ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας καθιέρωσε την «χαρούμενη πολιτική» απέναντι στους Ακιντζί και Ερντογάν, πράγμα που μόνο ζημιές συσσωρεύει ενόσω διαρκεί. Αυτά υπογραμμίζει σε συνέντευξη του στη «ΜΑΧΗ» ο Ευρωβουλευτής του ΔΗΚΟ Κώστας Μαυρίδης, ο οποίος προσθέτει πως αντί το Προεδρικό να αναδεικνύει την κάθε «προσαρμογή» του Ακιντζί στις προσταγές του νεοσουλτάνου Ερντογάν, τον καλύπτει λέγοντας ότι «ο κ. Ακιντζί εκπροσωπεί τα συμφέροντα της Τ/κ κοινότητας». Όσον αφορά το θέμα των ενταξιακών που ήγειρε η Τουρκία στη σύνοδο με ην Ε.Ε, ανέφερε ότι ευτυχώς που ο Πρόεδρος Αναστασιάδης δεν προέβαλε πάλι τη γνωστή ατάκα του, ότι «προτιμά νάναι ωφέλιμος αντί αρεστός» και κρατά την ελάχιστη γραμμή.
Η Κύπρος που αναζητά λύση στο Κυπριακό πρέπει να αξιοποιήσει κάθε μοχλό πίεσης προκαλώντας κόστος τώρα στην Τουρκία, τόνισε χαρακτηριστικά ο Ευρωβουλευτής. Μοχλός πίεσης σε Τουρκία Η προσπάθεια της Τουρκίας και κάποιων χωρών – μελών της ΕΕ, όπως και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, είναι να ξεπαγώσουν κεφάλαια των ενταξιακών της Τουρκίας που αφορούν τις κυπρογενείς της υποχρεώσεις, χωρίς η Άγκυρα να έχει συμμορφωθεί σε καμία από τις υποχρεώσεις της. Πως πρέπει να αντιμετωπιστεί αυτή η μεθόδευση από την κυβέρνηση και πως μπορούν να βοηθήσουν οι ευρωβουλευτές; «Υπάρχουν μάχες στην ΕΕ που πρέπει να δώσουμε για το Κυπριακό επειδή αυτός είναι ο λόγος που μπήκαμε στην ΕΕ. Η Κυβέρνηση Τ. Παπαδόπουλου, με τη στήριξη των πολιτικών δυνάμεων στην Κύπρο, παραχώρησε καθεστώς ενταξιακών στην Τουρκία το 2005 με την προσδοκία ότι, στην πορεία εξευρωπαϊσμού της, θα καταλήγαμε σε λύση ευρωπαϊκών αρχών στην Κύπρο. Αλλά ταυτοχρόνως, υπήρχε έκτοτε η κατανόηση της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτικών δυνάμεων, πως η μη συμμόρφωση της Τουρκίας θα κατέληγε αυτόματα στο πάγωμα των ενταξιακών της. Σήμερα, η Τουρκία έχει προ πολλού περάσει το όποιο χρονικό όριο ανοχής. Επιπλέον, ο αλαζονικός τρόπος που ο Ερντογάν απαιτεί και συμπεριφέρεται, δεν αφήνει κανένα περιθώριο για νέες υποχωρήσεις. Με δεδομένο μάλιστα ότι η Τουρκία δεν μπαίνει στην ΕΕ τις επόμενες δεκαετίες και πιθανόν ποτέ, η Κύπρος που αναζητά λύση στο Κυπριακό πρέπει να αξιοποιήσει κάθε μοχλό πίεσης προκαλώντας κόστος τώρα. Είναι τώρα, στο αρχικό στάδιο που το πάγωμα των ενταξιακών της Τουρκίας θα έχει ουσιαστικό κόστος αφού θα παγώνει το ευρωπαϊκό της όνειρο και ειδικά τώρα που ο Ερντογάν το έχει ανάγκη για εσωτερικούς λόγους. Αυτό σημαίνει αξιοποίηση της θέσης μας στην ΕΕ. Έπεσαν πολύ έξω όσοι σε ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ, επένδυσαν στον δήθεν ισλαμοδημοκράτη Ερντογάν και οι οποίοι πρόσφατα επέμεναν ότι το ζητούμενο είναι να πείσουμε την Τουρκία! Αυτά δεν είναι ρεαλιστική άσκηση εξωτερικής πολιτικής προς την Τουρκία αλλά λόγια του αέρα. Ευτυχώς που φαίνεται ότι ο Πρόεδρος Αναστασιάδης δεν προέβαλε πάλι τη γνωστή ατάκα του, ότι «προτιμά νάναι ωφέλιμος αντί αρεστός» και με αυτό το προπέτασμα καπνού να υποχωρήσει ξανά επιτρέποντας το άνοιγμα κεφαλαίων για την Τουρκία, παγωμένων ή άλλων. Αυτό, στην πραγματικότητα, θα τον καθιστούσε ωφέλιμο στην Τουρκία και αρεστό σε ξένους, ιδίως στη Μέρκελ της Γερμανίας που αναζητά συμφωνία μεταξύ ΕΕ και Τουρκίας για το προσφυγικό, ενόψει και των γερμανικών εκλογών. Φαίνεται πως μέχρις στιγμής κρατάει την ελάχιστη γραμμή. Η ασάφεια που επικρατούσε για τα κεφάλαια, εύλογα δημιουργούσε υπόνοια ότι ο Ν. Αναστασιάδης δυνατόν να υποχωρούσε εάν του έβαζαν το περιβόητο «πιστόλι στον κρόταφο» όπως ο ίδιος το αντιλήφθηκε και υποχώρησε στο Βατερλώ του Γιούρογκρουπ Μάρτιο 2013. Προσωπικά, είχα εισηγηθεί προ καιρού να καταστήσει σαφές πως δεν νοείται οποιοδήποτε άνοιγμα κεφαλαίου ώστε τυχόν πιέσεις να στρέφονταν προς την Τουρκία. Κορυφαία λοιπόν μάχη για πρόταξη βέτο εφόσον η Τουρκία δεν εφαρμόζει όσα έχει προ πολλού δεσμευτεί προς την ΕΕ και αφορούν την Κυπριακή Δημοκρατία με στόχο λύση στο Κυπριακό. Στην Κύπρο ο Τζάνι Πιτέλλα Οι ευρωβουλευτές δίνουμε τη μάχη υπεράνω κομμάτων για το εθνικό συμφέρον. Μαζί με το συνάδελφό μου Δ. Παπαδάκη, που και οι δύο μας προερχόμαστε από την αντιπολίτευση στην Κύπρο, δίνουμε το άπαν των δυνάμεων μας για την Κύπρο. Προσωπικά, αρκετές φορές στηρίζω τον Πρόεδρο και την Κυβέρνηση εφόσον κρίνω ότι αυτό υπερέχει οποιονδήποτε διαφορών. Αυτό συνέβηκε ειδικά στην έκθεση προόδου για τις ενταξιακές της Τουρκίας και σε άλλες περιπτώσεις. Αναφέρω ότι τη βδομάδα αυτή έρχεται για πρώτη φορά στην Κύπρο ο Τζάνι Πιτέλλα, Πρόεδρος των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών, της δεύτερης μεγαλύτερης πολιτικής ομάδας στο Ευρωκοινοβούλιο, η οποία παραδοσιακά δεν υπήρξε υποστηριχτική προς την Κύπρο. Είναι ο Τζ. Πιτέλλα πρόσφατα που ζήτησε την αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Τουρκία και πλήρη εφαρμογή των υποχρεώσεών της και την επιδίωξη «για λύση με βάση τις αρχές και αξίες της ΕΕ», μαζί με πολλά άλλα. Αν τα έλεγα εγώ αυτά, οι γνωστοί παπαγάλοι θα με χαρακτήριζαν … «απορριπτικό» και ότι δεν θέλω λύση! Οι ίδιοι που θεωρούν ότι θέλει λύση ο Ερντογάν. Ειδικά στην Ομάδα που