Πώς επιστήμονες κατάφεραν να κάνουν πιο καθαρές εικόνες τις εικόνες που λαμβάνονται από τα επίγεια τηλεσκόπια Χρησιμοποιώντας έναν αλγόριθμο τεχνητής νοημοσύνης που βελτιώνει την ευκρίνεια εικόνων, ομάδα επιστημόνων κατάφερε να «ξεθολώσει» εικόνες που καταγράφουν τα επίγεια τηλεσκόπια και φέρουν παραμορφώσεις λόγω της ατμόσφαιρας της Γης. Ακόμα και οι εικόνες που λαμβάνονται από τα καλύτερα επίγεια τηλεσκόπια είναι θολές λόγω των μεταβαλλόμενων θυλάκων αέρα της ατμόσφαιρας, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε λανθασμένες μετρήσεις. Ο αλγόριθμος Επιστήμονες από τα πανεπιστήμια Νορθουέστερν των ΗΠΑ και Τσινγκχουά της Κίνας παρουσίασαν μια νέα στρατηγική για να διορθώσουν το πρόβλημα. Προσάρμοσαν έναν αλγόριθμο μηχανικής όρασης που χρησιμοποιείται συνήθως για την ευκρίνεια των φωτογραφιών για να βελτιώσουν την αφαίρεση του θαμπώματος στις εικόνες που λαμβάνουν επίγεια τηλεσκόπια. Επίσης, εκπαίδευσαν τον αλγόριθμο σε δεδομένα που προσομοιώνονται για να ταιριάζουν με τις παραμέτρους απεικόνισης του Αστεροσκοπείου Vera C. Rubin στη Χιλή, ώστε όταν ανοίξει το επόμενο έτος, το εργαλείο να είναι άμεσα συμβατό. Το εργαλείο λειτουργεί πιο γρήγορα και παράγει πιο ρεαλιστικές εικόνες σε σχέση με τις τρέχουσες τεχνολογίες. Με τη χρήση του οι εικόνες είχαν 38,6% λιγότερα σφάλματα σε σχέση με τις κλασικές μεθόδους βελτίωσης και 7,4% λιγότερα σφάλματα σε σχέση με τις σύγχρονες μεθόδους. «Καθαρίζοντας τις εικόνες με τον σωστό τρόπο, μπορούμε να λάβουμε πιο ακριβή δεδομένα. Ο αλγόριθμος αφαιρεί την ατμόσφαιρα υπολογιστικά επιτρέποντας στους φυσικούς να αποκτήσουν καλύτερες επιστημονικές μετρήσεις. Στο τέλος της ημέρας, οι εικόνες φαίνονται επίσης καλύτερες», δηλώνει η Έμα Αλεξάντερ, επίκουρη καθηγήτρια Πληροφορικής στο Πανεπιστήμιο Νορθουέστερν και μία από τους συγγραφείς της μελέτης. Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ «Oumuamua»: Τι λένε οι ερευνητές για το πρώτο διαστρικό αντικείμενο που μπήκε στο ηλιακό μας σύστημα31/3/2023
Από την πρώτη στιγμή που οι ερευνητές ονόμασαν το πρώτο διαστρικό αντικείμενο που μπήκε στο ηλιακό μας σύστημα «ʻOumuamua» -ανιχνευτής στα χαβανέζικα- η συζήτηση για την προέλευση του περίεργου αυτού σώματος έχει φουντώσει για τα καλά. Το διαστρικό αντικείμενο, που μοιάζει με πούρο, εντοπίστηκε να κινείται εντός του ηλιακού μας συστήματος το 2017 και πλέον ταξιδεύει προς τον αστερισμό του Πήγασου. Ο ʻOumuamua κινείτο σαν κομήτης αλλά δεν άφηνε πίσω του «ουρά», όπως θα έπρεπε εάν όντως επρόκειτο για κομήτη. Ήταν, επίσης, αρκετά μικρότερος σε μέγεθος, καθώς οι κομήτες έχουν πλάτος αρκετών χιλιομέτρων. Την ίδια ώρα, το περίεργο σχήμα του και άλλα ορισμένα ασυνήθιστα χαρακτηριστικά του έδωσαν… τροφή για την διακίνηση διάφορων σεναρίων, με αρκετούς να υποστηρίζουν