Ο πρόεδρος της Τουρκίας διαμήνυσε πως σε περίπτωση ρωσικής επίθεσης, η χώρα του θα πράξει ως μέλος του ΝΑΤΟΗ Ρωσία θα ήταν απερίσκεπτη να ξεκινήσει μια στρατιωτική σύγκρουση στην Ουκρανία και σε αυτήν την περίπτωση η Τουρκία θα έκανε ό,τι είναι απαραίτητο ως μέλος του ΝΑΤΟ, δήλωσε την Τετάρτη ο πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Πρόσκληση σε ΠούτινΣε συνέντευξη που παραχώρησε στο δίκτυο NTV, ο Ερντογάν δήλωσε ότι προσκάλεσε τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν στην Τουρκία στο πλαίσιο μιας πρότασης να φιλοξενηθούν και οι δύο πλευρές με σκοπό να πρυτανεύσει η διπλωματία και να ανοίξει ο δρόμος για μία ειρηνική επίλυση της κρίσης, προσθέτοντας ότι αναμένει απάντηση από τη Μόσχα. Ανάγκη για διάλογοΟ Ερντογάν είπε επίσης ότι υπάρχει ανάγκη για έναν συνολικό διάλογο που θα εξετάσει ορισμένες από τις ανησυχίες της Ρωσίας για την ασφάλεια, ενώ εξήγησε στη Μόσχα ότι ορισμένα αιτήματά της δεν είναι εύλογα. (in.gr)
0 Comments
Τα Σκόπια αναγνωρίζουν «βουλγαρική μειονότητα» στο έδαφός τους! - Η νίκη του βουλγαρικού εθνικισμού27/1/2022 Οι Βούλγαροι απέδειξαν ότι όταν κάποιοι αντιστέκονται για τα εθνικά τους συμφέροντα κερδίζουν και έτσι τα Σκόπια, προκειμένου να εξομαλυνθούν οι διμερείς σχέσεις και να αρθεί το βουλγαρικό βέτο στην έναρξη ενταξιακών συνομιλιών της Σκόπια με την Ε.Ε αναγνωρίζουν πως υπάρχει στο έδαφός τους βουλγαρική μειονότητα. Κάτι αντίστοιχο θα έπρεπε να κάνουν και οι ελληνικές κυβερνήσεις οι οποίες ουδέποτε αγωνίστηκαν για να αναγνωριστούν επισήμως ως ελληνική μειονότητα οι 200.000 Έλληνες της περιοχής του Μοναστηρίου το οποίο το δηλώνουν οι ίδιοι οι Σκοπιανοί και βάση αυτής της αναγνώρισης προτάθηκε το σχέδιο Μιλόσεβιτς το 1993 για διαμοιρασμό των Σκοπίων σε τρία μέρη σε Ελλάδα, Αλβανία και Σερβία, που προέβλεπε την επέκταση του ελληνικού κράτους στις περιοχές που κατοικούνταν από Έλληνες μέχρι το Μοναστήρι είτε ελληνικής καταγωγής είτε ελληνικής συνείδησης. Συγκεκριμένα τα Σκόπια αποδέχτηκαν το βουλγαρικό αίτημα να συμπεριληφθεί και η «βουλγαρική» στις εθνικές ομάδες που συμπεριλαμβάνονται στο σύνταγμα της χώρας. Ωστόσο, αυτό θα γίνει στο τέλος της διαπραγματευτικής διαδικασίας με την Ε.Ε. όταν θα απαιτηθεί τα Σκόπια να αναδιαρθρώσουν το σύνταγμά προκειμένου να εναρμονιστεί με το ευρωπαϊκό δίκαιο και κεκτημένο. Αυτό σημαίνει ότι η ελληνική πολιτική ηγεσία πρέπει να αντιδράσει τώρα για να ενταχθεί η ελληνική μειονότητα στις υπό αναγνώριση εθνικές ομάδες πριν αναθεωρηθεί το σκοπιανό Σύνταγμα. Θα είναι εγκληματική ενέργεια εάν η Αθήνα δεν προσπαθήσει να κερδίσει από την βουλγαρική νίκη. Την ανακοίνωση έκανε ο πρωθυπουργός των Σκοπίων Ντίμιταρ Κοβάτσεφσκι, με δηλώσεις του στη διάρκεια κοινής συνέντευξης τύπου με τον Βούλγαρο ομόλογό του Κιρίλ Πέτκοφ στην Σόφια. Την Τρίτη στην Σόφια πραγματοποιήθηκε κοινή συνάντηση των κυβερνήσεων Βουλγαρίας και Σκόπια, που δημιούργησε περεταίρω αισιοδοξία για την εξομάλυνση των σχέσεων ανάμεσα στις δύο χώρες και το ξεμπλοκάρισμα της διαδικασίας έναρξης ενταξιακών συνομιλιών των Σκοπίων με την Ε.Ε. Ήταν το δεύτερο σημαντικό βήμα ανάμεσα στις δύο χώρες, μέσα σε μία εβδομάδα, μετά την επίσκεψη του Βούλγαρου πρωθυπουργού Κιρίλ Πέτκοφ που προηγήθηκε στην σκοπιανή πρωτεύουσα. Στο πλαίσιο των συναντήσεων οι δύο πρωθυπουργοί είχαν τετ α τετ συζήτηση, ενώ στη συνέχεια έλαβαν μέρος συναντήσεις τεσσάρων ομάδων εργασίας που σχηματίστηκαν στους τομείς: Οικονομίας, εμπορίου και καινοτομίας, Υποδομών, μεταφορών και συνδεσιμότητας, Ευρωπαϊκής συνεργασίας - πράσινης μετάβασης και ψηφιακού μετασχηματισμού και κράτους δικαίου. Επίσης: Πολιτισμού, επιστημών, εκπαίδευσης και νεολαίας. Παράλληλα υπήρξε συνάντηση των συμπροέδρων της Μικτής Πολυθεματικής Επιτροπής Βουλγαρίας και των Σκοπίων για Ιστορικά και Εκπαιδευτικά Θέματα. Ωστόσο, παρά το θετικό κλίμα, ιδιαίτερα για την βελτίωση των σχέσεων στον οικονομικό τομέα, «αγκάθι» παραμένει η επίλυση διαφορών σε βασικά ιστορικά ζητήματα που -για την ώρα τουλάχιστον- οι δύο χώρες παραμένουν αμετακίνητες. «Από εδώ και στο εξής ελπίζω πως η συνεργασία θα οδηγήσει σε καλή γειτονία, κάτι που όλοι πιστεύουμε πως θα συμβεί» δήλωσε ο Βούλγαρος πρωθυπουργός Κίριλ Πέτκοφ, μετά το τέλος της κοινής συνεδρίασης των κυβερνήσεων των δύο χωρών. Πιέσεις δέχεται ο Πούτιν να στείλει στρατιωτική βοήθεια στις αυτοανακηρυχθείσες δημοκρατίες της ανατολικής Ουκρανίας. Το κυβερνών κόμμα «Ενιαία Ρωσία» ζήτησε από τον Πούτιν να στείλει την αναγκαία στρατιωτική βοήθεια στις αυτοανακηρυχθείσες δημοκρατίες της ανατολικής Ουκρανίας, για να αντιμετωπίσουν την επίθεση και να υπερασπίσουν τους πολίτες τους. Την σχετική δήλωση έκανε ο πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματος «Ενιαία Ρωσία» στην Κρατική Δούμα (κάτω βουλή) Βλαντίμιρ Βασίλιεφ. Ο Βασίλιεφ, εκφράζοντας την ανησυχία του κόμματός του για την προστασία της ζωής των Ρώσων πολιτών που ζουν στα εδάφη των δημοκρατιών Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ» δήλωσε ότι στο Συμβούλιο της Κρατικής Δούμας, στην κοινοβουλευτική ομάδα και στο κόμμα έγιναν διαβουλεύσεις και καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι δεν πρέπει να εγκαταλείψουμε τους ανθρώπους στην αυθαιρεσία του καθεστώτος του Κιέβου». Παρόμοια έκκλησηΝωρίτερα παρόμοια έκκληση είχε απευθύνει και ο πρώτος αντιπρόεδρος του Συμβουλίου της Ομοσπονδίας (άνω βουλή) και γραμματέας του Γενικού Συμβουλίου του κυβερνώντος κόμματος της «Ενιαίας Ρωσίας» Αντρέι Τουρτσάκ. (in.gr) Ο Μπόρις Τζόνσον βρίσκεται αντιμέτωπος με μία νέα αποκάλυψη. Κατά τη χαώδη απομάκρυνση των Βρετανικών Δυνάμεων από το Αφγανιστάν ο Τζόνσον έδωσε εντολή να απομακρυνθούν κατοικίδια με προτεραιότητα απέναντι σε Αφγανούς πολίτες Ο Βρετανός πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον όντως ενέκρινε την απομάκρυνση ζώων από την Καμπούλ κατά τη διάρκεια της χαοτικής αποχώρησης των δυτικών δυνάμεων από το Αφγανιστάν πέρυσι, έναν ισχυρισμό που είχε προηγουμένως απορρίψει ως μια «ανοησία», σύμφωνα με κυβερνητικά email που δόθηκαν σήμερα στη δημοσιότητα. Έσωσαν γάτες και σκύλους Ο Τζόνσον, ο οποίος βρίσκεται υπό ασφυκτική πίεση και σε κλοιό από τις καταγγελίες για μια σειρά από πάρτι στο γραφείο του στην Ντάουνινγκ Στριτ κατά τη διάρκεια του lockdown, είχε αρνηθεί ότι είχε οποιαδήποτε ανάμειξη στην απόφαση να βοηθήσει στην απομάκρυνση και διάσωση γατιών και σκύλων της φιλοζωϊκής οργάνωσης Nowzad που διευθύνει ο Βρετανός πρώην στρατιώτης Πεν Φάρθινγκ. Τα κατοικίδια διασώθηκαν τον περασμένο Αύγουστο ενώ βρισκόταν σε εξέλιξη η χαοτική αποχώρηση των δυτικών δυνάμεων και η επιχείρηση απομάκρυνσης ανθρώπων, και από τις βρετανικές δυνάμεις η απομάκρυνση Βρετανών υπηκόων και Αφγανών που πληρούσαν τις προϋποθέσεις για μεταφορά τους στη Βρετανία για να εγκαταλείψουν την Καμπούλ μετά την πτώση της στους Ταλιμπάν. Τα email που καίνε τον Τζόνσον Σε ένα εσωτερικό κυβερνητικό email που δόθηκε στη δημοσιότητα από την επιτροπή εξωτερικών υποθέσεων του κοινοβουλίου, ένας αξιωματούχος του Φόρεϊν Οφις, του οποίου το όνομα έχει διαγραφεί, έγραφε: «Η Nowzad, που διευθύνεται από έναν πρώην πεζοναύτη, έχει λάβει μεγάλη δημοσιότητα και ο πρωθυπουργός μόλις έδωσε την άδεια το προσωπικό της και τα ζώα να απομακρυνθούν…» Σε ένα άλλο email που συζητούσε το αίτημα βοήθειας μιας άλλης φιλανθρωπικής οργάνωσης, ένας αξιωματούχος έγραψε: «Υπό το πρίσμα της απόφασης του πρωθυπουργού νωρίτερα σήμερα να απομακρύνει το προσωπικό της φιλοζωϊκής οργάνωσης Nowzad, το (διαγεγραμμένο όνομα) ζητά συμφωνία για την καταχώριση (διαγεγραμμένες λεπτομέρειες) του προσωπικού, όλοι Αφγανοί υπήκοοι». Οι προηγούμενες δηλώσεις Εκείνη την εποχή, ο Τζόνσον υποστήριξε ότι δεν είχε καμία ανάμειξη στην απομάκρυνση των ζώων της οργάνωσης του Φάρθινγκ. «Όχι, αυτό είναι πλήρης ανοησία», είχε πει τον Δεκέμβριο, όταν ρωτήθηκε αν είχε παρέμβει στην υπόθεση. Ο εκπρόσωπος του Τζόνσον τόνισε ότι δεν είχε δει τα emails, αλλά επανέλαβε ότι ο πρωθυπουργός δεν είχε καμία ανάμειξη. Οι ισχυρισμοί του εκπροσώπου του« Γνωρίζω ότι ο υπουργός Άμυνας χθες κατέστησε σαφές ότι σε κανένα στάδιο… ο πρωθυπουργός δεν του ζήτησε να ανοίξει το δρόμο για (την απομάκρυνση) των κατοικίδιων, ότι κανείς δεν παραβίασε τη σειρά αναμονής και προφανώς έχουμε ξεκαθαρίσει πρωτύτερα ότι ο πρωθυπουργός δεν έδωσε οδηγίες αξιωματούχοι να λάβουν οποιαδήποτε συγκεκριμένη πορεία δράσης», είπε. Η κατάσταση που βρέθηκε ο Φάρθινγκ και τα ζώα του τράβηξε μεγάλη προσοχή των μέσων ενημέρωσης στη Βρετανία και οδήγησε σε μια πικρή διαμάχη με τον υπουργό Άμυνας Μπεν Γουάλας, ο οποίος δήλωσε ότι δεν μπορούσε να επιτρέψει σε κανέναν να παραβιάσει τη σειρά αναμονής και δεν θα έδινε προτεραιότητα σε κατοικίδια σε σχέση με ανθρώπους. (in.gr) Πού οφείλονται οι εντάσεις στα σύνορα μεταξύ των δύο χωρών, πόσο μεγάλη είναι η πιθανότητα πολέμου και πώς θα αντιδράσει η Δύση σε περίπτωση εισβολής;Φοβούμενοι το ενδεχόμενο χερσαίας εισβολής από τη Ρωσία, οι νατοϊκοί σύμμαχοι έχουν αυξήσει την υποστήριξή τους προς το Κίεβο, αποστέλλοντας επιπλέον στρατεύματα και στρατιωτικό εξοπλισμό στην Ουκρανία. Η Συμμαχία αναφέρει ότι η κίνησή της έρχεται ως απάντηση στη συνεχιζόμενη ανάπτυξη ρώσων στρατιωτών κατά μήκος των ουκρανικών συνόρων. Από την πλευρά της, η Μόσχα υποστηρίζει ότι οι ενέργειές της είναι αναγκαίες για τη διασφάλιση ζωτικών συμφερόντων ασφάλειας και κατηγορεί το ΝΑΤΟ ότι επιχειρεί να προκαλέσει κρίση στην περιοχή. Σύμφωνα με το Al Jazeera, τα παρακάτω πέντε πράγματα αποτελούν τις βάσεις για μια εισαγωγική κατανόηση της ουκρανικής κρίσης. Πού οφείλεται η σύγκρουση;Επί αιώνες και πριν μετατραπεί σε σοβιετική δημοκρατία, η Ουκρανία αποτελούσε τμήμα της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, ενώ κατέκτησε την ανεξαρτησία της μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991. Στη συνέχεια, επιχείρησε να αποτινάξει τη ρωσική αυτοκρατορική της κληρονομιά και να ενισχύσει τους δεσμούς της με τη Δύση. Στα τέλη του 2013, η απόφαση του ρωσόφιλου ουκρανού προέδρου Βίκτορ Γιανουκόβιτς να απορρίψει μια συμφωνία σύνδεσης με την Ευρωπαϊκή Ένωση, για να ενδυναμώσει τους δεσμούς με τη Μόσχα οδήγησε σε μαζικές διαδηλώσεις που πνίγηκαν στο αίμα, αλλά και στην αποπομπή του το 2014. Η Ρωσία αντέδρασε με την προσάρτηση της γεωπολιτικά πολύτιμης χερσονήσου της Κριμαίας, εκμεταλλευόμενη την εξέγερση των αυτονομιστών που ξέσπασε στα ανατολικά της Ουκρανίας. Η Ουκρανία και η Δύση κατηγόρησαν τη Ρωσία ότι απέστειλε στρατεύματα και όπλα για να υποστηρίξει τους αντάρτες. Η Μόσχα το αρνήθηκε, λέγοντας ότι οι Ρώσοι που προσχώρησαν στους αυτονομιστές ήταν εθελοντές. Σύμφωνα με το Κίεβο, περισσότεροι από 14.