ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ Μετά και το ναυάγιο των συνομιλιών στο εθνικό μας θέμα και υπό το φως των πληροφοριών περί ανοίγματος της περίκλειστης πόλης της Αμμοχώστου, ήλθε η ώρα να ζητήσουμε έντονα από τα Ηνωμένα Έθνη να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Αυτά υπογράμμισε σε συνέντευξή του στη «ΜΑΧΗ» ο Δήμαρχος της κατεχόμενης πόλης Αλέξης Γαλανός, ο οποίος πρόσθεσε ότι τα Η.Ε. πρέπει να εφαρμόσουν τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας (550 και 789) που λένε για παράδοση της πόλης στην ευθύνη των Η.Ε. Ο κ. Γαλανός επανέλαβε ότι τα όσα κυκλοφόρησαν είναι μπλόφα της τουρκικής πλευράς και πρόσθεσε ότι είναι η στιγμή να ξαναφέρουμε το θέμα προτεραιότητας της Αμμοχώστου με βάση τις αποφάσεις του Σ.Α.
Επιστροφή στην Αμμόχωστο μπορεί να γίνει αποδεκτή, δήλωσε ο Δήμαρχος, μόνο στα πλαίσια των ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας, αλλά ξεκαθάρισε ότι δεν υπάρχει τίποτα τώρα και είναι παιχνίδια τακτικής των Τούρκων. Πάντως άδραξε την ευκαιρία να καλέσει όσους χρησιμοποιούν δήθεν Αμμοχωστοποίηση του Κυπριακού για να πλήξουν το λαό της Αμμοχώστου, να το βουλώσουν. Ποια είναι η θέση του στο θέμα και ποια θεωρεί ότι ήταν η μοναδική ευκαιρία στα 43 χρόνια που πέρασαν για επιστροφή στην βουβή πόλη… - Στην επικαιρότητα βρίσκεται πάλι θέμα ανοίγματος της περίκλειστης πόλης της Αμμοχώστου. Έχετε δηλώσει πρόσφατα ότι είναι παιχνίδια της τουρκικής πλευράς τα όσα είδαν το φως της δημοσιότητας στον τουρκικό Τύπο. «Από την πρώτη στιγμή είπα ότι κατά την άποψη μου είναι μια κίνηση τακτικής. Χρησιμοποίησα τη λέξη μπλόφα, για να μην χρησιμοποιών βαριές εκφράσεις γιατί κάποιοι ενοχλούνται. Είναι ένας ελιγμός με τον οποίο κατά κάποιο τρόπο δοκιμάζουν τις αντιδράσεις μας και τις αντοχές της πλευράς μας. Βλέπω ότι στις τελευταίες δηλώσεις όσο ο Ακιντζί, όσο και ο Ναμί, ξεκαθαρίζουν ότι δεν υπάρχει τέτοιο ενδεχόμενο. Είναι άλλα τα σχέδια. Θέλουν να κρατούν την Αμμόχωστο σαν διαπραγματευτικό χαρτί. Η άποψη μου είναι ότι ούτε είναι επιθυμητό, ούτε είναι εφικτή η επιστροφή υπό τ/κ διοίκηση. Όσον αφορά το επιθυμητό, λέμε ότι δεν πρόκειται να γυρίσουν οι Αμμοχωστιανοί, τουλάχιστον στην πλειοψηφία τους, κάτω από τις σημερινές συνθήκες και για λόγους αρχής και για λόγους αναγνώρισης του απέναντι μορφώματος. Αλλά και για λόγους πρακτικούς δεν μπορεί να υπάρξει οποιαδήποτε ανάπτυξη χωρίς να υπάρχει υποδομή, κάτι που θα πάρει αρκετά μεγάλο διάστημα για να ξανακτιστεί η Αμμόχωστος. Από