>> Ας μας δίνει ο Πανάγαθος Θεός τη δύναμη να ανταπεξέλθουμε στις δυσκολίες και ας μη ποτέ ξεχνούμε την τραγικότητα της κατάστασης στην οποία βρισκόμαστε σε τούτο εδώ τον τόπο Χριστούγεννα. Δεν θα ασχοληθώ λοιπόν με τα γνωστά και τετριμμένα σήμερα. Δεν θα μιλήσω για την οικονομία ούτε για τα σοβαρότατα προβλήματα που αντιμετωπίζει κάθε επαγγελματικός κλάδος και κάθε κοινωνική τάξη στην Κύπρο. Ούτε θα ψέξω τη διαχρονικά απαράδεκτη και κατά πολύ κατώτερη των περιστάσεων κρατική πολιτική στα προσφυγικά θέματα και την αδικία που γίνεται εις βάρος των προσφύγων μας. Ούτε θα επισημάνω βέβαια τη χρεοκοπία μας στο Εθνικό μας θέμα, λόγω των αδιεξόδων στα οποία μας οδήγησαν χρόνια και χρόνια λανθασμένων χειρισμών, εκτιμήσεων και αποφάσεων, γιατί πιστέψαμε σε ανεφάρμοστα μοντέλα λύσης και στην πολιτική του «καλού παιδιού» η οποία δήθεν θα εξευμένιζε το αδηφάγο τούρκικο θηρίο.
Δεν θα επαναλάβω λοιπόν ότι ο κυπριακός ελληνισμός πρέπει ξυπνήσει από τον εθνικό λήθαργο και να ορθώσει ανάστημα. Ότι πρέπει να αντιδράσει στα όσα απαράδεκτα συμβαίνουν που τον αφορούν και η αντίδραση πρέπει να είναι άμεση και ουσιαστική. Ότι η παθητική αναμονή μόνο κακό προκαλεί και μόνο περισσότερα δεινά θα επιφέρει στον τόπο. Ούτε θα τονίσω πως τα σωστά μηνύματα προς τον πρόεδρο της Δημοκρατίας και την αναγκαία παροχή στήριξης προς τον Νίκο Αναστασιάδη, ο κυπριακός λαός μπορεί και είναι σε θέση σήμερα να αποτρέψει τα χειρότερα. Όχι πλέον σαν απλός θεατής αλλά σαν άμεσα εμπλεκόμενος. Αυτά τα λέμε κάθε μέρα, τα φωνάζουμε με κάθε ευκαιρία, τα συζητά και τα βιώνει όλος ο κυπριακός λαός, στους δρόμους, στις γειτονιές, στα καφενεία και στους χώρους εργασίας. Σήμερα θα δώσω μια διαφορετική νότα στο άρθρο αυτό. Η χριστιανοσύνη γιορτάζει και αγάλλεται για τη γέννηση του Θείου Βρέφους. Προσδοκάει πως με τη γέννηση του Θεανθρώπου και με την ελπίδα που το γεγονός αυτό δίνει στην ανθρωπότητα, θα έρθουν και καλύτερες μέρες για τον δικό μας τόπο. Ελπίζει –για 43ο σε συνέχεια έτος- πως τα πέτρινα χρόνια θα απέλθουν ανεπιστρεπτί και πως θα μπορέσουμε επιτέλους να δούμε κι΄ εμείς μια άσπρη μέρα. Σήμερα λοιπόν, ημέρες Χριστουγέννων του 2017, θα ευχηθώ στον κυπριακό λαό ό,τι καλύτερο. Εκτός από καλές γιορτές και χρόνια πολλά, θα ευχηθώ σε όλους τους συμπατριώτες μου, υγεία, χαρά και ευτυχία. Μέσα στα πολλά και πολλές φορές πιεστικά προβλήματα της καθημερινότητας, ξεχνούμε τα πιο σημαντικά πράγματα στη ζωή αυτή. Συνεπαρμένοι από την επιτυχία ή την αποτυχία (είναι η ένταση που μετρά τις περισσότερες φορές και όχι η ουσία της κατάστασης στην οποία βρισκόμαστε) μας διαφεύγει πως η υγεία και η οικογενειακή ευτυχία είναι αναντικατάστατες. Ασχολούμαστε με τα μικρά και ξεχνάμε τα μεγάλα. Αντιμετωπίζουμε τη ζωή σαν μικροί Θεοί, νοιώθοντας αναντικατάστατοι, αλλά λησμονούμε πως, όπως κάποιος φίλος μου έλεγε κάποτε, «τα νεκροταφεία είναι γεμάτα από αναντικατάστατους». Βιαζόμαστε όλοι να φτάσουμε κάπου και είμαστε τόσο προσηλωμένοι στο τέρμα που δεν απολαμβάνουμε το ταξίδι που μας προσφέρει ο τελικός προορισμός. «Σαν βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη, να εύχεσαι να είναι μακρύς ο δρόμος» είχε επισημάνει πολύ ορθά ο Κωνσταντίνος Καβάφης στο ομότιτλο ποίημα του. Θα ευχηθώ ακόμα όμως καρτερία και υπομονή σε κάθε Έλληνα Κύπριο. Ας μας δίνει ο Πανάγαθος Θεός τη δύναμη να ανταπεξέλθουμε στις δυσκολίες και ας μη ποτέ ξεχνούμε την τραγικότητα της κατάστασης στην οποία βρισκόμαστε σε τούτο εδώ τον τόπο. Γιατί μόνο αν δεν λησμονούμε τη δεινή μας θέση, μπορεί κάποια στιγμή να κάνουμε κάτι για να τη βελτιώσουμε ή και να την αλλάξουμε. Αλλιώς θα παραμείνουμε καταδικασμένοι όπως τον Προμηθέα, να μας τρώνε οι αετοί και τα όρνια τα συκώτια καθημερινά κι’ εμείς χωρίς καμιά προοπτική για ένα καλύτερο μέλλον να δεχόμαστε αδιαμαρτύρητα τη φοβερή μας μοίρα. Καλά Χριστούγεννα λοιπόν, με υγεία, χαρά, ευτυχία, μέσα σε μια ελεύθερη και ευημερούσα Πατρίδα.
0 Comments
Leave a Reply. |
APXEIO
March 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|