναι γι’ αυτό ακριβώς το λόγο που τούτη τη φορά θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι και κατάλληλα προετοιμασμένοι για να τις αντιμετωπίσουμε επιτυχώς. Το ερώτημα συνεπώς που τίθεται δεν αφορά στο τι σήμερα πράττουμε με δεδομένη την κατάσταση πραγμάτων τώρα. Η σημερινή πραγματικότητα δεν θα είναι και η αυριανή! Συνεπώς το ερώτημα που οι πολιτικοί ηγέτες αυτού του τόπου θα πρέπει να απαντήσουν, πρωτίστους προς τους εαυτούς τους, είναι τι πράττουμε σήμερα για να είμαστε έτοιμοι για όλα αυτά που θα έρθουν αύριο. Αν και πάλι αποτύχουμε να αντιληφθούμε έγκαιρα τις εξελίξεις που έρχονται, αν για ακόμα μια φορά, εφησυχάσουμε στην ευφορία της σημερινής παροδικής πραγματικότητας, θα έχουμε προσφέρει κάκιστη υπηρεσία προς την Πατρίδα μας με ορατό τον κίνδυνο να την παρασύρουμε και πάλι σε περιπέτειες και σε αδιέξοδα τα οποία θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί με τη σωστή ανάλυση και αξιολόγηση των γεωστρατηγικών και γεωπολιτικών πραγματικοτήτων. Ο λόγος λοιπόν στην πολιτική ηγεσία…
0 Comments
Leave a Reply. |
APXEIO
April 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|