πως επρόκειτο για εξωγήινο σκάφος και άλλους για κομμάτι μακρινού πλανήτη. Τώρα, πέντε χρόνια μετά, επιστήμονες ισχυρίζονται ότι ξέρουν πλέον περί τίνος πρόκειται… Η αλήθεια, όμως, είναι μάλλον πιο βαρετή από τις θεωρίες που έχουν ήδη διακινηθεί. Έρευνα που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Nature την Τετάρτη υποστηρίζει πως το πιθανότερο είναι ο ʻOumuamua είναι τελικώς διαστρικός κομήτης. Μέχρι τον ʻOumuamua, οι αστρονόμοι είχαν μελετήσει μόνο κομήτες που είχαν «γεννηθεί» εντός του ηλιακού μας συστήματος και είχαν παρεμφερή χαρακτηριστικά. Η NASA περιγράφει τους κομήτες αυτούς ως «παγωμένα υπολείμματα από το σχηματισμό του ηλιακού μας συστήματος, τα οποία αποτελούνται από σκόνη, πέτρα και πάγο». Και καθώς οι κομήτες αυτοί περιστρέφονται γύρω από τον ήλιο, θερμαίνονται και εκτοξεύουν πίδακες σκόνης και αερίων -οι χαρακτηριστικές «ουρές», που είναι ορατές και από τη Γη. Οι συγγραφείς της τελευταίας αυτής μελέτης, Τζένιφερ Μπέργκνερ και Ντάριλ Σέλιγκμαν, υποστηρίζουν τώρα ότι ο ʻOumuamua μάλλον έχει «ουρά» αλλά είναι αόρατη. Και αυτό γιατί ο ʻOumuamua είναι πολύ μικρότερος από τους κομήτες που μελετούν συνήθως οι ερευνητές. Έτσι, εικάζουν ότι ο πίδακας υδρογόνου που εκτοξεύεται από πίσω του είναι απλώς πολύ μικρός και λεπτός για να γίνει ορατός από τα τηλεσκόπια. Η νέα αυτή θεωρία υποστηρίζεται και από τον τρόπο με τον οποίο κινείτο ο ʻOumuamua εντός του ηλιακού μας συστήματος. Σύμφωνα με τη NASA, οι «ουρές» των κομητών είναι αρκετά ισχυρές για να επιταχύνουν τα αντικείμενα αυτά κατά τη διάρκεια των ταξιδιών τους -ανεξάρτητα από την έλξη που δέχονται από τον ήλιο.Οι ειδικοί είχαν μπερδευτεί επειδή δεν έβλεπαν τη χαρακτηριστική αυτή «ουρά», που θα επέτρεπε στον ʻOumuamua να επιταχύνει κατά τη διάρκεια της τροχιάς του.
Ο ασυνήθιστος σχηματισμός που δημιουργείται από συνεστραμμένα μαγνητικά πεδία είχε ύψος γύρω στα 178.000 χιλιόμετρα.
Ένας πελώριος «ηλιακός στρόβιλος» με ύψος 14 φορές μεγαλύτερο από τη διάμετρο της Γης ξέσπασε κοντά στον βόρειο πόλο του Ήλιου και συνέχισε να μαίνεται για σχεδόν τέσσερις ημέρες. Ο σχηματισμός εμφανίστηκε στις 14 Μαρτίου και τελικά διαλύθηκε στις 18 του μήνα σε μια έκρηξη που εκτόξευσε στο Διάστημα μια μάζα διάπυρου υλικού στο μέγεθος της Σελήνης. «Το φαινόμενο ονομάζεται στρόβιλος επειδή η μορφή του θυμίζει τους ανεμοστρόβιλους που συναντάμε στη Γη» ανέφερε στο in.gr ο Γιάννης Κοντογιάννης, μεταδιδακτορικός ερευνητής Ηλιακής Φυσικής στο Ινστιτούτο Αστροφυσικής «Λάιμπνιτς» στη Γερμανία. Οι ομοιότητες όμως με γήινα φαινόμενα σταματούν εδώ. «Σε αντίθεση με τους ανεμοστρόβιλους στη Γη που σχηματίζονται από μεταβολές της ατμοσφαιρικής πίεσης και την περιστροφή της Γης, οι ηλιακοί στρόβιλοι οφείλουν τη δημιουργία τους στο μαγνητικό πεδίο του Ήλιου» εξήγησε ο δρ Κοντογιάννης. «Δεν έχω ξαναδεί κάτι παρόμοιο σε όλα τα χρόνια που παρακολουθώ τον Ήλιο» έγραψε στο Spaceweather.com ο αμερικανός αστροφωτογράφος Απόλο Λάσκι, ο οποίος δημιούργησε το παρακάτω animation του φαινομένου από εικόνες του δορυφόρου SDO της NASA. Ένα δεύτερο βίντεο, το οποίο τραβήχτηκε με επίγειο ηλιακό τηλεσκόπιο, αναρτήθηκε στο Twitter από τον αστροφωτογράφο Άντριου ΜακΚάρθι, ο οποίος εκτίμησε ότι ο στρόβιλος ήταν 14 φορές μεγαλύτερος από τη Γη, είχε δηλαδή ύψος γύρω στα 178.000 χιλιόμετρα και ήταν ένας από τους μεγαλύτερους που έχουν καταγραφεί. Μαγνητικός παροξυσμός Ο Ήλιος αποτελείται από πλάσμα, υπέρθερμο ιονισμένο αέριο που αλληλεπιδρά με τα μαγνητικά πεδία επειδή αποτελείται από σωματίδια που φέρουν ηλεκτρικό φορτίο (πρωτόνια και ηλεκτρόνια). «Το μαγνητισμένο υλικό της ατμόσφαιρας του Ήλιου ακολουθεί τα τοπικά ισχυρά μαγνητικά πεδία και σχηματίζει πολύπλοκους σχηματισμούς με στροφές και ελίξεις, σαν ένα λάστιχο που έχουμε περιστρέψει πολλές φορές» είπε ο δρ Κοντογιάννης. «Οι γιγάντιοι μαγνητικοί στρόβιλοι πιστεύεται ότι είναι τμήματα ηλιακών προεξοχών», γιγάντιων τόξων πλάσματος που ακολουθούν τις γραμμές τοπικών μαγνητικών πεδίων και προεξέχουν από την ηλιακή επιφάνεια, εξήγησε ο ερευνητής. Διευκρίνισε ακόμα «δεν είναι ακόμα πλήρως εξακριβωμένο αν η περιστροφική κίνηση που παρατηρούμε είναι πραγματική ή φαινομενική, καθώς το υλικό μπορεί να κινείται ανοδικά και καθοδικά κατά μήκος του συνεστραμμένου μαγνητικού πεδίου των προεξοχών, δίνοντας την εντύπωση μιας περιστροφικής κίνησης». Τέτοιου είδους εξάρσεις της ηλιακής δραστηριότητας αναμένεται να αυξηθούν το επόμενο διάστημα καθώς πλησιάζουμε το λεγόμενο ηλιακό μέγιστο, το αποκορύφωμα του 11ετούς κύκλου της ηλιακής δραστηριότητας, το οποίο αναμένεται το 2025. Μεταξύ άλλων θα πρέπει να περιμένουμε συχνότερες γεωμαγνητικές καταιγίδες που θα μπορούσαν να επηρεάσουν τις επικοινωνίες και τα δίκτυα ηλεκτροδότησης. (in.gr) (photo: O στρόβιλος διακρίνεται πάνω δεξιά σε αυτή τη θεαματική εικόνα που δημιουργήθηκε από τη συρραφή 200.000 επιμέρους φωτογραφιών (Andrew McCarthy, Jason Guenzel)
Οι εκλάμψεις ακτίνων γάμμα πηγάζουν από γερασμένα άστρα που καταρρέουν και μετατρέπονται σε μαύρες τρύπες ή άστρα νετρονίων. Η ακτινοβολία ήταν τόσο ισχυρή που παροδικά τύφλωσε τα περισσότερα διαστημικά τηλεσκόπια που βλέπουν στο φάσμα των ακτίνων γάμμα. Ήταν την Κυριακή 9 Οκτωβρίου του 2020, όταν ένας παλμός ακραίας ακτινοβολίας έλουσε ολόκληρο το Ηλιακό Σύστημα Ήταν μια έκλαμψη ακτίνων γάμμα (GRB), το ισχυρότερο είδος έκρηξης που γνωρίζουμε στο Σύμπαν. Δεδομένου ότι οι περισσότεροι ανιχνευτές τυφλώθηκαν από τις ακτίνες γάμμα (φως υψηλής ενέργειας στο άκρο του ηλεκτρομαγνητικό φάσματος), ο υπολογισμός της έντασης της GRB δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Έπειτα από χρόνια αναλύσεων, διεθνής ερευνητική ομάδα αναφέρει τώρα ότι η έκλαμψη ήταν η λαμπρότερη GRB που έχει καταγραφεί ποτέ, τουλάχιστον δέκα φορές λαμπρότερη από τον προηγούμενο κάτοχο του ρεκόρ. Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύεται σε ειδικό τεύχος του The Astrophysical Journal Letters, εκρήξεις τέτοιας λαμπρότητας πρέπει να συμβαίνουν μόνο μια φορά στα 10.000 χρόνια. Η έκλαμψη «ήταν πιθανότατα η λαμπρότερη ριπή ακτίνων Χ και ακτίνων γάμμα από την αρχή του ανθρώπινου πολιτισμού» δηλώνει σε ανακοίνωση της NASA ο επικεφαλής της δημοσίευσης Έρικ Μπερνς, καθηγητής του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Λουιζιάνα στο Μπατόν Ρουζ. Το επίσημο όνομα που πήρε η έκλαμψη είναι GRB 221009A, ανεπίσημα όμως οι ερευνητές όμως την ονόμασαν ΒΟΑΤ, από τα αρχικά των λέξεων «η Λαμπρότερη Όλων των Εποχών». Αν και ο μηχανισμός γέννησης των GRΒ δεν είναι καλά κατανοητός, οι αστροφυσικοί πιστεύουν ότι οι εκρήξεις αυτές ξεσπούν όταν ένα γερασμένο άστρο εξαντλεί τα πυρηνικά καύσιμά του, καταρρέει κάτω από το ίδιο του το βάρος και μετατρέπεται είτε σε μαύρη τρύπα είτε σε άστρο νετρονίων. Η ενέργεια που απελευθερώνουν οι GRB μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα στιγμή ισοδυναμεί μάλιστα με την ενέργεια που εκπέμπει ο Ήλιος σε διάστημα δέκα δισεκατομμυρίων ετών. Όμως ακτινοβολία της έκλαμψης δεν εξαπλώνεται σφαιρικά γύρω από το άστρο, αλλά παίρνει τη μορφή πιδάκων που πηγάζουν από τους πόλους του άστρου. Σε περίπτωση που μια τέτοια έκρηξη συνέβαινε κοντά στη Γη, σε απόσταση έως 100 ετών φωτός, η ακτινοβολία θα μπορούσε να εξαφανίσει κάθε μορφή ζωής. Ευτυχώς, σχεδόν όλες οι GRB συμβαίνουν σε γαλαξίες που απέχουν πολλά δισεκατομμύρια έτη φωτός. Η συγκεκριμένη έκλαμψη ταξίδευε 1,9 δισεκατομμύρια χρόνια για να φτάσει στη Γη. Το γεγονός ότι συνέβη σχετικά κοντά στον Γαλαξία μας είναι ένας από τους λόγους που είχε αυτή την ακραία λαμπρότητα, διευκρίνισαν οι ερευνητές. Σε αυτό τον τύπο GRB, οι αστρονόμοι θα περίμεναν να δουν μια έκρηξη σουπερνόβα λίγες εβδομάδες μετά την αρχική λάμψη. Κάτι τέτοιο δεν συνέβη, πιθανώς επειδή το φως της έκρηξης κρύφτηκε από σύννεφα σκόνης εντός του δικού μας Γαλαξία. «Δεν μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι υπάρχει σουπερνόβα, και αυτό προκαλεί έκπληξη δεδομένης της λαμπρότητας της έκλαμψης» σχολίασε ο Άντροιου Λίβαν του Πανεπιστημίου Ράντμπουντ της Ολλανδίας, μέλος της ερευνητικής ομάδας. «Είναι πάντως πιθανό ότι το άστρο κατέρρευσε απευθείας σε μαύρη τρύπα χωρίς να εκραγεί» πρόσθεσε. Η έκλαμψη BOAT, η οποία καταγράφηκε από τα διαστημικά τηλεσκόπια Fermi, Swift, Wind και NuSTAR, μεταξύ άλλων, είχε σύντομη διάρκεια, όπως όλες οι GRΒ, παραμένει όμως ορατή μέχρι και σήμερα. Ο λόγος είναι ότι οι πίδακες