Οι ΗΠΑ προχώρησαν σε μία δοκιμή ενός υπερηχητικού όπλου με δυνατότητα ταχύτητας πενταπλάσιας αυτής του ήχου, πραγματοποιώντας την πρώτη επιτυχή δοκιμή ενός όπλου αυτού του τύπου από το 2013, όπως ανακοίνωσε χθες, Δευτέρα, το αμερικανικό Πεντάγωνο. Η δοκιμή του αναφερόμενου όπλου πραγματοποιήθηκε, καθώς οι ΗΠΑ και οι παγκόσμιοι ανταγωνιστές τους επιταχύνουν τα βήματά τους για την ανάπτυξη υπερηχητικών όπλων. Τον Ιούλιο, η Ρωσία ανακοίνωσε ότι δοκίμασε επιτυχώς έναν υπερηχητικό πύραυλο Zircon τύπου κρούζ, με τον πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν να περιγράφει το όπλο αυτό ως ένα όπλο νέας γενιάς πυραυλικών συστημάτων, για τα οποία δεν υπήρχε κάτι ισοδύναμο σε παγκόσμιο επίπεδο. Η ελεύθερη δοκιμαστική εκτόξευση του υπερηχητικού όπλου Hypersonic Air-breathing Weapon Concept (HAWC) πραγματοποιήθηκε την προηγούμενη εβδομάδα σύμφωνα με την αμερικανική υπηρεσία στρατιωτικών τεχνολογικών ερευνών (Defense Advanced Research Projects Agency – DARPA). «Το αμερικανικό υπουργείο Άμυνας έχει χαρακτηρίσει τα υπερηχητικά όπλα και την ανάπτυξη αμυντικών ικανοτήτων αντιμετώπισης υπερηχητικών όπλων, ως τις πιο υψηλές προτεραιότητες για την εθνική μας ασφάλεια», δήλωσε ο Γουές Κρέμερ, πρόεδρος του τμήματος ανάπτυξης πυραύλων και άμυνας της Raytheon. «Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί μας, πρέπει να έχουν την αμυντική ικανότητα αποτροπής της χρήσης αυτών των όπλων και ικανότητες να τα νικήσουν», πρόσθεσε ο ίδιος. «Οι επενδύσεις σε υπερηχητικά πλήγματα έχουν αρχίσει να αποδίδουν καρπούς, απαντώντας στην πρόοδο που έχουν ήδη κάνει για παρόμοια όπλα, τόσο η Ρωσία, όσο και η Κίνα» δήλωσε στο Reuters, ο Τομ Καράκο, αναλυτής στο Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών. Πηγή: ΑΠΕ
0 Comments
«Η εκτόξευση αυτή αποτελεί παραβίαση πολλαπλών αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και εγείρει απειλή για τους γείτονες (της Βόρειας Κορέας) και για τη διεθνή κοινότητα» ανέφερε το Στέιτ Ντιπάρτμεντ Το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών καταδίκασε σήμερα τη νέα δοκιμαστική εκτόξευση πυραύλου από πλευράς της Βόρειας Κορέας, καλώντας την Πιονγκγιάνγκ να επιλέξει τον διάλογο. «Οι ΗΠΑ καταδικάζουν την εκτόξευση πυραύλου» από τη Βόρεια Κορέα, ανέφερε το Στέιτ Ντιπάρτμεντ σε δελτίο Τύπου που δημοσιοποίησε. «Η εκτόξευση αυτή αποτελεί παραβίαση πολλαπλών αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και εγείρει απειλή για τους γείτονες (της Βόρειας Κορέας) και για τη διεθνή κοινότητα», πρόσθεσε καλώντας την Πιονγκγιάνγκ «να δεσμευτεί στον διάλογο» για τα προγράμματα κατασκευής βαλλιστικών πυραύλων και πυρηνικών όπλων της ασιατικής χώρας. Νωρίτερα, ο αμερικανικός στρατός σημείωσε ότι η εκτόξευση δεν απείλησε αμερικανικό προσωπικό ή το αμερικανικό έδαφος. Ωστόσο, επισήμανε τον «αποσταθεροποιητικό», κατ’ αυτόν, ρόλο του «παράνομου» προγράμματος εξοπλισμών της Πιονγκγιάνγκ. Ιαπωνική κυβερνητική πηγή δήλωσε ότι η Βόρεια Κορέα εκτόξευσε έναν πύραυλο, διαβεβαιώνοντας πως θεωρεί ελάχιστες τις πιθανότητες να κατέπεσε εντός της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) της Ιαπωνίας, σύμφωνα με το πρακτορείο ειδήσεων Jiji. Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ Ο Ερντογάν στη Νέα Υόρκη επιβεβαίωσε την παγίωση της στροφής της Τουρκίας στο Ισλάμ και την επιθυμία του να την καταστήσει μια αυτόνομη διαπεριφερειακή δύναμη, με παγκόσμιες βλέψεις Η εβδομάδα της 76ης Γενικής Συνέλευσης του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών ήταν γεμάτη ειδήσεις. Από την κρίση στις σχέσεις Αρχιεπισκόπου Αμερικής με τις κυβερνήσεις Ελλάδας και Κύπρου, η οποία στη συνέχεια φάνηκε να διευθετείται, μέχρι τις ομιλίες των ηγετών, τις συναντήσεις τους, τις συζητήσεις στο παρασκήνιο και τις συνεντεύξεις τους, πήραμε μια γεύση των προθέσεών τους. Ο Ερντογάν στη Νέα Υόρκη επιβεβαίωσε την παγίωση της στροφής της Τουρκίας στο Ισλάμ και την επιθυμία του να την καταστήσει μια αυτόνομη διαπεριφερειακή δύναμη, με παγκόσμιες βλέψεις. Οι αναφορές του στο παρελθόν της χώρας του – και σε αμερικανικό έδαφος – δεν συμπεριελάμβαναν τον Κεμάλ παρά μόνο τις προσωπικότητες που συνδέονται με το Ισλάμ, ενώ στην τηλεοπτική του συνέντευξη στο CBS επανέλαβε το αφήγημα περί της απεμπλοκής της Αγκυρας από τις δαγκάνες της Ουάσιγκτον. Ο προσωπικός αγώνας του Ερντογάν Πράγματι, για τον τούρκο πρόεδρο ο προσωπικός του αγώνας είναι αυτός της «ανεξαρτησίας», σε αντιπαραβολή με τον αντίστοιχο αγώνα του Κεμάλ που οδήγησε στην ίδρυση της Τουρκίας το 1923. Αυτή η διαδικασία όμως κατά τον Ερντογάν παραμένει ατελής, Κεμάλ και Ινονού κατηγορούνται πως έλαβαν λιγότερα απ’ ό,τι τους αναλογούσαν, κάνοντας κακή διαπραγμάτευση των όρων της Συνθήκης της Λωζάννης (που αποτελεί το πιστοποιητικό γέννησης της σύγχρονης Τουρκίας) και οι επίγονοί τους κατέστησαν τη χώρα υποτελή στη Δύση. Ολα αυτά είναι που ο Ερντογάν θέλει να «διορθώσει», εξού και η αμφισβήτηση της Λωζάννης, που δεν αποτελεί εμφυολόγημα ή τακτικιστικό ελιγμό αλλά η – μερική έστω – αλλαγή της στόχο ζωής. Το ερώτημα λοιπόν είναι πώς σχεδιάζει να το καταφέρει.Το πρώτο βήμα έγινε με την υιοθέτηση του δόγματος της «Γαλάζιας Πατρίδας». Ακολουθεί η έμπρακτη αμφισβήτηση προνοιών της Λωζάννης με τον πλέον επίσημο τρόπο, που είναι οι επιστολές στον ΟΗΕ, αλλά και ο εσωτερικός νόμος για ζητήματα έρευνας και διάσωσης που «σπάει» τη συνέχεια του Αιγαίου, η συνεχής έκδοση NAVTEX και η δέσμευση περιοχών Αιγαίου και Ανατολικής Μεσογείου για παντός είδους έρευνες (άλλες φορές η παρατυπία συνίσταται στην Αρχή που εκδίδει τις NAVTEX, άλλες στον τύπο της έρευνας) και βέβαια οι συστηματικές προσπάθειες να παρεμποδίζει την Ελλάδα από την άσκηση των κυριαρχικών της δικαιωμάτων. Αποκορύφωμα της αναθεωρητικής της ατζέντας είναι ασφαλώς το τουρκολιβυκό σύμφωνο, που επιθυμεί – έστω και μερικώς – να εφαρμόσει πριν την προλάβουν οι εξελίξεις (βλ. εκλογές, αν και παραμένει αμφίβολος ο χρόνος διεξαγωγής τους, αλλά και η πίεση για απόσυρση των ξένων δυνάμεων), ενώ θέλει να την επιβάλει εγείροντας θέματα όπως η αποστρατιωτικοποίηση συγκεκριμένων νησιών. Το επόμενο διάστημα Καθοριστικές για το επόμενο διάστημα είναι μεταξύ άλλων: Η πορεία των σχέσεων Τουρκίας – ΗΠΑ, με τη Ρωσία να καραδοκεί ενώ ο Ερντογάν είναι υποχρεωμένος να κινηθεί σε τεντωμένο σκοινί, αφού οι εξελίξεις στο Αφγανιστάν δεν έχουν προσώρας αποκαταστήσει τις σχέσεις του με τον Μπάιντεν, όμως η κατάσταση της οικονομίας απαγορεύει πειραματισμούς. Επίσης, η από καιρό σταδιακή απεμπλοκή των ΗΠΑ από την περιοχή, που δημιουργεί ευκαιρίες, όπως οι συμπράξεις εταίρων τους (Ελλάδα, Κύπρος, Ισραήλ, Αίγυπτος, Ιορδανία, Σαουδική Αραβία, ΗΑΕ κ.ά.) για να «μπουν στα παπούτσια τους», αλλά και κινδύνους, εφόσον αφήνει χώρο σε δυνάμεις που περιφρονούν επιδεικτικά το δίκαιο και επιδεικνύουν αποφασιστικότητα να το καλύψουν. Και στις δύο περιπτώσεις, η θέση της Γαλλίας, πολύ περισσότερο τώρα που διεκδικεί νέο ρόλο στο διεθνές γίγνεσθαι, θα μπορούσε να αποδειχθεί καταλυτική, αν δεν ανακοπεί από τις προεδρικές εκλογές τον Απρίλιο του 2022. *Ο Κωνσταντίνος Φίλης είναι διευθυντής IGA, Αμερικανικού Κολεγίου Ελλάδας. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος το βιβλίο του «Διεκδικητικός πατριωτισμός – Ανατομία μιας συζήτησης που δεν έγινε ποτέ» (in.gr) Τι ακριβώς πρεσβεύει ένας φιλελεύθερος; Στην πολιτική αντιπαράθεση ελάχιστοι όροι χρησιμοποιούνται με τόσο διαφορετικές έννοιες και κακοποιούνται τόσο συχνά. Ρυθμιστές των μετεκλογικών εξελίξεων γίνονται και πάλι οι Φιλελεύθεροι (FDP) στη Γερμανία. Αλλά τι πρεσβεύει το κόμμα αυτό, που ορισμένοι αποκαλούν απλώς «κόμμα των πλουσίων»; Τι πρεσβεύει; Τι ακριβώς πρεσβεύει ένας φιλελεύθερος; Στην πολιτική αντιπαράθεση ελάχιστοι όροι χρησιμοποιούνται με τόσο διαφορετικές έννοιες και κακοποιούνται τόσο συχνά. Στην Ελλάδα, ο «νεοφιλελές» ρίπτεται στο πυρ το εξώτερον ως φετιχιστής του χρήματος. Στην Αγγλία, ο φιλελεύθερος είναι ένας συμπαθής φιλοευρωπαίος, nice to have αλλά όχι επαρκής για να του ανατεθούν σοβαρές αποστολές όπως η διακυβέρνηση της χώρας. Στις ΗΠΑ, ένας liberal είναι ολίγον αριστερός διανοούμενος ή, ακόμα χειρότερα, κρυπτοκομμουνιστής. Στο λεξικό διαβάζουμε ότι φιλελεύθερος είναι εκείνος που υποστηρίζει την ατομική ελευθερία και ιδιοκτησία, αλλά και «τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των μειοψηφιών». Στη Γερμανία, το «Κόμμα των Ελευθέρων Δημοκρατών» (FDP) ιδρύθηκε το 1948 και σύντομα βρέθηκε να συστεγάζει τρία κόμματα σε ένα: θιασώτες του κοινωνικού φιλελευθερισμού που προτάσσουν τις ατομικές ελευθερίες και τη στήριξη των (οικονομικά) αδύναμων, οπαδούς του οικονομικού φιλελευθερισμού που διατείνονται πως η «αόρατη χείρα» του Ανταμ Σμιθ θα διορθώσει τα πάντα, αλλά και κάποιους εθνικόφρονες παλαιάς κοπής που αναζητούσαν πολιτική στέγη. Παλαιότερη έρευνα του γερμανικού περιοδικού DER SPIEGEL έκανε λόγο για έναν συνωμοτικό κύκλο υπό τον Βέρνερ Νάουμαν, άλλοτε συνεργάτη του Γκέμπελς, ο οποίος στη δεκαετία του ‘60 επιχειρούσε να «ενισχύσει» τις τάξεις του FDP με πρώην γραφιάδες του ναζιστικού καθεστώτος, αλλά γρήγορα έγινε αντιληπτός από τις συμμαχικές δυνάμεις. Από την άλλη πλευρά βέβαια ο Τέοντορ Χόις, πρώτος πρόεδρος του FDP στην περίοδο 1948-49, καθώς και πολλά ακόμη στελέχη του κόμματος, είχαν υποστεί διώξεις από το ναζιστικό καθεστώς. Οι «Νεότουρκοι» και ο Βίλυ Μπραντ Σύντομα οι Φιλελεύθεροι έγιναν παρακολούθημα του χριστιανοδημοκράτη καγκελάριου Κόνραντ Αντενάουερ και πιστός σύμμαχός του για τη διασφάλιση κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας. «Οχι πειράματα» ήταν ένα από τα αγαπημένα συνθήματα του Αντενάουερ. Σε εποχές ψυχρού πολέμου κάθε μετατόπιση προς τα αριστερά θα εγκυμονούσε κινδύνους, έλεγε. Ωστόσο, όλα άλλαξαν όταν εμφανίστηκαν οι «Νεότουρκοι», μία νέα γενιά φιλελεύθερων στελεχών με πρωτεργάτες τους Βάλτερ Σέελ και Βόλφγκανγκ Ντόρινγκ. Οπως οι πραγματικοί Νεότουρκοι είχαν ξεθεμελιώσει την παραπαίουσα Οθωμανική Αυτοκρατορία, έτσι κι εκείνοι θα αμφισβητούσαν τα «ιερά και τα όσια» του Φιλελευθερισμού της εποχής και κυρίως τη σύμπλευση με τη Χριστιανοδημοκρατία. Γιατί να θεωρείται δεδομένος εταίρος το FDP, όταν υπάρχουν και άλλες, ίσως και καλύτερες επιλογές; Οριστική ρήξη επήλθε το 1969, όταν οι Φιλελεύθεροι συμμάχησαν με τους Σοσιαλδημοκράτες (SPD ) – οι οποίοι βέβαια προ ετών είχαν αποκηρύξει τον μαρξισμό, στο ιστορικό συνέδριο του Μπαντ Γκόντεσμπεργκ – με τον Βίλυ Μπραντ να γίνεται ο πρώτος σοσιαλδημοκράτης καγκελάριος στην ιστορία της Ομοσπονδιακής Γερμανίας. Επιλογές ώριμες Την εποχή εκείνη το άστρο του κοινωνικού φιλελευθερισμού θα οδηγούσε το FDP σε επιλογές ώριμες, με προσωπικότητες φωτισμένες και χαρισματικές, όπως ο Χαντ Ντίτριχ Γκένσερ, φυγάς από την Ανατολική Γερμανία που διέπρεψε στην ηγεσία των Φιλελευθέρων και παρά λίγο να σημειώσει… παγκόσμιο ρεκόρ παραμονής στο υπουργείο Εξωτερικών. Αξέχαστος ο διάλογος με τον σοβιετικό ομόλογό του Αντρέι Γκρομίκο. «Λένε ότι ο μακροβιότερος υπουργός Εξωτερικών στη Δύση είναι ο Γκένσερ, αλλά αν δούμε συνολικά το ζήτημα πρέπει να πω ότι ο μακροβιότερος υπουργός Εξωτερικών είμαι εγώ» έλεγε ο Γκρομίκο. «Ναι, αλλά εγώ είμαι εκλεγμένος κιόλας», του απάντησε ο Γκένσερ. Με τους Φιλελεύθερους της εποχής συνδέθηκαν κορυφαίοι διανοητές, όπως ο Ραλφ Ντάρεντορφ, ο ιδεολόγος της Ελευθερίας, ο οποίος στα 15 του είχε συλληφθεί από την Γκεστάπο, στα 23 του είχε ολοκληρώσει το διδακτορικό του για τον Μαρξ στις ΗΠΑ, στα 35 του είχε δημοσιεύσει το κορυφαίο έργο του «Κοινωνία και Δημοκρατία στη Γερμανία». Λίγο αργότερα έγινε υφυπουργός Εξωτερικών στην κυβέρνηση Μπραντ, ενώ ενδιαμέσως, στο απόγειο των φοιτητικών εξεγέρσεων, είχε βρει τον χρόνο για να πλησιάσει τον ηγέτη του φοιτητικού κινήματος Ρούντι Ντούτσκε και να συνομιλήσει μαζί του… στη σκεπή ενός αυτοκινήτου. Στροφή στην οικονομία μετά την Επανένωση; Οσο πέτυχε η αριστερή στροφή του FDP το 1969, άλλο τόσο μεθοδικά προετοιμάστηκε η επιστροφή στο συντηρητικό στρατόπεδο το 1982, στο πλευρό του Χέλμουτ Κολ. Είχαν παραβλέψει όμως οι Φιλελεύθεροι ότι με την εδραίωση των «Πρασίνων» θα αποκτούσαν αντίζηλο στον χώρο της Αριστεράς και αναγκαστικά θα επέστρεφαν στον ρόλο του μικρού, δεδομένου εταίρου εντός της συντηρητικής παράταξης. Η ειρωνεία της ιστορίας είναι βέβαια ότι 30 χρόνια αργότερα ο επίδοξος καγκελάριος Ολαφ Σολτς θα εκθείαζε «το θετικό έργο που άφησε ο συνασπισμός Σοσιαλδημοκρατών-Φιλελευθέρων στην περίοδο 1969-1982», ενώ την ίδια στιγμή Φιλελεύθεροι και Πράσινοι καλούνται να διαπραγματευθούν τον σχηματισμό κυβέρνησης. Ο «κοινωνικός φιλελευθερισμός» Ομως ο «κοινωνικός φιλελευθερισμός» έχει υποχωρήσει, συμπαρασύροντας όνειρα, φιλοδοξίες και πολιτικές καριέρες. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι εκείνο της Σαμπίνε Λόιτχοϊζερ Σνάρενμπεργκερ, από τα πλέον προβεβλημένα στελέχη του κόμματος, που υπέβαλε την παραίτησή της από το υπουργείο Δικαιοσύνης το 1995 σε ένδειξη διαμαρτυρίας γιατί το FDP όχι μόνο αποδέχθηκε νομοθεσία που επιτρέπει νέες τεχνολογίες στην παρακολούθηση τηλεφωνικών συνδιαλέξεων, αλλά και την «άδειασε», ανατρέποντας με εσωκομματικό δημοψήφισμα αποφάσεις που η ίδια είχε υπογράψει ως υπουργός. Κάπου εκεί άρχισαν τα πέτρινα χρόνια των Φιλελευθέρων, τους οποίους πολλοί αντιμετώπιζαν πλέον ως ένα «κόμμα των πλουσίων». Γιατί να το ψηφίσεις, αν δεν είσαι και ο ίδιος πλούσιος; Αλλαζαν σαν τα πουκάμισα… Σε 23 από τις 28 εκλογικές αναμετρήσεις που έγιναν σε κρατίδια της Γερμανίας στην περίοδο 1993-1999, το FDP δεν κατάφερε να περάσει το όριο του εκλογικού νόμου για να μπει στην τοπική Βουλή. Οι αρχηγοί του κόμματος άλλαζαν σαν τα πουκάμισα. Ξαφνικά, τo 2009, ο Γκίντο Βεστερβέλε οδηγεί τους Φιλελεύθερους στο εκπληκτικό ποσοστό του 14,6%. Ομως η ευρω-κρίση δεν του επιτρέπει να εφαρμόσει τις προεκλογικές υποσχέσεις του, οι εσωκομματικές έριδες δεν τον αφήνουν να ολοκληρώσει το έργο του. Μόλις και μετά βίας θα καταπνίξει την «εξέγερση» του Φρανκ Σέφλερ και άλλων οπαδών της δημοσιονομικής ορθοδοξίας που απορρίπτουν την οικονομική διάσωση της Ελλάδας και άλλων χωρών του μεσογειακού Νότου. Αφήνει τα πρωτεία στον φιλόδοξο Φίλιπ Ρέσλερ, αλλά το 2013 οι Φιλελεύθεροι θα βρεθούν εκτός Ομοσπονδιακής Βουλής, για πρώτη φορά από το 1949. Κι έτσι ήρθε η ώρα του Κρίστιαν Λίντνερ. Είναι ευφραδής, φιλόδοξος, σκληρός διαπραγματευτής. Υπό την ηγεσία του το FDP κατάφερε, για πρώτη φορά στην ιστορία του, να επιτύχει διψήφιο ποσοστό σε δύο συνεχόμενες εκλογές για την Ομοσπονδιακή Βουλή, το 2017 και το 2021. Πριν τέσσερα χρόνια διαπραγματευόταν τη συμμετοχή του σε κυβερνητικό συνασπισμό με τους Χριστιανοδημοκράτες και τους Πράσινους υπό την Ανγκελα Μέρκελ. Αιφνιδιαστικά αποχώρησε από τη διαπραγμάτευση γιατί, όπως έλεγε αργότερα, «εάν έμενα, θα ήταν σαν να συνυπέγραφα μία αριστερή στροφή στη γερμανική πολιτική». Τώρα καλείται να διαπραγματευθεί με τους Πράσινους. Θα τους πείσει να κάνουν φιλελεύθερη στροφή στη δική τους πολιτική; Πηγή: Deutche Welle
Ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν εμφανίστηκε αγκαλιά με... γάτα.