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στις μάχες που κατέστρεψαν το Ντονμπάς, την βιομηχανική καρδιά της Ουκρανίας στα ανατολικά. Από την πλευρά της, η Μόσχα επέκρινε έντονα τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους στο ΝΑΤΟ για την παροχή όπλων στην Ουκρανία και τη διεξαγωγή κοινών ασκήσεων, λέγοντας ότι τέτοιου είδους κινήσεις ενθαρρύνουν τους Ουκρανούς να προσπαθήσουν να ανακτήσουν με τη βία τις περιοχές που κατέχουν οι αντάρτες. Επιπλέον, ο Βλάντιμιρ Πούτιν έχει επανειλημμένα δηλώσει ότι οι φιλοδοξίες της Ουκρανίας να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ αποτελούν κόκκινη γραμμή για τη Ρωσία και έχει εκφράσει την ανησυχία του για τα σχέδια ορισμένων κρατών-μελών του ΝΑΤΟ να δημιουργήσουν στρατιωτικά κέντρα εκπαίδευσης στη χώρα. Κάτι τέτοιο, έχει πει, θα τους έδινε στρατιωτική βάση στην περιοχή ακόμη και χωρίς την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ. Τι θέλει να πετύχει η Ρωσία; Το ζήτημα έγκειται κυρίως στο τι θέλει να αποφύγει η Ρωσία. Η Ρωσία δεν θέλει να δει την Ουκρανία να εντάσσεται στο ΝΑΤΟ, πράγμα που έχει αναφέρει ρητά στον κατάλογο απαιτήσεων ασφαλείας που απέστειλε στις ΗΠΑ τον περασμένο Δεκέμβριο. Τα αιτήματα περιελάμβαναν την παυση οποιασδήποτε άσκησης του ΝΑΤΟ κοντά στα σύνορα της Ρωσίας. Η Μόσχα περιμένει ακόμη γραπτή απάντηση, αλλά πολλά από τα τελεσίγραφά της έχουν απορριφθεί εξ αρχής από τη Δύση που θεωρεί ότι δεν μπορούν καν να τεθούν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Η Ρωσία ζητά και την απόσυρση του ΝΑΤΟ από την Ανατολική Ευρώπη. Τότε, η Ρωσία ο Πούτιν είχε δηλώσει ότι η Ρωσία πρόκειται να αναζητήσει εγγυήσεις που «θα αποκλείουν κάθε περαιτέρω διεύρυνση του ΝΑΤΟ προς τα ανατολικά αλλά και την ανάπτυξη οπλικών συστημάτων που μας απειλούν σε μεγάλη εγγύτητα προς το ρωσικό έδαφος», διευκρινίζοντας ότι δεν επιζητά προφορικές διαβεβαιώσεις, αλλά νομικές δεσμεύσεις. Η ένταξη της Ουκρανίας στη Συμμαχία θα απαιτούσε την ομόφωνη έγκριση των 30 κρατών που απαρτίζουν το σώμα. Ποιες είναι οι πιθανότητες ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ;Η Ουκρανία δεν είναι μέλος του ΝΑΤΟ – όμως η ένταξη ανήκει στις φιλοδοξίες της. Θεωρείται εταίρος της Συμμαχίας. Προτού εξεταστεί η ένταξή της, αναφέρει το ΝΑΤΟ, το Κίεβο πρέπει να ξεριζώσει πάγια προβλήματα, όπως η διαφθορά. Ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ τον Δεκέμβριο απέρριψε τα ρωσικά αιτήματα να ακυρώσει τη δέσμευση της Συμμαχίας προς την Ουκρανία το 2008 ότι η χώρα θα γινόταν μια μέρα μέλος της. Ο Στόλτενμπεργκ επιμένει ότι όταν έρθει η ώρα να εξεταστεί το θέμα, η Ρωσία δεν θα είναι σε θέση να ασκήσει βέτο στην ένταξη της Ουκρανίας. Αναλυτές, ωστόσο, υποστηρίζουν ότι οι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ και κυρίως οι ΗΠΑ, δεν είναι πρόθυμοι να επεκτείνουν το στρατιωτικό τους αποτύπωμα στην περιοχή και να θέσουν σε περαιτέρω κίνδυνο τη σχέση τους με τη Μόσχα. Αν και ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Άντονι Μπλίνκεν έχει εκφράσει την υποστήριξή του για την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν δεν έχει τοποθετηθεί με σαφήνεια επί του ζητήματος. Θα εξελιχθεί η κατάσταση σε πόλεμο; Η Δύση κατηγορεί τη Ρωσία, η οποία έχει αναπτύξει 100.000 στρατιώτες στα ουκρανικά σύνορα, ότι προετοιμάζεται να εισβάλει στον φιλοδυτικό γείτονά της. Ο Μπάιντεν ισχυρίζεται ότι υπάρχει «απόλυτη ομοφωνία» για τη διαχείριση της κρίσης. Το Πεντάγωνο έχει θέσει σε ετοιμότητα 8.500 αμερικανούς στρατιώτες για αποστολή στην Ανατολική Ευρώπη και το ΝΑΤΟ στέλνει πλοία και μαχητικά αεροσκάφη για να ενισχύσει την άμυνα της περιοχής. Ο εκπρόσωπος του Πούτιν, Ντμίτρι Πεσκόφ, δήλωσε ότι αυτές οι ενέργειες απλώς κλιμακώνουν την ένταση. «Οι Ηνωμένες Πολιτείες κλιμακώνουν τις εντάσεις», είπε στους δημοσιογράφους. «Παρακολουθούμε αυτές τις ενέργειες των ΗΠΑ με μεγάλη ανησυχία», συνέχισε. Η Ρωσία διαψευδει ότι έχει σχέδια εισβολής στην Ουκρανία και κατηγορεί τη Δύση ότι επιδεινώνει την κατάσταση. Δεν είναι βέβαιο εάν θα ξεσπάσει πόλεμος μεταξύ των δύο χωρών, αλλά ορισμένοι αναλυτές λένε ότι η Ρωσία θα μπορούσε να εισβάλει στην Ουκρανία για να διεκδικήσει μια γρήγορη, αποφασιστική νίκη που θα αύξανε τη διαπραγματευτική της ισχύ σε μελλοντικές συνομιλίες για την επέκταση του ΝΑΤΟ και τις σφαίρες επιρροής. «Νομίζω ότι αυτό που θα επιδιώξουν πραγματικά η Ρωσία και ο Βλαντιμίρ Πούτιν είναι να νικήσουν τις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις στο πεδίο, να προκαλέσουν μια συντριπτική στρατιωτική ήττα που θα ταπεινώσει τους Ουκρανούς και κατ’ επέκταση να δημιουργήσουν ανησυχία για την ισχύ της υποστήριξης της Ουκρανίας από τους δυτικούς συμμάχους της, τις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο», επεσήμανε ο Σαμίρ Πουρί, ανώτερος συνεργάτης στο Διεθνές Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών. Τι θα συμβεί αν η Ρωσία εισβάλει στην Ουκρανία; Τα κράτη της Δύσης έχουν δηλώσει την υποστήριξή τους για την Ουκρανία, όμως η αντίδρασή τους στην κρίση δύσκολα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ομόφωνη. Οι ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο έχουν προμηθεύσει τη χώρα με όπλα, ενώ η Γερμανία σχεδιάζει να στείλει μια επιτόπια ιατρική μονάδα τον επόμενο μήνα, αν και δεν θα μεταφέρει στρατιωτικό εξοπλισμό. Πολύς λόγος έχει γίνει επίσης για τις πιθανές κυρώσεις που που θα επιβληθούν στη Μόσχα σε περίπτωση εισβολής. Δημοσίως, οι ΗΠΑ και οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι υποσχέθηκαν να χτυπήσουν οικονομικά τη Ρωσία όσε πρωτόγνωρη κλίμακα, όμως λίγες λεπτομέρειες έχουν δοθεί στη δημοσιότητα γύρω από το ακριβές περιεχόμενό τους. Ο αποκλεισμός της Ρωσίας από το χρηματοπιστωτικό σύστημα SWIFT, μέσω των οποίων γίνονται διατραπεζικές μεταφορές χρημάτων σε όλο τον κόσομο, θα ήταν ένα από τα πιο σκληρά οικονομικά βήματα που θα μπορούσαν να ληφθούν, βλάπτοντας τη ρωσική οικονομία άμεσα και μακροπρόθεσμα. Η κίνηση θα μπορούσε να αποκόψει τη Ρωσία από τις περισσότερες διεθνείς οικονομικές συναλλαγές, συμπεριλαμβανομένων των διεθνών κερδών από την παραγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου, που αντιπροσωπεύει περισσότερο από το 40% των εσόδων της χώρας. Ωστόσο, η Ρωσία έχει τονίσει ότι σε μια τέτοια περίπτωση «δεν θα μπορούσε» να συνεχίσει να τροφοδοτεί με φυσικό αέριο την ευρωπαϊκή αγορά εν μέσω του χειμώνα και της ήδη υφιστάμενης ενεργειακής κρίσης. Οι ΗΠΑ κατέχουν επίσης ένα από τα πιο ισχυρά οικονομικά όπλα εναντίον του Πούτιν σε περίπτωση που εισβάλει στην Ουκρανία: τον αποκλεισμό της Ρωσίας από την πρόσβαση στο δολάριο. Τα δολάρια εξακολουθούν να κυριαρχούν στις χρηματοοικονομικές συναλλαγές σε όλο τον κόσμο, με τρισεκατομμύρια δολάρια να διακινούνται καθημερινά. Τέλος, οι ΗΠΑ εξετάζουν το ενδεχόμενο επιβολής ελέγχων στις εξαγωγές, που θα μπορούσαν ακόμη και να αποκόψουν τη Ρωσία από την υψηλή τεχνολογία που, μεταξύ άλλων, είναι αναγκαία για τις πτήσεις των πολεμικών και επιβατικών αεροσκαφών, αλλά και για την φόρτιση των smartphone. Πηγή: Al Jazeera Το ΝΑΤΟ ετοιμάζεται να στείλει τη «γραπτή» απάντησή του στη Ρωσία αυτή την εβδομάδα. Αυτό ανακoίνωσε, μέσω του twitter η εκπρόσωπος του ΝΑΤΟ Οάνα Λουνγκέσκου. Αναφερόμενη σε συνέντευξη που παραχώρησε ο Γ. Γ. του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ στο αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο CNN, η εκπρόσωπος του ΝΑΤΟ επισημαίνει ότι υπάρχει ακόμα «διπλωματική διέξοδος» στην κρίση που προκλήθηκε λόγω της συσσώρευσης ρωσικών στρατευμάτων γύρω από την Ουκρανία. Παράλληλα υπογραμμίζεται ότι η Ρωσία θα πρέπει να αποκλιμακώσει και να δεσμευτεί με καλή πίστη στις πολιτικές συνομιλίες με το ΝΑΤΟ. "Το ΝΑΤΟ θα στείλει τις γραπτές προτάσεις του στη Ρωσία αυτή την εβδομάδα", αναφέρει η εκπρόσωπος. Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ Ο Βρετανός πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον δήλωσε σήμερα ότι δεν προτίθεται να παραιτηθεί με αφορμή μια σειρά από συναθροίσεις κατά παράβαση των κανόνων του lockdown στη Ντάουνινγκ Στριτ, δεσμευόμενος να συνεχίσει τη δουλειά του. Απαντώντας σε ερωτήσεις στο Κοινοβούλιο, ο Τζόνσον κατηγορήθηκε από τον ηγέτη του αντιπολιτεύομενου Εργατικού Κόμματος Κιρ Στάρμερ ότι άλλαξε τα όσα υποστηρίζει αναφορικά με τις συναθροίσεις αυτές και παραπλανά το Κοινοβούλιο. Ερωτηθείς εάν θα παραιτηθεί, ο Τζόνσον απάντησε: «Όχι». «Δεν το αρνούμαι, και για διάφορους λόγους, πολλοί θέλουν να φύγω από τη μέση, αλλά ο λόγος για τον οποίο (ο Στάρμερ) θέλει να φύγω από τη μέση είναι διότι γνωρίζει πως μπορεί κανείς να εμπιστευθεί αυτή την κυβέρνηση ότι θα τα καταφέρει», δήλωσε ο Τζόνσον, προκαλώντας επευφημίες μεταξύ των Συντηρητικών βουλευτών. «Πήραμε τις σκληρές αποφάσεις, λάβαμε τις σωστές αποφάσεις σε σημαντικά ζητήματα και συγκεκριμένα συνεχίζω αυτή τη δουλειά». Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ Μειώνεται η πίεση στα νοσοκομείαΤο lockdown της Αυστρίας για όσους δεν είναι πλήρως εμβολιασμένοι έναντι της Covid-19 θα λήξει τη Δευτέρα διότι η πίεση στα νοσοκομεία έχει χαλαρώσει, όπως ανακοίνωσε σήμερα η κυβέρνηση. «Καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι το lockdown για τους ανεμβολίαστους ανθρώπους στην Αυστρία δικαιολογείται μόνο στην περίπτωση απειλής για μεγάλη επιβάρυνση των μονάδων εντατικής θεραπείας», δήλωσε ο υπουργός Υγείας Βόλφγκανγκ Μουκστάιν σε συνέντευξη Τύπου, προσθέτοντας ότι οι ειδικοί δεν το θεωρούν πλέον απαραίτητο. (in.gr) Οι ΗΠΑ σχεδιάζουν να στείλουν στην Ευρώπη αέριο από άλλες χώρες, αν ο Πούτιν κλείσει τη στρόφιγγα26/1/2022 Οι Αμερικανοί βρίσκονται σε διαβουλεύσεις με πολλούς προμηθευτές παγκοσμίωςΕναλλακτικούς προμηθευτές φυσικού αερίου στην Ευρώπη αναζητεί η Ουάσιγκτον, σε περίπτωση που ο Βλαντίμιρ Πούτιν κόψει τη ροή προς τις ευρωπαϊκές χώρες, που εξαρτώνται σε πολύ μεγάλο βαθμό από τη Ρωσία. Οι Αμερικανοί βρίσκονται σε διαβουλεύσεις με πολλούς προμηθευτές σε όλο τον κόσμο, ανάμεσά τους και το Κατάρ, όπως δήλωσαν αξιωματούχοι. Σύμφωνα με τον Guardian, κάποιες ευρωπαϊκές χώρες είναι διστακτικές να επιβάλουν αυστηρές κυρώσεις στο Κρεμλίνο λόγω της εξάρτησής τους από τη Ρωσία για το φυσικό αέριο. Ο Τζο Μπάιντεν διαβεβαιώνει τους Ευρωπαίους ότι δεν θα τους αφήσει χωρίς φυσικό αέριο και έχει ήδη βρει εναλλακτικούς προμηθευτές ώστε να μην υποφέρει η Ευρώπη χωρίς θέρμανση. Τι διαμηνύουν οι Αμερικανοί Το Κρεμλίνο έχει ήδη μειώσει τη ροή του φυσικού αερίου προς την Ευρώπη στο μισό και οι Αμερικανοί επισημαίνουν ότι το μεγαλύτερο τμήμα μπορεί να αναπληρωθεί από άλλες πηγές, σε περίπτωση που διακοπεί τελείως. «Οι συζητήσεις μας είναι σε ευρύ πεδίο, με πολλές εταιρείες και χώρες σε όλο τον κόσμο. Δεν είναι μόνο με έναν ή δύο προμηθευτές. Και έτσι, δεν χρειάζεται να ζητήσουμε από καμία εταιρεία ή χώρα να αυξήσει πολύ τις εξαγωγές της, αλλά θα προμηθευτούμε μικρότερες ποσότητες από πολλές πηγές» δήλωσε ανώτερος αξιωματούχος των ΗΠΑ. Η βρετανική εφημερίδα σημειώνει, όμως, ότι το αέριο που θα έφτανε στην Ευρώπη από άλλες πηγές θα ήταν σε υγροποιημένη μορφή, αλλά το σύνολο της παγκόσμιας παραγωγής σε υγροποιημένο αέριο δεν είναι αρκετό για να αναπληρώσει το κενό που θα άφηνε η διακοπή της ροής ρωσικού αερίου προς την Ευρώπη. Οι ΗΠΑ σχεδιάζουν, επίσης, την επιβολή περιορισμών σε εξαγωγές υψηλής τεχνολογίας, υλικών και λογισμικού προς τη Ρωσία, κάτι που μπορεί να δυσκολέψει τους Ρώσους σε πολλούς τομείς, όπως η αεροδιαστημική βιομηχανία, η άμυνα, η τεχνητή νοημοσύνη, οι κβαντικοί υπολογιστές και άλλοι. «Οι τομείς αυτοί επιλέχθηκαν για συγκεκριμένο λόγο. Πρόκειται για τομείς που ο ίδιος ο Πούτιν διαφημίζει ως το μέλλον για τη Ρωσία, στην προσπάθεια να αναπτύξει την οικονομία και σε άλλους κλάδους, εκτός του πετρελαίου και του αερίου. Οι περιορισμοί στις εξαγωγές αυτές θα μειώσουν την παραγωγική ικανότητα της Ρωσίας» εξήγησε αμερικανός αξιωματούχος. (in.gr) Εδώ και χρόνια θα έπρεπε το Βερολίνο να περιορίσει την εξάρτηση από τη Μόσχα και να αναζητήσει εναλλακτικές, σχολιάζει η γερμανική οικονομική εφημερίδα«Η κρίσιμη κατάσταση στην Ουκρανία αναγκάζει εν τέλει την γερμανική κυβέρνηση να θέσει εν αμφιβόλω τον αμφιλεγόμενο αγωγό Nord Stream 2», σχολιάζει η Handelsblatt με τίτλο «Περιττός για την ενεργειακή πολιτική». Η οικονομική εφημερίδα σημειώνει: «Και πέρσι ο αγωγός είχε αρνητική επίδραση στις σχέσεις Γερμανίας με αρκετούς ευρωπαίους εταίρους της, αλλά