ΓΡΑΦΕΙ Ο Αντρέας Βασιλείου* Μέσα στις ακατάσχετες ανοησίες και λόγια κενού περιεχομένου – που έχουν αναπτυχθεί στην ταλαίπωρη Κύπρο μετά την τουρκική εισβολή – είναι και ο χαρακτηρισμός κάθε μορφής εκδήλωσης πατριωτικών αισθημάτων και προβολής της διεκδίκησης των εθνικών δικαίων, ως «σοβινισμού».
0 Comments
Οι επιστολές του Νίκου Αναστασιάδη στην εφημερίδα «Πολίτης» και σε ομάδες πολιτών, προφανώς αυτών που τον επέκριναν ότι δεν ήταν εντελώς υποχωρητικός στο Crans Montana, αποτελούν τη διαβεβαίωση του Αναστασιάδη, σε αυτούς τους κύκλους, ότι μετά τις προεδρικές εκλογές και εφόσον θα έχει επανεκλεγεί και θα έχει τη νομιμοποίηση της ψήφου του λαού για δεύτερη φορά, θα προχωρήσει ακάθεκτος στην συνθηκολόγηση στο κυπριακό. Στην ουσία, ο Αναστασιάδης «καθησυχάζει» τους οπαδούς της όποιας λύσης, ότι είναι έτοιμος για κλείσιμο του κυπριακού, αλλά ΓΡΑΦΕΙ Ο Χρίστος Α. Θεοδούλου* Οι διάφορες κρίσεις στις διεθνείς σχέσεις, με τελευταία τη διαμάχη μεταξύ ΗΠΑ και Β. Κορέας, συνέτειναν στο να παραμεριστεί για λίγο το φλέγον θέμα της κατάστασης στο Αφγανιστάν. Εντούτοις το πρόβλημα αυτό που είναι πολύ παλιό πάντοτε υπάρχει και ξαναμπήκε στα φώτα της δημοσιότητας με την πολιτική του κ. Trump. ΓΡΑΦΕΙ Ο Μάριος Μαυρίδης* Η άνοδος του ευρώ έναντι του δολαρίου, του Ιαπωνικού Γιέν και της στερλίνας τους τελευταίους τρεις μήνες δεν είναι ευχάριστη εξέλιξη για την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), διότι ένα ισχυρό ευρώ συγκρατεί τον πληθωρισμό της ευρωζώνης κάτω από το στόχο του 2% αλλά και την οικονομική ανάπτυξη. Με την άνοδο του ευρώ, τα εισαγώμενα προϊόντα στην Ευρωζώνη είναι πιο φθηνά ενώ οι ευρωπαϊκές εξαγωγές είναι πιο ακριβές. Ακριβότερες εξαγωγές σημαίνει και λιγότερες εξαγωγές, που σημαίνει χαμηλότερη οικονομική ανάπτυξη. Η Γερμανία για παράδειγμα, που εξάγει ένα μεγάλο ποσοστό του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος της προς τρίτες χώρες, θα δεχθεί πλήγμα από την άνοδο του ευρώ. Οι πλείστες χώρες της ευρωζώνης είναι εξαγωγικές. ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ Ν. ΣΑΜΨΩΝ Αυτό που εμείς λέγαμε εδώ και χρόνια, είναι πλέον πασιφανές. Η διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία δεν μπορεί να αποτελέσει τη βάση για δίκαιη, βιώσιμη και λειτουργική λύση του κυπριακού. Μόνο αδαή πολιτικά όντα μπορούν να ισχυρίζονται ακόμα και να επιμένουν ότι η ΔΔΟ είναι η πιο πρόσφορη μέθοδος για επίλυση του Εθνικού Θέματος. ΓΡΑΦΕΙ Ο Αντώνης Στυλιανού* Το τελευταίο ειδεχθές τρομοκρατικό κτύπημα στην Βαρκελώνη της Ισπανίας αναδεικνύει, με τον χειρότερο τρόπο, το μείζον πρόβλημα της ασύμμετρης απειλής της τρομοκρατίας. Αναδεικνύει, παράλληλα, το γεγονός ότι τέτοιου είδους κτυπήματα δεν αποτελούν εκπλήξεις, όχι μόνο στην ευρωπαϊκή ήπειρο, αλλά ανά το παγκόσμιο. |
APXEIO
April 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|