Προφίλ φιλόζωου πλασάρει τώρα ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν καθώς πλησιάζουν οι εκλογές και οι δημοσκοπήσεις κάθε άλλο παρά ευνοϊκές είναι γι’ αυτόν. Με… γάταΕτσι, σε ανάρτηση στον λογαριασμό του στο Twitter εμφανίζεται αγκαλιά με γάτα, για την οποία σημειώνει: «Ο Πιτ Πιτ Σεκέρ η γάτα της αγαπητής μου εγγονής Αϊμπικέ… Πολύ περίεργη για εξελίξεις της επικαιρότητας». Ορισμένοι σχολίασαν πως «Καθώς μειώνονται οι ψήφοι, φυσικά και πρέπει να φανεί συμπαθής στον λαό. Μετά από 3-4 δημοσκοπήσεις θα αγαπήσει και κροκόδειλο». «Το σκότωσες;»Αλλωστε, το ποσό φιλόζωος είναι το είχε δείξει σε πρόσφατο βίντεο στο οποίο, μιλώντας για σκυλιά, έχει τον παρακάτω διάλογο με δημοσιογράφο που είχε δύο σκυλιά και το ένα πέθανε: Δημοσιογράφος : Την προηγούμενη εβδομάδα ήταν δύο, ενώ τώρα ένα Ερντογάν : Το σκότωσες ; Δημοσιογράφος : Εγώ δεν το σκότωσα Ακολούθως ο Ερντογάν γελάει γι’ αυτό που άκουσε… Πηγή: tourkikanea
Θέλατε Brexit; Καλή τύχη τώρα – Το καρφί Σολτς στην Βρετανία για τα άδεια πρατήρια βενζίνης28/9/2021 Παλέψαμε σκληρά να πείσουμε τους Βρετανούς να μην φύγουν από την Ένωση, οπότε ελπίζω τώρα να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα που προκύπτουν από το διαζύγιο, σχολίασε ο Ολαφ Σολτς, νικητής των γερμανικών εκλογών αναφερόμενος στα άδεια πρατήρια βενζίνης στη Βρετανία Θέλατε Brexit, οπότε ζήστε με τις συνέπειες, ήταν το υπονοούμενο στη δήλωση του νικητή των γερμανικών εκλογών και νυν υπουργού Οικονομικών Όλαφ Σολτς αναφορικά με την ενεργειακή κρίση που πλήττει τη Βρετανία, με τις ατελείωτες ουρές αυτοκινήτων έξω από άδεια πρατήρια βενζίνης. Βεβαίως, η ακριβής δήλωση του επικεφαλής των Γερμανών Σοσιαλδημοκρατών ήταν πιο κομψή, όμως η έμμεση μπηχτή που εμπεριείχε δεν ξέφυγε της προσοχής των βρετανικών media και δη, των αντιπολιτευόμενων media που βρήκαν μια ακόμη ευκαιρία να επιτεθούν κατά της διαχειριστικής αντίδρασης της κυβέρνησης Τζόνσον. «Η ελεύθερη διακίνηση εργατών είναι μέρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και εμείς από την πλευρά μας παλέψαμε πολύ σκληρά να πείσουμε τους Βρετανούς να μην φύγουν από την Ένωση. Αποφάσισαν, ωστόσο διαφορετικά και τώρα ελπίζω πως θα καταφέρουν να διαχειριστούν τα προβλήματα που προκύπτουν από αυτό» τόνισε χαρακτηριστικά ο κ. Σολτς, αναφερόμενος ουσιαστικά στο σοβαρό έλλειμμα οδηγών από το οποίο φαίνεται πως πηγάζει το «κρασάρισμα» της γραμμής εφοδιασμού στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας. Αν και ο κ. Σολτς φρόντισε επίσης να εκφράσει την ελπίδα πως Ε.Ε. και Βρετανία θα συνεχίσουν να έχουν μια ομαλή σχέση και συνεργασία. Ζητούνται οδηγοί Θυμίζουμε πως η Ντάουνινγκ Στριτ αναγκάστηκε με…βαριά καρδιά να ανακοινώσει την έκτακτη χορήγηση βίζας σε 5.000 οδηγούς βαρέων οχημάτων από την Ε.Ε. για να εργαστούν προσωρινά στη Βρετανία –κάτι που πηγαίνει κόντρα στη λογική του Brexit. Όμως, με ελάχιστους οδηγούς να αναμένεται πως θα ανταποκριθούν, καθώς το προσωρινό καθεστώς δεν τους συμφέρει, το σχέδιο Β είναι η ενεργοποίηση του στρατού, κάτι ωστόσο που επίσης δεν μπορεί να αποτελεί μόνιμη λύση. Σε έκθεση της η ερευνητική Transport Intelligence προειδοποίησε πως το πρόβλημα είναι τεράστιο και θα απασχολήσει για πολύ καιρό τη βρετανική αγορά, καθώς το κενό που δημιούργησε το Brexit δεν θα καλυφθεί εύκολα ή γρήγορα. Μεταξύ 2010 και 2017 ο αριθμός των Ευρωπαίων οδηγών φορτηγών που εργάζονταν στο Ηνωμένο Βασίλειο εκτοξεύθηκε από τις 10.000 στις 45.000 και στις αρχές του 2020 κυμαινόταν στις 42.000. Από το νούμερο αυτό μέχρι τα τέλη του 2020, λίγο πριν την επισημοποίηση του Brexit, είχαν απομείνει 28.000 και έκτοτε ο αριθμός τους πέφτει συνεχώς. Την ίδια ώρα, εξάλλου, οι κενές θέσεις εργασίας σε έτερες ευρωπαϊκές χώρες αφθονούν, με αποτέλεσμα να μην έχουν καμία δυσκολία να βρουν αλλού δουλειά. Πηγή: ΟΤ Σήμερα, για τρίτη συνεχή φορά σε διάστημα τεσσάρων ημερών, ο Χουλουσί Ακάρ «επιτέθηκε» στις ΗΠΑ και κατηγόρησε την Ουάσιγκτον ότι στηρίζει τρομοκρατικές οργανώσεις, αναφερόμενους στους Κούρδους της Βόρειας Συρίας, παρέχοντάς τους όπλα και πολεμοφόδια Στα άκρα οδηγούνται οι σχέσεις των ΗΠΑ με την Τουρκία, με την Άγκυρα να συνεχίζει να ανεβάζει τους τόνους, τη στιγμή που επαναφέρει τη ρητορική περί Γαλάζιας Πατρίδας δια στόματος του υπουργού Άμυνας, Χουλουσί Ακάρ. Σήμερα, για τρίτη συνεχή φορά σε διάστημα τεσσάρων ημερών, ο Χουλουσί Ακάρ «επιτέθηκε» στις ΗΠΑ και κατηγόρησε την Ουάσιγκτον ότι στηρίζει τρομοκρατικές οργανώσεις, αναφερόμενους στους Κούρδους της Βόρειας Συρίας, παρέχοντάς τους όπλα και πολεμοφόδια. Παράλληλα, επανέλαβε τη θεωρία της Γαλάζιας Πατρίδας σημειώνοντας ότι η Τουρκία υπερασπίζεται τα συμφέροντά της στην ευρύτερη περιοχή. Ωστόσο, όλοι περιμένουν τη συνάντηση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν με τον Βλαντιμίρ Πούτιν στο Σότσι, όπου αναμένεται ο Τούρκος πρόεδρος να ανακοινώσει περαιτέρω σχέσεις με τη Ρωσία, ενδεχομένως και κάποια συμφωνία για οπλικά συστήματα S400. Με νέες κυρώσεις απειλούν οι ΗΠΑΑπό την άλλη, οι απειλές Ερντογάν, αν τελικά επιβεβαιωθούν, θα στοιχίσουν στις σχέσεις της με τις ΗΠΑ, παρά τις προσπάθειες που κάνει η αμερικανική κυβέρνηση να συνεργαστεί με την Τουρκία σε μια σειρά άλλων θεμάτων. Σημειώνεται ότι υπάρχει σχετική νομοθεσία, η οποία έχει περάσει από το Κογκρέσο που δεσμεύει την αμερικανική κυβέρνηση πως οποιαδήποτε νέα αγορά ρωσικών συστημάτων θα πυροδοτήσει νέες κυρώσεις. Μάλιστα, ο γερουσιαστής Μπομπ Μενέντεζ ως πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων έχει διαμηνύσει από την πλευρά του ότι θα είναι αυστηρός στο συγκεκριμένο ζήτημα. Σχετικά με τα όσα είπε ο Τούρκος πρόεδρος για το αν μίλησε με τον Τζο Μπάιντεν για τα ανθρώπινα δικαιώματα, είναι άγνωστο αν θα απαντήσει η αμερικανική πλευρά. Πάντως, κάθε βδομάδα από τότε που ανέλαβε την προεδρία ο Μπάιντεν, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ έστελνε μηνύματα και καλούσε την Τουρκία να σεβαστεί τα ανθρώπινα δικαιώματα των γυναικών και των ομοφυλόφιλων. (in.gr) Ο ηλικίας 45 ετών επικριτής του Πούτιν, ο οποίος είχε δηλητηριασθεί τον Αύγουστο του 2020 με νευροπαραλυτικό παράγοντα, εκτίει ποινή φυλάκισης 2,5 ετών για παραβάσεις των όρων αναστολής του, τις οποίες ο ίδιος χαρακτηρίζει «κατασκευασμένες» Ένα ακόμη βήμα στην κόντρα ΕΕ – Ρωσίας έγινε σήμερα, καθώς ο φυλακισμένος επικριτής του Κρεμλίνου, Αλεξέι Ναβάλνι, προτάθηκε για το ετήσιο βραβείο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ωστόσο, οι νομοθέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης προσπάθησαν να διατηρήσουν τα φώτα της δημοσιότητας στραμμένα στο φιλοδημοκρατικό δίκτυο του Ναβάλνι, το οποίο έχει τεθεί εκτός νόμου στη Ρωσία. Ο ηλικίας 45 ετών επικριτής του Πούτιν, ο οποίος είχε δηλητηριασθεί τον Αύγουστο του 2020 με νευροπαραλυτικό παράγοντα, εκτίει ποινή φυλάκισης 2,5 ετών για παραβάσεις των όρων αναστολής του, τις οποίες ο ίδιος χαρακτηρίζει «κατασκευασμένες». Η ΕΕ έχει επιβάλει κυρώσεις σε Ρώσους αξιωματούχους, θεωρώντας τους υπεύθυνους για τη δηλητηρίαση και τη φυλάκισή του. Η Μόσχα αρνείται ότι διέπραξε κάποιο παράπτωμα και κατηγορεί την ΕΕ ότι παρεμβαίνει στις εσωτερικές της υποθέσεις. «Είναι ζωτικής σημασίας να επιβεβαιώσουμε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο την αδιάλειπτη υποστήριξή μας προς τον Ναβάλνι και να τονίσουμε ότι η ευημερία του είναι ευθύνη του Πούτιν», δήλωσε ο Ολλανδός κεντροδεξιός ευρωβουλευτής, Πέτερ βαν Ντάλεν, κατά τη συνεδρίασή του. Το Βραβείο Ζαχάρωφ για την Ελευθερία της Σκέψης, με χρηματικό έπαθλο 50.000 ευρώ, το οποίο απονέμεται κάθε χρόνο, πήρε το όνομά του από τον Σοβιετικό επιστήμονα, αντιφρονούντα και νικητή του Βραβείου Νόμπελ Ειρήνης, Αντρέι Ζαχάρωφ (1921-1989). Ο νικητής του βραβείου θα ανακοινωθεί στις 21 Οκτωβρίου, ενώ η απονομή θα γίνει τον Δεκέμβριο. Στους προηγούμενους βραβευθέντες, περιλαμβάνονται ο πρόεδρος της Νότιας Αφρικής Νέλσον Μαντέλα, η δημοκρατική αντιπολίτευση της Βενεζουέλας και η Πακιστανή ακτιβίστρια στον τομέα της εκπαίδευσης, Μαλάλα Γιουσαφζάι. Άλλες υποψηφιότητες για το 2021 περιλαμβάνουν μια ομάδα διακεκριμένων Αφγανών γυναικών, τη Βολιβιανή πολιτικό, Ζανίν Άνιες, καθώς και τη βρετανική ΜΚΟ για τα ανθρώπινα δικαιώματα «Global Witness». Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
H πρώην «Σιδηρά Κυρία» παρακολούθησε τις εκλογές στην έδρα της Χριστιανικής Ένωσης στο Βερολίνο, μαζί με άλλα στελέχη του κόμματος, εμφανώς συγκινημένη
Τη θέση της Καγκελαρίου αποχαιρετά μετά από 16 χρόνια η Άνγκελα Μέρκελ, μετά τη νίκη του Σοσιαδημοκρατικού Κόμματος στις γερμανικές εκλογές. H πρώην «Σιδηρά Κυρία» παρακολούθησε τις εκλογές στην έδρα της Χριστιανικής Ένωσης στο Βερολίνο, μαζί με άλλα στελέχη του κόμματος, εμφανώς συγκινημένη. Μάλιστα, φαινόταν αρκετά ταλαιπωρημένη, ενώ κάποια στιγμή βούρκωσε… Στη συνέχεια, ο υποψήφιος για την καγκελαρία με τους Χριστιανοδημοκράτες, Άρμιν Λάσετ, ευχαρίστησε τη Μέρκελ για την προσφορά της τα τελευταία 16 χρόνια. Το Σοσιαδημοκρατικό Κόμμα (SPD) αναδείχθηκε νικητής με 25,7%, ποσοστό βελτιωμένο από αυτό που κατέγραφε τα τελευταία χρόνια, και ο ηγέτης του Όλαφ Σολτς… κινείται προς την καγκελαρία. Το CDU/CSU έλαβε το 24,1%, μειωμένο κατά 8,9% σε σχέση με το ποσοστό που είχε στην τελευταία εκλογική αναμέτρηση, διαψεύδοντας τις ελπίδες του επικεφαλής του να γίνει διάδοχος της Άνγκελα Μέρκελ.
