Βραζιλία: Περισσότεροι στρατιώτες στους δρόμους των μεγαλουπόλεων

Η αύξηση της εγκληματικότητας αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης ενδημικής τάσης, άμεσα συνδεδεμένης με την οικονομική ύφεση, τη διαφθορά αλλά και τον άγριο ανταγωνισμό μεταξύ των ναρκοσυμμοριών

---

Μνήμες από την περίοδο της στρατιωτικής δικτατορίας στη Βραζιλία φέρνει η απόφαση του Προέδρου Μισέλ Τεμέρ να κλιμακώσει την καταστολή στο Ρίο ντε Τζανέιρο και άλλες πόλεις της χώρας, αναθέτοντας με διάταγμα την διατήρηση της τάξης, ιδιαίτερα στις υποβαθμισμένες φαβέλες, στις ένοπλες δυνάμεις. 

Το σχετικό διάταγμα θα ισχύσει μέχρι το τέλος του έτους, μετά και την έκκληση του κυβερνήτη ρου Ρίο για βοήθεια από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση, καθώς οι δείκτες της εγκληματικότητας χτυπούν κόκκινο. 

Ωστόσο η χθεσινή ανακοίνωση του Τεμέρ ότι προχωράει στη δημιουργία νέου υπουργείου για την Εσωτερική Ασφάλεια, ενώ ταυτόχρονα διορίζει υπουργό Άμυνας αντί για πολιτικό, τον Στρατηγό Χοακίμ Σίλβα ε Λούνα, ξεσήκωσε την οργή των Βραζιλιάνων.

Κάτοικοι μιλούν για κατάχρηση εξουσίας, αναφέρουν ότι ο στρατός σε πολλές περιπτώσεις ξεπερνά τα όρια και απαντά στη βία με ακόμη μεγαλύτερη. «Οι άνθρωποι που θα 'πρεπε να μας προστατεύουν μας σκοτώνουν. Κάνουν ό, τι θέλουν. Δεν υπάρχει δικαιοσύνη» αναφέρει η Χοέλμα Μιλάνες στην εφημερίδα Guardian, που τον περασμένο Νοέμβριο αντίκρισε τον γιο της νεκρό μαζί με συνομήλικούς του, έπειτα από επιχείρηση του στρατού και της αστυνομίας στη φαβέλα Σαλγκιέρο, έξω από το Ρίο.
​
Αμείλικτοι οι αριθμοί για τη βία
Η αύξηση της εγκληματικότητας αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης ενδημικής τάσης, άμεσα συνδεδεμένης με την οικονομική ύφεση, τη διαφθορά αλλά και τον άγριο ανταγωνισμό μεταξύ των ναρκοσυμμοριών. 

Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία που δημοσίευσαν πρόσφατα οι New York Times, περίπου 5.000 άνθρωποι δολοφονήθηκαν στην πόλη των 16,5 εκατομμυρίων κατοίκων μέσα στο πρώτο εννιάμηνο του 2017, δηλαδή 11 τοις εκατό περισσότεροι από το 2016.

Είναι χαρακτηριστικό ότι το ποσοστό δολοφονιών από το 1994 που ήταν 65% ανά 100.000 κατοίκους στο Ρίο, έπεσε στο 29% το 2012 και οι ελπίδες πως οι Ολυμπιακοί αγώνες θα ήταν καταλύτης για τη μείωση των κοινωνικών ανισοτήτων μιας και θα εξασφάλιζαν δουλειά για εκατοντάδες κατοίκους αλλά και κοινωνικά προγράμματα -ειδικά στις φαβέλες- αναπτερώθηκαν.

Όμως όταν τα χρήματα των Αγώνων τελείωσαν με ένα μεγάλο ποσό να πηγαίνει σε μίζες διεφθαρμένων αξιωματούχων, οι ευκαιρίες για οικονομική ανάκαμψη εξανεμίστηκαν και η βία αυξήθηκε.

in.gr