ποια κεφάλαια, πώς θα υπάρξουν επενδύσεις κάτω από τέτοιες συνθήκες κλπ. Κατά συνέπεια ένα ενδεχόμενο δεν το βλέπω να συμβαίνει, ούτε πρόκειται σαν Δήμος Αμμοχώστου, κι έχουμε ομόφωνη απόφαση, να γίνει αποδεκτό. Να έλθουμε τώρα στη θετική πλευρά. Εμείς βλέπουμε την επιστροφή της Αμμοχώστου και δεν πρέπει ποτέ να διαγράψουμε γιατί διαγράφουμε και ολόκληρο το κυπριακό πρόβλημα, μέσα από τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας 550 και 789. Να μην αναφερθώ και στη β΄ συμφωνία κορυφής, στο ε΄ σημείο που είναι ξεκάθαρη η υποχρέωση της επιστροφής της Αμμοχώστου μόλις άρχιζαν συνομιλίες στο συνταγματικό και εδαφικό. Για να μην αναφερθώ και σε μια παγκόσμια ετυμηγορία για το θέμα της Αμμοχώστου από ψηφίσματα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, από εκθέσεις προόδου για την Τουρκία, αποφάσεις του Συμβουλίου της Ευρώπης και άλλα. Αν πραγματικά θέλουμε να έχουμε ελπίδες επιστροφής της Αμμοχώστου θα πρέπει να παραμείνουμε στα αυστηρά πλαίσια των Η.Ε. Αν ξεφύγουμε απ΄ αυτά, υπάρχει πολύ μεγάλος κίνδυνος να χρησιμοποιηθεί οποιαδήποτε άλλη απόφαση σαν παγίδα για τον τελικό εποικισμό και να γίνει κάτι παρόμοιο που γίνεται στη Μόρφου». -Τα δημοσιεύματα είχαν συνδέσει το άνοιγμα της Αμμοχώστου με την απόφαση για επιστροφή Μαρωνιτών στα κατεχόμενα χωριά τους. «Δεν πρέπει κι εμείς να δείχνουμε τόσο μεγάλο πανικό. Πρέπει να είμαστε πιο ψύχραιμοι. Αν κάθε φορά υπάρχει ένα δημοσίευμα να μην αντιδρούμε σπασμωδικά και προληπτικά. Χρειάζεται ψυχραιμία». -Ο Ακιντζί δήλωσε τελευταία ότι δεν υπάρχει απόφαση να ανοίξει η Αμμόχωστος και συνέδεσε το θέμα με παλαιότερη πρόταση του για απόδοση της πόλης στα Η.Ε με άνοιγμα του παράνομου αεροδρομίου της Τύμπου σε διεθνείς πτήσεις και άνοιγμα του λιμανιού της Αμμοχώστου. Πώς το σχολιάζετε; «Εγώ καταλαβαίνω τον πόνο πολλών συμπολιτών μας. Τον αντιλαμβάνομαι και συμμετέχω σε αυτό τον πόνο. Και αυτός ο πόνος δεν συνδέεται μόνο με τα 43 χρόνια, διάστημα στο οποίο πολύς κόσμος πέθανε με αυτή ην πικρία και ζούμε στις τελευταίες γενιές των Μοϊκανών. Συνδέεται και με τις μεγάλες αδικίες που έχουν γίνει σε αυτό τον τόπο. Και το γεγονός ότι χρησιμοποιήθηκε το θέμα της τουρκικής εισβολής και κατοχής για διαπλοκές, απότομο πλουτισμό και αδικίες σε βάρος του προσφυγικού κόσμου. Γι΄ αυτό λέω κατανοώ πλήρως την απογοήτευση του κόσμου σε αυτό το θέμα. Όμως, από την άλλη πλευρά δεν μπορούμε να δεχθούμε αυτό τον εκβιασμό, ο οποίος έχει σχέση με την αναγνώριση του παράνομου μορφώματος και