και τις ΗΠΑ. Ουκρανία και Πολωνία απορρίπτουν τον αγωγό, διότι θα έχαναν χρήματα, μιας και ως γνωστόν ο αγωγός τις παρακάμπτει, συνδέοντας απευθείας Ρωσία και Γερμανία μέσω Βαλτικής. Από την πλευρά τους οι ΗΠΑ τάσσονται επίσης κατά διότι θα χάσουν, ενδεχομένως, μια αγορά για την διάθεση του δικού τους φυσικού αερίου. Περισσότερο από το 50% των γερμανικών εισαγωγών φυσικού αερίου προέρχεται από τη Ρωσία. Εδώ και χρόνια θα έπρεπε το Βερολίνο να περιορίσει την εξάρτηση από τη Μόσχα και να αναζητήσει εναλλακτικές. Αντ’ αυτού έκανε τα πάντα για να ενισχύσει ακόμα περισσότερο την εξάρτηση. Που σημαίνει με άλλα λόγια: Αν το επιθυμεί ο Βλαντιμίρ Πούτιν μπορεί να κλείσει την κάνουλα σε Γερμανία και υπόλοιπη Ευρώπη ακόμα και μέσα στο χειμώνα». Πηγή: DW Ο Guardian αναλύει τις τρέχουσες αλλά και τις ιστορικές αιτίες των αποκλίσεων που βάζουν εμπόδια στην κοινή δυτική αντίδρασηΠαρά τις διαρκείς διαβεβαιώσεις του εκπροσώπου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ στη χθεσινή συνέντευξη Τύπου για την κατάσταση στην Ουκρανία ότι Δύση αντιμετωπίζει την κρίση ενωμένη, αυξάνονται οι φωνές που εγείρουν ανησυχίες για την πιθανή διχογνωμία μεταξύ της «Αγγλόσφαιρας» από τη μία πλευρά και της Γαλλίας και της Γερμανίας από την άλλη, σύμφωνα με ανάλυση του Guardian. Όπως αναφέρει η βρετανική εφημερίδα, οι αποκλίνουσες απόψεις στην καρδιά του ΝΑΤΟ δεν αφορούν μόνο την επιλογή της αρμόζουσας αντίδρασης σε περίπτωση ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, αλλά και την ίδια την αξιολόγηση της επιτακτικότητας της απειλής. Κάθε είδους προσπάθεια για γεφύρωση των αποστάσεων στο εσωτερικό του ΝΑΤΟ, συμπεριλαμβανομένων των διαρκών διαβουλεύσεων, ενδέχεται να αποδειχθεί ανίκανη να παρακάμψει το πρόβλημα, από τη στιγμή που δεν αφορά μόνο τις βραχυπρόθεσμες αξιολογήσεις των πληροφοριών των μυστικών υπηρεσιών, αλλά και ένα βαθύ σχίσμα που χρονολογείται δεκαετίες πίσω, με τη Γαλλία και τη Γερμανία να προκρίνουν διαφορετικά μέσα διαχείρισης της Ρωσίας σε σχέση με την Αγγλόσφαιρα.Η δύση διχάζεταιΗ Γαλλία, χρησιμοποιώντας τις ίδιες πληροφορίες που παρέχει η CIA, δεν προβλέπει άμεση εισβολή, ούτε κρίνει ότι η ανάπτυξη ρωσικών δυνάμεων αρκεί για την πραγματοποίησή της εντός των ερχόμενων τριών εβδομάδων – μια εκτίμηση με την οποία συμφωνούν και οι ουκρανοί αναλυτές. Στη Βρετανία, η υπουργός εξωτερικών, Λιζ Τρους, έχει επικρίνει ανοιχτά τη μεγάλη εξάρτηση της Γερμανίας από το ρωσικό αέριο, αλλά και την πρόσφατη άρνηση του Βερολίνου να επιτρέψει την αποστολή οπλισμού γερμανικής κατασκευής από την Εσθονία στην Ουκρανία. Η ιδέα ότι η Γερμανία θα μπορούσε να παρέχει όπλα για να χρησιμοποιηθούν εναντίον της Ρωσίας για πρώτη φορά μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο είναι εκτός συζήτησης. Μιλώντας στο Βερολίνο την Τρίτη, ο γερμανός καγκελάριος, Όλαφ Σολτς, υπερασπίστηκε την απόφαση της χώρας του, λέγοντας ότι στηρίζεται «σε όλες τις εξελίξεις των περασμένων ετών και δεκαετιών». Στην Πολωνία, ο πρωθυπουργός Ματέους Μοραβιέτσκι έγραψε στο Facebook ότι εξακολουθεί να ανησυχεί για το «μπλόκο» στις εσθονικές εξαγωγές. Στις ΗΠΑ, το «γερμανικό ερώτημα» εξοργίζει όλο και περισσότερο τους Ρεπουμπλικάνους, ενώ η Wall Street Journal δημοσίευσε Άποψη με τίτλο «Είναι η Γερμανία αξιόπιστος σύμμαχος των Αμερικανών; Nein.» Πού οφείλονται οι αποκλίσεις Οι εντάσεις αντανακλούν δυο διαφορετικές ερμηνείες του πώς θα μπορούσε, ακόμη και ρτώρα, να αποτραπεί η μετατροπή της Ρωσίας σε εχθρική δύναμη προς τη Δύση, οι οποίες κυριαρχούν στην πολιτική σκηνή μετά τη λήξη του Ψυχρού Πολέμου, παρατηρεί ο Guardian. Οι διαφορετικές εκτιμήσεις του Βερολίνου, της Ουάσινγκτον, του Παρισιού και του Λονδίνου για την κατάλληλη μέθοδο οικοδόμησης σταθερότητας από τα συντρίμμια της μετασοβιετικής Ρωσίας πάντα αποτελούσαν σημείο σύγκρουσης, με την κάθε πρωτεύουσα να λαμβάνει διαφορετικές θέσεις σε διαφορετικές χρονικές στιγμές. Απόψεις που αλλάζουν Οι ΗΠΑ υπό τον Μπιλ Κλίντον δίσταζε να επιτρέψει στις τέσσερις χώρες του Βίσεγκραντ, δηλαδή την Τσεχία, την Πολωνία, την Ουγγαρία και τη Σλοβακία, να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ. Ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ είχε καταστήσει σαφείς τους κινδύνους μιας τέτοιας κίνησης στη σύνοδο της συμμαχίας τον Ιανουάριο του 1994, λέγοντας ότι η Βορειοατλαντική Συμμαχία δεν είχε περιθώρια «να χαράξει νέες γραμμές μεταξύ ανατολής και δύσης που θα δημιουργήσουν μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία μελλοντικής αναμέτρησης». Ο Τόνι Μπλερ αρχικά πίστευε ότι η Βρετανία θα μπορούσε να πείσει τη Ρωσία να ενταχθεί στο δυτικό στρατόπεδο, και υποστήριζε φανατικά την ένταξή της στους G8. Ο Μπόρις Τζόνσον επισκέφθηκε τη Μόσχα ως υπουργός εξωτερικών το 2017 και, παρά τη δηλητηρίαση στο Σόλσμπερι, έχει υπάρξει εντυπωσιακά χαλαρός με την παρουσία ρωσικών χρημάτων στο Λονδίνο, παρατηρεί η βρετανική εφημερίδα. Η στάση της Γαλλίας Η Γαλλία επίσης έχει φανεί επιφυλακτική στο παρελθόν και συγκεκριμένα κατά την περίοδο της προσάρτησης της Κριμαίας, τον Μάρτιο του 2014. Μόνο μετά από παρατεταμένες αμερικανικές πιέσεις ο τότε πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ ακύρωσε σύμβαση €1,2 δισεκατομμυρίων που είχε υπογράψει ο προκάτοχός του για τον εξοπλισμό της Ρωσίας με δυο ελικοπτεροφόρα Κλάσης Μιστράλ που προορίζονταν για τα λιμάνια της Μαύρης Θάλασσας στη χερσόνησο της Κριμαίας. Ο Εμανουέλ Μακρόν προσκάλεσε τον Πούτιν στις Βερσαλίες στη διάρκεια έκθεσης για τον Πέτρο Α’ της Ρωσίας το 2017. Ενώπιον του απομονωτισμού του Τραμπ, ο Μακρόν στη διάρκεια ομιλίας του το 2019, είχε ζητήσει το τέλος των «παγωμένων συγκρούσεων» με τη Ρωσία. Τον περασμένο Ιούνιο, σε συνεννόηση με την Άνγκελα Μέρκελ, έφερε προ εκπλήξεως τους υπόλοιπους ευρωπαίους ηγέτες όταν κάλεσε τον Πούτιν σε σύνοδο κορυφής. Την Τρίτη στο Βερολίνο, ο γάλλος πρόεδρος δήλωσε ότι επιμένει στην ανάγκη για συνάντησή του με τον ρώσο ηγέτη αυτή την εβδομάδα, έχοντας όμως ως μοναδικό στόχο την αποκλιμάκωση. Η ιδιαίτερη σχέση Γερμανίας-Ρωσίας Ωστόσο, ο μεγαλύτερος παίκτης στις σχέσεις της Ευρώπης με τη Ρωσία, είναι η Γερμανία – όπως και σε όλη την περίοδο μετά την ενοποίησή της, παρατηρεί ο Guardian. Έχουν χυθεί τόνοι μελανιού στην προσπάθεια να δοθεί εξήγηση για τη γερμανική επιμονή στην αισιόδοξη προσέγγιση απέναντι στον Πούτιν, ενώ πρόσφατα κυκλοφόρησε το βιβλίο του Τζον Λόου, με τίτλο «Το Ρωσικό Πρόβλημα της Γερμανίας» που περιγράφει λεπτομερώς τα εμπορικά, πολιτικά, πολιτισμικά και διανοητικά δίκτυα που συνδέουν τις ελίτ των δύο χωρών. Ακόμη, υποστηρίζει ότι ο Πούτιν εκμεταλλεύεται τις γερμανικές ενοχές για τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και αρνείται να της δώσει τη συγχώρεσή του. Τα παραδείγματα που επικαλείται ο Λόου περιλαμβάνουν την αντίδραση του τότε γερμανού υπουργού εξωτερικών, Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάιερ την περίοδο της ρωσικής παρέμβασης στη Γεωργία το καλοκαίρι του 2008. Τότε, ο γερμανός ΥΠΕΞ είχε προειδοποιήσει την Ευρώπη ότι η επιβολή κυρώσεων στη Ρωσία θα είχε ως αποτέλεσμα τη διακοπή σχέσεων που θα έπρεπε να επιβιώσουν της κρίσης. Η παράδοση των Σοσιαλδημοκρατών Παρά το γεγονός ότι η Μέρκελ αντέδρασε δυναμικά στη ρωσική εισβολή του 2014, ο Σταϊνμάιερ, βέβαιος ότι το κόμμα των Σοσιαλδημοκρατών από το οποίο προερχόταν κατανοούσε καλύτερα τη Ρωσία από ό,τι οι Χριστιανοδημοκράτες της Μέρκελ, μετέβη στη Μόσχα και πρότεινε τη δημιουργία οικονομικής συνεργασίας με τη Ρωσία. Την ίδια στιγμή, τρεις πρώην καγκελάριοι της Γερμανίας, ο Χέλμουτ Σμιντ, ο Γκέρχαρντ Σρέντερ και ο Χέλμουτ Κολ, έχουν προειδοποιήσει τη Μέρκελ να μην απομονώσει τη Μόσχα. Μέσα σε μια εβδομάδα από την εισβολή, ο επικεφαλής της Siemens επισκέφθηκε τη Μόσχα. Καθώς οι διπλωματικές σχέσεις μεταξύ των δύο κρατών επιδεινώνονταν, ομάδα ανώτερων γερμανών αξιωματούχων και πολιτικών απέστειλαν συναισθηματικά φορτισμένη επιστολή που καλούσε στην επιστροφή στην πολιτική κατευνασμού. Ostpolitik Πρόσφατο άρθρο του Chatham House υποστηρίζει ότι αυτού του είδους η γερμανορωσική σχέση έχει διαμορφωθεί από δυο κεντρικούς παράγοντες. Πρώτον, από την Ospolitik, δηλαδή την στρατηγική εξωτερικής πολιτικής για «αλλαγή μέσω της επαναπροσέγγισης» προς την Σοβιετική Ένωση και τα κράτη-δορυφόρους της, την οποία εισήγαγε ο γερμανός καγκελάριος των Σοσιαλδημοκρατών, Βίλλυ Μπραντ κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ‘70 που είχε στόχο την υπερπήδηση των διαφορών μέσω της εστίασης στα κοινά συμφέροντα. Η πολιτική αυτή ακόμη προκρίνεται από μεγάλη μερίδα των γερμανών πολιτικών. Ρωσικό αέρικο, γερμανικό ατσάλιΔεύτερον, η συμφωνία αμοιβαίας εξάρτησης μεταξύ των δύο κρατών που χρονολογείται επίσης στη δεκαετία του ‘70, όταν η Σοβιετική Ένωση και η Γερμανία συμφώνησαν να ανταλλάσσουν φυσικό αέριο από τη Σοβιετική Ένωση με γερμανικό ατσάλι. Στηρίχθηκε στην άποψη που είχε εκφράσει ο Σμιντ ότι «εκείνοι που εμπορεύονται μεταξύ τους, δεν πυροβολούν ο ένας τον άλλον». Μέχρι το 2018, η γερμανική αγορά αντιπροσώπευε το 37% του συνόλου των πωλήσεων της GazProm, ενώ είχε επιτευχθεί η συμφωνία για τον αγωγό Nord Stream 2. Οι γερμανικές εξαγωγές στη Ρωσία πενταπλασιάστηκαν στο διάστημα από το 2000 έως το 2011. Αυτός ο τρόπος σκέψης, υποστηρίζει ο Guardian, παραμένει κυρίαρχος σε μερίδες των Σοσιαλδημοκρατών. Ο σημερινός υπουργός οικονομικών της χώρας, Ρόμπερτ Χάμπεκ, το υπουργείο του οποίου έχει την ευθύνη των κυρώσεων, αντιτίθεται στον αποκλεισμό της Ρωσίας από το σύστημα πληρωμών Swift. Όπως δήλωσε στην εφημερίδα Der Spiegel: «Θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας νέα επιχειρηματικά πεδία που μπορούν να απομακρύνουν και τις δύο πλευρές από τη θέση σύγκρουσης». Διαφωνίες στο εσωτεριό των Σοσιαλδημοκρατών Ωστόσο, τις τελευταίες εβδομάδες οι συμβιβασμοί που προβλέπει η Ostpolitik έχουν βρεθεί στο στόχαστρο μιας νεότερης γενιάς γερμανών πολιτικών. Ο Μίχαελ Ροθ, επικεφαλής της επιτροπής εξωτερικών υποθέσεων των Σοσιαλδημοκρατών, υποστήριξε ότι το κόμμα του πρέπει να ξεφύγει πι από τη σκιά του Μπραντ, προσθέτοντας ότι «δεν μπορούμε να ονειρευόμαστε ότι ο κόσμος είναι καλύτερος από ό,τι είναι στην πραγματικότητα». Άλλοι υπουργοί έχουν επιμείνει ότι ο τομέας της ενέργειας, συμπεριλαμβανομένου και του αγωγού Nord Stream, δεν μπορεί να μείνει εκτός του φάσματος των δυνητικών κυρώσεων, όπως είχε συμβεί το 2014. Όλα αυτά δυσκολεύουν τη θέση του Όλαφ Σολτς, ο οποίος ταυτόχρονα θα πρέπει να έρθει σε συμφωνία για την κατάλληλη προσέγγιση της Γερμανίας με την ΥΠΕΞ από το κόμμα των Πράσινων, Αναλένα Μπέρμποκ, η οποία έχει επίσης τις δικές της απόψεις για το θέμα. Ως αποτέλεσμα, το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα θα συζητήσει επισήμως για τη στάση του απέναντι στην ουκρανική κρίση, προκειμένου να αποφύγει την πιθανότητα δημόσιας σύγκρουσης. Κίνδυνος προ των πυλών Ένας διπλωμάτης τόνισε πως η κατάσταση θυμίζει το σχόλιο του Αλεξάντερ Σολζενίτσιν την περίοδο της κατάρρευσης της Σοβιετικής Ένωσης, το οποίο προειδοποιούσε για τους κινδύνους που ενέχει ο διαμελισμός μιας αυτοκρατορίας. «Το ρολόι του κομμουνισμού έχει σταματήσει να χτυπά», είχε γράψει. Επομένως, ο στόχος πλέον δεν ήταν «να απελευθερωθούμε»,, αλλά «να προσπαθήσουμε να μη μας πλακώσουν τα συντρίμμια του». Πηγή: Guardian Η Βρετανία δεν αποκλείει την επιβολή κυρώσεων που θα έχουν στόχο τον πρόεδρο της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν αν η χώρα του εισβάλει στην Ουκρανία, δήλωσε σήμερα η Βρετανίδα υπουργός Εξωτερικών Λιζ Τρας.
