Τα τελευταία γκάλοπ επιβεβαιώνουν ότι το κόμμα Αδέλφια της Ιταλίας, της πρωθυπουργού Τζόρτζια Μελόνι, παραμένουν πρώτο κόμμα με μεγάλη διαφορά, στην πρόθεση ψήφου των πολιτών. Σε δημοσκόπηση της εταιρείας Swg, το κόμμα της Μελόνι λαμβάνει το 30,3% της πρόθεσης ψήφου, καταγράφοντας άνοδο 4,3% σε σχέση με το ποσοστό του στις γενικές εκλογές της 25ης Σεπτεμβρίου. Δεύτερο κόμμα είναι τα Πέντε Αστέρια τα οποία προτιμούν το 16,9% των Ιταλών, σημειώνοντας άνοδο 1,3% σε σχέση με το εκλογικό αποτέλεσμα. Το κεντροαριστερό Δημοκρατικό Κόμμα εξασφαλίζει το 15,8% της πρόθεσης ψήφου, καταγράφοντας πτώση 3,2% σε σύγκριση με την επίδοσή του στις εκλογές του Σεπτεμβρίου. Η σύμπραξη του κεντρώου κινήματος Azione (Δράση) με την «Ζωντανή Ιταλία» του Ματέο Ρέντσι βρίσκεται στο 8,1% (7,7% στις εκλογές), η Λέγκα κερδίζει την προτίμηση του 7,8% των ερωτηθέντων (8,9% στις βουλευτικές εκλογές) και η Φόρτσα Ιτάλια του Σίλβιο Μπερλουσκόνι δεν ξεπερνά το 6,5% (8,3% στις 25 Σεπτεμβρίου). Η συμμαχία της Ιταλικής Αριστεράς με τους οικολόγους, τέλος, στηρίζεται από το 4,3% του στατιστικού δείγματος, ενώ στις εκλογές, προ δυο μηνών, είχε λάβει το 3,5% των ψήφων.
0 Comments
Το ΝΑΤΟ, η ΕΕ και οι ΗΠΑ χρησιμοποιούν ως επιχείρημα για να αρπάξουν ρωσικά περιουσιακά στοιχεία ότι οι Ρώσοι καταστρέφουν πολιτικές υποδομές στην Ουκρανία και ότι πρέπει να θεωρηθεί ως έγκλημα πολέμου. Επ΄αυτού απάντησε στον λογαριασμό της στο Telegram η εκπρόσωπος του ρωσικού ΥΠΕΞ, Μαρία Ζαχάροβα υπενθυμίζοντας ότι οι Αμερικανοί το 1999 είχαν καταστρέψει ολοσχερώς τις ενεργειακές υποδομές της Σερβίας κατά την διάρκεια των ΝΑΤΟϊκών βομβαρδισμών, αδιαφορώντας για τις συνέπειες που αυτό θα είχε για τα εκατομμύρια των Σέρβων που ζούσαν στην χώρα. Μάλιστα τότε οι Αμερικανοί έλεγαν πως αν θέλει ο Μιλόσεβιτς να μην υποφέρει ο λαός του τότε να αποδεχτεί τους ΝΑΤΟϊκούς όρους! Είναι απίστευτο ότι όλα αυτά έχουν «ξεχαστεί» από το σύνολο των δυτικών κοινωνιών και των δυτικών ΜΜΕ. Γράφει λοιπόν η Μαρία Ζαχάροβα: «Από μια ενημέρωση του γραμματέα Τύπου του ΝΑΤΟ, Τζέιμι Σι. Βρυξέλλες, 25 Μαΐου 1999: Ερώτηση: Αν λέτε ότι ο [γιουγκοσλαβικός] στρατός έχει πολλές γεννήτριες, τότε γιατί στερείτε από τη χώρα το 70% όχι μόνο ηλεκτρικής ενέργειας, αλλά και παροχής νερού, επειδή, σύμφωνα με εσάς, [το ΝΑΤΟ] χτυπά μόνο στρατιωτικούς στόχους. Απάντηση: «Δυστυχώς, τα συστήματα διοίκησης και ελέγχου εξαρτώνται και από την ηλεκτρική ενέργεια. Εάν ο Μιλόσεβιτς θέλει πραγματικά οι πολίτες του να έχουν νερό και ρεύμα, το μόνο που έχει να κάνει είναι να αποδεχτεί τους όρους του ΝΑΤΟ και θα σταματήσουμε αυτή την εκστρατεία. Μέχρι να το κάνει, θα συνεχίσουμε να επιτιθέμεθα σε στόχους που τροφοδοτούν τον στρατό του με ηλεκτρισμό. Εάν αυτό έχει συνέπειες για τον πληθυσμό, αυτά είναι τα προβλήματά του [του Μιλόσεβιτς]. Η παροχή νερού και η ηλεκτρική ενέργεια χρησιμοποιούνται κατά του λαού της Σερβίας, τους έχουμε «κόψει» για πάντα ή για πολύ καιρό για χάρη της ζωής 1,6 εκατομμυρίων Κοσοβάρων που εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους και των οποίων οι ζωές έχουν υποστεί σοβαρές ζημιές . Δεν θα αρέσει σε όλους αυτή η διαφορά, αλλά για μένα αυτή η διαφορά είναι θεμελιώδης». Η Μαρία Ζαχάροβα είναι γνωστή για το καυστικό και δεικτικό της ύφος, από το οποίο δεν γλίτωσαν στο παρελθόν ούτε η Γερμανίδα ΥΠΕΗ Αναλένα Μπέρμποκ, ούτε η Λιζ Τρας. Επειδή η γλώσσα της δεν είναι «ξύλινη» και επηρεάζει πάρα πολύ όσους την ακούν, τα δυτικά ΜΜΕ προσπαθούν να παίζουν τις δηλώσεις της όσο γίνεται λιγότερο και διαστρεβλωμένες. Νωρίτερα σήμερα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε ένα σχέδιο για την κατάσχεση ρωσικών περιουσιακών στοιχείων που έχουν παγώσει για να τιμωρηθεί η Μόσχα για την επέμβαση στην Ουκρανία, ενώ η ΕΕ θα προσπαθήσει επίσης να δημιουργήσει, με την υποστήριξη του ΟΗΕ, ένα ειδικό δικαστήριο για τη διερεύνηση και τη δίωξη ενδεχόμενων εγκλημάτων πολέμου της Ρωσίας στην Ουκρανία. «Έχουμε μπλοκάρει 300 δισεκ. ευρώ από τα αποθέματα της ρωσικής κεντρικής τράπεζας και έχουμε παγώσει 19 δισεκ. ευρώ από τα χρήματα ρώσων ολιγαρχών», αναφέρει σε δήλωσή της η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν. Η ίδια προσθέτει πως η ΕΕ και οι εταίροι της θα μπορούσαν να διαχειριστούν βραχυπρόθεσμα τα κεφάλαια αυτά και να τα επενδύσουν. Τα έσοδα θα μπορούσαν να διατεθούν στην Ουκρανία για να αντισταθμιστούν οι ζημιές που προκλήθηκαν στη χώρα. «Θα εργαστούμε για μια διεθνή συμφωνία με τους εταίρους μας για να το καταστήσουμε αυτό δυνατό. Και μαζί μπορούμε να βρούμε νομικούς τρόπους για να το επιτύχουμε. Μόλις αρθούν οι κυρώσεις, αυτά τα κεφάλαια θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν έτσι ώστε η Ρωσία να καταβάλει πλήρη αποζημίωση για τις ζημιές που προκλήθηκαν στην Ουκρανία».», δήλωσε. Η φον ντερ Λάιεν δήλωσε ακόμη πως η ΕΕ θα προσπαθήσει να δημιουργήσει, με την υποστήριξη των Ηνωμένων Εθνών, ένα ειδικό δικαστήριο που θα διερευνήσει και θα ασκήσει διώξεις για ενδεχόμενα εγκλήματα πολέμου που έχουν διαπραχθεί από τη Ρωσία στην Ουκρανία. «Είμαστε έτοιμοι να αρχίσουμε να εργαζόμαστε με τη διεθνή κοινότητα για να επιτύχουμε την ευρύτερη δυνατή διεθνή υποστήριξη γι’ αυτό το ειδικό δικαστήριο», δήλωσε η πρόεδρος της Κομισιόν. Είναι διαθέσιμη η κυρία φον ντερ Λάιεν να περάσει και τις ΗΠΑ, όπως και την Βρετανία από ειδικό δικαστήριο για όλα όσα έπραξαν τις τρεις προηγούμενες δεκαετίες σε Ιράκ, Αφγανιστάν και Σερβία; Θα «παγώσουν» τα δικά τους περιουσιακά στοιχεία για να αποζημιωθούν οι Σέρβοι που δεν τους είχε απομείνει ούτε μία γέφυρα όρθια και ξανάχτισαν την χώρα τους με δικούς τους πόρους; Γιατί πρέπει να ισχύουν τα ίδια για όλους. Ο Σεργκέι Ναρίσκιν ανέφερε πως είχε μία σύσκεψη με τον διευθυντή της CIA για την Ουκρανία και τους πυρηνικούς εξοπλισμούς. Ο επικεφαλής της ρωσικής υπηρεσίας κατασκοπείας δήλωσε σε συνέντευξή του που δημοσιεύθηκε σήμερα ότι συζήτησε θέματα πυρηνικών εξοπλισμών και για την Ουκρανία σε μια συνάντηση που είχε νωρίτερα αυτόν τον μήνα με τον διευθυντή της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (CIA) των Ηνωμένων Πολιτειών Ουίλιαμ Μπερνς. Ακόμη, οι δύο άνδρες συναντήθηκαν στην Τουρκία στις 14 Νοεμβρίου στην υψηλότερου επιπέδου επαφή πρόσωπο με πρόσωπο μεταξύ των δύο χωρών από τότε που η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία. Πώς αντέδρασαν ΗΠΑ και Ρωσία στην συνάντηση Η Ρωσία δεν έχει αναφερθεί προηγουμένως στο τι συζητήθηκε, λέγοντας ότι το θέμα είναι ευαίσθητο. Η Ουάσιγκτον είχε δηλώσει ότι ο Μπερνς απηύθυνε μια προειδοποίηση για τις συνέπειες που θα υπήρχαν από την οποιαδήποτε χρήση πυρηνικών όπλων από την Ρωσία. Η Ελίζαμπεθ Ρουντ, επιτετραμμένη της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Μόσχα, δήλωσε στο ειδησεογραφικό πρακτορείο Ria Novosti αυτή την εβδομάδα ότι ο Μπερνς «δεν διαπραγματεύθηκε τίποτα και δεν συζήτησε μια διευθέτηση της σύγκρουσης στην Ουκρανία». Ο Ναρίσκιν δήλωσε στο Ria Novosti: «Από την πλευρά μου, επιβεβαιώνω την δήλωση της κυρίας Ρουντ. Επιπροσθέτως, μπορώ να τονίσω ότι οι λέξεις που χρησιμοποιήθηκαν πιο συχνά σε αυτήν την συνάντηση ήταν ‘στρατηγική σταθερότητα’, ‘πυρηνική ασφάλεια’, ‘Ουκρανία’ και ‘καθεστώς του Κιέβου’». Επιβεβαίωσε επίσης τη δήλωση της Ρουντ ότι οι δύο χώρες έχουν έναν δίαυλο για τη διαχείριση των κινδύνων και ότι εάν υπάρξει ανάγκη για άλλη μια τέτοια συζήτηση, θα μπορούσε να γίνει. (in.gr) Τι ανακοίνωσε το υπουργείο Εξωτερικών της Σερβίας. Ο υπουργός Εξωτερικών της Σερβίας, Ίβιτσα Ντάτσιτς συνέστησε στους πολίτες να αποφεύγουν τα ταξίδια στην Τουρκία και ειδικότερα στην Άγκυρα, προειδοποιώντας για το ενδεχόμενο τρομοκρατικών επιθέσεων. «Θέλω να προειδοποιήσω τους πολίτες ότι σύμφωνα με πληροφορίες των υπηρεσιών ασφαλείας ενδέχεται να πραγματοποιηθούν τρομοκρατικές επιθέσεις τις επόμενες εβδομάδες. Οι συγκεκριμένες πληροφορίες αφορούν την πρωτεύουσα της Τουρκίας, την ‘Αγκυρα», δήλωσε ο Ντάτσιτς στο πρακτορείο ειδήσεων Tanjug. Πρόσθεσε δε ότι ο κίνδυνος τρομοκρατικών επιθέσεων ισχύει κι για άλλες περιοχές της Τουρκίας. Να αποφεύγουν δημόσιους χώρους Ο Ίβιτσα Ντάτσιτς συνέστησε επίσης στους πολίτες που βρίσκονται ήδη στην Τουρκία να αποφεύγουν σημεία των πόλεων που θα μπορούσαν να αποτελέσουν στόχο τρομοκρατών. «Οι πολίτες μας που βρίσκονται ήδη εκεί θα πρέπει να αποφεύγουν δημόσιους χώρους με πολύ κόσμο όπως πεζόδρομους, σταθμούς μετρό, σταθμούς λεωφορείων και τρένων και άλλα σημεία όπου υπάρχει πολυκοσμία», επισήμανε ο Ντάτσιτς. Ανέφερε ότι η προειδοποίηση αυτή δεν έχει να κάνει με την ίδια τη Τουρκία με την οποία – όπως είπε- η Σερβία έχει φιλικές σχέσεις, αλλά αποτελεί υποχρέωσή του να μοιραστεί με τους πολίτες τέτοιου είδους πληροφορίες των υπηρεσιών ασφαλείας. Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ Τι αναφέρει η πρόεδρος της ΕΕ Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε σήμερα ένα σχέδιο για την κατάσχεση ρωσικών περιουσιακών στοιχείων που έχουν παγώσει για να τιμωρηθεί η Μόσχα για την εισβολή στην Ουκρανία, ενώ η ΕΕ θα προσπαθήσει επίσης να δημιουργήσει, με την υποστήριξη του ΟΗΕ, ένα ειδικό δικαστήριο για τη διερεύνηση και τη δίωξη ενδεχόμενων εγκλημάτων πολέμου της Ρωσίας στην Ουκρανία. «Έχουμε μπλοκάρει 300 δισεκ. ευρώ από τα αποθέματα της ρωσικής κεντρικής τράπεζας και έχουμε παγώσει 19 δισεκ. ευρώ από τα χρήματα ρώσων ολιγαρχών», αναφέρει σε δήλωσή της η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν. Πώς θα χρησιμοποιήσει η ΕΕ τα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία αν κατασχεθούν Η ίδια προσθέτει πως η ΕΕ και οι εταίροι της θα μπορούσαν να διαχειριστούν βραχυπρόθεσμα τα κεφάλαια αυτά και να τα επενδύσουν. Τα έσοδα θα μπορούσαν να διατεθούν στην Ουκρανία για να αντισταθμιστούν οι ζημιές που προκλήθηκαν στη χώρα. «Θα εργαστούμε για μια διεθνή συμφωνία με τους εταίρους μας για να το καταστήσουμε αυτό δυνατό. Και μαζί μπορούμε να βρούμε νομικούς τρόπους για να το επιτύχουμε», δήλωσε. Ειδικό δικαστήριο Η φον ντερ Λάιεν δήλωσε ακόμη, πως η ΕΕ θα προσπαθήσει να δημιουργήσει, με την υποστήριξη των Ηνωμένων Εθνών, ένα ειδικό δικαστήριο που θα διερευνήσει και θα ασκήσει διώξεις για ενδεχόμενα εγκλήματα πολέμου που έχουν διαπραχθεί από τη Ρωσία στην Ουκρανία. «Είμαστε έτοιμοι να αρχίσουμε να εργαζόμαστε με τη διεθνή κοινότητα για να επιτύχουμε την ευρύτερη δυνατή διεθνή υποστήριξη γι’ αυτό το ειδικό δικαστήριο», δήλωσε η πρόεδρος της Κομισιόν. Πηγή: ΑΜΠΕ, Reuters Για την τρέχουσα εκδοχή τουρκικού εθνικισμού οι Αζέροι είναι ο πιο κοντινός λαός. Περίπου αντιμετωπίζονται ως ένα αδελφό έθνος που κατέχει ξεχωριστή θέση ανάμεσα στους τουρκογενείς λαούς. «Ένα έθνος, δύο κράτη», είναι ένας τρόπος που περιγράφεται αυτή η σχέση. Όμως, την ίδια στιγμή δεν θα πρέπει να μας διαφύγει ότι το Αζερμπαϊτζάν έχει και ιστορικούς δεσμούς με το Ιράν. Αποτέλεσε για μεγάλο χρονικό διάστημα τμήμα των διαδοχικών Ιρανικών αυτοκρατοριών, πολιτιστικά ακόμη και σήμερα έχει πολλά ιρανικά στοιχεία και βεβαίως ένα σημαντικός αριθμός Αζέρων ζει στο σημερινό Ιράν, όπου αποτελούν τη μεγαλύτερη μειονότητα (18-25%) Το τελευταίο διάστημα υπάρχει ένας εντονότερος εθνικισμός από την πλευρά του Αζερμπαϊτζάν και η διεκδίκηση μιας πιο αναβαθμισμένης θέσης ευρύτερη περιοχή. Φάνηκε αυτό και στον πρόσφατο κύκλο ένοπλης αντιπαράθεσης με την Αρμενία και τη διεκδίκησης τροποποίησης του συσχετισμού που είχε διαμορφωθεί στις συγκρούσεις μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1990. Παραδοσιακά το Αζερμπαϊτζάν ακολουθούσε μια αρκετά προσεκτική πολιτική, αποφεύγοντας μεγάλες αντιπαραθέσεις με χώρες όπως το Ιράν. Σε αυτό συντελούσε και ο τρόπος που και η Ρωσία, που διατηρεί καλές σχέσεις με το Αζερμπαϊτζάν ήθελε τα πράγματα στην ευρύτερη «γειτονιά της», ιδίως σε περιοχές που ήταν τμήμα της πρώην ΕΣΣΔ, να μην ξεφεύγουν από ένα πλαίσιο ισορροπιών. Όμως, μετά τη σύγκρουση του 2020 με την Αρμενία όπου το Αζερμπαϊτζάν καταγράφηκε ως σαφώς ισχυρότερη δύναμη, υπάρχει η αίσθηση ότι θα ήθελε να τροποποιήσει τα σύνορα ακόμη περισσότερο. Από την άλλη, για την Τουρκία, ιδίως της εποχής Ερντογάν, με τις φιλοδοξίες ανάδειξης σε σημαντική περιφερειακή δύναμη και την επένδυση σε έναν πιο παρεμβατικό ρόλο στη ευρύτερη περιοχή προς την Κεντρική Ασία, το Αζερμπαϊτζάν με τους στενούς γλωσσικούς δεσμούς με την Τουρκία αποτέλεσε εξαρχής έναν ιδιαίτερα κρίσιμο κόμβο, ιδίως από τη στιγμή που η Άγκυρα επένδυσε ιδιαίτερα και στη συνεργασία των τουρκογενών λαών. Βεβαίως, την ίδια στιγμή η Τουρκία έχει προσπαθήσει να διατηρήσει καλές σχέσεις με το Ιράν, ιδίως από τη στιγμή που οι δύο χώρες συνεργάζονται στη διαδικασία της Αστάνα για τη διαχείριση της συριακής κρίσης, ως προς την οποία τους ενώνει η κοινή απορριπτική στάση απέναντι στο ενδεχόμενο δημιουργίας κουρδικής κρατικής οντότητας. Η κλιμάκωση της έντασης Η τρέχουσα ένταση έχει ως πυρήνα το τι ακριβώς θα γίνει με τον Διάδρομο Ζανγκεζούρ. Αυτός είναι μια μεταφορική σύνδεση που θα εξασφαλίσει την επικοινωνία ανάμεσα στο Αζερμπαϊτζάν και τον θύλακα του Ναχτσιβάν που είναι εντός των γεωγραφικών ορίων της Αρμενίας και συνορεύει με το Ιράν και την Τουρκία. Ο διάδρομος υποτίθεται ότι είναι τμήμα της τριμερούς συμφωνίας Ρωσίας, Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν, που οδήγησε στην κατάπαυση του πυρός στη σύγκρουση του 2020. Όμως, η Αρμενία διαφωνεί με την έννοια του «διαδρόμου», που θα παρέπεμπε σε Αζέρικη κυριαρχία επί εδάφους στα νότια υποστηρίζοντας ότι αρκεί μια σιδηροδρομική σύνδεση. Ο φόβος είναι ότι το Αζερμπαϊτζάν, που απολαμβάνει και της στρατιωτικής υποστήριξης της Τουρκίας θα προσπαθήσει κάποια στιγμή να επιβάλει αυτόν τον «διάδρομο» ακόμη και ένοπλα. Τώρα ένας διάδρομος που θα συνέδεε απευθείας το Ναχτσιβάν με το Αζερμπαϊτζάν θα ενδιέφερε ιδιαίτερα την Τουρκία, η οποία συνορεύει με το Ναχτσιβάν και θα μπορούσε να αποκτήσει έτσι μια απευθείας πρόσβαση προς την Κεντρική Ασία μέσω Αζερμπαϊτζάν, παρακάμπτοντας ουσιαστικά το Ιράν. Επιπλέον το Ιράν φοβάται ότι ένας διάδρομος υπό τον έλεγχο του Αζερμπαϊτζάν στα νότια της Αρμενίας θα υπονόμευε την πρόσβαση του Ιράν προς την Αρμενία και θα αποτελούσε μια ανατροπή των ισορροπιών που υπάρχουν αυτή τη στιγμή. Η Τεχεράνη φρόντισε να κάνει ακόμη πιο σαφή τη δυσαρέσκειά της οργανώνοντας στρατιωτικές ασκήσεις στα σύνορά της με το Αζερμπαϊτζάν συμπεριλαμβανομένων και ασκήσεων διάβασης του ποταμού Αράς (Αράξη) που αποτελεί ένα φυσικό σύνορο ανάμεσα στις δύο χώρες. Επιπλέον, το Ιράν άνοιξε ένα προξενείο στην επαρχία Σιουνίκ στα νότια της Αρμενίας και από την οποία διέλθει ο διάδρομος που προτείνουν οι Αζέροι. Ρητορική αλυτρωτισμού για «Μεγάλο Αζερμπαϊτζάν» Την ίδια στιγμή το Αζερμπαϊτζάν έχει αρχίσει να υιοθετεί μια αλυτρωτική ρητορική απέναντι στο Ιράν. Ο πρόεδρος Αλίγιεφ μιλώντας στις 11 Νοεμβρίου στον Οργανισμό Τουρκικών Κρατών, υποστήριξε ότι χρειάζεται να προστατευθούν τα δικαιώματα και η ασφάλεια των εκατομμυρίων Αζέρων που «δυστυχώς ζουν έξω από τα σύνορα του Αζερμπαϊτζάν», μια ευθεία αναφορά στη μεγάλη μειονότητα Αζέρων στο Ιράν. Την ίδια στιγμή στα ΜΜΕ του Αζερμπαϊτζάν ακούγονται ξανά αναφορές σε «ενωμένο Αζερμπαϊτζάν» αλλά και περιγράφονται οι βόρειες επαρχίες του Ιράν ως «Νότιο Αζερμπαϊτζάν», μια που εκεί κατοικεί η Αζέρικη μειονότητα. Και αυτό παρότι υποτίθεται ότι το Αζερμπαϊτζάν είχε σταματήσει αυτή τη ρητορική που παραπέμπει στη σύντομη περίοδο που πρόεδρός του ήταν ο παντουρκιστής και αντι-ιρανός Αμπουλφάζ Ελτσίμπεϊ, που ανατράπηκε από τον Χεϊντάρ Αλίγιεφ που θα κυβερνήσει έως το 2003 για να τον διαδεχτεί ο γιός του. Αντίστοιχα, ο Μαχμουνταλί Τσεχρεγκάνι ηγέτης του Κινήματος Εθνικής Αφύπνισης του Νότιου Αζερμπαϊτζάν, που υποστηρίζει την απόσχιση των επαρχιών αυτών από το Ιράν και ο οποίος ήταν για χρόνια μια persona non grata στο Μπακού, πλέον εμφανίζεται στην κρατική τηλεόραση του Αζερμπαϊτζάν και μιλά για την ανάγκη να φτιαχτεί ένα «Μεγάλο Αζερμπαϊτζάν». Το Ιράν από τη μεριά του έχει υποστηρίξει ότι ήταν ένας Αζέρος από το Μπακού αυτός που συντόνισε την επίθεση σε ένα Σιιτικό τέμενος στο Ιράν στις 26 Οκτωβρίου που στοίχησε τη ζωή σε 15 ανθρώπους. Σε αντίποινα το Αζερμπαϊτζάν συνέλαβε 19 ανθρώπους στις αρχές Νοεμβρίου κατηγορώντας τους για κατασκοπεία υπέρ του Ιράν και για το σχεδιασμό δράσεων ενάντια στην κρατική ασφάλεια. Παράλληλα, το Αζερμπαϊτζάν προκάλεσε ακόμη περισσότερο το Ιράν ανακοινώνοντας ότι ανοίγει πρεσβεία στο Τελ Αβίβ, συνεχίζοντας την ολοένα και μεγαλύτερη αμυντική συνεργασία του με το Ισραήλ. Ο ρόλος της Τουρκίας Από τη μεριά της η Άγκυρα έχει επενδύσει ιδιαίτερα στην προσπάθεια να αναβαθμίσει ακόμη περισσότερο τον Οργανισμό Τουρκογενών Κρατών, που περιλαμβάνει το Αζερμπαϊτζάν, το Καζακστάν, το Κιργιστάν, την Τουρκία και το Ουζμπεκιστάν. Είναι με έναν τρόπο το μεγάλο της άνοιγμα προς την ευρύτερη περιοχή της Κεντρικής Ασίας, ενώ ταυτόχρονα δίνει μια ευρύτερη διάσταση στον τουρκικό εθνικισμό και συνάδει με τη συνολικότερη διεκδίκηση ενός ρόλου αναδυόμενης περιφερειακής δύναμης που μπορεί να εκπροσωπεί ένα σύνολο εθνών και κρατών. Μόνο που αυτό ολοένα και περισσότερο αντιμετωπίζεται ως μία απειλή από το Ιράν που θεωρεί ότι θα μπορούσε να αποσταθεροποιήσει την κατάσταση στα βόρεια, ιδίως από τη στιγμή που εκεί συγκεντρώνονται οι ισχυρές τουρκογενείς μειονότητες. Το Ιράν φοβάται ότι η τουρκική υποστήριξη στο Αζερμπαϊτζάν τροφοδοτεί τις αλυτρωτικές τάσεις του. Άλλωστε, οι Ιρανοί είχαν εξοργιστεί με τον Ερντογάν, ο οποίος επισκεπτόμενος το Μπακού τον Δεκέμβριο του 2020 για να πανηγυρίσει τη νίκη του Αζερμπαϊτζάν επί της Αρμενίας απήγγειλε ένα ποίημα του θρηνούσε τη «διαίρεση» του Αζερμπαϊτζάν και το οποίο θεωρήθηκε ως νομιμοποίηση του αζέρικου αλυτρωτισμού. Επιπλέον αρκετοί στο Ιράν πιστεύουν ότι η Τουρκία θα προσπαθήσει να αξιοποιήσει σχέδια όπως ο διάδρομος Ζανγκεζούρ για να μπορέσει να υποβαθμίσει τη θέση του Ιράν, παρά την προσπάθεια της Άγκυρας να μιλήσει για μια συνεργασία μεταξύ όλων των χωρών της περιοχής. Αυτή τη στιγμή το Αζερμπαϊτζάν επικοινωνεί με το Ναχτσιβάν μέσα από το Ιράν, κάτι που αποτελεί και έναν «μοχλό πίεσης» της Τεχεράνης απέναντι στο Μπακού, που θα χαθεί εάν το Αζερμπαϊτζάν έχει απευθείας διάδρομο με το Ναχτσιβάν. Αλλά και συνολικά το Ιράν ανησυχεί μήπως παρακαμφθεί στις νέες διαδρομές μεταξύ Ευρώπης και Ασίας. Το γεγονός ότι η Τουρκία είναι μια χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ όπως και η πάγια προσπάθεια της Δύσης να προσεγγίσει το Αζερμπαϊτζάν απλώς ενισχύουν τις ιρανικές ανησυχίες. (in.gr) Iσχυροί ηγέτες έχουν επιβιώσει πολιτικά έπειτα από συγκλονιστικές ήττεςΑνεξάρτητα από το πώς θα τελειώσει, ο πόλεμος του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν στην Ουκρανία πιθανότατα θα κριθεί από την ιστορία ως φιάσκο. Όπως τονίζει ο πολιτικός επιστήμονας John Mueller στο Foreign Policy, κάποιοι από τους στόχους της Μόσχας ήταν να αποτρέψει την Ουκρανία να αγκαλιάσει το ΝΑΤΟ και τη Δύση, να εγκαθιδρύσει ένα υπάκουο καθεστώτος στο Κίεβο, να