ακτινοβολίας διεγείρουν σύννεφα αερίου και σκόνης καθώς ταξιδεύουν στο Διάστημα, με αποτέλεσμα να εκπέμπονται ακτίνες Χ που σχηματίζουν ομόκεντρους κύκλους στον ουρανό. Το τηλεσκόπιο ακτίνων γάμμα Swift, καθώς και τα διαστημικά τηλεσκόπια Hubble και James Webb, συνεχίζουν τώρα τις παρατηρήσεις με την ελπίδα ότι θα εντοπίσουν την πηγή της τερατώδους έκρηξης. Ομόκεντροι κύκλοι που εμφανίστηκαν στο Διάστημα όταν οι πίδακες ακτινοβολίας διέγειραν σωματίδια σκόνης. Οι γραμμές αντιστοιχούν σε κενά μεταξύ ανιχνευτών (ESA/XMM-Newton/M. Rigoselli) Τρελές θεωρίες από τον επικεφαλής της υπηρεσίας για τα UFO. Ο επικεφαλής της νέας υπηρεσίας που μελετά τα UFO στο αμερικανικό υπουργείο Άμυνας σίγουρα δεν πάσχει από έλλειψη φαντασίας. Ο Σον Κιλπάτρικ, διευθυντής της υπηρεσίας AARO που ιδρύθηκε τον περυσινό Ιούλιο για να διερευνά ανεξήγητα εναέρια φαινόμενα, συνυπογράφει μελέτη σύμφωνα με την οποία κάποιο εξωγήινο σκάφος δεν αποκλείεται να κρύβεται στο Ηλιακό Σύστημα και να στέλνει drone μέχρι τη Γη. Το κείμενο συνυπογράφει επίσης ο Άβι Λεμπ, αστρονόμος του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ που έγινε παγκοσμίως γνωστός το 2017, όταν υποστήριξε ότι το διαστρικό αντικείμενο Οουμούαμούα που πέρασε εκείνη τη χρονιά από το Ηλιακό Σύστημα ήταν στην πραγματικότητα εξωγήινο διαστημόπλοιο. Η αξιοπιστία του Λεμπ δέχτηκε πλήγμα από επόμενες μελέτες που συμπέραιναν ότι ο Οουμούαμούα ήταν ένας απλός κομήτης ή μεγάλο κομμάτι παγωμένου αζώτου. Η νέα μελέτη, η οποία δεν έχει υποβληθεί σε ανεξάρτητο έλεγχο και δεν αποτελεί επίσημο έγγραφο του Πενταγώνου, «εξετάζει την πιθανότητα ότι ένα τεχνητό διαστρικό αντικείμενο μπορεί δυνητικά να είναι μητρικό σκάφος που απελευθερώνει πολλές μικρές διερευνητικές συσκευές στη διάρκεια του κοντινού περάσματος από τη Γη, μια ιδέα επιχείρησης που δεν απέχει πολύ από τις αποστολές της NASA» δήλωσε ο Λεμπ στο Livescience.com. «Απλά αναφερόμαστε σε θεωρητικές πιθανότητες» παραδέχτηκε ο αμφιλεγόμενος αστρονόμος μιλώντας στη Daily Mail. Παρά τη διευκρίνιση, η μελέτη δεν γλίτωσε τα πυρά του φυσικού δρ Τράβις Τέιλος, ο οποίος μέχρι το 2019 ήταν επικεφαλής της προηγούμενης αμερικανικής υπηρεσίας για τα UFO μέχρι την αντικατάστασή της από το γραφείο. Η μελέτη «είναι τόσο γελοία» σχολίασε ο Τέιλορ στην Daily Mail. Παρά τις συνεχιζόμενες επικρίσεις, όμως, ο Λεμπ δεν το βάζει κάτω. Όπως είπε στη βρετανική εφημερίδα, επόμενος στόχος του είναι να ανασύρει από τον Ειρηνικό Ωκεανό έναν διαστρικό μετεωρίτη που έπεσε στη Γη στις 9 Μαρτίου 2017, έξι μήνες πριν από το κοντινό πέρασμα του Οουμούαμούα. Πεπεισμένος ότι ο μετεωρίτης ήταν στην πραγματικότητα drone που απελευθερώθηκε από το «μητρικό σκάφος» του Οουμούαμούα, ο Λεμπ θέλει να διαπιστώσει αν το αντικείμενο που κατέληξε στο βυθό «έχει φυσική