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν δήλωσε χθες, Τρίτη, ότι θα εξετάσει την επιβολή κυρώσεων στον Πούτιν προσωπικά, αν η Ρωσία εισβάλει στην Ουκρανία, την ώρα που οι δυτικοί ηγέτες εντείνουν τις στρατιωτικές προετοιμασίες και καταρτίζουν σχέδια για τη θωράκιση της Ευρώπης από ένα πιθανό σοκ ενεργειακού εφοδιασμού. Η Ρωσία έχει συγκεντρώσει περισσότερους από 100.000 στρατιώτες στα σύνορα με την Ουκρανία και η Δύση φοβάται ότι μπορεί να εισβάλει στη χώρα. Όταν ρωτήθηκε για την πιθανότητα επιβολής κυρώσεων στον ίδιο τον Πούτιν, η Τρας δήλωσε στο Sky: "Δεν αποκλείουμε τίποτα". "Θα προωθήσουμε νέα νομοθεσία για να καταστήσουμε το καθεστώς μας κυρώσεων πιο αυστηρό ώστε να μπορούμε να βάλουμε στο στόχαστρο περισσότερες εταιρείες και πρόσωπα στη Ρωσία. Θα το προωθήσουμε τις προσεχείς μέρες. Αυτό δεν το αποκλείω", πρόσθεσε. Η Τρας σημείωσε επίσης ότι το Ηνωμένο Βασίλειο παρέχει αμυντικά όπλα στην Ουκρανία. Η Ρωσία έχει δηλώσει επανειλημμένως ότι δεν έχει πρόθεση να εισβάλει στην Ουκρανία, ότι μπορεί να αναπτύξει στρατεύματα όπου θέλει στο έδαφός της και ότι η Δύση έχει καταληφθεί από ρωσοφοβία. Πηγή; ΑΠΕ-ΜΠΕ Ανάλυση του Foreign Policy εξηγεί γιατί η Δύση έχει παρασυρθεί στο ουκρανικό ζήτημα από την πολιτική του προέδρου της Ρωσίας, Βλαντιμίρ Πούτιν, ο οποίος αναζητά ερείσματα στη διεθνή σκηνή για να εξωραΐσει τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει στο εσωτερικό της χώρας του. Και, το έχει καταφέρει.... Oποιο και εάν είναι το τελικό σχέδιο του προέδρου της Ρωσίας, Βλαντιμίρ Πούτιν (φωτογραφία, επάνω, του Reuters), δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τους τελευταίους μήνες κατάφερε να κρατήσει απασχολημένους τους διπλωμάτες της Δύσης. Τα στρατεύματα στα σύνορα Oλα άρχισαν όταν συγκέντρωσε στρατεύματα στα σύνορα με την Ουκρανία, ισχυριζόμενος (ορθά) ότι βρίσκονται στα όρια της επικράτειας της χώρας του και έχει κάθε δικαίωμα να το κάνει. Αλλά είναι αδύνατο να περάσουν απαρατήρητες αυτές οι κινήσεις όταν η Ρωσία έχει εισβάλει στην Ουκρανία ήδη δύο φορές την τελευταία δεκαετία – στην Κριμαία και το Ντονμπάς – και παρέμεινε σε κατάσταση πολέμου από το 2014. Σύμφωνα με ανάλυση του Foreign Policy, δεν αποτέλεσε έκπληξη ότι οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους στην Ευρώπη αντέδρασαν έντονα στις κινήσεις της Μόσχας, προειδοποιώντας ότι εισβολή στην Ουκρανία θα οδηγούσε στην επιβολή «πρωτοφανών» κυρώσεων. Επίσης, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, προειδοποίησε, κατά την «ψυχροπολεμική» διμερή συνάντηση, τον ρώσο ομόλογό του να μην προχωρήσει σε μια τέτοια κίνηση. Εντούτοις, η αρθρογράφος του FP, Caroline de Gruyter, διερωτάται μήπως αυτή η διπλωματική κινητοποίηση ήταν ακριβώς αυτό που χρειαζόταν ο Πούτιν και εάν τελικά οι δυτικοί στην προσπάθεια τους να τον αποτρέψουν, έπεσαν στην καλοστημένη του παγίδα. Τα προβλήματα της οικονομίας Σύμφωνα με αυτήν τη θεώρηση, το τελευταίο διάστημα δεν ήταν καλό για το καθεστώς του Πούτιν. Η οικονομία, η οποία στηρίζεται κυρίως στις εξαγωγές εμπορευμάτων, δεν παρουσιάζει ανάπτυξη και δεν φαίνεται να υπάρχει πραγματική προσπάθεια να αλλάξει ώστε να μοιάζει λιγότερο με αυτήν μιας αναπτυσσόμενης χώρας. Η Ρωσία είναι τεράστια, αλλά η επικράτειά της είναι σε μεγάλο βαθμό άδεια και το ΑΕΠ της συγκρίνεται μόνο με αυτό μιας μεσαίας οικονομίας όπως η Ισπανία. Ο πληθυσμός της και, το πιο σημαντικό, το επίπεδο των δεξιοτήτων του, μειώνονται. Το Κρεμλίνο φαίνεται να έχει παραιτηθεί από πολιτικές που θα ανταποκρίνονταν στις προσδοκίες του πληθυσμού. Αντίθετα, φαίνεται να επικεντρώνεται στη μεσοπρόθεσμη αυτοσυντήρηση του καθεστώτος Πούτιν. Σε αυτό το πλαίσιο, το καθεστώς αναζητά άλλα μέσα για να στηρίξει τη νομιμότητά του. Για παράδειγμα, αυτοπαρουσιάζεται ως διάδοχος της Σοβιετικής Ενωσης. Επίσης, κατευθύνει την κοινή γνώμη κατά της «εχθρικής» Δύσης μέσω της προπαγάνδας και το σημαντικότερο καλλιεργεί στον λαό της χώρας την πεποίθηση ότι η Ρωσία είναι μια «υπερδύναμη». Ειδικά για το τελευταίο, η Caroline de Gruyter έχει αμφιβολίες. Εξηγεί ότι, στη διεθνή σκηνή, η Ρωσία μπορεί να καταστρέψει αλλά δεν μπορεί να οικοδομήσει. Υποστηρίζει δικτάτορες και τους βοηθά στην καταστολή του λαού τους. Υπερδύναμη εξαιτίας των… ΗΠΑ Βοηθά ορισμένες κυβερνήσεις – αλλά όχι τους πολίτες τους. Πέρα από αυτό, η ικανότητα να εμφανίζεται ως υπερδύναμη πηγάζει από τον τρόπο που οι ΗΠΑ την αντιμετωπίζουν. Συγκεκριμένα, η Ουάσιγκτον φαίνεται να παίρνει τη Μόσχα στα σοβαρά και ενεργεί με τρόπο που δίνει αξιοπιστία στην υπολογιζόμενη προκλητικότητα του Πούτιν. Στις ρωσικές τηλεοπτικές οθόνες, μια συνάντηση κορυφής μεταξύ Μπάιντεν και Πούτιν παρομοιάζεται με τη συνάντηση δύο ενηλίκων, οι οποίοι συζητούν πώς να αντιμετωπίσουν τα παιδιά (δηλαδή τον υπόλοιπο κόσμο), συμπεριλαμβανομένων των ενοχλητικών μικρότερων χωρών όπως η Ουκρανία. Ολα αυτά είναι γνωστά. Γιατί λοιπόν η Δύση συνεχίζει να το ξεχνά; Γιατί πέφτει συνέχεια στην παγίδα του Πούτιν; Οι τελευταίες εβδομάδες ήταν εξαιρετικά ωφέλιμες για το καθεστώς Πούτιν. Πρώτον, ο ρώσος πρόεδρος έχει πάρει την πρωτοβουλία και φιγούραρε στα πρωτοσέλιδα. Εχει υπενθυμίσει στον κόσμο και στους πολίτες της χώρας του τι μπορεί να κάνει αν το θελήσει. Μπορεί να εισβάλει στην Ουκρανία αν το επιθυμεί, η απόδειξη αυτού είναι πόσο φοβάται η Δύση για τον Πούτιν. Για ένα καθεστώς που βασίζεται τόσο πολύ στη δύναμη, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό, μια τέτοια επιβεβαίωση από τους «εχθρούς» του είναι πολύ σημαντική. Στη συνέχεια, μεταφέροντας τα στρατεύματά του κοντά στα ουκρανικά σύνορα, ο Πούτιν έχει προκαλέσει σοκ σε όλη την Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες, προκαλώντας συζητήσεις για το πώς θα αντιδρούσαν αν όντως εισβάλει στην Ουκρανία. Η Δύση είναι διχασμένη Πιθανότατα θα επιβάλλονταν κυρώσεις, όπως και πριν. Ομως, από αυτές τις συζητήσεις η Μόσχα θα εξαγάγει ένα βασικό συμπέρασμα: η Δύση είναι διχασμένη. Αντί για αποτρεπτική ισχύ, δεν έχει κάνει τίποτα περισσότερο από το να αποκαλύπτει τις αδυναμίες της. Οι διαιρέσεις είναι ορατές μεταξύ των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, τα περισσότερα από τα οποία συμμετέχουν στο ΝΑΤΟ. Μερικές φορές, εμφανίζονται ακόμη και διαιρέσεις εντός των κυβερνήσεων, όπως στη Γερμανία. Ο Πούτιν βγήκε επίσης κερδισμένος, δείχνοντας στην Ουκρανία και σε άλλους πρώην σοβιετικούς δορυφόρους που μπαίνουν στον πειρασμό ή σε συμμαχία με τη Δύση ότι οι δυτικοί σύμμαχοί τους είναι αδύναμοι και αναποφάσιστοι απέναντι σε υπαρξιακές απειλές. Η Δύση θα συνεδρίαζε επειγόντως, θα συζητούσε τις κυρώσεις, ίσως ακόμη και θα τις επέβαλλε όπως έκανε μετά την προηγούμενη εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία – αλλά τίποτα περισσότερο. Και πάλι όμως αυτό δεν είναι κάτι καινούργιο. Αλλά είναι μια υπενθύμιση που βοηθά το ρωσικό αφήγημα: Ουκρανία, είσαι μόνη σου. Σε αυτό σε οδήγησε η απομάκρυνση από τη ρωσική σφαίρα επιρροής. Την ίδια στιγμή, ο Πούτιν έσπευσε να βοηθήσει τον «συνάδελφό» του στο Καζακστάν να παραμείνει στην εξουσία. Αυτό κάνουν οι αληθινοί φίλοι. Επιπλέον, οι εξελίξεις αυτές έδειξαν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες διατηρούν τον πρωταγωνιστικό τους ρόλο στην ευρωπαϊκή ασφάλεια. Αυτό συμφέρει επίσης τη Μόσχα. Εξαφανισμένη η ΕΕ Ο Πούτιν λατρεύει να προβάλλεται ως ο μόνος συνομιλητής με τις ΗΠΑ, όπως τον παλιό καλό «ψυχροπολεμικό» καιρό. Η ΕΕ, την οποία ο Πούτιν προσπαθεί συνεχώς να υπονομεύσει, δεν φαίνεται πουθενά. Το FP αναφέρει ότι εξάγεται και ένα θετικό συμπέρασμα. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ ηγούνται των διπλωματικών προσπαθειών με τη Ρωσία, επέμειναν ότι όλες οι ενέργειές τους συντονίζονται με τους ευρωπαίους συμμάχους τους και την Ευρωπαϊκή Ενωση. Η Ευρώπη πρέπει να είναι ευγνώμων για αυτό. Τις τελευταίες εβδομάδες, η Ρωσία κατάφερε επίσης να επαναφέρει στο τραπέζι το «αφήγημά» της για την ευρωπαϊκή ασφάλεια ότι δηλαδή «η Δύση ενεργεί επιθετικά εναντίον της από τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης, αναγκάζοντάς την να βρίσκεται σε αυτοάμυνα». Γι’ αυτό παρουσίασαν τις προτάσεις τους για νέα ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική ασφάλειας που θα απαγόρευε περισσότερες χώρες να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ. Η Μόσχα γνωρίζει πολύ καλά ότι τίποτα από αυτά δεν θα γίνει δεκτό. Αλλά και πάλι, αυτό το αφήγημα τροφοδοτεί την προπαγάνδα που το Κρεμλίνο έχει ως πυλώνα της εξουσίας του. Για τη Μόσχα, η διατήρηση του ουκρανικού ζητήματος στην επικαιρότητα είναι από μόνο του θετικό. Οσα γίνουν ή δεν γίνουν τελικά τις επόμενες ημέρες και εβδομάδες, σε κάθε περίπτωση θα αποφέρουν σημαντικά κέρδη για τον Πούτιν, κυρίως στον τρόπο που η Ευρώπη και οι Ηνωμένες Πολιτείες αντέδρασαν στην απειλή του. Μπορούσε να το αποφύγει; Τίθεται το ερώτημα εάν η Ευρώπη θα μπορούσε να το είχε αποφύγει όλο αυτό. Ισως όχι, αλλά θα μπορούσε σίγουρα να είχε δυσκολέψει τον Πούτιν με διάφορους τρόπους. Πρώτον, η Δύση έπρεπε να έχει χαμηλώσει τους τόνους. Γνωρίζαμε ότι οι συζητήσεις για πιθανές κυρώσεις από την Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες θα ήταν δύσκολες και αυτό θα αποδυνάμωνε την αποτροπή τους. Ακόμη και η λέξη «κυρώσεις» ακούγεται αδύναμη σε σύγκριση με τη σοβαρότητα μιας στρατιωτικής εισβολής σε άλλη χώρα. Η Δύση δεν έπρεπε να έχει συζητήσει δημόσια τις κυρώσεις. Αντί να δείχνει τις διαιρέσεις της, θα έπρεπε να κρατά κλειστά τα χαρτιά της απέναντι στον Πούτιν. Τα μηνύματα θα έπρεπε να περάσουν στο Κρεμλίνο διακριτικά, μέσω διπλωματικών οδών, έτσι ώστε η Μόσχα να μην έχει κανένα πολιτικό όφελος από αυτά. Δεύτερον, αντί να μιλά για κυρώσεις, η Δύση θα πρέπει να μιλήσει για τους κανόνες που διέπουν το διεθνές σύστημα, όπως η εδαφική ακεραιότητα και το δικαίωμα των χωρών να κάνουν τις δικές τους επιλογές. Μιλώντας για κυρώσεις, απλώς ενισχύεται η ιδέα ότι πρόκειται για ένα παιχνίδι πινγκ πονγκ μεταξύ δύο αντιπάλων, ιδέα που είναι βολική για τη ρωσική πλευρά. Αντίθετα, εάν χρησιμοποιούσαν το επιχείρημα των κανόνων, όπως έκανε η γερμανίδα υπουργός Εξωτερικών αυτήν την εβδομάδα στη Μόσχα, θα ήταν πολύ πιο έξυπνο, κάτι που επιβεβαίωσε η γλώσσα του σώματος του ρώσου υπουργού Εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ, δηλαδή εξωθεί τη Ρωσία στο περιθώριο και έξω από τον κύκλο των «σοβαρών» χωρών. Η ανταμοιβή… Τρίτον, η Δύση πρέπει να σκεφτεί περισσότερο τα οφέλη που αναμένει ο Πούτιν και να χρησιμοποιήσει τις προσδοκίες του εναντίον του. Δεν μπορεί να επιβραβεύσει την κακή συμπεριφορά, όπως έκανε σε αυτήν την περίπτωση. Αλλά μπορεί να ανταμείψει την καλή συμπεριφορά – ή τουλάχιστον το αντίστροφο της κακής συμπεριφοράς. Για παράδειγμα, εφόσον ο ρώσος πρόεδρος θέλει να τον δουν στη σκηνή με τον πρόεδρο των ΗΠΑ, ας του το δώσει η Δύση μόνο ως ανταμοιβή. Πρέπει να περάσει το μήνυμα, διακριτικά, ότι μόνο εάν ο Πούτιν ενεργήσει «σωστά» θα ανταμειφθεί με μια συνάντηση με τον Μπάιντεν. Ο Πούτιν θα καταλάβει αυτήν τη γλώσσα. Η ρωσική διπλωματία λειτουργεί ως εξής: Ποτέ μην δίνετε κάτι που μπορείτε να πουλήσετε. Και πάλι, όλα αυτά πρέπει να γίνουν παρασκηνιακά, ώστε ο Πούτιν να μπορεί να αλλάξει πορεία χωρίς να δείχνει ότι υποχώρησε. Αυτό οδηγεί σε ένα διαφορετικό ερώτημα, το οποίο σχετίζεται άμεσα με αυτό το ζήτημα. Μπορεί η αποτελεσματική διπλωματία να διεξαχθεί δημόσια; Εχει γίνει σχεδόν αδύνατο να κάνεις σοβαρές δουλειές χωρίς να το γνωρίζει όλος ο κόσμος. Αυτό είναι θετικό καθώς αυξάνει την υπευθυνότητα, αλλά από την άλλη δυσκολεύει τον ουσιαστικό συντονισμό και την έξυπνη στρατηγική. Ετσι, το τίμημα που πρέπει να πληρώσει η Δύση είναι μια μεγάλη νίκη για τον Πούτιν. Πηγή: foreignpolicy.com, sigmalive.com Η Μόσχα έχει θέσει πλέον ως σαφή στόχο να γυρίσει το γεωπολιτικό ρολόι της Ευρώπης πίσω. Οι εγχώριοι χειροκροτητές έστρεψαν τις τελευταίες ημέρες τα βλέμματά τους στην άφιξη των πρώτων έξι (από τα συνολικά 24) γαλλικών μαχητικών αεροσκαφών Rafale που αφίχθησαν στην Τανάγρα – το πρώτο βήμα μίας απολύτως αναγκαίας ενίσχυσης των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων απέναντι στην αναθεωρητική πολιτική της απρόβλεπτης εξ Ανατολών γείτονος, της Τουρκίας. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης αντέδρασαν χαρακτηρίζοντας υπερβολική την τελετή υποδοχής, αλλά τα δάκρυά τους είναι κροκοδείλια: ευρισκόμενοι στην εξουσία, οι κ.κ. Τσίπρας ή Ανδρουλάκης θα έκαναν πιθανότατα ακριβώς τα ίδια. Αφήνοντας στην άκρη τον ενθουσιασμό και την τόνωση του εθνικού φρονήματος, οι ιθύνοντες των Αθηνών θα πρέπει να έχουν το βλέμμα τους στραμμένο κάπου αλλού: στον εντεινόμενο ανταγωνισμό που διαμορφώνεται με αφορμή το Ουκρανικό Ζήτημα και τις επιπτώσεις που αυτό θα έχει στην ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική ασφαλείας, αλλά και πέραν αυτής. Η κυβέρνηση Μπάιντεν έχει θέσει μεν τη σαφή προτεραιότητα ανασχέσεως, οικονομικής και στρατιωτικής, της Κίνας, αλλά ο ευρασιατικός γεωπολιτικός όγκος δεν περιορίζεται στο Πεκίνο. Η Ρωσία του Βλαντίμιρ Πούτιν δεν είναι πια η Ρωσία του «μέθυσου» Μπόρις Γέλτσιν. Η κατάσταση έχει αλλάξει. Δυτικοί αναλυτές επισημαίνουν κατά καιρούς – και ορθώς – ότι η σημερινή Ρωσία δεν είναι εξίσου ισχυρή με την άλλοτε Σοβιετική Ενωση, όπως και τα σοβαρά ελλείμματα σε θέματα δημοκρατίας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ισως να ακουστεί κυνικό, αλλά αυτά δεν καθόρισαν ποτέ τον πυρήνα του διεθνούς ανταγωνισμού, όπου επικρατεί η «σκληρή ισχύς». Η Μόσχα έχει θέσει πλέον ως σαφή στόχο να γυρίσει το γεωπολιτικό ρολόι της Ευρώπης πίσω. Η βασική επιθυμία είναι μια «ισορροπία συμφερόντων», στην οποία αναφέρθηκε ο υφυπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Ριαμπκόφ. Αναμφίβολα, το ΝΑΤΟ δεν μπορεί ευθέως και επισήμως να αποδεχθεί το «πάγωμα» της «πολιτικής των ανοικτών θυρών», αλλά ίσως το μυστικό να μην κρύβεται εκεί, αλλά στην επαναφορά μιας τάξης πραγμάτων και ελέγχου εξοπλισμών που θα διασφαλίζει στη Ρωσία την ύπαρξη μίας κατά βάση ουδέτερης ζώνης γύρω από τα σύνορά της, όπου θα έχει και η ίδια λόγο για τα τεκταινόμενα. Οσοι νομίζουν ότι όλα αυτά δεν θα επηρεάσουν την Ελλάδα κάνουν λάθος. Η Αθήνα έχει έλθει πολύ κοντά με την Ουάσιγκτον στην αναζήτηση κάποιων εγγυήσεων ασφαλείας έναντι της Αγκυρας, αλλά η Μόσχα έχει εκφράσει τη δυσαρέσκειά της για τη «στρατιωτική υπερφόρτωση» της Αλεξανδρούπολης. Αν στο προσκήνιο επανέλθουν ρυθμίσεις τύπου CFE (Σύμβαση για τις Συμβατικές Δυνάμεις στην Ευρώπη), ίσως εξεταστούν αλλαγές που μεταβάλλουν τους υπάρχοντες σχεδιασμούς – αν και ακόμη είναι πολύ νωρίς. Την ίδια στιγμή, η Γαλλία του Εμανουέλ Μακρόν – έτερη «εγγυήτρια» μιας ισορροπίας έναντι της Αγκυρας – επιθυμεί μια ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική ασφαλείας που θα λαμβάνει υπόψη τις ρωσικές ανησυχίες, αν και δεν είναι προφανές ότι η επιθυμία περί στρατηγικής αυτονομίας μπορεί εύκολα να ορθοποδήσει. Στο δε μείγμα των δυσκολιών θα πρέπει κάποιος να προσθέσει τις πρόσφατες ρωσικές κινήσεις στη σκακιέρα της παγκόσμιας Ορθοδοξίας. Η ίδρυση Αφρικανικής Εξαρχίας και η πρόθεση ίδρυσης ενός ρωσικού μετοχίου στην Κωνσταντινούπολη δεν πρέπει να περάσουν απαρατήρητες. Η Μόσχα προετοιμάζει τις κινήσεις της μεθοδικά και σιωπηρά, αλλά και πάντα με γεωπολιτικό πρόσημο. Σε αυτό το περίπλοκο πλαίσιο, η τήρηση ισορροπιών δεν θα είναι εύκολη υπόθεση. (in.gr/Αγγελος Αλ. Αθανασόπουλος) Και γιατί η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν επιβάλλει ένα συνολικό εμπάργκο στις εξαγωγές επιθετικών όπλων σε οποιαδήποτε χώρα με επιθετική πολιτική, και φυσικά στην Τουρκία, όπως ορθώς και επιμόνως ζητά και ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ Ν. Ανδρουλάκης;Υπάρχει έντονος προβληματισμός στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ενωσης γύρω από τον εξοπλισμό ή μη της Ουκρανίας. Σύμφωνα με το Politico και το Euractive (18/1) η Γερμανία δεσμεύθηκε ότι δεν θα εξάγει όπλα στην Ουκρανία και τη δέσμευση αυτή διατύπωσε η υπουργός Εξωτερικών Αναλένα Μπέρμποκ κατά την πρόσφατη επίσκεψή της στο Κίεβο. «Η περιοριστική πολιτική μας για τις εξαγωγές όπλων έχει θεμέλια στην ιστορία μας» είπε. Βέβαια η Γερμανία είναι μια χώρα με σημαντικές εξαγωγές όπλων (ύψους 9,35 δισ. ευρώ για το 2021). Ωστόσο η (ορθή) άρνηση της Γερμανίας να εξάγει όπλα στην Ουκρανία εγείρει το ερώτημα: Γιατί η Γερμανία και άλλες χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΕΕ), όπως Ισπανία, Ιταλία, Σουηδία κ.ά., εξάγουν επιθετικά όπλα στην Τουρκία; Εξοπλίζουν «με τρόπο ανήθικο» την Τουρκία (βλέπε και Π.Κ. Ιωακειμίδης, «Οι ανήθικοι εξοπλισμοί του Σάντσεθ και η ΕΕ», «ΤΑ ΝΕΑ», 19/11/12021). Και γιατί η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν επιβάλλει ένα συνολικό εμπάργκο στις εξαγωγές επιθετικών όπλων σε οποιαδήποτε χώρα με επιθετική πολιτική, και φυσικά στην Τουρκία, όπως ορθώς και επιμόνως ζητά και ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ Ν. Ανδρουλάκης; Ενώ κάποιος θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα διστακτικός στην επιβολή οικονομικών κυρώσεων, καθώς αυτές πλήττουν την κοινωνία και τους πολίτες και συνήθως φέρνουν τα αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα, το εμπάργκο όπλων, η απαγόρευση εξαγωγών, έχει διαφορετική αξία και συνέπειες. Δεν πλήττει την κοινωνία αλλά τα επιθετικά σχέδια ενός καθεστώτος, αν και θα πρέπει να αναγνωριστεί ότι το καθεστώς θα βρει τελικά εναλλακτικές πηγές προμήθειας όπλων ή ακόμα θα αναπτύξει και την εγχώρια βιομηχανία παραγωγής τους. Για την Ευρωπαϊκή Ενωση όμως το εμπάργκο όπλων στην Τουρκία έχει και μια ηθική διάσταση. Ανταποκρίνεται στις αρχές και αξίες που έχει θέσει. Η Ενωση έχει από το 2008 υιοθετήσει κοινή θέση (2008/944/CFSP, 8 Δεκεμβρίου 2008) για την εξαγωγή στρατιωτικής τεχνολογίας και εξοπλισμού. Η θέση αυτή (η οποία τροποποιήθηκε τον Σεπτέμβριο 2019) προβλέπει δέσμη κριτηρίων που πρέπει να πληρούνται για τις εξαγωγές, μεταξύ άλλων: (α) σεβασμός από την εισάγουσα χώρα των δεσμεύσεων του ΟΗΕ, (β) σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων καθώς και του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου, (γ) οι εξαγωγές να μην προκαλούν ή παρατείνουν συγκρούσεις ή επεκτείνουν υφιστάμενες εντάσεις, (δ) οι εξαγωγές να μη χρησιμοποιούνται για τη διατάραξη της περιφερειακής ειρήνης, ασφάλειας και σταθερότητας, (ε) οι εξαγωγές να μη στρέφονται εναντίον άλλων κρατών-μελών ή συμμάχων, κ.ά. Η Τουρκία εμφανίζεται όμως να παραβιάζει όλα τα κριτήρια! Επιπλέον το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σε ψήφισμά του τον Σεπτέμβριο 2020 για την υλοποίηση της κοινής αυτής θέσης και μετά από πρωτοβουλία του Ν. Ανδρουλάκη περιέλαβε παράγραφο (αρ. 17) με την οποία ζητά από το Συμβούλιο «να προχωρήσει σε πρωτοβουλία τερματισμού των αδειών εξαγωγής όπλων στην Τουρκία για όσο η τελευταία παραβιάζει το διεθνές δίκαιο και προβαίνει σε έκνομες ενέργειες εις βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου στην Αν. Μεσόγειο». Από τότε και μέχρι σήμερα δεν έγινε απολύτως τίποτα στο πεδίο αυτό παρά το γεγονός ότι το ζήτημα έθεσε και ο Πρωθυπουργός σε επίπεδο Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Τώρα όμως που η Γερμανία επαναφέρει το ζήτημα σε σχέση με την Ουκρανία αλλά και με τη νομοθεσία που ετοιμάζει και τις επανειλημμένες διακηρύξεις της Αναλένα Μπέρμποκ ότι «η διπλωματία είναι ο τρόπος επίλυσης των διαφορών και όχι οι εξοπλισμοί», είναι ίσως η στιγμή να (ξανα)ανοίξει η ευρύτερη συζήτηση των εξαγωγών όπλων, περιλαμβανομένης και της Τουρκίας, σε επίπεδο ΕΕ. (in.gr/Π.Κ. Ιωακείμιδης) Ο καθηγητής Π.Κ. Ιωακειμίδης είναι πρώην πρεσβευτής – σύμβουλος του ΥΠΕΞ και μέλος της συμβουλευτικής επιτροπής του FEPS και του ΕΛΙΑΜΕΠ. Τελευταίο βιβλίο του: «Επιτεύγματα και στρατηγικά λάθη της εξωτερικής πολιτικής της Μεταπολίτευσης (εκδόσεις Θεμέλιο) Δημοσκόπηση του δίνει ξεκάθαρο προβάδισμα, εξασφαλίζοντας ποσοστό υποστήριξης 57% μεταξύ των Ρεπουμπλικάνων ψηφοφόρων, σε ένα υποθετικό σενάριο με οκτώ υποψήφιους Ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ κυριαρχεί στο πεδίο των πιθανών διεκδικητών του προεδρικού χρίσματος των Ρεπουμπλικάνων για το 2024, αλλά ο κυβερνήτης της Φλόριντα Ρον ΝτεΣάντις θεωρείται από νωρίς, διεκδικητής του χρίσματος, στην περίπτωση που ο Τραμπ δεν θα είναι προεδρικός υποψήφιος, σύμφωνα με τα αποτελέσματα μιας δημοσκόπησης (Harvard CAPS/Harris) που δημοσιεύτηκαν αποκλειστικά στη διαδικτυακή εφημερίδα πολιτικών ειδήσεων «Τhe Hill». Σε ένα υποθετικό σενάριο με οκτώ υποψήφιους διεκδικητές του προεδρικού χρίσματος για τους Ρεπουμπλικάνους, ο Τραμπ έχει ένα ξεκάθαρο προβάδισμα, εξασφαλίζοντας ποσοστό υποστήριξης 57% μεταξύ των Ρεπουμπλικάνων ψηφοφόρων. Ο ΝτεΣάντις και ο πρώην αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Μάικ Πενς βρίσκονται σταθερά γύρω στο 12% και 11% αντίστοιχα. Κανένας άλλος από τους πιθανούς διεκδικητές του προεδρικού χρίσματος των Ρεπουμπλικάνων που συμπεριλήφθηκε στο υποθετικό σενάριο της δημοσκόπησης, δεν έλαβε διψήφιο ποσοστό. Στην περίπτωση που ο Τραμπ τελικά δεν υποβάλει υποψηφιότητα για μια δεύτερη θητεία στον Λευκό Οίκο, τον αντικαθιστά ο ΝτεΣάντις ευρισκόμενος στην πρώτη θέση των προτιμήσεων. Ο κυβερνήτης της Φλόριντα λαμβάνει ποσοστό υποστήριξης 30%, όταν ο Τραμπ δεν διεκδικεί το προεδρικό χρίσμα, με τον Πενς να τον ακολουθεί με ποσοστό 24%. Σε ένα τέτοιο υποθετικό σενάριο ο γερουσιαστής Τεντ Κρουζ από το Τέξας λαμβάνει ποσοστό 14%, σύμφωνα με την ίδια δημοσκόπηση. Η δημοσκόπηση υπογραμμίζει τη συνεχιζόμενη επιρροή που ασκεί ο Τραμπ στους Ρεπουμπλικάνους ψηφοφόρους, καθώς ο ίδιος σταθμίζει τη στάση του, για μία ενδεχόμενη επιστροφή του στην εκλογική κούρσα του 2024. Ο Τραμπ δεν έχει απαντήσει ξεκάθαρα στην ερώτηση αν θα είναι και πάλι υποψήφιος για το Λευκό Οίκο. Ο ίδιος, έχει ενεργοποιήσει μία άλλη εκστρατεία, αναφορικά με τις ενδιάμεσες εκλογές για το Κογκρέσο, που θα πραγματοποιηθούν το Νοέμβριο. Η δημοσκόπηση πραγματοποιήθηκε ενώ κλιμακώνεται η ένταση μεταξύ του Τραμπ και του ΝτεΣάντις, ο οποίος είναι υποψήφιος για την επανεκλογή του αυτή τη χρονιά, αλλά θεωρείται ένας ισχυρός εν δυνάμει υποψήφιος, για το προεδρικό χρίσμα των Ρεπουμπλικάνων το 2024. Πηγή: ΑΠΕ
Η Νάνσι Πελόσι, πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων στις ΗΠΑ, θα διεκδικήσει εκ νέου την εκλογή της στο Σώμα, θέτοντας υποψηφιότητα στις φετινές εκλογές, τις οποίες χαρακτηρίζει κρίσιμες καθώς σε αυτές «δεν κρίνεται τίποτα λιγότερο από τη δημοκρατία μας».
