Πολλά ακούγονται από τους διάφορους «ειδικούς» για το μήνυμα που δήθεν έστειλε το εκλογικό σώμα κατά τον δεύτερο γύρο των Προεδρικών εκλογών. Κάποιοι μάλιστα, είτε προσπαθώντας να δώσουν ώθηση στις συνομιλίες για επίλυση του κυπριακού, είτε ενδεχομένως για να ασκήσουν πίεση στον ίδιο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, είτε αποπειρούμενοι να δικαιωθούν για τις μέχρι σήμερα θέσεις τους στο Εθνικό Θέμα, ισχυρίζονται ότι οι εκλογείς έδωσαν ξεκάθαρη εντολή στον Πρόεδρο Αναστασιάδη να προχωρήσει σε λύση διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας, ως την βέλτιστη επιλογή για διευθέτηση του προβλήματος. Με αυτή την τοποθέτηση είμαι υποχρεωμένος να διαφωνήσω κάθετα και δημόσια, όχι μόνο γιατί δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα αλλά και επειδή είναι άκρως επικίνδυνη για την περαιτέρω πορεία των διαπραγματεύσεων, αν και εφόσον βέβαια αυτές επαναληφθούν.
Είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι οι Προεδρικές εκλογές όπως αυτές εξελίχθηκαν, δηλαδή η μονομαχία του δεύτερου γύρου Αναστασιάδη – Μαλά, είχαν κυρίως και πάνω απ’ όλα ιδεολογικό χαρακτήρα. Δεξιά vs. Αριστερά. Οι ψηφοφόροι είχαν να επιλέξουν μεταξύ ενός καθαρά δεξιού υποψηφίου, του Νίκου Αναστασιάδη και ενός αριστερού υποψηφίου του Σταύρου Μαλά, ενός υποψηφίου με άλλα λόγια που υποστηριζόταν καθαρά από το ΑΚΕΛ. Ιδεολογική λοιπόν κυρίως η σύγκρουση στα μάτια του μέσου κύπριου ψηφοφόρου, ιδιαίτερα αν κάποιος λάβει υπόψη του τις θέσεις που οι δύο υποψήφιοι προέβαλλαν όσον αφορά στο κυπριακό. Την ίδια ώρα, ο κύπριος ψηφοφόρος είχε να επιλέξει μεταξύ της σταθερότητας και της ανάπτυξης που εγγυάτο η προηγούμενη πενταετία Αναστασιάδη –με εξαίρεση το κούρεμα των καταθέσεων νωρίς επί προεδρίας του και με τα όσα δεινά η στάση των κοινοβουλευτικών κομμάτων της αντιπολίτευσης επί του θέματος, επέφερε στον τόπο- και της ολικής καταστροφής της Πατρίδας μας σε κάθε επίπεδο, επί Προεδρίας Δημήτρη Χριστόφια, δηλαδή επί διακυβέρνησης ΑΚΕΛ. Και αυτό το δίλημμα των ψηφοφόρων, αν μπορεί βεβαίως να χαρακτηριστεί δίλημμα, είχε έντονο ιδεολογικό χαρακτήρα. Δεξιά vs. Αριστερά. Όσον αφορά στο κυπριακό, δεν θα πρέπει ουδείς να λησμονεί τη σύνθεση των ποσοστών που έλαβε ο Νίκος Αναστασιάδης. Ο Δημοκρατικός Συναγερμός, η βάση του οποίου αποτελείται από τον αγωνιστικό, πατριωτικό χώρο με ξεκάθαρες θέσεις και απόψεις στο εθνικό ζήτημα. Το ΔΗ.ΚΟ, η πλειοψηφία του οποίου επίσης διατηρεί ξεκάθαρες θέσεις στο Κυπριακό που ενδεχόμενα να μην συνάδουν απόλυτα με τη μορφή λύσης που επιδιώκεται. Η συντριπτική πλειοψηφία του ΕΛΑΜ με επίσης κρυστάλλινα ξεκάθαρες θέσεις στο κυπριακό. Συνεπώς λαμβάνοντας όλα τα πιο πάνω υπόψη, εύλογα καταλήγει κάποιος στο συμπέρασμα ότι δεν μπορεί να είναι το κυπριακό που επικράτησε στους συλλογισμούς των ψηφοφόρων ως λόγος επιλογής του Νίκου Αναστασιάδη έναντι του Σταύρου Μαλά, πόσο μάλλον η λύση διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας, αλλά η ιδεολογική τοποθέτηση του καθενός από αυτούς ξεχωριστά. Αλλά ακόμα κι αν υποθέσουμε χάριν συζήτησης ότι το κυπριακό ήταν ο κύριος λόγος επανεκλογής του Προέδρου Αναστασιάδη, κανείς δεν νομιμοποιείται να ισχυρίζεται ότι το μήνυμα του εκλογικού σώματος προς τον Πρόεδρο ήταν να λύσει το κυπριακό με τη μορφή που σήμερα επιζητείται η λύση του. Άλλωστε ο Νίκος Αναστασιάδης, είναι καλός γνώστης της πολιτικής και αντιλαμβάνεται ακριβώς που μας έχει οδηγήσει μέχρι σήμερα η επιμονή μας να λύσουμε το κυπριακό με τη φόρμουλα της διζωνικής δικοινοτικής Ομοσπονδίας. Και είναι γι’ αυτό ακριβώς το λόγο που ο Πρόεδρος ορθά δημόσια έχει πολλάκις τοποθετηθεί πως είναι αδιανόητο να πιστεύουν κάποιοι ότι μπορεί η Κύπρος να μετατραπεί σε προτεκτοράτο της Τουρκίας, μέσω μιας λύσης διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας που τελικά τα μόνο συμφέροντα που θα εξυπηρετεί είναι αυτά της Άγκυρας και των νεοσουλτάνων της. Ως εκ τούτου, οι εκ του πονηρού λοιπές αναλύσεις και προσεγγίσεις του εκλογικού αποτελέσματος, επιβάλλεται να αφήσουν τόσο εμάς όσο και τον ίδιο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας παγερά αδιάφορους.
0 Comments
Leave a Reply. |
APXEIO
April 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|