υποβάθμιση της κρατικής μας οντότητας που είναι το πιο δυνατό μας χαρτί. Τα ζυγίζουμε αυτά τα πράγματα. Κι αν υπάρχει ένας λόγος που με πάρα πολλή δυσκολία επαναδιεκδίκησα τη θέση του Δημάρχου είναι διότι έχω όλη την εικόνα μπροστά μου. Πρέπει να διεκδικήσουμε όσος καιρός χρειάζεται, αλλά δεν μπορούμε να δεχθούμε πράγματα που δεν θα οδηγήσουν πουθενά. Καμιά φορά ο πόνος και η αδικία μπορεί να τυφλώσει και να τιμωρήσουμε τους ίδιους τους εαυτούς μας». -Ο χρόνος λέτε δεν θα πρέπει να είναι εμπόδιο στις θέσεις μας. «Ο χρόνος δυστυχώς φθείρει. Κι ο χρόνος οδηγεί στην απελπισία, ιδιαίτερα όταν εμείς οι ίδιοι άλλα λέμε, άλλα εννοούμε κι άλλα κάνουμε. Κι έχει επισυμβεί πράγματι μια μεγάλη αδικία σε βάρος του προσφυγικού κόσμου. Αυτό, επαναλαμβάνω, δεν σημαίνει ότι όλος αυτός ο πόνος και η απελπισία πρέπει να μας οδηγήσουν σε αποφάσεις που θα καταστούν στο τέλος σε βάρος των παιδιών μας. Νομίζω έγινα κατανοητός. Αλλά να πω ακόμη κάτι: Δεν μπορώ και δεν έχω το δικαίωμα να αφαιρέσω κανένα ανθρώπινο δικαίωμα, ούτε εξασκήσω πνευματική τρομοκρατία σε αποφάσεις συμπολιτών μου, αν συμβεί οτιδήποτε και πάρουν οποιαδήποτε απόφαση. Ο καθένας αντιλαμβάνεται νομίζει και τα δικαιώματα και τις ευθύνες του. Από την άλλη, θέλω να το επαναλάβω, έχω κι εγώ τις δικές μου ευθύνες και έχω κι εγώ την άποψη μου. Κατά συνέπεια επειδή βλέπω διάφορα πράγματα και διάφορες αντιδράσεις, εγώ σέβομαι τις απόψεις κάποιων-δικαίωμα τους- αλλά πρέπει να σεβαστούν και να ακούσουν τις απόψεις του Δημάρχου». -Υπάρχει κάποια οργανωμένη αντίδραση ή είναι μεμονωμένες περιπτώσεις; «Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που λένε ‘βαρεθήκαμε τους πολιτικούς’, ‘εμείς θέλουμε να πάμε στα σπίτια μας’, ‘το κράτος τι έκανε για εμάς’. Εντάξει, εγώ δεν είμαι το κράτος. Κι εγώ θεωρώ τον εαυτό μου μέσα στους αδικημένους της εισβολής. Πολλοί άνθρωποι πρόσφυγες, υπέστησαν πολλά από πολλούς. Δεν σημαίνει αυτό πρέπει να επηρεάσει τη σωστή μας κρίση την ώρα που πρέπει. Όμως θέλω εδώ να προσθέσω κάτι. Δεν υπάρχει τέτοια πρόταση και πρέπει να τονιστεί από την εφημερίδα σας το παρακάτω: Αυτό το θέμα μας δίνει την ευκαιρία αυτή τη στιγμή με το ναυάγιο των συνομιλιών, να ξαναφέρουμε έντονα το θέμα της προτεραιότητας της Αμμοχώστου. Μέσα στα πλαίσια τα οποία ανέφερα. Είναι η ώρα που πρέπει να επιμένουμε στα Η.Ε, τα οποία έχουν αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Η τουρκική πλευρά, διότι η Αμμόχωστος κατέχεται από τουρκικά στρατεύματα, να παραδώσει την πόλη στα Η.