![]() Ένα σπάνιο φαινόμενο καταγράφεται στην Τουρκία, καθώς «τραβήχτηκαν» τα νερά της θάλασσας σε Κωνσταντινούπολη και Σμύρνη. Μάλιστα, κάποιοι ειδικοί το σχετίζουν με τα σεισμικά και ηφαιστειακά δεδομένα ως συνέχεια των φυσικών γεγονότων που εξελίχθηκαν στη Σαντορίνη. Η θάλασσα υποχώρησε 200 μέτρα στο Σεφεριχισάρ της Σμύρνης και 150 μέτρα στην Κωνσταντινούπολη στη Σιλυβρία. Ο κόσμος απέδωσε το περιστατικό στους σεισμούς που σημειώνονται συχνά τις τελευταίες ημέρες. Οι ειδικοί καθησύχασαν όσους πανικοβλήθηκαν λέγοντας: «Είναι ένα μετεωρολογικό γεγονός». Στην περιοχή Σεφεριχισάρ της Σμύρνης, το θαλασσινό νερό υποχώρησε περίπου 200 μέτρα από την ακτή και σχηματίστηκαν νησιά στα σημεία όπου υποχώρησε το νερό. Ο Δρ. Doğan Yaşar δήλωσε ότι η απόσυρση δεν σχετίζεται με τους σεισμούς στο Αιγαίο Πέλαγος και είπε: «Υπήρξε μια τρομερή βόρεια καταιγίδα από την Τρίτη. Αυτός ο άνεμος, με ταχύτητα 60-70 χιλιόμετρα την ώρα, μάζεψε το νερό και το έσπρωξε νότια, προς την Κρήτη. Για το λόγο αυτό, η στάθμη του νερού έπεσε. Με τη διακοπή του βόρειου ανέμου, η στάθμη του νερού θα επανέλθει στην προηγούμενη κατάσταση».
0 Comments
![]() Συνεχίζεται η έντονη σεισμική δραστηριότητα στη Σαντορίνη, στην κοντινή Αμοργό αλλά και τα γύρω νησιά του Αιγαίου. Στις 12:16 καταγράφηκε σεισμός 3,9 της κλίμακας Ρίχτερ, 25 χλμ βόρεια-βορειοδυτικά της Ανάφης, με το εστιακό βάθος να εντοπίζεται στα 15 χλμ. H μετασεισμική δραστηριότητα είναι έντονη, με τις ασθενείς δονήσεις να κυμαίνονται μεταξύ 2-3 Ρίχτερ. Λίγο αργότερα σημειώθηκε σεισμός 3,1 Ρίχτερ, 18 χλμ. νότια-νοτιοανατολικά της Αρκεσίνης Αμοργού. Συνολικά, σημειώθηκαν 25 σεισμοί μέσα σε 6,5 ώρες εν μέσω ήπιας ηφαιστειακής δραστηριότητας. Νωρίτερα το πρωί του Σαββάτου, είχαν σημειωθεί ασθενείς σεισμοί με απόσταση λίγων λεπτών σε Αμοργό και Σαντορίνη. Η πρώτη σεισμική δόνηση σημειώθηκε 24 χλμ νοτιοδυτικά της Αρκεσίνης Αμοργού, είχε μέγεθος 3,1 βαθμούς της κλίμακας Ρίχτερ και εστιακό βάθος 13,1 χιλιομέτρων. Ο δεύτερος σεισμός είχε επίκεντρο 26 χλμ βορειοανατολικά της Οίας, μέγεθος 2,5 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ και εστιακό βάθος 15,1 χλμ. Λίγο αργότερα, σημειώθηκε και τρίτος σεισμός 2,5 Ρίχτερ, 21 χλμ. ανατολικά-βορειοανατολικά της Οίας. Tις τελευταίες μέρες ο προβληματισμός στον επιστημονικό κόσμο σχετικά με την ηφαιστειακή δραστηριότητα στο νησί της Σαντορίνης είναι διάχυτος. Χαρακτηριστικές είναι οι καταγραφές των σεισμικών δονήσεων στην περιοχή τις τελευταίες ώρες. ![]() Πολλαπλοί σεισμοί καταγράφονται στην περιοχή της Σαντορίνη με γενεσιουργό αιτία το υποθαλάσσιο ηφαίστειο Κολούμπο, πάλι τις τελευταίες ώρες, με την πρώτη δόνηση που σημειώθηκε να ήταν μεγέθους 2,9 Ρίχτερ και να ακολουθούν δονήσεις της τάξης των 3,3 Ρίχτερ! Ακολούθησε λίγα λεπτά αργότερα σεισμός 3,1 Ρίχτερ 20 Χλμ. Ανατολικά Βορειοανατολικά της Οίας. Η τρίτη δόνηση ήταν μεγέθους 3,2 Ρίχτερ με το επίκεντρο να εντοπίζεται ξανά 22 Χλμ. Ανατολικά Βορειοανατολικά της Οίας. Η τέταρτη δόνηση με μέγεθος 3 Ρίχτερ είχε επίκεντρο 19 Χλμ. Βορειοανατολικά του Μεγαλοχωρίου Σαντορίνης. Ο Κολούμπος ή το Κολούμπο είναι ενεργό υποθαλάσσιο ηφαίστειο σε απόσταση 6,5 χιλιομέτρων βορειοανατολικά της Σαντορίνης, το οποίο ανήκει στο Ηφαιστειακό τόξο του Νοτίου Αιγαίου. Έγινε γνωστό μετά από μεγάλη ηφαιστειακή έκρηξη στις 27 Σεπτεμβρίου 1650. Από τη λάβα σχηματίστηκε μικρή νησίδα, η οποία, όμως, εξαιτίας των θαλασσίων κυμάτων, γρήγορα κατέρρευσε σε ύφαλο. Από την κατάρρευση αυτή προκλήθηκε τσουνάμι, το οποίο προκάλεσε ζημιές μέχρι και σε απόσταση 150 χιλιομέτρων. Σήμερα έχει ύψος 280 μέτρων (σε σχέση με τον περιβάλλοντα θαλάσσιο πυθμένα) και βρίσκεται περίπου 18 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Ο κρατήρας του έχει διάμετρο περίπου 3 χιλιομέτρων και βάθος 512 μέτρων. Καθ. Σεισμολογίας Κ.