Ολλανδία – Αυστηρά μέτρα ασφαλείας για την προστασία του πρωθυπουργού Ρούτε μετά από απειλές27/9/2021 Σύμφωνα με σημερινό δημοσίευμα ολλανδικής εφημερίδας, η οποία επικαλείται πηγές που γνωρίζουν το θέμα Οι ολλανδικές αρχές αύξησαν σημαντικά τα μέτρα ασφαλείας γύρω από τον πρωθυπουργό Μαρκ Ρούτε αφού η αστυνομία είχε ενδείξεις για ενδεχόμενη επίθεση από εγκληματίες που συνδέονται με το λαθρεμπόριο εμπόριο ναρκωτικών, αναφέρεται σε σημερινό δημοσίευμα ολλανδικής εφημερίδας, η οποία επικαλείται πηγές που γνωρίζουν το θέμα. Αν και τα επεισόδια με πυροβόλα όπλα είναι σπάνια στην Ολλανδία, οι φόνοι και η βία που συνδέονται με το λαθρεμπόριο ναρκωτικών έχουν γίνει κάτι συνηθισμένο τα τελευταία χρόνια, καθώς άνθρωποι του υποκόσμου ανταγωνίζονται για να επεκτείνουν τη δράση τους. Κυβερνητική πηγή, η οποία ζήτησε να μην κατονομαστεί, επιβεβαίωσε το δημοσίευμα της εφημερίδας De Telegraaf. Οι ολλανδικές αρχές εθνικής ασφαλείας αρνήθηκαν να σχολιάσουν το δημοσίευμα. Ερωτηθείς σχετικά με το δημοσίευμα, ο Ρούτε δήλωσε στους δημοσιογράφους: «Η ασφάλεια και η προστασία είναι θέματα που δεν πρέπει να συζητιούνται ποτέ δημόσια». Ο Ρούτε, η συντηρητική κυβέρνηση του οποίου έχει δεσμευθεί να καταστείλει το οργανωμένο έγκλημα, ανέκαθεν επεδίωκε να διατηρήσει ένα περιορισμένο επίπεδο προσωπικής προστασίας αφότου ανέλαβε πρωθυπουργός πριν από σχεδόν 11 χρόνια. Συχνά τον βλέπει κανείς να μετακινείται με ποδήλατο προς και από το σπίτι του και κυβερνητικά κτίρια στη Χάγη και συχνά περαστικοί τον πλησιάζουν για να βγάλουν μαζί του σέλφι ή για να του μιλήσουν. Σε μια ένδειξη της αύξηση της βίας στο λαθρεμπόριο των ναρκωτικών, ένας γνωστός ολλανδός αστυνομικός συντάκτης, ο Πέτερ Ρ. ντε Βρις, πυροβοληθηκε τον Ιούλιο μέρα μεσημέρι στο Άμστερνταμ, μήνες αφού είχε αναλάβει ρόλο συμβούλου του βασικού μάρτυρα σε μια πολύκροτη υπόθεση ναρκωτικών. Μερικές ημέρες αργότερα ο δημοσιογράφος υπέκυψε στα τραυματά του. Ο πρώην δικηγόρος του εν λόγω βασικού μάρτυρα είχε δολοφονηθεί με παρόμοιο τρόπο το 2019 μπροστά στο σπίτι του στο Άμστερνταμ. Οι απειλές σε πολιτικούς δεν είναι κάτι ασυνήθιστο στην Ολλανδία. Ο αντιισλαμιστής αντιπολιτευόμενος ηγέτης Γκέερτ Βίλντερς έχει αναγκασθεί από το 2004 να ζει σε καταφύγιο και να περιβάλλεται από σωματοφύλακες εξαιτίας συνεχών απειλών κατά της ζωής του. Τους τελευταίους μήνες, πρόστιμα ή σύντομες ποινές φυλάκισης επιβλήθηκαν σε αρκετούς ανθρώπους σε όλη τη χώρα για απειλές προς υπουργούς και βουλευτές, κυρίως σχετικά με τα μέτρα που εφαρμόζονται κατά της Covid-19. Πηγή: ΑΠΕ
Ένα άτομο του πέταξε ένα αντικείμενο, που έμοιαζε με αυγό, με αποτέλεσμα να σημάνει συναγερμός στην ομάδα ασφαλείας του.
Στόχος επίθεσης έγινε για μία ακόμη φορά ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν κατά στη διάρκεια της επίσκεψής του στη Διεθνή Έκθεση Εστίασης και Φιλοξενίας (Sirha) στη Λυών. Ένα άτομο του πέταξε ένα αντικείμενο, που έμοιαζε με αυγό, με αποτέλεσμα να σημάνει συναγερμός στην ομάδα ασφαλείας του. Όπως φαίνεται και από τα σχετικά πλάνα, ο Μακρόν κινείται μέσα στο πλήθος όταν, ξαφνικά, δέχεται το αντικείμενο στον λαιμό. «Αν έχει κάτι να μου πει, ας έρθει», είπε ο αρχηγός του κράτους και ζήτησε να του φέρουν τον δράστη. «Κατά το ταξίδι του στη Λυών, ο Εμανουέλ Μακρόν έγινε θύμα επίθεσης με αυγό. Νεαρός έχει συλληφθεί από τις Αρχές ασφαλείας» αναφέρεται σε tweet Γάλλου δημοσιογράφου, ο οποίος δημοσιεύει και βίντεο από της στιγμή της επίθεσης. (in.gr)
Το Ιράν επέτρεψε στους επιθεωρητής της ΙΑΕΑ να αντικαταστήσουν τις κάρτες μνήμης στο μεγαλύτερο μέρος του εξοπλισμού, όπως συμφωνήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου, δήλωσε η ΙΑΕΑ Η Διεθνής Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας δεν είχε πρόσβαση στο εργαστήριο κατασκευής εξαρτημάτων συσκευών φυγοκέντρησης Tesa, που βρίσκεται στην πόλη Καράτζ, κοντά στην Τεχεράνη, αντίθετα με τη συμφωνία της 12ης Σεπτεμβρίου της ΙΑΕΑ με το Ιράν, ανακοίνωσε την Κυριακή το όργανο του ΟΗΕ. Το Ιράν απέτυχε να τηρήσει πλήρως τους όρους συμφωνίας που επιτεύχθηκε με την ΙΑΕΑ πριν από δύο εβδομάδες, η οποία επιτρέπει στους επιθεωρητές να συντηρούν τον εξοπλισμό παρακολούθησης στη χώρα, δήλωσε η ΙΑΕΑ. «Ο γενικός διευθυντής επαναλαμβάνει ότι όλες οι δραστηριότητες της Υπηρεσίας που αναφέρονται στην κοινή δήλωση, για όλους τους εξοπλισμούς, όλες τις εγκαταστάσεις και όλες τις ιρανικές τοποθεσίες είναι απαραίτητες προκειμένου να διατηρηθεί η συνέχεια» της εποπτικής της αποστολής, αναφέρεται στην ανακοίνωση. Το Ιράν επέτρεψε στους επιθεωρητής της ΙΑΕΑ να αντικαταστήσουν τις κάρτες μνήμης στο μεγαλύτερο μέρος του εξοπλισμού, όπως συμφωνήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου, δήλωσε η ΙΑΕΑ. Ωστόσο δεν επέτρεψε αυτό να γίνει σε εργαστήριο που κατασκευάζει εξαρτήματα συσκευών φυγοκέντρησης στις εγκαταστάσεις TESA. Στην τελευταία του έκθεση για το Ιράν, ο γενικός διευθυντής της ΙΑΕΑ Ραφαέλ Γκρόσι δηλώνει στα κράτη μέλη ότι η Ισλαμική Δημοκρατία επέτρεψε ωστόσο όλες τις άλλες προσβάσεις από τις 20 έως τις 22 Σεπτεμβρίου. Η έκθεση αυτή συντάχθηκε την ώρα που οι διαπραγματεύσεις έχουν σταματήσει για την αναβίωση της ιστορικής συμφωνίας του 2015 για τον περιορισμό του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος με αντάλλαγμα τη χαλάρωση των κυρώσεων. Πηγή: ΑΠΕ Ήδη από σήμερα το πρωί, οι ηγεσίες των διαφόρων κομμάτων που είναι πιθανό να συμμετάσχουν σ' ένα μελλοντικό συνασπισμό συνεδριάζουν στο Βερολίνο και αναμένεται να δώσουν ενδείξεις για τις συμμαχίες που εξετάζουν Η Γερμανία, πόλος σταθερότητας στην εποχή της Μέρκελ, εισέρχεται σε μια πολύ πιο απρόβλεπτη φάση με δύσκολες διαβουλεύσεις ενόψει για να σχηματισθεί η επόμενη κυβέρνηση μετά τις βουλευτικές εκλογές: τόσο οι σοσιαλδημοκράτες, οι οποίοι είναι οι νικητές με βραχεία κεφαλή, όσο και οι συντηρητικοί διεκδικούν την ηγεσία της. Ήδη από σήμερα το πρωί, οι ηγεσίες των διαφόρων κομμάτων που είναι πιθανό να συμμετάσχουν σ’ ένα μελλοντικό συνασπισμό συνεδριάζουν στο Βερολίνο και αναμένεται να δώσουν ενδείξεις για τις συμμαχίες που εξετάζουν. Σύμφωνα με τα επίσημα προσωρινά αποτελέσματα που ανακοινώθηκαν από την εκλογική επιτροπή, το κεντροαριστερό Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SPD) και ο επικεφαλής του Όλαφ Σολτς συγκέντρωσαν 25,7% των ψήφων, ξεπερνώντας με μικρή διαφορά τη συντηρητική ένωση Χριστιανοδημοκρατών και Χριστιανοκοινωνιστών (CDU-CSU) του Άρμιν Λάσετ, που συγκέντρωσε το ιστορικά χαμηλό ποσοστό του 24,1%. Ποτέ οι συντηρητικοί δεν είχαν πέσει κάτω από το όριο του 30%. Πρόκειται για ηχηρή ήττα για το στρατόπεδο της καγκελαρίου Άγγελα Μέρκελ τη στιγμή που εκείνη συνταξιοδοτείται πολιτικά. Πέρα απ’ αυτό, τίποτε δεν θεωρείται ακόμη πως έχει κριθεί στη χώρα. Διότι στη Γερμανία δεν είναι οι ψηφοφόροι που εκλέγουν απ’ ευθείας τον επικεφαλής της κυβέρνησης, αλλά οι βουλευτές, μόλις σχηματίσουν μια πλειοψηφία. Η πλειοψηφία αυτή είναι τούτη τη φορά ιδιαίτερα περίπλοκο να σχηματισθεί διότι θα πρέπει να συμμετάσχουν τρία κόμματα -κάτι που έχει να γίνει από τα χρόνια του 1950- λόγω του κατακερματισμού των ψήφων. «Η παρτίδα πόκερ αρχίζει», διαπιστώνει το περιοδικό Der Spiegel. Διότι «μετά την ψηφοφορία, τα ουσιαστικά ερωτήματα παραμένουν ανοικτά: ποιός θα είναι καγκελάριος; Ποιός συνασπισμός θα κυβερνήσει τη χώρα στο μέλλον;» σημειώνει. Για τους σοσιαλδημοκράτες, τα πράγματα είναι ξεκάθαρα: «Αυτό που είναι βέβαιο είναι ότι πολλοί πολίτες» ψήφισαν το SPD διότι «θέλουν μια αλλαγή κυβέρνησης και επίσης επειδή θέλουν ο επόμενος καγκελάριος να ονομάζεται Όλαφ Σολτς», δήλωσε ο 63χρονος πολιτικός. Το ζήτημα είναι πως ο κεντροδεξιός αντίπαλός του, παρά το «απογοητευτικό» αποτέλεσμα, δεν είναι διατεθειμένος να καθίσει στα έδρανα της αντιπολίτευσης: «θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να οικοδομήσουμε μια κυβέρνηση με επικεφαλής της Ένωση» CDU-CSU, διαβεβαίωσε ο χριστιανοδημοκράτης υποψήφιος. «Πριν από τα Χριστούγεννα» Στη Γερμανία, οι συνομιλίες για το σχηματισμό νέας κυβέρνησης εξαρτώνται μόνο από τα πολιτικά κόμματα. Στο τέλος των προηγούμενων εκλογών το 2017, ο σημερινός μεγάλος συνασπισμός δεν είχε καταστεί δυνατό να σχηματισθεί παρά μόνο έξι μήνες αργότερα, γεγονός που προκάλεσε πολιτική παράλυση στη Γερμανία, ιδιαίτερα