ΤΗΣ ΜΑΙΡΗΣ ΠΙΕΡΙΔΟΥ Η Αννίτα Σαντοριναίου είναι από τις πιο αξιόλογες ηθοποιούς του καλλιτεχνικού και θεατρικού μας χώρου. Είναι μια ξεχωριστή προσωπικότητα του θεάτρου και μια αξιοζήλευτη πρωταγωνίστρια! Ερμηνεύει ρόλους κλειδιά, ποιοτικούς και ανεπανάληπτους, ρόλους με περιεχόμενο, ρόλους δυνατούς, ρόλους άπιαστους. Το Θέατρο είναι η ίδια η ζωή για εκείνη, και το σέβεται και το τιμά δεόντως! Είναι μια πολύ γλυκιά γυναίκα και ένας υπέροχος άνθρωπος! Ευγενική και προσιτή, σε σκλαβώνει με την πρώτη γνωριμία μαζί της! Βραβεύθηκε, τιμήθηκε, αποθεώθηκε! Τι να πω γι’ αυτή τη μεγάλη ηθοποιό; Κάθε φορά που τη βλέπω να παίζει, την απολαμβάνω και τη θαυμάζω!
Τη γνώρισα από τις πρώτες της συμμετοχές στο Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου! Ήταν τόσο εκθαμβωτική στη «Γέρμα», στις «Τρεις ψηλές γυναίκες», στο «Και τώρα οι δυο μας». Έργα συγκινητικά, μοναδικά και η Αννίτα Σαντοριναίου με την παρουσία της τα έκανε ακόμη πιο συγκλονιστικά! Και μετά από μια γκάμα σπουδαίων έργων και ρόλων έρχεται το «Μπουφάν της Χάρλεϋ». Ένα έργο που μόνη η Αννίτα καταφέρνει να μας συγκινήσει, να μας συγκλονίσει, να μας σαγηνεύσει και να μας ταρακουνήσει! Η ερμηνεία της έξω από το κτίριο του Θεάτρου ΘΟΚ, μέσα στο κρύο, στη βροχή. Παίζει ένα ρόλο τραγικό και ΄μεις την παρακολουθούμε με τα αδιάβροχα μας και με τον αέρα να μας φυσάει, αδιάφοροι, γιατί μόνο αυτή και η ερμηνεία της μας νοιάζουν! Μια μητέρα χάνει το παιδί της, το γιό της. Τον αναζητά… και μια ανατριχίλα μας κατέχει! «Μπράβο Αννίτα» ψιθυρίζαμε… Και φθάνει πιο ύστερα το «Απόψε θα πετάξω την τέφρα σου». Άλλο ένα τραγικότατο έργο που καλείται η «ντίβα του Θεάτρου» μας να ερμηνεύσει! Και εδώ είναι καταπληκτική και το κοινό την αποθεώνει και την καταχειροκροτεί! Ακολουθεί το «Τρίτο Στεφάνι» με πάρα πολλούς ηθοποιούς, με διάρκεια τεσσεράμισι ωρών, και πάλι ξεχωρίζει η Αννίτα ανάμεσα σε τόσους άλλους ηθοποιούς, που και εκείνοι έπαιξαν πολύ ωραία! Τώρα πόσα να πω και πόσα να γράψω; Σταματώ εδώ! Ας έρθουμε στο τώρα! Η Αννίτα Σαντοριναίου αφού αποχωρεί από το ΘΟΚ, συνεργάζεται με μια ομάδα ηθοποιών και λαμβάνει μέρος στο έργο «Τρεις ψηλές γυναίκες», ένα έργο που το γνωρίζει πολύ καλά, όμως εδώ θα υποδυθεί άλλο ρόλο από το ρόλο που υποδύθηκε παλιά στο ΘΟΚ, στο ίδιο έργο! Ας αφήσουμε, όμως, την ίδια την Αννίτα να μας πει για την όλη πορεία της στο Θέατρο, που είναι τόσο ενδιαφέρουσα, και για τα καινούργια της σχέδια. Αννίτα, πόσα χρόνια είσαι στο Θέατρο; Είμαι στο Θέατρο από το 1972 που μπήκα στη Σχολή του Καρόλου Κουν στην Αθήνα. Από τότε ξεκίνησα μαθήτρια, ακόμα, να