Πρωταπριλιά με… δώρο έναν αστεροειδή που θα πλησιάσει τη Γη προβλέπουν οι επιστήμονες, οι οποίοι εντόπισαν το μεγάλο ουράνιο αντικείμενο και το φωτογράφισαν καθώς έχει χαράξει πορεία προς τη «γειτονιά» του πλανήτη μας. Πρόκειται για τον αστεροειδή 2007 FF1, ο οποίος αναμένεται να περάσει στο κοντινότερο σημείο από τη Γη την Παρασκευή, 1η Απριλίου, δίνοντας την ευκαιρία στους επιστήμονες να μελετήσουν το φαινόμενο και να εξάγουν χρήσιμα συμπεράσματα για την πορεία, τη συμπεριφορά του και τις πιθανότητες να γίνει «επικίνδυνος» σε βάθος χρόνου. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς, ο αστεροειδής, που έχει διάμετρο 200 μέτρα, θα περάσει σε απόσταση 4,6 εκατ. μιλίων από τη Γη, δηλαδή σε απόσταση 19 φορές μεγαλύτερη από εκείνη που χωρίζει τη Γη από το Φεγγάρι. Η φωτογραφία που «έπιασαν» οι επιστήμονες είναι σε απόσταση 7,2 εκατ. μιλίων από τη Γη, ωστόσο είναι άκρως εντυπωσιακή για ένα αντικείμενο που βρίσκεται τόσο μακριά. Η Ρωσία θα αρχίσει να εργάζεται για μια δική της αποστολή στον Άρη, αφού η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία (ESA) ανέστειλε την κοινή ρωσοευρωπαϊκή αποστολή λόγω της εισβολής στην Ουκρανία, μεταδίδει το πρακτορείο Reuters επικαλούμενο το Interfax. Η ESA Η ESA ανακοίνωσε την Πέμπτη ότι είναι αδύνατον να συνεχίζει να συνεργάζεται με τη Ρωσία στο πλαίσιο της αποστολής ExoMars. Αργότερα φέτος ένας ρωσικός πύραυλος επρόκειτο να μεταφέρει στον κόκκινο πλανήτη ένα ευρωπαϊκής κατασκευής ρόβερ. «Αρχίζουμε σύντομα» «Στο εγγύς μέλλον θα αρχίσουμε να εργαζόμαστε για την υλοποίηση μιας αποστολής στον Άρη», είπε σήμερα ο Ντμίτρι Ρογκόζιν, ο επικεφαλής της ρωσικής διαστημικής υπηρεσίας Roscosmos. Σύμφωνα με το Interfax, ο Ρογκόζιν είπε ότι δεν θεωρεί απαραίτητο να περιλαμβάνεται στην αποστολή ένα ρόβερ επειδή με τη μονάδα προσεδάφισης θα μπορούσε να γίνει η απαιτούμενη επιστημονική δουλειά. «Μένει πίσω η Ευρώπη» Ο Ρογκόζιν είπε ότι υπάρχουν «σοβαρές αμφιβολίες» για το τι θα μπορούσε να κάνει η ESA χωρίς τη Ρωσία, η οποία διαθέτει ήδη το διαστημόπλοιο, τον χώρο εκτόξευσης και τη μονάδα προσγείωσης. Η ESA θα χρειαζόταν τουλάχιστον έξι χρόνια για να αναπτύξει μια δική της μονάδα προσγείωσης, υποστήριξε. Αστεροειδής: Το ταξίδι του από τη στιγμή που θα περάσει την ατμόσφαιρα μέχρι να καταλήξει στη Γη20/3/2022
Η ταχύτητα ενός αστεροειδή ή μετεωροειδούς μπορεί να «αγγίξει» ή και να ξεπεράσει τα 15-20 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο, όταν εισέρχεται στην ατμόσφαιρα της Γης. Ωστόσο, ποια είναι η μοίρα ενός τέτοιου σώματος από τη στιγμή που θα μπει στην ατμόσφαιρα μέχρι και τη στιγμή που θα φθάσει και θα ακουμπήσει την επιφάνεια της Γης; Πάντα φθάνει στην επιφάνεια δημιουργώντας κάποιο κρατήρα; Μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό του ΑΠΕ-ΜΠΕ, «Πρακτορείο 