Ανακαλώντας στη μνήμη το πρόσφατο παρελθόν των διαπραγματεύσεων για το κυπριακό και σκαλίζοντας αρχεία και διαδίκτυο, θυμηθήκαμε είτε δικά μας δημοσιεύματα, είτε άλλων δημοσιογράφων, που αναφέρονταν στο μεγάλο κίνδυνο επιβολής ενδιάμεσης λύσης, από την πρώτη στιγμή που ο Χριστόφιας είχε αναρριχηθεί στην εξουσία και είχε αρχίσει να διαπραγματεύεται το κυπριακό. Εδώ και οκτώ χρόνια, ο κίνδυνος για επιβολή ενδιάμεσης λύσης, κρύβεται πίσω από τις ενέργειες του ΟΗΕ, που – για να μη ξεχνάμε – απλώς υλοποιεί την αμερικανική πολιτική στο κυπριακό. Ο Χριστόφιας, παρά τις μεθοδεύσεις του ανεκδιήγητου Αλεξάντερ Ντάουνερ και τα δικά του τραγικά και ερασιτεχνικά λάθη, τη γλύτωσε στο Green Tree και αποφύγαμε τότε την ενδιάμεση λύση.
Όλα τα ρεπορτάζ σοβαρών δημοσιογράφων (και όχι ελεγχόμενων από τη διακυβέρνηση Χρριστόφια), χαρακτήριζαν την ενδιάμεση λύση ως στόχευση της αμερικανικής πολιτικής. Η ενδιάμεση λύση επίσης ήταν πάντα στόχευση της τουρκικής πολιτικής και τακτικής, καθώς «κλειδώνει» τις μέχρι στιγμής υποχωρήσεις και δεσμεύει τις πλευρές, για να μη χρειάζεται από τους μεσολαβητές να ξεκινούν από την αρχή. Έτσι αχρηστεύεται η αρχή «τίποτα δεν είναι συμφωνημένο αν δεν συμφωνηθούν όλα». Η ιστορία του κυπριακού δείχνει ότι σε υποχωρήσεις προβαίνει μόνο η πλευράς μας και όχι η τουρκική πλευρά. Οπότε, μια ενδιάμεση λύση θα βολέψει πολύ την τουρκική πλευρά. Και τώρα, ας μας εξηγήσει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, γιατί φαίνεται να αποδέχτηκε αυτή τη μεθόδευση. Γιατί, «μυρίζει» αποδοχή της ενδιάμεσης συμφωνίας, να δηλώνει ο Πρόεδρος την μια μέρα ότι στόχος είναι η επίτευξη ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ, ΣΥΝΟΛΙΚΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ μέχρι το τέλος του 2016 και την επόμενη να δηλώνει ότι θα μείνουν οι «τεχνοκρατικές» λεπτομέρειες για αργότερα.
0 Comments
Leave a Reply. |
APXEIO
April 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|