"Χαίρε, κεχαριτωμένη Μαρία! Ο Κύριος μετά σου"! Την αγνή τούτη μέρα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου διάλεξαν οι πρόγονοί μας για την αποτίναξη του τουρκικού ζυγού. "Ελευθερία ή θάνατος" βροντοφώναξαν τα παλικάρια με απροσμέτρητο θάρρος και απύθμενη αποφασιστικότητα! "Για του Χριστού την πίστη την αγνή και της πατρίδος την ελευθερία", αντιλάλησε από άκρη σε άκρη στη σκλαβωμένη Ελλάδα. Σαν πυρηνικός αντιδραστήρας, που χάλασε το σύστημα ψύξης του και ελκύει ακατάσχετα γύρω του θανατηφόρα πυρηνική ενέργεια, έτσι και στις ψυχές και στα στήθια των υπόδουλων Ελλήνων ξεχείλισε η αδικία και η καταπίεση από το βάρβαρο κατακτητή και ο τόσο φιλήσυχος ραγιάς των 400 χρόνων, αποφασιστικός και ασυγκράτητος , βροντοφώναξε κατάμουτρα στον … τύραννο και σε όλη την οικουμένη: "Τούρκος να μη μείνει στο Μοριά μηδέ στον κόσμο όλο"! Κείνο, που μέρες και νύκτες , βδομάδες και μήνες, χρόνια και αιώνες συλλογιζόταν κι ονειρευόταν ο σκλαβωμένος και εξουθενωμένος ραγιάς, γινόταν τώρα τόσο δύσκολη μα και τόσο ευχάριστη πραγματικότητα! Οι Τούρκοι έμειναν ενεοί και έκπληκτοι! Δεν πίστευαν στα μάτια τους και δεν μπορούσαν να συνειδητοποιήσουν πως τούτοι οι ρακένδυτοι και φιλήσυχοι ραγιάδες θα μπορούσαν μια μέρα να σηκώσουν κεφάλι και να ταρακουνήσουν την παλαι-ποτε κραταιά τους Οθωμανική Αυτοκρατορία. Και αντέδρασαν! Αντέδρασαν βάναυσα και αλύπητα, αδίστακτα και απάνθρωπα, όπως πάντα με ατιμώσεις και ταπεινώσεις, φρικτά βασανιστήρια και απίστευτες θηριωδίες, φωτιά και τσεκούρι χωρίς ηθικούς φραγμούς, χωρίς καμιά εξαίρεση, πιστεύοντας, οι αφελείς, πώς μπορούσαν να κάμψουν το σθένος και την αποφασιστικότητα των Ελλήνων που αγωνίζονταν ψυχή τε και σώματι για την πολύτιμη λευτεριά τους. Μα οι πρόγονοί μας , μεθυσμένοι και συνεπαρμένοι με το γλυκόποτο κρασί του Δίκαιου της λευτεριάς, πιάστηκαν λεβέντικα στον πυρρίχιο του ιερού τους αγώνα και χόρεψαν ηρωικά και ανυποχώρητα τους θεσπέσιους ρυθμούς της πολεμικής σάλπιγγας του Ρήγα και του αφυπνιστικού παιάνα του Διονύσιου Σολωμού. Λίγοι, φτωχοί και σχεδόν άοπλοι, πλούσιοι όμως στην καρδιά και οπλισμένοι σαν αστακοί με την ανίκητη πανοπλία του δίκιου και της λευτεριάς, ανέβηκαν αγόγγυστα και θαρραλέα τις δυπρόσιτες κορφές της αρετής κι αντιπάλαιψαν με απαράμιλλο σθένος και αποφασιστικότητα την πανίσχυρη τότε Οθωμανική Αυτοκρατορία. Μανιάκι και Αλαμάνα, Τριπολιτσά και Μεσολόγγι, Ψαρά και Δερβενάκια, Αράχωβα και Γραβιά μεσουράνησαν τη σκλάβα Ελλάδα και έπεισαν τις Μεγάλες Δυνάμεις ότι οι Έλληνες άξιζαν τη λευτεριά τους. Η αγνότητα των υψηλών ιδανικών του Κανάρη και του Μπότσαρη, η ακλόνητη πίστη του Κολοκοτρώνη, η άδολη παλικαριά του Μακρυγιάννη, η ασυναγώνιστη τόλμη του Νικητάρα και του Μιαούλη, το ακατανίκητο ηφαίστειο του Παπαφλέσσα έδωσαν αιώνια μαθήματα πατριωτισμού και αυταπάρνησης στο παγκόσμιο. Κι η γαλανομάτα θεά ΛΕΥΤΕΡΙΑ, μετά από ένα άνισο εφτάχρονο αγώνα ,θρονιάστηκε