Διαξιφισμοί στο βέλγικο πολιτικό κόσμο για το θέμα της τρομοκρατίας

Τα ξίφη τους διασταυρώνουν μέσα από τις στήλες της De Morgen, ο ηγέτης του N-VA (Συντηρητικοί Εθνικιστές) Β. De Wever με τον (σοσιαλιστή) πρόεδρο της κυβέρνησης των Βρυξελλών R. Vervoort. Σε συνεντεύξεις τους, τις οποίες η εφημερίδα προβάλλει στο κεντρικό της θέμα, εκφράζουν τις εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις τους για τα θέματα ασφάλειας.

---

Από τη μια πλευρά, ο De Wever θεωρεί ότι η κατάσταση εκτάκτου ανάγκης με μερική άρση ελευθεριών αποτελεί εκ των ων ουκ άνευ για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της τρομοκρατίας και τάσσεται αναφανδόν υπέρ της απαγόρευσης του μπουρκίνι μη παραλείποντας να τονίσει και την ανάγκη για μια ακόμα αυστηρότερη δημοσιονομική πολιτική.

Στον αντίποδα, ο R. Vervoort διατυπώνει ενστάσεις για την ομοσπονδιακή πολιτική στα θέματα ασφάλειας  και εκφράζει τη διαφωνία του με τη μονιμοποίηση της παρουσίας στρατιωτικών περιπόλων στους δρόμους των Βρυξελλών, θεωρώντας πως αυτό το ρόλο μπορεί κάλλιστα  να αναλάβει, σε βάθος χρόνου, μια άλλη, ειδικά εκπαιδευμένη, υπηρεσία.

Την ίδια ώρα αποστάσεις από τις προτάσεις του κόμματός του για την επιβολή μιας «κατάστασης εκτάκτου ανάγκης» παίρνει ο πρόεδρος της φλαμανδικής κυβέρνησης G. Bourgeois σε συνέντευξή του που προβάλλει στο κεντρικό της θέμα η De Standaard.

Ο Φλαμανδός αξιωματούχος διαβεβαιώνει πως δεν θα επιτρέψει την δημιουργία ενός «αστυνομικού κράτους», καθώς θεωρεί ανεπίτρεπτο οι κρατούντες να απεμπολήσουν τις αρχές του κράτους δικαίου προς χάριν εκείνων που επιθυμούν την κατάργησή του.

Τέλος, απειλές κατά όσων «εμπορεύονται φρούδες ελπίδες» εκτοξεύει ο υπουργός Μετανάστευσης T. Francken σε συνέντευξή του στην De Standaard, υπονοώντας τους δικηγόρους εκείνους που σκόπιμα θέτουν διάφορα δικονομικά προσκόμματα κωλυσιεργώντας για να κερδίσουν χρόνο σε ό,τι αφορά τις αιτήσεις χορήγησης ασύλου των προσφύγων/πελατών τους.