Παπαζάχος: Το επικρατέστερο σενάριοΉπια σεισμική-ηφαιστειακή δραστηριότητα παρατηρείται το τελευταίο διάστημα στο ηφαίστειο της Σαντορίνης, λόγω της οποίας πραγματοποιήθηκε ευρεία σύσκεψη στο υπουργείο Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας την περασμένη Τετάρτη (29/1). «Η Σαντορίνη κι όλα τα ηφαίστεια στον κόσμο έχουν φάσεις στις οποίες φεύγουν από την κατάσταση ηρεμίας», εξήγησε το πρωί της Παρασκευής (31/1) ο καθηγητής σεισμολογίας Κώστας Παπαζάχος. Σχολιάζοντας τον σεισμό των 3 Ρίχτερ που καταγράφηκε στην περιοχή χθες Πέμπτη, ο κ. Παπαζάχος ανέφερε: «Τα ηφαίστεια ακολουθούν φυσικούς κύκλους έξαρσης και ύφεσης, δηλαδή ξυπνάνε, κουνιούνται και ξανακοιμούνται». «Το 2011 είδαμε μια αντίστοιχη κινητικότητα, η οποία διήρκεσε 14 μήνες και τελικά δεν οδήγησε σε ηφαιστειακή έκρηξη», υπογράμμισε ο καθηγητής. Στη συνέχεια, ο κ. Παπαζάχος, με την ιδιότητα του προέδρου του Ινστιτούτου Μελέτης και Παρακολούθησης του Ηφαιστείου Σαντορίνης, αναφέρθηκε και στα «προβλήματα κατολισθήσεων και πτώσεις βράχων στην καλντέρα». Σύμφωνα με τον σεισμολόγο, «η μεγάλη τουριστική ροή δημιουργεί την ανάγκη για καλύτερη διαχείριση της πληροφόρησης, καθώς οι επισκέπτες δεν είναι εξοικειωμένοι με τους σεισμούς, ακόμα κι αν αυτοί είναι μικρής έντασης». Καταλήγοντας, εξήγησε ότι οι ηφαιστειακοί σεισμοί δεν είναι όπως οι τεκτονικοί αλλά «είναι γενικά, με μεγέθη συνήθως κάτω από 4 Ρίχτερ τα οποία είναι αισθητά και ενοχλητικά αλλά δεν προκαλούν βλάβες». ![]() Τι συμβαίνει με το ηφαίστειο της Σαντορίνης; Ποιες είναι οι πιθανότητες έκρηξής του; Γιατί η σεισμική-ηφαιστειακή δραστηριότητα που παρατηρείται, βάσει των ενόργανων παρατηρήσεων στο χώρο της καλδέρας της Σαντορίνης έχει προκαλέσει ανησυχία καθώς πρόκειται για ένα ενεργό ηφαίστειο, το οποίο ανά πάσα στιγμή μπορεί να εκραγεί. Η ηφαιστειακή δραστηριότητα που παρουσιάζει τώρα είναι παρόμοια με την αντίστοιχη του 2011-2012, η οποία διήρκεσε περίπου 14 μήνες και ολοκληρώθηκε ευτυχώς χωρίς κάποιο ηφαιστειακό συμβάν. Όμως το ερώτημα παραμένει: Μπορεί να εκραγεί ξανά; Βεβαίως και μπορεί γιατί απλούστατα είναι ενεργό! Πριν δύο χρόνια ο Guardian πραγματοποίησε εκτενές ρεπορτάζ γιατί τις ίδιες ανησυχίες έχουν και στην Βρετανία καθώς χιλιάδες Βρετανών τουριστών το καλοκαίρι βρίσκονται στις Κυκλάδες και στην ίδια την Σαντορίνη φυσικά. Το Κολούμπο, το υποθαλάσσιο ηφαίστειο λίγο έξω από το ελληνικό νησί της Σαντορίνης, δεν κοιμάται και τελευταία φορά που ενεργοποιήθηκε ήταν πριν τέσσερις αιώνες. Τότε ο Guardian είχε αποκαλύψει πολύ ενδιαφέροντα και ανησυχητικά ευρήματα: «Ένας θάλαμος μάγματος που δεν είχε ανιχνευθεί προηγουμένως γεμίζει σταδιακά με τήγμα, ωθώντας τους ερευνητές να συστήσουν παρακολούθηση του ηφαιστείου σε πραγματικό χρόνο. Την τελευταία φορά που εξερράγη το Κολούμπο, το 1650, σκότωσε 70 ανθρώπους, αλλά η πληθυσμιακή αύξηση και ο τουρισμός στη Σαντορίνη σημαίνουν ότι ο αντίκτυπος μιας ισοδύναμης έκρηξης σήμερα θα μπορούσε να είναι πολύ μεγαλύτερος. Το Κολούμπο ανήκει στην εξαιρετικά εκρηκτική οικογένεια των ηφαιστείων, ικανά να δημιουργήσουν μια στήλη έκρηξης ύψους δεκάδων χιλιομέτρων. Είναι επίσης πιθανό να προκαλέσει τσουνάμι, καθιστώντας το μια εξαιρετικά επικίνδυνη προοπτική. Χρησιμοποιώντας μια νέα τεχνική απεικόνισης – παρόμοια με έναν ιατρικό υπερηχογράφημα – ο Kajetan Chrapkiewicz, από το Imperial College του Λονδίνου, και οι συνεργάτες του εντόπισαν τη συγκέντρωση τήγματος περίπου δύο μίλια κάτω από το ηφαίστειο. Τα συμπεράσματά τους, τα οποία δημοσιεύονται στο περιοδικό Geochemistry, Geophysics, Geosystems , υποδηλώνουν ότι, παρόλο που μια έκρηξη δεν είναι επικείμενη, το ηφαίστειο αποτελεί σοβαρή απειλή. Μια άλλη ομάδα ερευνητών στο ερευνητικό σκάφος Joides Resolution τρυπά ιζήματα γύρω από το Κολούμπο για να ανακατασκευάσει την ιστορία των εκρήξεων του τα τελευταία εκατομμύρια χρόνια. Μεταξύ άλλων, ελπίζουν να κατανοήσουν τους δεσμούς μεταξύ σεισμών και ηφαιστείων σε αυτήν την περιοχή και να διερευνήσουν την επίδραση της αλλαγής της στάθμης της θάλασσας στο μέγεθος και τη συχνότητα των εκρήξεων. Με λίγα λόγια αυτό που αναφέρει το βρετανικό ρεπορτάζ είναι ότι το ηφαίστειο «φορτώνει» και αυτή είναι μία διαδικασία που συνεχίζεται! Δε χρειάζεται να κάνει κάποιος αναδρομή στην έκρηξη του ηφαιστείου κάπου στο μακρινό 1.300 π.