Γράφει ο Γιώργος Γεωργίου Ο ένας παρέλαβε πέραν του μισού δισεκατομμυρίου ευρώ πλεόνασμα, το ξεκοκάλισε σε λίγους μήνες με τα «πασχαλινά δώρα» και τις μη –στοχευμένες παροχές και όταν όλοι τον προειδοποιούσαν για την οικονομική κρίση, που ερχόταν από πέρα από τον Ατλαντικό, απαντούσε πως η κρίση θα μας προσπεράσει και θα μας αφήσει αλώβητους. Ο άλλος ήξερε, έλεγε, ότι θα παραλάμβανε καμένη γη, αλλά είχε σχέδιο για να αντιμετωπίσει την καμένη γη, είχε δύο (δύο, όχι ένα) γεφυρωτικά δάνεια. Και μετά, αφού άφησε την κυπριακή οικονομία ξεγυμνωμένη από αντιστάσεις, δηλαδή όπως την παρέλαβε, αποδέχτηκε να μας επιβληθεί το ληστρικό κούρεμα των καταθέσεων.
Το ένα κόμμα, που επί της διακυβερνήσεως του κατατέθηκαν και ψηφίστηκαν 42 μνημονιακά νομοσχέδια, όταν έχασε την εξουσία και έγινε αντιπολίτευση, αποφάσισε ότι θα «δώσει αντιμνημονιακό αγώνα» και οι βουλευτές του καθόντουσαν στα έδρανα της Βουλής και έκαναν επανάσταση εκ του ασφαλούς. Το άλλο κόμμα κατάντησε να είναι πιο φανατικό από την ίδια την τρόικα σε ότι αφορά τις λεγόμενες «μεταρρυθμίσεις», σε βαθμό που να επιδιώκει να επιβάλει μέτρα, που ούτε η ίδια η τρόικα δεν πρότεινε ή δεν επέμενε σε αυτά. Και φυσικά δεν προσπάθησε να κάνει κάτι για τον λαό, για τα ευάλωτα και μικρομεσαία στρώματα που υπέφεραν και ακόμη υποφέρουν. Αυτή είναι με λίγα λόγια η ιστορία της κυπριακής οικονομίας τα τελευταία δέκα χρόνια. Περιττό να σας διευκρινίσω ότι αναφέρομαι κατά σειρά στον Δημήτρη Χριστόφια, στον Νίκο Αναστασιάδη, στο ΑΚΕΛ και στον ΔΗΣΥ.
0 Comments
Leave a Reply. |
APXEIO
April 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|