Ομολογώ ότι δεν περίμενα ποτέ η Ελλάδα να φτάσει σε αυτό το κατάντημα, μας είχε πει ο αείμνηστος Χάρρυ Κλυνν, όταν ήλθε στην Κύπρο πριν μερικά χρόνια. Ο Νίκος Θεοδώρου τον συνάντησε και ο εκλιπών μεγάλος κωμικός της Ελλάδας, που πέθανε πρόσφατα σε ηλικία 78 ετών, μίλησε για όλα. Δημοσιεύουμε τη συνέντευξη ως είδος μνημόσυνου για τον πολυτάλαντο Κλυνν. Έσυρε τα εξ αμάξης στους πολιτικούς, παλιούς και νεότερους που οδήγησαν την Ελλάδα στη σημερινή κατάσταση. «Τέτοιο κακό δεν γνώρισε ποτέ η Ελλάδα και γίναμε όπως ήταν η Αλβανία και η Βουλγαρία το 1940», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Σαμαράς και Βενιζέλος ξεπέρασαν τον Γιωργάκη Παπανδρέου και οι δύο είναι εθνική συμφορά και κατάρα, δήλωσε. Το λάκκο όμως άνοιξε, όπως είπε, ο Ανδρέας Παπανδρέου, που υπήρξε ο άνθρωπος ο οποίος μας κατέστρεψε οικονομικά και ηθικά και οδήγησε μια ολόκληρη χώρα στο βούρκο και στην παρακμή. «Το κακό που μας έκανε δεν διορθώνεται με τίποτα. Θα χρωστάμε εμείς, τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας μέχρι το τέλος του κόσμου», υπογράμμισε. «Μαζί με τον Καραμανλή βαστάγανε από ένα φτυάρι μας ανοίγανε το λάκκο και μας βάζανε όλους μέσα»… Μίλησε για τα παιδικά του χρόνια στην Καλαμαριά και για μεγάλη αγάπη του, τον Απόλλωνα Καλαμαριάς που τον χαρακτήρισε το σπίτι του και η οικογένεια του. Μας είπε για το πώς έγινε γνωστός, τι και ποιοι τον βοήθησαν. Ακολουθεί η συνέντευξη που παραχώρησε στο Νίκο Θεοδώρου: -Το Χάρρυ Κλυνν πως βγήκε, ποιος σας έδωσε αυτό το όνομα; Κάπου στα 1950, δέκα χρονών τότε, σκαρφαλώναμε τις μάντρες με τα προσφυγόπουλα της Καλαμαριάς και βλέπαμε καλοκαιρινό σινεμά. Εκεί άκουσα για πρώτη φορά για τον Έρολ Φλιν. Τα παιδιά τότε με φωνάζανε Κλυνν και αυτό μου έμεινε. Στη συνέχεια όμως ο βρώμικος Χάρι, Νίκο, υπήρξε η έμπνευση για το Χάρρυ Κλυνν. Ο χαρακτήρας δηλαδή του κορυφαίου Κλιντ Ίστγουντ όπου εμφανίστηκε στο σινεμά το 1970 ή 1971 δεν θυμάμαι ακριβώς, με τις περιπέτειες του επιθεωρητή Κάλαχαν που το έβλεπες όταν ήσουνα εσύ μικρό παιδάκι. Από Dirty Harry εγώ το έκανα Harry Clean. Καθαρά όλα όπως το άζαξ! -Με το Βασίλης Τριανταφυλλίδης το είχε σκάσει ο Καραμανλής το 1963 αν τα λέω σωστά… Αχ ο «εθνάρχης’» που ήτανε μικρός και ήθελε να γίνει μεγάλος και …μικρός έμεινε. Ναι, ναι έτσι είναι, το έσκασε γιατί υπήρξε δειλός σε όλη του την πολιτική πορεία. Δεν ήθελε να είναι δεύτερος. Δεν σεβάστηκε ποτέ το λαό, άρα δεν υπήρξε ποτέ δημοκράτης. Υπήρξε όμως μεγάλος οικολόγος διότι στις