H ηθοποιός του "Stranger Things" μίλησε ανοιχτά στον Jimmy Fallon για το πώς η πρόσβαση στην ασφαλή άμβλωση επηρέασε σημαντικά την οικογένειά της Ο νόμος Roe v. Wade ακυρώθηκε κι επίσημα την προηγούμενη εβδομάδα, βάζοντας τέλος στο δικαίωμα στην άμβλωση, και πολλοί celebrities σχολίασαν ανοιχτά την απόφαση που επιστρέφει τις γυναίκες στο 1973. Ανάμεσά τους, η Maya Hawke, η οποία εξομολογήθηκε πρόσφατα πώς το δικαίωμα και η ασφαλής πρόσβαση στην άμβλωση επηρέασε ολόκληρη την οικογένειά της και ειδικά τους γονείς της, Uma Thurman και Ethan Hawke. Κατά τη διάρκεια της εμφάνισής της στο The Tonight Show with Jimmy Fallon, η Maya σχολίασε την απόφαση που αφαιρεί το δικαίωμα μιας γυναίκας στην άμβλωση. «Πριν έρθω εδώ, τηλεφώνησα στη μαμά μου για να της ζητήσω συμβουλές». Οι δυο τους άρχισαν να μιλούν για την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου και το άρθρο γνώμης που δημοσίευσε η Washinghton Post και είχε γράψει η μαμά της μερικούς μήνες νωρίτερα για τον νόμο των αμβλώσεων στο Τέξας. «Στα τέλη της εφηβείας μου, έμεινα έγκυος κατά λάθος από έναν πολύ μεγαλύτερο άνδρα. Ζούσα στην Ευρώπη, μακριά από την οικογένειά μου, και επρόκειτο να ξεκινήσω δουλειά. Δυσκολεύτηκα να αποφασίσω τι θα κάνω. Ήθελα να κρατήσω το μωρό αλλά πώς;». Η Thurman είχε περιγράψει τότε με περισσότερες λεπτομέρειες την εμπειρία της. «Αποφασίσαμε ως οικογένεια ότι ο τερματισμός της εγκυμοσύνης ήταν η "πιο σωστή επιλογή, η καρδιά μου όμως έγινε χίλια κομμάτια. Η άμβλωση που έκανα ως έφηβη ήταν η πιο δύσκολη απόφαση της ζωής μου, που μου προκάλεσε στεναχώρια τότε και με στεναχωρεί ακόμη και σήμερα, αλλά ήταν το μονοπάτι για να ζήσω μια ζωή γεμάτη χαρά και αγάπη. Επιλέγοντας να μην κρατήσω αυτό το μωρό, είχα την επιλογή να μεγαλώσω και να γίνω η μητέρα που ήθελα και έπρεπε να γίνω». Όπως είπε και η Hawke στον Fallon, η απόφαση της μητέρας της να κάνει έκτρωση ήταν ουσιαστικά και ο λόγος που γεννήθηκε. «Αν δεν την είχε κάνει, δεν θα είχε γίνει το πρόσωπο που είναι τώρα και σίγουρα δεν θα υπήρχα. Οι ζωές και των δύο γονιών μου θα είχαν εκτροχιαστεί αν η μαμά μου δεν είχε πρόσβαση σε ένα ασφαλές σύστημα υγείας». Όπως συνέχισε: «Τόσοι πολλοί άνθρωποι, εξαιτίας της ακύρωσης του νόμου, όχι μόνο δεν θα μπορούν να ακολουθούν τα όνειρά τους αλλά στην πραγματικότητα χάνουν τις ζωές τους και την ασφάλειά τους. Θέλω απλά να πω... Γ@μιέτ@ι το Ανώτατο Δικαστήριο, θα συνεχίσουμε να μαχόμαστε και θα κερδίσουμε, όπως ακριβώς οι γιαγιάδες μας». jenny.gr
0 Comments
Το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ έλαβε μια απόφαση που γυρνάει την χώρα πολλές δεκαετίες πίσω καθώς κρίνει ότι δεν επιτρέπεται στις γυναίκες το δικαίωμα στην άμβλωση. Έτσι, εκατομμύρια γυναίκες στις ΗΠΑ δεν θα έχουν από εδώ και πέρα δικαίωμα να προχωρούν σε άμβλωση δηλαδή με απλά λόγια δεν θα έχουν το δικαίωμα να ελέγχουν το ίδιο τους το σώμα. Η ιστορική απόφαση της υπόθεσης Roe v Wade ανατρέπεται μετά από σχεδόν 50 χρόνια