ΤΗΣ ΜΑΙΡΗΣ ΠΙΕΡΙΔΟΥ Η Μαρούλα Τζούβα Παΐκου είναι μια εξαίρετη εκπαιδευτικός και μια ξεχωριστή και αξιόλογη συγγραφέας που ασχολήθηκε από τα μαθητικά της χρόνια με το γράψιμο. Είχε μια ιδιαίτερη αγάπη για τα παραμύθια και έτσι είχε την ευκαιρία να ψυχαγωγήσει χιλιάδες παιδιά και αγαπήθηκε πάρα πολύ από αυτά. Είναι η πολυαγαπημένη των παιδιών. Η γλυκιά και καλοσυνάτη δασκάλα με το χαρακτηριστικό χαμόγελο που πηγάζει από τη γαλήνια και αγνή της ψυχή! Είναι μια ξεχωριστή προσωπικότητα που δουλεύει δημιουργικά και αθόρυβα χωρίς να νοιάζεται για βραβεύσεις και διακρίσεις! Γράφει γιατί το αισθάνεται και γιατί αγαπά το γράψιμο, και όχι για να «φαίνεται» και να την χειροκροτούν! Το τι είναι και πόσο αξίζει το δείχνει μέσα από τα πολλά και αξιόλογα βιβλία που γράφει! Μεγαλωμένη μέσα σε ένας σπίτι ζεστό, φιλόξενο και με γονείς πολύ μορφωμένους και καλλιεργημένους πήρε τις πρώτες «αναλαμπές» για να προχωρήσει στο δρόμο της συγγραφής! Παρόλο που ήθελε να γίνει γιατρός και οι γονείς της δεν το επέτρεπαν – λόγω του ότι ήθελε να πάει στο εξωτερικό (τότε οι γονείς δεν άφηναν εύκολα τα παιδιά να ξενιτευτούν) – κατέληξε να γίνει δασκάλα! Πράγμα που όπως ίδια μου ομολόγησε δεν το μετάνιωσε ποτέ! Αντίθετα νιώθει ευλογημένη που ακολούθησε αυτό το επάγγελμα που σου επιτρέπει να ασχοληθείς και με άλλους ενδιαφέροντες τομείς. Ευχαριστεί τους γονείς και τους δασκάλους της. Για την Μαρούλα Παΐκου θα μπορούσα να γράψω σελίδες ολόκληρες όμως δεν ήθελα να την κουράσω και αρκέστηκα να πάρω μερικά από τα βιβλία της και να γράψω λίγα λόγια για την ίσια και για την όλη δραστηριότητά της. Το βιβλίο της «Παλιά μου πόλη Λάρνακα. Τα’ Αϊ Γιαννιού γωνιά», όπου η κ. Μαρούλα Παΐκου ξεδιπλώνει τις αναμνήσεις από τα παλιά, ένα όνειρο της γίνεται πραγματικότητα και το βιβλίο συμπεριλαμβάνει όλα εκείνα που έχουν σχέση με την ενορία του Αγίου Ιωάννη! Την ενορία της! Εκεί που έζησε, εκεί που αγάπησε, γεννήθηκε. Μόλις κυκλοφόρησε το βιβλίο αυτό, το Μουσείο Λαϊκής Τέχνης και Αγιογραφίας ανέλαβε την αναπαλαίωση του ναού του Αγίου Ιωάννη. Φυσικά συνέβαλαν και κάποιοι μαθητές της στην ανάπλαση-αναπαλαίωση το ναού, οι οποίοι αποτάθηκαν στην Ε.