εμποδίσει την άνοδο των Ουκρανών εθνικιστών -ο Πούτιν τους αποκαλεί «νεοναζί»-, να περιορίσει το μίσος για τη Ρωσία στην Ουκρανία, να παρεμποδίσει τον περαιτέρω πολεμικό εξοπλισμό της Ουκρανίας, να ανασυστήσει τη Σοβιετική Ένωση -ή τη ρωσική αυτοκρατορία- σε κάποια μορφή υπό την κυριαρχία του Κρεμλίνου, να διχάσει τη Δύση, να αυξήσει το κύρος και την επιρροή της Ρωσίας στην περιοχή και σε όλο τον κόσμο, να καταστρέψει ή το λιγότερο να υπονομεύσει τη δημοκρατία, να τονώσει τη χρήση της ρωσική γλώσσας στην Ουκρανία και να κάνει τους Ουκρανούς να ταυτιστούν περισσότερο με τους Ρώσους και τη ρωσικότητα, να επιδείξει την υπεροχή και το μεγαλείο του ρωσικού στρατού. Αντ’ αυτών, αφότου δαπάνησε πολύ αίμα και τεράστιο πλούτο, η Ρωσία βγήκε απ’ όλ’ αυτά πιο αδύναμη, πιο απομονωμένη και πιο διασυρμένη από ποτέ. Την ίδια ώρα η Ουκρανία, εξοπλισμένη με όλο και πιο εξελιγμένα όπλα και στηριζόμενη σε μια εκ νέου ενισχυμένη εθνική ταυτότητα, οδεύει πιο κοντά στη Δύση από ποτέ. Από αυτή την άποψη, το εγχείρημα του Πούτιν έχει ήδη αποδειχθεί απολύτως αντιπαραγωγική αποτυχία και ο ίδιος μπορεί κάλλιστα να μείνει στην ιστορία ως Βλαντιμίρ ο Βλάκας ή, για να επικαιροποιήσουμε ένα διαβόητο παρατσούκλι του 15ου αιώνα, ως Βλαντ ο Αυτο-Παλουκωτής, σχολιάζει ο Mueller. Για πολλούς σχολιαστές, αυτή η καταστροφική πορεία υποδηλώνει πως οι μέρες του Πούτιν είναι μετρημένες. Υποστηρίζουν ότι οι ηγέτες που υφίστανται τρομερές ήττες στο πεδίο είναι απίθανο να κρατηθούν πολύ στην εξουσία. Αυτό συνέβη, για παράδειγμα, με τον Πακιστανό ηγέτη Γιαχία Χαν στις αρχές της δεκαετίας του 1970, καθώς και με τον ηγέτη της χούντας της Αργεντινής Λεοπόλδο Γκαλτιέρι δέκα χρόνια αργότερα. Και οι δύο αναγκάστηκαν να παραιτηθούν έπειτα από ταπεινωτικές στρατιωτικές επιχειρήσεις. Ως εκ τούτου, κάποιοι επιχειρηματολογούν πως η εισβολή του Πούτιν θα οδηγήσει μάλλον στην πτώση του. Αυτή η εκτίμηση, όμως, είναι μάλλον βιαστική. Αν και υπάρχουν λόγοι να αμφισβητεί κανείς τη μακροβιότητα του Πούτιν στην εξουσία, η ιστορία δείχνει πως η προοπτική της επιβίωσής του είναι σημαντικά πιο θετική απ’ ό,τι πιστεύεται. Στην πραγματικότητα, τις τελευταίες δεκαετίες, ηγέτες που υπέστησαν θεαματικές στρατιωτικές αποτυχίες αρκετές φορές δεν απομακρύνθηκαν από την εξουσία, ούτε από λαϊκή εξέγερση ούτε από πραξικόπημα της ελίτ. Έχασαν αλλά… δεν τους κούνησε κανείς Σε μια σειρά απολυταρχικές χώρες, καταστροφικές ήττες είχαν συχνά μικρή επίδραση στην παραμονή του ηγέτη στην εξουσία. Στην Αίγυπτο, για παράδειγμα, ο Γκαμάλ Άμπντελ Νάσερ υπέστη ταπεινωτική ήττα στον πόλεμο του 1967 με το Ισραήλ. Κι όμως, παρέμεινε στην εξουσία και διατήρησε τη θέση του μέχρι που πέθανε από καρδιακή προσβολή τρία χρόνια αργότερα. Ο Ιρακινός δικτάτορας Σαντάμ Χουσεΐν, δεν επιβίωσε μόνο μετά τον καταστροφικό οκταετή πόλεμο που ξεκίνησε ενάντια στο Ιράν το 1980, αλλά και μετά τον ολέθριο Πόλεμο του Κόλπου το 1991, στον οποίο οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους εκδίωξαν τις δυνάμεις εισβολής του από το Κουβέιτ σε μόλις 100 ώρες. Την ώρα της πανωλεθρίας δεν ήταν ασυνήθιστο να ακούει κανείς προβλέψεις όπως αυτή που έκανε στους New York Times ένας αξιωματικός της αμερικανικής εξωτερικής υπηρεσίας και ειδικός σε θέματα Μέσης Ανατολής, ο οποίος διαβεβαίωνε πως ο Σαντάμ «έχει ηττηθεί και ταπεινωθεί και σύντομα θα είναι νεκρός στα χέρια του ίδιου του λαού του, εκτός κι αν κάποια χώρα -πράγμα απίθανο- του προσφέρει καταφύγιο». Αντιθέτως, ο δεσποτικός ηγέτης παρέμεινε στην εξουσία άλλα 12 χρόνια, μέχρι που καθαιρέθηκε με τη βία κατά την εισβολή που σημειώθηκε το 2003 υπό την ηγεσία των ΗΠΑ. Κάτι παρόμοιο συνέβη και με τον Ομάρ αλ Μπασίρ στο Σουδάν, ο οποίος παρέμεινε στο αξίωμα για 14 χρόνια μετά τον αποτυχημένο του πόλεμο κατά του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού το 2005, που είχε σαν αποτέλεσμα την ανεξαρτησία του Νοτίου Σουδάν. Ακόμα και σε δημοκρατίες, στις οποίες θεωρείται πως οι ηγέτες θα τιμωρηθούν στην κάλπη για τις επιδόσεις τους, πολιτικοί έχουν αρκετές φορές γλιτώσει έπειτα από ντροπιαστικές ήττες. Ας δούμε τις Ηνωμένες Πολιτείες, παρατηρεί ο Mueller. Το 1982, ο Ρόναλντ Ρέιγκαν έστειλε στρατεύματα για να βοηθήσουν στην αστυνόμευση του εμφυλίου πολέμου του Λιβάνου, δηλώνοντας με στόμφο ότι «σε μια εποχή πυρηνικής πρόκλησης και οικονομικής αλληλεξάρτησης, τέτοιες συγκρούσεις συνιστούν απειλή για όλους τους λαούς του κόσμου, όχι μόνο για τη Μέση Ανατολή». Την επόμενη χρονιά όμως, όταν μια τρομοκρατική βομβιστική επίθεση σε στρατώνα Αμερικανών πεζοναυτών σκότωσε 241 στρατιωτικούς, ο Ρέιγκαν απέσυρε τις αμερικανικές δυνάμεις. Εντούτοις το 1984 οι ψηφοφόροι τον επανεξέλεξαν με σαρωτική πλειοψηφία, έπειτα από μια εκστρατεία στην οποία αυτό το φιάσκο δεν αναφέρθηκε σχεδόν καθόλου. Κάπως έτσι έγινε και με τον πρόεδρο Μπιλ Κλίντον μια δεκαετία αργότερα, όταν οι αμερικανικές δυνάμεις υπέστησαν καταστροφική αποτυχία στη Σομαλία κατά την οποία δεκάδες Αμερικανοί στρατιώτες σκοτώθηκαν σε ανταλλαγή πυρών. Η υποχώρηση που ακολούθησε δεν επηρέασε σχεδόν καθόλου την πολιτική του τύχη. Ακόμα μεγαλύτερο φιάσκο ήταν το Βιετνάμ. Ένας πόλεμος στον οποίο έχασαν τη ζωή τους δεκάδες χιλιάδες Αμερικανοί και που οδήγησε το 1975 σε έναν αποφασιστικό θρίαμβο του διεθνούς κομμουνισμού, του κύριου εχθρού των Ηνωμένων Πολιτειών για δεκαετίες. Ωστόσο, στην προεκλογική εκστρατεία του επόμενου έτους, η ήττα αυτή αναφέρθηκε μόνο όταν ο πρόεδρος Τζέραλντ Φορντ τη χρησιμοποίησε ως επιχείρημα υπέρ του. Όταν ανέλαβε την εξουσία, υποστήριξε, η χώρα «ήταν ακόμα βαθιά μπλεγμένη στα προβλήματα του Βιετνάμ». Όμως τώρα ήταν σε «γαλήνη». Εντέλει ο Φορντ έχασε τις εκλογές, αλλά το αποτέλεσμα καθορίστηκε σε μεγάλο βαθμό από άλλα ζητήματα, όπως ο πληθωρισμός, το Γουότεργκεϊτ και η χάρη που απένειμε στον Ρίτσαρντ Νίξον. Οι Δημοκρατικοί ούτε στιγμή δεν θεώρησαν ότι θα τους ωφελούσε να το αναφέρουν και το εκλογικό αποτέλεσμα είχε ελάχιστη ή και καμία σχέση με το γεγονός ότι η μεγαλύτερη αποτυχία στην ιστορία της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής έλαβε χώρα όσο ο απερχόμενος πρόεδρος ήταν στην εξουσία. Πιο πρόσφατα, η αποτυχία των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν αντιμετωπίστηκε το ίδιο αδιαμαρτύρητα και δεν επηρέασε καθόλου τον πρόεδρο Τζο Μπάιντεν. Αν και τα ποσοστά της δημοτικότητάς του είναι χαμηλά, δεν υπάρχουν πολλές ενδείξεις ότι αυτή η μείωση στην αποδοχή του οφείλεται στην καταστροφική ήττα της υποστηριζόμενης από τις ΗΠΑ κυβέρνησης στην Καμπούλ από τους Ταλιμπάν. Στην πραγματικότητα, ο αποτυχημένος πόλεμος αναφέρθηκε ελάχιστα κατά τις ενδιάμεσες εκλογές ένα χρόνο αργότερα και το μοναδικό παράπονο που εκφράστηκε δεν αφορούσε την ίδια την έκβαση, αλλά το πόσο αδέξια διαχειρίστηκε ο πρόεδρος την ταπεινωτική αποχώρηση από τη χώρα. Η «ρωσική αρκούδα» αιμορραγεί Για να κατανοήσουμε τι σχέση μπορεί να έχουν αυτά τα παραδείγματα με τον πόλεμο της Ρωσίας στην Ουκρανία, πάντως, το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να ρίξουμε μια ματιά στην ίδια την ιστορία της Ρωσίας, προτρέπει ο πολιτικός αναλυτής. Κοιτάζοντας πίσω, στις αρχές του εικοστού αιώνα, μπορούμε να δούμε ότι ο τσάρος Νικόλαος Β’ επέζησε από μια τρομερή πανωλεθρία στον πόλεμο της Ρωσίας με την Ιαπωνία το 1904-5. Και ο Ιωσήφ Στάλιν τα πήγε εξίσου καλά στον δικό του καταστροφικό πόλεμο ενάντια στη Φινλανδία το 1939-40. Όσον αφορά τον Πούτιν, δύο πιο πρόσφατα γεγονότα φαίνονται ιδιαίτερα σημαντικά. Το πρώτο αφορά στη σοβιετική εισβολή στο γειτονικό Αφγανιστάν το 1979. Φαινομενικά, ο πόλεμος εξαπολύθηκε για να διατηρηθεί το Δόγμα Μπρέζνιεφ, μια βασική αρχή της σοβιετικής ιδεολογίας: από τη στιγμή που μια χώρα είχε γίνει κομμουνιστική, δεν μπορούσε να της επιτραπεί να επιστρέψει στο προηγούμενο σύστημα. Εκείνη την εποχή, η απελπιστικά ανίκανη κομμουνιστική κυβέρνηση στο Αφγανιστάν, η οποία είχε αναλάβει τον προηγούμενο χρόνο, παρέπαιε. Και με τη διαβεβαίωση του σοβιετικού στρατού ότι θα μπορούσε να λύσει το πρόβλημα μέσα σε λίγες ημέρες, τα σοβιετικά στρατεύματα εισέβαλαν και σύντομα βρέθηκαν μπλεγμένα σ’ έναν μακρόχρονο και δαπανηρό εμφύλιο πόλεμο. Εκείνο τον καιρό, ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ ήταν κατώτερο μέλος του κομμουνιστικού οργάνου που ενέκρινε την εισβολή, ωστόσο αργότερα, ως ηγέτης, θεώρησε τον πόλεμο «πληγή που αιμορραγούσε» και το 1988 διέταξε την αποχώρηση από το Αφγανιστάν. Παρότι αυτός ο πόλεμος μπορεί να συνέβαλε στην κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, η απόφαση να αποσυρθεί και να αποδεχθεί την ήττα έγινε ευρέως αποδεκτή και έπαιξε ελάχιστο ή και κανέναν ρόλο στην απώλεια του αξιώματος του Γκορμπατσόφ τρία χρόνια αργότερα. Ο πιο εύστοχος παραλληλισμός με την περιπέτεια του Πούτιν στην Ουκρανία ίσως είναι ο Πόλεμος της Τσετσενίας το 1994-96. Ανησυχώντας για ένα κίνημα απόσχισης στην Τσετσενία, το οποίο θα μπορούσαν να αντιγράψουν και άλλες οντότητες στους κόλπους της Ρωσικής Ομοσπονδίας, ο τότε πρόεδρος Μπόρις Γέλτσιν έστειλε στρατεύματα έπειτα από διαβεβαιώσεις του στρατού του πως θα μπορούσε να θέσει γρήγορα υπό έλεγχο την περιοχή. Αντ’ αυτού, οι ρωσικές δυνάμεις υπέστησαν χιλιάδες απώλειες και απέδωσαν περίπου το ίδιο καλά μπροστά σε μια αποφασιστική αντίσταση, όσο αποδίδουν και το 2022 στην Ουκρανία. Ενόσω ο Πόλεμος της Τσετσενίας μετατρεπόταν σε καταστροφή, ο Γέλτσιν επεξεργαζόταν απεγνωσμένα μια συμφωνία αποχώρησης με την οποία η Τσετσενία θα μπορούσε