και η μισή χώρα κάνει βήματα προς τα πίσω. Πιο συγκεκριμένα, τουλάχιστον 25 πολιτείες είναι έτοιμες να θεσπίσουν νέους νόμους ή να ενεργοποιήσουν εκ νέου τον αδρανοποιημένο νόμο, ο οποίος θα καταστήσει παράνομη την πρόσβαση στην άμβλωση σε πολλές περιπτώσεις, συμπεριλαμβανομένων αυτών με σύλληψη μετά από βιασμό ή αιμομιξία. Οι περισσότερες από αυτές τις πολιτείες βρίσκονται στα νότια των ΗΠΑ, όπως το Τέξας, η Λουιζιάνα και ο Μισισιπής. Μάλιστα, αυτές αποτελούν τις 3 από τις 13 από τις 13 πολιτείες που θα θέσουν σε ισχύ την απαγόρευση των αμβλώσεων ίσως και άμεσα ή το αργότερο τις επόμενες εβδομάδες. Οι πρώτες αντιδράσεις υποστηρικτών της άμβλωσης μετά το άκουσμα της απόφασης έξω από το Ανώτατο Δικαστήριο. Αμέσως μετά την απόφαση, η επικεφαλής ανταποκρίτρια του CNN στον Λευκό Οίκο μετέδωσε πως αναμένεται διάγγελμα του προέδρου Τζο Μπάιντεν. Αυτή τη στιγμή υπολογίζεται πως το 37,6% των αθλητών στις ΗΠΑ είναι γυναίκες. Το ποσοστό είναι ακόμα σχετικά χαμηλό, αλλά τα τελευταία χρόνια ανεβαίνει σταδιακά. Οι διοργανώσεις του γυναικείου αθλητισμού καλύπτονται από περισσότερα ΜΜΕ, περισσότερος κόσμος έχει την ευκαιρία να παρακολουθήσει γυναικεία σπορ και περισσότερα κορίτσια και νεαρές γυναίκες μαθαίνουν -ίσως για πρώτη φορά- ότι μπορούν κι εκείνες να γίνουν αθλήτριες ή ακόμα και πρωταθλήτριες. Με τα ΜΜΕ να παίζουν τόσο σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη του γυναικείου αθλητισμού, ίσως είναι καιρός να εξετάσουμε τι συμβαίνει και στην άλλη πλευρά, στα newsrooms, πίσω ή ακόμα και μπροστά από την κάμερα και το μικρόφωνο. Από τους 1.976 δημοσιογράφους που ασχολούνται αμιγώς με τα σπορ στις ΗΠΑ, μόνο το 21% είναι γυναίκες. Πολλοί πιστεύουν πως σε κάποιες θέσεις, όπως αναλυτής ή σχολιαστής αγώνων, είναι καλύτερο ο δημοσιογράφος να είναι πρώην αθλητής. Ακόμα κι αν αυτό είναι αλήθεια, γιατί δεν υπάρχουν περισσότερες πρώην αθλήτριες που επιλέγουν τη δημοσιογραφία; Για παράδειγμα, η κάλυψη του WNBA γίνεται ακόμα κυρίως από άντρες. Είναι ξεκάθαρο ότι οι γυναικείες φωνές στην αθλητική δημοσιογραφία υποεκπροσωπούνται. Όπως και στις υπόλοιπες πτυχές της δημόσιας και της ιδιωτικής ζωής, οι γυναίκες αθλητικογράφοι έπρεπε να διεκδικήσουν το δικαίωμά τους να ασκήσουν το επάγγελμα επί ίσοις όροις με τους άντρες συναδέλφους τους. Το πρώτο τρανταχτό παράδειγμα ήταν όταν τη δεκαετία του 1970 οι συνεντεύξεις τύπου για όλα τα αθλήματα εκτός από το τέννις γίνονταν στα αποδυτήρια, με αποτέλεσμα οι γυναίκες δημοσιογράφοι να μένουν εκτός. «Δεν είναι δίκαιο για τους παίκτες μας» είχε πει ο Bowie Kuhn, ο τότε επίτροπος του Major League Baseball. «Αυτός είναι ο χώρος όπου ντύνονται και δικαιούνται μία κάποια ιδιωτικότητα». Αν το θέμα ήταν όντως η ιδιωτικότητα, τότε θα επιτρεπόταν στις γυναίκες να παρακολουθήσουν τις συνεντεύξεις πριν τους αγώνες, όταν οι αθλητές φορούσαν ήδη τις στολές τους αλλά ο βαθύτερος σκοπός της πρακτικής ήταν να εμποδίσει τις γυναίκες να ασκήσουν το επάγγελμά