ΤΗΣ ΑΝΝΙΤΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ Πολλά είναι τα προβλήματα που καλούνται να αντιμετωπίσουν σήμερα οι μονογονείς, που στην πλειοψηφία τους είναι μητέρες που προσπαθούν να προσφέρουν μόνες στα παιδιά τους ότι καλύτερο μπορούν. Δυστυχώς, όμως, το κράτος και η κοινωνία δεν είναι δίπλα σε αυτές τις γυναίκες με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζουν την φτώχεια και την εξαθλίωση και τον κοινωνικό αποκλεισμό. Από τις 28.000 μονογονιούς σήμερα, μόνο οι 8.000 λαμβάνουν το επίδομα μονογονιού, το οποίο είναι 180 ευρώ το μήνα για κάθε παιδί, όπως δηλώνει στη συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα μας η Πρόεδρος του Παγκύπριου Συνδέσμου Μονογονεϊκών Οικογενειών και Φίλων, Αργεντούλα Ιωάννου. Στέλνει παράλληλα μήνυμα απόγνωσης στην οποία έχουν περιέλθει οι μονογονιοί που αντιμετωπίζουν μέχρι και πρόβλημα επιβίωσης. Καταγγέλλει δε ότι το κράτος δεν έχει επαρκώς στελεχωμένες τις υπηρεσίας κοινωνικής ευημερίας, δεν δίνει λύσεις στα μεγάλα προβλήματα και περίπου θεωρεί ενοχλητικές τις οικογένειες μονογονιών…
- Ποια είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν σήμερα οι μονογονεϊκές οικογένειες; Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μονογονεϊκές οικογένειες είναι πάρα πολλά και πολλαπλά. Τα κυριότερα που αντιμετωπίζει μια μεγάλη κατηγορία μονογονεϊκών οικογενειών είναι ζητήματα που έχουν να κάνουν με την ίδια την επιβίωση τους. Γνωρίζουμε ότι οι μονογονιοί είναι κυρίως γυναίκες. Μια γυναίκα μονογονιός, είναι πάρα πολύ δύσκολο να εργαστεί σε μια εργασία με κανονικά ή εκτεταμένα ωράρια αφού έχει και την φύλαξη των παιδιών της. Γνωρίζοντας ότι και οι δομές φροντίδας δεν καλύπτουν αυτά τα ωράρια που έχουν καθοριστεί τελευταίως με την πλήρη κατάργηση του ωραρίου καταστημάτων, συνεπώς εάν οι μονογονιοί δεν έχουν κάποια σταθερή εργασία, δεν έχουν επαγγελματικά προσόντα για να απασχοληθούν σε ώρες γραφείου και χρειαστεί να εργαστούν σε ώρες καταστημάτων ή φούρνων, είναι εξαιρετικά δύσκολο εάν δεν έχουν κάπου να αφήσουν τα παιδιά τους για να εργαστούν. Επίσης να πω ότι αυτές οι γυναίκες που δεν μπορούν να εργαστούν γι’ αυτούς τους λόγους, δεν καλύπτεται το ελάχιστο επίπεδο διαβίωσης τους, από το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα αφού δεν υπάρχει άλλος θεσμός για να στηρίζει εισοδηματικά τους μονογονιούς, εκτός από το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα και το επίδομα μονογονιού. -Το παίρνουν όλοι το επίδομα; Θέλω να πω ότι ενώ υπάρχουν στοιχεία ότι οι μονογονιοί στην Κύπρο πρέπει να είναι γύρω στις 26.000 με 28.000 ίσως και 30,000 αφού το 2012 ήταν 23.000, σύμφωνα με έρευνα του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου Ισότητας. Εντούτοις, μόνο 8.000 μονογονιοί, περίπου, λαμβάνουν