«Η διοίκηση μας, μέσα σε δύο χρόνια πέτυχε περισσότερα απ' οποιαδήποτε άλλη στην ιστορία της Αμερικής» είπε ο Ντόναλντ Τραμπ στην ομιλία του στα Ηνωμένα Έθνη και «κατάφερε» να κάνει τους ξένους ηγέτες να ξεσπάσουν σε γέλια. Δεν είναι απλά η υπερβολή και η αλαζονεία του Αμερικανού προέδρου, ο οποίος δεν αρκέστηκε καν στα τελευταία χρόνια αλλά ουσιαστικά συνέκρινε τον εαυτό του με προέδρους όπως τον Λίνκολν και τον Τρούμαν, που προκάλεσαν το γέλιο, αλλά πιθανότατα η τόσο προφανή άρνηση της πραγματικότητας από μέρους του.
Δεν κατάλαβε καν άλλωστε τι συνέβη εκείνη τη στιγμή, αφού νόμιζε πως το γέλιο ήταν μία αποδοχή (;) των όσων υποστήριζε. Όταν μάλιστα ρωτήθηκε αργότερα γι' αυτό είπε πως: «Ήταν φοβερό». Ο Τραμπ συνηθίζει να περιβάλλει τον εαυτό του με συγγενείς και ανθρώπους που δέχονται τις διαθέσεις, τις τάσεις και τις απόψεις του. Ζει σε μια δική του φούσκα και αυτό το κάνει πολύ καιρό πριν γίνει Πρόεδρος ή ακόμα και υποψήφιος για πρόεδρος. Απλώς δεν είναι συνηθισμένος σε ανθρώπους που δεν πληρώνονται για να του λένε ότι έχει δίκιο. Ολη την ώρα. Γιατί γέλασαν όμως τελικά οι ξένοι ηγέτες μαζί του; Ποιες ήταν οι ανακρίβειες και οι «μισές αλήθειες» που είπε ο πρόεδρος των ΗΠΑ θέλοντας να υποστηρίξει την διοίκηση του; Από μόνη της πάντως η έκφραση που χρησιμοποίησε πως η διοίκηση του είναι «η καλύτερη στην ιστορία των ΗΠΑ» ήταν λάθος. Ο κ. Τραμπ ανέλυσε μια λίστα με επιτεύγματα -για την οικονομία, τις φορολογικές περικοπές, τις στρατιωτικές δαπάνες και τα σύνορα - πολλά από τα οποία ήταν είτε υπερβολικά, είτε ψεύτικα. Σωστά είπε ότι η χρηματιστηριακή αγορά των ΗΠΑ αυξάνεται και τα ποσοστά ανεργίας για τους Ισπανούς, τους Αφρο-Αμερικανούς και τους Ασιάτες-Αμερικανούς έχουν φθάσει σε χαμηλά επίπεδα ρεκόρ. Αλλά παρέλειψε να αναφερθεί σε λιγότερο κολακευτικούς δείκτες, όταν περιέγραφε μια οικονομία «που αναπτύσσεται όπως ποτέ πριν». Για παράδειγμα, στο G.D.P. η ανάπτυξη είναι υγιής, αλλά έφθασε σε υψηλότερα επίπεδα το 2014. Το ποσοστό ανεργίας είναι το χαμηλότερο των τελευταίων18 ετών, αλλά είναι υψηλότερο από αρκετά έτη, κατά τη δεκαετία του 1940 και του 1960. Και η αύξηση των μισθών είναι ακόμη αργή: μετά την προσαρμογή για τον πληθωρισμό, τα μέσα ωριαία μεροκόμματα αυξήθηκαν μόλις κατά 0,2% τον Αύγουστο. Ο ισχυρισμός του Τραμπ ότι θα υπογραφεί η «μεγαλύτερη» φορολογική περικοπή στην αμερικανική ιστορία είναι ψευδής. Είπε παραπλανητικά ότι η κατασκευή του συνοριακού τοίχου με το Μεξικό είχε αρχίσει: Τα σχέδια για την αντικατάσταση της περίφραξης είναι σε εξέλιξη, αλλά η διοίκηση δεν έχει αρχίσει να χτίζει κανένα τείχος μήκους 1.000 μιλίων. Επίσης, έκανε λάθος χαρακτηρίζοντας τις πρόσφατες στρατιωτικές δαπάνες ως «ρεκόρ χρηματοδότησης». Ακόμη και χωρίς προσαρμογή για τον πληθωρισμό, ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα υπέγραψε νομοθεσία το 2010, που προσέφερε περισσότερα χρήματα στους στρατιωτικούς. Επιπλέον, ο Τραμπ έχει υπογράψει ένα σχετικά χαμηλό αριθμό αποφάσεων σε σύγκριση με άλλους προέδρους. Ενώ μπορεί να διεκδικήσει πως πέτυχε σημαντικές νομοθετικές νίκες - για φορολογικές περικοπές και παροχές βετεράνων - δεν μπόρεσε επίσης να επιτύχει άλλες βασικές υποσχέσεις της προεκλογικής εκστρατείας του, όπως το τείχος με το Μεξικό, αλλά και να καταργήσει και να αντικαταστήσει το υγειονομικό νομοσχέδιο της διοίκησης Ομπάμα. Κι αυτά είναι μόνο τα εσωτερικά. Τα επιτεύγματα του στην εξωτερική πολιτική είναι ουσιαστικά ανύπαρκτα. Ακόμη και η συμφωνία του με τον Κιμ Γιονγκ Ουν φαίνεται πως ήταν «πρόχειρη» και επιπόλαιη. Η απόσυρση από την συμφωνία με το Ιράν, από την συμφωνία για την κλιματική αλλαγή, ο εμπορικός πόλεμος, η αναγνώριση της Ιερουσαλήμ κι άλλες πολλές αποφάσεις του έχουν δημιουργήσει τεράστια προβλήματα και σαφώς θα του στερήσουν τον τίτλο του «καλύτερου προέδρου των ΗΠΑ», που ο ίδιος αισθάνεται πως ήδη έχει κερδίσει. Κατά του... γέλιου Μπορεί να αντέδρασε ψύχραιμα χθες ο Τραμπ, αλλά πιθανότατα δεν αντιλήφθηκε πως οι ξένοι ηγέτες γέλασαν μαζί του κι όχι επειδή συμφωνούσαν... Ήταν πάντως μια στιγμή γεμάτη ειρωνία, αν αναλογιστεί κανείς ένα tweet που είχε αναρτήσει ο Ντόναλντ Τραμπ τον Αύγουστο του 2014. Τότε, καταφέρθηκε κατά του Μπαράκ Ομπάμα και ισχυρίστηκε ότι οι ΗΠΑ χρειάζονται έναν πρόεδρο με τον οποίο δεν… γελά όλος ο κόσμος. «Χρειαζόμαστε έναν πρόεδρο που δεν γίνεται περίγελος σε όλο τον κόσμο. Χρειαζόμαστε έναν σπουδαίο ηγέτη, μία στρατηγική ιδιοφυΐα», ανέφερε ο Τραμπ.
0 Comments
Leave a Reply. |
Archives
April 2024
|