προέλευση σαν βράχος, ή αν είναι τεχνητό, για παράδειγμα από ατσάλι ή κάποιο κράμα». Στην τελευταία φάση της ζωής του, το άστρο WR 124 αποτινάσσει τα εξωτερικά του στρώματα Το άστρο που λάμπει στο κέντρο της εικόνας βρίσκεται με το ένα πόδι στον τάφο. Το γιγάντιο αστέρι, με μάζα 30 φορές μεγαλύτερη από του Ήλιου, απαθανατίστηκε από το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb στην τελευταία φάση της ζωής του πριν εκραγεί σε σουπερνόβα. Το νέφος αερίου και σκόνης που εμφανίζεται με ζωηρό κερασί χρώμα είναι υλικό από τα εξωτερικά στρώματα του άστρου που εκτινάσσονται λίγο πριν το εκρηκτικό τέλος. Λόγω της υψηλής θερμοκρασίας του, το υλικό αυτό λάμπει στο υπέρυθρο τμήμα του φάσματος στο οποίο ειδικεύεται το Webb. Θαυμάστε την εικόνα σε πλήρη ανάλυση εδώ. Το ίδιο άστρο είχε παρατηρηθεί παλαιότερα με το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble, το οποίο βλέπει κυρίως στο ορατό μέρος του φάσματος και δεν μπορούσε να το διακρίνει με τόση λεπτομέρεια. To σύννεφο του αστρικού υλικού θα συνεχίσει να διαστέλλεται μέχρι να χαθεί στον διαστρικό χώρο και να εμπλουτίσει το Σύμπαν με σκόνη. Οι νέες παρατηρήσεις, σημειώνει η NASA σε ανακοίνωσή της, θα μπορούσαν να βοηθήσουν τους αστρονόμους να εξηγήσουν γιατί ο διαστρικός χώρος περιέχει περισσότερη σκόνη από ό,τι προβλέπουν τα σημερινά μοντέλα. Το ετοιμοθάνατο άστρο WR 124 απέχει 15.000 έτη φωτός και βρίσκεται στην κατεύθυνση του αστερισμού του Bέλους. Στην τελευταία φάση της ζωής του, έχει ήδη αποτινάξει υλικό που αντιστοιχεί σε δέκα φορές τη μάζα του Ήλιου. Όταν τελικά εκραγεί σε σουπερνόβα, το μόνο που θα απομείνει θα είναι ο πυρήνας του, ο οποίος θα καταρρεύσει κάτω από το ίδιο του το βάρος και θα μετατραπεί είτε σε άστρο νετρονίων είτε σε μαύρη τρύπα. (in.gr) Πορτρέτο του άστρου WR 124 που τραβήχτηκε το 2015 με το Hubble (NASA / ESA)
Ένας αστεροειδής που έχει μικρές πιθανότητες να χτυπήσει τη Γη, στις 14 Φεβρουαρίου 2046, του Αγίου Βαλεντίνου, έχει μπει στη λίστα παρακολούθησης της NASA.
Ο 2023 DW, όπως είναι το προσωρινό του όνομα, έχει μήκος περίπου 50 μέτρα και είναι σε τροχιά που θα τον φέρει κοντά στον πλανήτη μας τις επόμενες δεκαετίες. Η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία που τον ανακάλυψε στις 26 Φεβρουαρίου εκτιμά ότι έχει 1 στις 607 πιθανότητες ή περίπου 0,16% να συγκρουστεί με τη Γη το 2046. Ιταλός αστρονόμος εκτιμά ότι οι πιθανότητες είναι 1 στις 400 ή 0,25%, γράφει ο Guardian. Στην κλίμακα Τορίνο που χρησιομοποιούν οι αστρονόμοι για την επικινδυνότητα των αστεροειδών κοντά στη Γη, ο 2023 DW είναι μόλις στο 1 με πιο επικίνδυνο βαθμό το 10. Στο επίπεδο 1 είναι οι αστεροειδείς που χρειάζονται απλή παρακολούθηση και που ίσως πέσουν στο 0 (δηλαδή, ακίνδυνοι για τη Γη).
Δείτε live την προσπάθεια της εταιρείας.