παίζω στη Σχολή του Καρόλου Κουν. Στο Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν έμεινα 11 χρόνια! Το 1982 κατέβηκα στην Κύπρο και εντατικά στην υποκριτική δύναμη του ΘΟΚ. Και το λέω αυτό γιατί τότε ο ΘΟΚ αποτελείτο από ένα «στρατό» σπουδαίων ηθοποιών! Όσο για το πόσα χρόνια είμαι στο Θέατρο, είμαι 45 χρόνια γεμάτα. Κάνοντας ένα απολογισμό της μέχρι τώρα πορείας σου, τι έχεις να πεις; Απογοητεύτηκες, ικανοποιήθηκες, τι; Όχι, δεν είχα ποτέ απογοητεύσεις. Λάτρευα πάντα τη δουλειά μου και τη λατρεύω, και αυτή υπηρετώ. Μου δόθηκαν ευκαιρίες. Έχω παίξει σπουδαία έργα, πήρα μεγάλες χαρές και αυτές θέλω να θυμάμαι! Ποιοι ρόλοι σε συγκίνησαν ιδιαίτερα και ποιοι αποτέλεσαν ρόλοι σταθμοί στην καριέρα σου; Ο πρώτος ρόλος που μου έρχεται στο νου είναι η «Γέρμα» του Λόρκα. Όμως, θα αδικούσα τόσους άλλους ρόλους αν έλεγα μόνο αυτό. Γι’ αυτό μπορώ να θυμηθώ την «Φαύστα» και τη «Μήδεια» του Μποστ. Την «Εκάβη» στις Τρωάδες σε σκηνοθεσία Γιώργου Μουαΐμη, που παρουσιάστηκε στην πειραματική σκηνή του ΘΟΚ. Το ρόλο μου στο «Μπουφάν της Χάρλεϋ» του Κατσικονούρη, το ρόλο μου στο έργο «Απόψε θα πετάξω την τέφρα σου» του πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα Κώστα Μαννούρη. Επίσης το ρόλο της «κυρίας Εκάβης» στο «Τρίτο Στεφάνι», το ρόλο μου στον «Αύγουστο» και στην «Πέτρα», και βέβαια δεν μπορώ να μην αναφερθώ στο συγκλονιστικό έργο του Έντουαρτ Άλμπυ «Τρεις ψηλές γυναίκες», που είχα την ευτυχία να υποδυθώ μέσα σε μια εικοσαετία τις δύο από τις «Τρεις ψηλές γυναίκες», την γυναίκα Β πρώτα και τώρα τη γυναίκα Α (92 χρονών)! Οι μονόλογοι πιστεύεις ότι αναδεικνύουν καλύτερα το υποκριτικό ταλέντο των ηθοποιών που τους υποδύονται; Οι μονόλογοι είναι ένα απαιτητικό είδος Θεάτρου. Το στοίχημα είναι ένας μόνο ηθοποιός να «γίνει» πολλοί ηθοποιοί μαζί! Για να κρατήσει το ενδιαφέρον του κοινού ανά πάσα στιγμή! Αυτό είναι μια πρόκληση! Αννίτα μου, εγώ πάντα σε παρακολουθώ σε όλα τα έργα που παίζεις και συνήθως έχουν επιτυχία. Πού, πιστεύεις, ότι οφείλεται αυτό; Στα ίδια τα έργα! Αλλά πιστεύω ότι το Θέατρο πρέπει να το υπηρετείς φανατικά! Και να μελετάς ασταμάτητα! Δεν υπάρχουν άλλα μυστικά επιτυχίας! Τι σε συγκινεί περισσότερο; Μια τραγωδία, ένα δράμα ή μια κωμωδία; Όλα! Θα βρεις το τραγικό μέσα σε ένα κωμικό ήρωα, και θα βρεις την ελαφρύτερη πλευρά ενός τραγικού ήρωα! Υπάρχουν κάποιοι ρόλοι που θα επιθυμούσες να παίξεις μελλοντικά; Ναι! Θα ήθελα να ξαναπαίξω – αν μου δινόταν η ευκαιρία – το «Μπουφάν της Χάρλεϋ» στο Σύνταγμα, εκεί όπου θα ήταν και ο φυσικός του χώρος! Πόσο καιρό έχει που έφυγες από το ΘΟΚ, και