τελικά να αποσχιστεί επισήμως. Αυτά τα ταπεινωτικά γεγονότα διαδραματίστηκαν στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας για την επανεκλογή του Γέλτσιν το 1996 κι ωστόσο εκείνος επανεξελέγη. Ο Πούτιν μπορεί να αντέξει Φυσικά, δεν μπόρεσαν όλοι οι ηγέτες να αποφύγουν τις συνέπειες λαθών που κόστισαν ακριβά. Τις τελευταίες δεκαετίες, υπήρξαν αρκετοί πολιτικοί -απολυταρχικοί ή όχι- που οδήγησαν τις χώρες τους σε διεθνή πανωλεθρία και στη συνέχεια καθαιρέθηκαν. Μαζί με απολυταρχικπά καθεστώτα, όπως του Χαν και του Γκαλτιέρι, ο Βρετανός πρωθυπουργός Τόνι Μπλερ εκδιώχθηκε από την εξουσία λόγω της συνενοχής του στον πόλεμο στο Ιράκ το 2003. Και κάποιες φορές, αμερικανικές κυβερνήσεις υπέστησαν τις συνέπειες για τις στρατιωτικές τους αποτυχίες. Η αποτυχημένη στρατιωτική απόπειρα του προέδρου Τζίμι Κάρτερ να διασώσει τους Αμερικανούς ομήρους στο Ιράν το 1980 σίγουρα συνέβαλε στην ήττα του εκείνη τη χρονιά. Και, παρότι οι παραλληλισμοί δεν είναι απολύτως ακριβείς, οι πρόεδροι Χάρι Τρούμαν στην Κορέα και Λίντον Τζόνσον στο Βιετνάμ αποφάσισαν να μην θέσουν ξανά υποψηφιότητα, σε μεγάλο βαθμό λόγω της δυσαρέσκειας του κόσμου για τους πολέμους τους. Αν δεν ήταν υποχρεωμένοι να υποβληθούν σε εκλογές, πιθανότατα δεν θα παρέκκλιναν της πορείας τους. Και ο Τζορτζ Μπους θα μπορούσε αδιαμφισβήτητα να τα είχε πάει καλύτερα όταν εξελέγη το 2004, αν δεν μαινόταν ακόμα ο πόλεμος στο Ιράκ. Σε κάθε περίπτωση, η ιστορία παρέχει πολλά παραδείγματα πολιτικών, ιδίως σε απολυταρχικά καθεστώτα, που μπόρεσαν να επιβιώσουν πολιτικά έπειτα από στρατιωτικές πανωλεθρίες. Αυτό ίσως οφείλεται στο γεγονός ότι οι απολυταρχικοί πολιτικοί που εμπλέκονται σε ριψοκίνδυνες περιπέτειες στο εξωτερικό, τείνουν να το κάνουν, όπως ο Πούτιν, όταν είναι ήδη ασφαλείς στο αξίωμά τους και μπορούν να υπονομεύσουν και να καταπνίξουν τις προσπάθειες απομάκρυνσής τους όταν η περιπέτεια πάει στραβά -τείνουν να διαθέτουν έναν σημαντικό και αποτελεσματικό μηχανισμό ασφάλειας που βασίζεται σε ανθρώπους των οποίων η τύχη εξαρτάται από τους ίδιους τους ηγέτες. Και η πιθανότητα πολιτικής επιβίωσης είναι ίσως ακόμα μεγαλύτερη αν δεν φαίνεται να υπάρχει μια βιώσιμη εναλλακτική σε ετοιμότητα. Επιπλέον, η απαξίωση αποτυχημένων στρατιωτικών προσπαθειών δείχνει πιο εύκολη όταν αυτές λαμβάνουν χώρα στο εξωτερικό και δεν εμπλέκουν άμεσα πολύ κόσμο στο εσωτερικό. Προς το παρόν, λοιπόν, η εμπειρία δείχνει ότι υπάρχει σοβαρή πιθανότητα ο Πούτιν να παραμείνει στην εξουσία κατά την περίοδο τυχόν διευθέτησης των του πολέμου στην Ουκρανία, αλλά και μετέπειτα. Δείχνει επίσης ότι ο Πούτιν θα μπορεί να καταστείλει κάθε πειρασμό για καταστροφική κλιμάκωση του πολέμου. Για τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους εταίρους τους, αυτό έχει επιπτώσεις. Πρώτον, δεν είναι καθόλου ξεκάθαρο ότι πρέπει να δοθούν στον Πούτιν παραχωρήσεις για τα προσχήματα, προκειμένου να υποχωρήσει από το φιάσκο και να αποχωρήσει από την Ουκρανία. Στην πραγματικότητα, αν ο Πούτιν χρειάζεται δικαιολογία -ή ένα θέμα για συζήτηση- μπορεί απλά να επιμείνει στη βασική δικαιολογία που προέβαλε για να ξεκινήσει τον πόλεμο, μια δικαιολογία που, όσο παράξενο κι αν είναι, φαίνεται να έχει γίνει αποδεκτή στη Ρωσία. Συγκρίνοντας την κατάσταση στην Ουκρανία με εκείνη που οδήγησε στη γερμανική εισβολή στη Ρωσία το 1941, υποστήριξε πως η επίθεσή του σχεδιάστηκε για να εμποδίσει το ΝΑΤΟ να εγκαθιδρύσει στρατιωτική παρουσία στην Ουκρανία, από την οποία εντέλει θα επιτίθετο στη Ρωσία. Αυτό είναι βέβαια παραληρηματικό, αλλά μπορεί να μετατραπεί σε ισχυρισμό για νίκη που εύκολα θα ενστερνίζονταν τόσο οι κουρασμένοι από τον πόλεμο όσο και οι πολεμοχαρείς Ρώσοι, και από τον λαό και από τις ελίτ. Δεύτερον, από την άλλη, αν αυτό θα μπορούσε να ωθήσει τη Ρωσία σε αποχώρηση, το ΝΑΤΟ θα μπορούσε να κάνει τη χάρη στον Πούτιν και να πραγματοποιήσει τη φαντασίωση που δικαιολόγησε την πανωλεθρία που βιώνει αυτή τη στιγμή, προβαίνοντας σε διάφορες παραχωρήσεις χωρίς κόστος. Μία απ’ αυτές θα μπορούσε να είναι μια επίσημη δέσμευση για μη εισβολή, η διακήρυξη ενός μορατόριουμ για την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ για 25 ίσως χρόνια -έτσι κι αλλιώς, με την επίμονη διαφθορά και άλλα προβλήματα, η Ουκρανία μάλλον τόσο χρόνο θα χρειαζόταν για να καλύψει τα κριτήρια και να μπορέσει ενταχθεί- και η επιδίωξη μιας γενικευμένης διευθέτησης στην περιοχή για τη δημιουργία μιας ασφαλούς αλλά επισήμως ουδέτερης Ουκρανίας, ακολουθώντας τον μηχανισμό που χρησιμοποιήθηκε τη δεκαετία του 1950 για την Αυστρία. Ωστόσο, αν αντιθέτως η Δύση συνεχίσει να βασίζει τις εκτιμήσεις της στην προσδοκία πως η εξουσία του Πούτιν παίζεται και πως ίσως χρειαστεί να παράσχει σημαντικές διευκολύνσεις σε ένα απελπισμένο Κρεμλίνο που φοβάται την ήττα και γι’ αυτό θα αποφύγει μια ραγδαία κλιμάκωση, μπορεί τελικά να υπονομεύσει τον ίδιο της τον στόχο: να δώσει γρήγορο και επιτυχημένο τέλος στον πόλεμο. (Έρη Σφαέλου) Ο τρανσέξουαλ σύμβουλος πυρηνικής ασφάλειας του Τ.Μπάιντεν έκλεψε βαλίτσα στο αεροδρόμιο!29/11/2022 Ο σύμβουλος πυρηνικής ασφάλειας των ΗΠΑ Σαμ Μπρίντον που είναι γνωστός για τις ιδιαίτερες… προτιμήσεις του (τρανσέξουαλ γαρ), έκλεψε τις αποσκευές κάποιου άλλου στο αεροδρόμιο της Μινεάπολις και μάλιστα στην αρχή επιχείρησε να το αποκρύψει αλλά οι κάμερες τον έκαναν «τσακωτό». Συγκεκριμένα ο σύμβουλος της Κυβέρνησης Μπάιντεν ο οποίος υπηρετεί ως αναπληρωτής βοηθός γραμματέας του DOE για αναλωμένα καύσιμα και διάθεση πυρηνικών αποβλήτων – φέρεται να πήρε μια βαλίτσα Vera Bradley αξίας 2.325 $ από τον ιμάντα αποσκευών στο αεροδρόμιο St. Paul της Μινεάπολης στις 16 Σεπτεμβρίου, σύμφωνα με ποινική δίωξη που ασκήθηκε. στις 26 Οκτωβρίου στο δικαστήριο της Μινεσότα και αποκαλύφθηκε από το Fox News Digital. Ο Brinton είχε ταξιδέψει από την Ουάσιγκτον, στη Μινεάπολις, την συγκεκριμένη ημέρα. Αφού ο ιδιοκτήτης της βαλίτσας ειδοποίησε την αστυνομία, οι αστυνομικοί εξέτασαν τα βίντεο και εντόπισαν τον Μπρίντον να παίρνει τις αποσκευές πριν αφαιρέσει την ετικέτα του που ταυτοποιεί τον ιδιοκτήτη. Οι αρχές επιβολής του νόμου παρατήρησαν τον Brinton να χρησιμοποιεί τις αποσκευές κατά τη διάρκεια τουλάχιστον δύο άλλων ταξιδιών στην Ουάσιγκτον, στις 18 Σεπτεμβρίου και στις 9 Οκτωβρίου! Στη συνέχεια, στις 9 Οκτωβρίου, ο κυβερνητικός σύμβουλος αρνήθηκε ότι έκλεψε οτιδήποτε όταν ένας αστυνομικός τηλεφώνησε για να ζητήσει εξηγήσεις για το περιστατικό. Ο Μπρίντον επιβεβαίωσε όμως ότι είχε ακόμα τη βαλίτσα. «Αν έχω πάρει τη λάθος τσάντα, ευχαρίστως να την επιστρέψω, αλλά δεν είχε ρούχα άλλου ατόμου», είπε ο Μπρίντον στον αστυνομικό. «Αυτά ήταν τα ρούχα μου όταν άνοιξα την τσάντα». Δύο ώρες μετά το τηλεφώνημα, ο Μπρίντον κάλεσε τον αστυνομικό και ζήτησε συγγνώμη που δεν ήταν «εντελώς ειλικρινής». Αλλά ισχυρίστηκε ότι ήταν λάθος και δικαιολογήθηκε ότι ήταν εξαντλημένος και πήρε τη λάθος τσάντα στο καρουζέλ. «Ο κατηγορούμενος είπε ότι όταν άνοιξαν την τσάντα στο ξενοδοχείο, κατάλαβαν ότι δεν ήταν δική του», σύμφωνα με τα δικαστικά αρχεία. «Ο κατηγορούμενος εκνευρίστηκε, όταν οι άνθρωποι του ξενοδοχείου συνειδητοποίησαν ότι είχε κλέψει την τσάντα και δεν ήξεραν τι να κάνουν. Ο κατηγορούμενος ομολόγησε τελικά ότι άφησε τα ρούχα από την κλεμμένη τσάντα μέσα στα συρτάρια στο δωμάτιο του ξενοδοχείου». Ο Μπρίντον κατηγορήθηκε για κλοπή κινητής περιουσίας χωρίς συναίνεση, μια κατηγορία που θα μπορούσε να οδηγήσει σε ποινή πενταετούς φυλάκισης, πρόστιμο 10.000 δολαρίων ή και τα δύο. Τέθηκε σε άδεια πριν από περίπου ένα μήνα και ένας άλλος αξιωματούχος διορίστηκε ως αντικαταστάτης του, σύμφωνα με το Exchange Monitor που παρακολουθεί τις κρατικές προσλήψεις. Το DOE αρχικά δεν εξήγησε γιατί ο Brinton πήρε άδεια εκείνη την εποχή. «Ο Σαμ Μπρίντον βρίσκεται σε άδεια από το DOE και ο Δρ. Κιμ Πέτρι εκτελεί τα καθήκοντα του Αναπληρωτή Βοηθού Γραμματέα Αναλωμένου Καυσίμου και Διάθεσης Αποβλήτων», δήλωσε εκπρόσωπος του DOE σε δήλωσή του στο Fox News Digital. «Υπήρξαν πολλοί άνθρωποι που είναι πολύ αναστατωμένοι που δεν πιστεύουν ότι είμαι τόσο ικανός όσο άλλοι», δήλωσε ο Μπρίντον στο E&E News τον Οκτώβριο. «Απαντάω με πολλαπλά πτυχία από το MIT, μια δεκαετία εργασίας στην πυρηνική πολιτική και τον πιο έντονο ενθουσιασμό για την εργασία στα πυρηνικά απόβλητα από οποιονδήποτε άλλο». Ο δικηγόρος του Brinton δεν απάντησε στα αιτήματα του Fox για σχολιασμό. Ως εξαιρετικής σημασίας κρίνεται η επίσκεψη Μακρόν στις ΗΠΑ για την διατήρηση του μετώπου Ευρώπης - ΗΠΑ. Όταν ο Πούτιν εισέβαλε στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2021, ΗΠΑ και ΕΕ ήρθαν σχημάτισαν ένα ενιαίο μέτωπο. Εννέα μήνες μετά και με αφορμή τα μέτρα Μπάιντεν για τον περιορισμό του πληθωρισμού έχουν αρχίσει να γίνουν εμφανείς οι πρώτες ρωγμές. Σύμφωνα με το Politico, η Ευρώπη παραμένει εξαγριωμένη με τον Μπάιντεν, ενώ ο Εμανουέλ Μακρόν πρόκειται να επισκεφθεί τις ΗΠΑ προκειμένου να πείσει τον Μπάιντεν να λάβει διαφορετικά μέτρα και να αποφύγει τον εμπορικό πόλεμο. Η λίστα επιθυμιών του Μακρόν Ο Μακρόν επισκέπτεται την Ουάσινγκτον, με μία σαφή λίστα επιθυμιών, προκειμένου να βοηθήσει έτσι ώστε να εξομαλυνθούν τα πράγματα μεταξύ ΗΠΑ και ΕΕ. Θέλει να μάθει εάν ο πρόεδρος των ΗΠΑ μπορεί να προσφέρει φθηνότερο αέριο και ευρωπαϊκή πρόσβαση σε ένα πρόγραμμα επιδοτήσεων πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων για τις πράσινες βιομηχανίες. Εάν ο Μπάιντεν δεν μπορέσει να τα καταφέρει, ένας διατλαντικός εμπορικός