104,9 FM» ο επίκουρος καθηγητής του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΓΠΑ) Δρ. Ιωάννης Μπαζιώτης, εξηγεί ότι το «μυστικό» για την επιβίωση ενός τέτοιου αντικειμένου είναι στη σύστασή του, αφού «η επίδραση της χημικής – ορυκτολογικής σύστασης και η δομή ενός τέτοιου σώματος παίζει αποφασιστικό ρόλο στον τρόπο με τον οποίο θα συμπεριφερθεί σε αυτό το – βίαιο, ακραίων συνθηκών – σύντομο ταξίδι προς την επιφάνεια της Γης μας». Σημαντικό «να κοιτάμε ψηλά» για παρατηρήσεις Μεταφέροντας την επιστημονική οπτική της σπάνιας, προ ημερών, ανακάλυψης του Ούγγρου αστρονόμου Κριστιάν Σασνέζκι, ο οποίος εντόπισε έναν αστεροειδή διαμέτρου περίπου τριών μέτρων να πλησιάζει τη Γη, που δύο ώρες αργότερα έπεσε στον Αρκτικό Ωκεανό και χάθηκε, ο κ. Μπαζιώτης αναφέρει πως για «να επιβιώσει του «άγριου» ταξιδιού του» ένας αστεροειδής ή ένα μετεωροειδές πρέπει να έχει και την κατάλληλη σύσταση. «Ένα σώμα που είναι πολύ πλούσιο σε σίδηρο και νικέλιο και προσομοιώνει την ορυκτολογία που επικρατεί στο πυρήνα(!) της Γης μας, εν πολλοίς έχει μεγαλύτερες πιθανότητες να διασωθεί σε αυτό το ταχύτατο και συνάμα σύντομο ταξίδι εισόδου στην ατμόσφαιρα μέχρι και την άφιξή του στην επιφάνεια της Γης», επισημαίνει χαρακτηριστικά. Γιατί συμβαίνει αυτό; Υπάρχουν επιπρόσθετοι παράγοντες που μπορεί να επηρεάσουν τη συμπεριφορά ενός αστεροειδούς/μετεωροειδούς και την πιθανότητα ακόμα και της ολικής του καταστροφής στην ατμόσφαιρα πριν καν αγγίξει την επιφάνεια του πλανήτη μας; «Φυσικά. Μια πλειάδα παραγόντων, όπως η ταχύτητα και η γωνία εισόδου, αλλά και φυσικών ιδιοτήτων όπως η πυκνότητα, η συναρμογή των ορυκτών και το πορώδες του σώματος συμβάλλουν αποφασιστικά στον τρόπο με τον οποίο θα συμπεριφερθεί ένα τέτοιο σώμα, διαπερνώντας την ατμόσφαιρα της Γης. Αποτέλεσμα αυτού είναι, για την ίδια γωνία και ταχύτητα εισόδου ενός συγκεκριμένου μεγέθους σώματος, οι σιδηροπλούσιοι αστεροειδείς/μετεωροειδή να έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες διάσωσης μέχρι την επιφάνεια από τους αντίστοιχους λίθινους που δεν… προλαβαίνουμε να ακουμπήσουμε», εξηγεί ο κ. Μπαζιώτης. Η ταλαιπωρία του αντικειμένου στο διαστημικό του ταξίδι και η… τηγανίτα Παράλληλα, ο αυξημένος αριθμός ρωγμών ανά μονάδα όγκου και το πορώδες, πριν καν εισέλθει στην ατμόσφαιρα της Γης ο αστεροειδής/μετεωροειδές, είναι χαρακτηριστικές ιδιότητες που θα βοηθήσουν τελικά στη μερική ή και ολοκληρωτική καταστροφή του στην ατμόσφαιρα, σημειώνει ο ειδικός επιστήμονας. «Επίσης, σημαντικό ρόλο παίζει η ασκούμενη πίεση – πυκνότητα του αέρα πολλαπλασιαζόμενη με το τετράγωνο της ταχύτητας του μετεώρου -στο μέτωπο, την μπροστινή δηλαδή πλευρά κατά τη φορά κίνησης του σώματος- σε σχέση με την αντοχή του. Όταν η πρώτη είναι μεγαλύτερη, τότε το ουράνιο σώμα οδηγείται σε κατακερματισμό. Όταν