Η πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων, η δημοκρατική βουλεύτρια Νάνσι Πελόσι (φωτογραφία, επάνω, Reuters/Eric Lee), 81 ετών, ανακοίνωσε χθες Τρίτη ότι θα διεκδικήσει για 19η φορά την έδρα της φέτος, χωρίς ωστόσο να ξεκαθαρίσει εάν θα επιδιώξει να παραμείνει στην ηγεσία της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματός της. Η πρώτη γυναίκα Η πολιτικός από την Καλιφόρνια είναι η πρώτη γυναίκα που κατέλαβε τον θώκο της προέδρου του σώματος και γενικά θεωρείτο πως θα εγκατέλειπε το αξίωμα, ειδικά καθώς η παράταξή της κινδυνεύει να απωλέσει την πλειοψηφία της στη Βουλή στις ενδιάμεσες εκλογές της 8ης Νοεμβρίου. Δεν ξεκαθάρισε εάν θα τιμήσει τη συμφωνία που είχε κάνει για να εξασφαλίσει τη χωρίς προηγούμενη δεύτερη συνεχόμενη θητεία της στο αξίωμα της προέδρου της Βουλής μετά τις εκλογές του 2018, που όριζε ότι θα έκανε τόπο για να αναλάβει την ηγεσία της ΚΟ των Δημοκρατικών η νεότερη γενιά. Το πολιτικό γραφείο της κυρίας Πελόσι απέφυγε να απαντήσει στην ερώτηση εάν θα διεκδικήσει νέα θητεία στο αξίωμα της προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων. «Η πρόεδρος δεν βρίσκεται σε αλλαγή κατεύθυνσης, βρίσκεται σε αποστολή», είπε στενός συνεργάτης της. Δεν θα ήταν πρωτοφανές το πρόσωπο στην προεδρία της Βουλής να διεκδικήσει την επανεκλογή του και να ανακοινώσει κατόπιν ότι δεν θα διεκδικήσει ηγετικό ρόλο στο σώμα. «Να γίνουν πολλά περισσότερα» Το 2006, ο ρεπουμπλικάνος τότε πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων, Ντένις Χάστερτ, κέρδισε ξανά με άνεση την έδρα του, μολονότι οι Δημοκρατικοί είχαν εξασφαλίσει με διαφορά τον έλεγχο και των δύο σωμάτων του αμερικανικού Κογκρέσου. Ηδη την επομένη των εκλογών, ο Ντένις Χάστερτ είχε ξεκαθαρίσει πως δεν θα επιδίωκε να αναλάβει ηγετικό ρόλο στο Κογκρέσο που θα συγκροτείτο σε σώμα τον Ιανουάριο του 2007. Εγκατέλειψε την ίδια τη Βουλή αργότερα το 2007. «Αν και έχουμε σημειώσει πρόοδο, χρειάζεται να γίνουν πολλά περισσότερα για να βελτιωθεί η ζωή του κόσμου. Αυτές οι εκλογές είναι κρίσιμες: δεν κρίνεται τίποτα λιγότερο από τη δημοκρατία μας», τονίζει η κυρία Πελόσι σε βίντεο που αναρτήθηκε στον λογαριασμό της στον ιστότοπο κοινωνικής δικτύωσης Twitter. Οι Δημοκρατικοί προετοιμάζονται για μάλλον δύσκολες εκλογές τον Νοέμβριο, πάντως η έδρα της Νάνσι Πελόσι θεωρείται ασφαλής για την παράταξη. Πηγή: ΑΠΕ
Η ατμόσφαιρα συνεχίζει να μυρίζει μπαρούτι και καμιά ένδειξη δεν υπάρχει προς το παρόν ότι η κατάσταση οδεύει προς αποκλιμάκωσηΗ λέξη «ψυχροπολεμικό» ποτέ δεν είναι παρήγορη. Κι όμως, αυτές τις μέρες δεν χρησιμοποιείται μόνο αδιάκοπα προκειμένου να περιγράψει την κατάσταση στα ουκρανικά σύνορα, αλλά μοιάζει να περιέχει και ανησυχητικά υψηλή δόση αλήθειας. Με την κατάσταση να εξελίσσεται σε μπρα ντε φερ μεταξύ Ρωσίας και ΝΑΤΟ, και τις μετακινήσεις στρατευμάτων να έχουν μετατραπεί σε καθημερινή είδηση, η κατάσταση οξύνεται διαρκώς και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει ακριβώς πώς θα εκτονωθεί. Ήδη περισσότεροι από 100.000 ρώσοι στρατιώτες έχουν αναπτυχθεί στα σύνορα μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας,, ενώ άγνωστος αριθμός έχει αποσταλεί στη Λευκορωσία με στόχο την πραγματοποίηση κοινών στρατιωτικών ασκήσεων – μεταξύ άλλων, και σε περιοχές κοντά στα βόρεια ουκρανικά σύνορα. Οι ΗΠΑ δημοσιοποίησαν πληροφορίες των μυστικών υπηρεσιών που κάνουν λόγο για σχέδια της Ρωσίας να αποστείλει συνολικά 175.000 στρατιώτες στην περιοχή, με στόχο την εισβολή στην πρώην σοβιετική δημοκρατία. Ταυτόχρονα, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, έχει μιλήσει ανοιχτά για το ενδεχόμενο αποστολής χιλιάδων αμερικανών στρατιωτών, αλλά και μαχητικών αεροσκαφών και πολεμικών πλοίων, σε κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ στη Βαλτική και την Ανατολική Ευρώπη, ενώ οι ΗΠΑ, η Βρετανία και η Αυστραλία διέταξαν την εκκένωση των πρεσβειών τους στο Κίεβο τουλάχιστον από ένα μέρος του διπλωματικού προσωπικού τους και των οικογενειών τους. Με λίγα λόγια, δεν είναι υπερβολή να πει κανείς ότι η κατάσταση μυρίζει μπαρούτι, ενώ ο Μπάιντεν σημείωσε ότι μια ρωσική εισβολή θα ήταν «το σημαντικότερο πράγμα που έχει συμβεί στον πλανήτη από άποψη ειρήνης και πολέμου μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο». Προς το παρόν, φαίνεται πως ο Βλάντιμιρ Πούτιν δεν έχει καταλήξει στο αν θα επιχειρήσει πράγματι μια εισβολή ή θα ακολουθήσει κάποια εναλλακτική στρατηγική, όπως την τοποθέτηση μιας ελεγχόμενης κυβέρνησης, επεκτείνοντας τη σφαίρα επιρροής αντί για τα σύνορα της Ρωσίας. Οι Times της Νέας Υόρκης παρατηρούν ότι, αν και προς το παρόν οι ΗΠΑ δεν έχουν αναφερθεί καν στο σενάριο αποστολής στρατιωτών στο ίδιο το έδαφος της Ουκρανίας, μιας χώρας που δεν ανήκει στο ΝΑΤΟ, η ευρύτερη αποσταθεροποίηση της περιοχής, με την πρόσφατη εξέγερση στο Καζακστάν, σε συνδυασμό με τη συγκέντρωση μεγάλου αριθμού στρατιωτών, είναι αρκετή για να προξενήσει διεθνείς ανησυχίες – ενώ θα μπορούσε να επηρεάσει ακόμη και την ευρύτερη δομή της ευρωπαϊκής ασφάλειας, όπως αυτή σχηματίστηκε πριν από τριάντα χρόνια, με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης. Το Κρεμλίνο επιχειρεί ουσιαστικά να επαναφέρει τα σύνορα των σφαιρών επιρροής όπως είχαν διαμορφωθεί μετά τον Ψυχρό Πόλεμο, απαιτώντας τον μόνιμο αποκλεισμό της Ουκρανίας από την ένταξη στο ΝΑΤΟ, αλλά και την αποχώρηση στρατευμάτων του ΝΑΤΟ από χώρες που ήδη είναι μέλη του – απαιτήσεις που δεν θα μπορούσαν να γίνουν δεκτές – ενώ παράλληλα αρνείται ότι έχει οποιοδήποτε σχέδιο εισβολής στην Ουκρανία και υποστηρίζει ότι η Δύση, με τη μετακίνηση στρατιωτών και εξοπλισμού ανησυχητικά κοντά στα σύνορά της, είναι εκείνη που επιχειρεί την πρόκληση κρίσης. Από την πλευρά της, η Δύση επιχειρεί να εμφανιστεί ενωμένη ενώπιον αυτού που αντιλαμβάνεται ως ρωσική απειλή, παρά τις αποκλίσεις στη στάση των μεγαλύτερων δυνάμεών της, ενώ παράλληλα έχει απειλήσει με κυρώσεις που ουσιαστικά θα απέκλειαν τη Ρωσία από τις δυτικές οικονομικές αγορές. Τι κρύβεται πίσω από την κρίση Οι εντάσεις μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας είναι διαρκώς παρούσες από το 2014. Μετά την ουκρανική επανάσταση, δηλαδή τις αιματηρές διαδηλώσεις με αίτημα την συνέχιση των προσπαθειών ένταξης της Ουκρανίας στην ΕΕ και την αποπομπή του φιλορώσου ουκρανού προέδρου, ο ρωσικός στρατός εισέβαλε στην Ουκρανία, προσαρτώντας τη γεωπολιτικά πολύτιμη χερσόνησο της Κριμαίας και υποστηρίζοντας μια επανάσταση φιλορώσων αυτονομιστών στην περιοχή του Ντονμπάς στα ανατολικά της χώρας. Το 2015, οι δυο χώρες πέτυχαν – τυπικά – την εκεχειρία, μέσω των Πρωτοκόλλων του Μινσκ, αλλά οι συγκρούσεις στα ανατολικά ουσιαστικά δεν έπαψαν ποτέ, ενώ εκτιμήσεις υπολογίζουν τα θύματά τους στα 13.000 – 14.000 άτομα. Η στάση του Κρεμλίνου προς το Κίεβο γίνεται πλέον όλο και πιο σκληρή, με τον Πούτιν να υποστηρίζει όλο και πιο ενεργά ότι η Ουκρανία αποτελεί οργανικό τμήμα της Ρωσίας, τόσο πολιτισμικά όσο και ιστορικά. Ταυτόχρονα, αξίζει να σημειωθεί ότι η Ουκρανία έχει αποκόψει την περιοχή της Κριμαίας από πολλαπλές βασικές υποδομές μετά την προσάρτησή της από τη Ρωσία. Οι περισσότερες έχουν αντικατασταθεί από αντίστοιχες ρωσικές, όμως η χερσόνησος αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα έλλειψης νερού, εξαιτίας της κατασκευής φράγματος εκ μέρους της Ουκρανίας στον ποταμό Δνείπερο που μέχρι τη ρωσική εισβολή αποτελούσε τη βασική πηγή υδροδότησης της. Στα τέλη του περασμένου Οκτωβρίου οι διεθνείς ανησυχίες αυξήθηκαν, όταν η Ουκρανία χρησιμοποίησε μαχητικό drone για να επιτεθεί σε οβιδοβόλο των αυτονομιστών του Ντονμπάς. Η Ρωσία αποκάλεσε την επίθεση αποσταθεροποιητική και υποστήριξε ότι παραβίαζε τη συμφωνία εκεχειρίας. Τι θέλει ο Πούτιν Όπως αναφέρουν οι Times, έχοντας συμπληρώσει τα 69 του χρόνια και οδεύοντας προς τη δύση της πολιτικής του καριέρας, ο Πούτιν εμφανίζεται αποφασισμένος να διασώσει την υστεροφημία του και να αποκαταστήσει αυτό που ανέκαθεν αποκαλούσε γεωπολιτική καταστροφή του 20ου αιώνα: τον διαμελισμό της Σοβιετικής Ένωσης. Η επίδειξη δύναμης της Μόσχας εις βάρος της Ουκρανίας, μιας χώρας με πληθυσμό 44 εκατομμυρίων ανθρώπων, είναι μέρος του στόχου του να αποκαταστήσει τη Ρωσία ως μεγάλη δύναμη, όπως πιστεύει ότι της αναλογεί, απέναντι στις ΗΠΑ και την Κίνα, υποστηρίζει η αμερικανική εφημερίδα. Επιπλέον, ο Πούτιν περιγράφει όλο και συχνότερα τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ προς τα ανατολικά ως υπαρξιακή απειλή για τη χώρα του, επιμένοντας ότι η ανάπτυξη ρώσων στρατιωτών στα ουκρανικά σύνορα δεν είναι παρά μια αντίδραση στις όλο και στενότερες σχέσεις της Ουκρανίας με τη Δύση. Ταυτόχρονα, η κρίση θα μπορούσε να «διαβαστεί» και ως ένας πολύτιμος για τον Πούτιν περισπασμός, που έχει δει τη δημοτικότητά του να πέφτει εν μέσω οικονομικής αστάθειας και πανδημικής αβεβαιότητας. Στη διάρκεια της περσινής χρονιάς, στη χώρα ξέσπασε μια από τις μεγαλύτερες αντιπολιτευτικές διαδηλώσεις των τελευταίων ετών. Ορισμένοι αναλυτές υποστηρίζουν, όμως, ότι τα σχέδιά του ενδέχεται να καταλήξουν εις βάρος του, αφού πέραν των κυρώσεων της Δύσης, σε περίπτωση εισβολής είναι εξαιρετικά πιθανό να βρεθεί αντιμέτωπος και με ένα παρατεταμένο αντάρτικο των ίδιων των Ουκρανών. Οι Timesπαρατηρούν ακόμη, ότι μια εισβολή θα μπορούσε να αποσταθεροποιήσει ακόμη περισσότερο τη μετασοβιετική περιοχή, όπου από το 2020 έχει χρειαστεί να παρέμβουν ρώσοι στρατιώτες τουλάχιστον σε δύο περιπτώσεις – στη Λευκορωσία και στο Καζακστάν – για να αποτρέψουν την πτώση των φιλορωσικών κυβερνήσεων. Η στάση των ΗΠΑ Τις τελευταίες ημέρες οι ΗΠΑ απομακρύνονται από την αρχική στρατηγική μη-πρόκλησης, φτάνοντας εχθές στο σημείο να θέτουν σε επιφυλακή 8.500 στρατιώτες, οι οποίοι θα είναι έτοιμοι να αναπτυχθούν στην ανατολική Ευρώπη σε περίπτωση εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία. Ταυτόχρονα, έχουν αναφερθεί σε ιδιαιτέρως σκληρές κυρώσεις που θα μπορούσαν να αποκόψουν τη Ρωσία από ηλεκτρονικά αγαθά, αλλά και από προηγμένης τεχνολογίας στρατιωτικό εξοπλισμό. Επιπλέον, υπάρχει η επιλογή να αποκλείσουν πλήρως τη Ρωσία από το διεθνές τραπεζικό σύστημα, πράγμα που οι περισσότεροι αναλυτές αξιολογούν ως απίθανο. Παρά το γεγονός ότι οι απειλές των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ μοιάζουν ικανές να προκαλέσουν ανησυχία στον Πούτιν, δεν λείπουν και οι αναλύσεις που κρίνουν ότι το Κρεμλίνο θα μπορούσε σύντομα να αισθανθεί εγκλωβισμένο και ανίκανο για υπαναχώρηση, αφού μια τέτοια κίνηση θα συνιστούσε διεθνή παραδοχή αδυναμίας, ενώ παράλληλα όχι απλώς δεν θα κατόρθωνε να διασφαλίσει τον αρχικό στόχο του περιορισμού της εξάπλωσης του ΝΑΤΟ, αλλά θα είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση της στρατιωτικής του παρουσίας στην ανατολική Ευρώπη. Τι διακυβεύεται για την Ευρώπη Οι Times τονίζουν ότι οι κινήσεις του Πούτιν απειλούν να διασαλεύσουν την ίδια τη δομή επί της οποίας στηρίχτηκε η ευρωπαϊκή ασφάλεια και ειρήνη μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αυτή τη στιγμή, η Ευρώπη εμφανίζεται διχασμένη στην αντίδρασή της, εξαιτίας των επιμέρους σχέσεων των κρατών με τη Ρωσία, αλλά και την ενεργειακή εξάρτησή τους από αυτή. Ταυτόχρονα, το ζήτημα επαναφέρει στο προσκήνιο την περιβόητη «στρατηγική αυτονομία» που απασχολεί την ΕΕ με αυξημένη ένταση μετά το φιάσκο του Αφγανιστάν, χωρίς ωστόσο μέχρι στιγμής να μοιάζει να προσεγγίζει την πραγμάτωσή της. Σε κάθε περίπτωση, καταλήγουν οι Times, η Ευρώπη έχει πολλά περισσότερα να χάσει σε σχέση με τις ΗΠΑ σε περίπτωση επιβολής κυρώσεων στη Ρωσία – και αυτό είναι κάτι που ο Πούτιν γνωρίζει καλά. (in.gr) Οι κ.