τους. Η συγκεκριμένη υπόθεση έφτασε στα δικαστήρια, όταν η Melissa Ludtke του Sports Illustrated μήνυσε τον Kuhn, τον πρόεδρο του American League Leland MacPhail και τρία στελέχη της τοπικής κυβέρνησης της Νέας Υόρκης. Η νομική νίκη της Ludtke σηματοδότησε το ξεκίνημα μιας νέας εποχής για τις γυναίκες στην αθλητική δημοσιογραφία, καθώς απαγορεύτηκε η επιβολή περιορισμών βάση φύλου στα αποδυτήρια. «Ήταν μεγάλο γεγονός γιατί σήμανε ότι, εφόσον τα αποδυτήρια είναι χώρος εργασίας για τους άντρες δημοσιογράφους, μπορούν και οι γυναίκες συνάδελφοί τους να βρίσκονται εκεί» λέει η Kerith Burke, ρεπόρτερ του NBC Sports Bay Area. Η συμπερίληψη των γυναικών δεν ήταν εύκολη ούτε και στην τηλεόραση. Οι πρώτες αθλητικοί δημοσιογράφοι που εμφανίστηκαν στη μικρή οθόνη έκαναν κυρίως sideline reporting, συμπληρωματικό ρεπορτάζ από μέσα στο γήπεδο, ενώ όλες τις άλλες θέσεις κάλυπταν άντρες. Η πρώτη sideline reporter ήταν η Lesley Visser το 1984, η οποία στη συνέχεια έγινε και η πρώτη μαύρη γυναίκα σχολιάστρια στο NFL και άνοιξε το δρόμο για γνωστά πλέον ονόματα, όπως η Doris Burke και η Erin Andrews. Αν και οι γυναίκες είναι ακόμα η μειονότητα στο χώρο, τα ποσοστά σταδιακά αυξάνονται. «Νομίζω πως τα πράγματα βελτιώνονται. Πλέον κοιτάω γύρω μου στο γραφείο και δεν είμαι η μόνη γυναίκα» δήλωσε η Doris Burke, που το 2000 έγινε η πρώτη γυναίκα σχολιάστρια αγώνα των New York Knicks στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση. Το γεγονός ότι πλέον υπάρχουν επαγγελματικά δίκτυα γυναικών στην αθλητική δημοσιογραφία είναι επίσης μια πολύ θετική εξέλιξη. Ένα από αυτά είναι το Association for Women in Sports Media που ιδρύθηκε το 1987. Έκτοτε η οργάνωση έχει διευρύνει τι δραστηριότητές της και πλέον διατηρεί βάση δεδομένων με υποτροφίες και πρακτικές και φοιτήτριες και νέες ασκούμενες στο χώρο. Οι δημοσιογράφοι που ασχολούνται με τον αθλητισμό σήμερα βρίσκονται σε πλεονεκτική θέση σε σχέση με τις συναδέλφους τους στο παρελθόν, ακριβώς επειδή γυναίκες όπως η Melissa Ludtke, η Kerith Burke, η Lesley Visser και η Doris Burke, που έχουν βιώσει τον αποκλεισμό και τις προκαταλήψεις, είναι πρόθυμες να δράσουν ως πρότυπα και να βοηθήσουν τις επόμενες γενιές να αναδειχτούν. «Αν κοιτάξουμε πού βρίσκονται σήμερα οι γυναίκες, θα δούμε πολλές περισσότερες στο broadcasting απ’ότι στην εποχή μου» λέει η Ludtke και συμπληρώνει ότι «οι γυναίκες σήμερα δεν στέκονται στις άκρες του γηπέδου, αλλά έχουν μπει στα broadcast booths. Αυτό είναι μια μεγάλη αλλαγή». gazzetta.gr Η Naomi Watts δεν φοβάται πια την εμμηνόπαυση - Και εξηγεί γιατί δεν αφορά μόνο τις γυναίκες12/6/2022 Πάνω από 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι παγκοσμίως θα είναι εμμηνοπαυσιακοί μέχρι το 2025»Η Νaomi Watts εκτός από αγαπημένη ηθοποιός του Hollywood είναι και γνωστή για την ακτιβιστική της δράση. Αυτή την φορά η 54χρονη star θέλησε να στείλει ένα σημαντικό μήνυμα που αφορά την εμμηνόπαυση μέσα από ένα