ΤΗΣ ΜΑΙΡΗΣ ΠΙΕΡΙΔΟΥ Το θέατρο Διόνυσος ανεβάζει το συγκλονιστικό έργο του Πωλ Κλωντέλ «Ο κλήρος του μεσημεριού» σε μετάφραση, διασκευή και σκηνοθεσία Λέανδρου Ταλιώτη, σκηνικά – κοστούμια Νίκου Κουρούσιη και μουσική Ανδρέα Μουστούκη. Μετά από την τεράστια επιτυχία του έργου «Έγκλημα και Τιμωρία» το θέατρο Διόνυσος συνεχίζει με «Τον κλήρο του μεσημεριού» και μας ξαφνιάζει και πάλι! Με οδηγό και καθοδηγητή τον Λέανδρο Ταλιώτη, πιστεύουμε ότι θα έχει και πάλι επιτυχία και θα ικανοποιήσει το κοινό.
Ο Λέανδρος Ταλιώτης είναι ένας ξεχωριστός σκηνοθέτης με πολλές επιτυχίες στο ενεργητικό του και όσες φορές έτυχε να παρακολουθήσω έργα που σκηνοθέτησε, πάντα εντυπωσιαζόμουν με τον τρόπο που ρίχνει τις πινελιές του και αφήνει τη σφραγίδα του! Με τον Λέανδρο Ταλιώτη είχαμε μια συνάντηση με την ευκαιρία του νέου έργου του Θεάτρου Διόνυσος, «Ο κλήρος του μεσημεριού» που σκηνοθετεί για να μας μιλήσει για το έργο, αλλά και γενικότερα για τις δραστηριότητές του. Μας δήλωσε ότι ήλθε η ώρα για να σκηνοθετήσει κλασσικά έργα τα οποία ανεβάζει το θέατρο «Διόνυσος» και υπογράμμισε ότι η επιτυχία μιας παράσταση; είναι πράξη συνόλου και αν το έργο επικοινωνήσει με τους συντελεστές, αυτό θα επικοινωνήσει και με τους θεατές. Ρωτούμε λοιπόν: -Λέανδρε, πώς προέκυψε η σκηνοθεσία, η μετάφραση και η διασκευή αυτού του έργου από σένα; «Εμπνεύστηκα από αυτό το έργο, έναν ύμνο προς τον έρωτα, και από την συνειδητή επιλογή μου, οι επόμενες συνεργασίες μου να είναι βασισμένες σε έργα κλασικού ρεπερτορίου.» -Ποιανού ήταν η επιλογή αυτού του έργου: «Ο κλήρος του μεσημεριού»; «Προσωπική Επιλογή! Το σχεδίαζα εδώ και δύο χρόνια, και φάνηκε πως τώρα ήταν η στιγμή του. Μια περίοδος μάλιστα όπου το θέατρο Διόνυσος ξεκίνησε να επενδύει στα κλασσικά έργα. Ο λόγος που με έκανε να θέλω να το ανεβάσω ήταν η ιδιαίτερη γοητεία της γλώσσας του Κλωντέλ αλλά και το ίδιο το κείμενο. Ένα συγκλονιστικό κείμενο για την αναζήτηση της αγάπης, γεμάτο ευαισθησία, ανατροπές και απρόοπτες εξελίξεις.» -Μίλησε μας λίγο για το έργο και ποια μηνύματα αφήνει. «Το έργο αυτό είναι κατά βάθος αυτοβιογραφικό. Ο «Κλήρος του μεσημεριού» γράφτηκε για πρώτη φορά το 1906 και βασίστηκε σε αληθινά γεγονότα. Η ιστορία που αφηγείται θεατρικά ο Κλωντέλ είναι εμπνευσμένη από ένα πραγματικό περιστατικό που συνέβη στον ίδιο και σημάδεψε τη ζωή του. Στα 32 του χρόνια κάνει το τελευταίο ταξίδι του στην Κίνα – πριν επιλέξει την μοναστική ζωή – κα τότε, στο ταξίδι αυτό, θα γνωρίσει την «Ροζαλίν» που ταξιδεύει μαζί με τον σύζυγό της… Είμαστε στη στιγμή που το υπερωκεάνιο ταξιδεύει για την Κίνα. Εκεί πρόκειται να δημιουργηθεί ένα ερωτικό κουαρτέτο που σπάει την ενότητα του χρόνου, ανάμεσα στην παντρεμένη Υζέ, τον πρώην εραστή της Αμαλρίκ, τον άνδρα της Ντε Σιζ και τον μοναχικό Μεζά – μελλοντικό εραστή της. Οι άνδρες που «ταξιδεύουν» με την Υζέ είναι πολύ διαφορετικοί μεταξύ τους και γι’ αυτό το λόγο εξίσου συναρπαστικοί. Όμως για τον έναν από αυτούς, τον ασκητικό Μεζά που θα αλλάξει την κοσμοθεωρία του για χάρη του έρωτα, η εμπειρία αυτής της παράδοξης σχέσης θα αποδειχτεί καθοριστική!» -Ποια μηνύματα αφήνει το έργο; «Υπάρχουν κραυγές που ένας άνθρωπος δεν έχει το δικαίωμα να βγάζει και ο «Κλήρος του μεσημεριού» είναι μια τέτοια κραυγή! Το σημαντικό είναι πόσοι από εμάς τολμούν να ακολουθήσουν αυτό που τους δίνει η «στιγμή» αν έχουν τη δύναμη ν’ ακολουθήσουν το «πάθος» και όχι τον «συμβιβασμό». Και σίγουρα όλες αυτές οι δοκιμασίες