Tην τακτική της Κίνας ακολουθεί στην Ανατολική Μεσόγειο η Τουρκία, η οποία ανακοίνωσε ότι στις 29 Οκτωβρίου, κατά την εθνική γιορτή της χώρας, στα ανοικτά της πόλης Αλάνια προγραμματίζεται να ξεκινήσει η πρώτη τουρκική γεώτρηση. Αυτό δήλωσε ο πρόεδρος της Επιτροπής Ενέργειας του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος, Νετζντέτ Παμίρ, στο Sputnik. O Νετζντέτ Παμίρ αποκάλυψε ότι «αυτή είναι η ημερομηνία που έχει δοθεί» και η γεώτρηση θα διαρκέσει πέντε μήνες στα ανοιχτά της πόλης Αλάνια και στη συνέχεια το γεωτρύπανο θα πάει ανοικτά της Φινίκε.
Σύμφωνα με τον Θεόδωρο Καρυώτη, τον επονομαζόμενο «πατέρα της ελληνικής ΑΟΖ, ο οποίος βρέθηκε πρόσφατα στην Κύπρο για ημερίδα που διοργάνωσε το ΔΗΚΟ για την ενέργεια, «η Κίνα έχει παρανόμως εγκλωβίσει τις ΑΟΖ των γειτονικών της κρατών παριστάνοντας ότι τους ανήκει. Οι Φιλιππίνες κατήγγειλαν την Κίνα στο Διεθνές Δικαστήριο του Δίκαιου της Θάλασσας και η Κίνα υπέστη μεγάλη ήττα». «Όμως, συνέχισε ο κ Καρυώτης, η Κίνα περιφρόνησε αυτή την απόφαση και συνέχισε τις παράνομες κινήσεις στη Νότια Σινική Θάλασσα. Υποψιάζομαι ότι η Τουρκία θα ακολουθήσει το παράδειγμα της Κίνας. Ήδη ο Ερντογάν μιλά για συνεκμετάλλευση στην Ανατολική Μεσόγειο. Οι Τούρκοι θέλουν συνεκμετάλλευση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων με τη Συρία, τον Λίβανο, το Ισραήλ, την Αίγυπτο, την Κύπρο και φτάνει μέχρι τη Λιβύη!». Και απέναντι από το Καστελόριζο Σύμφωνα με τα στοιχεία, η πρώτη γεώτρηση με το «Faih» θα επιχειρηθεί στον στόχο «Αλάνια 1» ανοικτά του κόλπου της Αττάλειας προς τα ανατολικά, σε θαλάσσια περιοχή μεταξύ του γνωστού τουρκικού θερέτρου της Αλάνιας και του ακρωτηρίου του Ακάμα, σε απόσταση περίπου 100 χιλιομέτρων από τον Ακάμα, που φαίνεται να βρίσκεται στα όρια μεταξύ της μέσης γραμμής που χωρίζει Τουρκία και Κύπρο. Η δεύτερη γεώτρηση, με βάση τα μέχρι τώρα στοιχεία, θα είναι πολύ δυτικότερα στα ανοικτά του κόλπου Αττάλειας, στον στόχο «Φοινίκη 1» και σε απόσταση περίπου 26 ν.μ. από το Καστελλόριζο και φυσικά η θέση αυτή δεν επιλέχθηκε τυχαία. Αξίζει να σημειωθεί ότι αν επιβεβαιωθεί το παραπάνω σενάριο, η Τουρκία θα έχει επιλέξει την πλέον «ανώδυνη» επιλογή – για την Άγκυρα – για έρευνες, αποφεύγοντας, προς το παρόν, περιοχές που η Κυπριακή Δημοκρατία έχει παραχωρήσει σε εταιρείες στο νότο του νησιού. Αποτελεί ωστόσο μία κίνηση που, ακόμα και αν δεν παρενοχλήσει προγραμματισμένες γεωτρήσεις που έχει συμφωνήσει με εταιρείες η Λευκωσία, παραμένει επικίνδυνη και εξαιρετικά προκλητική. Οι επιδιώξεις της Άγκυρας Στόχος της Άγκυρας να παγιώσει τετελεσμένα και να διατηρηθεί στο ενεργειακό παιχνίδι, εκβιάζοντας παράλληλα την Κυπριακή Δημοκρατία και επενδύοντας σε ένα πόλεμο νεύρων που έχει ξεκινήσει εδώ και αρκετό καιρό. Το προηγούμενο