το επίδομα μονογονιού, το οποίο είναι 180 ευρώ το μήνα για κάθε παιδί. Αυτό το επίδομα το παίρνουν όλοι οι μονογονιοί είτε άντρες είτε γυναίκες που έχουν την φύλαξη των παιδιών τους, ανεξάρτητα εάν εργάζονται ή όχι και αυτό θεωρήθηκε από την αρχή σαν ένα έξτρα εισόδημα στην μονογονεϊκή οικογένεια για να καλύπτει την απουσία δεύτερου εισοδήματος στο σπίτι. Άρα οι μονογονιοί οι οποίοι δεν έχουν άλλο εισόδημα και δεν μπορούν να εργαστούν για χίλιους δύο λόγους, παίρνουν μόνο αυτό το επίδομα. Εάν αιτηθούν για ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα και θεωρηθούν ότι πληρούν τις εισοδηματικές προϋποθέσεις και δεν έχουν περιουσία πάνω από 1000 ευρώ θα λαμβάνουν 480 ευρώ για την μάνα και 140 ευρώ για το κάθε παιδί, κάτω των 14. Από αυτό το εισόδημα του ΕΕΕ , θα αποκοπεί και το επίδομα μονογονιού και η διατροφή εάν παίρνουν. Για παράδειγμα, εάν μια γυναίκα παίρνει διατροφή από τον πατέρα 300 ευρώ, η διατροφή αυτή και το επίδομα μονογονιού ( για δυο παιδιά 360 ευρώ) θα αφαιρεθούν από το ΕΕΕ με αποτέλεσμα, να παίρνει ένα ελάχιστο ποσό ή και καθόλου καμιά φορά ή να της μένει ένα μικρό ποσό για να καλύψει το ενοίκιο. Έχουμε μονογονιούς που ενοικιάζουν σπίτι, ή που είναι στα πρόθυρα εκποιήσεων των κατοικιών τους και πραγματικά βρίσκονται σε απόγνωση και αβοήθητες. Δεν παίρνουν καμιά βοήθεια από το κράτος ή νομική αρωγή για να στηρίξουν τα δικαιώματα τους στα δικαστήρια. - Τι γίνεται με αυτές τις οικογένειες, πως αντιμετωπίζει ο Σύνδεσμος σας αυτά τα προβλήματα; Εμείς ως Σύνδεσμος, παίρνουμε μια ελάχιστη χορηγία από το κράτος, από την οποία δεν μπορούμε να καλύψουμε τα έξοδα λειτουργίας μας ώστε να μπορούμε να προσφέρουμε βοήθεια στον κόσμο και πολλές φορές βρίσκουμε απέναντι μας το Γραφείο Ευημερίας απειλώντας ότι θα μας κόψει την χορηγία παρά την τεράστια δουλειά που κάνουμε. Έχουμε υποβάλει πολλές φορές υπομνήματα και στην Επίτροπο Ισότητας - αφού οι πλείστες μονογονιοί είναι γυναίκες- και στην Υπουργό Εργασίας αφού τα επιδόματα και το ελάχιστο εγγυημένο, εμπίπτουν στην αρμοδιότητα της αλλά και στην Βουλή. Έχουμε ζητήσει σημαντικές τροποποιήσεις της νομοθεσίας του επιδόματος μονογονιού και επίσης του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος ώστε εάν μια μονογονιός είναι δικαιούχος του ελάχιστου εγγυημένου, τουλάχιστο το μονογονοεικό επίδομα και η διατροφή να μην αφαιρούνται από τα ποσά του ελάχιστου εγγυημένου, διότι ως αποτέλεσμα αυτών των αφαιρέσεων, τελικά δεν παίρνουν καμία άλλη επιπρόσθετη στήριξη και καλούνται να ζήσουν με εκείνα τα 360 ευρώ. Δεν έχουμε καμία ανταπόκριση από τις κρατικές υπηρεσίες. Έχουμε ζητήσει όπως οι μονογονιοί που συμβιώνουν σε σχέση να μην τους αποκόπτεται το επίδομα μονογονιού αφού αυτή η ρύθμιση παραβιάζει και την ιδιωτική ζωή των μονογονιών αλλά πλήττει και τα παιδιά .