Ιστορία ετοιμάζεται να γράψει η Relativity Space καθώς σχεδιάζει να κάνει την πρώτη δοκιμή εκτόξευσης του πρωτοποριακού 3D τυπωμένου πυραύλου της. Συγκεκριμένα η εταιρεία θα προσπαθήσει να εκτοξεύσει τον πύραυλο τεχνολογίας 3D-printed με το όνομα «Terran 1» το απόγευμα της Τετάρτης από την πλατφόρμα εκτόξευσης στο Κέιπ Κανάβεραλ της Φλόριντα. Αυτή θα είναι η πρώτη εκτόξευση της εταιρείας με την αποστολή να αποκαλείται «καλή επιτυχία, έχει πλάκα». Σύμφωνα με το Bloomberg, παρόλο που η δοκιμή θα γίνει στο έδαφος, τα στελέχη της εταιρείας είναι αισιόδοξα ότι θα καταφέρει να μπει σε τροχιά κάτι που δεν έχει κατορθώσει άλλη μη εμπορική εταιρεία στην πρώτη της εκτόξευση. Εάν μάλιστα η εκτόξευση είναι επιτυχής θα είναι ο πρώτος πύραυλος εξ ολοκλήρου τυπωμένος 3D που θα μπει σε τροχιά και ο πρώτος που καταναλώνει μεθάνιο. Αυτές είναι δύο καινοτομίες σύμφωνα με τη Relativity Space θα μπορούσαν να μειώσουν δραματικά το κόστος και να βελτιώσουν την επαναχρησιμοποίηση για μελλοντικούς πυραύλους. O συνιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας, Τιμ Έλις εμφανίζεται αισιόδοξος ότι όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα της εκτόξευσης θα παρέχει χρήσιμα δεδομένα στην εταιρεία για να γίνει καλύτερη και να βελτιωθεί στο μέλλον. Οι μεγάλες φιλοδοξίες της Relativity Space Χωρίς να έχει ποτέ καταφέρει να εκτοξεύσει έναν πύραυλο η εταιρεία με έδρα το Λονγκ Μπιτς της Καλιφόρνια έφτιαξε κάτι που έκανε μεγάλο ντόρο. Η εταιρεία υποστηρίζει πως έχει δημιουργήσει τον μεγαλύτερο μεταλλικό 3D εκτυπωτή για να εκτοξεύσει τους πυραύλους της. Ο «Terran 1» έχει ύψος 33 μέτρα και είναι κατά 85% 3D τυπωμένος, καθιστώντας τον το «μεγαλύτερο τρισδιάστατο τυπωμένο αντικείμενο που υπάρχει που επιχειρεί τροχιακή πτήση». H Relativity Space εργάζεται για την επίτευξη του στόχου του να δημιουργήσει έναν πύραυλο που θα είναι 3D τυπωμένος κατά 95%. Ο πύραυλος έχει εννέα κινητήρες Aeon πρώτου σταδίου και έναν Aeon Vac δεύτερου σταδίου και για την προώθησή του χρησιμοποιεί υγρό οξυγόνο και υγρό φυσικό αέριο. Οι κατασκευαστές πυραύλων έχουν χρησιμοποιήσει τεχνολογία τρισδιάστατης εκτύπωσης για τη δημιουργία εξαρτημάτων πυραύλων στο παρελθόν, αλλά ποτέ σε τέτοια κλίμακα. Αν η εκτόξευση είναι επιτυχής ο «Terran 1» θα επιβιώσει από τις αναταράξεις και τις δυνάμεις G που δημιουργούνται όταν θα απογειωθεί. Η εταιρεία εργάζεται επίσης για την ανάπτυξη του Terran R, ενός πλήρως επαναχρησιμοποιήσιμου και πλήρως τυπωμένου 3D οχήματος εκτόξευσης ικανού να μεταφέρει 20 τόνους σε χαμηλή τροχιά της Γης (λίγο λιγότερο από τον πύραυλο Falcon 9 της SpaceX). Αν και δεν έχει πετάξει ακόμη, η εταιρεία έχει συμβόλαια εκτόξευσης αξίας 1,2 δισεκατομμυρίων δολαρίων για τα μελλοντικά ταξίδια του πυραύλου σε τροχιά. Δείτε Live την εκτόξευση
|
APXEIO
April 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|