συμβεί αυτό, η μπροστινή επιφάνεια υφίσταται συμπίεση λόγω σταθερής πίεσης, ενώ η οπίσθια επιφάνεια έχει μηδενική πίεση. Είναι μια συμπεριφορά να προσομοιώνουμε επαρκώς με το μοντέλο «pancake», ναι, με έμπνευση το σχήμα της γνωστής μας …τηγανίτας», συμπληρώνει ο κ. Μπαζιώτης. Ένας αστεροειδής που θα επιζήσει και μια μοναδική ανακάλυψη Ακόμη και ο κατακερματισμός ενός αστεροειδούς/μετεωροειδούς, όμως, μπορεί να δώσει ένα μοναδικό «εύρημα» στους σχετικούς επιστήμονες. Όπως χαρακτηριστικά λέει ο Δρ. Μπαζιώτης, ο βαθμός μεταμόρφωσης λόγω σοκ που θα υποστεί ο αστεροειδής, όντας ακόμα στο μητρικό σώμα από το οποίο προέρχεται, θα μας δώσει απαντήσεις για το βαθμό κατακερματισμού του, κάτι που θα επηρεάσει και τη πιθανή διάσωσή του μέχρι την επιφάνεια της Γης. «Στο εργαστήριο Ορυκτολογίας – Γεωλογίας του Τμήματος Αξιοποίησης Φυσικών Πόρων και Γεωργικής Μηχανικής του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, τα τελευταία περίπου 10 έτη, μελετώνται τα χαρακτηριστικά της μεταμόρφωσης λόγω σοκ σε μετεωρίτες. Μπορεί λοιπόν να βρεθεί κάτι εντελώς νέο; Η απάντηση είναι θετική, αφού στο πλαίσιο μελέτης τέτοιων μετεωριτών, έχουμε τη τύχη να ανακαλύπτουμε μοναδικά ορυκτά που μπορούν και σχηματίζονται σε ακραίες συνθήκες πίεσης και θερμοκρασίας. Μιλάμε για τέτοιες συνθήκες που για να τις βρούμε στη Γη θα πρέπει να κάνουμε κάτι… αδύνατο: να φθάσουμε σε όσα βρίσκονται βάθος τουλάχιστον εκατοντάδων χιλιομέτρων από την επιφάνεια», εξηγεί ο επίκουρος καθηγητής του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών. «Μέσα από αυτή τη «μεταμόρφωση λόγω σοκ» έχουμε βρει και εμείς στο εργαστήριο μας νέα ορυκτά που δεν θα μπορούσαμε να βρούμε στη Γη παρά μόνο σε τέτοια -αδύνατα στην προσέγγιση- βάθη στο εσωτερικό του πλανήτη. Ήδη, την προηγούμενη εβδομάδα μέσα από ειδικό συνέδριο της NASA, παρουσιάσαμε αποτελέσματα της έρευνας μας σε έναν μετεωρίτη με προέλευση την Ανταρκτική, όπου βρήκαμε για πρώτη φορά ένα ορυκτό το οποίο δεν έχει βρεθεί σε άλλον μετεωρίτη από την Ανταρκτική, και μελετώντας το γνωρίζουμε ότι έχει σχηματιστεί σε πάρα πολύ υψηλές πιέσεις και θερμοκρασίες, τέτοιες που αν το βρίσκαμε στη Γη θα έπρεπε να φτάσουμε σε βάθος 410 χιλιομέτρων στο εσωτερικό της, κάτι ανέφικτο!», καταλήγει ο κ. Μπαζιώτης. in.gr Οι τρεις Ρώσοι κοσμοναύτες έφτασαν στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, οι πρώτοι μετά την έναρξη της ρωσικής επιχείρησης στην Ουκρανία.. Ο Όλεγκ Αρτέμιεφ, ο Ντένις Ματβέγιεφ και ο Σεργκέι Κορσάκοφ επέβαιναν στο Soyuz MS-21 που εκτοξεύθηκε επιτυχώς από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ χθες Παρασκευή. Έπειτα από τρεις ώρες έφτασαν στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, όπου εκεί τους υποδέχθηκαν θερμά άλλοι δύο Ρώσοι, τέσσερις Αμερικανοί και ένας Γερμανός. Η άφιξη τους έγινε μία μέρα μετά τις ανακοινώσεις της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος, η οποία είπε πως ανέστειλε την κοινή αποστολή με τη Ρωσία ρομποτικού ρόβερ στον Άρη, εξαιτίας του πολέμου στην Ουκρανία. NASA: Αποκαλυπτήρια για τον γιγάντιο πύραυλο που θα μεταφέρει τους Αμερικανούς πίσω στη Σελήνη19/3/2022