post της στo Instagram. «Μήπως η λέξη "εμμηνόπαυση" σε φρικάρει; Κι εμένα κάποτε, αλλά γιατί; Είναι μία ακόμη φυσιολογική περίοδος της ζωής όπου ο μισός πληθυσμός θα επηρεαστεί άμεσα και ο άλλος μισός έμμεσα. Όταν πλησίαζα στα τέλη των 30, είχα αρχίσει να σκέφτομαι να κάνω επιτέλους οικογένεια. Τότε η λέξη M εισέβαλε ξαφνικά στη ζωή μου σαν μετωπική με φορτηγό. Πώς θα μπορούσα να καταλάβω τι σήμαινε από τη στιγμή που κανείς δεν μιλούσε γι' αυτό; Ήρθε πιο γρήγορα στη ζωή μου σε σχέση με τους συνομηλίκους μου. Όσοι με καθοδηγούσαν και η μητέρα μου δεν το συζητούσαν, δεν ήξερα πού να ζητήσω βοήθεια και εκείνοι δεν ήξεραν πώς να την παρέχουν... ακόμη και οι γιατροί είχαν ελάχιστα να πουν». Όπως προσθέτει χαρακτηριστικά στη συνέχεια της εξομολογητικής της δημοσίευσης: «Είναι παραδόξως σαν ένας άγραφος κώδικας σιωπής: οι γυναίκες πρέπει να το κρατήσουν μέσα τους και να το διαχειριστούν γιατί αυτό ακριβώς έκαναν και οι προηγούμενες γενιές. Πιστεύω ότι ήρθε η στιγμή να δούμε τις γυναίκες σε αυτή τη φάση της ζωής ή σε αυτό το ηλικιακό γκρουπ να εκπροσωπούνται επαρκώς. Όλο αυτό υποβαθμίζεται από τα media, τα stories και το marketing. Πάνω από 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι παγκοσμίως θα είναι εμμηνοπαυσιακοί μέχρι το 2025. Όταν κάνεις άβολες συζητήσεις, γίνονται πιο εύκολες. Η πρόοδος έχει ξεκινήσει, εδώ γιατί άργησε τόσο; Το να μεγαλώνεις, είναι προνόμιο και η στιγμή για να νιώσουμε υπερήφανοι με τις συνολικές μας εμπειρίες- να νιώσουμε επιτέλους ενδυνάμωση χωρίς να πρέπει να απολογηθούμε. Το να γίνεσαι μέρος της αλλαγής μιας ολόκληρης γενιάς είναι συναρπαστικό. Κανένας άλλος πια να μη το βιώσει αυτό μόνος του. Δουλεύω πάνω σε κάτι αυτό το διάστημα, για το οποίο νιώθω πολύ υπερήφανη». Η λαμπερή σταρ μόλις τον προηγούμενο μήνα ενώθηκε με μια ομάδα γυναικών προκειμένου οι φωνές τους να ακουστούν πιο δυνατά για το θέμα. «Εμμηνόπαυση! Υπάρχουν πολλά να πούμε και αυτές οι απίστευτες γυναίκες συμφωνούν! Μόλις πέρασα τις 3 πιο εμπνευσμένες ημέρες, εμβαθύνοντας στο θέμα μαζί τους και με μερικούς άλλους απίστευτους ανθρώπους. Αν θέλετε να μάθετε πολλά σε σύντομο χρονικό διάστημα, καλέστε μια ομάδα γυναικών παθιασμένων, έξυπνων και έμπειρων. Χάρηκα πολύ που τις γνώρισα. Μεγάλες καρδιές και σκεπτόμενες », έγραψε για τις γυναίκες που την βοήθησαν στο project. naomiwatts Verified Does the word menopause freak you out? 😱 It did me… But, why? It’s just a natural phase of life and something half the population will be directly affected by and the other half will feel indirectly (so please stick around … even the dudes!). When I was in my late 30s, I was finally ready to start thinking about creating a family. Then the M word swiftly blew my doors down, it felt like a head-on collision with a Mack truck. 