συμμετέχω, υπάρχουν μεν αντίθετα συμφέροντα και πρόσωπα εναντίον μας, αλλά έχει υπάρξει πρωτοφανής και ουσιαστική βελτίωση προς τις θέσεις μας. Έγινε αξιοποίηση συγκυριών, καλλιέργεια διαπροσωπικών σχέσεων και πολλή δουλειά. Τις προάλλες, συνάντησα τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς στον οποίο μεταξύ άλλων εξήγησα πως για να γίνει αποδεκτή μια λύση θα πρέπει να περιλαμβάνει παραμέτρους που θα διασφαλίζουν τη συνέχιση της Κυπριακής Δημοκρατίας ως σύγχρονου ευρωπαϊκού κράτους για όλους τους Κυπρίους, σύμφωνα με το ευρωπαϊκό κεκτημένο και τις αρχές και τις αξίες στις οποίες εδράζεται η Ευρωπαϊκή Ένωση. Σε όλες τις επαφές μου, έχω επίγνωση ότι εκπροσωπώ την Κυπριακή Δημοκρατία και επιδιώκω να δημιουργώ υποστηριχτικά «όπλα» για την Κυβέρνηση της Κύπρου». Βρώμικος ρόλος της Τουρκίας Ειδικά το τελευταίο χρονικό διάστημα η Τουρκία όλο και λαμβάνει από την ΕΕ, λόγω προσφυγικού. Γιατί η Κυπριακή Δημοκρατία και η Ελλάδα δεν αντιδρούν; Μήπως δεν μπορούν ή δεν θέλουν; Επίσης, οι Ευρωπαίοι πώς αντιμετωπίζουν την Τουρκία η οποία κάνει, όπως και οι ίδιοι παραδέχονται, ανατολίτικο παζάρι τώρα με το προσφυγικό. Αποδέχονται αυτές τις τακτικές; «Το τελευταίο διάστημα η Τουρκία είναι χώρος διέλευσης μεγάλου αριθμού προσφύγων από τη Συρία αλλά και μεταναστών από άλλες χώρες. Κύρια πηγή της μαζικής φυγής είναι ο πόλεμος στη Συρία. Ωστόσο, η ίδια η Τουρκία «έπαιξε» και «παίζει» ένα βρώμικο ρόλο χρησιμοποιώντας τον κατατρεγμένο κόσμο για να εκβιάζει την ΕΕ. Σε πρακτικά που διέρρευσαν, ο Ερντογάν εμφανίζεται να εκβιάζει με ωμό τρόπο την ηγεσία της ΕΕ και απειλεί να «στείλει τους πρόσφυγες με λεωφορεία στην ΕΕ», αλλά η ηγεσία της ΕΕ παρακολουθεί παθητικά. Σημειώνω πως η Τουρκία στοχεύει και σε κάτι απώτερο, όπως ο Ερντογάν και Νταβούτογλου έχουν ήδη εκφράσει με την στρατηγική τους επιδίωξη να αυτοδιοριστούν «εκπρόσωποι» των μουσουλμάνων εντός της ΕΕ, τους οποίος θα χρησιμοποιούν για να αντλούν πολιτικά οφέλη. Παρεμπιπτόντως, υπήρξε τραγικό λάθος το προσκάλεσμα που απεύθυνε η Μέρκελ προς όλους «για ορθάνοιχτα σύνορα». Τώρα, η ΕΕ επιδιώκει τρόπο για να συγκρατήσει αυτό τον κόσμο εντός Τουρκίας -ή και Ελλάδας-, με την προσδοκία να υπάρξει σύντομα ειρήνη και ασφάλεια ώστε να επιστρέψουν στις χώρες τους! Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε την αντίληψη των Βρυξελλών και ευρύτερα των ΗΠΑ, για την Τουρκία που την προσμετρούν ως μια μεγάλη οικονομία και μουσουλμανική χώρα σε νευραλγική γεωγραφική θέση. Για οικονομικούς ή γεωπολιτικούς λόγους, γίνονται παραχωρήσεις προς την Τουρκία για να την συγκρατήσουν στο δυτικό άρμα και να μην μετατραπεί σε ισλαμιστικό εχθρό της δύσης όπως το Ιράν. Αυτή είναι η επικρατούσα αντίληψη στην Κομισιόν και η αποτροπή αυτού του ενδεχομένου εξηγεί τη στάση της ΕΕ που επιδιώκει να αποφύγει το χείριστο. Η Κύπρος και η Ελλάδα έχουν συγκριτικά περιορισμένο βάρος από την Τουρκία σε αυτό το γεωπολιτικό και οικονομικό ζύγισμα, που λόγω και της οικονομικής κρίσης, έχει περιορίσει περισσότερο τις δυνατότητες μας. Όμως, υπάρχει και μια βαθιά ριζωμένη αντίληψη ότι στις ηγεσίες σε Κύπρο και Ελλάδα, για να πειθαρχούν στις υποδείξεις των Βρυξελλών χωρίς «ανταρσίες». Η περίπτωση του Τ. Παπαδόπουλου που κινήθηκε έξω από τα «όρια» που του καθόρισαν οι Βρυξέλλες και κατάφερε να θέσει την Κυπριακή Δημοκρατία εντός ΕΕ χωρίς το Σχ. Ανάν, ήταν εξαίρεση και η αποστροφή εναντίον του ακόμη υπάρχει. Έγιναν πολλά από ευρωπαϊκούς κύκλους για να του κόψουν το δρόμο στις προεδρικές εκλογές που ακολούθησαν». Κοινοτικό κεκτημένο Πως συνάδει η εφαρμογή του κοινοτικού κεκτημένου με τις θέσεις που δημόσια τουλάχιστον υποστηρίζει ο Μουσταφά Ακιντζί; Δηλαδή, εκ περιτροπής προεδρία, εγγυημένες πλειοψηφίες πληθυσμού και γης, 50 – 50 σε όλο το φάσμα της εσωτερικής διακυβέρνησης, συνάδουν με το κεκτημένο; «Το κοινοτικό κεκτημένο κι ειδικότερα ο πυρήνας των κανόνων δικαίου της ΕΕ, είναι σαφείς για κάθε σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος και δεν επιτρέπουν όσα ο Ακιντζί διεκδικεί. Κάποια από αυτά προκύπτουν είτε από συγκλίσεις που η δική μας πλευρά κατά καιρούς πρότεινε, είτε από τον τρόπο που η Τουρκική πλευρά ερμηνεύει πως πρέπει να υπάρξει σε μια διζωνική με πολιτική ισότητα. Μάλιστα, αρκετά από αυτά παρεισφρήσανε στο Σχ. Ανάν διά επιβολής από την επιδιαιτησία που άσκησε ο εκπρόσωπος του ΟΗΕ τότε και από την «μεσολάβηση» του Λόρδου Χάνεϊ. Φυσικά, εάν οι ηγέτες αποδέχονται ένα σχέδιο λύσης-διάλυσης και το χειρότερο, εάν οι Κύπριοι το δέχονται, αυτόματα γίνεται αποδεκτό και από την ΕΕ. Δεν υπάρχει αξιωματούχος ή θεσμός που θα προασπιστεί ένα κανόνα δικαίου ή ένα ανθρώπινο δικαίωμα, εφόσον οι Κύπριοι αποφασίσουν να το αποστερηθούν. Αυτός είναι ο γνωστός τετραγωνισμός του κύκλου που εκστόμισε ο τότε Επιτρόπος Όλι Ρεν βάσει του οποίου, εκείνο που θα γίνει αποδεκτό ως λύση στην Κύπρο, όσο στρεβλό και νάναι, η ΕΕ θα το αποδεκτεί καθιστώντας το μέρος του κοινοτικού κεκτημένου». Η «χαρούμενη πολιτική» Θα θέλαμε να αξιολογήσετε τον τρόπο με τον οποίο διαπραγματεύεται ο Πρόεδρος Αναστασιάδης το κυπριακό. «Διαφωνήσαμε στο παρελθόν με τον τρόπο που ο Πρόεδρος