Μέχρι το 2030 το κλίμα της Γης θα μοιάζει με εκείνο που επικρατούσε στον πλανήτη πριν από τρία εκατομμύρια χρόνια, σύμφωνα με τους υπολογισμούς που έκαναν επιστήμονες στο πλαίσιο μιας μελέτης που δημοσιεύεται στην επιστημονική επιθεώρηση της Αμερικανικής Ακαδημίας Επιστημών (PNAS). Η «μαγευτική» περίοδος στην οποία θα παραπέμπει το κλίμα είναι εκείνη του Πλειόκαινου, όταν επικρατούσε ξηρασία, η Βόρεια και η Νότια Αμερική δεν είχαν ακόμη ενωθεί, η Γροιλανδία δεν είχε παγώσει και η στάθμη των ωκεανών ήταν 18 μέτρα υψηλότερη. Η θερμοκρασία τότε ήταν κατά 1,8-3,6 βαθμούς Κελσίου υψηλότερη από τη σημερινή.
«Οδεύουμε προς πολύ εντυπωσιακές αλλαγές μέσα σε εξαιρετικά σύντομο χρονικό διάστημα», εξήγησε ο Τζακ Ουίλιαμς, καθηγητής Επιστημών της Γης και ειδικός στην παλαιοοικολογία και το κλίμα στο πανεπιστήμιο του Ουισκόνσιν. Πίσω 150 χρόνια ... Αν οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα (CO2) συνεχιστούν με τον σημερινό ρυθμό, οι επιστήμονες εκτιμούν επίσης ότι μέχρι το 2150 η Γη θα έχει επιστρέψει στο κλίμα που είχε πριν από 50 εκατομμύρια χρόνια, στην αυγή της εμφάνισης των πρώτων θηλαστικών (οι δεινόσαυροι εξαφανίστηκαν πριν από 65 εκατομμύρια χρόνια). Για να λιώσουν οι παγετώνες ωστόσο χρειάζεται αρκετός χρόνος και επομένως η Γροιλανδία δεν θα ξαναγίνει καταπράσινη από τον επόμενο αιώνα. Και το επίπεδο των ωκεανών δεν θα αυξηθεί κατά 18 μέτρα. Όμως η ταχύτητα με την οποία υπερθερμαίνεται ο πλανήτης θα αιφνιδιάσει πολλά είδη που χρειάστηκαν εκατομμύρια χρόνια για να εξελιχθούν στη σημερινή μορφή τους. «Πολλά είδη θα εξαφανιστούν», προειδοποίησε ο Ουίλιαμς. «Αυτό δείχνει πώς μπορούμε να αντλήσουμε από την ιστορία μας και την ιστορία της Γης για να καταλάβουμε τις σημερινές αλλαγές και να προσαρμοστούμε», κατέληξε. Η δεύτερη πιο θερμή χρονιά Στο μεταξύ, το 2018 ήταν η δεύτερη πιο θερμή χρονιά που έχει καταγραφεί στην Αρκτική από το 1900, όταν άρχισαν να συγκεντρώνονται τα σχετικά δεδομένα. Η θερμοκρασία έχει αυξηθεί κατά 1,7 βαθμό Κελσίου τις τρεις τελευταίες δεκαετίες, τα καριμπού εξαφανίζονται και τα ερυθροφύκη μετακινούνται βορειότερα. Για την Αρκτική η πιο θερμή χρονιά ήταν το 2016, ενώ τα πέντε τελευταία χρόνια ήταν τα πιο ζεστά που έχουν καταγραφεί ποτέ, σύμφωνα με την ετήσια έκθεση της αμερικανικής υπηρεσίας ωκεανών και ατμόσφαιρας (NOAA). Στον Αρκτικό Ωκεανό σχηματίζεται πάγος από τον Σεπτέμβριο μέχρι τον Μάρτιο, όμως με το πέρασμα του χρόνου η περίοδος αυτή μειώνεται αμείλικτα: οι πάγοι είναι πιο λεπτοί, πιο «νέοι» και καλύπτουν μικρότερη έκταση. Ο «παλιός» πάγος, δηλαδή ηλικίας άνω των 4 ετών, έχει μειωθεί κατά 95% τα τελευταία 33 χρόνια. Πιο εύθραυστος ο «νέος» πάγος Ο «νέος» πάγος είναι πιο εύθραυστος και λιώνει πιο σύντομα την άνοιξη. Λιγότερος πάγος, συνεπάγεται λιγότερη ηλιακή αντανάκλαση, κάτι που σημαίνει ότι ο ωκεανός απορροφά περισσότερη ενέργεια και υπερθερμαίνεται ακόμη περισσότερο. Τα τελευταία 12 χρόνια παρατηρείται ότι ο πάγος που καλύπτει τις θαλάσσιες περιοχές γίνεται ολοένα και πιο λεπτός. Για παράδειγμα, στον Βερίγγειο Πορθμό, μεταξύ Ρωσίας και Αλάσκας, τον χειμώνα του 2017-18 ο πάγος έλιωσε τον Φεβρουάριο, μήνα που παλαιότερα έφτανε στο ζενίθ του. Από την άλλη, όπως παρατήρησε η ΝΟΑΑ, έχει σταθεροποιηθεί ο ρυθμός με τον οποίο λιώνουν οι πάγοι στη Γροιλανδία. Δραματικές συνέπειες Μέσω των 28 δορυφόρων της, που περνούν 28 φορές τη μέρα πάνω από την Αρκτική, η υπηρεσία διαπίστωσε ότι οι έξι μεγάλοι ποταμοί της Ευρασίας που εκβάλουν στον Αρκτικό Ωκεανό τον τροφοδότησαν το περασμένο καλοκαίρι με όγκο νερού 25% μεγαλύτερο σε σύγκριση με τη δεκαετία του 1980. Αυτές οι αλλαγές στο κλίμα έχουν δραματικές συνέπειες για το οικοσύστημα της περιοχής. Ο πληθυσμός των καριμπού και των ταράνδων της τούνδρας μειώνεται σταθερά από τα μέσα της δεκαετίας του 1990. Μόνο δύο από τα 22 κοπάδια που παρακολουθήθηκαν από τους επιστήμονες παραμένουν όπως ήταν. Πέντε έχασαν το 90% και πλέον των μελών τους στην περιοχή της Αλάσκας και του Καναδά. Η αιτία είναι πιθανότατα η επιμήκυνση της θερινής περιόδου και των δεινών που επιφέρει για τα ζώα, τα οποία είναι καλά προσαρμοσμένα για να αντέξουν τον χειμώνα, όχι όμως και το καλοκαίρι, με τα παράσιτα και τις ασθένειες που το συνοδεύουν. Αντιθέτως, η υπερθέρμανση βοηθά τα τοξικά ερυθροφύκη να κατακτήσουν νέα εδάφη, διεισδύοντας στα ολοένα και πιο θερμά νερά της Αρκτικής, δηλητηριάζοντας ψάρια και καρκινοειδή.
0 Comments
Leave a Reply. |
APXEIO
April 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|