🚚💥 How could I figure this out when no one was talking? I was earlier to it than my peers. My mentors and mum didn't seem up for discussing it, I didn’t know how to ask for help and they didn’t know how to provide…. even doctors had little to say. It’s oddly like an unwritten code of silence: women should suck it up and cope, because that’s how generations passed have done it. I think it’s time to see women in this phase of life or this age group be well represented. We’ve been under-served in media, stories and marketing far too long. Particularly since more than 1 billion people worldwide will be menopausal by 2025… When you spotlight uncomfortable conversations, they get easier. Progress is made. Why has this particular one taken so long? Let’s conquer the stigma and address the secrecy and shame we’ve felt and help create a healthier foundation for future generations. Getting older is a privilege and a time for us to feel proud of our cumulative experiences — to feel empowered, unapologetically so. I think being part of a change-maker generation is exciting. No more walking through this alone. I’m working on something I feel super proud of. I hope you follow along as I share more in the coming weeks. Drop a 🔥 in the comments if you’re with me! I want to hear your stories. - What are your thoughts on menopause? jenny.gr Η άσκηση μειώνει σημαντικά τα συμπτώματα κατάθλιψης και άγχους κατά την εγκυμοσύνη και τη λοχεία12/6/2022 Ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα αποτελέσματα μιας σειράς ερευνητικών μελετών από το Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας για την επίδραση της άσκησης στα συμπτώματα άγχους και κατάθλιψης που συχνά παρατηρούνται κατά την την περιγεννητική περίοδο, δηλαδή κατά την εγκυμοσύνη και τη λοχεία. Οι παρούσες έρευνες σχεδιάστηκαν και εκπονήθηκαν στο πλαίσιο της διδακτορικής διατριβής της Ναταλίας Τζούμας υποτρόφου του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών-ΙΚΥ. Σύμφωνα με τις τελευταίες οδηγίες του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας για καλύτερη υγεία (2020), οι έγκυες και οι λεχωίδες θα πρέπει να ασκούνται κατ’ ελάχιστον 150 λεπτά την εβδομάδα με μέτρια ένταση, δηλαδή η αναπνοή μας και η καρδιά μας να λειτουργούν ταχύτερα από την ηρεμία αλλά συνάμα να μην νιώθουμε δυσφορία και να είμαστε ικανοί να μιλάμε κανονικά. Τι έδειξαν τα αποτελέσματα Η πρώτη μελέτη δημοσιεύτηκε σε έγκριτο διεθνές περιοδικό που αποτελεί την επίσημη Ιατρική Επιθεώρηση της Διεθνούς Ένωσης Συναισθηματικών Διαταραχών. Τα αποτελέσματα, σύμφωνα με τους ερευνητές, έδειξαν ότι διαφορετικά είδη άσκησης που πραγματοποιήθηκαν 40 λεπτά την ημέρα για 3-4 ημέρες την εβδομάδα επί τεσσερισήμισι μήνες μείωσαν περισσότερο τα συμπτώματα της περιγεννητικής κατάθλιψης σε σύγκριση με ευρέως χρησιμοποιούμενες παρεμβάσεις στην περιγεννητική περίοδο πχ, φαρμακοθεραπεία, ψυχολογικές συνεδρίες, συνήθης περιγεννητική φροντίδα, κτλ. Ακόμα πιο αποτελεσματική αποδείχτηκε η αμιγώς αεροβική μορφή άσκησης με μέτρια ένταση (π.