ΤΗΣ ΜΑΙΡΗΣ ΠΙΕΡΙΔΟΥ Ο Χρίστος Αβρααμίδης είναι πολύ γνωστός στο κυπριακό κοινό, αλλά περισσότερο στο θεατρικό κόσμο και στους καλλιτεχνικούς κύκλους. Με τη μηχανή του φωτογραφίζει τις αλήθειες της ζωής, τον έρωτα, την αγάπη, το φως, το δράμα, τη χαρά, το Θέατρο και τους ηθοποιούς! Φωτογραφίζει τους πρωταγωνιστές πριν από τις παραστάσεις, την ώρα που κάνουν δοκιμές, μέσα στο καμαρίνι τους και έξω από αυτό. Σκιαγραφεί τα συναισθήματά τους, τις ανησυχίες, το άγχος και την αγωνία τους πριν από κάθε πρεμιέρα! Ο ίδιος αγαπά το Θέατρο και ζει κάθε στιγμή του! Το Χρίστο τον γνώρισα στην αρχή της καριέρας του, γιατί οι δρόμοι μας συναντιούνταν κάθε φορά, και γίναμε φίλοι… Εγώ πάντα, σε όλες τις παραστάσεις παρούσα, το ίδιο και ο Χρίστος! Ο καθένας για το δικό του λόγο. Πολλές φορές έτυχε να παρευρεθώ σε εκθέσεις θεατρικής φωτογραφίας που έκανε ο Χρίστος. Η δουλειά του άριστη, υψηλού επιπέδου! Ο ίδιος σεμνός, ταπεινός, ευγενικός, αυθόρμητος, καταδεκτικός και πάντα με πολλές επιτυχίες στο ενεργητικό του. Συνεργάστηκε με τα θεατρικά μας σχήματα και άφησε παντού τη δική του σφραγίδα όσο αφορά τη θεατρική φωτογραφία. Πολλές φορές θέλησα να παρουσιάσω το Χρίστο, αλλά όλο το αναβάλλαμε. Τώρα έφθασε η στιγμή και να που τα καταφέραμε! Αξίζει να τον γνωρίσετε όσοι από τους αναγνώστες μας δεν τον γνωρίζετε! Χρίστο, από πότε ασχολείσαι με τη φωτογραφία; Από τα μαθητικά μου χρόνια. Τότε ευτύχησα να φοιτώ στο Γυμνάσιο Ακροπόλεως Λευκωσίας στην Τρίτη τάξη και συμπτωματικά το Γυμνάσιο εξέδιδε μία εφημεριδούλα, τη «Μαθητική Ηχώ», και δημοσίευσα μέσα στην εφημεριδούλα αυτή διάφορες φωτογραφίες από μαθητικές εκδηλώσεις! Ποια ήταν η πρώτη σου επαφή με τη φωτογραφία; Η πρώτη μου επαφή με την φωτογραφία ήταν όταν οι γονείς μου, μου αγόρασαν μια «πλαστική» τότε φωτογραφική από το πανηγύρι του Αγίου Δημητρίου! Τότε άρχισα να φωτογραφίζω τις παρελάσεις του Παγκύπριου Γυμνασίου. Υπήρχε μεγάλος ενθουσιασμός τότε από τον κόσμο εκείνη την εποχή, για τις παρελάσεις! Είχες κάποιες ρίζες στην οικογένεια ή κάποιο συγγενικό πρόσωπο που ασχολείτο με τη φωτογραφία; Όχι, καθόλου ρίζες! Το μόνο στοιχείο ήταν η αγάπη και το ενδιαφέρον των γονιών μας να επενδύσουν στα παιδικά μας όνειρα και στις ανησυχίες μας! Αυτό, πλέον, με μαθηματική ακρίβεια οδήγησε στις σπουδές μου. Ποια ήταν η πρώτη σου επαγγελματική επαφή με τη φωτογραφία; Η πρώτη μου επαγγελματική επαφή με τη φωτογραφία έρχεται το 1982 όταν τελείωσα τις σπουδές μου και προσελήφθηκα στο φωτογραφικό τμήμα του Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών. Με τη θεατρική φωτογραφία πώς έτυχε να ασχοληθείς; Εντελώς τυχαία! Όταν μου ζητήθηκε από ένα φύλο ηθοποιό να φωτογραφίσω ένα έργο – μια παράσταση – που ανέλαβε τότε το Θέατρο Ένα. Τίτλος του «Το τέλος του παιχνιδιού» του Μπέκετ. Ήταν για ΄μένα η αρχή της ενασχόλησής μου με τη θεατρική φωτογραφία! Τι ακολούθησε στη συνέχεια, Χρίστο; Στη συνέχεια ακολούθησαν δύο «παράξενα» πράγματα. Το ένα ήταν η προσωπική μου «ανακάλυψη» ότι αυτό το οποίο με εξέφραζε σαν καλλιτέχνη-φωτογράφο ήταν η ενασχόλησή μου με το Θέατρο! Το άλλο ήταν ότι ήρθε η πρόταση για συνεργασία με το Θέατρο Ένα και τον Ανδρέα Χριστοδουλίδη που κράτησε οκτώ χρόνια! Με ποια άλλα θέατρα συνεργάστηκες; Στη συνέχεια συνεργάστηκα με το Σατιρικό Θέατρο σε κάποιες από τις παραγωγές του, με τον Θέατρο Σκάλα και το ΘΟΚ, φωτογραφίζοντας τις παραστάσεις τους. Με την κάθοδο του Γιάννη Βόγλη στην Κύπρο, που διετέλεσε Διευθυντής της ΕΘΛΑ, ξεκίνησε η μεγάλη συνεργασία μου