κ. Πέτκοφ και Κοβάτσεφσκι, κατά τη σημερινή τους συνάντηση, εξέφρασαν την ικανοποίησή τους για την εξέλιξη της συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών Οι πρωθυπουργοί της Βουλγαρίας, Κίριλ Πέτκοφ και της Βόρειας Μακεδονίας, Ντιμίταρ Κοβάτσεφσκι, κατά τη συνάντηση που είχαν σήμερα στη Σόφια συμφώνησαν το πλαίσιο λειτουργίας των μικτών ομάδων εργασίας για την ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών. Σύσταση τεσσάρων μικτών ομάδων Οι δύο πρωθυπουργοί συμφώνησαν την περασμένη εβδομάδα την σύσταση τεσσάρων μικτών ομάδων εργασίας μεταξύ των δύο χωρών. Οι ομάδες αυτές αφορούν την ενίσχυση της συνεργασίας στους τομείς της οικονομίας, των μεταφορών-επικοινωνιών, της εκπαίδευσης και πολιτισμού και τέλος της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και «πράσινων» πολιτικών. Οι κ.κ. Πέτκοφ και Κοβάτσεφσκι, κατά τη σημερινή τους συνάντηση, εξέφρασαν την ικανοποίησή τους για την εξέλιξη της συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών. Η επίσκεψη του Ντιμίταρ Κοβάτσεφσκι στη Σόφια πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της διακυβερνητικής διάσκεψης Βουλγαρίας-Βόρειας Μακεδονίας, η οποία έλαβε χώρα σήμερα στην πρωτεύουσα της Βουλγαρίας. Διακυβερνητική διάσκεψη με τη συμμετοχή 26 υπουργών Στην διακυβερνητική διάσκεψη, από πλευράς Βόρειας Μακεδονίας συμμετείχαν ο πρωθυπουργός Κοβάτσεφσκι και 13 υπουργοί της κυβέρνησής του, ενώ από πλευράς Βουλγαρίας, ο πρωθυπουργός Κίριλ Πέτκοφ και ανάλογος αριθμός υπουργών της κυβέρνησής του. Ο πρωθυπουργός της Βόρειας Μακεδονίας κατά την επίσκεψή του αυτή στη Σόφια συναντήθηκε σήμερα και με τον πρόεδρο της Βουλγαρίας, Ρούμεν Ράντεφ. Προσπάθεια αποκατάστασης του διαλόγου Ο Ντιμίταρ Κοβάτσεφσκι και η αντιπροσωπεία της Βόρειας Μακεδονίας ταξίδεψαν χθες στη Σόφια και έγιναν δεκτοί με όλες τις ανώτατες κρατικές και στρατιωτικές τιμές, σε ξεχωριστή τελετή που οργανώθηκε από την βουλγαρική κυβέρνηση και τον Κίριλ Πέτκοφ στην πλατεία Αλεξάντερ Νέφσκι, στη Σόφια. Η Βουλγαρία εδώ και πάνω από ένα χρόνο παρεμποδίζει την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Βόρειας Μακεδονίας με την ΕΕ λόγω ανοιχτών εθνικών, γλωσσικών και ιστορικών διαφορών μεταξύ των δύο χωρών, γεγονός που έχει προκαλέσει τις έντονες αντιδράσεις των Σκοπίων και είχε οδηγήσει στην ψύχρανση των σχέσεών τους. Η επίσκεψη του Κίριλ Πέτκοφ την περασμένη Τρίτη στα Σκόπια και η σημερινή διακυβενητική διάσκεψη Βουλγαρίας-Βόρειας Μακεδονίας στη Σόφια έχουν χαρακτηριστεί ως προσπάθεια αποκατάστασης του διαλόγου και αναθέρμανσης των σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών. Πηγή ΑΠΕ-ΜΠΕ Σε ερώτηση σχετικά με το αν ο Μπόρις Τζόνσον θεωρεί ότι παραβίασε τον νόμο, ο εκπρόσωπός του απάντησε: «Πρέπει να πως ότι όχι»Ο βρετανός πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον δεν θεωρεί ότι παραβίασε τον νόμο, αλλά είναι σωστό να ερευνηθούν από την αστυνομία οι κατηγορίες για παραβιάσεις των κανόνων του lockdown στην Ντάουνινγκ Στριτ, δήλωσε σήμερα εκπρόσωπός του. «Ο πρωθυπουργός πιστεύει ότι είναι απολύτως σωστό να ερευνηθούν τα ζητήματα αυτά», δήλωσε ο εκπρόσωπος προσθέτοντας ότι όλοι θα συνεργασθούν πλήρως με την έρευνα η έναρξη της οποίας ανακοινώθηκε προηγουμένως σήμερα από την Σκότλαντ Γιαρντ. Σε ερώτηση σχετικά με το αν ο Μπόρις Τζόνσον θεωρεί ότι παραβίασε τον νόμο, ο εκπρόσωπός του απάντησε: «Πρέπει να πως ότι όχι». Παράλληλα, οι βρετανοί βουλευτές εκλήθησαν να περιμένουν τα πορίσματα των ερευνών που διεξάγονται από την αστυνομία και την ανώτατη δημόσια λειτουργό με το ερώτημα αν τα πάρτι της Ντάουνινγκ Στριτ παραβίασαν τους κανόνες του lockdown, από τον υπουργό άνευ χαρτοφυλακίου της βρετανικής κυβέρνησης Μάικλ Ελις. «Η έρευνα της Προεδρίας της Κυβέρνησης θα συνεχισθεί. Θα προέτρεπα την Βουλή των Κοινοτήτων να περιμένει τα πορίσματα αυτής της έρευνας και την αστυνομία να ολοκληρώσει το έργο της», δήλωσε ο Μάικλ Ελις στην Βουλή. Η αρχηγός της Σκότλαντ Γιαρντ Κρέσιντα Ντικ ανακοίνωσε την διεξαγωγή έρευνας σχετικά με τις πληροφορίες για την σειρά των πάρτι που οργανώθηκαν στην κατοικία και τα γραφεία του πρωθυπουργού Μπόρις Τζόνσον στην Ντάουνινγκ Στριτ κατά την διάρκεια των αυστηρών lockdown για την αντιμετώπιση της πανδημίας της Covid-19 με το ερώτημα της παραβίασης των περιοριστικών μέτρων. «Επιβεβαιώνω ότι η Μητροπολιτική Αστυνομία ερευνά ορισμένα περιστατικά στην Ντάουνινγκ Στριτ και σε κυβερνητικές υπηρεσίες τα τελευταία δύο χρόνια με το ερώτημα πιθανών παραβιάσεων των περιοριστικών μέτρων για την Covid-19», ανακοίνωσε η Κρέσιντα Ντικ, λίγη ώρα αφού βρετανικά μέσα ενημέρωσης δημοσίευσαν την πληροφορία για την έναρξη αστυνομικής έρευνας. Παράλληλα, εκπρόσωπος των υπηρεσιών της Προεδρίας της Κυβέρνησης ανακοίνωσε ότι η έρευνα με αντικείμενο τις συγκεντρώσεις στην κατοικία και τα γραφεία του πρωθυπουργού Μπόρις Τζόνσον στην Ντάουνινγκ Στριτ θα συνεχισθεί, παρά την ανακοίνωση της Σκότλαντ Γιαρντ για την έναρξη έρευνας για το ζήτημα. «Υπάρχει συνεχής επαφή με τις υπηρεσίες της Μητροπολιτικής Αστυνομίας», πρόσθεσε. Τα βρετανικά μέσα ενημέρωσης σχολιάζουν ότι η δημοσίευση του πορίσματος της έρευνας της δημόσιας λειτουργού Σου Γκρέι, η οποία αναμενόταν εντός της εβδομάδας, είναι πιθανόν να καθυστερήσει μέχρι την ολοκλήρωση της αστυνομικής έρευνας. Η βρετανική αστυνομία απηύθυνε γραπτό αίτημα προς την υπηρεσία που διενεργεί την έρευνα για επιπλέον πληροφορίες σχετικά με τα ευρήματα για τα πρωθυπουργικά πάρτι. «Η Μητροπολιτική Αστυνομία απηύθυνε γραπτό επίσημο αίτημα προς την Προεδρία της Κυβέρνησης για την διαβίβαση κάθε πληροφορίας που έχει συγκεντρώσει από την έρευνά της σε σχέση με τα περιστατικά για την υποστήριξη της αστυνομικής έρευνας», αναφέρεται σε ανακοίνωση της Σκότλαντ Γιαρντ. Πηγή ΑΠΕ-ΜΠΕ Ο «υπουργός Εξωτερικών» της ΕΕ ξεκαθάρισε ότι ο Αμερικανός ομόλογός του δεν πρόσφερε αποδείξεις που να δικαιολογούν τον φόβο μιας άμεσης ρωσικής εισβολής, ούτε την εκκένωση των δυτικών πρεσβειών στο Κίεβο. Η ένταση που επικρατεί στην Ουκρανία και η εκατέρωθεν συγκέντρωση ισχυρών στρατιωτικών δυνάμεων που βρίσκονται κυριολεκτικά με το δάχτυλο στη σκανδάλη κάνει πολλούς να πιστεύουν πως το ερώτημα δεν είναι εάν, αλλά πότε θα ξεσπάσει ο πόλεμος. Πολύ περισσότερο μετά την απόφαση των Ηνωμένων Πολιτειών να διατάξουν την απομάκρυνση των οικογενειών των διπλωματών τους από το Κίεβο και να θέσουν σε κατάσταση επιφυλακής 8.500 Αμερικανούς στρατιώτες που βρίσκονται ήδη στην Ευρώπη. Δεν φαίνεται, ωστόσο, να συμφωνούν όλοι με αυτό το κλίμα που δημιουργεί η Ουάσιγκτον. Όχι μόνο στη Μόσχα, η οποία έχει κάθε λόγο να… υποκρίνεται πως η ίδια δεν φέρει ευθύνη για την ένταση, αλλά και στην Ευρώπη, όπως αποκαλύπτουν οι αντιδράσεις και δηλώσεις κορυφαίων αξιωματούχων. Κι αυτό, παρά το γεγονός ότι δημοσίως κυριαρχεί το μότο «ευρωπαϊκή ενότητα και διατλαντική ενότητα». «Δεν πρόκειται να κάνουμε το ίδιο, επειδή δεν είναι σε γνώση μας συγκεκριμένοι λόγοι για να το κάνουμε», δήλωσε χαρακτηριστικά ο «υπουργός Εξωτερικών» της ΕΕ, Ζοζέπ Μπορέλ, σχολιάζοντας την απομάκρυνση των Αμερικανών από την Ουκρανία – και «αδειάζοντάς» τους μεγαλοπρεπώς. Όταν, μάλιστα, ρωτήθηκε εάν ο Άντονι Μπλίνκεν έδωσε κάποιες πληροφορίες ή αποδείξεις στους ομολόγους του των «27» που να οδηγούν στο συμπέρασμα ότι έχει αυξηθεί ο κίνδυνος μιας ρωσικής επίθεσης, ήταν επίσης κατηγορηματικός: «Δεν πιστεύω ότι υπάρχει οτιδήποτε νέο ή διαφορετικό που να αυξήσει τον φόβο μας αναφορικά με μια άμεση επίθεση», είπε. Συνάντηση Μακρόν με Σολτς Προφανώς, η στάση του Μπορέλ δεν αποτελεί μια… κακοφωνία εντός της ΕΕ. Αποτυπώνει την κυρίαρχη άποψη, την οποία υιοθετεί η πλειοψηφία των κρατών-μελών, που θέλει να αποφύγει μια σύρραξη και μια συνολική ρήξη με τη Ρωσία πάση θυσία. Πρωτίστως δε η Γερμανία, αλλά επίσης και η Γαλλία με την Ιταλία. Σε αυτό το φόντο, ο Εμανουέλ Μακρόν μεταβαίνει σήμερα στο Βερολίνο, προκειμένου να συναντήσει τον Όλαφ Σολτς. Και εκεί, εκτός των άλλων, οι ηγέτες των δύο ισχυρότερων χωρών της Ευρώπης θα συζητήσουν το περιεχόμενο μιας ενιαίας απάντησης στην πρόταση της Μόσχας για μια «νέα τάξη ασφαλείας» στην Ευρώπη. Μια απάντηση, μάλιστα, η οποία είναι πολύ πιθανό να αποκλίνει από εκείνη των Αμερικανών, καθώς ο Γάλλος πρόεδρος – που ασκεί και την εξάμηνη προεδρία της ΕΕ – έχει επανειλημμένως αφήσει να εννοηθεί ότι τα συμφέροντα και οι προτεραιότητες των δύο εταίρων δεν ταυτίζονται πάντα… Θα καταφέρουν, άραγε, οι Ευρωπαίοι να σχεδιάσουν και να εφαρμόσουν μια δική τους «Οστπολιτίκ» σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς; (in.gr) Στη Νορβηγία και, συγκεκριμένα στο Όσλο, θα γίνει η συνάντηση της κυβέρνησης της χώρας με την αντιπροσωπεία των Ταλιμπάν. Η νορβηγική κυβέρνηση δήλωσε ότι θέλει να θέσει «συγκεκριμένες απαιτήσεις» στους Ταλιμπάν τους οποίους συναντά σήμερα στο Όσλο, τελευταία ημέρα μιας αμφιλεγόμενης επίσκεψης των ισλαμιστών, την πρώτη στην Ευρώπη μετά την επιστροφή τους στην εξουσία στο Αφγανιστάν. Αντιπροσωπεία των Tαλιμπάν υπό τον υπουργό Εξωτερικών Αμίρ Χαν Μουτακί βρίσκεται από το Σάββατο στη Νορβηγία προκειμένου να συζητήσει την ανθρωπιστική κατάσταση έκτακτης ανάγκης στο Αφγανιστάν, όπου ο λιμός απειλεί περισσότερο από τον μισό πληθυσμό ως συνέπεια του παγώματος της διεθνούς βοήθειας και της ξηρασίας. Αφού συναντήθηκαν με μέλη της αφγανικής κοινωνίας των πολιτών την Κυριακή και στη συνέχεια με δυτικούς διπλωμάτες χθες, Δευτέρα, οι Ταλιμπάν αναμένεται να ολοκληρώσουν την επίσκεψή τους με συναντήσεις με έναν Νορβηγό πολιτικό αξιωματούχο και ΜΚΟ της σκανδιναβικής χώρας. «Δεν είναι η αρχή μιας ανοικτής και ατελείωτης στον χρόνο διαδικασίας», δήλωσε ο υφυπουργός Χένρικ Τούνε, που επρόκειτο να συναντηθεί με την αντιπροσωπεία στις 11:30 ώρα Ελλάδας. «Θα προωθήσουμε συγκεκριμένες απαιτήσεις για τις οποίες θα μπορεί να εξασφαλιστεί μια συνέχεια και θα δούμε αν τις εκπληρώσουν», δήλωσε χθες στο νορβηγικό πρακτορείο ειδήσεων NTB. Τι άλλο θα αφορούν οι απαιτήσεις Εκτός από την πιθανότητα χορήγησης ανθρωπιστικής βοήθειας απευθείας στον αφγανικό λαό, οι απαιτήσεις θα αφορούν, σύμφωνα με το NTB, κυρίως τα ανθρώπινα δικαιώματα, ιδιαίτερα των γυναικών και των μειονοτήτων, όπως η πρόσβαση στην εκπαίδευση και στις υπηρεσίες υγείας, το δικαίωμα στην εργασία και η ελεύθερη κυκλοφορία. Η τύχη δύο φεμινιστριών που εξαφανίστηκαν την περασμένη εβδομάδα στην Καμπούλ μετά τη συμμετοχή τους σε διαδήλωση αναμένεται επίσης να εγερθεί. Οι Ταλιμπάν αρνούνται κάθε ανάμιξη. Οι ισλαμιστές, που εκδιώχθηκαν από την εξουσία το 2001, αλλά ξανάγιναν κυρίαρχοι του Αφγανιστάν τον περασμένο Αύγουστο, λένε ότι βλέπουν σε αυτές τις συναντήσεις στη Νορβηγία ένα βήμα προς μια διεθνή αναγνώριση και το ξεμπλοκάρισμα της ανθρωπιστικής βοήθειας. «Το γεγονός ότι ήρθαμε στη Νορβηγία (…) είναι μία επιτυχία από μόνο του γιατί μοιραστήκαμε τη διεθνή σκηνή», δήλωσε ο Μουτακί χθες στο περιθώριο των συναντήσεων με εκπροσώπους των Ηνωμένων Πολιτειών, της Γαλλίας, της Βρετανίας, της Γερμανίας, της Ιταλίας, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Νορβηγίας. Δεν πρόκειται για «αναγνώριση» Η Νορβηγία δηλώνει πως οι συζητήσεις αυτές δεν είναι ούτε «νομιμοποίηση ούτε αναγνώριση» της κυβέρνησης των Ταλιμπάν, αλλά η απόφασή της να υποδεχθεί μια αντιπροσωπεία επικρίθηκε σφόδρα από πολλούς ειδικούς και μέλη της αφγανικής διασποράς. Καμία χώρα δεν έχει αναγνωρίσει μέχρι στιγμής το καθεστώς των Ταλιμπάν. Ενώ ο λιμός απειλεί το 55% του αφγανικού πληθυσμού, σύμφωνα με τον ΟΗΕ, η διεθνής κοινότητα περιμένει να δει πώς θα κυβερνήσουν οι ισλαμιστές πριν από ένα ενδεχόμενο ξεμπλοκάρισμα της βοήθειας. Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ Παραίτηση Μητσοτάκη ζητά ο Αλέξης Τσίπρας για την «Ελπίδα»: «Δεν μας αξίζει αυτή η συμπεριφορά»25/1/2022 Με την κατάσταση στην Ανατολική Ευρώπη να γίνεται ολοένα και πιο εκρηκτική, το αυξανόμενο κόστος της κρίσης για τη Μόσχα δεν αποκλείεται να κάνει το Κρέμλινο να αισθανθεί αναγκασμένο να αναλάβει δράσηΗ ανησυχητική ανάπτυξη δεκάδων χιλιάδων ρώσων στρατιωτών στα ουκρανικά σύνορα, είχε εσχάτως ως αποτέλεσμα την αποστολή επιπλέον νατοϊκών δυνάμεων στην Ανατολική Ευρώπη, και αυτό με τη σειρά του το πλήγμα της Δευτέρας στις ρωσικές αγορές. Όλα αυτά, υποστηρίζει ο Guardian, συνεπάγονται ότι το Κρεμλίνο πλέον έχει ακόμη περισσότερους λόγους να επιχειρήσει να υποτάξει την Ουκρανία. Δύσκολη πια η υποχώρηση της Μόσχας Η θέση της Μόσχας έχει επιδεινωθεί. Πλέον είναι πιο δύσκολο να υποχωρήσει από την επιθετική της στάση, μετά την ανακοίνωση εκ μέρους των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ ότι πρόκειται να αποστείλει στην ανατολική πτέρυγα της συμμαχίας επιπλέον στρατεύματα. Μια μονομερής υποχώρηση σε αυτή τη φάση, αναφέρει η βρετανική εφημερίδα, θα άφηνε το Κρεμλίνο εμφανώς στη θέση του χαμένου της αναμέτρησης, έχοντας καταλήξει στην ενίσχυση της παρουσίας του ΝΑΤΟ στην περιοχή από όπου ήθελε να το απομακρύνει. Κατηγορεί το ΝΑΤΟ Η Μόσχα κατηγορεί τη Δύση ότι κλιμακώνει την ένταση και προκαλεί το χάος στις ρωσικές αγορές. «Παρατηρούμε τη δημοσιοποίηση ανακοινώσεων εκ μέρους της βορειοατλαντικής συμμαχίας που αφορούν τη διεύρυνση της παρουσίας της και την αποστολή δυνάμεων και εξοπλισμού στην ανατολική πτέρυγά της. Όλα τα παραπάνω οδηγούν σε περαιτέρω κλιμάκωση των εντάσεων», ισχυρίστηκε ο Ντμίτρι Πέσκοφ, ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου, τη Δευτέρα. «Παρακαλώ, λάβετε υπόψη σας ότι όλα αυτά δεν συμβαίνουν εξαιτίας των όσων κάνουμε εμείς, η Ρωσία. Συμβαίνουν εξαιτίας των πράξεων του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ και των πληροφοριών που δημοσιεύουν». Κίνδυνοςνα βγει χαμένη Η αμφιλεγόμενη διπλωματική στρατηγική της Μόσχας και η άνευ προηγουμένου ανάπτυξη στρατευμάτων στα ουκρανικά σύνορα, ακόμη και εντός της λευκορωσικής επικράτειας, έχει ήδη πείσει αρκετούς ειδικούς σε ζητήματα διεθνούς ασφάλειας ότι το Κρεμλίνο επιζητά τον πόλεμο. Ποτέ δεν υπήρχαν μεγάλες πιθανότητες τορωσικό υπουργείο εξωτερικών να εξασφαλίσει τις μαξιμαλιστικές «εγγυήσεις ασφαλείας» που απαιτούσε, στις οποίες περιλαμβάνεται και η αποχώρηση του ΝΑΤΟ από όλες τις χώρες που εντάχθηκαν στη συμμαχία μετά το 1997. Ο Βλάντιμιρ Πούτιν εξακολουθεί να έχει την επιλογή να κάνει πίσω, παρατηρεί ο Guardian. Η υπαναχώρηση θα ήταν ντροπιαστική και θα μείωνε την ισχύ των προειδοποιήσεών του προς τη Δύση μελλοντικά, όμως δεν θα αντιμετώπιζε μεγάλες αντιδράσεις στο εσωτερικό της Ρωσίας και θα μπορούσε να υποστηρίξει ότι έκανε το πρώτο βήμα για την αποτροπή μιας διευρυμένης σύγκρουσης. Ισχυρό πλήγμα για τις ρωσικές αγορές Ωστόσο, η βρετανική εφημερίδα υποστηρίζει ότι μια τέτοια κίνηση καθίσταται όλο και πιο απίθανη, καθώς η Μόσχα έρχεται αντιμέτωπη με σοβαρές οικονομικές και πολιτικές επιπτώσεις ως αποτέλεσμα των κινήσεών της στην περιοχή. Δυτικές κυβερνήσεις έχουν δείξει να λαμβάνουν σοβαρά υπόψη τους την απειλή πολέμου, προειδοποιώντας για σκληρές κυρώσεις, αλλά και διατάσσοντας την εκκένωση των οικογενειών των διπλωματών τους στην Ουκρανία, εξαιτίας της απειλής «σημαντικής στρατιωτικής δραστηριότητας εναντίον της Ουκρανίας». Οι ρωσικές χρηματοπιστωτικές αγορές δέχτηκαν το βαρύτερο πλήγμα αυτή την εβδομάδα. Ρωσικές μετοχές «blue-chip», όπως εκείνες της Sberbank και της GazProm έχασαν πάνω από το 10% της αξίας των μετοχών τους τη Δευτέρα, ενώ η Ρωσική Κεντρική Τράπεζα αναγκάστηκε να διακόψει προσωρινά την αγορά ξένου συναλλάγματος, καθώς η ισοτιμία του ρουβλίου με το δολάριο υποτιμήθηκε περίπου κατά 6% σε σχέση με τις αρχές του μήνα. Ενίσχυση της νατοϊκής παρουσίας ζητούν τα κράτη της Βαλτικής Και οι δημόσιες απαιτήσεις της Μόσχας για αποχώρηση του ΝΑΤΟ από την ανατολική και την κεντρική Ευρώπη έχουν γυρίσει μπούμερανγκ, καθώς ο φόβος του πολέμου αύξησε τα αιτήματα για αποστολή στρατευμάτων στις χώρες που βρίσκονται κοντά στα ρωσικά σύνορα. «Φτάνουμε σε ένα σημείο που η συνεχιζόμενη ανάπτυξη του ρωσικού και του λευκορωσικού στρατού στην Ευρώπη θα πρέπει να αντιμετωπιστεί από τα κατάλληλα νατοϊκά αντίμετρα», δήλωσε ο υπουργός εξωτερικών της Λετονίας, Έντγκαρ Ρίνκεβιτς, τη Δευτέρα. «Είναι καιρός να αυξήσουμε την παρουσία των συμμαχικών δυνάμεων στην ανατολική πτέρυγα, με στόχο τόσο την άμυνα όσο και την αποτροπή». Το ΝΑΤΟ ανέφερε ότι ορισμένα κράτη-μέλη του πρόκειται να θέσουν στρατεύματα σε κατάσταση ετοιμότητας και να αποστείλουν πολεμικά πλοία και μαχητικά αεροσκάφη στην περιοχή, καθώς η στρατιωτική σύγκρουση στην Ουκρανία μοιάζει ολοένα και πιο πιθανή. Δείχνει τα δόντια του το ΝΑΤΟ Παράλληλα, η κυβέρνηση Μπάιντεν επεξεργάζεται το ενδεχόμενο αποστολής χιλιάδων στρατιωτών σε χώρες της ανατολικής Ευρώπης, σε μια «σημαντική στροφή» στη στάση του σε σχέση με την προηγούμενη στρατηγική της μη-πρόκλησης, ανέφεραν σε ανάλυσή τους οι Times της Νέας Υόρκης. Αν και η ίδια η ανάπτυξη στρατιωτών είναι μάλλον απίθανο να αποτρέψει μια επίθεση στην Ουκρανία, σηματοδοτεί την προθυμία των χωρών του ΝΑΤΟ να ενισχύσουν την παρουσία τους στην περιοχή. Λέγεται μάλιστα ότι η κυβέρνηση Μπάιντεν σκέφτεται ακόμη και να δεκαπλασιάσει τις δυνάμεις της στην ανατολική Ευρώπη, σε περίπτωση που ο Πούτιν εξαπολύσει επίθεση. «Το ίδιο το ΝΑΤΟ θα συνεχίσει να ενισχύεται σημαντικά σε περίπτωση που η Ρωσία προβεί σε περαιτέρω επιθετικές κινήσεις. Όλα είναι στο τραπέζι», υποστήριξε ο αμερικανός υπουργός εξωτερικών, Άντονι Μπλίνκεν, στην αμερικανική τηλεοπτική εκπομπή Face the Nation. Η ρωσική απειλή και η «αχαλίνωτη φαντασία» της Δύσης Ρώσοι αξιωματούχοι που επιβλέπουν την ανάπτυξη στρατιωτών, πλέον κατηγορούν τη Δύση ότι επιδιώκει την πρόκληση κρίσης. «Η απειλή για ρωσική επίθεση στην Ουκρανία, που υφίσταται μόνο στην αχαλίνωτη φαντασία της Δύσης, χρησιμοποιείται για να εκλογικεύσει την προθυμία της συμμαχίας να “προστατεύσει” τους συμμάχους της», δήλωσε ο αναπληρωτής υπουργός εξωτερικών της Ρωσίας, Αλεξάντερ Γκρούσκο. Όμως καθώς η αντιπαράθεση συνεχίζεται, το κόστος της αυξάνεται για τη Μόσχα. Και, σύμφωνα με τον Guardian, δεν αποκλείεται να γίνει η αιτία που το Κρεμλίνο θα νιώσει αναγκασμένο να δράσει. (in.gr) Με κοινή επιστολή που έστειλαν στον Αμερικανό ΥΠΕΞ Άντονι Μπλίνκεν οι ομογενείς βουλευτές στο Κογκρέσο Γκας Μπιλιράκης και Νικόλ Μαλλιωτάκη εξέφρασαν την έντονη διαφωνία τους για την απόσυρση της διπλωματικής στήριξης προς τον αγωγό EastMed. Οι δύο βουλευτές κάνουν λόγο για μια κίνηση που υπονομεύει την ενεργειακή ανεξαρτησία της Ευρώπης, υπενθυμίζοντας ότι η ΕΕ έχει αναδείξει τον αγωγό σε ένα έργο «καίριας σημασίας». Όπως σημειώνουν χαρακτηριστικά, «υπονομεύοντας το έργο, η (αμερικανική) κυβέρνηση υπονομεύει τρεις από τους ισχυρότερους συμμάχους μας στην περιοχή: το Ισραήλ, την Ελλάδα και την Κύπρο, καθώς και τις ελπίδες της Ευρωπαϊκής Ένωσης για ενεργειακή ανεξαρτησία και οικονομική ευημερία. Η Ευρώπη αντιμετωπίζει μια άνευ προηγουμένου αύξηση των τιμών της ενέργειας, η οποία υποκινείται από πολλές πολιτικές, γεωγραφικές και οικονομικές δυνάμεις. Μια σημαντική αιτία της εκτίναξης των τιμών της ενέργειας είναι η έλλειψη φυσικού αερίου. Παρά την ώθηση πολλών δεκαετιών της Ευρώπης προς την πράσινη και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, η άνοδος των τιμών της ενέργειας έχει ειρωνικά οδηγήσει στην αυξημένη χρήση άνθρακα για την κάλυψη της ζήτησης. Καθώς το φυσικό αέριο είναι μια πιο καθαρή ενεργειακή επιλογή σε σύγκριση με τον άνθρακα, είναι μια κρίσιμη πηγή ενέργειας για τις κυβερνήσεις που επιδιώκουν τη μετάβαση σε πιο πράσινες πηγές ενέργειας. Η Ευρωπαϊκή Ένωση αναγνωρίζει αυτό το γεγονός και έχει ανακηρύξει τον αγωγό EastMed “καίριας σημασίας έργο”». Ο βουλευτής από την Φλόριντα, Γκας Μπιλιράκης, χαρακτήρισε τις ενέργειες της κυβέρνησης Μπάιντεν στο θέμα του αγωγού EastMed απαράδεκτες και υποκριτικές, καθώς όπως υπενθύμισε η αμερικανική κυβέρνηση έχει σιωπηλά αποδεχθεί τον αγωγό Nord Stream της Ρωσίας. Μάλιστα στο σημείο αυτό επισήμανε ότι ο εν λόγω αγωγός θα εμβαθύνει περαιτέρω την ενεργειακή εξάρτηση της Ευρώπης από την Ρωσία. «Η (αμερικανική) κυβέρνηση πρέπει να συνειδητοποιήσει τις σημαντικές οικονομικές, περιβαλλοντικές και εθνικής ασφάλειας επιπτώσεις που διακυβεύονται σε αυτό το θέμα και να επανεξετάσει την απόφασή της να αποσύρει την υποστήριξη για αυτό το κρίσιμο έργο», τόνισε χαρακτηριστικά. Από την πλευρά της, η ομογενής βουλευτής από την Νέα Υόρκη, Νικόλ Μαλλιωτάκης, επισήμανε ότι ο πρόεδρος Μπάιντεν αποφάσισε να βάλει φρένο στον αμερικανικό αγωγό Keystone XL και να αποσύρει την στήριξη από τον EastMed, την ίδια ώρα που αποδέχτηκε τον ρωσικό αγωγό NordStream 2. Η κ. Μαλλιωτάκη χαρακτήρισε τις συγκεκριμένες κινήσεις μια μικρογραφία της αποτυχημένης ενεργειακής και εξωτερικής πολιτικής αυτής της κυβέρνησης. Όπως επισήμανε, «αυτός ο πρόεδρος κοιμάται πάνω στο τιμόνι (της χώρας) και η λήψη των αποφάσεων που λαμβάνει μπορεί να προκαλέσει σοβαρές συνέπειες για την οικονομία και την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ και των συμμάχους τους». Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ |
Archives
April 2024
|