Χ, όπου σύμφωνα με τα ιστορικά δεδομένα κατέστρεψε την Μινωική Αυτοκρατορία και μάλλον και την Αυτοκρατορία των Χετταίων. Στις 9 Ιουλίου του 1956 έλαβε χώρα στο νησί ένας φονικός σεισμός. της τάξεως των 7,5 Ρίχτερ που σκόρπισε το θάνατο και ενεργοποίησε ξανά το…. ηφαίστειο. Εννοούμε το χερσαίο ηφαίστειο και όχι το υποθαλάσσιο Κολούμπο, το οποίο πραγματοποίησε κανονική έκρηξη όπως δείχνουν οι φωτογραφίες της εποχής. Πολλά υπήρξαν τα ανθρώπινα θύματα και ολικές οι καταστροφές οικιών. Ο καθηγητής σεισμολογίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης κ. Κώστας Παπαζάχος είχε πει τα εξής σε σχετική συνέντευξη του 2019: “Ο σεισμός της 9η Ιουλίου 1956 (μέγεθος 7.5), που έλαβε χώρα στο ρήγμα της θαλάσσιας λεκάνης της νότιας Αμοργού, ήταν ο μεγαλύτερος σεισμός του 20ου αιώνα σε ολόκληρη την Ευρώπη, από τα Ουράλια έως το Γιβραλτάρ και από τη Μάλτα έως τη Λαπωνία. Το έργο του κύριου σεισμού ολοκλήρωσε ο καταστρεπτικός μετασεισμός (μέγεθος 6.9) που ακολούθησε 12 λεπτά αργότερα. Οι δύο σεισμοί όχι μόνο σκότωσαν 53 άτομα και τραυμάτισαν περισσότερα από 100, αλλά δημιούργησαν ένα από τα μεγαλύτερα θαλάσσια κύμα βαρύτητας (tsunami) στο Αιγαίο, το ύψος του οποίου το ύψος έφθασε τα 25m στη νοτιοανατολική ακτή της Αμοργού τα 20m στη βορειοδυτική ακτή της Αστυπάλαιας και τα 10m στη Φολέγανδρο. Στη Σαντορίνη οι σημαντικότερες βλάβες παρατηρήθηκαν σε οικισμούς της καλδέρας (Οία, Φηρά, Ημεροβίγλι, κλπ.) και μικρότερες σε άλλους οικισμούς όπως στο Μεγαλοχώρι, τον Πύργο, την Επισκοπή Γωνιάς, κλπ. O σεισμός του 1956, προκάλεσε παγκόσμιο ενδιαφέρον. Μπορεί η Σαντορίνη τότε να ήταν μια μικρή και άσημη κουκίδα στο χάρτη (το Ακρωτήρι, δεν είχε ανακαλυφθεί, ο τουρισμός δεν είχε ξεκινήσει), αλλά το πρωτοφανές για την Ευρώπη μέγεθος της δόνησης προκάλεσε σοκ. Τα ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία, έστειλαν αμέσως ρεπόρτερ και φωτογράφους που από την ίδια κιόλας μέρα (με τα μέσα της εποχής) έστειλαν γλαφυρές περιγραφές και συγκλονιστικές εικόνες από την τραγωδία που βίωσε το νησί. Έκρηξη είχε συμβεί όμως και το 1925! Εκρήξεις συνέβησαν και το 1928! Όπως βλέπουμε δεν είναι και τόσο σπάνιες όσο θα ήθελαν να πιστεύουν οι σύγχρονοι Έλληνες. Το ερώτημα είναι κατά πόσο η σύγχρονη Ελλάδα θα μπορούσε να αντιμετωπίσει μία μεγάλη ηφαιστειακή έκρηξη στην Σαντορίνη. Καταρχάς το άμεσο πρόβλημα θα ήταν οικονομικό. Μία τέτοια έκρηξη θα «εξαφάνιζε» τον τουρισμό στο Αιγαίο τουλάχιστον για ένα χρόνο και όλοι καταλαβαίνουν τι σημαίνει αυτό για την χώρα… Να μην επεκταθεί η συζήτηση το αν θα προκληθούν θύματα και καταστροφές στις υποδομές μεγάλου μέρους της χώρας γιατί θα είναι πολύ θλιβερή. ![]() Η άνοδος της θερμοκρασίας των ωκεανών την επόμενη 20ετία μπορεί να υπερβεί τη συνολική αύξηση των τελευταίων 40 ετών. Η θέρμανση των ωκεανών λόγω της κλιματικής αλλαγής έχει επιταχυνθεί κατά τέσσερις φορές σε διάστημα τεσσάρων δεκαετιών, προειδοποιεί νέα μελέτη, η οποία ίσως εξηγεί τους δραματικούς θαλάσσιους καύσωνες της περασμένης διετίας. Στα τέλη της δεκαετίας του 1980, η επιφανειακή θερμοκρασία των ωκεανών αυξανόταν κατά 0,06 βαθμούς ανά δεκαετία. Σήμερα, ανεβαίνει κατά 0,27 βαθμούς ανά δεκαετία, διαπιστώνει η ανάλυση που δημοσιεύεται στο Environmental Research Letters. Σύμφωνα με τους ερευνητές, τα ευρήματα ίσως εξηγούν τις πρωτοφανείς θερμοκρασίες που καταγράφηκαν στα νερά όλου του κόσμου το 2023 και το 2024, τα θερμότερα έτη που έχουν καταγραφεί ποτέ. Το 2023 και τις αρχές του 2034, οι επιφανειακές θερμοκρασίες των ωκεανών έσπασαν τα ρεκόρ για 450 συνεχόμενες ημέρες «Αν οι ωκεανοί ήταν μπανιέρα, τη δεκαετία του 1980 η βρύση του ζεστού έτρεχε λίγο και θέρμαινε το νερό κατά ένα κλάσμα του ενός βαθμού Κελσίου ανά δεκαετία. Τώρα όμως το καυτό νερό τρέχει γρήγορα και η θέρμανση επιταχύνεται» δήλωσε ο επικεφαλής της μελέτης δρ Κρις Μέρκαντ, καθηγητής του Πανεπιστημίου του Ρέντινγκ στη Βρετανία. Ενεργειακό ισοζύγιο Η επιτάχυνση της θέρμανσης της ατμόσφαιρας και των ωκεανών είναι αποτέλεσμα μιας διογκούμενης ενεργειακής ανισορροπίας, καθώς η ενέργεια που απορροφά η Γη από τον Ήλιο ξεπερνά τη θερμότητα που εκπέμπεται στο Διάστημα με τη μορφή υπέρυθρης ακτινοβολίας. Η ανισορροπία αυτή έχει περίπου διπλασιαστεί από το 2010, κυρίως λόγο των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, αλλά