με το Θέατρο της Λεμεσού, την ΕΘΑΛ, που εδραιώθηκε με την ανάληψη του Θεάτρου αυτού από τον Μηνά Τίγκιλη και συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Δηλαδή είχες μια πορεία αρκετών χρόνων Χρίστο; Ναι, μιλάμε για μια δημιουργική πορεία σχεδόν 30 χρόνων. Από ότι γνωρίζω, Χρίστο, έχεις κάνει και εκθέσεις. Πόσες στον αριθμό; Έχω κάνει δεκατρείς ατομικές εκθέσεις και συμμετείχα και σε εφτά ομαδικές στο εξωτερικό (Θεσσαλονίκη, Βελιγράδι, Παρίσι, Ρώμη) με σταθμό το 1994, όπου είχα εκθέσει τη θεατρική μου δουλειά στον «Άλλο χώρο» του Θεάτρου Ένα και ήταν η πρώτη φορά που γινόταν ατομική έκθεση θεατρικής φωτογραφίας στην Κύπρο. Τι γίνεται, Χρίστο, με τα βιβλία που έχουν θέμα το Θέατρο; Πότε τα εξέδωσες, ποια ήταν; Το 2001 εκδόθηκε το βιβλίο μου «Θέατρο» από τις Εκδόσεις Λιβάνη στην Αθήνα. Το 2011 εκδόθηκε το βιβλίο μου «Καμαρίνι» με αφορμή την έκθεση που είχα κάνει στην Αθήνα στο Σπίτι της Κύπρου. Να σημειώσουμε ότι μεσολάβησαν ακόμα δύο εκδόσεις, η μία το 2007 με τίτλο «Από την ανάποδη φοριέται η φαντασία» - από το γνωστό ποίημα του Ελύτη – και η δεύτερη έκδοση το 2008 με τίτλο «Εικονοπλασία». Πώς βλέπεις εσύ προσωπικά τα θεατρικά μας δρώμενα; Εκείνο το οποίο μου προκαλεί μεγάλη χαρά είναι το ότι άρχισαν νέοι άνθρωποι, ηθοποιοί, σκηνοθέτες, σκηνογράφοι, μουσικοί κ.λπ. να ανεβάζουν πάρα πολύ αξιόλογες παραστάσεις. Αυτό είναι πολύ αισιόδοξο. Ενθαρρυντικό και πολύ θετικό γεγονός είναι η δημιουργία πολλών θεατρικών σχημάτων και η παρουσία νέων θεατρικών συγγραφέων. Η φωτογραφία πιστεύεις «ευδοκιμεί» στην Κύπρο; Η φωτογραφία, ναι, «ευδοκιμεί» στην Κύπρο παρόλο που ακόμα η φωτογραφική τέχνη δεν ευτύχησε να αποκτήσει την αξία της σαν Τέχνη, όπως συμβαίνει στο εξωτερικό. Εύχομαι αυτό να γίνει σύντομα! Κάποια βήματα, όμως, έχουν γίνει προς τη σωστή κατεύθυνση. Τι έχει να πεις γενικά για τη θεατρική φωτογραφία; Η θεατρική φωτογραφία πρέπει να είναι προσεγμένη, και δεν πρέπει να προδίδει καμία από όλες τις τέχνες που αποτελούν μέρος της! Τι είναι για ‘σένα το Θέατρο, Χρίστο; Το Θέατρο είναι ζωή! Είναι οξυγόνο! Μέσα από την καταγραφή μπορείς να συμπεριλάβεις πάρα πολλές τέχνες! Όπως είναι η σκηνογραφία, η υποκριτική… η σκηνοθεσία! Μελλοντικά, τι σκέφτεσαι; Θα συνεχίσω την πορεία μου στη θεατρική φωτογραφία, αισιοδοξώντας να καταφέρω σύντομα να εκδώσω ακόμη ένα βιβλίο με θεατρική φωτογραφία, που θα επισφραγίσει την πορεία μου σε αυτό το χώρο. Χρίστο μου, ευχόμαστε κάθε επιτυχία στα σχέδια σου! ____________________________________________ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Γεννήθηκε στη Λευκωσία το 1956. Σπούδασε κινηματογράφο και φωτογραφία. Εργάζεται στο φωτογραφικό τμήμα του Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών της Κυπριακής Δημοκρατίας. Το 1998 του απονέμεται από τη Διεθνή Ομοσπονδία Καλλιτεχνικής Φωτογραφίας ο τίτλος ARTISTE FIAP (AFIAP). Από το 2000 είναι μέλος του PPE ( Association of Professional Photographers of Europe). Φωτογραφίες του βρίσκονται στην Κρατική Πινακοθήκη της Κύπρου και στο Μουσείο Φωτογραφίας του Βελιγραδίου. Μερικές ατομικές του εκθέσεις είναι: 1991 - Γκαλερί Opus 39 Λευκωσία, 2002 - Καστελιώτισσα Λευκωσία, 2008 - Γκαλερί Art Studio 55 Λεμεσός, 2008 – Saint Jacobs Theatre Λουμπλιάνα, 2009- Σκαλί Αγλαντζιάς Λευκωσία. Στις ομαδικές εκθέσεις που συμμετείχε περιλαμβάνονται: 2000 – Θεσσαλονίκη, 2002 – Παρίσι, 2003 – Βελιγράδι, 2009- Ρώμη.
0 Comments
Leave a Reply. |
APXEIO
February 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|