Γερμανία: Στο προσφυγικό μπλέκεται η υπόθεση των εγκλημάτων της πρωτοχρονιάς

Η υπόθεση των σεξουαλικών επιθέσεων και ληστειών τη νύχτα της Πρωτοχρονιάς σε διάφορες πόλεις της Γερμανίας (με τα περισσότερα περιστατικά να καταγράφονται στην Κολωνία) έχουν αρχίσει να πυροδοτούν συζήτηση που έχει καταλήξει τμήμα του προσφυγικού -καθώς οι περισσότεροι δράστες φαίνεται ότι είχαν μεταναστευτικό ή ακόμη και προσφυγικό υπόβαθρο. 

---

Η καγκελαρία αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο αυστηρότερου πλαισίου για απελάσεις ενώ ο αντικαγκελάριος πηγαίνει ακόμη παραπέρα, προτείνοντας... «φυλακή στη χώρα καταγωγής» όσων μεταναστών εγκληματούν.

Το ζήτημα των εγκλημάτων τη νύχτα της Πρωτοχρονιάς κυριαρχεί στην πολιτική συζήτηση και τις εφημερίδες οκτώ ημέρες μετά, έστω κι η εικόνα ακόμη δεν είναι απολύτως σαφής. 

Βάσει των μέχρι τώρα αναφορών από την αστυνομία, στο κέντρο της Κολωνίας -στην πλατεία μπροστά από τον σιδηροδρομικό σταθμό και τον καθεδρικό- μεγάλη ομάδα νεαρών (ίσως και χίλιοι, σύμφωνα με τις αναφορές)  διασπάστηκε σε μικρότερες ομάδες, οι οποίες περικύκλωναν γυναίκες και προχωρούσαν σε επιθέσεις με χαρακτήρα σεξουαλικής παρενόχλησης -στη συνέχεια, οι γυναίκες διαπίστωναν ότι είχαν, επιπλέον, πέσει και θύματα ληστείας. 

Ανάλογα περιστατικά καταγγέλθηκαν στη συνέχεια και σε άλλες πόλεις, κυρίως στο Αμβούργο (εσχάτως μάλιστα υπήρξαν αναφορές ακόμη και στην ελβετική Ζυρίχη). Σε όλες, ο τρόπος δράσης ήταν παρόμοιος και ως εκ τούτου θεωρείται πιθανό πως οι επιθέσεις ήταν συντονισμένες -κάτι που υπογράμμισε ως ανοικτό ενδεχόμενο και ο υπουργός Δικαιοσύνης Χάικο Μας. 

Τα θύματα ανέφεραν στην πλειονότητά τους πως οι δράστες «έμοιαζαν να έχουν βορειοαφρικανική ή αραβική καταγωγή». 

Δεν έχουν γίνει συλλήψεις, και μέχρι στιγμής η αστυνομία της Κολωνίας έχει επικεντρωθεί σε 16 υπόπτους, βάσει των εικόνων από κάμερες ασφαλείας. Δεν υπάρχουν πληροφορίες για υπόπτους στο Αμβούργο.

Θολή η εικόνα, θυελλώδης η συζήτηση

Η υπόθεση έχει πολλές πτυχές: Δευτερεύουσα δεν είναι η στάση της αστυνομίας, η οποία δέχεται επικρίσεις ότι, παρά την παρουσία της στην πλατεία σε μία συγκυρία που αναμενόταν μεγάλο πλήθος, δεν κατάφερε να αποτρέψει τα περιστατικά. 

Ωστόσο, από τις πρώτες ημέρες, όταν η υπόθεση βγήκε στη δημοσιότητα -με αρκετή καθυστέρηση, τέσσερις ημέρες μετά λόγω, και πάλι, των καθυστερημένων ανακοινώσεων της αστυνομίας- η συζήτηση αναπόφευκτα μπλέχτηκε με το προσφυγικό. 

Από νωρίς στο γερμανόφωνο Διαδίκτυο, είτε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είτε στο σχολιασμό των ειδησεογραφικών αναρτήσεων, οι χρήστες σε κάθε σχετική συζήτηση γρήγορα χωρίζονταν σε όσους μιλούσαν για «εγκληματικότητα των ξένων» και στους υπόλοιπους που αντιδρούσαν λέγοντας ότι αυτού του είδους η οπτική «επιρρίπτει συλλογική ευθύνη» με βάση την καταγωγή. 

Η συζήτηση έχει φτάσει και στην πολιτική, με όλο και περισσότερους πολιτικούς να καλούν σε αυστηρή εφαρμογή του νομικού πλαισίου ακόμη και για απέλαση δραστών (όταν εντοπιστούν). 

Η γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ είχε υπογραμμίσει στην πρώτη της αντίδραση πως το κράτος Δικαίου θα δώσει την απάντηση, στεκόμενη ιδιαίτερα στο ότι τα θύματα επιλέχθηκαν εξαιτίας του φύλου τους. 

Στη συνέχεια ωστόσο, αναγκάστηκε και εκείνη να αναφερθεί στο ζήτημα απελάσεων: Για τις περιπτώσεις δραστών που δεν έχουν γερμανική υπηκοότητα, «θα εξεταστεί εάν έχει γίνει ό,τι χρειάστει αναφοριικά με τις απελάσεις, ώστε και δώσουμε και εδώ σαφή σημάδια για όσους δεν προτίθενται να ακολουθήσουν το σύστημα δικαίου», είπε την Πέμπτη. 

Την Παρασκευή, ο σοσιαλδημοκράτης αντικαγκελάριος Ζίγκμαρ Γκάμπριελ προχώρησε λίγο παραπέρα: Σε συνέντευξή του στην Bild, ήγειρε το ενδεχόμενο ακόμη και για απελάσεις με φυλάκιση στη συνέχεια -δηλαδή, να στέλνονται όσοι εγκληματούν στις χώρες καταγωγής τους και να εκτίουν εκεί την ποινή τους. «Γιατί να πληρώνουν οι γερμανοί φορολογούμενοι το χρόνο φυλάκισης ξένων εγκληματιών;» ρώτησε χαρακτηριστικά ο σοσιαλδημοκράτης καγκελάριος.

Καθώς πρακτικά αυτό θα ήταν πολύ δύσκολο -ακόμη και οι απελάσεις, που προβλέπονται και με το υφιστάμενο πλαίσιο, μπορεί σε πολλές περιπτώσεις να προσκρούσουν στην άρνηση των χωρών προέλευσης- ο Γκάμπριελ ήγειρε ως ενδεχόμενο για άσκηση πίεσης τη μείωση κονδυλίων αναπτυξιακής βοήθειας προς τις χώρες που αρνούνται απελαθέντες.