αντιλαμβανόταν την ορθή πολιτική γύρω από τη λύση του κυπριακού με αποτέλεσμα να χωριστούμε σε δύο «στρατόπεδα», από τη μια οι ηγεσίες του ΔΗΣΥ-ΑΚΕΛ (επαναλαμβάνω αναφέρομαι σε ηγεσίες) και από την άλλη οι υπόλοιποι. Επικεντρωνόμενοι στην παρούσα φάση, ο Πρόεδρος καθιέρωσε την «χαρούμενη πολιτική» απέναντι στους Ακιντζί και Ερντογάν, πράγμα που μόνο ζημιές συσσωρεύει ενόσω διαρκεί. Αυτή η πολιτική ξεκίνησε με ζιβανίες και θέατρα, επανέφερε στο προσκήνιο το κοινό ανακοινωθέν Αναστασιάδη-Έρογλου και ανέδειξε τον Ακιντζί ως ισότιμο … συμπροέδρο με επελάσεις σε πολλά ευρωπαϊκά γραφεία από-ενοχοποιώντας την Τουρκία. Αυτά, δεν υποδεικνύονται λόγω αντιπολιτευτικής διάθεσης, αλλά πρόκειται για αντικειμενικές διαπιστώσεις που ομολογούν πολλοί στην ΕΕ, όσο και αν το αρνείται το Προεδρικό μας. Φτάσαμε στο σημείο, αντί το Προεδρικό να αναδεικνύει την κάθε «προσαρμογή» του Ακιντζί στις προσταγές του νεοσουλτάνου Ερντογάν, τον καλύπτει λέγοντας ότι «ο κ. Ακιντζί εκπροσωπεί τα συμφέροντα της Τ/κ κοινότητας»… Όταν απειλεί για το φυσικό αέριο, όταν θέλει μισά-μισά, όταν εναγκαλίζεται τους έποικους… «εκπροσωπεί τα συμφέροντα της Τ/κ κοινότητας»; H «χαρούμενη πολιτική» στο Κυπριακό βολεύει το κατοχικό καθεστώς και την Τουρκία που κινούνται άνετα πλέον στα ευρωπαϊκά σαλόνια, τη στιγμή που ο Ερντογάν αντιμετωπίζει βουνό προβλημάτων αλλού. Δεν κερδίζει ένας στη διεθνή πολιτική και ούτε του χαρίζουν, με το να υποχωρεί κάθε φορά που πιέζεται. Γι αυτό και ο Πρόεδρος θα έχει όλη τη στήριξη μας εάν αυτή τη φορά κρατήσει με σθένος τη γραμμή. Η Τουρκία πρέπει να εφαρμόσει καταρχήν όλα όσα έχει δεσμευτεί στην ΕΕ για την Κύπρο, προτού μιλήσουμε για άνοιγμα νέων κεφαλαίων. Από την άλλη, το Κυπριακό και το φυσικό αέριο, δεν συνδέονται άμεσα, αλλά στο πλαίσιο της γεωπολιτικής αντιπαλότητας με την Τουρκία αλληλοεπηρεάζονται. Ο Πρόεδρος με τις συμμαχίες που θεμελιώνονται, έχει προχωρήσει προς την σωστή κατεύθυνση. Ωστόσο, όλα εξαρτώνται από τις εξελίξεις στο Κυπριακό. Μια «λύση-διάλυση» που θα επαναφέρει την Τουρκία στην Αν. Μεσόγειο, όπως η ίδια το επιζητεί εναγωνίως, θα ήταν και για τα δύο, Κυπριακό και φυσικό αέριο το τέλος. Μια Κυβέρνηση που διεκδικεί στη βάση των κανόνων δικαίου και των αρχών της ΕΕ, δεν μπορεί ποτέ να χαρακτηριστεί ακραία. Μια Κυβέρνηση που συμπεριφέρεται ως η Τουρκία να είναι ήδη μέλος της ΕΕ και εμείς μια κουτσουρεμένη και υπό διάλυση Κυπριακή Δημοκρατία, μόνο περαιτέρω παραχωρήσεις θα φέρει».
0 Comments
Leave a Reply. |
APXEIO
February 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|