γιατί; Από το Σεπτέμβρη του 2015, τότε που απέλυσε όλους τους τακτικούς ηθοποιούς ο ΘΟΚ. Είχα ξανά μια συνεργασία την άνοιξη του 2016, όταν έλαβα μέρος στο έργο «Casting» και τώρα είμαι διαθέσιμη σε προτάσεις! Πώς νιώθεις τώρα που είσαι εκτός ΘΟΚ; Νιώθω ηθοποιός! Είμαι πάντα ηθοποιός και εντός και εκτός ΘΟΚ! Με την τηλεόραση ποια είναι η σχέση σου; Παλιά ήμουν στην τηλεόραση του ΡΙΚ, έπαιζα σε σειρές και σε κάποια σειρά του Σίγμα. Σταμάτησα να παίζω στην τηλεόραση για δύο λόγους: ο πρώτος ήταν οι αυξημένες ευθύνες μου στο Θέατρο και δεύτερο γιατί πιστεύω και θα ‘θελα η τηλεόραση να προβάλλει τη λογοτεχνία! Ποιες οι απόψεις σου για τα θεατρικά μας δρώμενα; Υπάρχει ένας οργασμός Θεάτρου από νέους ανθρώπους, κυρίως, και αυτό δημιουργεί σιγά-σιγά το θεατρικό τοπίο και προοπτική του αυριανού Θεάτρου! Εξασκεί σκηνοθέτες, ηθοποιούς, μουσικούς, σκηνογράφους κ.α. Πόσα χρόνια είσαι στην Κύπρο; Τριάντα πέντε ολόκληρα χρόνια βρίσκομαι στο νησί της Αφροδίτης και «έκτισα» τη ζωή μου εδώ! Πιστεύεις ότι θα ήταν καλύτερα να έμενες στην Ελλάδα ή χειρότερα; Διάλεξα να μείνω εδώ και δεν ξέρω τι σημαίνει καλύτερο ή χειρότερο. Το καλύτερο είναι αυτό που ζούμε τώρα και αυτό που ζήσαμε ως τωρά! Αυτό τον καιρό που είσαι; Παίζω ξανά, για δεύτερη φορά, στις «Τρεις ψηλές γυναίκες» στο Θέατρο Δέντρο και είμαι πολύ ευτυχισμένη μ’ αυτή τη συνεργασία. Μίλησε μας λίγο γι’ αυτό το έργο και το ρόλο σου. Είναι ένα συγκλονιστικό διαχρονικό έργο που αφορά τον κάθε άνθρωπο σε κάθε εποχή! Υποδύομαι μια γυναίκα 92 χρόνων με ό,τι συνεπάγεται αυτή η ηλικία και η «συσσώρευση» εμπειριών! Δώσατε ήδη μερικές παραστάσεις και συνεχίζετε. Τι ανταπόκριση υπάρχει; Οι παραστάσεις που ήδη κάναμε ήταν όλες “sold out” μέρες πριν! Ο κόσμος που έρχεται να μας δει μετά την παράσταση, μας λέει ότι «αγγίξαμε» βαθιά μέσα στην καρδιά τους. Είναι συγκινημένοι και συγκλονισμένοι, όπως είμαστε κι εμείς που το παίζουμε! Τι χαρακτήρας είσαι Αννίτα; Οι άλλοι πιστεύω θα με χαρακτηρίσουν. Τι αγαπάς; Τη ζωή! Με όλες της τις ανατροπές! Για τον έρωτα τι λες; Ο έρωτας είναι κινητήριος δύναμη σε στιγμές! Αλλά και η αγάπη είναι παντοτινή! Μελλοντικά τι να περιμένουμε; Το Νοέμβριο του 2017 θα ανεβάσουμε μαζί με το Γιώργο Μουαΐμη το έργο του Νίκολας Ράιτ «Η κυρία Κλάιν». Πρόκειται για μια προσωπικότητα υπαρκτή, τη Μέλανη Κλάιν, που υπήρξε ψυχολόγος με ειδίκευση στην παιδοψυχολογία. Λεπτομέρειες θα ανακοινώσουμε αργότερα. Αννίτα μου, σου εύχομαι ακόμα πιο πολλές επιτυχίες στην καριέρα σου!
0 Comments
Leave a Reply. |
APXEIO
February 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|