όσον αφορά τα ευρωπαϊκά ζητήματα. Εντούτοις τόσο το SPD όσο και η κεντροδεξιά είπαν ότι έχουν στόχο να υπάρξει μια κατάληξη πριν από τα Χριστούγεννα. Θα τα καταφέρουν; «Η Γερμανία θα πάρει την προεδρία της G7 το 2022», υπενθύμισε ο Λάσετ, και γι’ αυτό μια νέα κυβέρνηση πρέπει «να έρθει πολύ γρήγορα». Με τα σημερινά δεδομένα, λύσεις είναι δυνατές για μια πλειοψηφία στην Μπούντεσταγκ, η οποία θα έχει αριθμό ρεκόρ 735 βουλευτών, δηλαδή 137 περισσότερους απ’ ό,τι πριν από τέσσερα χρόνια, σύμφωνα με την εκλογική επιτροπή. Το SPD, με 206 βουλευτές, θα μπορούσε έτσι να συμμαχήσει με τους Πράσινους, που ήρθαν τρίτοι στην ψηφοφορία με 14,8% (118 βουλευτές) και τους φιλελεύθερους του FDP, ένα κόμμα της δεξιάς το οποίο συγκέντρωσε 11,5% (92 βουλευτές). Εναλλακτικά, οι συντηρητικοί (196 έδρες) θα μπορούσαν να κυβερνήσουν με τους Πράσινους και το FDP. Σύμφωνα με μια δημοσκόπηση της Yougov που δημοσιοποιήθηκε την περασμένη νύκτα, μια πλειονότητα των ψηφοφόρων ευνοεί την πρώτη επιλογή. Και 43% εξ αυτών εκτιμούν ότι ο Όλαφ Σολτς πρέπει να γίνει ο επόμενος καγκελάριος της μεγαλύτερης ευρωπαϊκής οικονομίας. Ρυθμιστές Όλα θα εξαρτηθούν συνεπώς από την καλή βούληση δύο μικρών κομμάτων, που χαρακτηρίζονται σήμερα από την Bild «ρυθμιστές». Ο επικεφαλής του FDP Κρίστιαν Λίντνερ δήλωσε εξάλλου χθες, Κυριακή, πως θα ήταν «επιθυμητό» για το κόμμα του και τους οικολόγους «να συζητήσουν κατ’ αρχάς μεταξύ τους» πριν αποφασίσουν αν θα συμμαχήσουν με τους συντηρητικούς ή με τους σοσιαλδημοκράτες. Για το παλαιότερο κόμμα της Γερμανίας, οι ερχόμενες εβδομάδες θα είναι μια δοκιμή. Στη διάρκεια όλης της προεκλογικής εκστρατείας, οι σοσιαλδημοκράτες έβαλαν τελος στους θρυλικούς καβγάδες τους ανάμεσα στην αριστερή και την κεντρώα πτέρυγα για να υποστηρίξουν άπαντες τον επικεφαλής τους, νυν υπουργό Οικονομικών της Άνγκελα Μερκελ. Όμως πώς θα αντιδράσει το κόμμα αν ο νέος του «ήρωας Όλαφ» υποχρεωθεί να θάψει το μισό πρόγραμμά του για να καλοπιάσει τη φιλελεύθερη δεξιά;, αναρωτιέται η εφημερίδα Sueddeutsche Zeitung. Διότι το FDP δεν θα δεχθεί ποτέ μια αύξηση των φόρων για τους πλουσιότερους, όπως επιθυμούν το SPD και οι Πράσινοι. Και σε τελική ανάλυση, υπογραμμίζει η εφημερίδα, ο σχηματισμός ενός συνασπισμού θα τεθεί σε ψηφοφορία μεταξύ των μελών του SPD. Το 2018 είχαν προτιμήσει να διορίσουν ένα ντουέτο αγνώστων της αριστερής πτέρυγας του κόμματος. Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ Οπως έγραψε ο «Economist», η Ταϊβάν μπορεί να εξελιχθεί στην πιο επικίνδυνη χώρα στον κόσμο. Η συμφωνία AUKUS μεταξύ Ηνωμένου Βασιλείου, ΗΠΑ και Αυστραλίας για την εγκατάσταση πυρηνικών όπλων σε υποβρύχια της τελευταίας, είναι μια κίνηση εξαιρετικά επικίνδυνη. Μπορεί να αλλάξει καθοριστικά την ισορροπία δυνάμεων στον σύγχρονο κόσμο. Σίγουρα θα αλλάξει τη σχέση Κίνας και ΗΠΑ. Η Κίνα αντέδρασε με αίτηση να ενταχθεί στη Συνολική και Προοδευτική Συμφωνία στον Ειρηνικό Ωκεανό. Από την παραπάνω Συμφωνία είχε αποκλειστεί από τον πρόεδρο Τραμπ. Η Κίνα σήμερα απαίτησε ξανά την ένταξή της σε μια συμφωνία που κεντρικό ρόλο έπαιξε η Αυστραλία με στόχο τη στενή συνεργασία μεταξύ αυτής και της Κίνας. Λόγω του AUKUS, είναι πολύ πιθανόν αυτή η πρόταση να απορριφθεί για μια ακόμα φορά από τις ΗΠΑ – πράγμα που θα επιβαρύνει περαιτέρω τη σχέση Κίνας – ΗΠΑ. Αυτές οι εξελίξεις μπορεί να οδηγήσουν τον κινέζο πρόεδρο να εντάξει την Ταϊβάν στη χώρα του με το σλόγκαν «μία χώρα, δύο συστήματα» όπως από καιρό θέλει. Αν συμβεί κάτι τέτοιο, οι ΗΠΑ θα βρεθούν μπροστά σε ένα δίλημμα. Τυπικά δεν υποχρεώνονται να υπερασπιστούν στρατιωτικά την Ταϊβάν. Αλλά δεν αποκλείεται να εμποδίσουν δυναμικά την κινεζική παρέμβαση. Οπως έγραψε ο «Economist», η Ταϊβάν μπορεί να εξελιχθεί στην πιο επικίνδυνη χώρα στον κόσμο. Οσο για τη σχέση ΗΠΑ – Ευρώπης, η Γαλλία αντέδρασε δυναμικά στη βρετανοαμερικανική συμφωνία. Γιατί είχε προηγουμένως έρθει σε συμφωνία με την Αυστραλία για τον εκσυγχρονισμό των υποβρυχίων της, αρχικά χωρίς εγκατάσταση πυρηνικών όπλων. Ο γάλλος υπουργός Εξωτερικών θεώρησε την AUKUS «μια πισώπλατη μαχαιριά». Δεν είναι λοιπόν περίεργο που η γαλλική κυβέρνηση ανακάλεσε τους δύο πρέσβεις της από τις ΗΠΑ και την Αυστραλία. Επιπλέον, η ευρωζώνη μέσω της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, σε μια συζήτηση για την ασφάλεια της Ενωσης, κάλεσε την Ευρώπη να επιταχύνει τη στρατηγική αυτονομία της ΕΕ από ΗΠΑ και Κίνα. Με αυτόν τον τρόπο, ο Μπάιντεν ουσιαστικά ενέτεινε την απομάκρυνση των ΗΠΑ από την Ευρώπη που ξεκίνησε ο Τραμπ. Πώς εξηγούνται οι παραπάνω κινήσεις του αμερικανού προέδρου; Νομίζω πως ο Μπάιντεν δεν αντιλαμβάνεται πως η άνοδος της Κίνας τα τελευταία 20 χρόνια έχει αλλάξει τη δομή του παγκοσμιοποιημένου κόσμου. Βέβαια οι ΗΠΑ, επειδή στην πρώιμη μεταπολεμική περίοδο επέβαλαν τους κανόνες λειτουργίας της καπιταλιστικής οικονομίας και επειδή έχουν τα πρωτεία στην έρευνα, θεωρητική και εφαρμοσμένη, θα εξακολουθήσουν να παίζουν τον ηγεμονικό ρόλο. Αλλά δεν μπορούν πλέον να αλλάξουν την τεκτονική αλλαγή που η άνοδος της κινεζικής υπερδύναμης επέφερε. Δηλαδή την εξάπλωση της κινεζικής επιρροής μέσω του «δρόμου του μεταξιού» που οδήγησε σε μαζικές επενδύσεις σε όλον σχεδόν τον πλανήτη – καθώς και μέσω της επίδρασης του κινεζικού μοντέλου ανάπτυξης σε φτωχές χώρες που ενδιαφέρονται λιγότερο για την ψήφο και περισσότερο για το ψωμί (η Κίνα μείωσε την απόλυτη φτώχεια σημαντικά κατά τις τελευταίες δεκαετίες). Με άλλα λόγια, οι ΗΠΑ εξακολουθούν να ηγεμονεύουν, αλλά δεν μπορούν πια να αλλάξουν τον καθοριστικό μετασχηματισμό που η άνοδος του κινεζικού γίγαντα επέφερε. Γιατί δημιούργησε έναν μη αναστρέψιμο διαχωρισμό μεταξύ Δύσης και μη Δύσης – είτε η τελευταία είναι φιλική, αντιθετική ή ουδέτερη προς τις ΗΠΑ. Ο αμερικανός πρόεδρος δεν έχει αντιληφθεί ακόμα πως οι παραπάνω εξελίξεις δεν μπορούν να ανακοπούν. Επιμένει σε μια αυταπάτη πως τα πράγματα μπορεί να επιστρέψουν στο παρελθόν όπου η αμερικανική κυριαρχία ήταν ολοκληρωτική. Ομως η συνεχώς αυξανόμενη επιρροή της Κίνας είναι ένα ποτάμι που δεν γυρίζει πίσω. Οσο εξακολουθεί ο αμερικανός πρόεδρος την ιδεολογική σταυροφορία εναντίον της Κίνας, αυτό θα οδηγήσει αναπόφευκτα στη μη συνεργασία μεταξύ των δύο υπερδυνάμεων. Αρα, οι παγκόσμιοι κίνδυνοι όπως η κλιμακούμενη οικολογική καταστροφή, η συνεχιζόμενη πανδημία και ένας δεύτερος Ψυχρός Πόλεμος που μπορεί να οδηγήσει σε ολική πυρηνική καταστροφή δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά. Για την αντιμετώπισή τους δεν αρκεί ο πολυπολισμός (multipolarity) που πολλοί προτείνουν. Απαιτείται επιπρόσθετα η συνεργασία των υπερδυνάμεων. Αν αυτό δεν συμβεί, σε περίπτωση σύγκρουσης, δεν θα υπάρχουν νικητές και νικημένοι όπως στο τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Θα υπάρχουν μόνο ηττημένοι. Ας ελπίσουμε πως κάποια στιγμή ο αμερικανός πρόεδρος θα το αντιληφθεί αυτό και θα έρθει ξανά σε επαφή με τη σημερινή πραγματικότητα. Αν γίνει αυτό, σίγουρα θα επιλέξει τη συνεργασία και όχι τον πόλεμο με την Κίνα. Θα επιλέξει τον ανταγωνισμό μέσω του εμπορίου και όχι μέσω των όπλων. Γράφει ο Νίκος Μουζέλης Ο Νίκος Μουζέλης είναι ομότιμος καθηγητής Κοινωνιολογίας LSE Γερμανικές εκλογές – Συντριβή για το κόμμα της Μέρκελ – Το χειρότερο ποσοστό στην ιστορία του27/9/2021 Το συντηρητικό μπλοκ υπέστη μεγάλες απώλειες, καθώς η εποχή της Άνγκελα Μέρκελ τελειώνει. Σημείωσε πτώση μεγαλύτερη από 8% σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές, καταγράφοντας το χειρότερο αποτέλεσμά του από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο Τα κεντροαριστερά κόμματα αναδείχθηκαν οι μεγαλύτεροι νικητές των γερμανικών εκλογών. Τόσο το SPD όσο και οι Πράσινοι κέρδισαν περισσότερο από 5% σε σύγκριση με τα αποτελέσματά τους στις τελευταίες ομοσπονδιακές εκλογές το 2017. Το συντηρητικό μπλοκ υπέστη μεγάλες απώλειες, καθώς η εποχή της Άνγκελα Μέρκελ τελειώνει. Σημείωσε πτώση μεγαλύτερη από 8% σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές, καταγράφοντας το χειρότερο αποτέλεσμά του από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Συγκεκριμένα, το SPD συγκεντρώνει το 25,7% των ψήφων, το καλύτερο αποτέλεσμα που έχει καταγράψει εδώ και πολλά χρόνια, ενώ τα CDU/CSUέλαβαν 24,1% (-8,9% σε σύγκριση με τις προηγούμενες