Έχουμε ζητήσει όπως το επίδομα μονογονιού να το παίρνουν οι μονογονιοί αμέσως μόλις βρεθούν σε διάσταση, που είναι η πιο δύσκολη περίοδος, μέχρι να βρουν τα πόδια τους στην νέα μορφή οικογένειας. Δυστυχώς προσκρούουμε στην έντονη αντίδραση της Υπουργού ότι θα προσβάλει τέτοια νομοθετήματα ότι παραβιάζουν τον προϋπολογισμό του κράτους ενώ η ίδια δεν τα καταθέτει στη Βουλή. Πρόσφατα έχετε δει και εσείς μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, την τραγική και ακραία περίπτωση μονογονιού, η οποία «πετάχτηκε» από τις Υπηρεσίες Κοινωνικής ευημερίας σε γηροκομείο με το ανήλικο παιδί της, 16 χρονών και παρόλο που η Υπουργός δήλωσε ότι θα βοηθήσει την οικογένεια και τη μετακίνησε με οδηγίες της σε ξενοδοχείο, και δήλωσε ότι θα καλύψει τα έξοδα στέγαση της, εντούτοις δεν επιλύονται τα προβλήματα με πυροσβεστικές και σπασμωδικές κινήσεις Ζητούμε συνάντηση με την Υπουργό επειδή αυτή η περίπτωση, αποτελεί μόνο την κορυφή του παγόβουνου. Έχουμε άλλες τόσες εκατοντάδες περιπτώσεις τραγικών καταστάσεων με μονογονιούς που επικοινωνούν με τον Σύνδεσμο οι οποίοι ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας, σε εξαθλίωση αβοήθητοι από το κράτος. Υπάρχουν περιπτώσεις που δεν έχουν να πάρουν γάλα και ψωμί για τα παιδιά τους, που δεν έχουν να πληρώσουν το ρεύμα , που δεν έχουν χρήματα για τα αναγκαία σχολικά είδη και φροντιστήρια των παιδιών και πραγματικά βρίσκονται σε απόγνωση. - Ποιος είναι ο ρόλος του Γραφείου Ευημερίας στις περιπτώσεις αυτές; Το Γραφείο Ευημερίας έχει αποστασιοποιηθεί από τον παραδοσιακό του ρόλο και οι άνθρωποι έχουν γίνει ένας αριθμός στο ηλεκτρονικό σύστημα του ΕΕΕ. Δεν ενδιαφέρονται που ζεις, εάν ζεις στον δρόμο ή σε ένα μπουντρούμι γηροκομείου. Οι φτωχοί άνθρωποι και οι μονογονιοί αντιμετωπίζονται σαν «ενοχλητικοί», σαν βάρος για το κράτος. Εμείς ζητούμε λύσεις συλλογικές, ζητούμε επανασύσταση των υπηρεσιών κοινωνικής ευημερίας, ώστε να υπάρχει πραγματική και ουσιαστική στήριξη και όχι απλή οικονομική στήριξη των μονογονιών, την οποία δεν υποτιμούμε πόσο αναγκαία είναι μέχρι να σταθεί μια μονογονιός στα πόδια της. Γι’ αυτό ζητούμε πολιτικές ένταξης των μονογονιών στην εργασία. Δεν ζητάμε μακροπρόθεσμα επιδοματοποίηση, αυτών των γυναικών, ζητούμε πολιτικές στήριξης τους, ώστε να μπορούν να ενταχθούν στην εργασία και να εργάζονται σε ωράρια που να μπορούν να κρατούν και την φύλαξη των παιδιών τους, ή να γίνουν αντίστοιχές δομές φροντίδας που να μπορούν να κρατούν τα παιδιά τους, στα εκτεταμένα ωράρια που καλούνται να εργαστούν σήμερα. Αυτές οι πολιτικές είναι απαίτηση και της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Πόσες νέες περιπτώσεις έρχονται καθημερινά στο γραφείο σας; Η λειτουργός μας, η οποία χειρίζεται αυτές τις υποθέσεις μπορεί