Όσο έρχονται στην επιφάνεια λεπτομέρειες που σοκάρουν σχετικά με τη δράση και το προφίλ του Νίκου Μεταξά, ο οποίος ομολόγησε ότι στραγγάλισε τουλάχιστον δύο γυναίκες -μέχρι τη στιγμή που γράφτηκε το ρεπορτάζ αυτό- τόσο πιο πολύ οι αρχές και οι αρμόδιοι επιστήμονες πιστεύουν ότι πρόκειται για περίπτωση serial killer (δολοφόνου κατ΄ εξακολούθηση). Μια περίπτωση της που όμοια της δεν υπήρξε στο παρελθόν.
Κατά συρροήν δολοφόνος - ή Κατ' εξακολούθηση ανθρωποκτόνος (serial killer) ονομάζεται στην επιστήμη της Εγκληματολογίας, ο εγκληματίας που έχει τελέσει τρεις ή περισσότερες ανθρωποκτονίες με πρόθεση, σε διαφορετικές χρονικές περιόδους. Ο όρος «serial murderer» ήταν ο πρώτος που χρησιμοποιήθηκε σε εγκληματολογικά εγχειρίδια ήδη από την δεκαετία του 1960. Μάλιστα στο βιβλίο του Άγγλου εγκληματολόγου Τζον Μπρόφι, (1966) «The meaning of murder» και στο κεφάλαιο αφιερωμένο στον «Τζακ τον αντεροβγάλτη» γίνεται για πρώτη φορά ευρεία χρήση του όρου. Στην καθομιλουμένη ωστόσο και στην λαϊκή κουλτούρα, εντάχτηκε με την ονομασία «serial killer», από τον Ρόμπέρτ Ρέσλερ, πράκτορα του FBI που ασχολήθηκε πρώτος με το φαινόμενο των κατά συρροήν δολοφόνων. Τζακ ο Αντεροβγάλτης Ως πρώτος σύγχρονος κατά συρροήν δολοφόνος μπορεί να θεωρηθεί ο γνωστός ως «Τζακ ο Αντεροβγάλτης» (Jack the Ripper). Άλλοι διαβόητοι κατά συρροήν δολοφόνοι που έχουν σημαδέψει τα εγκληματολογικά χρονικά του 20ου αιώνα είναι ενδεικτικά ο Λουίς Γκαραβίτο (138 θύματα), ο Ανατόλι Ονοπριένκο (52 θύματα), ο Τζον Γουέιν Γκρέισι (33 θύματα), ο Τζέφρυ Ντάμερ (17 θύματα), ο Τεντ Μπάντι (30 θύματα), ο Πέτερ Κούρτεν (9 θύματα), ο Κλίφορντ Όλσον (11 θύματα), ο Ρίτσαρντ Ραμίρεζ (14 θύματα), ο Ντέιβιντ Μπέρκοβιτς (6 θύματα), η Αϊλίν Γουόρνος (7 θύματα), οι Φρεντ και Ρόζμαρι Γουέστ (12 θύματα), ο Γκάρι Ράιντγουεϊ (44 θύματα). Αρκετοί επιστήμονες προχώρησαν ακόμα περισσότερο τον ορισμό, για να περιγράψουν και να διαχωρίσουν με ακρίβεια τους κατά συρροήν δολοφόνους από τους ανθρωποκτόνους μαζικών ανθρωποκτονιών (mass murderers) και τους ανθρωποκτόνους οργιαστικού τύπου (spree murder). Έτσι, σύμφωνα με τους Ρόναλντ και Στέφεν Χολμς στο βιβλίο τους «A Critical Analysis of Research Related to the Criminal Mind of Serial killers» ο κατά συρροήν δολοφόνος έχει τα παρακάτω χαρακτηριστικά: * το επαναλαμβανόμενο της ανθρωποκτονίας (ο δράστης θα εξακολουθήσει να φονεύει έως ότου συλληφθεί), * οι ανθρωποκτονίες τελούνται σε συσχετισμό με ένα πρόσωπο (δράστης) προς ένα πρόσωπο (θύμα) (one-on-one), * κατά κανόνα δεν υπάρχει καμία διαπροσωπική σχέση μεταξύ δράστη και θύματος, * το κίνητρο του δράστη είναι να σκοτώσει, χωρίς καμία περαιτέρω απόχρωση π.χ. πάθος (ψυχική ορμή) και τα θύματα δεν συμβάλλουν με τον οποιοδήποτε τρόπο στη θυματοποίησή τους και * ιδιοτυπία των κινήτρων, τα οποία φαίνεται να είναι εγγενή στην προσωπικότητα του δράστη με τη σεξουαλική ικανοποίηση να υπερέχει σε αυτά. Τέσσερις τύποι Οι εγκληματολόγοι Ρόναλντ M. Χολμς και Ντε Μπούργκερ το 1988 κατέληξαν ότι υπάρχουν τέσσερις διαφορετικοί ως προς τα κίνητρα, τύποι κατ' εξακολούθηση ανθρωποκτόνων. Αυτοί οι τύποι είναι οι παρακάτω: Ο οραματικός (visionary): Αυτός ο τύπος δολοφόνου συνήθως σκοτώνει υπακούοντας σε οράματα ή φωνές που τον καλούν να το κάνει. Συχνά, αυτές οι φωνές ή τα οράματα έχουν σχέση με την θρησκεία, καθώς εμφανίζονται με την μορφή του Θεού, των αγγέλων ή των δαιμόνων. Αυτός ο τύπος δολοφόνος θεωρεί ότι είναι προορισμένος να φέρεις εις πέρας κάποια αποστολή, όπως να σκοτώσει τις πόρνες, τους ομοφυλόφιλους ή όποια άλλη κατηγορία ανθρώπων θεωρεί ανεπιθύμητη. Ο ηδονιστής (hedonistic): Ο ηδονιστής απλώς παίρνει ηδονή, ευχαρίστηση από την τέλεση ανθρωποκτονιών. Δεν έχει κανένα άλλο κίνητρο, πέρα από την ηδονή που του προκαλεί η πράξη του φόνου. Οι ηδονιστές χωρίζονται σε τρεις υπο-κατηγορίες: Ο «εκ λαγνείας» (lust serial killer) δολοφόνος απολαμβάνει σεξουαλική ικανοποίηση από την πράξη του φόνου αφού συνήθως προηγείται ή έπεται βιασμός. Από την «ηδονή της αγωνίας» (thrill serial killer) έλκεται αυτός ο τύπος δολοφόνου. Επιδιώκει παρατεταμένη σεξουαλική ικανοποίηση που παίρνει από την παράταση των βασανιστηρίων του θύματός του. Ο φόβος και ο πόνος του θύματος τρέφουν την ηδονή του, η οποία και σταματάει μόλις επέρθει ο θάνατος. Ο επικυρίαρχος (power - control): Σκοτώνει γιατί αντλεί ευχαρίστηση από την εξουσία ζωής και θανάτου που έχει απέναντι στο θύμα του.
0 Comments
Leave a Reply. |
APXEIO
May 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|