εκλογές). Σημείωσαν με άλλα λόγια τη χειρότερη επίδοση στην ιστορία τους, καθώς το χαμηλότερο ποσοστό που είχε εξασφαλίσει ποτέ το κόμμα της Άνγκελα Μέρκελ, του Χέλμουτ Κολ και του Κόνραντ Αντενάουερ ήταν 31% το 1949. Μούδιασμα Καθώς το πρώτο exit poll εμφανίστηκε στις οθόνες μέσα στο Konrad Adenauer Haus, τα κεντρικά γραφεία της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης στο Βερολίνο, οι οπαδοί του κόμματος που είχαν συγκεντρωθεί σιώπησαν αμέσως. «Ψηφίστε για αυτό που κάνει τη Γερμανία ισχυρή» προέτρεπε ένα μεγάλο πανό έξω από το κτίριο, που έδειχνε τον επικεφαλής του CDU, Άρμιν Λάσετ. Αλλά το CDU φαινόταν αδύναμο, το ίδιο και ο Λάσετ, σχολιάζει ο «Guardian». Ο υποψήφιος των Χριστιανοδημοκρατών για την καγκελαρία είπε ότι το συντηρητικό μπλοκ θα κάνει «ό,τι μπορεί για να σχηματίσει νέα κυβέρνηση, παρά την εκλογική πτώση». «Δεν μπορούμε να είμαστε ικανοποιημένοι με τα αποτελέσματα των εκλογών» τόνισε ο Λάσετ στους υποστηρικτές του. «Θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να οικοδομήσουμε μια κυβέρνηση υπό τους συντηρητικούς, επειδή οι Γερμανοί χρειάζονται τώρα έναν συνασπισμό που να εκσυγχρονίσει τη χώρα μας. Πιθανότατα θα είναι η πρώτη φορά που θα έχουμε κυβέρνηση με τρεις εταίρους» πρόσθεσε. Όπως αναφέρει ο «Guardian», πολλοί θα χρεώσουν την ευθύνη στον Λάσετ, ο οποίος έτρεξε μια καμπάνια που δεν είχε ενέργεια και ένα συνεκτικό μήνυμα. Ο ανεπαρκής «αέρας» που τον ακολούθησε καθ’ όλη τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας ήταν εμφανής ακόμη και την ημέρα της ψηφοφορίας: καθώς ο Λάσετ πόζαρε μπροστά στους φωτογράφους στο εκλογικό κέντρο, ήταν προφανές ότι είχε διπλώσει το ψηφοδέλτιό του λάθος. (in.gr)
«Προεκλογικό άρωμα»
«Προεκλογικό άρωμα» έμοιαζε να είχε στα κοινωνικά δίκτυα η μάχη του τούρκου προέδρου με τον δήμαρχο Κωνσταντινούπολης τα περασμένα εικοσιτετράωρα, παρότι τυπικά οι προεδρικές εκλογές στη γείτονα διεξάγονται το 2023. Ο Ταγίπ Ερντογάν ανάρτησε στα social media φωτογραφία με τη γάτα του εγγονού του στο Βόσπορο. (Υποτίθεται) ότι, ενώ πήγαινε να διαβάσει εφημερίδα, η γάτα ανέβηκε στα πόδια του, ωστόσο ο τούρκος πρόεδρος μοιάζει να την αντιμετωπίζει με την τρυφερότητα που θα αντιμετώπιζε τους… αντιπάλους του, καθότι δεν την αγγίζει καθόλου σε καμία φωτογραφία. Πάντως, η γάτα παίρνει η ίδια πρωτοβουλία και τρίβεται στο χέρι του τούρκου προέδρου. Από την πλευρά του, ο Εκρέμ Ιμάμογλου, στον απόηχο της επίσκεψής του στην Αθήνα που σχολιάστηκε ποικιλοτρόπως στη Τουρκία, εμφανίστηκε με στολή καπετάνιου στον Κεράτιο Κόλπο με μια σημειολογία τύπου -όπως αναφέρει ο ΣΚΑΙ- «μπορώ και κυβερνώ, έχω το πηδάλιο». (in.gr)
Το εκλογικό αποτέλεσμα χαρακτηρίζεται θρίαμβος για τον Όλαφ Σολτς, ο οποίος κατόρθωσε να «ξεκολλήσει» το SPD και να το επαναφέρει στην κορυφή. Με όλες τις ψήφους να έχουν καταμετρηθεί από τις εφορευτικές επιτροπές, οι Σοσιαλδημοκράτες (SPD) αναδεικνύονται νικητές των βουλευτικών εκλογών που διεξήχθησαν στη Γερμανία, μπροστά από τη συντηρητική παράταξη της απερχόμενης καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ, τη Χριστιανική Ένωση (CDU/CSU). Οι εκλογές αυτές ήταν απρόβλεπτες από την αρχή και το αποτέλεσμα δεν είναι απαραίτητα αυτό που θα καθορίσει και το τέλος της κούρσας. Αρχικά, η απερχόμενη καγκελάριος θα πρέπει να παραμείνει μέχρι να σχηματιστεί ο συνασπισμός και για αυτό ίσως χρειαστεί να περιμένει μέχρι τα Χριστούγεννα. Ο διάδοχός της καλείται να ηγηθεί της κορυφαίας οικονομίας της Ευρώπης τα επόμενα τέσσερα χρόνια, με την κλιματική αλλαγή να βρίσκεται στην κορυφή της ατζέντας των ψηφοφόρων. Πάντως, σύμφωνα με δημοσκόπηση για το κανάλι ZDF, το 60% των ερωτηθέντων εξέφρασαν την ανησυχία τους καθώς θεωρούν ότι κανείς δεν θα καταφέρει να αναπληρώσει το κενό που θα αφήσει η Άνγκελα Μέρκελ έπειτα από 16 χρόνια. Σε κάθε περίπτωση, το εκλογικό αποτέλεσμα χαρακτηρίζεται θρίαμβος για τον Όλαφ Σολτς, ο οποίος κατόρθωσε να «ξεκολλήσει» το SPD και να το επαναφέρει στην κορυφή. Το προφίλ του Όλαφ Σολτς Οταν ο Ολαφ Σολτς πήρε τον Αύγουστο του 2020 το χρίσμα του υποψήφιου καγκελαρίου του SPD, ήταν κοινή πεποίθηση ότι πρόκειται για κεκτημένη ταχύτητα της άλλοτε κραταιάς Σοσιαλδημοκρατίας να κατεβαίνει στις εκλογές ως κόμμα εξουσίας με στόχο την καγκελαρία. Κανένας δεν έδινε στον Σολτς προοπτικές επιτυχίας και μέχρι πρότινος, η επιμονή του ότι θα γίνει καγκελάριος της Γερμανίας προκαλούσε θυμηδία. Τώρα οι γιγαντοαφίσες με τον ίδιο και το σλόγκαν «Καγκελάριος για τη Γερμανία» κυριαρχούν στην προεκλογική εικόνα και αν η μάχη κρινόταν στις δημοσκοπήσεις, ο Ολαφ Σολτς θα ήταν ο επόμενος καγκελάριος της Γερμανίας. Γεννημένος στο Οσναμπρικ, μεγάλωσε στο Αμβούργο, οι γονείς του, βιομηχανικοί εργάτες, τον εξοικείωσαν από μικρό με τις εμβληματικές φυσιογνωμίες της γερμανικής Σοσιαλδημοκρατίας Βίλι Μπραντ και Χέλμουτ Σμιτ. Τα ίχνη του Σμιτ ακολουθεί ο Ολαφ Σολτς από το 1975 που εντάχθηκε στο SPD. Εγινε, όπως και ο Σμιτ, κυβερνήτης – δήμαρχος του Αμβούργου και τώρα χτυπά την πόρτα της καγκελαρίας, αν εκλεγεί, θα είναι ο δεύτερος καγκελάριος της Γερμανίας, μετά τον Σμιτ, που προέρχεται από το Αμβούργο. Σπούδασε Νομικά στο Αμβούργο, το 1990 έστησε δικό του δικηγορικό γραφείο, από το 1998 είναι παντρεμένος με την οικονομολόγο Μπρίτα Ερνστ, τοπική βουλευτή στο κρατίδιο του Αμβούργου. Στις εκλογές του 1998 κέρδισε τη βουλευτική έδρα στην εκλογική του περιφέρεια Hamburg-Altona με 48,1%. Εγινε τοπικός υπουργός Εσωτερικών στο Αμβούργο, σε θέματα ασφάλειας δεν έκανε εκπτώσεις. «Είμαι φιλελεύθερος, αλλά δεν είμαι βλάκας. Στη μάχη κατά της εγκληματικότητας δεν έχω καμία αναστολή» δήλωνε το 2001. Χρόνια αργότερα, ως κυβερνήτης – δήμαρχος του Βερολίνου βρέθηκε αντιμέτωπος με τους εκτεταμένους βανδαλισμούς των αναρχοαυτόνομων από όλη την Ευρώπη που είχαν συγκεντρωθεί στο Αμβούργο για τη σύνοδο κορυφής των ηγετών της ομάδας G-20. Εξελέγη γραμματέας του SPD το 2002 με 91,3% στο πλευρό του τότε προέδρου του κόμματος και καγκελαρίου Γκέρχαρντ Σρέντερ. Ηταν συνοδοιπόρος του και βασικός υποστηρικτής της μεταρρυθμιστικής γραμμής του Σρέντερ με την περιώνυμη «Ατζέντα 2010». Ο Σολτς συνεχίζει να μιλάει και να σκέφτεται με ορίζοντα δεκαετίας. «Χρειαζόμαστε μία πολιτική για τη χώρα στα επόμενα 10-15 χρόνια» λέει στις προεκλογικές του ομιλίες. Πολλές από τις αδυναμίες της μεταρρυθμιστικής ατζέντας του Σρέντερ διορθώθηκαν στο μεταξύ. Οι Σοσιαλδημοκράτες πέρασαν θέσεις όπως ο κατώτατος μισθός που ήθελε ο Σολτς ήδη στην πρώτη κυβέρνηση της Μέρκελ όπου ήταν υπουργός Εργασίας. «Πρέπει κάτι να γίνει, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι στη Γερμανία που δεν μπορούν να ζήσουν από τον μισθό τους οι ίδιοι, πόσω μάλλον να ζήσουν την οικογένειά τους» έλεγε το 2007. Ηταν το SPD πάλι με κυβέρνηση της Μέρκελ που πέρασε αργότερα το εγγυημένο κατώτατο ωρομίσθιο. Ο Σολτς υπόσχεται σήμερα ότι το πρώτο μέτρο της κυβέρνησής του θα είναι η αύξηση του κατώτατου ωρομισθίου στα 12 ευρώ. Στην τελευταία κυβέρνηση της Ανγκελα Μέρκελ το 2017 ανέλαβε το υπουργείο Οικονομικών, μαζί με το αξίωμα του αντικαγκελαρίου. Ακολούθησε στην αρχή τον στόχο του «μαύρου μηδέν», τη γραμμή των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών, του προκατόχου του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Με την πανδημία κοροναϊού όμως ήταν αυτός που έφερε την «αλλαγή παραδείγματος» για τη Γερμανία στηρίζοντας το Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ. «Εκείνο που χρειαζόμαστε τώρα είναι να βγάλουμε το μπαζούκας για να πετύχουμε τα αναγκαία και αν χρειαστεί άλλο μικρότερο όπλο, θα το δούμε αργότερα» δήλωνε τον Μάρτιο του 2020. Εχασε τη μάχη για την προεδρία του SPD από το αριστερό δίδυμο των Νόρμπερτ-Βάλτερ Μπόργιανς και Σάσκια Εσκεν. Αλλά δεν έχασε από το οπτικό του πεδίο τον στόχο της καγκελαρίας. Με την αποχώρηση της καγκελαρίου Μέρκελ, έμεινε στον Σολτς το «μπόνους» του αντικαγκελαρίου και έκανε τη μεγάλη ανατροπή οδηγώντας την κούρσα στα τελευταία μέτρα για την κάλπη. (in.gr) Με όλες τις ψήφους να έχουν καταμετρηθεί από τις εφορευτικές επιτροπές, οι Σοσιαλδημοκράτες (SPD) αναδεικνύονται νικητές των βουλευτικών εκλογών που διεξήχθησαν χθες Κυριακή στη Γερμανία, μπροστά από τη συντηρητική παράταξη της απερχόμενης καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ, τη