πόλεμος θα είναι λίγο-πολύ αναπόφευκτος, διακινδυνεύοντας έναν αγώνα επιδοτήσεων Ευρώπης εναντίον Αμερικής και έξαρση στους δασμούς. Το επιχείρημα από το ευρωπαϊκό στρατόπεδο είναι ότι η Αμερική πρέπει να δείξει μεγαλύτερη αλληλεγγύη με την Ευρώπη, η οποία φέρει το οικονομικό βάρος του πολέμου στην Ουκρανία. Αν δεν ήταν αρκετά θλιβερό που οι τιμές της ενέργειας της ΕΕ εκτινάσσονται πλέον πολύ πάνω από αυτές στις ΗΠΑ, οι Ευρωπαίοι είναι εξοργισμένοι που η Ουάσιγκτον φέρνει ένα πακέτο επιδοτήσεων που λένε ότι θα απομυζήσει έτι περαιτέρω τις επενδύσεις από την Ευρώπη. Οι μεγάλες χώρες κατασκευής αυτοκινήτων, όπως η Γαλλία και η Γερμανία, εξοργίζονται που ο νόμος για τη μείωση του πληθωρισμού θα εισαγάγει μέτρα που θα προκαλέσουν αναταράξεις στον συγκεκριμένο τομέα. Ένα βήμα προς την θετική κατεύθυνση θα ήταν κάποιου είδους παραχώρηση ότι οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι θα μπορούσαν να κερδίσουν τα ίδια δικαιώματα στις συμφωνίες επιδοτήσεων του IRA με τις αμερικανικές, καναδικές και μεξικανικές εταιρείες. Το φυσικό αέριο θέτει ένα πιο ακανθώδες ζήτημα, καθώς οι τιμές καθορίζονται από την αγορά, αλλά οι Γάλλοι λένε ότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ έχει μια σειρά από «επιλογές» για να μειώσει τις τιμές. Η επιστροφή στην κανονικότητα Από πολλές απόψεις, η επίσκεψη του Μακρόν στις ΗΠΑ θεωρείται ως επιστροφή στην κανονικότητα μετά τα ταραχώδη χρόνια του Τραμπ και τη σφοδρή διπλωματική κόντρα που πυροδότησε το αμυντικό σύμφωνο AUKUS πέρυσι, όταν η Αυστραλία αποχώρησε από μια συμφωνία υποβρυχίων πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων με τη Γαλλία. Εκτός από την προσαρμογή της νομοθεσίας του IRA έτσι ώστε οι ευρωπαίοι κατασκευαστές να επωφελούνται από τα ίδια προνόμια που χορηγούνται σε καναδούς και μεξικανούς, οι Γάλλοι θέλουν επίσης η κυβέρνηση Μπάιντεν να πιέσει τις εταιρείες που πωλούν υγροποιημένο φυσικό αέριο στην Ευρώπη για να διατηρήσουν τις τιμές χαμηλές και να βοηθήσουν τους Ευρωπαίους να φέρουν το μεγαλύτερο βάρος τις κυρώσεις. Τελευταία ευκαιρία για το μέτωπο ΗΠΑ και ΕΕ Ωστόσο, δεν είναι σαφές εάν υπάρχει διάθεση στις ΗΠΑ να ενδώσουν στις γαλλικές απαιτήσεις. Ένας υψηλόβαθμος αξιωματούχος του γαλλικού υπουργείου Οικονομίας σημείωσε ότι η Ουάσιγκτον είναι απίθανο να εγκαταλείψει τα μέτρα του IRA. Εάν οι ΗΠΑ δεν τροποποιήσουν τον νόμο περί μείωσης του πληθωρισμού, η ΕΕ θα πρέπει να χρησιμοποιήσει «καταναγκαστικά» μέτρα για να διασφαλίσει ότι οι ευρωπαϊκές εταιρείες επωφελούνται από τους ίδιους όρους με τις αμερικανικές εταιρείες, δήλωσε στους δημοσιογράφους την Παρασκευή ο Γάλλος υπουργός Εμπορίου Olivier Becht. Ωστόσο, ο χρόνος για τις ειρηνευτικές συνομιλίες με τις ΗΠΑ εξαντλείται καθώς βασικά μέρη πρόκειται να τεθούν σε ισχύ τον Ιανουάριο. Οι Ευρωπαίοι έχουν οξύνει τη δική τους απάντηση στον IRA, με πολλούς να ζητούν από την Ευρώπη να προωθήσει επειγόντως το δικό της πακέτο επιδοτήσεων για την προστασία των ευαίσθητων βιομηχανιών. Ο στενός συνεργάτης του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, Ιμπραήμ Καλίν, μιλώντας στο τουρκικό τηλεοπτικό δίκτυο A Haber, επανέλαβε τους ισχυρισμούς της Άγκυρας ότι η Αθήνα παραβιάζει τα χωρικά ύδατα και τον εναέριο χώρο της Τουρκίας βασιζόμενη στις «πλάτες» μεγάλων δυνάμεων. Ενώ είπε ότι η Τουρκία επιθυμεί ειρήνη, συμφιλίωση και συνεργασία με την Ελλάδα, ισχυρίστηκε ότι η πολιτική της Αθήνας είναι επιθετική απέναντι στην Άγκυρα. Προέτρεψε μάλιστα «ΗΠΑ και Γαλλία να μην… κακομαθαίνουν την Ελλάδα και να τη συμβουλέψουν να συνεργαστεί με την Τουρκία». Απόσπασμα των δηλώσεων του Τούρκου αξιωματούχου «Τα αντίθετα βήματα δεν θα μείνουν αναπάντητα από την Τουρκία. Δίνουμε απάντηση σε αυτά. Η Τουρκία δεν παραμένει δίχως αντίδραση. Δηλαδή όταν παραβιάζουν τα χωρικά μας ύδατα, τον εναέριό μας χώρο, όταν υπάρχουν ισχυρισμοί και κατηγορίες εναντίον μας. Όταν υπάρχουν παραβιάσεις συνόρων, όταν υπάρχει προπαγάνδα και ενέργειες κατά της Τουρκίας τότε η Τουρκία δεν παραμένει αδρανής. Στο τέλος δεν κερδίζει από αυτό η Ελλάδα. Αν η Ελλάδα έχει υιοθετήσει την πολιτική ‘υπέρβασης’ εναντίον της Τουρκίας πάνω σε ένα άλλο ‘μεγάλο κύμα’, να γνωρίζει ότι αυτό το μεγάλο κύμα δεν συνεχίζει για πάντα. Τα κύματα έρχονται και φεύγουν. Τι θα κάνεις αν το κύμα αυτό πάει πίσω ή όταν δεν υπάρχει κύμα; Τι θα κάνεις όταν βρεθείς αντιμέτωπη με την Τουρκία; Δεν χρειάζεται όλο αυτό, αυτό λέμε πάντα. Προς τις Ηνωμένες Πολιτείες και ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες, επιτρέψτε μου να τις κατονομάσω, ειδικά τη Γαλλία… Η έκκλησή μας προς αυτές είναι η εξής: Μην ενθαρρύνετε την Ελλάδα να υιοθετεί μια κακομαθημένη στάση με την οποία θα εκμεταλλευτεί αυτές τις συνθήκες. Θα πρέπει επίσης (σ.σ. οι χώρες αυτές) να την συμβουλεύουν και να συστήνουν στην Ελλάδα ότι ορίζει η κοινή λογική προς αυτή την κατεύθυνση. Όλοι θα επωφεληθούμε από κάτι τέτοιο». (in.gr) Μπαχτσελί: Προειδοποιώ όσους ετοιμάζουν το σάβανο στον Τούρκο – Αιχμές κατά ΗΠΑ και Ρωσίας29/11/2022 Ο Ντεβλέτ Μπαχτσελί, μιλώντας σήμερα στη συνεδρίαση του κόμματός του, εξαπέλυσε δριμεία «επίθεση» εναντίον όσων υποστηρίζουν το ΡΚΚ. Σαφείς αιχμές για ΗΠΑ και Ρωσία, άφησε ο αρχηγός του Εθνικιστικού Κινήματος (MHP), Ντεβλέτ Μπαχτσελί, με αιχμή τα περί τρομοκρατίας. Ο κυβερνητικός εταίρος του Ερντογάν, καταφέρθηκε εναντίον όσων υποστηρίζουν το ΡΚΚ, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Το γεγονός ότι χώρες που έρχονται από χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά και βρίσκονται κοντά στα σύνορά μας αντιτίθενται στον αγώνα μας κατά της τρομοκρατίας και προστατεύουν το PKK/YPG δεν είναι παρά άδικο και παράνομο. Δεν θα ακούσουμε και δεν θα μάθουμε τίποτα από χώρες που δεν συμμορφώνονται με τις διμερείς συμφωνίες που λένε ότι θα απομακρυνθούν από τις περιοχές, όπου φωλιάζει η τρομοκρατική οργάνωση και μετά καταπίνουν αυτήν την υπόσχεση». «Προειδοποιώ όσους ετοιμάζουν το σάβανο στον Τούρκο»Στην ομιλία του σήμερα, στη συνεδρίαση του κόμματός του, ο Μπαχτσελί, είπε επίσης, σύμφωνα με το sigmalive.com:«Ο λύκος έχει χοντρό λαιμό γιατί κοιτάζει τη δουλειά του από τη δική του σκοπιά. Αυτό το πάχος σημαίνει εμπιστοσύνη στο φίλο και φόβος στον εχθρό. Είμαστε ικανοί να κόψουμε μόνοι μας τον ομφάλιο λώρο μας. »Από εδώ προειδοποιώ όσους ετοιμάζουν το σάβανο στον Τούρκο. Το τουρκικό έθνος δεν διέπεται από μία διεφθαρμένη κι αισχρή νοοτροπία. Μην ξεγελιέστε! Μην κάνετε λάθος υπολογισμούς! Πληρώσατε το τίμημα για αυτό το λάθος στα Δαρδανέλια . Έχετε υπομείνει το κόστος αυτού του λάθους σας στο Kocatepe. Μη νομίζετε ότι το έθνος μας είναι απελπισμένο κοιτάζοντας τους συμμάχους σας», ανέφερε ο Ντεβλέτ Μπαχτσελί. Η Ρωσία συζητά μια πιθανή «ένωση αερίου» με το Καζακστάν και το Ουζμπεκιστάν προκειμένου να στηρίξει τις αποστολές μεταξύ των τριών χωρών και προς άλλες χώρες που αγοράζουν ενέργεια, συμπεριλαμβανομένης της Κίνας, δήλωσε σήμερα ο αντιπρόεδρος της ρωσικής κυβέρνησης Αλεξάντερ Νόβακ σύμφωνα με το πρακτορείο ειδήσεων Interfax. Ο Νόβακ δεν έδωσε άλλες λεπτομέρειες για το τι θα περιλαμβάνει η ‘ένωση αερίου’ ή σε ποια φάση βρίσκονται οι συζητήσεις. Ο εκπρόσωπος του Καζάκου προέδρου Κασίμ-Τζομάρτ Τοκάγιεφ δήλωσε σήμερα ότι ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν πρότεινε μια τέτοια ιδέα σε συνάντηση με τον Τοκάγιεφ χθες. Ούτε εκείνος έδωσε άλλες λεπτομέρειες. Ενώ η Ρωσία είναι βασική χώρα εξαγωγής φυσικού αερίου, το Ουζμπεκιστάν και το Καζακστάν παράγουν περίπου όσο καταναλώνουν. Οι δύο χώρες συνδέονται με αγωγό αερίου με τη Ρωσία και ένα ξεχωριστός αγωγός διασχίζει και τις δύο, κατευθυνόμενος προς την Κίνα. Ωστόσο, και οι δύο αγωγοί αντλούν κυρίως αέριο από το Τουρκμενιστάν, ενώ το Καζακστάν και το Ουζμπεκιστάν δεν έχουν ποτέ αναφέρει αποστολές διαμετακόμισης ρωσικού αερίου προς την Κίνα ή άλλες χώρες. Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ - Reuters Αναλυτική συνέντευξη στην εφημερίδα Corriere della Sera παραχώρησε η Ιταλίδα πρωθυπουργός Τζόρτζια Μελόνι, με αναφορά στα κύρια θέματα ιταλικής και διεθνούς επικαιρότητας. «H κυβέρνησή μας αποτελείται από μια σύγχρονη και συντηρητική δεξιά. Το εξωπραγματικό και καταστροφικό αφήγημα της αριστεράς κατά την προεκλογική εκστρατεία διαψεύστηκε και με το παραπάνω. Κοιτάξτε γύρω σας: το σπρεντ είναι στο χαμηλότερο επίπεδο των τελευταίων μηνών, ενώ στο εξωτερικό εκφράζουν μεγάλο ενδιαφέρον για την Ιταλία», δήλωσε η Μελόνι. Σύμφωνα με την Ιταλίδα πρωθυπουργό «οι σχέσεις της Ιταλίας με την Ευρώπη είναι καλές» και «δεν υπήρξαν ούτε υπάρχουν προβλήματα με την Γαλλία». «Πριν λίγες ημέρες αντάλλαξα μηνύματα με τον Εμανουέλ Μακρόν», προσθέτει. Η Τζόρτζια Μελόνι τόνισε, δε, ότι «παρά κάποιες δηλώσεις ορισμένων κυβερνητικών ιθυνόντων στην Γαλλία, με αντικείμενο τους μετανάστες -τις οποίες οι περισσότεροι δεν μπόρεσαν να καταλάβουν- οι διμερείς σχέσεις συνεχίζονται». Σε ό,τι αφορά το φυσικό αέριο, παράλληλα πιστεύει ότι «το να μπει ένα φρένο στην κερδοσκοπία, η οποία απορροφά δισεκατομμύρια επί δισεκατομμυρίων, αποτελεί προτεραιότητα την οποία η Ευρώπη δεν μπορεί να αγνοήσει». Με αναφορά στις ΜΚΟ που δρουν στην Μεσόγειο, η επικεφαλής της κυβέρνησης της Ρώμης επαναδιατυπώνει την άποψη της: «όπως λέει η Frontex, ορισμένες ΜΚΟ αποτελούν στοιχείο ώθησης των παράνομων μεταναστευτικών ροών, με συνέπειες τόσο για τις αφίξεις όσο και για τους ανθρώπους που χάνουν την ζωή τους στην θάλασσα». Ερωτηθείσα από την Corriere della Sera