και λόγω της μειωμένης ανακλαστικότητας του πλανήτη καθώς οι πολικοί πάγοι λιώνουν. Το 2023 και τις αρχές του 2034, οι επιφανειακές θερμοκρασίες των ωκεανών έσπασαν τα ρεκόρ για 450 συνεχόμενες ημέρες. Ένα μέρος της ζέστης ήρθε από το Ελ Νίνιο, ένα περιοδικό μετεωρολογικό φαινόμενο στον Ειρηνικό, ενώ το υπόλοιπο εξηγείται από την επιτάχυνση της θέρμανσης που προκαλεί η κλιματική αλλαγή, έδειξε η ανάλυση. Συνολικά το 44% της πλεονάζουσας θερμότητας αποδίδεται στην επιτάχυνση της απορρόφησης ενέργειας από το νερό, δείχνει η σύγκριση του τελευταίου Ελ Νίνιο με το συγκρίσιμο Ελ Νίνιο του 2015-16. Τα ευρήματα, τονίζει η ερευνητική ομάδα, υποδεικνύουν ότι ο ρυθμός θέρμανσης των ωκεανών όπως καταγράφεται τις τελευταίες δεκαετίες δεν είναι ακριβής οδηγός για το τι θα συμβεί στο μέλλον. Κι αυτό επειδή οι υπολογισμοί δείχνουν ότι η άνοδος της θερμοκρασίες την επόμενη 20ετία μπορεί να υπερβεί τη συνολική άνοδο των τελευταίων 40 ετών. Δεδομένου ότι οι ωκεανοί είναι βασικός ρυθμιστής της κλιματικής αλλαγής, τα ευρήματα έχουν σημασία για το παγκόσμιο κλίμα στο σύνολό του. Όπως τονίζουν οι ερευνητές, μόνη λύση είναι η άμεση και δραστική μείωση της χρήσης ορυκτών καυσίμων. ![]() Τα δεινά που επισύρει η κλιματική αλλαγή, όπως οι φωτιές, οι ξηρασίες και τα ακραία καιρικά φαινόμενα δεν είναι απλά περιβαλλοντικές απειλές. Οι χαράκτες πολιτικής πρέπει να θέσουν νέες προτεραιότητες Όταν οι περισσότεροι άνθρωποι σκέφτονται την κλιματική αλλαγή, έρχονται στο μυαλό τους εικόνες από το λιώσιμο των πάγων ή από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας. Ωστόσο, η πραγματικότητα είναι πολύ πιο περίπλοκη και επείγουσα. Οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, όπως οι πυρκαγιές, οι ξηρασίες και τα ακραία καιρικά φαινόμενα δεν είναι απλώς περιβαλλοντικές απειλές, αλλά κρίσεις που επηρεάζουν άμεσα την ανθρώπινη ευημερία και την επιβίωση της άγριας ζωής. Στην πραγματικότητα, είναι ένας πολύπλοκος ιστός που επηρεάζει τόσο τους ανθρώπους όσο και τα ζώα, και αντιστρόφως, όπου ο καθένας από τους δυο παράγοντες διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στη δημιουργία ανθεκτικών οικοσυστημάτων, ικανών να αντέξουν τις εν λόγω προκλήσεις. Πάρτε, για παράδειγμα, τους ελέφαντες. Τα φυσικά τοπία που δημιουργούν στα οικοσυστήματα, βοηθούν στην πρόληψη των πυρκαγιών καθαρίζοντας την υπερβολική βλάστηση, δημιουργώντας αντιπυρικές ζώνες μέσω των μετακινήσεων τους και διασκορπίζοντας σπόρους μέσω της κοπριάς τους, οι οποίοι γίνονται δέντρα που με τη σειρά τους απορροφούν τον άνθρακα. Η δραστηριότητά τους βοηθά ακόμη και στην ψύξη της επιφάνειας του πλανήτη, καθώς καταπατούν την πυκνή βλάστηση και κατ’ αυτόν τον τρόπο ενισχύεται η αντανάκλαση του ηλιακού φωτός. Οι οικολόγοι που διεξάγουν επιτόπια έρευνα μαρτυρούν από πρώτο χέρι πώς απειλές για την άγρια ζωή, όπως η λαθροθηρία, οι ένοπλες συγκρούσεις και η ίδια η κλιματική αλλαγή διαταράσσουν τις φυσικές διαδικασίες που λειτουργούν υπέρ του μετριασμού της κλιματικής αλλαγής, οδηγώντας σε ξηρασίες, πυρκαγιές και άλλες διαταραχές που δυσκολεύουν την άγρια ζωή και παράλληλα λειτουργούν ως τροχοπέδη στην ευημερία των τοπικών κοινωνιών. Αυτές οι αλληλένδετες προκλήσεις, που επηρεάζουν την ποιότητα του νερού, τη διάβρωση του εδάφους, ακόμη και την εξάπλωση ασθενειών υπογραμμίζουν την άρρηκτη σχέση μεταξύ της κλιματικής αλλαγής, της διατήρησης της άγριας ζωής και της ευημερίας των κοινοτήτων. Αυτά τα ζητήματα δεν μπορούν τίθενται ξεχωριστά στο πλαίσιο της καταπολέμησης των αρνητικών επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής. Η διασταύρωση της κλιματικής αλλαγής και της διατήρησης της άγριας ζωής είναι ένας κρίσιμος χώρος όπου συγκλίνουν τα πιο επείγοντα παγκόσμια ζητήματα. Παρά τη σημαντική τεχνογνωσία τους λόγω της παρουσίας τους στην πρώτη γραμμή, οι οικολόγοι που εδρεύουν στις τοπικές κοινότητες συχνά απουσιάζουν από τις κρίσιμες συζητήσεις για τους προγραμματισμούς γύρω από το κλίμα. Σε αυτές τις συναντήσεις λαμβάνονται αποφάσεις που διαμορφώνουν το μέλλον του πλανήτη μας, ωστόσο, οι φωνές εκείνων που αλλάζουν τα πράγματα