εκλογές του 1961 ψηφίζανε και τα δένδρα! Δικτατορικά κυβερνούσε και με κάτι περίεργους εκλογικούς νόμους που δεν υπήρχαν ούτε στις τριτοκοσμικές χώρες της Αφρικής. Πλειοψηφικό, τριφασικός νόμος που έβγαινες δεύτερος και είχες την απόλυτη πλειοψηφία και κυβερνούσες!!! Αυτά Νίκο πρέπει να τα πούμε, μόνο στην Ελλάδα γίνονται και πουθενά αλλού! -Τώρα πιάσαμε τα πολιτικά και αφήσαμε τα καλλιτεχνικά. Ώστε είναι αλήθεια για τις εκλογές του 1961 ότι ψηφίζανε τα δένδρα, οι πεθαμένοι και από πέντε-έξι φορές ο καθένας; Ναι βεβαίως, αλήθεια είναι. Στην Καλαμαριά μόνο ήξερα φίλο μου γείτονα που ήτανε με την ΕΡΕ και ψήφισε Καραμανλή δύο φορές στις εκλογές του 1961, μία στο ένα σχολείο και μία στο άλλο. Και το αστείο είναι ότι το έλεγε κιόλας! Φαντάσου τι έγινε στην υπόλοιπη Ελλάδα. Και βία υπήρξε και νοθεία υπήρξε. Και μη ξεχνάς τότε ότι εκείνη την εποχή στα χωριά άρχοντας ήτανε ο παπάς, ο δάσκαλος και ο χωροφύλακας. Ε, τα υπόλοιπα σε αφήνω να τα κρίνεις μόνος σου… Μια και ήρθε στη κουβέντα μας ο Καραμανλής και πριν μιλήσουμε για τους γονείς σας και τα παιδικά σας χρόνια, θα ήθελα να μου πείτε λίγα λόγια και για τον άλλον της παρέας τον Ανδρέα Παπανδρέου, ο άνθρωπος που έφερε την αλλαγή…! Ο μεγαλύτερος ψεύτης της Ελληνικής ιστορίας. Τι να θυμηθείς από τον Ανδρέα; Τα περήφανα νιάτα ή τα τιμημένα γηρατειά; Διέλυσε την οικονομία και μας υπερχρέωσε, προώθησε το λαϊκισμό και μας οδήγησε σε μία κρίση που δεν έχει επιστροφή. Για να διοριστείς τότε κάπου στο δημόσιο αν δεν είχες την πράσινη κάρτα δεν πήγαινες πουθενά. Καταστροφή υπήρξε το ΠΑΣΟΚ και έπρεπε να είχε τεθεί προ καιρού εκτός νόμου. Τι αλλαγή και τι να αλλάξει και τι να φέρει; Την καταστροφή έφερε ο Ανδρέας και όχι την αλλαγή. Πω, πω, πω, ο Ανδρέας που σήκωνε τα χέρια του στη πλατεία Συντάγματος και από κάτω όλοι παθαίνανε αμόκ χωρίς να πει ο Ανδρέας ούτε μία λέξη, ούτε μία λέξη. Από αυτό και μόνο να καταλάβεις πως φτάσαμε στο σημερινό κατάντημα. Ο νεοέλληνας θέλει να ακούει μόνο ωραία λόγια και τίποτε άλλο. Εγώ το λέω εδώ και πολλές δεκαετίες ότι θα ψηφίζω πάντα το κόμμα, όχι αυτό που υπόσχεται ότι θα μας λύσει όλα τα προβλήματα γιατί αυτό δεν πρόκειται να γίνει ποτέ, αλλά θα ψηφίζω το κόμμα που μας υπόσχεται ότι θα μας κάνει το λιγότερο κακό, και σε εμάς σε ατομικό επίπεδο, αλλά και σε συλλογικό, στην πατρίδα δηλαδή. Ο Ανδρέας Παπανδρέου λοιπόν υπήρξε ο άνθρωπος ο οποίος μας κατέστρεψε οικονομικά και ηθικά και οδήγησε μια ολόκληρη χώρα στο βούρκο και στην παρακμή. Το