Ε. σαν πρώτο βήμα με βάση τα ψηφίσματα 550 και 789. Το μήνυμα που στέλλει ο Δήμαρχος και το Δημοτικό Συμβούλιο, ελπίζω να βουλώνει επιτέλους τα στόματα κάποιων αστείων εκμεταλλευτών σε αυτό τον τόπο που χρησιμοποίησαν δήθεν την Αμμοχωστοποίηση του κυπριακού για να πλήξουν το λαό της Αμμοχώστου. Να σταματήσει το παραμύθι της Αμμοχωστοποίησης από κάποιους επιτήδειους, λαϊκούς ή ιεράρχες». -Συναντηθήκατε με την κυβέρνηση σαν Δήμος. Προκύπτει κάτι που σας ανέφεραν; «Η κυβέρνηση ετοίμασε ένα έγγραφο με όλα τα νομικά σημεία και με βάση τη διεθνή νομιμότητα, για το οποίο βοηθήσαμε κι εμείς στην ετοιμασία του, και θα το δώσει όπου πρέπει. Η κυβέρνηση θα κινηθεί στα πλαίσια του Συμβουλίου Ασφαλείας, τον μονίμων και μη μελών του Σ.Α. αλλά και του ευρωπαϊκού παράγοντα., Όλοι αυτοί πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Και Συμβούλιο Ασφαλείας και Ευρώπη έχουν ευθύνες όσον αφορά την Κύπρο. Η Κύπρος είναι ένα μέρος της Ευρώπης κι αυτή τη στιγμή κατέχεται από μια χώρας η οποία κτυπά την πόρτα της Ευρώπης. Η Ευρώπη κρατά ως τώρα μια θέση πολύ ευγενική πάνω σε αρχές, αλλά έχει πολλά άλλα προβλήματα με την Τουρκία. Πρέπει να είναι αποφασιστική όσον αφορά στο θέμα των τουρκικών στρατευμάτων, τα οποία κατέχουν μέρος της Ευρώπης αλλά και στο θέμα των εγγυήσεων. Δηλαδή η Τουρκία θέλει να εγγυάται την Ευρώπη»; -Υπάρχει από την άλλη η απόφαση για άνοιγμα της παραλίας της Αμμοχώστου εντός περιφραγμένης πόλης. Αυτό ίσως είναι ένα προμήνυμα των τουρκικών προθέσεων; «Κι αυτό είναι παράνομο. Ανεπίσημα θα την άνοιγαν, όπως έμαθα πριν μερικά χρόνια. Το μέρος εκείνης της παραλίας που είναι παράλληλα με το οδόφραγμα είναι μέρος της περίκλειστης περιοχής. Πρέπει κι εμείς να δούμε ότι τα οδοφράγματα αποτελούν μέτρο οικοδόμησης εμπιστοσύνης. Αν το άνοιγμα των οδοφραγμάτων θα χρησιμοποιηθεί απλώς για εκμετάλλευση από την άλλη πλευρά, πρέπει να το προσέξουμε και να κάνουμε εκείνο που πρέπει. Να πούμε ότι ο Δήμος Αμμοχώστου, πέραν από να διαμαρτυρηθεί, πέραν από του να δει πρέσβεις, να πάει στο εξωτερικό, δεν μπορεί να κάνει κάτι άλλο. Τους χειρισμούς τους κάνει το κράτος. Και κράτος δεν είναι μόνο η κυβέρνηση, είναι και τα πολιτικά κόμματα. Κάπου το θέμα Αμμοχώστου, το αφήσαμε τον τελευταίο καιρό»… -Αυτό θα έλεγα. Έπαψε να είναι προτεραιότητα στις διαπραγματεύσεις; «Κοιτάξτε να δείτε. Κάπου στην προσπάθεια να ακολουθήσουμε ένα fast track, όπως λένε, δηλαδή γρήγορο δρόμο για λύση, το θέμα Αμμοχώστου έμεινε πίσω. Όταν χάσεις κάτι που σου