χ. κάπως γρήγορη βάδιση ή πολύ αργό τρέξιμο εναλλασσόμενο με βάδιση) που πραγματοποιήθηκε 52 λεπτά/ημέρα για 4 ημέρες την εβδομάδα επί 5 μήνες. Η δεύτερη μελέτη (έχει κατατεθεί προς δημοσίευση) ανέδειξε τη σημαντικότητα της έντασης, διάρκειας και του είδους της άσκησης σε συμμετέχουσες εγκυμονούσες και λεχωίδες. Συγκεκριμένα, η μέτριας έντασης αεροβική άσκηση, ως επί το πλείστον περπάτημα, για περίπου 40 λεπτα/ημέρα σχεδόν όλες τις ημέρες της εβδομάδας κατά την διάρκεια 36 εβδομάδων εγκυμοσύνης και 10 εβδομάδων λοχείας, βελτίωσε τα συμπτώματα κατάθλιψης, άγχους και την ποιότητα ύπνου στην ομάδα παρέμβασης, σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου που έλαβε περιγεννητική φροντίδα και εκπαίδευση. Τέλος, η τρίτη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο διεθνές επιστημονικό περιοδικό της επίσημης Παγκόσμιας Οργάνωσης Αθλητικής Ψυχολογίας – ISSP κατέγραψε τις απόψεις και εμπειρίες των ιδίων των συμμετεχουσών γυναικών αναφορικά της παρέμβασης. Αυτές συνέκλιναν σε τρεις ευεργετικούς παράγοντες. Πρώτον, στην αυτονομία που δόθηκε στις ασκούμενες να επιλέγουν αυτόβουλα την διακύμανση της έντασης της άσκησης. Δεύτερον, στον θετικό ρόλο των μαιευτήρων στην προώθηση της συστηματικής άσκησης κατά την εγκυμοσύνη και τη λοχεία. Τρίτον, στην σημαντικότητα της έναρξης της άσκησης από το ξεκίνημα της εγκυμοσύνης και κατά την διάρκεια της λοχείας με παράλληλη συμμετοχή του συντρόφου. Τα ευρήματα των παραπάνω μελετών, τονίζουν οι ερευνητές, κομίζουν υψηλή επιστημονική τεκμηρίωση με εξαιρετική κλινική σημασία. Ωστόσο, απαιτούνται περισσότερες τυχαιοποιημένες μελέτες επαναλαμβανόμενων μετρήσεων με συμμετέχουσες με κλινική διάγνωση περιγεννητικής κατάθλιψης για να εξαχθούν ακόμα πιο ασφαλή συμπεράσματα. Σε δηλώσεις τους στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Νικόλαος Κομούτος, αναπληρωτής καθηγητής ψυχολογίας φυσικής αγωγής και αθλητισμού και ο Ιωάννης Δ. Μωρρές, επίκουρος καθηγητής και κλινικός φυσικής δραστηριότητας και άσκησης στην ψυχική υγεία, ως επιβλέποντες του προγράμματος τόνισαν με βάση αυτές τις μελέτες: «Η άσκηση στην περιγεννητική κατάθλιψη όπως και σε πλήθος άλλων ιατρικών καταστάσεων και νοσημάτων αποτελεί μία θεραπεία που φέρει αντικαταθλιπτικά και αγχολυτικά αποτελέσματα και καλύτερη ποιότητα ζωής συνδυαστικά με άλλες θεραπευτικές αγωγές». Ωστόσο, οι καθηγητές του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας υπογραμμίζουν ότι είναι σημαντικό τα προγράμματα άσκησης να σχεδιάζονται και να καθοδηγούνται από καθηγητές φυσικής αγωγής εξειδικευμένους στην κλινική άσκηση για την περιγεννητική περίοδο και για τις ψυχικές διαταραχές. Εξίσου σημαντικό είναι το είδος της άσκησης να είναι εύκολο, ευχάριστο, ασφαλές και να το επιλέγει αυτόνομα το ίδιο το άτομο σε συνεργασία με τον εξειδικευμένο κλινικό άσκησης. Εν κατακλείδι, προτείνεται η εκτενής προώθηση της άσκησης κατά την περιγεννητική περίοδο καθώς η κατάθλιψη επηρεάζει περίπου το 16% των εγκύων και το 20% των λεχωίδων (Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, 2017) αλλά συχνά δεν διαγιγνώσκεται έγκαιρα ή δεν ακολουθείται η κατάλληλη θεραπεία λόγω του φόβου ενδεχόμενων παρενεργειών της φαρμακοθεραπείας και του στίγματος που συνοδεύει τις ψυχικές διαταραχές και συνοδεύουσες θεραπείες, καταλήγουν, τονίζοντας οι ίδιοι. Ashley Graham: Υπενθυμίζει σε όλες τις μητέρες ότι το σώμα τους είναι όμορφο, σε όλες τις μορφές του11/6/2022 H Graham έχει δείξει πολλές φορές ότι πιστεύει στο αληθινό γυναικείο σώμα και θέλει να ενδυναμώνει όλες τις γυναίκες ώστε να συμφιλιωθούν με το «κανονικό» τους σωμα Η Ashley Graham μετά τα γέννα των δίδυμων αγοριών της, ανεβάζει στους λογαριασμούς της στα social media φωτογραφίες με το σώμα της για να δείξει πως είναι ένα γυναικείο σώμα πραγματικά μετά τη γέννα. Το διάσημο μοντέλο είχε γεννήσει στις αρχές του χρόνου -συγκεκριμένα στις 7 Ιανουαρίου, και πρόσφατα ανέβασε ένα video για να δείξει το σώμα της όπως έχει πλέον διαμορφωθεί πέντε μήνες μετά τη γέννα. «Μοιράζομαι αυτό το video για όλες τις μαμάδες που δεν έχουν επιστρέψει και ίσως δεν επιστρέψουν ποτέ στο σώμα που είχαν πριν τη γέννα και σε όσους χρειάζονται μια υπενθύμιση ότι το σώμα τους είναι όμορφο στην πιο αληθινή του μορφή» Πρόσθεσε: «Αυτό είναι το δυνατό σώμα μου πέντε μήνες μετά τη γέννα και μετά από δύο εγκυμοσύνες, όπως είναι. Για να δείξω ότι όλα τα σώματα είναι κανονικά σε κάθε φάση της ζωής». Η Graham έχει αποκτήσει με τον σύζυγό της Justin Ervin τρία παιδιά, τον 2χρονο Isaac και τα 5 μηνών δίδυμα Malachi και Roman. Μάλιστα, όπως αποκάλυψε η γέννα των δίδυμων γιων της ήταν πολύ δύσκολη αλλά κατάφερε να κρατήσει τα δίδυμα στην αγκαλιά της. Το plus size μοντέλο παρουσιάζει συχνά μέσα από τη δημοσιεύσεις της, τις δυσκολίες που συναντά κάθε γυναίκα μετά τον τοκετό και το γεγονός πως χρειάζεται χρόνος μέχρι το γυναικείο σώμα να επανέλθει στην κατάσταση που ήταν πριν την εγκυμοσύνη. Η μητρότητα άλλωστε, είναι μία περίοδος γεμάτη αντιφατικά συναισθήματα, πολλές μικρές συγκινήσεις αλλά και αρκετές δυσκολίες που κάθε γυναίκα αντιμετωπίζει διαφορετικά. Μέσα σε όλα αυτά είναι και η διαχείριση μιας νέας εικόνας που πρέπει να αποδεχτεί και να αγκαλιάσει. jenny.gr Είτε έχετε κάνει, είτε βρίσκεστε σε σχέση με μικρότερο άντρα είτε είστε στο άλλο άκρο και αναρωτιέστε πως οι άλλες γυναίκες μπορούν και επιλέγουν σχέση με μικρότερο άντρα, οι παρακάτω «αιτίες» ενδεχομένως να δώσουν φως σε αυτό το… ζήτημα. Γιατί αν σ’ αρέσει κάποιος άνδρας μικρότερης ηλικίας από τη δική σου να διστάσεις να κάνεις σχέση μαζί του; Γιατί δεν είναι το ίδιο δεδομένο με τη σχέση με συνομήλικο ή μεγαλύτερο; Και στην τελική γιατί η ηλικία να σ’ εμποδίζει να είσαι ευτυχισμένη; Σχέση με μικρότερο: Τι να κάνεις;Φυσικά και η σχέση με μικρότερο έχει θετικά και αρνητικά, τα οποία ίσως να σε βοηθήσουν να πάρεις την απόφαση που ψάχνεις. Θετικά