Χριστιανική Ένωση (CDU/CSU), σύμφωνα με τον ιστότοπο της εθνικής εκλογικής επιτροπής. Ένας μαραθώνιος επαφών και ζυμώσεων, από τις οποίες θα αναδειχθεί το επόμενο κυβερνητικό σχήμα στη Γερμανία, εξελίσσεται μετά την ανακοίνωση των εκλογικών αποτελεσμάτων, που κατέδειξαν ότι η οριακή διαφορά των δύο πρώτων αφήνει ανοιχτά πολλά μετεκλογικά σενάρια. Με όλες τις ψήφους να έχουν καταμετρηθεί από τις εφορευτικές επιτροπές, οι Σοσιαλδημοκράτες (SPD) αναδεικνύονται νικητές των βουλευτικών εκλογών, μπροστά από τη συντηρητική παράταξη της απερχόμενης καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ, τη Χριστιανική Ένωση (CDU/CSU), σύμφωνα με τον ιστότοπο της εθνικής εκλογικής επιτροπής. Το SPD συγκεντρώνει το 25,7% των ψήφων, το καλύτερο αποτέλεσμα που έχει καταγράψει εδώ και πολλά χρόνια, ενώ τα CDU/CSU έλαβαν 24,1% (–8,9% σε σύγκριση με τις προηγούμενες εκλογές). Σημείωσαν με άλλα λόγια τη χειρότερη επίδοση στην ιστορία τους, έπειτα από 16 χρόνια στην κυβέρνηση. Οι Πράσινοι καταγράφουν το υψηλότερο ποσοστό από ιδρύσεως του κόμματος, εξασφαλίζουν το 14,8% των ψήφων και αναδεικνύονται σε τρίτη δύναμη της Bundestag, της ομοσπονδιακής κάτω Βουλής. Το κόμμα των Ελεύθερων Δημοκρατών (FDP) βελτιώνει τη θέση του, συγκεντρώνοντας το 11,5% των ψήφων. Το ξενοφοβικό, ακροδεξιό κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) πέφτει από την τρίτη στην πέμπτη θέση, με το 10,3% των ψήφων. Το κόμμα «Η Αριστερά» πέφτει στο 4,9%. Οι εκλογές αυτές ήταν απρόβλεπτες από την αρχή και το αποτέλεσμα δεν είναι απαραίτητα αυτό που θα καθορίσει και το τέλος της κούρσας. Αρχικά, η απερχόμενη καγκελάριος, Άγκελα Μέρκελ, θα πρέπει να παραμείνει μέχρι να σχηματιστεί ο συνασπισμός και για αυτό ίσως χρειαστεί να περιμένει μέχρι τα Χριστούγεννα. Ο διάδοχός της καλείται να ηγηθεί της κορυφαίας οικονομίας της Ευρώπης τα επόμενα τέσσερα χρόνια, με την κλιματική αλλαγή να βρίσκεται στην κορυφή της ατζέντας των ψηφοφόρων. Πάντως, σύμφωνα με δημοσκόπηση για το κανάλι ZDF, το 60% των ερωτηθέντων εξέφρασαν την ανησυχία τους καθώς θεωρούν ότι κανείς δεν θα καταφέρει να αναπληρώσει το κενό που θα αφήσει η Άνγκελα Μέρκελ έπειτα από 16 χρόνια. Γρίφος η επόμενη ημέραΜε αυτά τα αποτελέσματα, θα αρχίσουν οι διαπραγματεύσεις για τον σχηματισμό συνασπισμού με νέο καγκελάριο στο τιμόνι. Η ίδια η Άνγκελα Μέρκελ θα παραμείνει ως πρωθυπουργός καγκελαρίου και θα αποχωρήσει από το αξίωμα μετά το διορισμό νέου καγκελαρίου την περίοδο των Χριστουγέννων. Ο μεγάλος νικητής των εκλογών, ο Όλαφ Σολτς, δήλωσε ότι δεν προτίθεται να συμμετέχει σε κυβερνητικό συνασπισμό με το CDU, καθώς η κάλπη έστειλε ξεκάθαρο μήνυμα για αλλαγή πλεύσης στη γερμανική πολιτική. Έτσι, Σοσιαλδημοκράτες και Χριστινοδημοκράτες θα προσπαθήσουν να πείσουν Πράσινους και Φιλελευθέρους να τους ακολουθήσουν στο πολιτικό τους σχέδιο και στο νέο κυβερνητικό σχήμα. Το «παζάρι» φαίνεται ότι θα κρατήσει αρκετά, με τους «μικρούς» να προσπαθούν να εξασφαλίσουν δεσμεύσεις και κυβερνητικές θέσεις. Μετά τις εκλογές, παραδοσιακά οι ηγέτες των κοινοβουλευτικών κομμάτων συμμετέχουν σε μία μετεκλογική συζήτηση που μεταδίδεται από τη Δημόσια Τηλεόραση της Γερμανίας. Το μετεκλογικό ντιμπέιτ ονομάζεται «στρογγυλό τραπέζι Ελεφάντων» και φαίνονται οι προθέσεις των πολιτικών σχηματισμών για την επόμενη μέρα. Εκεί οι Όλαφ Σολτς και Άρμιν Λάσετ τοποθετήθηκαν για το χρονοδιάγραμμα σχηματισμού κυβέρνησης. Σε ερώτηση εάν μπορεί να σχηματιστεί κυβέρνηση πριν τα Χριστούγεννα, ο ηγέτης του CDU σημείωσε ότι σίγουρα ο στόχος είναι αυτός, επισημαίνοντας ότι η κυβέρνηση πρέπει να οριστικοποιηθεί πριν αναλάβει η Γερμανία την προεδρία της G7 τον Ιανουάριο του 2022. Ο Σολτς δήλωσε: «Δεν θα ήθελα να αναφέρω μια συγκεκριμένη ημερομηνία, αλλά σίγουρα πρέπει να κάνουμε ό, τι μπορούμε μέχρι τα Χριστούγεννα, αν όχι πολύ πριν. Πρέπει να δείξουμε πολιτική βούληση και να συνάψουμε συμβιβασμούς που δεν θα λειτουργούν μόνο στα χαρτιά». Μέχρι να καταλήξουν οι διαπραγματεύσεις μεταξύ των κομμάτων, υπηρεσιακή καγκελάριος θα είναι η Άνγκελα Μέρκελ. Σχόλια στον γερμανικό και όχι μόνο Τύπο, αναφέρουν ότι μπορεί να είναι αυτή που θα ευχηθεί ως καγκελάριος «καλά Χριστούγεννα» στους Γερμανούς. Αριθμητικά, πάντως, είναι εφικτοί μια σειρά από πιθανούς κυβερνητικούς συνασπισμούς:
Ικανοποιημένοι για τη αύξηση της εκλογικής τους δύναμης είναι οι Πράσινοι. Πρόκειται για το καλύτερο αποτέλεσμα σε εθνικές εκλογές, τονίζουν στελέχη του σε δημόσιες δηλώσεις. Η Γερμανία έχει ανάγκη από μια «κυβέρνηση (για την προστασία) του κλίματος» τόνισε η υποψήφια καγκελάριος Ανναλένα Μπερμποκ. Ο δε συμπρόεδρος του κόμματος, Ρόμπερτ Χάμπεκ, διαβεβαίωσε ότι οι Πράσινοι θέλουν να κυβερνήσουν και ότι υπάρχει «μια καλή ευκαιρία» να συμμετέχουν στην επόμενη κυβέρνηση από θέση ισχύος. Όπως και οι Φιλελεύθεροι, άφησαν ανοιχτό αν θα κυβερνήσουν με τους Σοσιαλδημοκράτες ή με τους Χριστιανοδημοκράτες. Απογοήτευση επικρατεί στους κόλπους του κόμματος Die Linke για τις εκλογικές απώλειες. Σύμφωνα με τη συμπρόεδρο του κόμματος Die Linke, Σουζάνε Χένιχ-Βέλζο, αιτία για τη συρρίκνωση της εκλογικής δύναμης του κόμματος ήταν η πόλωση στον προεκλογικό αγώνα ανάμεσα σε Όλαφ Σολτς και Άρμιν Λάσετ. Τόσο η κ. Χένιχ-Βέλζο όσο και άλλα ηγετικά στελέχη του κόμματος επεσήμαναν την αναγκαιότητα της επανεξέτασης των θέσεων του Die Linke. (in.gr)
Σε ανάρτησή της στο Twitter, η Slawik δήλωσε ότι «ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω, αλλά με αυτό το ιστορικό εκλογικό αποτέλεσμα σίγουρα θα είμαι μέλος της επόμενης Bundestag»
Δεν υπήρξε ποτέ τρανσέξουαλ πολιτικός στη Bundestag στην ιστορία της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας. Αυτό θα αλλάξει μετά τις χθεσινές εκλογές, όπου το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SPD) διατηρεί ένα μικρό προβάδισμα έναντι της Χριστιανικής Ένωσης (CDU/CSU). Σύμφωνα με το Spiegel, η Γερμανία θα έχει δύο τρανς γυναίκες στο κοινοβούλιο για πρώτη φορά, με τη Nyke Slawik και τη Tessa Ganserer να εξασφαλίζουν μία θέση. Σε ανάρτησή της στο Twitter, η Slawik δήλωσε ότι «ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω, αλλά με αυτό το ιστορικό εκλογικό αποτέλεσμα σίγουρα θα είμαι μέλος της επόμενης Bundestag». Η Tessa Ganserer αρχικά πολιτεύτηκε ως άντρας, έως το 2019 που πήρε την απόφαση να αλλάξει την ταυτότητά της. Είχε εκλεγεί μέλος της Βουλής της Βαυαρίας δυο φορές ως άνδρας με το κόμμα των Πρασίνων. Το 2019 έκανε το μικρό της όνομα Τέσα και έγινε η πρώτη διεμφυλική πολιτικός στη χώρα της (transgender, όρος συνώνυμος του transsexual, αλλά με έμφαση στην ταυτότητα και όχι στη σεξουαλικότητα) με έδρα σε περιφερειακή ή εθνική Βουλή. «Η ταυτότητα φύλου είναι ένα ανθρώπινο δικαίωμα», είχε δηλώσει στους δημοσιογράφους, προτρέποντας για επικαιροποίηση του νόμου για τα τρανσέξουαλ άτομα ηλικίας άνω των 30 ετών. (in.gr)
Γερμανικές εκλογές – «Γρίφος» η νέα κυβέρνηση στη Γερμανία – Προς παράταση της θητείας Μέρκελ27/9/2021 Η επί 16 χρόνια καγκελάριος θα παραμείνει στη θέση της για όσο διάστημα διαρκέσουν οι διαπραγματεύσεις ανάμεσα στα κόμματα. Κι αυτό, όπως δείχνει και η εμπειρία του 2017, ενδέχεται να διαρκέσει μήνες Θέλουμε η νέα κυβέρνηση στη Γερμανία να σχηματιστεί και να ορκιστεί το συντομότερο δυνατό και πάντως πριν τα Χριστούγεννα και πριν την έναρξη της προεδρίας της Γερμανίας στην ομάδα της G7. Σε αυτό συμφώνησαν τόσο ο Όλαφ Σολτς και ο Άρμιν Λάσετ, ηγέτες των δύο ισχυρότερων εκλογικά κομμάτων μετά και την αναμέτρηση της Κυριακής όσο και οι επικεφαλής των Πρασίνων και των Φιλελευθέρων Δημοκρατών (FDP), που κατά πάσα πιθανότητα θα κληθούν να συμμετέχουν στο νέο σχήμα. Στην πράξη, όμως, δεν θα είναι τόσο εύκολο, ό,τι κι αν ειπώθηκε στην πρώτη κοινή εμφάνιση των πολιτικών ηγετών, που έγινε στη δημόσια τηλεόραση περίπου δύο ώρες αφότου έκλεισαν οι κάλπες. Κι αυτό διότι οι διαφορές μεταξύ των κομμάτων παραμένουν σημαντικές, με αποτέλεσμα να είναι αρκετοί εκείνοι που προβλέπουν επανάληψη του θρίλερ που εκτυλίχθηκε μετά τις εκλογές του 2017, όταν οι διαπραγματεύσεις για τον σχηματισμό κυβέρνησης είχαν διαρκέσει περίπου ένα εξάμηνο. Κανείς παντοδύναμος Η κατάσταση δυσκολεύει από το γεγονός ότι κανένα κόμμα δεν αναδείχτηκε από τις κάλπες πανίσχυρο και αδιαμφισβήτητα κυρίαρχο