να έχει και 50 τηλεφωνήματα την ημέρα. Επίσης σε περίοδο που θα καταβληθεί το επίδομα του μονογονιού και καθυστερεί να δοθεί από τις αρμόδιες υπηρεσίες, μπορεί να έχουμε το φαινόμενο των εκατοντάδων τηλεφωνημάτων μέχρι αργά το βράδυ. Επίσης, ο κόσμος έχει εξοικειωθεί με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και μας στέλνει inbox στο messenger του Συνδέσμού, στην σελίδα του συνδέσμου. Επικοινωνούν μαζί μας και με αυτό τον τρόπο. Για παράδειγμα, πριν λίγες μέρες που έγινε η ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης γι’ αυτή την τραγική περίπτωση μονογονιού στο υπόγειο γηροκομείου, είχαμε πάνω από 4.000 μηνύματα inbox, τόσο από κόσμο που ήθελε να βοηθήσει όσο και από τους μονογονιούς που εξέφραζαν την αγανάκτηση τους, καθώς και άλλων περιπτώσεων που με την ευκαιρία της ανάρτησης μας, ζητούσαν επίσης βοήθεια. - Ποια η θέση της Υπουργού Εργασίας; Η αρμόδια υπουργός μας ζήτησε να υποβάλουμε λίστα με αυτές τις περιπτώσεις όμως θεωρώ ότι και να το κάνουμε δεν μπορούν να λύνονται πυροσβεστικά οι περιπτώσεις που έρχονται στον Σύνδεσμο. Εμείς δεν είμαστε το Γραφείο Ευημερίας, δεν είμαστε στελεχωμένοι για να αντιμετωπίσουμε τις ανάγκες αυτού του κόσμου. Εμείς ζητούμε στελέχωση των υπηρεσιών κοινωνικής ευημερίας. Να υπάρχουν λειτουργοί που θα απευθύνεται ο κόσμος και όχι να κλείνουν τις πόρτες και τα τηλέφωνα και να μην βρίσκουν καμία ανταπόκριση. Θα σας πω ένα άλλο παράδειγμα. Σε ένα χωριό της Λεμεσού, ο σύζυγος πήρε το τουρκοκυπριακό σπίτι και μένει με την φιλενάδα του. Η κοπέλα δεν έχει τα οικονομικά μέσα για να τον πάρει δικαστήριο και να του κάνει έξωση. Επικοινώνησε με την αντίστοιχη υπηρεσία διαχείρισης τουρκοκυπριακών υπηρεσιών και τους ενημέρωσε ότι αυτό το σπίτι είχε δοθεί για την οικογένεια -και εφόσον η γυναίκα έχει την φύλαξη των τριών παιδιών τους- δικαιούται το εν λόγω σπίτι. Σήμερα, η γυναίκα μένει στην κουζίνα ενός επίσης τούρκικου σπιτιού στο ίδιο χωριό με τους γονείς της σε άθλιες συνθήκες. Η υπηρεσία διαχείρισης τουρκοκυπριακών υπηρεσιών δεν έκανε τίποτα απολύτως για να τον μετακινήσει, ούτε για να τους δώσει άλλη αντίστοιχη στέγη. Το Γραφείο Ευημερίας την επισκέφθηκε μια φορά μετά από έξι μήνες που τους το ζήτησε επανειλημμένα και της εισηγήθηκε ως λύση του προβλήματος, να πηγαίνει έξω από το σπίτι με τα ανήλικα παιδάκια και να… φωνάζουν μέχρι να φύγει από το σπίτι ο πατέρας. Αυτό είναι ένα πολύ χαριστικό παράδειγμα ότι ούτε οι ίδιοι οι λειτουργοί δεν έχουν ούτε συγκροτημένες λύσεις, ούτε συστηματική παρακολούθηση των προβλημάτων ούτε και ενδιαφέρον να επιλύσουν τα προβλήματα. Κανένας λειτουργός δεν προσπάθησε να δώσει λύση και να βρει ένα σπίτι για να στεγάσει αυτή την οικογένεια που έχει τρία ανήλικα παιδάκια, να προσπαθήσει να της βρει μια δουλειά για να