επιτέλους στο ματοβαμμένο της ελληνικό παλάτι, στεφανώνοντας ταυτόχρονα με αμάραντα στεφάνια τους αμέτρητους ήρωες που έπεσαν πολεμώντας για την απελευθέρωση της μάνας Ελλάδας. Σήμερα, 190 ολόκληρα χρόνια από την ιστορική επέτειο της Εθνικής μας Παλιγγενεσίας, ζούμε, αλίμονο σε συνθήκες μεγάλης τραγικότητας και αβέβαιου μέλλοντος κι έχουμε απέναντι μας και πάνω από τα κεφάλια μας τον ίδιο αδίστακτο και βάρβαρο τύραννο. Οι προσφυγικοί συνοικισμοί, τα κατεχόμενα χωριά και πόλεις μας, τα βουβά καμπαναριά κι οι συλημένες μας εκκλησίες και μοναστήρια, μας περιμένουν σιωπηλά και καρτερικά, αφού αναμένουν από μας τη δικαίωση και την απελευθέρωσή τους. Οι μαυροφορημένες μάνες των αγνοουμένων μας ,περιμένουν με αγωνία ατύπωτη και πόνο αβάστακτο το γυρισμό ή την εξακρίβωση της τύχης των μονάκριβων τους προσώπων. Ο Αττίλας, σκληρός και απάνθρωπος, συνεχίζει να βεβηλώνει τα ιερά και τα όσιά μας, ενώ η ένοχη Τουρκία τορπιλίζει συνεχώς κάθε προσπάθεια δίκαιης λύσης του προβλήματός μας και με κάθε τρόπο προσπαθεί να κλιμακώσει και να παγώσει τα εγκληματικά και παράνομα τετελεσμένα που δημιούργησε, ενισχύοντας δραματικά την εδώ στρατιωτική παρουσία της και μεταβάλλοντας ολοένα το δημογραφικό χαρακτήρα και την ιστορική φυσιογνωμία της Κύπρου μας, με απώτερο σκοπό την πλήρη και οριστική τουρκοποίηση ολόκληρης της πατρίδας μας. Έλληνες και Ελληνίδες της Κύπρου και της Ελλάδας, του απανταχού Ελληνισμού, του Χριστιανισμού και της Πανορθοδοξίας, χαλεποί είναι οι καιροί, δυσοίωνο το μέλλον, για μας και τα παιδιά μας, τα εγγόνια και δισέγγονα μας… Ας ξυπνήσουμε επιτέλους από το λήθαργο της αδιαφορίας και της παχυδερμίας, του ωχαδερφισμού και του εύκολου κέρδους, του εγωκεντρισμού και του συμφεροντολογισμού κι ας κοιτάξουμε κατάματα και κατάφατσα την ωμή και στεγνή πραγματικότητα. Οι ηρωικοί νεκροί του ´21, του ´55 και του 1974 μας παρακολουθούν από τους καθαγιασμένους τάφους τους και με παράπονο μας ερωτούν "Πώς στ ´αλήθεια το βαστάτε, Που, με τούρκικη σημαία, Τύλιξαν τα αγάλματά μας Και κάρφωσαν την καρδιά μας Με την τούρκικη σημαία πώς κοιμάστε; πώς ξυπνάτε; Σκλαβωμένοι πως βαστάτε;" Εμπρός, λοιπόν, αδερφοί μου, όλοι μαζί, ενωμένοι και αγαπημένοι, ας ριχτούμε στον υπέροχο αγώνα της τιμής και του καθήκοντος, για το δίκαιο και τη λευτεριά της τουρκοπατημένης μας πατρίδας Κύπρου! Ο πανάγαθος Θεός ας είναι πάντοτε ο μεγάλος μας βοηθός και συμπαραστάτης! Κολοκοτρωνέϊκα ας ασπαστούμε την ακράδαντη πίστη του Γέροντα του Μωριά πως ο Θεός υπόγραψε τη ΛΕΥΤΕΡΙΑ μας και δεν παίρνει πίσω την υπογραφή του αφού: "Η ΡΩΜΙΟΣΥΝΗ ΕΝ ΦΥΛΗ ΣΑΝΟΤΖΙΕΡΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ Η ΡΩΜΙΟΣΥΝΗ ΕΝ ΝΑ ΧΑΘΕΙ ΟΝΤΑΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΛΕΙΨΕΙ" Με συναγωνιστικούς χαιρετισμούς Χρίστος Κ. Μακρίδης Παραλίμνι 25/03/2024
0 Comments
Leave a Reply. |
APXEIO
April 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|