Για παράδειγμα, μπορεί να είσαι με κάποιον συνομήλικο, ο οποίος δεν είναι αρκετά ώριμος, σε παραμελεί, δεν σε υπολογίζει ή δεν σε σέβεται. Και μπορεί να είσαι και μ’ έναν μικρότερο, ο οποίος να σε κάνει πραγματικά ευτυχισμένη. Επομένως, η ηλικία δεν παίζει πάντα ρόλο. Η απόφαση είναι φυσικά δική σου! Ζύγισε καλά την κατάσταση και τα δεδομένα και δες ποιος θες να είναι δίπλα σου… Σύμφωνα με μία νέα έρευνα, διαπιστώθηκε πως μία στις 2 εγκύους είχαν στρες και κατάθλιψη στη πανδημία, γεγονός που ενδεχομένως οδηγεί σε επιπτώσεις στον εγκέφαλο του μωρού. Όπως υποστηρίζουν Αμερικανοί ερευνητές, τα παρατεταμένα επίπεδα στρες, άγχους και κατάθλιψης της εγκύου στη διάρκεια της πανδημίας Covid-19 συνέβαλαν ώστε πιθανώς να επηρεαστεί αρνητικά η ανάπτυξη του εγκεφάλου του εμβρύου της, ακόμη κι αν η μητέρα δεν είχε προσβληθεί από τον κορωνοϊό. Η μελέτη αναδεικνύει τις πιθανές μακροπρόθεσμες νευροαναπτυξιακές επιπτώσεις της πανδημίας, όσον αφορά τον εγκέφαλο των αγέννητων μωρών. Η έρευνα για τις εγκύους με στρες και κατάθλιψη στην πανδημίαΟι ερευνητές, με επικεφαλής την δρα Κάθριν Λυμπεροπούλου, διευθύντρια του Ινστιτούτου Αναπτυσσομένου Εγκεφάλου του Εθνικού Νοσοκομείου Παίδων στην Ουάσιγκτον, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό “Communications Medicine”, μελέτησαν 202 έγκυες γυναίκες, από τις οποίες 137 προ πανδημίας και 65 στη διάρκεια της. Τι αποκαλύφθηκε για τα μωρά εγκύων με στρες και κατάθλιψηΜέσω εξελιγμένων μαγνητικών απεικονιστικών μεθόδων και δημιουργίας τρισδιάστατων μοντέλων εγκεφάλων των εμβρύων μέσα στη μήτρα, οι επιστήμονες βρήκαν στα μωρά της πανδημίας μια μείωση στον όγκο της λευκής ουσίας τους, του ιπποκάμπου και της παρεγκεφαλίδας τους, σε σύγκριση με τα μωρά που είχαν γεννηθεί πριν την πανδημία. Επίσης στα έμβρυα της πανδημίας η επιφάνεια του εγκεφαλικού φλοιού και οι πτυχώσεις της ήσαν μειωμένες σε όλους τους λοβούς. Η διαφορά αποδίδεται από τους ερευνητές σε μεγάλο βαθμό στο αυξημένο στρες των εγκύων εν μέσω της πανδημίας. Η μελέτη βρήκε ότι σχεδόν διπλάσιες γυναίκες που είχαν μείνει έγκυες στη διάρκεια της πανδημίας, είχαν μεγάλο στρες και κατάθλιψη (52%), από ό,τι προ πανδημίας (28%). Προηγούμενη έρευνα της ίδιας ερευνητικής ομάδας είχε ανακαλύψει ότι το άγχος των εγκύων επηρεάζει αρνητικά την ανάπτυξη των μωρών. Επίσης είχε συμπεράνει ότι η γενικότερη ψυχική υγεία της μητέρας, ακόμη και αν αυτή είναι εύπορη, επιδρά και μεταβάλλει τη δομή και τη βιοχημεία του αναπτυσσόμενου εγκεφάλου του εμβρύου, κάτι που δείχνει τη σημασία της καλής ψυχικής υγείας για μια έγκυο – πράγμα πιο δύσκολο λόγω πανδημίας, αναφέρει το ΑΠΕ-ΜΠΕ. “Μπορέσαμε να δείξουμε ότι υπάρχει όντως πρόβλημα και συμβαίνει προγεννητικά. Αυτό που είναι σαφές είναι ότι ο επόμενος στόχος είναι η έγκαιρη παρέμβαση, ώστε να δούμε πώς μπορούμε να αποτρέψουμε ή να μειώσουμε το στρες των μητέρων και έτσι να υποστηρίξουμε τα αγέννητα μωρά”, δήλωσε η Λυμπεροπούλου. Πρόσθεσε πάντως ότι πολλοί άλλοι παράγοντες μπορούν να επηρεάσουν την εγκεφαλική ανάπτυξη του μωρού, πέρα από το μητρικό στρες. |