Απόσπασμα από τον Φάκελο της Κύπρου της Ελληνικής Βουλής. Γραπτή δήλωση του τότε Βουλευτή Επικρατείας Νίκου Ψαρουδάκη. «Δεν μπορώ να δεχθώ το πόρισμα, γιατί θεωρώ ότι παραλείπει να κατονομάσει τον κύριο ένοχο της Κυπριακής τραγωδίας, τον κ. Κων. Καραμανλή… … Η ευθύνη του κ. Καραμανλή είναι κραυγαλέα και το πόρισμα που τον απαλλάσσει θα πάσχει εσαεί, κάτι που νομίζουμε η πλειοψηφία δεν μπορεί να αγνοήσει.
Και αυτό για τους εξής λόγους: 1) Το πόρισμα δέχεται –και πολύ σωστά–ότι ο ΥΕΘΑ., κ. Αβέρωφ, όφειλε να παρακολουθεί την εκτέλεση των εντολών του Πρωθυπουργού, να τον ενημερώνει για τη δυνατότητα αποστολής στην Κύπρο ενισχύσεων, να εισηγηθεί την αντικατάσταση της χουντικής στρατιωτικής ηγεσίας κ.α. και του καταλογίζει τις σχετικές ευθύνες. Όμως την ίδια ευθύνη έχει και ο κ. Καραμανλής, ως πρωθυπουργός, διότι παρά τις πράξεις και παραλείψεις αυτές του κ. Αβέρωφ, ούτε τον ήλεγξε, ούτε τον απέλυσε, αλλά εξακολουθούσε να του έχει απόλυτη εμπιστοσύνη! Ο κ. Καραμανλής, καλύπτοντας τον Υπουργό του είναι ολοφάνερο ότι συμφωνούσε μαζί του και άρα μοιράζεται μαζί του τις ευθύνες.! Τι ήταν άλλωστε ο κ. Καραμανλής, κάποιος ανήλικος, ή άπειρος, ή αφελής και ανεπαρκής, για να τον παραπλανούν οι υφιστάμενοί του και να τον κατευθύνουν κατά το δοκούν; 2) Ο κ. Καραμανλής όχι μονάχα δεν έστειλε βοήθεια στις αγωνιζόμενες Κυπριακές δυνάμεις, αλλά την απόφασή του να μην στείλει βοήθεια την ανακοίνωσε με το διάγγελμά του στις 15.8.74 από την Τηλεόραση και το Ραδιόφωνο σε όλο τον κόσμο και φυσικά και στους εχθρούς της Κύπρου, λέγοντας μεταξύ άλλων: «Η αντίσταση της Εθνικής Φρουράς υπήρξε κατά τις πρώτες δύο ημέρας αξιοθαύμαστη. Αι μαχόμεναι όμως σκληρώς εθνικαί δυνάμεις δεν ήτο δυνατόν να ενισχυθούν από την Ελλάδα...» Και παρακάτω «Η ένοπλος αντιμετώπισις των Τούρκων εις την Κύπρον καθίστατο αδύ‐νατος και λόγω αποστάσεως και λόγω των γνωστών τετελεσμένων γεγονότων...». Η ομιλία αυτή του κ. Καραμανλή, που απεκάλυπτε στον εχθρό τα ελληνικά σχέδια, αποτελεί καθαρή προδοσία και γεννά σε βάρος του καταλυτικές πολιτικές και ποινικές ευθύνες: Σχετικά με τις ευθύνες αυτές, η Επιτροπή δεν μπορεί να αγνοήσει την εμπεριστατωμένη από 20.1.1987 έκθεση του Αντιστράτηγου ε.α. Α. Σιαπκαρά, που έχει κατατεθεί στο φάκελο. Όπως επίσης η έκθεση αυτή δεν μπορεί να αγνοηθεί και στο θέμα της μη διώξεως των εγκλημάτων που διέπραξε η χουντική, στρατιωτική και πολιτική ηγεσία, παράλειψη που γεννά μεγάλες ευθύνες και στον κ. Καραμανλή και στον κ. Αβέρωφ. 3) Ο κ. Καραμανλής δεν προέβη, ως ώφειλε, στην άμεση αντικατάσταση της ένοχης και ανάξιας χουντικής στρατιωτικής ηγεσίας, η οποία είχε παραλείψει να θέσει σ’ εφαρμογή τα σχέδια αμύνης της Κύπρου και κυριολεκτικά άνοιξε τις πόρτες στον ΑΤΤΙΛΑ! Το επιχείρημα, της δήθεν βίαιης αντίδρασης των χουντικών, των κ.