στην πρώτη γραμμή σπάνια ακούγονται. Η προστασία με επίκεντρο την κοινότητα λειτουργεί χέρι-χέρι με ανθρώπους που επηρεάζονται άμεσα από την κλιματική αλλαγή – και έχουν την ευκαιρία να μετριάσουν τις επιπτώσεις της, από την εντατικοποίηση της ξηρασίας έως τη διάβρωση του εδάφους, τη συρρίκνωση των λιβαδιών και την εξάπλωση ασθενειών. Το έργο τους δεν είναι απλώς η προστασία της άγριας ζωής, καθώς η τελευταία εξαρτάται από τη διατήρηση της ακεραιότητας των οικοσυστημάτων που είναι απαραίτητα για την ευημερία των εκεί κοινοτήτων – κυρίως εκείνων που γειτνιάζουν με αυτά. Για να προκύπτουν αποτελεσματικές, ολιστικές κλιματικές λύσεις, οι οικολόγοι που εστιάζουν στην κοινότητα θα πρέπει να συμπεριληφθούν σε παγκόσμιες συζητήσεις που γίνονται σε συνέδρια και σε πρωτοβουλίες για το κλίμα, για να διασφαλιστεί ότι οι παραγόμενες πολιτικές θα αντιμετωπίζουν τις διασυνδεδεμένες ανάγκες της άγριας ζωής, των οικοσυστημάτων και των ανθρώπων. Αυτή η συμπερίληψη είναι απαραίτητη για τη γεφύρωση του χάσματος μεταξύ των παγκόσμιων στρατηγικών και της ντόπιας πραγματικότητας. Για παράδειγμα, οι κλιμακούμενες ξηρασίες στην Κένυα, λόγω της κλιματικής αλλαγής, υπογραμμίζουν τους περίπλοκους δεσμούς μεταξύ των περιβαλλοντικών αλλαγών, της επιβίωσης της άγριας ζωής και της ανθρώπινης ευημερίας, τονίζοντας την επείγουσα ανάγκη για ντόπιες προσπάθειες αντιμετώπισης του προβλήματος. Συγκεκριμένα, η ζέβρα του Γκρεβύ, ένα μοναδικό και απειλούμενο είδος, αντιμετωπίζει αυξανόμενες προκλήσεις καθώς οι ξηρασίες οδηγούν σε απώλεια οικοτόπων και επισιτιστική ανασφάλεια. Το Grevy’s Zebra Trust εργάζεται αδιάκοπα για να προστατεύσει αυτές τις ζέβρες, αλλά η κατάσταση είναι τραγική: τα λιβάδια συρρικνώνονται διαρκώς και η τροφή τους λιγοστεύει ολοένα και περισσότερο, με αποτέλεσμα να λιμοκτονούν. Ο αντίκτυπος είναι εξίσου καταστροφικός για τα λιοντάρια Ewaso, καθώς οι οικολόγοι προστατεύουν τον τοπικό πληθυσμό αυτών των υπέροχων ζώων και συνάμα εξασφαλίζουν την ειρηνική συνύπαρξή τους με τους ντόπιους των εγγύς περιοχών. Όταν τα θηράματα πεθαίνουν λόγω της απώλειας των λιβαδιών, τα λιοντάρια συχνά στρέφονται στα ζώα των ανθρώπων για να τραφούν, γεγονός που εντείνει τη σύγκρουσή τους με τις τοπικές κοινότητες που ήδη αντιμετωπίζουν έλλειψη νερού. Αυτός ο εξαντλητικός κύκλος πυροδοτεί μιαν αλυσιδωτή αντίδραση: τα θηράματα λιμοκτονούν, τα λιοντάρια σκοτώνουν τα ζώα των ανθρώπων και οι κοινότητες ενίοτε ανταποδίδουν σκοτώνοντας λιοντάρια. Οι προσπάθειες που γίνονται για την αποκατάσταση των ενδιαιτημάτων άγριας ζωής, όχι μόνο προστατεύουν τα απειλούμενα είδη, αλλά βοηθούν και στην ανοικοδόμηση των οικοσυστημάτων, ωφελούν τις τοπικές κοινωνίες και χρησιμεύουν ως ζωτικές κλιματικές λύσεις, μέσω της αποκατάστασης των λιβαδιών, τα οποία λειτουργούν ως πολύτιμα φυσικά όργανα ενάντια στον άνθρακα. Ομοίως, οι παράκτιες κοινότητες αντιμετωπίζουν της δικές τους προκλήσεις λόγω της υπεραλίευσης, της υποβάθμισης των οικότοπων και των μεταβαλλόμενων θερμοκρασιών των ωκεανών, που απειλούν τα αποθέματα ψαριών και τα μέσα διαβίωσής τους. Η μείωση των πληθυσμών των ψαριών οδηγεί σε οικονομικές δυσκολίες και επισιτιστική ανασφάλεια, αντικατοπτρίζοντας τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η άγρια ζωή στην ξηρά. Οι οικολόγοι σε οργανισμούς όπως η MarAlliance προσφέρουν κρίσιμη εργασία για την προστασία των θαλάσσιων ειδών, την αποκατάσταση των οικοτόπων και τη διασφάλιση βιώσιμων αλιευτικών πρακτικών, βοηθώντας τόσο τη θαλάσσια ζωή όσο και τις κοινότητες που εξαρτώνται από αυτήν. Τα υγιή θαλάσσια οικοσυστήματα, ζωτικής σημασίας για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας, είναι επίσης καθοριστικά για τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής, καθώς οι ωκεανοί λειτουργούν ως ένας από τους μεγαλύτερους παγκόσμιους φυσικούς οργανισμούς ενάντια στον άνθρακα, ενώ ο ρόλος διαδραματίζουν στη ρύθμιση των παγκόσμιων θερμοκρασιών είναι επίσης κρίσιμος. Αυτές οι περίπλοκες προκλήσεις καταδεικνύουν την επείγουσα ανάγκη να προκύψουν νέες πολιτικές για το κλίμα, που να περιλαμβάνουν την τεχνογνωσία που κατέχουν οι ντόπιοι