Λος Άντζελες, 29 Μαρτίου 1989. Στο Shrine Auditorium όπου απονέμονται τα 61α Βραβεία της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, ο Ντάνιελ Ντέι Λιούις ακούει ότι κέρδισε τον Τομ Κρουζ του «Γεννημένος την 4η Ιουλίου», τον Ρόμπιν Γουίλιαμς του «Κύκλου των Χαμένων Ποιητών», τον Μόργκαν Φρίμαν του «Ο Σοφέρ της Κυρίας Ντέιζι», και σηκώνεται να παραλάβει το πρώτο του Όσκαρ για «Το Αριστερό μου Πόδι». Στην τσέπη του σμόκιν του έχει το φυλακτό που του είχαν χαρίσει μόλις πριν από μία εβδομάδα στην Αθήνα τα παιδιά της Εταιρείας Προστασίας Σπαστικών. Και την επόμενη μέρα το πρωί τηλεφωνεί στην Εταιρεία με το εξής μήνυμα: «Πείτε στα παιδιά ότι κερδίσαμε!».
Από τότε ο Ντάνιελ Ντέι Λιούις έχει έρθει άλλες πέντε φορές και έχει κερδίσει δύο ακόμη Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου, τα περισσότερα από κάθε άνδρα ηθοποιό στην ιστορία του θεσμού. Αύριο θα είναι κοντά στα παιδιά για έβδομη φορά, στην πρεμιέρα της ταινίας του «Αόρατη Κλωστή» στην Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, σχεδόν ένα μήνα πριν διεκδικήσει το τέταρτο Όσκαρ του. Το κάνει για γούρι; Θα μπορούσε, γιατί πριν από κάθε Όσκαρ του είχε προηγηθεί επίσκεψη στην Αθήνα. Αλλά δεν είναι αυτός ο λόγος. Η γνωριμία με την οικογένεια Οικονόμου Πριν γίνει ο σταρ που σήμερα γνωρίζουμε όλοι, όταν σπούδαζε στη δραματική σχολή Bristol Old Vic, ο Ντάνιελ Ντέι Λιούις ανέπτυξε στενή φιλία με τον συμφοιτητή του Γιώργο Οικονόμου. Η μητέρα του τελευταίου, Δάφνη Οικονόμου, είναι η πρόεδρος της Εταιρείας Προστασίας Σπαστικών. «Θυμάμαι ότι πάντα ήταν ευαισθητοποιημένος σε θέματα που αφορούν παιδιά με ειδικές ανάγκες. Όταν όμως γύρισε “Το Αριστερό μου Πόδι” χρειάστηκε να ζήσει καιρό με αυτά τα παιδιά σε ένα κέντρο στην Ιρλανδία. Τότε η οπτική του άλλαξε ριζικά και μου πρότεινε να με βοηθήσει για την ανέγερση του Κέντρου Αποκατάστασης», έχει δηλώσει η ίδια σε παλαιότερη συνέντευξή της στην εφημερίδα «Το Βήμα». Για να υποδυθεί τον Κρίστι Μπράουν, τον συγγραφέα, ποιητή και ζωγράφο που έπασχε από εγκεφαλική παράλυση και μπορούσε να κουνήσει μόνο τα δάχτυλα του αριστερού του ποδιού, ο Ντάνιελ Ντέι Λιούις κλείστηκε για τρεις μήνες σε ένα σχολείο για παιδιά με αναπηρία στην Ιρλανδία. Σε συνεντεύξεις του κατά καιρούς θυμάται συχνά έναν πιτσιρικά που του είχε πει: «Δεν τα πας άσχημα, αλλά δεν τα καταφέρνεις και πολύ καλά ακόμα». Μετά από αυτή την εμπειρία που τον καθόρισε ως άνθρωπο, ζήτησε ο ίδιος να έρθει στην Ελλάδα για την πρεμιέρα της ταινίας και την ενίσχυση του έργου της Εταιρείας Προστασίας Σπαστικών. «Μάγισσες του Σάλεμ», «Συμμορίες της Νέας Υόρκης» Η επόμενη επίσκεψή του ήταν τον Μάρτιο του 1997 για την πρεμιέρα της ταινίας «Οι Μάγισσες του Σάλεμ», που έγινε στον κινηματογράφο Ράδιο Σίτυ της Πατησίων (σήμερα στη θέση του υπάρχει ΑΒ Βασιλόπουλος...). Και έξι χρόνια μετά, τον Ιανουάριο του 2003, ήταν και πάλι εκεί για την πρεμιέρα των «Συμμοριών της Νέας Υόρκης», στον κινηματογράφο