Περισσότερο από μια δεκαετία μετά την έγκριση της ανάπτυξής του, ο πύραυλος SLS της NASA που θα επιτρέψει τις πρώτες αποστολές ανθρώπων στη Σελήνη, ένας γίγαντας ύψους 100 μέτρων, μεταφέρθηκε για πρώτη φορά στην εξέδρα εκτόξευσης, λίγες εβδομάδες πριν αναχωρήσει για δοκιμαστική πτήση γύρω από το φεγγάρι. Πιο ισχυρός από τους πυραύλους Saturn V που χρησιμοποιήθηκαν για την πρώτη προσσελήνωση αμερικανών αστροναυτών τις δεκαετίες του 1960 και 1970, ο SLS (Space Launch Systems, έχει κοστίσει μέχρι σήμερα 37 δισεκατομμύρια δολάρια, ένα ποσό που πολλοί θεωρούν εξωφρενικό, δεδομένου ότι ο πύραυλος δεν θα είναι καν επαναχρησιμοποιούμενος όπως οι πύραυλοι της SpaceX. Ο SLS και η κάψουλα Orion που βρίσκεται στην κορυφή του αποτελούν τη ραχοκοκαλιά του προγράμματος Artemis της NASA, το οποίο προβλέπει την αποστολή της πρώτης γυναίκας και του πρώτου μη λευκού αστροναύτη στην επιφάνεια του φεγγαριού, κάτι που δεν αναμένεται πριν από το 2025 το νωρίτερο. Για φέτος, πιθανώς το διάστημα Απριλίου-Μαΐου, προγραμματίζεται η πρώτη δοκιμαστική πτήση, ένα ταξίδι 26 ημερών χωρίς πλήρωμα γύρω από τη Σελήνη. Ο γιγάντιος ερπυστριοφόρος τράκτορας που μετέφερε κάποτε τους πυραύλους του προγράμματος Apollo μετέφερε και τον SLS από το Κτήριο Συναρμολόγησης Οχήματος στην εξέδρα 29Β του Ακρωτηρίου Κανάβεραλ στη Φλόριντα, μια διαδρομή περίπου 5 χιλιομέτρων. Το ταξίδι διήρκεσε 11 ώρες, δεδομένου ότι ο τράκτορας δεν υπερβαίνει σε ταχύτητα το ένα χιλιόμετρο την ώρα. Οι άνθρωποι μοιάζουν με μυρμήγκια δίπλα στο ερπυστριοφόρο όχημα που μετέφερε τον SLS (NASA / Aubrey Gemignani) Εκατοντάδες άτομα συγκεντρώθηκαν για τα αποκαλυπτήρια του πυραύλου, με τη διαδικασία να μεταδίδεται ζωντανά από το κανάλι της NASA το απόγευμα της Πέμπτης «Κυρίες και κύριοι, ο ισχυρότερος πύραυλος του κόσμου» δήλωσε ο διοικητής της NASA Μπιλ Νέλσον μόλις ο SLS βρήκε από το στέγαστρο. «Η ανθρωπότητα σύντομα θα αναχωρήσει για μια νέα εποχή εξερεύνησης» είπε. Το σύστημα SLS-Orion θα υποβληθεί στις 3 Απριλίου στην πρώτη «υγρή δοκιμή», κατά την οποία θα γεμίσουν οι δεξαμενές υγροποιημένου υδρογόνου και οξυγόνου. Θα ακολουθήσει μια προσομοίωση της αντίστροφης μέτρησης μέχρι την εκτόξευση, η οποία θα σταματήσει λίγα δευτερόλεπτα πριν από την πυροδότηση των κινητήρων. Ο SLS έχει ύψος κτηρίου 32 ορόφων (NASA) Εννέα ημέρες αργότερα, ο πύραυλος θα επιστρέψει στο κτήριο συναρμολόγησης. Η πρώτη αποστολή με πλήρωμα προγραμματίζεται για το 2024 και θα είναι μια επανάληψη της φετινής