οικολόγοι, οι οποίοι αντιλαμβάνονται τη λεπτή ισορροπία μεταξύ της άγριας ζωής και των ανθρωπίνων αναγκών όποτε βάλλονται από το μεταβαλλόμενο κλίμα. Οι ντόπιοι οικολόγοι είναι ζωτικής σημασίας για την αντιμετώπιση αυτών των προκλήσεων, καθώς εργάζονται εντατικά εντός των κοινοτήτων τους και επί της ουσίας μεσολαβούν μεταξύ της άγριας ζωής και των ανθρώπινων αναγκών. Η διασφάλιση της ύπαρξης υγιών οικοσυστημάτων, από τα οποία εξαρτάται η διατήρηση της άγριας ζωής, δεν είναι δυνατή χωρίς τη συμμετοχή και την καθοδήγηση των τοπικών κοινοτήτων, των οποίων η παραδοσιακή γνώση και η βαθιά ριζωμένη σύνδεση με τη γη τις καθιστούν απαραίτητους συνεργάτες σε κάθε προσπάθεια διαχείρισης της υφιστάμενης κρίσης. Αυτός είναι ο λόγος καθιστά τρομερό λάθος η μη συμπερίληψη οικολόγων που εστιάζουν στην κοινότητα σε συζητήσεις για παγκόσμια κλιματικά γεγονότα. Είναι καιρός οι παγκόσμιοι ηγέτες, οι χρηματοδότες και οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής να δώσουν προτεραιότητα στη συμπερίληψη των ντόπιων φυσιογνωμόνων στις σημαντικές συζητήσεις για το κλίμα. Η υποστήριξη αυτών των ανθρώπων θα διασφαλίσει την αύξηση της αποτελεσματικότητας των προσπαθειών για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής και μακροπρόθεσμα σε μεγαλύτερες ή μικρότερες νίκες για το καλό ολάκερης της πλάσης. (photos) Zέβρες του Γκρεβύ στο καταφύγιο Σαμπούρου, στην Κένυα. Φωτογραφία: Dan Lundberg. Πράσινη θαλάσσια χελώνα του Ειρηνικού στα Γκαλαπάγκος. Φωτογραφία: Erik Hoffner. ![]() Το παράδειγμα στη Νεβάδα δείχνει ότι στη βιασύνη μας να αξιοποιήσουμε την πράσινη ενέργεια, πρέπει να αναρωτηθούμε ποιες συνέπειες μπορεί να έχουμε οι άνθρωποι και το περιβάλλον στο οποίο ζούμε Προς μεγάλη τύχη ή ατυχία των Αμερικανών, η Μητέρα Φύση «μαγείρευε» για εκατομμύρια χρόνια, κάπου στην Άγρια Δύση υλικά που θα γεμίσουν τσέπες και ταυτόχρονα θα φτιάξουν τις «ασπίδες» της ανθρωπότητας έναντι της κλιματικής καταστροφής. Στα έγκατα της άγονης Νεβάδα, όμως, κρύβεται δυστυχώς και η καταστροφή της. Με μπροστάρη, όμως, έναν «τρελό» επιστήμονα, η τοπική κοινωνία τα βάζει επάξια με εταιρείες κολοσσούς. Μία από τις τελευταίες ενέργειες του Ντόναλντ Τραμπ κατά την πρώτη του θητεία (2017-2020) ήταν να εγκρίνει τη λειτουργία ορυχείου κοντά στα σύνορα Όρεγκον-Νεβάδα, όπου βρίσκεται το μεγαλύτερο… γνωστό κοίτασμα λιθίου της χώρας. Το λίθιο, όμως, είναι και ο «χρυσός» των υπέρμαχων των κλιματικών πολιτικών, όπως αιολικά και γεωθερμικά πάρκα. Είναι το ορυκτό που παρέχει το βασικό συστατικό για τις μπαταρίες που απαιτούνται για την αποθήκευση όλης αυτής της ανανεώσιμης ενέργειας και επίσης την τροφοδοσία των ηλεκτρικών οχημάτων. Αυτή η πράσινη μετάβαση στις ΗΠΑ βρίσκεται σε εξέλιξη σε δημόσιες και ιδιωτικές εκτάσεις σε όλη τη χώρα: Σήμερα υπάρχουν περισσότερες από 4.000 ηλιακές εγκαταστάσεις σε κλίμακα κοινής ωφέλειας σε όλη τη χώρα. Περισσότερες από 70.000 ανεμογεννήτριες διάσπαρτες στις ΗΠΑ, ένας αρκετά μεγάλος αριθμός από τις οποίες βρίσκονται στο Τέξας και 51 γεωθερμικούς σταθμούς σε δημόσιες εκτάσεις γύρω από τη Δύση. Εθνικό Καταφύγιο και «χρυσωρυχείο» ταυτόχρονα Ωστόσο, οι New York Times ανέδειξαν μια συγκεκριμένη τοποθεσία που έχει μπει στο μάτι της εξορυκτικής Rover Critical Minerals: Ο λόγος είναι ότι κάτω από ένα απίστευτο Εθνικό Καταφύγιο Άγριας Ζωής, το Ash Meadows, κρύβεται το υπερ-πολύτιμο λίθιο σε τεράστιες ποσότητες. «Υπάρχει πάντα ότι κάτι δίνεις και κάτι παίρνεις, αλλά πρέπει να κάνουμε κάτι. Σύμφωνα με τις μετρήσεις δύο Αμερικανών επιστημόνων, Πάτρικ Ντόνελι και Ναόμι Φράγκα, που δραστηριοποιούνται στην περιοχή, περίπου 100 ενδημικά είδη ζουν σε όλη τη λεκάνη, από μικροσκοπικά σαλιγκάρια μέχρι το σπάνιο, χυμώδες νιτρικό φυτό Amargosa. Οι μελέτες τους υπογραμμίζουν τα μεγάλα διλήμματα που καλούνται να αντιμετωπίσουν όσοι συμμετέχουν στην εκστρατεία αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής. Για να αποτραπεί η καταστροφική υπερθέρμανση του πλανήτη που θα καταστρέψει τα οικοσυστήματα, οι ΗΠΑ και όχι μόνο, πρέπει να κατασκευάσουν υποδομές ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (ΑΠΕ). Πρέπει να γίνει