μπορέσει να επανενταχθεί στην κοινωνία. Αυτό είναι το δικό μας όραμα για την μονογονεϊκή οικογένεια όπου και οι γονείς και τα παιδιά πρέπει να έχουν την ίδια πρόσβαση στην ευημερία και στα κοινωνικά αγαθά. -Δεν υπάρχει στήριξη από το κράτος; Υπάρχει μια κατάσταση αναλγησίας από το κράτος. Όπως είπα και πιο πάνω μας ονομάζουν ευάλωτη ομάδα ως θέμα «συμπάθειας» και « ασθένειας» αλλά μας θεωρούν ενοχλητικές για το κράτος. Δεν υπάρχουν δομές κοινωνικής στήριξης. Δεν υπάρχουν μηχανισμοί προστασίας. Δεν υπάρχει εξατομικευμένη προσέγγιση και στήριξη. Δεν υπάρχει νομική αρωγή για την διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους. Δεν υπάρχουν κοινωνικοί λειτουργοί που να παρακολουθούν και να στηρίζουν τις οικογένειες, με αποτέλεσμα να είναι πεταμένες από την κοινωνία και να φτάνουμε σε περιπτώσεις όπου αυτές οι γυναίκες βρίσκονται πια σε κοινωνικό και οικονομικό αποκλεισμό και ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας. Και να θυμόμαστε ότι η φτώχεια είναι η σοβαρότερη μορφή βίας γιατί είναι μόνιμη, καθημερινή και ασκείται επί όλων των βασικών κοινωνικών δικαιωμάτων του ανθρώπου. Οι εικόνες αυτές μας προκαλούν θλίψη και οργή. Μια κοινωνία κρίνεται από το επίπεδο ευημερίας των ανθρώπων και όχι από τις επιχειρήσεις «διάσωσης» των τραπεζών. Δυστυχώς, πρόσφατες μελέτες που δημοσιευτήκαν στους δείκτες φτώχειας φαίνεται η Κύπρος πάει... πάρα πολύ «καλά». Δηλαδή παρουσιάζουμε τους υψηλότερους δείχτες φτώχειας και οι δείχτες φτώχειας δεν είναι αριθμοί, είναι άνθρωποι και οι γυναίκες των ευάλωτων ομάδων, είναι πιο ευάλωτες στην φτώχεια. Αυτό είναι μια διαπίστωση από όλες τις εκθέσεις και από την Επιτροπή παρακολούθησης της Διεθνούς Σύμβασης για την Εξάλειψη όλων των Διακρίσεων σε βάρος των Γυναικών ( CEDAW) που καθιστά την Δημοκρατία υπόχρεη να πάρει μέτρα για να στηρίξει τις ευάλωτες ομάδες γυναικών. Δυστυχώς μέχρι σήμερα δεν έχουμε δει αντίστοιχες πολιτικές και προγράμματα στήριξης παρόλο που τέτοιες δράσεις λεκτικά εντάσσονται στα εκάστοτε σχέδια για την ισότητα ανδρών και γυναικών. Μελέτη του Εθνικού Μηχανισμού για τα Δικαιώματα της Γυναίκας για τις συνέπειες του διαζυγίου στις γυναίκες δεν έχει δημοσιευτεί. Έχουμε καλέσει την Υπουργό Eργασίας σε συνάντηση και της έχουμε απευθύνει τις τελευταίες μέρες ερωτήματα μέσα από την σελίδα μας στο Facebook: Ποιες είναι οι πολιτικές και ποιες είναι οι πρόνοιες στους προϋπολογισμούς για στήριξη αυτών των μονογονιών; Αναμένουμε συνάντηση με την Yπουργό, αναμένουμε και την εφαρμογή συγκροτημένων και άμεσων μέτρων για ουσιαστική επιδοματική και κοινωνική στήριξη των μονογονιών, ώστε να ζουν με ανθρώπινη αξιοπρέπεια σαν ισότιμοι πολίτες του τόπου μας.
0 Comments
Leave a Reply. |
APXEIO
February 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|