στο πολιτικό σκηνικό. Είναι κάτι, άλλωστε, που φάνηκε και από το γεγονός ότι ο Λάσετ, παρά την πανωλεθρία που υπέστη το κόμμα του, επέμεινε ότι είναι σε θέση να διεκδικήσει την ηγεσία της επόμενης κυβέρνησης, αντί του νικητή των εκλογών Σολτς. Φυσικά, φάνηκε πως υπάρχουν καλές προθέσεις ανάμεσα στους πολιτικούς αρχηγούς, όπως και συνείδηση της κρισιμότητας της κατάστασης. Τόσο για τη Γερμανία όσο και για την Ευρώπη – που αναμένει πολλά από το Βερολίνο – η οποία δεν επιτρέπει την πολυτέλεια των αέναων διαπραγματεύσεων. Για του λόγου το αληθές, ο ηγέτης του FDP, Κρίστιαν Λίντνερ, έριξε το γάντι στην ομόλογό του των Πρασίνων, Αναλένα Μπέρμποκ. Την κάλεσε, συγκεκριμένα, οι αντιπροσωπείες των δύο κομμάτων να συναντηθούν πρώτα μεταξύ τους και να προσπαθήσουν να τα βρουν, έτσι ώστε στη συνέχεια να παρουσιάσουν ένα κοινό σχέδιο στον «μεγάλο» εταίρο τους – είτε αυτός είναι οι Σοσιαλδημοκράτες (το πιθανότερο) είτε οι Χριστιανοδημοκράτες και Χριστιανοκοινωνιστές της Βαυαρίας. Όλα τα σενάρια ανοιχτά Ακόμη κι έτσι, ωστόσο, τα εμπόδια θα είναι πολλά και η πορεία δύσκολη. Όσο για τα σενάρια που αφορούν στη σύνθεση της επόμενης κυβέρνησης, τίποτε δεν θα πρέπει να αποκλειστεί, ό,τι και να λέγεται σήμερα – εκτός από τη συμμετοχή της ακροδεξιάς Εναλλακτικής στη Γερμανία στην κυβέρνηση. Ακόμη και ένας νέος «μεγάλος συνασπισμός» παραμένει ανοιχτός (αν και όχι ως πιθανότερο), με εναλλαγή ρόλων σε σύγκριση με τον απερχόμενο, που θα βρει το SPD και τον Σολτς στην θέση του οδηγού. Με βάση όλα αυτά, δεν αποκλείεται το τυπικό τέλος της παρουσίας της Ανγκελα Μέρκελ στην καγκελαρία – και, κατά συνέπεια, στις συνόδους κορυφής της ΕΕ και σε όλα τα διεθνή φόρα – να παραταθεί επί αρκετούς μήνες. Η αλήθεια, μάλιστα, είναι ότι ίσως να μην έχει και η ίδια αντίρρηση απέναντι σε ένα τέτοιο σενάριο. Η αιτία δεν είναι άλλη από το γεγονός ότι για να γίνει η μακροβιότερη καγκελάριος σε απόλυτους αριθμούς, ξεπερνώντας τον προκάτοχο και μέντορά της Χέλμουτ Κολ, ο οποίος έμεινε στη συγκεκριμένη θέση επί 5.871 ημέρες, θα πρέπει να φτάσουμε στην 20ή Δεκεμβρίου. Είναι και πάλι πριν τα Χριστούγεννα, άλλωστε, οπότε όλοι μπορούν να είναι ικανοποιημένοι… Συνεχίζεται το θρίλερ των γερμανικών εκλογών και με το πρώτο exit poll που δείχνει ισοπαλία για SPD και CDU. Σόλτς και Λάσετ βρίσκονται ισόπαλοι στην πρώτη θέση με 25%, ενώ ακολουθούν οι Πράσινοι με 15%. Οι φιλελεύθεροι όπως και οι ακροδεξιοί του AFD συγκεντρώνουν 11%, ενώ το αριστερό Die Linke καταφέρνει να περάσει στη γερμανική Βουλή με 5%. Περίπου 60,4 εκατομμύρια Γερμανοί πολίτες προσέρχονται σήμερα στις κάλπες για να εκλέξουν το 20ο Bundestag, την Κάτω Βουλή της Γερμανίας, έπειτα από 16 ολόκληρα χρόνια πλήρους κυριαρχίας της Άνγκελα Μέρκελ. Περισσότεροι από 31 εκατ. ψηφοφόροι είναι γυναίκες και περίπου 29 εκατ. άνδρες. 87 πολιτικά κόμματα ζήτησαν την άδεια των αρχών για να λάβουν μέρος σε αυτές εκλογές εκ των οποίων τα 53 έλαβαν την άδεια. Εξ αυτών μόλις 7 αναμένεται να λάβουν το ποσοστό του 5% που απαιτείται για την εκλογή βουλευτών στο Bundestag, με την Αριστερά (Die Linke), ίσως το πιο απαξιωμένο κόμμα στη Γερμανία μετά την ακροδεξιά της Afd (Εναλλακτική για τη Γερμανία) να παλεύει με νύχια και δόντια για να μπορέσει να στείλει αντιπροσώπους στη γερμανική Κάτω Βουλή. Μετά τις 6 το απόγευμα θα ανακοινωθούν τα προσωρινά αποτελέσματα των εκλογών. Θα υπολογιστούν με βάση τα δεδομένα των προσωρινών exit polls. Η καταμέτρηση των ψήφων θα συνεχιστεί μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες της Δευτέρας. Λίγες ώρες πριν ανοίξουν οι κάλπες των γερμανικών εκλογών, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει με ασφάλεια ποιο θα είναι το πρώτο κόμμα Οι γερμανικές εκλογές μονοπωλούν το ενδιαφέρον διεθνώς, καθώς αφορούν την πιο ισχυρή χώρα της ΕΕ που για πρώτη φορά μετά από 16 χρόνια θα έχει άλλον καγκελάριο και πιθανόν άλλη συμμαχία στη κυβέρνηση. Οι απεσταλμένοι του MEGA Σαράντης Μιχαλόπουλος και Γιάννης Χαραμίδης βρίσκονται στη γερμανική πρωτεύουσα προκειμένου να καταγράψουν το κλίμα πριν την κρίσιμη εκλογική μάχη. Όπως ανέφερε ο Γιάννης Χαραμίδης, το Βερολίνο για πάρα πολλές ώρες το Σάββατο ήταν «κομμένα στα δύο» από τις μαζικές διαδηλώσεις αρνητών της πανδημίας, οι οποίοι βγήκαν στους δρόμους με την «ευλογία» των ακροδεξιών δημιουργώντας πανδαιμόνιο. Αναποφάσιστοι και νεολαία θα κρίνει το αποτέλεσμα« Η αλήθεια είναι πως αν δεχθούμε τις δημοσκοπικές εκτιμήσεις, αλλά και τις αναλύσεις των Γερμανών πολιτικών συντακτών ξεκινάμε από μια αφετηρία που είναι πάρα πολύ κοντά τα δύο κόμματα, με μια μονάδα διαφορά. Ωστόσο, υπάρχουν “δεξαμενές” που αναμένεται να κάνουν τη διαφορά και φτάνουν από το 35-38% του εκλογικού σώματος και είναι οι αναποφάσιστοι, καθώς και τους νέους ψηφοφόρους που φτάνουν τα 3 εκατ. πολίτες» συμπλήρωσε ο Γιάννης Χαραμίδης. Τα σενάρια των συμμαχιών Μιλώντας για τα σενάρια συνεργασιών, ο Σαράντης Μιχαλόπουλος τόνισε πως τα πάντα εξαρτώνται από το ποιο θα είναι το πρώτο κόμμα. «Έχουμε δύο σενάρια: το πρώτο κάνει λόγο για επιβεβαίωση των δημοσκοπήσεων και νίκη των Σοσιαλδημοκρατών, οι οποίοι θα συνεργαστούν σίγουρα με τους Πράσινους, ενώ μετά θα αναζητήσουν τη συνεργασία ενός τρίτου κόμματος για να εξασφαλίσουν την πλειοψηφία να σχηματίσουν κυβέρνηση. Και αυτό θα μπορεί να είναι είτε οι Φιλελεύθεροι ή το αριστερό Die Linke εφόσον μπει στη Βουλή. Στο δεύτερο σενάριο έχουμε πλήρη ανατροπή των δημοσκοπήσεων, βγαίνουν πρώτοι οι Χριστιανοδημοκράτες, συνεργάζονται σχεδόν σίγουρα με τους Φιλελεύθερους και μένει ερωτηματικό αν οι Πράσινοι θα δεχθούν μια συνεργασία -σχηματίζοντας έτσι το λεγόμενο σχηματισμό «Τζαμάικα» συμπλήρωσε ο Σαράντης Μιχαλόπουλος. (in.gr) Εκατοντάδες άνθρωποι συμμετείχαν σήμερα σε μια διαδήλωση στο κέντρο της Μόσχας, για να εκφράσουν την οργή τους για τις βουλευτικές εκλογές της περασμένης εβδομάδας, κρατώντας πλακάτ με συνθήματα όπως «φέρτε πίσω τις εκλογές». Την διαδήλωση οργάνωσαν πολιτικοί της αντιπολίτευσης, οι περισσότεροι του Κομμουνιστικού Κόμματος, λέγοντας πως η νίκη του κυβερνώντος κόμματος ήταν αποτέλεσμα εκλογικής νοθείας, μέσω του διαδικτυακού συστήματος ψηφοφορίας. «Ήρθα εδώ σήμερα για να δηλώσω ότι για μία ακόμη φορά μας εξαπάτησαν», είπε μια γυναίκα που συμμετείχε στην κινητοποίηση. Η ρωσική αστυνομία συνέλαβε ακτιβιστές της αντιπολίτευσης χθες και προειδοποίησε ότι θα διέλυε οποιαδήποτε παράνομη διαδήλωση αυτό το Σαββατοκύριακο. Σήμερα, οι αρχές δεν έχουν προς το παρόν προχωρήσει σε προσαγωγές ή συλλήψεις. Περίπου 400 άνθρωποι, μεταξύ αυτών δημοσιογράφοι, συμμετείχαν στη διαδήλωση, μετέδωσε το πρακτορείο ειδήσεων Interfax, επικαλούμενο την αστυνομία της Μόσχας. Δημοσιογράφος του Reuters υπολόγισε τον αριθμό των ανθρώπων στη διαδήλωση σε περίπου 1.500. Τα τελικά εκλογικά αποτελέσματα δόθηκαν χθες στη δημοσιότητα και σύμφωνα με αυτά το κυβερνών κόμμα Ενιαία Ρωσία, που στηρίζει τον πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν, εξασφάλισε τις 324 από τις 450 έδρες της ρωσικής κάτω βουλής. Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ Κάρλες Πουτζντεμόν – Θα συνεχίσω να ταξιδεύω λέει ο αυτονομιστής πρώην ηγέτης της Καταλονίας26/9/2021 «Θέλουμε μια Ευρώπη με βασικά σημεία αναφοράς την ελευθερία της έκφρασης και το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση», δήλωσε ο Καταλανός αυτονομιστής, τον οποίο η Ισπανία κατηγορεί για ανταρσία Ο πρώην πρόεδρος της καταλανικής κυβέρνησης, Κάρλες Πουτζντεμόν, έκανε γνωστό ότι στις 27 του μηνός θα επιστρέψει στο Βέλγιο, όπου διαμένει μόνιμα. Μετά την αποφυλάκισή του την Παρασκευή, στη Σαρδηνία, μίλησε μία μέρα αργότερα στους δημοσιογράφους και τόνισε ότι «θα συνεχίσει να ταξιδεύει», διότι «οι ώρες αυτές ήταν δύσκολες, αλλά η προσπάθεια να τον σταματήσουν δεν θα υπερισχύσει». «Θέλουμε μια Ευρώπη με βασικά σημεία αναφοράς την ελευθερία της έκφρασης και το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση», πρόσθεσε ο Καταλανός αυτονομιστής, τον οποίο η Ισπανία κατηγορεί για ανταρσία. «Μέσα σε λιγότερο από 24 ώρες, το δικαστήριο της Σαρδηνίας επιβεβαίωσε ότι εμείς έχουμε δίκιο και η Ισπανία άδικο, διότι δεν σέβεται τα δικαιώματα των πολιτικών», είπε τέλος ο Πουτζντεμόν. Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ |
Archives
May 2024
|