Του Πέτρου Ευθυβούλου* Η υπογραφή της Ζυρίχης ήταν το μεγαλύτερο και το καταστροφικότερο πολιτικό λάθος από της υπάρξεως του Ελληνισμού σ’ αυτόν τον τόπο Μερικές διαχρονικές αναφορές για κρίση γι’ αυτό το θέμα.
1. Ο αγώνας για ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα χρονολογείται από χιλιετηρίδες με διάφορες εξεγέρσεις κατά των εκάστοτε κατακτητών αυτού του τόπου. Εξέγερση του ’31 τα Οκτωβριανά με αποκορύφωμα τον εμπρησμό του Κυβερνείου των Άγγλων αποικιοκρατών μέχρι που ήρθαμε στο 1950 που έγινε το δημοψήφισμα, όπου αυτός ο πόθος ψηφίσθηκε από το 96.5% αυτού του λαού, μάλιστα και από μορφωμένους τουρκοκύπριους. 2. Αυτός ο προαιώνιος πόθος έγινε πιο επιθυμητός και πιο απαιτητικός λόγω του παγκόσμιου αντιαποικιακού κλίματος που υπήρχε μετά τη λήξη του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου που για εμάς έγινε η επιλογή του ένοπλου αγώνα με πολιτικό ηγέτη τον Μακάριο και στρατιωτικό ηγέτη τον Γρίβα όπου για αυτό τον αγώνα φυλακίσθηκαν χιλιάδες, σκοτώθηκαν εκατοντάδες και απαγχονίστηκαν δεκάδες. 3. Αυτός ο αγώνας ήταν εθελοντικός, δεν υπήρχε ούτε υλικό κέρδος ούτε χρηματικό. Ο μόνος σκοπός του ήταν ο προαιώνιος πόθος της Ενώσεως. Όλοι οι απαγχονισθέντες όταν απαγχονίζονταν και εξέπνεαν αναφωνούσαν «Πεθαίνω για την Ελλάδα, Ζήτω η Ένωση». Ο δεκαοκτάχρονος μαθητής Παλληκαρίδης όταν απαγχονιζόταν αναφώναξε «Για την Ελλάδα π’ αγαπώ» και αυτό έγινε το 1958 και όμως το 1959 οι πολιτικοί ηγέτες της Κύπρου και της Ελλάδας υπόγραψαν την Συμφωνία της Ζυρίχης που όχι μόνο απέκλειε την Ένωση, αλλά την έθαβε, διότι αυτή η συμφωνία προνοούσε Τούρκο αντιπρόεδρο με δικαίωμα βέτο και 30 έως 40 τοις εκατόν Τούρκους στις κρατικές υπηρεσίες και εγγυήτρια την Τουρκία του Συντάγματος και των Συμφωνιών. Και εδώ γεννιέται το ερώτημα: Αυτός ο προαιώνιος πόθος, αυτός ο αγώνας, αυτοί όλοι οι θάνατοι, οι απαγχονισμοί, οι πυρπολισμοί Μάτση και Αυξεντίου έγιναν για να θαφτεί η Ένωση και να γίνουν οι Τουρκοκύπριοι συνέταιροι, συγκυβερνήτες και η Τουρκία προστάτης και εγγυήτρια σε αυτό τον τόπο. 4. Η αλήθεια να λέγεται και εδώ πρέπει να γίνει παραδοχή ότι η υπογραφή της Ζυρίχης ήταν το μεγαλύτερο και το καταστροφικότερο πολιτικό λάθος από της υπάρξεως του Ελληνισμού σ’ αυτόν τον τόπο. Είναι η πηγή, η ρίζα όλων των δεινών των Ελληνοκυπρίων και που δυστυχώς αντί να το αντιληφθούμε και σαν ηγέτες και λαός και να λιγοστέψουμε τις συνέπειες του, κάναμε ακριβώς το αντίθετο. Όλες οι διαχρονικά πολιτικές συμπεριφορές και ενέργειες επιδείνωναν, δεν θα βρεις ούτε μια πολιτική μας ενέργεια που να αναχαιτίζει, να λιγοστεύει τις συνέπειες του λάθους της Ζυρίχης. Τουναντίον την οδηγήσαμε σε πολύ -πολύ χειρότερη μορφή. Και όμως και ηγέτες και λαός παρουσιαζόμαστε όλοι ως σωτήρες, ως αλάνθαστοι διότι τα λάθη μας, τις ενέργειες μας, τις υπογραφές μας τις έκαναν ανώνυμοι, αόρατοι, άγνωστοι. *Λαογράφος
0 Comments
Leave a Reply. |
APXEIO
April 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|