κ. Καραμανλή με Αβέρωφ, διαψεύδεται από τα πράγματα: Οι αρχηγοί των ΕΔ ζητούν να αναλάβουν ορισμένα Υπουργεία, αλλά μόλις συναντούν την αντίρρηση των πολιτικών, αμέσως σπεύδουν να παραιτηθούν! Ο Ιωαννίδης αποστρατεύεται στις 2 Αυγούστου και κανείς δεν κινείται υπέρ αυτού. Το ίδιο όταν αποστρατεύονται οι στρατηγοί και εκτοπίζονται στην Κέα οι δικτάτορες! Όταν ο κ. Καραμανλής ανέλαβε Πρωθυπουργός, η Χούντα ήταν ένα πτώμα που εκλιπαρούσε ταφή! Ο κ. Καραμανλής αντί να θάψει τη Χούντα την ανέστησε, γιατί ήταν ακριβώς αυτό που του χρειάζονταν για να θάψει το Κυπριακό! 4) Ο κ. Καραμανλής άφησε να περάσει άπρακτος ο πολύτιμος χρόνος από 24.7 έως 14.8.74, κι αυτό δήθεν γιατί την Ελλάδα την δέσμευαν οι συμφωνίες, τη στιγμή που οι ίδιες συμφωνίες δεν εμπόδισαν την Τουρκία να μεταφέρει στην Κύπρο το στρατό του ΑΤΤΙΛΑ ΙΙ! Τι εμπόδιζε άλλωστε η Ελλάδα και στην Γενεύη να συζητά και στην Κύπρο να οχυρώνεται; Το ίδιο ένοχο είναι και το επιχείρημα ότι η βοήθεια δεν ήταν δυνατή, γιατί οι δυνάμεις μας έναντι των Τούρκων ήταν 1 προς 3, αφού η αναλογία αυτή του 3 προς 1 είναι απαραίτητη σ’ αυτόν που ενεργεί την επίθεση και όχι σ’ αυτόν που αμύνεται. Με τη λογική του ηττοπαθούς Καραμανλικού επιχειρήματος, η Ελληνική Ιστορία έπρεπε να ήταν τελείως διαφορετική και η Ελλάδα θα είχε σβήσει από τον χάρτη! 5) Ο κ. Καραμανλής διεχειρίζετο το μεγάλο Κυπριακό εθνικό θέμα προσωπικώς. Έπαιρνε αποφάσεις μόνος του, χωρίς ούτε μια φορά να συγκαλέσει πολεμικό Συμβούλιο με συμμετοχή του Υπουργικού Συμβουλίου, ωσάν το Κυπριακό να ήταν κάποια ασήμαντη υπόθεση. Έτσι πέρασαν οι τρεις εβδομάδες της εκεχειρίας άκαρπες, με σπασμωδικές ενέργειες, έκδοση και ανάκληση διαταγών, με αποτέλεσμα το ηθικό των Κυπριακών δυνάμεων να δέχεται συνεχή πλήγματα και το εθνικό θέμα να χαθεί. Μεγάλη είναι η ευθύνη για τη μη εφαρμογή των επιτελικών σχεδίων που υπήρχαν για την αντιμετώπιση της κρίσιμης για την Κύπρο κατάστασης μετά τον ΑΤΤΙΛΑ Ι. 6) Για τη μη αποστολή στρατιωτικών ενισχύσεων στην Κύπρο στην περίοδο της εκεχειρίας ο κ. Καραμανλής υποστηρίζει ότι δεν ήταν δυνατή γιατί: α) Τέτοιες δυνάμεις δεν υπήρχαν στην Ελλάδα. β) Δεν υπήρχαν τα αναγκαία οχηματαγωγά πλοία για τη μεταφορά τους. γ) Κι αν υπήρχαν τα πλοία δεν θα έφθαναν απαρατήρητα στον προορισμό τους, αλλά κι αν έφθαναν στον προορισμό τους οι δυνάμεις αυτές, θα ήταν προβληματική η εκπλήρωση της αποστολής τους από έλλειψη αεροπορικής υποστήριξης και αδυναμίας συνεχούς ανεφοδιασμού. Όλα αυτά αποτελούν προφάσεις εν αμαρτίαις του κ. Καραμανλή...
0 Comments
Leave a Reply. |
APXEIO
April 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|