αν εννοεί να αποσύρει την αγωγή κατά του συγγραφέα και δημοσιογράφου Ρομπέρτο Σαβιάνο, η Μελόνι απάντησε ότι «δεν πρόκειται να το κάνει, διότι κατά την κατάπτυστη προσπάθεια να την θεωρήσει υπεύθυνη για τον θάνατο ενός παιδιού που έχασε την ζωή του στην θάλασσα, σε τηλεοπτική του συνέντευξη την χαρακτήρισε "μπάσταρδη"». «Στην συνέχεια -προσθέτει- όταν τον ρώτησαν αν η λέξη αυτή απέχει από το δικαίωμα έκφρασης κριτικής, την επανέλαβε». «Θεωρώ ότι η δικαιοσύνη θα φερθεί αμερόληπτα, βάσει της διάκρισης των εξουσιών που υπάρχει στην Ιταλία», συμπλήρωσε. Με αναφορά στο ουκρανικό, η Ιταλίδα πρωθυπουργός δήλωσε ότι «ο Πούτιν δεν δείχνει να έχει μεγάλη διάθεση να προσέλθει σε διαπραγμάτευση» και ότι «αξίζει τον κόπο να συνεχίσουμε να στηρίζουμε την Ουκρανία, διότι η δυνατότητα να προκύψει διαπραγματευτικό τραπέζι μπορεί να εξαρτάται μόνον από την ισορροπία δυνάμεων». Η επικεφαλής της νέας ιταλικής κυβέρνησης «δεν θεωρεί ότι η κοινοβουλευτική της πλειοψηφία πρέπει να διευρυνθεί σε νέες δυνάμεις, διότι είναι ισχυρή» αλλά, συγχρόνως, δεν αποκλείει τον διάλογο με κόμματα της αντιπολίτευσης. Σε ερώτηση της Corriere σχετικά με τις προθέσεις της επί των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, η πρόεδρος των Αδελφών της Ιταλίας απάντησε: «κανείς δεν θα πρέπει να φοβάται για τις προσωπικές του επιλογές και την ελευθερία του. Δεν θέλουμε να συμπιέσουμε δικαιώματα, αλλά να προσθέσουμε κάποια άλλα. Δεν θέλω να καταργήσω και ούτε να αλλάξω τον νόμο 194 για την άμβλωση, αλλά να προσφέρω επιπλέον βοήθεια στις γυναίκες που σκέπτονται να προσφύγουν στην διακοπή της κύησης, εξαιτίας οικονομικών δυσκολιών». Με αναφορά στην απόφασή της να πάρει στη G20 της Ινδονησίας και την κόρη της Τζινέβρα, έξι ετών, εξήγησε ότι «υπερασπίζεται την επιλογή της και θα το ξανακάνει» διότι «πιστεύει στην εκπαιδευτική ελευθερία κάθε γονέα και εννοεί να ασκήσει την δική της». Μιλώντας τέλος, για τις «πολεμικές» με σειρά Ιταλών δημοσιογράφων οι οποίοι της προσάπτουν ότι δεν δέχεται αρκετές ερωτήσεις, η Ιταλίδα πρωθυπουργός υπογράμμισε: «Είμαι άνθρωπος που απαντά στις ερωτήσεις και δεν νομίζω ότι είμαι νευρικός τύπος. Αντιθέτως, διακρίνω από μέρους κάποιων δημοσιογράφων μια νευρικότητα προς το πρόσωπό μου, την οποία δεν είχα διαπιστώσει στο παρελθόν. Τις τελευταίες τέσσερις εβδομάδες έδωσα πέντε συνεντεύξεις Τύπου. Στην τελευταία, πριν πω ότι είχα και μια άλλη υποχρέωση, είχα απαντήσει σε εννέα ερωτήσεις. Σας καλώ να ελέγξετε σε πόσες ερωτήσεις απάντησαν οι προκάτοχοί μου, όταν παρουσίασαν τον κρατικό προϋπολογισμό της Ιταλίας». Πηγή: ΑΠΕ- ΜΠΕ Σοκ προκάλεσε στην Βρετανία η σύλληψη του δημοσιογράφου του BBC στην Κίνα, ο οποίος κάλυπτε τις διαδηλώσεις. Κύμα αντιδράσεων έχει ξεσπάσει στην Κίνα λόγω της πολιτικής zero Covid 19. Τις διαδηλώσεις κλήθηκε να καλύψει ένας δημοσιογράφος του BBC, ο οποίος και συνελήφθη από τις κινεζικές αρχές. Άμεση ήταν η αντίδραση του εκπροσώπου του Βρετανού πρωθυπουργού, Ρίσι Σούνακ που αναφέρθηκε στη σύλληψη στην Κίνα ενός δημοσιογράφου του BBC, ο οποίος κάλυπτε τις διαμαρτυρίες εναντίον της κινεζικής πολιτικής της μηδενικής Covid. «Προκαλεί σοκ και είναι απαράδεκτη», δήλωσε ο εκπρόσωπος του Σούνακ. «Ανησυχούμε για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Κίνα» Η Βρετανία θα εκφράσει της ανησυχίες της στην Κίνα για την απάντηση των κινεζικών αρχών στις διαμαρτυρίες, ενώ ταυτόχρονα η βρετανική κυβέρνηση θα συνεχίσει να επιδιώκει εποικοδομητικές σχέσεις με τη χώρα σε άλλα θέματα, δήλωσε ο εκπρόσωπος. «Θα συνεχίσουμε να εκθέτουμε σε όλα τα επίπεδα της κινεζικής κυβέρνησης τις ανησυχίες μας για τα ανθρώπινα δικαιώματα στο πλαίσιο μιας ειλικρινούς και εποικοδομητικής σχέσης», πρόσθεσε. «Η σύλληψη αυτού του δημοσιογράφου, ο οποίος έκανε απλώς τη δουλειά του, προκαλεί σοκ και είναι απαράδεκτη. Οι δημοσιογράφοι πρέπει να μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους χωρίς να εκφοβίζονται», τόνισε.
Τουρκία και Αίγυπτος προσπαθούν να οικοδομήσουν τις σχέσεις τους. Τι είπε ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου
Στη δήλωση πως η Τουρκία μπορεί να διορίσει πρέσβη στην Αίγυπτο τους επόμενους μήνες προχώρησε τη Δευτέρα ο Τούρκος ΥΠΕΞ, Μεβλούτ Τσαβούσογλου. Μετά τη χειραψία Ερντογάν – Σίσι στο περιθώριο του παγκόσμιου Κυπέλλου στο Κατάρ, Αίγυπτος και Τουρκία προσπαθούν να οικοδομήσουν σχέσεις όπως δήλωσε και ο τούρκος πρόεδρος. Περισσότερα σε λίγο…
Το Κρεμλίνο ανακοίνωσε σήμερα ότι χαιρετίζει την πρόταση του Βατικανού να παράσχει μια πλατφόρμα διαπραγμάτευσης για την επίλυση του πολέμου στην Ουκρανία, αλλά υποστηρίζει ότι η θέση του Κιέβου καθιστά αυτό αδύνατο. "Φυσικά, χαιρετίζουμε μια τέτοια πολιτική βούληση, αλλά δεδομένης της de facto και της de jure κατάστασης που έχουμε τώρα στην ουκρανική πλευρά, αυτές οι πλατφόρμες δεν μπορεί να έχουν ζήτηση", είπε στους δημοσιογράφους ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ. Πριν από δέκα ημέρες, σε συνέντευξή του στην ιταλική εφημερίδα La Stampa ο πάπας Φραγκίσκος επανέλαβε ότι το Βατικανό είναι έτοιμο να κάνει ό,τι είναι δυνατό ώστε να τερματιστεί η σύγκρουση ανάμεσα στη Ρωσία και στην Ουκρανία. Από τότε που η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία πριν από εννέα μήνες, πολλές χώρες--ανάμεσά τους η Τουρκία, το Ισραήλ και η Κίνα--εμφανίζονται ως δυνητικοί μεσολαβητές στον πόλεμο. Η Ρωσία κατηγορεί την Ουκρανία ότι δεν αφήνει περιθώρια συνομιλιών με το να αποκλείει τη συμμετοχή του προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν, αλλά το Κίεβο αρνείται να παραχωρήσει εδάφη που έχει καταλάβει συμφωνώντας με τη Δύση ότι η Μόσχα εφαρμόζει μια αρπαγή εδαφών αυτοκρατορικού τύπου. Ο πάπας Φραγκίσκος αναφέρει συχνά την Ουκρανία στις δημόσιες εμφανίσεις του και έχει προειδοποιήσει πολλές φορές ότι η κρίση κινδυνεύει να πυροδοτήσει τη χρήση πυρηνικών όπλων με ανεξέλεγκτες παγκόσμιες συνέπειες. Τον περασμένο μήνα, ο πάπας κάλεσε για πρώτη φορά τον ίδιο τον Πούτιν να σταματήσει "το σπιράλ της βίας και του θανάτου" στην Ουκρανία. Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Την περασμένη Παρασκευή, ο Βλαντίμιρ Πούτιν συναντήθηκε με τις μητέρες Ρώσων στρατιωτών.
Πολλές γυναίκες διαμαρτύρονται τις τελευταίες εβδομάδες για το θάνατο των γιων τους στο μέτωπο της Ουκρανίας και τις συνεχιζόμενες επιστρατεύσεις. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Ρώσος πρόεδρος αποφάσισε να τις συναντήσει για να μοιραστεί τον πόνο τους. Καθισμένος με μια ομάδα μητέρων γύρω από το τραπέζι, με τσάι, κέικ και φρούτα, ο Πούτιν είπε ότι η Μόσχα συμμερίζεται τον πόνο όσων έχασαν τους γιους τους. «Θα ήθελα να γνωρίζετε ότι εγώ προσωπικά και ολόκληρη η ηγεσία της χώρας -συμμεριζόμαστε τον πόνο σας», δήλωσε ο Πούτιν. «Καταλαβαίνουμε ότι τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει την απώλεια ενός γιου -ειδικά για μία μητέρα», δήλωσε ο Πούτιν, αναστενάζοντας και σταματώντας κάθε τόσο για να καθαρίσει τον λαιμό του. «Συμμεριζόμαστε αυτόν τον πόνο». Σόου Πούτιν Όμως, οι γυναίκες αυτές δεν ήταν πραγματικά μητέρες στρατιωτών στον πόλεμο της Ουκρανίας, όπως αναφέρουν δυτικά ΜΜΕ. Η συνάντηση, η οποία προοριζόταν να είναι συγκινητική και ειλικρινής, στην πραγματικότητα δεν ήταν τίποτα περισσότερο από ένα σόου. Ανάμεσα στις γυναίκες που κάθισαν γύρω από το τραπέζι του Πούτιν, το γαλλικό κανάλι BFMTV υπογραμμίζει την παρουσία της προέδρου της φιλο-πουτινικής ένωσης, Nadezhda Uzunova, καθώς και της βουλευτού του κόμματος Πούτιν «Ενωμένη Ρωσία», Olga Beltseva. Επίσης, ο Γάλλος στρατιωτικός ιστορικός, πρόεδρος του Ινστιτούτου Ανθεκτικότητας της Δράσης και δικηγόρος στον δικηγορικό σύλλογο της Μασσαλίας, Σέντρικ Μας, αναγνώρισε πολλές από τις γυναίκες που ήταν παρούσες με τον Βλαντιμίρ Πούτιν την Παρασκευή. Όπως λέει ο ίδιος, «οι περισσότερες ήταν υπάλληλοι υπουργείων, ηθοποιοί ακόμη και βουλευτές του καθεστώτος Πούτιν». Ο Πούτιν κάλεσε μητέρες ηθοποιούς Ορισμένες από τις «μητέρες» που συμμετείχαν τελικά στο τσάι του Πούτιν είναι πρόσωπα που επανέρχονται συνεχώς κατά τη διάρκεια των «διαφημιστικών κόλπων» του Βλαντίμιρ Πούτιν. Όπως μπορείτε να δείτε στην παρακάτω εικόνα, η γυναίκα με τα ξανθά και κοντά μαλλιά, την οποία το γαλλικό κανάλι BFMTV ταυτοποίησε ως τη Nadezhda Uzunova, ήταν δίπλα στον Πούτιν όταν γιόρτασε πρόσφατα την επικράτηση της Ρωσίας σε τέσσερις περιοχές της Ουκρανίας. Ψεύτικες μητέρες Άλλες Ρωσίδες «μητέρες» έχουν ταυτοποιηθεί ως πιο πολιτικά προφίλ, συμπεριλαμβανομένης μιας πολιτικού της Μόσχας, της Όλγκα Μπελστέβα. Είναι μέλος του ίδιου κόμματος με τον Βλαντίμιρ Πούτιν, που ονομάζεται «Ενωμένη Ρωσία». Στα δεξιά του Ρώσου προέδρου βλέπουμε επίσης έναν στενό φίλο του Τσετσένου ηγέτη Ραμζάν Καντίροφ, οικείο του Βλαντίμιρ Πούτιν. Βλέπουμε επίσης τη Γιούλια Μπελέχοβα, πρώην υποψήφια για τη Δούμα στο κόμμα του Ρώσου προέδρου. «Οι περισσότερες γυναίκες που εκλήθηκαν σε αυτό το τσάι προπαγάνδας είναι υπάλληλοι υπουργείων, ηθοποιοί ή και εκλεγμένες με το καθεστώς Πούτιν». Ψεύτικοι γιοι; Μια γυναίκα μεταξύ των καλεσμένων δείχνει στο κοινό ένα πορτρέτο του γιου της, εξηγώντας ότι θυσιάστηκε ηρωικά. Όμως, όπως αποδεικνύει ο Σεντρίκ Μας, ο εν λόγω στρατιώτης είναι στην πραγματικότητα μέλος μιας αυτονομιστικής πολιτοφυλακής που πέθανε το 2019, σε νοσοκομείο του Λουχάνσκ και δεν έχει καμία σχέση με τον πόλεμο στην Ουκρανία. Τα γεγονότα αυτά έρχονται σε ευθεία αντίθεση με τη μαρτυρία της γυναίκας ότι ο γιος της πέθανε στη γραμμή του μετώπου. Ο Ian Garner, συγγραφέας ενός βιβλίου για τις ομάδες νέων φασιστών του Πούτιν, αποκάλυψε το προφίλ μιας «μητέρας» που συμμετείχε στο τσάι του Ρώσου προέδρου, και η οποία τον συναντά, όπως γράφει, πολύ συχνά. «Άλλη μια μαμά που τον συναντά συχνά και όλως τυχαίως είναι επικεφαλής του «Λαϊκού Μετώπου για τη Ρωσία», μια ομάδας ακτιβιστών που συνδέεται με το καθεστώς», έγραψε. (in.gr)