δοκιμαστικής πτήσης. Οι εκτοξεύσεις θα είναι άκρως δαπανηρές: σύμφωνα με πρόσφατη εκτίμηση του Γραφείου Γενικού Επιθεωρητή, το οποίο ελέγχει τα προγράμματα της NASA, οι πρώτες τέσσερις πτήσεις του SLS θα κοστίσουν 4 δισεκατομμύρια δολάρια η καθεμία, ποσό που χαρακτηρίζεται «μη βιώσιμο» για το μέλλον. Ο διοικητής της NASA παρουσίασε πάντως τον πύραυλο ως «κινητήρα της οικονομίας», για την ανάπτυξη του οποίου εργάζονται 70.000 άτομα. Οι δυτικές κυρώσεις που επιβλήθηκαν κατά της Ρωσίας θα μπορούσαν να προκαλέσουν την πτώση του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, υποστήριξε σήμερα ο Ντμίτρι Ρογκόζιν, ο επικεφαλής της ρωσικής διαστημικής υπηρεσίας Roscosmos, και ζήτησε την άρση τους. Σύμφωνα με τον ίδιο, η λειτουργία των ρωσικών διαστημοπλοίων που ανεφοδιάζουν τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) θα διαταραχθεί από τις κυρώσεις, επηρεάζοντας κατά συνέπεια το ρωσικό τμήμα του σταθμού, που χρησιμεύει κυρίως για τη διόρθωση της τροχιάς ολόκληρης της δομής. Κατά συνέπεια, αυτό θα μπορούσε να προκαλέσει "την προσθαλάσσωση" ή "την προσγείωση" του ISS που ζυγίζει 500 τόνους". (ΚΥΠΕ) Τμήμα παλιού πυραύλου που ενδέχεται να προέρχεται από κινεζική αποστολή του 2014 συνετρίβη την Παρασκευή στη Σελήνη, κανείς όμως δεν μπόρεσε να καταγράψει το πρωτοφανές συμβάν. Η πρόσκρουση συνέβη στην αθέατη πλευρά του φεγγαριού και δεν ήταν ορατή από τη Γη. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των προηγούμενων ημερών, το αντικείμενο έπεσε κοντά στον Κρατήρα Χέρτζπρουνγκ στις 14.25 ώρα Ελλάδας με ταχύτητα γύρω στα 9.800 χιλιόμετρα την ώρα. Η περιοχή πιθανότατα βρισκόταν έξω και από το οπτικό πεδίο της αμερικανικής αποστολής LRO που κινείται σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη, ωστόσο εκπρόσωπος της NASA δήλωσε τον περασμένο μήνα στο Space.com ότι το σκάφος θα επιχειρούσε αργότερα να εντοπίσει τον μικρό κρατήρα της πρόσκρουσης. Το αντικείμενο των 4 τόνων εντοπίστηκε τον Ιανουάριο από τον αστρονόμο και αναλυτή δεδομένων Μπιλ Γκρέι, ο οποίος ανέφερε στο ιστολόγιό του ότι επρόκειτο για το ανώτερο στάδιο πυραύλου Falcon 9 που είχε εκτοξεύσει η SpaceX το 2015 για να θέσει σε τροχιά τον δορυφόρο DSCOVR. Λίγες ημέρες αργότερα, ο Γκρέι επανήλθε με νέα ανάρτησή του, στην οποία ανέφερε ότι είχε κάνει λάθος. Νέοι υπολογισμοί έδειξαν ότι το διαστημικό σκουπίδι είναι τμήμα πυραύλου της κινεζικής αποστολής Chang’e 5-T1 που εκτοξεύτηκε το 2014, έγραφε. Στο ίδιο συμπέρασμα οδήγησαν κι άλλοι, ανεξάρτητοι υπολογισμοί, τους οποίους όμως έσπευσε να διαψεύσει η Κίνα. Το ανώτερο στάδιο του κινεζικού πυραύλου «εισήλθε στη γήινη ατμόσφαιρα και κάηκε πλήρως» διαβεβαίωσε εκπρόσωπος του κινεζικού υπουργείου Εξωτερικών σύμφωνα με το SpaceNews. Αργότερα, όμως, η αμερικανική Διοίκηση Διαστήματος ανέφερε στο SpaceNews ότι