που περνούμε, οι συνέπειες του , μας συνοδεύουν σ’ όλη μας τη ζωή! Και ο Μεζά μας βάζει «μάρτυρες» αλλά και «κατηγορούμενους» ταυτόχρονα των δικών μας επιλογών και συγκρούσεων εσωτερικών ανάμεσα στα προσωπικά θέλω και στα κοινωνικά πρέπει. Τα όνειρα τελειώνουν και υπάρχει μόνο η αλήθεια!» -Πότε ήρθες στην Κύπρο Λέανδρε; «Το 2013.» -Πώς και ποια ήταν η πρώτη σου συνεργασία; «Η πρώτη μου σκηνοθετική απόπειρα στην Κύπρο, μπορώ να πω ήταν ένα τόλμημα! Σκηνοθέτησα τους φοιτητές της δραματικής σχολής «Βλαδίμηρος Καυκαρίδης» - όπου είμαι Διευθυντής Σπουδών - στη «Δωδέκατη Νύκτα» του Σαίξπηρ.» -Τι ακολούθησε μετά; «Ακολούθησε η συνεργασία μου με το Θέατρο Διόνυσος και τον Χρήστο Γιάγκου, καλλιτεχνικό διευθυντή του θεάτρου, ο οποίος με εμπιστεύτηκε για το έργο «Nerium Park», όπου αυτό καθόρισε και τη μελλοντική μας σχέση.» -Με ποια άλλα θεατρικά σχήματα έχεις συνεργαστεί; «Με το Σατιρικό Θέατρο και με το ΘΟΚ.» -Πιστεύεις ότι η επιτυχία ενός έργου οφείλεται στον σκηνοθέτη; «Δεν θεωρώ ότι η επιτυχία ενός έργου οφείλεται μόνο στο σκηνοθέτη. Η παράσταση είναι πράξη συνόλου και αν το έργο επικοινωνήσει με τους συντελεστές, αυτό θα επικοινωνήσει και με τους θεατές και εκεί θα έρθει αυτό που ονομάζουμε επιτυχία.» -Πώς αντιμετωπίζεις τους ήρωες σου; «Βιωματικά!» -Πόσο σέβεται ο σκηνοθέτης το κείμενο ενός έργου; «Το σημαντικότερο είναι το κείμενο. Αυτό μας ενδιαφέρει. Εν αρχή είναι ο συγγραφέας. Αν δεν υπάρξει σεβασμός προς το κείμενο δεν θα υπάρξει παράσταση!» -Πιστεύεις ότι ένα έργο κλασσικό μπορεί να έχει ακόμη απήχηση στο σημερινό σύγχρονο κοινό; «Ένα διαχρονικό κείμενο είναι πάντα σύγχρονο, αφού ο έρωτας, η ζωή και ο θάνατος δεν θα πάψουν ποτέ να συνθέτουν την ύπαρξη του ατόμου.» -Πόσα χρόνια είσαι στο χώρο; «Είκοσι χρόνια γεμάτα.» -Κάνοντας έναν απολογισμό των χρόνων αυτών, πώς νοιώθεις; «Τα δέχομαι σαν εμπειρίες που με ακολουθούν και θα με εμπνέουν όλα τα χρόνια της δημιουργικής μου πορείας.» -Οι νέοι σκηνοθέτες, κατά τη γνώμη σου, έχουν μέλλον εδώ στην Κύπρο; «Το μέλλον ενός σκηνοθέτη δε διαγράφεται από τον τόπο που ζει, αλλά από την ανάγκη του να εκφραστεί και να εκφράσει του προβληματισμούς του μέσα από τα έργα του.» -Λέανδρε, σκηνοθετείς και παίζεις. Πόσο δύσκολο είναι αυτό; «Πολύ δύσκολο! Δεν νομίζω ότι θα το ξαναεπιχειρήσω!» -Με τους ηθοποιούς ποια είναι η σχέση σου; «Ερωτική. Η σχέση μου με τους ηθοποιούς είναι ένα ταξίδι εμπειριών που σίγουρα θα αποτυπωθούν στο «ΕΙΝΑΙ» του έργου.» -Πώς βλέπεις τα θεατρικά μας δρώμενα; «Θεωρώ ότι μέσα από το χάος θα υπάρξει αναγέννηση!» -Μελλοντικά σχέδια; «Ξεκινούν νέες μελλοντικές συνεργασίες με βάση το κλασσικό ρεπερτόριο και νέους πειραματισμούς, με τον Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου, το Θέατρο Δέντρο και στην συνέχεια με το Θέατρο Διόνυσος. «Το Σαλόνι των Ξένων» στις Αποθήκες του ΘΟΚ, «Γκόλφω» στο Θέατρο Δέντρο και «Μαίτρ και Μαργαρίτα» στο Θέατρο Διόνυσος». -Ποιοι είναι οι συντελεστές του έργου «Ο Κλήρος του μεσημεριού»; Παίζουν οι ηθοποιοί Τζωρτζίνα Τάτση, Αλέξανδρος Παρίσης, Πάνος Μακρής και ο υποφαινόμενος. σκηνικά - κοστούμια του Νίκου Κουρούσιη, μουσική του Ανδρέα Μουστούκη, επιμέλεια κίνησης του Χάμιλτον Μοντέιρο, ο σχεδιασμός φωτισμών του Σταύρου Τάρταρη και βοηθός Σκηνοθέτη/Σκηνογράφου η Άνδρια Ευαγόρου. Λέανδρε σου εύχομαι καλή επιτυχία και καλή συνέχεια σ’ ότι κάνεις!
0 Comments
Leave a Reply. |
APXEIO
February 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|