κακό που μας έκανε δεν διορθώνεται με τίποτα. Θα χρωστάμε εμείς, τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας μέχρι το τέλος του κόσμου. Αυτός μας άνοιξε το λάκκο. Μας έκανε μεγάλη ζημιά. Μαζί με τον Καραμανλή βαστάγανε από ένα φτυάρι μας ανοίγανε το λάκκο και μας βάζανε όλους μέσα. Υπήρξανε και οι δύο εγκληματίες οι οποίοι κατέστρεψαν μια περήφανη χώρα. Τον Ανδρέα όπως και όλους τους πολιτικούς τους θεωρώ συναδέλφους αλλά κακής ποιότητας και πάστας. Να αφήσουμε για λίγο τους πολιτικούς και θα επανέλθουμε στη συνέχεια. Θα ήθελα να μου πείτε λίγα λόγια για τα παιδικά σας χρόνια και για τους γονείς σας. Πως ζείτε και πως περνάτε; Τι αναμνήσεις έχετε; Γεννήθηκα λίγους μήνες πριν την έναρξη του πολέμου του 1940 στην ωραία Καλαμαριά. Οι γονείς μου ήταν Πόντιοι πρόσφυγες, ο Νίκος και η Κυριακή, η Κυριακίτσα η μάνα μου. Ο πατέρας μου ήτανε αγωνιστής κομμουνιστής, όχι όπως τους σημερινούς κομμουνιστές οι οποίοι μόνο κομμουνιστές δεν είναι. Επειδή υπήρχε φτώχεια μεγάλη τότε αναγκάστηκα να δουλεύω από πολύ μικρός. Έγινα κουλουράς και φυστικάς. Ευτυχώς ως παιδί έζησα τις αλάνες, τη γειτονιά, την ανθρωπιά και το σεβασμό προς τους γονείς και προς τους συνανθρώπους μας. Αυτό σήμερα δεν υπάρχει, πάει πέθανε. Τα παιδιά σήμερα γεννιούνται με ένα κομπιούτερ και ένα κινητό στο χέρι. Δεν μεγαλώνουνε και δεν απολαμβάνουν τα παιδικά τους χρόνια. Δεν ερωτεύονται πια και δεν αγαπάνε! Ερωτεύονται τους υπολογιστές. Εγώ κύριε Χάρρυ Κλυνν γεννήθηκα το 1970. Καστοριανός είμαι και ευτυχώς πρόλαβα τις αλάνες… Είσαι από τους τυχερούς Νίκο. Α, η ωραία Καστοριά που είχατε πάρει και το κύπελλο το 1980. Άλλες εποχές τότε. Οι νέοι σήμερα είναι οι μεγάλοι χαμένοι και φεύγουνε στο εξωτερικό για να ζήσουνε. Αυτό είναι έγκλημα που κάνουνε οι πολιτικοί μας. Δημοτικό και Γυμνάσιο πήγα στην Καλαμαριά και μετά πήγα στη Θεσσαλονίκη στο Πέμπτο Γυμνάσιο Αρρένων. Τότε όπως γνωρίζεις ήταν ξεχωριστά. Στην Καλαμαριά εμείς οι Πόντιοι ήμασταν φτωχοί και άνθρωποι της ζωής και του μόχθου. Αγωνιζόμασταν για να ζήσουμε, έτσι έκαναν και οι γονείς μου. Το 1947-48 στο δημοτικό στην Καλαμαριά ήταν ανέμελα τα παιδικά χρόνια. Διάβασμα και παιχνίδια. Στο σπίτι μας και στα χωράφια μαζευόμασταν όλα τα παιδιά και τους έπαιζα καραγκιόζη. Είχα ένα σεντόνι άσπρο, βάζαμε και δύο χαρτόκουτα ή τελάρα δεξιά και αριστερά και παίζαμε. Θυμάμαι ότι παίζαμε τους κλέφτες και αστυνόμους και όλοι μας κάναμε τους κλέφτες, τόσο φόβο είχαμε τους αστυνόμους που κανένα παιδί τότε