ο κινεζικός πύραυλος δεν είχε εισέλθει στην ατμόσφαιρα και επομένως πρέπει να βρίσκεται ακόμα στο Διάστημα. Τα αντικείμενα που κινούνται σε γήινη τροχιά παρακολουθούνται με ραντάρ από την αμερικανική πολεμική αεροπορία, δεν ισχύει όμως το ίδιο με τα διαστημικά σκουπίδια που βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τη Γη ή σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη. Η ευρωπαϊκή διαστημική υπηρεσία ESA σχολίασε πως το περιστατικό «αναδεικνύει την ανάγκη για ενίσχυση της διαστημικής παρακολούθησης και καλύτερη ανταλλαγή δεδομένων». Και αυτό αναμένεται να αποκτήσει ιδιαίτερη σημασία καθώς οι αμερικανοί αστροναύτες ετοιμάζονται να επιστρέψουν στη Σελήνη στο τέλος της δεκαετίας. As of now, the only reference we have for understanding life are the life forms found on Earth. Even in science fiction, the extraterrestrials we imagine tend to closely mimic ourselves. But, if we were to find life on another planet, would it really be anything like life as we know it? In a new study published to the Proceedings of the NationalAcademy of Sciences, researchers from Arizona State University try to predict how life could evolve on other planets by shifting their focus away from the molecules that define life here on Earth. The team wanted to discover a universal pattern in the chemistry of life, independent from individual molecules. “I think we are very spoiled by having very clear examples of living systems on Earth,” said Hyunju Kim, an assistant professor at ASU and author on the study. “But when we look for alien life in other places in the universe, those kinds of evidence will not be very evident to our eyes.” The researchers used a genomic database to analyze the enzymes found in a variety of microbes. They believe enzymes, which speed up chemical reactions in our bodies, could provide insight on how living systems actually utilize chemicals – instead of just looking at the chemical itself. The findings established a set of patterns across the reaction functions performed by enzymes. “Physicists have this idea of universality classes, that are really just about some kind of pattern in a system that repeats across many different systems, even if the details might be different,” said Sara Walker, an associate professor at ASU and author on the study. “That idea hasn’t been something that biochemists really thought about life.” Missions which search for life outside our planet are typically designed around the molecules of life on Earth. “What my hope is with this kind of work is just demonstrating how to get out of that thought box and think differently about the problem,” said Walker. The team looked for scaling relationships in enzyme functions. To understand scaling laws, think of a start-up company. As