διάστημα, σε καθημερινή σχεδόν βάση, υπήρξαν απειλητικές δηλώσεις εκ μέρους ανωτάτων αξιωματούχων της Τουρκίας, όπως του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, σύμφωνα με τις οποίες η Άγκυρα σκοπεύει να διαφυλάξει τα «δικαιώματά της που απορρέουν από το διεθνές δίκαιο στη Μεσόγειο» και «κανείς δεν μπορεί να προχωρήσει σε καμία έρευνα σε Αιγαίο και Μεσόγειο χωρίς την άδεια και τη συνεργασία της Τουρκίας». Την ίδια ώρα, στην τελική ευθεία έχει μπει η έναρξη των γεωτρήσεων της αμερικανικής ExxonMobil σε συνεργασία με την Qatar Petroleum στο Οικόπεδο 10 της κυπριακής ΑΟΖ, οι οποίες αναμένονται πριν το τέλος του 2018, ενώ πρόκειται να πάρει σειρά και η γαλλική Total για το Οικόπεδο 6, το πολύ στις αρχές του 2019. Εταιρείες οι οποίες δεν αποκλείεται στη συνέχεια να συμπράξουν για το Οικόπεδο 7, με το εν λόγω σενάριο να έχει ήδη αρχίσει να συζητείται, αμέσως μετά την ανακοίνωση της πρόσκλησης της Κυπριακής Δημοκρατίας προς ενδιαφερομένους που ήδη έχουν εξασφαλίσει συμφωνίες και πρόκειται να δραστηριοποιηθούν στην ΑΟΖ της χώρας. Οι απειλές εκ μέρους της Άγκυρας αποβλέπουν τόσο στο να αποτελέσουν ένα φόβητρο για τις ξένες εταιρείες, συνυπολογίζοντας το αρνητικό προηγούμενο της αποχώρησης της ιταλικής ΕΝΙ από προγραμματισμένη γεώτρηση στο Τεμάχιο 3 τον Φεβρουάριο του 2018, όσο και στο να δηλώσουν μια παράσταση τουρκικού επεκτατισμού σε αμφισβητούμενες – σύμφωνα με την Άγκυρα – περιοχές. Η Άγκυρα στις διεκδικήσεις της ισχυρίζεται ότι ως η χώρα με τη μεγαλύτερη ηπειρωτική ακτογραμμή στην Ανατολική Μεσόγειο έχει το δικαίωμα να έχει θαλάσσια σύνορα με την Αίγυπτο και υφαλοκρηπίδα που θα ορίζεται βάσει της μέσης γραμμής ανάμεσα στις τουρκικές και τις αιγυπτιακές ακτές. Για την Τουρκία τα νησιά δεν δικαιούνται υφαλοκρηπίδα, ενώ περιορίζει τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου και ταυτόχρονα προχωρά σε επέκταση του ορίου της τουρκικής κυριαρχίας, περίπου στα 140 ναυτικά μίλια από τις τουρκικές ακτές με βάση τη μέση γραμμή με την Αίγυπτο. Έτσι, αμφισβητεί την ελληνική και κυπριακή υφαλοκρηπίδα και διεκδικεί, ως τουρκικά, μέρη των Οικοπέδων 1, 4, 5, 6 και 7 της κυπριακής ΑΟΖ. Ωστόσο η Τουρκία δεν σταματά εκεί, αφού για όσα οικόπεδα της κυπριακής ΑΟΖ δεν προβάλλει διεκδικήσεις άμεσα, το κάνει έμμεσα, μέσω του ψευδοκράτους των Κατεχομένων. Η Άγκυρα επί της ουσίας αυτό που ζητά πίσω από τις πολεμικές κραυγές είναι συνδιαχείριση των φυσικών πόρων σε Αιγαίο και Μεσόγειο και μερίδιο στην πίτα των υδρογονανθράκων, επιχειρώντας με κάθε τρόπο να δημιουργήσει τετελεσμένα και να διατηρηθεί ως παίκτης και ρυθμιστικός παράγοντας στους ενεργειακούς σχεδιασμούς, κίνηση η οποία μπορεί βάλει «φωτιά» στην περιοχή… Comments are closed.
|
ΑΡΧΕΙΟ
April 2024
Click to set custom HTML
|