κάτιΤο λίθιο που εξορύσσεται εγχώρια είναι ζωτικής σημασίας για αυτήν την υποδομή, λένε οι υποστηρικτές της πράσινης ενέργειας, ακόμη κι αν αυτό σημαίνει την προοπτική καταστροφής σε τμήματα της νοτιοδυτικής Νεβάδα. «Υπάρχει πάντα ότι κάτι δίνεις και κάτι παίρνεις», λέει ο Μαρκ Γιάκομπσον, καθηγητής Πολιτικής και Περιβαλλοντικής Μηχανικής στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ που μελετά την ενέργεια. «Αλλά πρέπει να κάνουμε κάτι. Και το πιο καθαρό πράγμα που πρέπει να κάνετε είναι να προσθέσετε ηλιακή ενέργεια, να προσθέσετε άνεμο, και αυτό θα αντικαταστήσει πολύ πιο βρώμικα ορυκτά καύσιμα». Οι Ντόνελι και Φράγκα πιστεύουν ότι αυτοί οι συμβιβασμοί μπορεί να οδηγήσουν σε πιο διαρκή περιβαλλοντική ζημιά από ό,τι θέλουν να αναγνωρίσουν οι υποστηρικτές των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Θέλουν οι άνθρωποι να σκέφτονται κριτικά σχετικά με αυτά τα πιθανά κόστη και πολεμούν ορισμένα ορυχεία λιθίου για να αναδιαμορφώσουν την εθνική συζήτηση: Στη βιασύνη μας να αξιοποιήσουμε την πράσινη ενέργεια, ποιες συνέπειες μπορεί να έχουμε; Δεν έχετε δει τίποτα ακόμα! Ο Ντόνελι όμως ήταν αρκετά «τρελός» ώστε να αρχίσει να κάνει τολμηρές κινήσεις για να προστατεύσει τον οικολογικό θησαυρό. Το καλοκαίρι του 2023, μαζί με το Κέντρο Βιολογικής Ποικιλότητας μήνυσαν το Γραφείο Διαχείρισης Γης των ΗΠΑ επειδή έδωσε το πράσινο φως σε διερευνητικές γεωτρήσεις της Rover, υποστηρίζοντας ότι η υπηρεσία δεν είχε λάβει κατάλληλη περιβαλλοντική αναθεώρηση των πιθανών επιπτώσεων του έργου. Έναν χρόνο πριν μάλιστα είχε στείλει ηλεκτρονικό μήνυμα στην ίδια εταιρεία να τους ενημερώσει και να ξεκαθαρίσει ότι θα τους πολεμήσει. «Θα εγκατέλειπα αυτό το έργο αυτή τη στιγμή, γιατί είστε μηδέν, και εννοώ μηδέν, πιθανότητα να επιτραπεί» τους είχε γράψει «Δεν υπάρχει περίπτωση να προχωρήσει το δικό μου». Η εταιρεία του απάντησε. «Πιστεύουμε το αντίθετο. Είμαστε πολύ έξω από κάθε τομέα περιβαλλοντικής ανησυχίας». Την παραμονή των Χριστουγέννων του 2024, ο Ντόνελι έγραψε μια τελευταία φορά, αποκαλώντας την εταιρεία ανίδεη. «Το ορυχείο σας βρίσκεται σε ένα τεράστιο σύστημα υδροφόρο ορίζοντα άνθρακα που διατηρεί κυριολεκτικά δεκάδες υδρόβια, ενδημικά είδη που προστατεύονται βάσει του νόμου για τα απειλούμενα είδη. Δεν θα φτάσετε καν στο να πάρετε άδεια. Οι υπηρεσίες θα βάλουν τα γέλια. Και αν δεν το κάνουν, θα σας θάψουμε στα δικαστήρια. Αν πιστεύετε ότι η εταιρεία εξορύξεων πέρασε δύσκολα μαζί μας δεν έχετε δει τίποτα ακόμα. Αυτό είναι το σπίτι μου». Το αμερικανικό δημοσίευμα σημειώνει ότι ο Ντόνελι είναι μια διχαστική φιγούρα που κατά καιρούς κατακρίνεται για την άρνησή του. Ο Μπρους Τζαμπούρ, ένας επίτροπος της κομητείας Nye που υποστηρίζει το ορυχείο της Loneer στην οροσειρά Silver Peak στη Νεβάδα, διαφωνεί κάθεται με τις συγκρουσιακές τακτικές του Ντόνελι. «Πώς λύνει αυτό το πρόβλημα;» λέει. «Είναι απλώς μια απόσπαση της προσοχής. Είναι μόνο προσωρινό». Η πρώτη νίκη των ντόπιων Ο Ντόνελι όμως είναι εξαιρετικά πείσμων. Μάλιστα το παρελθόν, στην προσπάθειά του να προστατεύσει τη βιοποικιότητα από ανθρώπινες δραστηριότητες, κατάφερε να βάλει λουκέτο σε κατασκήνωσης θηλέων προσκόπων για να προστατεύσει ένα είδος πεταλούδας. Μέχρι τον Ιούνιο του 2024, η μήνυση του Ντόνελι κατά του Bureau of Land Management είχε βοηθήσει στην καθυστέρηση της διερευνητικής γεώτρησης της Rover και είχε δημιουργήσει τη δημιουργία κινήματος όλων σχεδόν των κατοίκων. Οι προσπάθειες του Ντόνελι «μας έδωσαν χρόνο να αρχίσουμε να συγκεντρώνουμε τις δυνάμεις μας και να κάνουμε περισσότερη έρευνα», λέει ο Μάικ Κότινγκιμ, υπάλληλος της πόλης. Για να σώσει το έργο της η Rover έστειλε τον διευθύνοντα σύμβουλό της, τον Τζάντσον Κάλτερ, στην κοιλάδα Amargosa των 1.350 κατοίκων, για μια συνάντηση στο δημαρχείο της κοινότητας. «Είμαστε εδώ για να δημιουργήσουμε θέσεις εργασίας. Ξέρετε, εάν είμαστε επιτυχείς — η κυβέρνηση των ΗΠΑ χρηματοδοτεί εγκαταστάσεις δισ. δολαρίων για την κατασκευή, και αυτές προσφέρουν μεγάλες ευκαιρίες για τις τοπικές κοινότητες» τους είπε. Ωστόσο, παρ’ όλες τις προσπάθειές του, οι ντόπιοι δεν πείστηκαν και για λόγους