the start-up company grows, more employees will be hired per role. Comparing results across bacteria, archaea, and eukaryotes, they saw as the organism’s genome grows, so do the number of enzymes in enzyme classes. The researchers could even use the scaling behavior to predict the properties of the Last Universal Common Ancestor, the microbe from which all current life on Earth is descended. David Krakauer, the president of the Santa Fe Institute who’s research explores the evolution of intelligence on Earth, said there’s two ways to understand why all life on Earth shares the same basic biochemical molecular features. One is to say we all evolved from the same universal common ancestor, so we must have inherited those features. The paper takes the second approach, which is to say there’s universalities that can’t be explained just by ancestry. “It’s suggesting, in a kind of astrobiological setting, something that transcends the evolution of life on Earth,” said Krakauer, who was not involved in the research. “That these kinds of universalities might be expected anywhere that has a viable biochemistry.” If that’s true, the findings of the paper could be used to give researchers a new framework to follow when looking for life on other planets. “I have this vision of someday using this kind of scaling behavior, combined with some theory and some machine learning, to take the chemistry on a planet and try to evolve what kind of biochemistry you might expect out of it,” said Walker. She said that vision is a long-term goal, but that’s where the research is headed. “I hope the scaling behavior we found from this research can be universal for any unknown living forms,” said Kim. (Allison Gasparini/Forbes) Στη Σελήνη θα πέσει σήμερα 4 Μαρτίου ένα εκτός ελέγχου μεγάλο τμήμα πυραύλου άγνωστης προέλευσης. Το αντικείμενο που ζυγίζει περίπου τρεις τόνους δεν αναμένεται να προκαλέσει μεγάλες επιπτώσεις στη Σελήνη. Η προέλευση του μεγάλου διαστημικού «σκουπιδιού» είναι ομιχλώδης. Στην αρχή είχε θεωρηθεί ότι πρόκειται για τμήμα πυραύλου Falcon 9 της αμερικανικής Space X, o οποίος είχε θέσει σε τροχιά έναν περιβαλλοντικό δορυφόρο τον Φεβρουάριο του 2015. Μετέπειτα παρατηρήσεις, σύμφωνα με το Space.com, αδυνάτισαν αυτό το σενάριο και κατέστησαν πιο πιθανό ότι το πυραυλικό απομεινάρι προέρχεται από τον κινεζικό πύραυλο Chang’e 5-T1 που είχε εκτοξευθεί το 2014. Όμως, στις 21 Φεβρουαρίου η Κίνα αρνήθηκε κατηγορηματικά κάτι τέτοιο, λέγοντας ότι το ανώτερο τμήμα του συγκεκριμένου πυραύλου κάηκε πλήρως στη ατμόσφαιρα. Όποια και αν είναι η προέλευση οι επιστήμονες ελπίζουν ότι θα μπορέσουν να μελετήσουν τον κρατήρα πλάτους 10-20 μέτρων που θα δημιουργηθεί κατά την πρόσκρουση.
Οι ρωσικές δυνάμεις μπορούν να ανιχνεύσουν το σήμα των δορυφορικών πιάτων.