Σε μια σπάνια δημόσια διαμάχη μεταξύ Ουκρανών ηγετών, ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι επέκρινε τον δήμαρχο του Κιέβου Βιτάλι Κλίτσκο επειδή έκανε, όπως είπε ο πρόεδρος, κακή δουλειά στο να δημιουργήσει καταφύγια για να βοηθηθούν όσοι έμειναν χωρίς ρεύμα και θέρμανση μετά τις ρωσικές επιθέσεις. Στον απόηχο των καταστροφικών ρωσικών πυραυλικών επιθέσεων κατά του συστήματος παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, η Ουκρανία έχει δημιουργήσει χιλιάδες «κέντρα για την νίκη», όπως περίπου τα αποκαλούν, όπου ο κόσμος μπορεί να έχει πρόσβαση σε ζέστη, νερό, ίντερνετ και σύνδεση κινητού τηλεφώνου. Όπως μεταδίδει το Αλ Τζαζίρα, ο Ζελένσκι είπε σε ομιλία του πως ο δήμαρχος του Κιέβου Βιτάλι Κλίτσκο και οι αξιωματούχοι του δεν έκαναν αρκετά για να βοηθήσουν. «Δυστυχώς, οι τοπικές αρχές δεν έχουν αποδώσει καλά σε όλες τις πόλεις. Συγκεκριμένα, υπάρχουν πολλά παράπονα στο Κίεβο (…) Για να το θέσω ήπια, χρειάζεται περισσότερη δουλειά» είπε και πρόσθεσε ότι το επίπεδο των υπηρεσιών σε πολλά κέντρα του Κιέβου δεν ήταν αρκετά καλό. «Παρακαλώ προσέξτε. Ο κόσμος του Κιέβου χρειάζεται περισσότερη υποστήριξη (…) πολλοί έχουν μείνει χωρίς ρεύμα για 20 ή ακόμα και για 30 ώρες. Περιμένουμε ποιοτική δουλειά από το γραφείο του δημάρχου». Ακόμα, ο Ζελένσκι επέκρινε όσους, όπως υποστήριξε, είπαν ψέματα σε επίσημες εκθέσεις, όμως δεν έδωσε λεπτομέρειες. Μέχρι στιγμής έχουν δημιουργηθεί περισσότερα από 4.000 κέντρα. Τα σχόλια αυτά είναι ασυνήθιστα, καθώς ο Ζελένσκι έχει προσπαθήσει να καλλιεργήσει μια εικόνα εθνικής ενότητας στη διάρκεια του πολέμου και συνήθως πλέκει το εγκώμιο στους αξιωματούχους. Νωρίς το Σάββατο, η δημοτική αρχή του Κιέβου δήλωσε πως η σύνδεση του νερού είχε αποκατασταθεί σε όλη την πόλη, ωστόσο περίπου 130.000 κάτοικοι παραμένουν χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα. Η αρχή είχε υποστηρίξει πως όλες οι υπηρεσίες που αφορούν στο ηλεκτρικό ρεύμα, στο νερό, στη θέρμανση και στις επικοινωνίες θα αποκαθίσταντο μέσα σε 24 ώρες. Όλες οι υπηρεσίες ηλεκτροδότησης, ύδρευσης, θέρμανσης και επικοινωνίας θα αποκατασταθούν εντός 24 ωρών, δήλωσαν οι αρχές της πόλης. «Είναι παράλογο» Ο Κλίτσκο, ένας πρώην επαγγελματίας πυγμάχος 51 ετών, εξελέγη δήμαρχος του Κιέβου το 2014. Νωρίτερα την Παρασκευή δήλωσε ότι περισσότερα από 400 «σημεία θέρμανσης» δημιουργήθηκαν στην ουκρανική πρωτεύουσα, δίνοντας τη δυνατότητα στους κατοίκους να φορτίζουν ηλεκτρονικές συσκευές, να πίνουν ζεστό τσάι και να βρίσκουν βασικές πληροφορίες για το τι μπορούν να κάνουν όσο ζουν στο σκοτάδι. Ο Κλίτσκο έγραψε στο Telegram πως οι σταθμοί έχουν τοποθετηθεί σε σχολεία και άλλα δημόσια ιδρύματα και πως θα είναι ανοιχτοί καθημερινά. Ο δήμαρχος ανήρτησε βίντεο στο Telegram με οποίο σημείωσε: «Δεν θέλω να εμπλακώ σε πολιτικές μάχες, ιδιαίτερα στην κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε». «Αυτό είναι παράλογο. Έχω πράγματα να κάνω στην πόλη» πρόσθεσε. Ο Κλίτσκο, ο οποίος είχε εμπλακεί σε αρκετές διαμάχες με τον Ζελενσκι πριν την εισβολή, δήλωσε ότι οι σύμμαχοι του προέδρου «χειραγωγούν» σε ό,τι αφορά τις προσπάθειες που γίνονται στην πόλη και μεταξύ άλλων έκανε λόγο για «ακατανόητες φωτογραφίες» που αναρτήθηκαν στο διαδίκτυο. «Για να το θέσω ήπια, αυτό δεν είναι ωραίο. Ούτε για τους Ουκρανούς, ούτε για τους ξένους εταίρους μας» δήλωσε ο δήμαρχος. «Σήμερα, όσο ποτέ άλλοτε, όλοι πρέπει να ενωθούν και να δουλέψουν χέρι χέρι. Κι εδώ έχουμε κάποιου είδους πολιτικά παιχνίδια» πρόσθεσε. Ο Νταβίντ Αρακάμια πάντω, επικεφαλής του κόμματος του Ζελένσκι «Υπηρέτης του λαού» στο κοινοβούλιο και ένας από τους κορυφαίους συμμάχους του, κατάφερε νέο χτύπημα, λέγοντας πως οι εξηγήσεις του Κλίτσκο «διαφέρουν σημαντικά» από τα όσα αναφέρουν οι κάτοικοι. Ο Αρακάμια έδωσε στον δήμαρχο μια βδομάδα για να διορθώσει τα προβλήματα και να υποβληθεί σε επιθεωρήσεις για τα κέντρα βοήθειας: «Έχω μια πρόταση. Οι δημοτικές αρχές έχουν μια βδομάδα για να διορθώσουν τα λάθη και εμείς να διεξάγουμε επιθεωρήσεις μαζί με τον δήμαρχο» δήλωσε στο Telegram. Υπενθυμίζεται ότι ο Ζελένσκι εξελέγη με συντριπτική πλειοψηφία το 2019, πέντε χρόνια αφότου ο Κλίτσκο ανέλαβε καθήκοντα για πρώτη φορά. Πριν τον πόλεμο, οι δύο ηγέτες είχαν συγκρουστεί για τον τρόπο με τον οποίο διοικούνταν η πρωτεύουσα και οι υπηρεσίες της. (in.gr) Οι ΗΠΑ και η Ρωσία έχουν τρόπους να διαχειρίζονται τους «πυρηνικούς κινδύνους» σε επίπεδο υπηρεσιών πληροφοριών, δήλωσε η Ελίζαμπεθ Ρουντ, η επιτετραμμένη της αμερικανικής πρεσβείας στη Μόσχα, στο ρωσικό κρατικό πρακτορείο ειδήσεων RIA, προσθέτοντας όμως ότι, τουλάχιστον προς το παρόν, δεν υπάρχουν προγραμματισμένες συναντήσεις για αυτόν τον φάκελο. Νωρίτερα αυτόν τον μήνα, ο διευθυντής της CIA Ουίλιαμ Μπερνς συναντήθηκε με τον Σεργκέι Ναρίσκιν, τον επικεφαλής της ρωσικής υπηρεσίας κατασκοπείας, για να τον προειδοποιήσει για τις συνέπειες που θα είχε η χρήση πυρηνικών όπλων από τη Ρωσία, σύμφωνα με τον Λευκό Οίκο. Η Ρωσία περιορίστηκε να αναφέρει ότι συζητήθηκαν «ευαίσθητα» ζητήματα και απέφυγε να κάνει οποιοδήποτε άλλο σχόλιο. «Οι ΗΠΑ έχουν διαύλους με τη Ρωσική Ομοσπονδία για τη διαχείριση κινδύνων, ιδιαίτερα πυρηνικών κινδύνων, κι αυτός ήταν ο σκοπός της συνάντησης του διευθυντή της CIA Μπερνς με τον ρώσο ομόλογό του», δηλώνει η κυρία Ρουντ σε βίντεο που μεταφορτώθηκε στη σελίδα του RIA στην πλατφόρμα Telegram. «Ο διευθυντής Μπερνς δεν διαπραγματεύτηκε τίποτα και δεν συζήτησε την επίλυση της σύρραξης στην Ουκρανία», πρόσθεσε.Η διπλωμάτισσα σημείωσε πως εάν χρειαστεί νέα συζήτηση μέσω του συγκεκριμένου διαύλου, μπορεί να οργανωθεί. Πάντως «δεν υπάρχει τίποτα προγραμματισμένο εξ όσων γνωρίζω», συμπλήρωσε. Πόσο πιθανή είναι μία συνάντηση Πούτιν – Μπάιντεν Η Ρωσία, σύμφωνα με το ΑΠΕ, ανέφερε μετά τη συνάντηση των κ.κ. Ναρίσκιν και Μπερνς πως είναι ανοικτή σε περισσότερες συνομιλίες υψηλού επιπέδου με τις ΗΠΑ. Ωστόσο, το Κρεμλίνο φάνηκε να υποβαθμίζει τις πιθανότητες να υπάρξει συνάντηση κορυφής των προέδρων Βλαντίμιρ Πούτιν και Τζο Μπάιντεν, κρίνοντας πως «αποκλείεται» επί του παρόντος. Αξιωματούχοι των δύο κρατών αναμένεται να διεξαγάγουν συνομιλίες στην πρωτεύουσα της Αιγύπτου, το Κάιρο, από αύριο Τρίτη 29η Νοεμβρίου ως την ερχόμενη Τρίτη 6η Δεκεμβρίου για την επανέναρξη των επιθεωρήσεων δυνάμει της Νέας START, διμερούς συμφωνίας για τη μείωση των πυρηνικών οπλοστασίων. Πάντως η Μόσχα δεν μοιάζει να θεωρεί εφικτή την επίτευξη σημαντικής προόδου στο ζήτημα αυτό άμεσα. (in.gr) Οσοι βρήκαν το θάρρος να μιλήσουν λένε ότι λίγοι ήταν πρόθυμοι να τους ακούσουνΤο Sciences Po Paris είναι ένα από τα πιο αναγνωρισμένα ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στη Γαλλία. Η σχολή Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου «μετρά» στους αποφοίτους της πέντε προέδρους, 12 πρωθυπουργούς και αμέτρητους διευθύνοντες συμβούλους. Οι σπουδές εκεί εγγυώνται, σχεδόν, ένα μέλλον στις πολύ υψηλές θέσεις της δημόσιας ζωής. Σε αυτό το πανεπιστήμιο φοίτησε, άλλωστε, και ο πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν. Ωστόσο, η πρόσφατη ιστορία αμαυρώνει τη φήμη του ιδρύματος. Ο πιο γνωστός διευθυντής του βρέθηκε νεκρός πριν από δέκα χρόνια στη Νέα Υόρκη, αφού είχε βγει με άνδρες συνοδούς, ο πρόεδρός του παραιτήθηκε εν μέσω καταγγελιών για περιστατικά αιμομιξίας το 2021, καταγγελίες για συγκάλυψη σεξουαλικής κακοποίησης μεταξύ μαθητών έχουν γίνει – και τι δεν έχει ο μπαχτσές. Και τώρα, σύμφωνα με τους Times του Λονδίνου, ο πρώην αναπληρωτής διευθυντής του βρίσκεται επίσης μπλεγμένος σε ένα σκάνδαλο, έχοντας ομολογήσει ότι έριξε στο ποτό μιας συναδέλφου του ναρκωτικές ουσίες. Αυτή η τελευταία περίπτωση έχει φέρει ξανά στο προσκήνιο την άποψη ότι η ελιτίστικη κουλτούρα του ιδρύματος έχει εκθρέψει μια γενιά Γάλλων που βρίσκονται στα κέντρα λήψης αποφάσεων και αισθάνονται ότι μπορούν να αγνοούν τους κανόνες που ισχύουν για την υπόλοιπη κοινωνία. «Υπάρχει μια αίσθηση ηθικής ανωτερότητας, που τους εμποδίζει να αμφισβητήσουν τον εαυτό τους» λέει η ακτιβίστρια Αννα Τουμαζόφ, η οποία ξεκίνησε πέρυσι μια διαδικτυακή εκστρατεία με το hashtag #sciencesporcs (τα γουρούνια της επιστήμης) κατά της σεξουαλικής βίας στο Sciences Po Paris και σε εννέα περιφερειακές σχολές Πολιτικών Επιστημών. Ανοιξαν στόματα Η εκστρατεία οδήγησε σε χιονοστιβάδα σχολίων από φοιτητές, πρώην και νυν, που αποκάλυπταν ότι είχαν κακοποιηθεί με πολλούς τρόπους: σε βίαιες τελετές «μύησης» κατά την άφιξή τους στο πανεπιστήμιο, σεξουαλικά, ηθικά, και, και, και… Πολλοί είπαν ότι τα βάσανά τους πέρασαν απαρατήρητα για χρόνια και κάποιοι δεν μπόρεσαν ποτέ να καταγγείλουν πράξεις σεξουαλικής βίας, από φόβο μήπως εξοστρακιστούν, μήπως αποκλειστούν από τα «δίκτυα» που ρυθμίζουν όχι μόνο τη φοιτητική ζωή, αλλά και τις μετέπειτα σταδιοδρομίες στο γαλλικό κατεστημένο. Οσοι βρήκαν το θάρρος να μιλήσουν λένε ότι λίγοι ήταν πρόθυμοι να τους ακούσουν. Αν κάποιος πει ότι έχει βιαστεί, οι διευθυντές αυτών των πανεπιστημίων θα του πουν να μη μιλήσει, γιατί «δεν πρέπει να είμαστε γνωστοί ως σχολείο βιαστών. Γρήγορα, ας