Ε. Η Μαρούλα Παΐκου έχει πολλά να πει και όμως μας είπε τα μισά από ό,τι έκανε! Είναι ταπεινή και δίκαιη! Όμορφα χρόνια - Πότε ακριβώς αρχίσατε ν’ ασχολείστε με τη λογοτεχνία; Μεγάλωσα σε ένα σπίτι με γονείς μορφωμένους και με ένα πατέρα που αγαπούσε τα βιβλία. Διατηρούσε μεγάλη και εκλεκτή βιβλιοθήκη, και ήξερε να μου διηγείται ιστορίες από την Ελληνική Επανάσταση και για τους μυθικούς ήρωες. Έτσι, μυήθηκα και εγώ στις μελέτες και το γράψιμο! Όπου βρισκόμουν έγραφα! Ό,τι μου έκανε εντύπωση το αποστήθιζα! Εδώ θέλω να κάνω μια παρένθεση και να πω πως το σπίτι μας ήταν άνετο – ένα αρχοντικό μεγάλο, κατάφυτο με δέντρα και λουλούδια – σε ένα παραμυθένιο περιβάλλον. Γι’ αυτό ήταν «πόλος έλξης» για όλους! Μαζεύονταν πολλές γυναίκες και πολλοί πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία, έφερναν τα κεντήματά τους, αλλά και τις «ιστορίες» τους. Έρχονταν ακόμη και Τουρκούδες. Υπήρχε μια που έλεγε στα ελληνικά παράξενα παραμύθια με νόημα! Ακόμη και παραβολές! Το σπίτι μας ήταν όπως το σπίτι της «Λωξάντρας»! Φιλόξενο, θερμό! Έτσι, «μάζευα» και από όλους «κάτι» και «πολλά» για τα δικά μου παραμύθια και τα δικά μου βιβλία! -Δηλαδή ήταν όμορφα τα χρόνια εκείνα, και γεμάτα ιστορίες… Ναι! Όμορφα, γλυκά, ονειρεμένα δειλινά και πρωινά. Με τη δροσούλα του καλοκαιριού και την ζεστασιά του ήλιου το χειμώνα! - Κυρία Μαρούλα, πείτε μου, πώς ήταν η ζωή σας ως δασκάλα-εκπαιδευτικός; Αγαπούσα πάρα πολύ το επάγγελμά μου. Έδινα αγάπη και έπαιρνα αγάπη! Βοηθούσα πάντα όσους είχαν ανάγκη και πολλοί χρειάζονταν τη βοήθειά μου. Ήμουν ευτυχισμένη ως δασκάλα και δούλεψα 42 χρόνια γεμάτα. «Πάλι θα έγραφα» -Ως λογοτέχνης τι έχετε αποκομίσει σε όλη σας την πορεία; Πολύ-πολύ ικανοποιημένη και ευχαριστημένη στην όλη πορεία μου. Δεν ήθελα όμως να λαμβάνω μέρος σε διακρίσεις και βραβεύσεις, δεν μου άρεσε! Έγραφα μόνο γιατί άρεσε σε ‘μένα, γιατί με εξέφραζε η λογοτεχνία! Θεωρούσα περιττές τις διακρίσεις! -Τι έχετε να πείτε, ποιες οι απόψεις σας για τη λογοτεχνία στην Κύπρο; Τώρα όλοι έγιναν λογοτέχνες. Τον καιρό μου εμείς γράφαμε, ήμασταν λιγοστοί, μετρημένοι. Δυστυχώς, δεν υπάρχει η ανάλογη ανταπόκριση! Γράφεις, αλλά δεν διαβάζεσαι από τους πολλούς, ίσως από μια μερίδα ανθρώπων που αγαπούν την ποίηση! -Έχω ακούσει από κάποιους λογοτέχνες ότι «την ποίηση πολλοί την ερωτεύονται, αλλά κανείς δεν την παντρεύεται». Εσείς τι λέτε πάνω σε αυτό; Δεν συμφωνώ ότι κανείς δεν την «παντρεύεται». Υπάρχουν άνθρωποι που πραγματικά ενδιαφέρονται για την ποίηση. -Αν ξαναρχίζατε τη ζωή σας από την αρχή, τι θα κάνατε; Πάλι θα έγραφα, ξανά και ξανά! Κυρία Μαρούλα, σας εύχομαι υγεία, ευτυχία και να συνεχίσετε να γράφετε! Στη φωτογραφία η κ. Παΐκου στην αρχή της εκπαιδευτικής της καριέρας
0 Comments
Leave a Reply. |
APXEIO
February 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|