Οι Ουκρανοί που χρησιμοποιούν δορυφορικά πιάτα της SpaceX για να συνδέονται στο Διαδίκτυο εν μέσω εισβολής κινδυνεύουν να γίνουν αντιληπτοί και να στοχοποιηθούν από τις ρωσικές δυνάμεις, προειδοποίησε ο επικεφαλής της εταιρείας Ίλον Μασκ. H ανάρτησή του στο Twitter έρχεται μετά την προειδοποίηση ειδικού ψηφιακής ασφάλειας ότι τα δορυφορικά πιάτα της υπηρεσίας Starlink της SpaceX μπορεί να γίνουν «ραδιοφάροι» που προσελκύουν ρωσικές επιθέσεις. «Σημαντική προειδοποίηση: το Starlink είναι το μόνο μη ρωσικό σύστημα επικοινωνιών που λειτουργεί σε ορισμένα τμήματα της Ουκρανίας, οπότε η πιθανότητα στοχοποίησης είναι υψηλή. Παρακαλώ χρησιμοποιήστε με προσοχή» έγραψε ο Μασκ. Ζήτησε από τους χρήστες να ενεργοποιούν το Starlink «μόνο όταν είναι απαραίτητο», να τοποθετούν τα δορυφορικά πιάτα μακριά από ανθρώπους και να τοποθετούν «ελαφρύ καμουφλάζ πάνω στην κεραία για την αποφυγή της οπτικής ανίχνευσης». Ανταποκρινόμενος σε αίτημα ουκρανού αξιωματούχου, ο δισεκατομμυριούχος ιδρυτής της SpaceX γνωστοποίησε το Σάββατο ότι αποστέλλει δορυφορικά πιάτα στην Ουκρανία, των οποίων η παραλαβή επιβεβαιώθηκε από το Κίεβο την Δευτέρα. Όμως οι κεραίες μπορεί να μπουν στο στόχαστρο της Ρωσίας, προειδοποίησε ερευνητής ψηφιακής ασφάλειας. «… αν ο #Πούτιν ελέγχει τον εναέριο χώρο πάνω από την #Ουκρανία, οι μεταδόσεις uplink των χρηστών λειτουργούν ως ραδιοφάροι … για επιθέσεις» έγραψε στο Twitter ο Τζον Σκοτ-Ρέιλτον, ερευνητής του Citizen Lab στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο. Η Ρωσία έχει δεκαετίες εμπειρίας στην εξουδετέρωση συστημάτων δορυφορικής επικοινωνίας, επισήμανε. Όπως εξήγησε σε γράφημα, η Ρωσία μπορεί να καταγράψει το σήμα που εκπέμπουν οι κεραίες προς τους δορυφόρους Starlink και να υπολογίσει τη θέση της κεραίας με τριγωνομετρικές μεθόδους. Ο αναπληρωτής πρωθυπουργός της Ουκρανίας Μικάιλο Φεντόροφ ευχαρίστησε την SpaceX που «κράτησε τις πόλεις μας συνδεδεμένες και τις υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης ενεργές στη σωτηρία ζωών». Πρόσθεσε όμως ότι η χώρα χρειάζεται γεννήτριες για την τροφοδοσία των τερματικών Starlink μετά τις ρωσικές επιθέσεις στα δίκτυα ηλεκτροδότησης. Απαντώντας, ο Μασκ δήλωσε ότι η SpaceX ενημερώνει το λογισμικό του συστήματος ώστε να μειωθεί η κατανάλωση ενέργειας και λειτουργούν τα τερματικά Starlink από τον αναπτήρα του αυτοκινήτου. «Η κινητή περιαγωγή ενεργοποιήθηκε, οπότε η συμφασική στοιχειοκεραία μπορεί να διατηρήσει το σήμα όταν βρίσκεται σε κινούμενο όχημα» έγραψε στο Twitter. Το μήνυμα προκάλεσε απορία στον Τιμ Φάραρ, σύμβουλο δορυφορικών επικοινωνιών, ο οποίος επισήμανε ότι οι κεραίες του Starlink δεν είναι σχεδιασμένες για χρήση εν κινήσει. Μετά τις συνομιλίες της Πέμπτης, Ρωσία και Ουκρανία συμφώνησαν στην ανάγκη δημιουργίας ανθρωπιστικών διαδρόμων, σε ένα πρώτο βήμα προόδου μετά την έναρξη της ρωσικής εισβολής. Οι κεραίες του Starlink μοιάζουν με δορυφορικά πιάτα τηλεόρασης
|
APXEIO
April 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|