δεν τον έκανε ούτε στα παιχνίδια. Ήταν για μας ο μπαμπούλας. Πως ήταν η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη τη δεκαετία του 1960; Δυστυχώς εγώ δεν τα έζησα και μου αρέσει πολύ να ακούω παλιές ιστορίες για μια Ελλάδα που δεν υπάρχει πια… Έζησα τη μισή δεκαετία του 1960 γιατί μετά έφυγα έξω για να βρω δουλειά και να ζήσω. Άλλος κόσμος, άλλοι άνθρωποι, άλλες πόλεις πιο ανθρώπινες. Έλεγες καλημέρα και σου λέγανε καλημέρα, ενώ τώρα δεν μιλάνε. Υπήρχανε αυλές, τα παιδιά παίζανε στις αλάνες και στα χωράφια ενώ τώρα είναι κλεισμένα μέσα σε ένα δωμάτιο με τους γονείς να αδιαφορούν. Δεν υπήρχε ο φόβος να σε κλέψουνε και κοιμόσουνα με ανοιχτές τις πόρτες ενώ τώρα έχουμε κάνει τα σπίτια μας φρούρια! Υπήρχανε δένδρα στους δρόμους και πλατείες ωραίες, τώρα η Αθήνα έγινε η πιο βρώμικη και απάνθρωπη πρωτεύουσα, η Θεσσαλονίκη διατηρεί ακόμα το ανθρώπινο της πρόσωπο. Δεν έγινε όπως η Αθήνα. Την Αθήνα ο Καραμανλής την κατέστρεψε και την έκανε τσιμεντούπολη. Ο Απόλλων Καλαμαριάς υπήρξε η μεγάλη σας αγάπη; Ο Απόλλων Καλαμαριάς ήταν και είναι το σπίτι μου και η οικογένεια μου. Είναι όλος ο ξεριζωμένος Ελληνισμός. Ποιος υπήρξε για εσάς ο αγαπημένος προπονητής; Ποιον συμπαθούσατε πιο πολύς Ο Νίκος ο Αλέφαντος γιατί είναι ντόμπρος και έχει ψυχή. Καρδιά λιονταριού έχει αυτός ο άνθρωπος και είναι από τους λίγους που γνωρίζουνε τα μυστικά της μπάλας. Ο λόγος του είναι συμβόλαιο. Δεν θέλει χαρτιά και υπογραφές ο Αλέφαντος. Αν σου πει ναι, είναι ναι, αν σου πει όχι, είναι όχι. Δεν φοβότανε τίποτε. Από τους τραγουδιστές ήτανε ο Στέλιος Καζαντζίδης; Ναι ο Στέλιος με τον οποίον βλεπόμασταν στην Καλαμαριά και πίναμε το κρασάκι μας. Ο Στέλιος ήταν η φωνή και η ψυχή της Ελλάδος. Κύριε Χάρρυ Κλυνν θα ήθελα να μου πείτε λίγα λόγια για τον Γιώργο Οικονομίδη. Αν δεν κάνω λάθος είναι ο άνθρωπος που σας ανέδειξες Ναι, είχα συμμετάσχει σε μια βραδιά ταλέντων όπου με είδε ο Οικονομίδης και μου πρότεινε να κατέβω στην Αθήνα. Ανέβηκα στη σκηνή και σάρωσα. Εμένα αυτό μου ήρθε λαχείο γιατί από μικρός ήθελα και έψαχνα να βρω τρόπους για να φύγω. Ο Οικονομίδης υπήρξε κάτι σαν δεύτερος πατέρας μου. Ήταν ο δάσκαλός μου για περίπου τρία χρόνια. Για εμάς τότε ο Οικονομίδης ήταν ο μεγάλος ήρωας εκείνης της εποχής. Υπήρξε σπουδαίος καλλιτέχνης όπου κυνηγήθηκε και αδικήθηκε πάρα πολύ. Δούλεψα μαζί του περίπου 3-4 χρόνια. Πως γίνατε γνωστός; Αυτό έγινε σιγά- σιγά διότι δούλευα στα κοσμικά κέντρα Κάστρο, Άλσος, Τροκαντερό και διάφορα άλλα. Αλλά