το καλύψουμε» λέει η Τουμαζόφ. Παρόμοια περιστατικά συμβαίνουν σε όλη τη γαλλική κοινωνία, στις επιχειρήσεις, στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, στην πολιτική, ακόμη και στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, προσθέτει. Αλλά είναι περισσότερο ανησυχητικά στις σχολές Πολιτικών Επιστημών της χώρας «επειδή εκεί εκπαιδεύουν τους μελλοντικούς ηγέτες μας». Η πιο διάσημη Το Sciences Po Paris είναι η πιο διάσημη. Οταν ο Μακρόν φοιτούσε εκεί, το 2001, διευθυντής ήταν ο Ρισάρ Ντεκουάν, ένας καθηγητής που παρέμεινε γνωστός ως η πιο λαμπρή και καινοτόμος προσωπικότητα στο γαλλικό εκπαιδευτικό σύστημα. Ηταν εκείνος που άνοιξε το Πανεπιστήμιο σε άτομα από κατώτερα κοινωνικά στρώματα και ενθάρρυνε τους φοιτητές του να πάνε στο εξωτερικό. Αλλά ο Ντεκουάν είχε μια σκοτεινή πλευρά: έπαιρνε ναρκωτικά, έκανε παρέα με νεαρούς μαθητές και χόρευε γυμνός σε ξέφρενα πάρτι, όπως λένε αυτοί που τον γνώριζαν. Το 2012 βρέθηκε νεκρός, ξαπλωμένος στο κρεβάτι ενός ξενοδοχείου στη Νέα Υόρκη, λίγο μετά την επίσκεψη δύο ανδρών-συνοδών τους οποίους είχε «κλείσει» μέσω Διαδικτύου. Η Αστυνομία κατέληξε στο συμπέρασμα ότι είχε υποστεί καρδιακή προσβολή. Ηταν 53 ετών. Ο καθηγητής είχε δύο στενούς συνεργάτες, τον Ολιβιέ Ντιαμέλ, έναν αξιοσέβαστο πολιτικό επιστήμονα που ήταν ο ειδικός σύμβουλός του και αργότερα πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Sciences Po Paris, και τον Λορέν Μπιγκόρν, που εκτελούσε χρέη αναπληρωτή διευθυντή. Πέρυσι, ο 72χρονος πλέον Ντιαμέλ παραιτήθηκε αφού ο θετός γιός του, Αντουάν Κουσνέ, τον κατηγόρησε ότι τον κακοποίησε σεξουαλικά και τον βίασε όταν ήταν παιδί. Ο Ντιαμέλ παραδέχτηκε κάποια πράγματα αλλά δεν του αποδόθηκαν κατηγορίες, αφού τα εγκλήματα είχαν συμβεί τη δεκαετία του 1980 και είχαν παραγραφεί. Τώρα, τα φώτα της δημοσιότητας έπεσαν επάνω στον δεύτερο στενό άνθρωπο του Ντεκουάν, τον Μπιγκόρν. Πριν από λίγες ημέρες, δικάστηκε στο Παρίσι επειδή έριξε στο ποτό της διευθύντριας του Institut Montaigne ναρκωτική ουσία. Η Σοφί Κονράντ –που έφυγε από το Sciences Po Paris το 2010– είχε πάει στο διαμέρισμά του για δείπνο τον Φεβρουάριο, όταν ξαφνικά άρχισε να ζαλίζεται. Αφού επικοινώνησε με μια φίλη της, η οποία με τη σειρά της κάλεσε την Μπιγκόρν, κατάφερε να τραπεί σε φυγή και να ειδοποιήσει την Αστυνομία. Οταν εκείνος συνελήφθη, παραδέχτηκε ότι είχε ρίξει Ecstasy στη σαμπάνια της χωρίς εκείνη να το ξέρει… «Αρχηγέ (Ερντογάν) στείλε όλους τους ασεβείς στην Ελλάδα», ήταν το μήνυμα που διάβασε το Σάββατο ο Τούρκος Πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν σε πανό που κρατούσαν οπαδοί του κόμματός του, σε συγκέντρωσή στο Ικόνιο, προκαλώντας ενθουσιασμό. Κατά την ομιλία του ο Τούρκος Πρόεδρος πρόσεξε το πανό που κρατούσαν οπαδοί του και είπε:«Να μην το δούμε; Τί να κάνουμε; Δηλαδή αν το γράφατε λίγο πιο προσεκτικά θα ήταν πολύ πιο εύστοχο». Στη συνέχεια διάβασε το πανό που έγραφε: «Ας θυσιαστούν οι ζωές μας, για σημαία για την πατρίδα. Αρχηγέ στείλε όλους τους ασεβείς στην Ελλάδα». Πηγή: ΚΥΠΕ Η Ρωσία "θα πληρώσει" για τον λιμό στην Ουκρανία την περίοδο της σοβιετικής ένωσης που άφησε πίσω του εκατομμύρια νεκρούς τον χειμώνα του 1932-33 και θα λογοδοτήσει για τα τωρινά της "εγκλήματα" στον πόλεμο στην Ουκρανία, δήλωσε ο Αντρίι Γέρμακ, ο προσωπάρχης του Ουκρανού προέδρου Βολοντίμιρ Ζελένσκι. "Οι Ρώσοι θα πληρώσουν για όλα τα θύματα του Γκολοντομόρ και θα λογοδοτήσουν για τα σημερινά εγκλήματα", υπογραμμίζει ο Αντρίι Γέρμακ σε ανάρτησή του στο Telegram, αναφερόμενος στον λιμό που επέβαλε η ρωσική ηγεσία του Σοβιετικού ηγέτη Ιωσήφ Στάλιν την περίοδο 1932-33, γνωστή με την ονομασία Γκολοντομόρ, όταν εκατομμύρια Ουκρανοί πέθαναν από ασιτία. Σήμερα είναι η ημέρα μνήμης για τα θύματα του Γκολοντομόρ στην Ουκρανία. Τον Νοέμβριο του 1932, ο σοβιετικός ηγέτης Ιωσήφ Στάλιν έστειλε την αστυνομία να κατασχέσει όλα τα σιτηρά και τα ζώα από τα νεοκολεκτιβοποιημένα ουκρανικά αγροκτήματα, συμπεριλαμβανομένων των σπόρων που χρειάζονταν για τη φύτευση της επόμενης σοδειάς. Εκατομμύρια Ουκρανοί αγρότες πέθαναν από την πείνα τους επόμενους μήνες από αυτό που ο ιστορικός του Πανεπιστημίου του Yale Τίμοθι Σνάιντερ έχει χαρακτηρίσει "σαφώς προμελετημένη μαζική δολοφονία". Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ Δύο μήνες μετά τις γενικές εκλογές της 25ης Σεπτεμβρίου, το κόμμα Αδέλφια της Ιταλίας της πρωθυπουργού Τζόρτζια Μελόνι αγγίζει, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, τo 30,4% της πρόθεσης ψήφου. Καταγράφει, δηλαδή, άνοδο μεγαλύτερη των τεσσάρων μονάδων σε σχέση με το αποτέλεσμα της εκλογικής αναμέτρησης, την ώρα που οι σύμμαχοί του συνεχίζουν να «υποφέρουν»: η Λέγκα δεν καταφέρνει να ξεπεράσει το 7,6% και η Φόρτσα Ιτάλια πέφτει στο 6,4%. Όσο για την αντιπολίτευση, τα Πέντε Αστέρια «πείθουν» το 16,9% των ερωτηθέντων, ακολουθεί το κεντροαριστερό Δημοκρατικό Κόμμα με ποσοστό 16,2%, ενώ η κεντρώα συμμαχία Ρέντσι- Καλέντα στηρίζεται από το 7,9% του στατιστικού δείγματος. Αυξάνει ακόμη το ποσοστό της η Μελόνι Τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι, παρά τις διεθνείς και εσωτερικές επιφυλάξεις και τους φόβους που εκφράσθηκαν μετά τις εκλογές, ο «μήνας του μέλιτος» της νέας κυβέρνησης με τους Ιταλούς δεν έχει τελειώσει. Ή μάλλον, για να είμαστε ακριβέστεροι, η Μελόνι δείχνει ακόμη ικανή να αυξάνει το συνολικό ποσοστό των υποστηρικτών της. Η κυβερνητική της συμμαχία μόλις παρουσίασε το προσχέδιο κρατικού προϋπολογισμού του 2023, με τρεις κύριες προτεραιότητες: στήριξη των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών (λόγω του μεγάλου κύματος ακρίβειας), φορολογικές διευκολύνσεις για τους ελεύθερους επαγγελματίες και αύξηση των κατώτερων συντάξεων. Για την συγκράτηση του κόστους της ενέργειας και την αρωγή των φτωχότερων οικογενειών και των εταιριών του ιδιωτικού τομέα θα διατεθούν 21 δισεκατομμύρια ευρώ. Η περίοδος αυτή είναι αναμφίβολα δύσκολη και ιδιαίτερα κρίσιμη. Η 45χρονη πρωθυπουργός της χώρας όμως, εκτός από την αύξηση του πληθωρισμού (βρίσκεται στο 11,9%) και τα αιτήματα των συνδικάτων για ισχυρότερη κοινωνική πολιτική, βρίσκεται αντιμέτωπη και με ένα άλλο σημαντικό θέμα προς επίλυση. Πρόκειται για την σχέση της με τον Τύπο. Επικρίσεις από τον Τύπο Στη συνέντευξη Τύπου για την παρουσίαση του προϋπολογισμού, πολλοί Ιταλοί δημοσιογράφοι διαμαρτυρήθηκαν για το ότι η επικεφαλής της κυβέρνησης δέχεται λίγες ερωτήσεις και δεν αφιερώνει αρκετό χρόνο στην ενημέρωση και στο διάλογο με τον Τύπο. Οι επικρίσεις διατυπώθηκαν κυρίως από συντάκτες των εφημερίδων La Repubblica, La Stampa και Il Foglio, αλλά και από δημοσιογράφους του ιδιωτικού τηλεοπτικού καναλιού La7, το οποίο ανήκει στον ίδιο όμιλο με την εφημερίδα Corriere della Sera. Οι δημοσιογράφοι υπενθύμισαν ότι «και στη σύνοδο κορυφής της G20 στην Ινδoνησία, η νέα πρωθυπουργός δέχθηκε μόλις τρεις ερωτήσεις» και πρόσθεσαν ότι στη συνέντευξη Τύπου για το προσχέδιο προϋπολογισμού, έπειτα από μια ώρα παρεμβάσεων των διαφόρων υπουργών και μετά την έκτη ερώτηση των πολιτικών συντακτών, ήθελε να φύγει. Από την πλευρά της, η Τζόρτζια Μελόνι απάντησε άμεσα ότι οι δημοσιογράφοι «δεν ήταν τόσο κατηγορηματικοί με κάποιους από τους προκατόχους της» και καταλόγισε σε κάποιους συντάκτες ότι στις ερωτήσεις τους έχουν υπερβολικά εριστικό τόνο. Η εφημερίδα La Repubblica έγραψε σε σχόλιό της ότι «η Ιταλίδα πρωθυπουργός υποφέρει από σύνδρομο πολιορκίας» και οι συμμετέχοντες σε εκπομπή πολιτικής εμβάθυνσης του καναλιού La7 υπογράμμισαν ότι «δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η δουλειά του δημοσιογράφου είναι ακριβώς αυτή, να θέτει ερωτήσεις». Ο νέος της ρόλος επιτάσσει νέους κανόνες Μια πρώτη ανάγνωση της όλης αυτής υπόθεσης οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η πρόεδρος των Αδελφών της Ιταλίας (η οποία είναι και μέλος της Ιταλικής Ένωσης Δημοσιογράφων) θα πρέπει να καταλάβει ότι δεν βρίσκεται -πλέον- στην αντιπολίτευση και ότι, ως πρωθυπουργός, είναι φυσικό να δέχεται μεγαλύτερη πίεση από τους λειτουργούς του Τύπου. Θα πρέπει επίσης να καταφέρει να πάρει και την αναγκαία «θεσμική απόσταση» που επιβάλλει ο νέος της ρόλος: να μην προχωρεί δηλαδή σε λεκτικές συγκρούσεις με τους συντάκτες κατά την διάρκεια των συνεντεύξεων Τύπου της.Από την άλλη, βέβαια, είναι άλλο τόσο αλήθεια ότι στις διάφορες συνεντεύξεις Τύπου του προκατόχου της, του Μάριο Ντράγκι, ουδείς ύψωσε ποτέ τόσο πολύ τους τόνους ρωτώντας τον, για παράδειγμα, αν «πήρε το μάθημά του» έπειτα από διένεξη με ξένη χώρα. Η Μελόνι διαφώνησε πρόσφατα με την Γαλλία για το μεταναστευτικό και το προσφυγικό, αλλά και ο Ντράγκι, για παράδειγμα, είχε λάβει σαφείς αποστάσεις από την Γερμανία στην διαχείριση του ενεργειακού. Προτιμά τα σόσιαλ Η νέα Ιταλίδα πρωθυπουργός έχει δείξει μέχρι τώρα ότι σε πολλά σημαντικά θέματα προτιμά να εκφράζει τις απόψεις της χρησιμοποιώντας τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Είναι σαφές, όμως, ότι αυτά δεν μπορούν να υποκαταστήσουν την επαφή με τους δημοσιογράφους και το δημοσιογραφικό λειτούργημα. Πολλοί σχολιαστές υπογραμμίζουν ότι προφανώς χρειάζεται ένας βασικός αμοιβαίος σεβασμός σε κλίμα που να μην θυμίζει, από καμία πλευρά, την φορτισμένη ατμόσφαιρα της προεκλογικής περιόδου. Η συνέχιση αυτού του «οξυμένου διαλόγου» μπορεί μόνον να ζημιώσει την Ιταλία, μια χώρα με τεράστια προβλήματα (χρόνια, αλλά και της άμεσης επικαιρότητας) που απαιτούν λύσεις. Πηγή: ΑΠΕ |
Archives
April 2024
|