Ρεκόρ υποθέσεων του ΕΔΑΔ έκλεισαν το 2016, οι περισσότερες αφορούσαν την Τουρκία

Συνολικά 2066 υποθέσεις που βρίσκονταν ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) έκλεισαν το 2016, αριθμός που αποτελεί ρεκόρ. Το 2015 είχαν κλείσει 1537 υποθέσεις. 

---

Οι περισσότερες υποθέσεις που έκλεισαν το 2016 αφορούσαν την Τουρκία (274). Ακολουθούν η Σλοβενία με 265 και Ρωσική Ομοσπονδία με 261. Σε ό,τι αφορά τις υποθέσεις που σχετίζονται με την Κύπρο έκλεισαν δύο το 2016.

Ο μεγαλύτερος αριθμός εκκρεμουσών υποθέσεων στο τέλος του 2016 αφορούσε την Ιταλία (2350 υποθέσεις). Ακολουθούν η Ρωσική Ομοσπονδία με 1573 υποθέσεις και η Τουρκία με 1430. Οι εκκρεμούσες υποθέσεις για την Κύπρο ανέρχονταν σε 9. Σε ό,τι αφορά τις νέες υποθέσεις που τέθηκαν υπό επιτήρηση το 2016 πρώτη σε αριθμό έρχεται η Ρωσική Ομοσπονδία με 283, δεύτερη η Ρουμανία με 151 και τρίτη η Ελλάδα με 121 ενώ ακολουθεί η Τουρκία με 114. Οι υποθέσεις που αφορούσαν την Κύπρο ήταν τέσσερις.

Σήμερα η Επιτροπή Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης (ΣτΕ) εξέδωσε την ετήσια έκθεσή της για το 2016 αναφορικά με την επιτήρησή της για την εκτέλεση των αποφάσεων του ΕΔΑΔ.

Σύμφωνα με ανακοίνωση του ΣτΕ, οι προσπάθειες που έγιναν για επιτυχή κατάληξη των διαδικασιών εκτέλεσης των αποφάσεων για εκκρεμούσες υποθέσεις οδήγησε στο νέο ρεκόρ στον αριθμό των υποθέσεων που έκλεισαν. Πολλές από αυτές σχετίζονται με μακροχρόνια διαρθρωτικά προβλήματα, συγκεκριμένα τον έλεγχο δράσης των δυνάμεων ασφαλείας, την αποτροπή της κακομεταχείρισης ατόμων που στερούνται την ελευθερία τους και την αποτελεσματικότητα του δικαστικού σώματος (ειδικότερα την υπερβολική διάρκεια των δικαστικών διαδικασιών).

Η έκθεση καταδεικνύει επίσης μια περαιτέρω μείωση στο συνολικό αριθμό των εκκρεμουσών υποθέσεων, που είναι τώρα λιγότερες από 10 χιλιάδες για πρώτη φορά από το 2010 και συγκεκριμένα 9.941 σε σύγκριση με 10652 στο τέλος του 2015.

Ο αριθμός των εκκρεμουσών υποθέσεων που αποκαλύπτουν διαρθρωτικά ή συστημικά προβλήματα (υποθέσεις που δημιουργούν νομικό προηγούμενο) έχει μειωθεί από 1555 το 2015 σε 1493 το 2016, ενώ το ίδιο ισχύει και για τον αριθμό των υποθέσεων που τέθηκαν υπό ενισχυμένη επιτήρηση λόγω της σημασίας του προβλήματος: 334 το 2015 και 323 το 2016.

Όπως σημειώνεται τα αποτελέσματα δείχνουν "τη συνεχιζόμενη θετική επίδραση των προσπαθειών για να υπάρξει εγγύηση της μακροχρόνιας αποτελεσματικότητας του συστήματος της Σύμβασης". Ωστόσο, προστίθεται, παραμένουν οι προκλήσεις σε ό,τι αφορά ιδιαίτερα την εκτέλεση των αποφάσεων για υποθέσεις που αποκαλύπτουν συγκεκριμένα μεγάλα διαρθρωτικά προβλήματα ή αφορούν άλλα λεπτά θέματα, για παράδειγμα όπου είναι δύσκολο να επιτευχθεί μια εγχώρια συμφωνία για την πάρα πέρα πορεία της υπόθεσης.

Η αύξηση στον αριθμό των υποθέσεων που έχουν κλείσει αφορά κυρίως υποθέσεις που δημιουργούν νομικό προηγούμενο υπό ενισχυμένη επιτήρηση: έκλεισαν 45 το 2016, σε σύγκριση με 18 το 2015. Η αύξηση αυτή αφορά επίσης υποθέσεις που δημιουργούν νομικό προηγούμενο υπό συνήθη επιτήρηση: 237 υποθέσεις που έκλεισαν το 2016 σε σύγκριση με 135 το 2015.

Εξάλλου 30 από τις 45 υποθέσεις που δημιουργούν νομικό προηγούμενο, βρίσκονταν υπό ενισχυμένη επιτήρηση και έκλεισαν και 83 από τις 237 υποθέσεις υπό συνήθη επιτήρηση βρίσκονταν υπό την επιτήρηση της Επιτροπής Υπουργών για πέραν των πέντε χρόνων. Αυτό αντιπροσωπεύει μια σημαντική αύξηση σε σύγκριση με το 2015, όταν έκλεισαν 12 από τις 18 υποθέσεις υπό ενισχυμένη επιτήρηση και 47 υποθέσεις από τις 135 που βρίσκονταν υπό συνήθη επιτήρηση.

Ακόμη σημειώνεται πως ο αριθμός των παρεμβάσεων της Επιτροπής για υποστήριξη των συνεχιζόμενων διαδικασιών για εφαρμογή των αποφάσεων του Δικαστηρίου έχει αυξηθεί σχεδόν κατά 40% (από 108 το 2015 σε 148 το 2016) αναφορικά με 107 υποθέσεις ή ομάδες υποθέσεων (64 το 2015). Ο αριθμός των εμπλεκόμενων κρατών επίσης αυξήθηκε από 25 το 2015 σε 30 το 2016.

Όπως αναφέρεται παρόλο που τα στατιστικά στοιχεία είναι πολύ θετικά, υπάρχει ακόμη κάποιος λόγος για ανησυχία. Για παράδειγμα, ο αριθμός των υποθέσεων που δημιουργούν νομικό προηγούμενο υπό συνήθη επιτήρηση συνεχίζει να αυξάνεται.

Υπάρχει επίσης μείωση στην καταβολή χρηματικών ποσών για δίκαιη ικανοποίηση μέσα στα χρονοδιαγράμματα που τίθενται (το ποσοστό έφθασε από 71% το 2015 στο 65% το 2016). Επιπρόσθετα ο χρόνος που απαιτείται για να δοθούν οι σχετικές πληροφορίες στο Τμήμα για Εκτέλεση των Αποφάσεων παραμένει πηγή ανησυχίας, αναφέρεται, και προστίθεται πως αυτή η κατάσταση χρήζει ιδιαίτερης προσοχής από τις υπεύθυνες εθνικές Αρχές.

(ΚΥΠΕ/ΜΚ/ΜΜ)



​