πιο γνωστός έγινα στις αρχές του 1960 με τις ταινίες «Γάμος αλά Ελληνικά» και «τα 201 Καναρίνια». Όπως σου είπα ήθελα να φύγω γιατί με ενοχλούσε η ηθογραφία εκείνη την εποχή. Από μικρός δούλευα για να ζήσω και ούτε καν είχα στο μυαλό μου τη σκέψη να γίνω μεγάλος και διάσημος. Αυτό ήρθε σιγά -σιγά. Αφού να σκεφτείς όταν ήμουνα μικρός ήθελα να γίνω γιατρός. Πέρασα και στο Πανεπιστήμιο αλλά δεν πήγα ποτέ. Το 1965 έφυγα για Καναδά και Αμερική για λίγες μέρες για παραστάσεις και έμεινα σχεδόν δέκα χρόνια. Όταν γύρισα πίσω τρόμαξα όταν είδα την Ελλάδα. Εκεί γνώρισα και την Χαρίκλεια και στο Σικάγο παντρευτήκαμε. Όταν επέστρεψα έκανα εμφανίσεις σε Μπουάτ στη Πλάκα και έκανα σκληρή πολιτική και κοινωνική σάτιρα. Έχω δει δικές σας παλαιότερες συνεντεύξεις όπου μιλάτε με πάρα πολύ σκληρά λόγια για τους Αντώνη Σαμαρά και Ευάγγελο Βενιζέλο. Γιατί αυτό; Για τον Ανδρέα Παπανδρέου τα είπαμε πριν, άστον αυτόν στην άκρη. Πίστευα ότι από τους πιο σύγχρονους ότι ο Γ.Α.Π (ο Γιωργάκης Παπανδρέου) ήταν ο χειρότερος, αλλά οι Σαμαράς και Βενιζέλος τον ξεπέρασαν. Αυτοί οι δύο είναι εθνική συμφορά και κατάρα. Υπήρξαν χειρότεροι από όλους. Ο Βενιζέλος είναι με το ένα πόδι στη φυλακή και αν αρχίσει και μιλάει ο Άκης Τσοχατζόπουλος θα πάρει πολλούς μαζί του. Υπάρχουνε σήμερα 120-130 δις ευρώ που τα έχουνε οι Έλληνες σε τράπεζες της Ελβετίας. Τα λεφτά αυτά είναι μαύρα και πρέπει να τα επιστρέψουνε στη χώρα μας, τα έχουνε κλέψει από τους τίμιους Έλληνες. Πρέπει να περάσουν από ειδικό δικαστήριο οι Σαμαράς, Βενιζέλος, Παπαδήμος, Κουβέλης, Καρατζαφέρης, Σημίτης και Μπακογιάννη η οποία πρωτοστάτησε στο θέμα του μνημονίου. Το ίδιο ισχύει και για τον Γιωργάκη και τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου οι οποίοι ξεπουλήσανε όσο -όσο την Ελλάδα και την παρέδωσαν άνευ όρων στους Γερμανούς. Σκοτώσανε την ελπίδα και το μέλλον της χώρας μας. Οι βουλευτές είναι καθίκια και λαμόγια. Τέτοιο κακό δεν γνώρισε ποτέ η Ελλάδα και γίναμε όπως ήταν η Αλβανία και η Βουλγαρία το 1940. Ομολογώ ότι δεν περίμενα ποτέ η Ελλάδα να φτάσει σε αυτό το κατάντημα. Κύριε Χάρρυ Κλύνν σας ευχαριστώ πάρα πολύ για όλα όσα είπαμε και τιμή μου που σας γνώρισα εδώ στη μακρινή Κύπρο. Όταν ήμουνα μικρός άκουγα τις κασέτες σας στο κασετόφωνο και τις έχω ακόμα! Από καρδιάς σας ευχαριστώ για όλα. Νίκο και εγώ σε ευχαριστώ. Όσο για τους πολιτικούς, και λίγα είπα…
0 Comments
Leave a Reply. |
APXEIO
February 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|