Όπερα. Έφτασε με ταξί, συνοδευόμενος από την κα Οικονόμου και υπέγραψε χαμογελαστός αυτόγραφα έξω από τον κινηματογράφο. Νωρίτερα είχε επισκεφθεί μαζί της τα παιδιά στο Πρότυπο Κέντρο Εκπαίδευσης και Αποκατάστασης Πόρτα Ανοιχτή στην Αργυρούπολη. Μετά την προβολή της ταινίας απάντησε σε ερωτήσεις του κοινού και υπέγραψε ακόμη περισσότερα αυτόγραφα. Η ταινία που τον έφερε και πάλι στην Αθήνα τον Σεπτέμβριο του 2005 ήταν το «Τζακ και Ρόουζ: Μπαλάντα για Δύο» που είχε σκηνοθετήσει η σύζυγός του, Ρεμπέκα Μίλερ – κόρη του θεατρικού συγγραφέα των «Μαγισσών του Σάλεμ», Άρθουρ Μίλερ. Η προβολή στον κινηματογράφο Αττικόν είχε εισιτήριο 25 ευρώ και δεν έπεφτε καρφίτσα. Οι επόμενες δύο επισκέψεις συνοδεύτηκαν και από βραβεία Όσκαρ. Ανήμερα του Αγίου Βαλεντίνου το 2008, για την ταινία «Θα Χυθεί Αίμα», ο Ντάνιελ Ντέι Λιούις εμφανίστηκε τόσο στην συνέντευξη τύπου στον Ιανό της Σταδίου όσο και στην επίσημη πρεμιέρα στο Παλλάς με ένα απίστευτο κάντρι πουκάμισο με σχέδια λουλουδιών, κάτω από ένα κόκκινο και μαύρο καρό μπουφάν ξυλοκόπου. Μαζί του ήταν και ο σκηνοθέτης της ταινίας Πολ Τόμας Άντερσον, με τον οποίο συνεργάστηκε και στη φετινή «Αόρατη Κλωστή». Αρνάκι στο «Διόνυσο» Τον Ιανουάριο του 2013 ήρθε για τον «Λίνκολν» του Σπίλμπεργκ – η πρεμιέρα έγινε και πάλι στο Παλλάς – και για το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας τον είχε κοντά της η τότε υπουργός Τουρισμού Όλγα Κεφαλογιάννη. Το μεσημέρι τον συνόδευσε σε ξενάγηση στο Μουσείο της Ακρόπολης και στη συνέχεια συνέφαγαν στο εστιατόριο Διόνυσος. «Έδειξε πολύ ενδιαφέρον. Στάθηκε πολλή ώρα στην αίθουσα των αρχαϊκών, στις Καρυάτιδες, αλλά και στην αίθουσα του Παρθενώνα. Ήταν πολύ απλός, οικείος, με γλυκό τρόπο και έδειχνε να έχει γνώσεις για την αρχαιότητα» είχε δηλώσει τότε στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» η αρχαιολόγος που έκανε την ξενάγηση, Ίριδα Πλαϊτάκη. Όσο για το μενού στον Διόνυσο, περιλάμβανε ψαρόσουπα ως πρώτο πιάτο, αρνάκι με μελιτζάνες, κόκκινο κρασί και μους μαστίχας για επιδόρπιο. Όλα τα παραπάνω κοσμικά πέρα-δώθε που περιγράψαμε, έχουν ιδιαίτερη αξία αν λάβουμε υπόψη πως ο ηθοποιός απεχθάνεται τη δημοσιότητα και φροντίζει να περιορίζει στο ελάχιστο τις εμφανίσεις του στο πλαίσιο προώθησης των ταινιών του. Για να έρχεται στην Αθήνα λέει όχι σε κάποια από τα μεγαλύτερα φεστιβάλ του κόσμου, ενώ ανάμεσα στις ταινίες εξαφανίζεται από προσώπου γης και ασχολείται με τη ξυλουργία, τη γεωργία, τη κτηνοτροφία, ακόμη και την υποδηματοποιία την οποία έμαθε στη Φλωρεντία. Γι' αυτό και χαιρόμαστε κάθε φορά που ο Ντάνελ Ντέι Λιούις είναι κοντά στα παιδιά, κάτι που σίγουρα θα συνεχίσει να κάνει ακόμη και τώρα που θα εγκαταλείψει, όπως έχει πει, την υποκριτική και τις ταινίες. Όσο για το τέταρτο Όσκαρ... Μόνο σε αυτόν επιτρέπουμε να το «κλέψει» από τον Γκάρι Όλντμαν φέτος. Σε κανέναν άλλον.
0 Comments
Leave a Reply. |
APXEIO
April 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|