ανήκει, σου το παίρνουν οι άλλοι. Όταν δεν διεκδικείς κάτι, το διεκδικούν άλλοι. Και δεν κάνω κριτική σε κανένα. Ίσως κι εμείς έπρεπε να φωνάξουμε παραπάνω, αλλά δεν θέλαμε να δημιουργήσουμε θέματα και να λένε ‘οι Βαρωσιώτες την ώρα που πάμε για λύση φωνάζουν για τον εαυτό τους;’». -Στα 43 τόσα χρόνια προσφυγιάς βλέπετε να υπήρξε πραγματική ευκαιρία για επιστροφή της κατεχόμενης πόλης; «Μάλιστα. Το βλέπω κι είχαν πάρει θέση τότε. Το Αμερικανο-βρετανο-καναδικό σχέδιο το 1978. Το οποίο δεν ήταν για να μας επιβάλουν δυτική λύση. Ήταν το αντάλλαγμα για την άρση του εμπάργκο εναντίον της Τουρκίας. Και τότε, επί προεδρίας στις ΗΠΑ Κάρτερ, δόθηκαν δυο ανταλλάγματα για να αρθεί το εμπάργκο. Να δίνεται στρατιωτική βοήθεια σε Τουρκία-Ελλάδα σε αναλογία 7 προς 10 και το σχέδιο αυτό που προνοούσε ότι με το ξεκίνημα των συνομιλιών, χωρίς να περιμένουμε το αποτέλεσμα, να άνοιγε η Αμμόχωστος. Και τότε, το 1978 μιλούσαμε για ολόκληρη την Αμμόχωστο κι όχι το περίκλειστο τμήμα που μιλάμε σήμερα. Και μιλούσαμε για εποικισμό όχι πάνω από 5000. Τότε ανακατώσαμε το «ψυχρό πόλεμο» και χάθηκε η ευκαιρία. Τότε τρεις άνθρωποι διαφώνησαν στο ΔΗΚΟ. Αυτοί ήταν οι Αλέκος Μιχαηλίδης, Νίκος Ρολάνδης και ο υποφαινόμενος. Και παραπέμπω σε όσους δεν είναι σίγουροι γι΄ αυτά που λέω σε ολοσέλιδο τίτλο, εγώ δεν ήμουν Δήμαρχος τότε, ήμουν βουλευτής, για τη δική μου θέση στην εφημερίδα «Αμμόχωστος» που εξέδιδε ο Νίκος Φαλάς. Δεν βλέπω να υπήρχε άλλη πραγματική ευκαιρία». -Συμπληρώνονται στις 14 Αυγούστου 43 χρόνια από την κατάληψη της από τους Τούρκους. Φέτος τι θα κάνετε με τις επετειακές εκδηλώσεις μνήμης της κατεχόμενης πόλης; «Επειδή παρατηρούμε ότι στις 14 Αυγούστου πολύς κόσμος απουσιάζει σε διακοπές, και δεν μπορούμε να έχουμε απαίτηση από τον κόσμο να μην κάνει διακοπές-πάντως εμείς δεν θα κάνουμε τις μέρες εκείνες- θα κάνουμε τη μεγάλη αντικατοχική εκδήλωση αργότερα. Στις 14 Αυγούστου θα συνεδριάσει το Δημοτικό Συμβούλιο στη Δερύνεια και θα κάνουμε κάτι που πρώτη φορά γίνεται. Θα γίνει ανοικτή συζήτηση, στην οποία έχει δικαίωμα ο οποιοσδήποτε να εκφράσει απόψεις στα πλαίσια της ευπρέπειας. Κι είναι καλύτερα να έλθουν να πουν τις απόψεις τους, να τις ακούσουμε όλοι παρά να γράφουμε διάφορα στα facebook. Θα γίνει επίσης παράδοσης ψηφίσματος στα Η.Ε. Στις 7 Οκτωβρίου θα γίνει ολοήμερη εκδήλωση στην παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας».
0 Comments
Leave a Reply. |
APXEIO
February 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|