προφύλαξης, ένας σερίφης οδήγησε τον Κάλτερ πίσω στο αυτοκίνητό του. Αργότερα, ο Κάλτερ συνέκρινε, μάλιστα τον Ντόνελι με τον Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν της Ρωσίας. Έφυγε κακήν κακώς Το μεγαλοστέλεχος της εταιρείας αντιμετώπισε την αντίθεση σύσσωμης της τοπικής κοινωνίας. Είναι εντυπωσιακό ότι οι κάτοικοι είχαν συσπειρωθεί έχοντας στις τάξεις της από το συντηρητικό συμβούλιο της κομητείας Nye έως του ιθαγενείς Ινδιάνους και τους προοδευτικούς περιβαλλοντολόγους. Οι γερουσιαστίνες Κάθριν Κορτέζ Μάστο και Τζάκι Ρόζεν, αν και φιλικές στις εξορύξεις, υποστήριξαν μια προτεινόμενη 20ετή απαγόρευση εξόρυξης στο Ash Meadows. Οι κάτοικοι δεν ήθελαν οι ξένοι να χρησιμοποιούν το ήδη εξαντλημένο νερό τους. «Αν δεν μπορείς να προστατέψεις το νερό, δεν μπορείς να προστατέψεις τους ανθρώπους», είπε μια κάτοικος της περιοχής. Οι Ντόνελι και Φράγκα, φαίνεται να τα είχαν καταφέρει σε σημαντικό βαθμό. Μια εβδομάδα πριν την ορκωμοσία του Τραμπ, η κυβέρνηση Μπάιντεν χορήγησε προσωρινή διετή απαγόρευση εξόρυξης στην περιοχή, αν και δεν αναμένεται να επηρεάσει υπάρχουσες αξιώσεις όπως αυτή της Rover, σύμφωνα με τους New York Times. Χρειαζόμαστε πάση θυσία το λίθιο της Νεβάδα Η κλιματική αλλαγή όμως είναι εδώ και μαζί της και τα συμφέροντα που δυστυχώς τη συνοδεύουν. Πάνω από το 1/4 των εκπομπών στις ΗΠΑ οφείλεται στις μεταφορές και η κυβέρνηση Μπάιντεν είχε δεσμευτεί να κάνει τα μισά από όλα τα οχήματα που πωλούνται ηλεκτρικά έως το 2030. Οι πολιτικές του Τζο Μπάιντεν έθεσαν σε κίνηση έναν τεράστιο αριθμό έργων πράσινης υποδομής με σκοπό να μεταμορφώσουν ριζικά την αμερικανική ενεργειακή οικονομία. Όλα αυτά, όμως απαιτούν λίθιο και επί του παρόντος οι ΗΠΑ προμηθεύονται το μεγαλύτερο μέρος του από τη Νότια Αμερική και οι υποστηρικτές της εξόρυξης υποστηρίζουν ότι η ενίσχυση της εγχώριας παραγωγής θα μπορούσε να βοηθήσει τη χώρα να μειώσει την εξάρτησή της από την Κίνα για την τεχνολογία μπαταριών. Σήμερα στις ΗΠΑ υπάρχουν περισσότερα από 100 προτεινόμενα έργα εξόρυξης λιθίου. Ακόμη και υπό την κυβέρνηση Τραμπ, η οποία θα επιδιώξει να αναιρέσει πολλές από τις πολιτικές του Μπάιντεν για το κλίμα και να δώσει προτεραιότητα σε έργα πετρελαίου και φυσικού αερίου, η εξόρυξη λιθίου και η δυναμική της μετάβασης στην πράσινη ενέργεια δεν είναι πιθανό να επιβραδυνθούν. Έτσι, η νίκη των ντόπιων ήταν κάπως γλυκόπικρη: Η επόμενη κυβέρνηση θα πρέπει να εγκρίνει την πλήρη 20ετή απαγόρευση εξορύξεων του Μπάιντεν, και δεδομένης της αρχής «drill baby drill» του Τραμπ κάτι τέτοιο είναι απίθανο. (photo) Ντόνελι και Φράγκα κάνουν μετρήσεις στο προστατευμένο προς το παρόν πάρκο στη Νεβάδα (New York Times) «Μητέρα των απειλών» αποτελεί η κλιματική κρίση για τις μέλισσες τόσο σε παγκόσμιο επίπεδο, όσο και στη χώρα μας, όπως προειδοποιεί η καθηγήτρια του Τμήματος Γεωγραφίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου, Θεοδώρα Πετανίδου, η οποία μιλώντας στο CNN Greece εξηγεί πόσο σημαντικοί είναι οι επικονιαστές, ιδιαίτερα οι μέλισσες στο οικοσύστημα αλλά και στις ζωές μας.
Θαλάσσιο πλάσμα απαράλλακτο από την εποχή των δεινοσαύρων εντοπίστηκε μετά από χρόνια αναζήτησης22/1/2025 Μετά από 15 χρόνια επιχειρήσεων σε όλο τον κόσμο και πάνω από χίλιες αποστολές υποβρυχίων ρομπότ, ένα ερευνητικό σκάφος εντόπισε στα απομακρυσμένα νερά του Παλάου ένα πλάσμα που χαρακτηρίζουν «ζωντανό απολίθωμα».
![]()
Ανησυχητική ήταν η αλλαγή συμπεριφοράς ενός ηλιόψαρου στην Ιαπωνία, κάτι που έκανε τους εργαζόμενους ενός ενυδρείου να καταφύγουν σε μία ιδιαίτερη λύση
Μοναξιά νιώθουν ακόμα και τα ψάρια, κάτι το οποίο υποστηρίζουν οι εργαζόμενοι ενός ενυδρείου στην Ιαπωνία, οι οποίοι παρείχαν σε ένα μοναχικό ηλιόψαρο φωτογραφίες ανθρώπων, καθώς είχε αρχίσει να συμπεριφέρεται υποτονικά. Το ηλιόψαρο είχε αλλάξει συμπεριφορά Το ψάρι είχε αρχίσει να φέρεται περίεργα λίγο μετά το κλείσιμο του ενυδρείου, στη δυτική πόλη Σιμονοσέκι, για ανακαίνιση τον Δεκέμβριο. Το ζώο, το οποίο ζύγιζε σχεδόν 28 κιλά όταν μεταφέρθηκε στο Kaikyokan πριν από σχεδόν ένα χρόνο, σταμάτησε ξαφνικά να τρώει μέδουσες και άρχισε να τρίβει το σώμα του στα γυάλινα τοιχώματα του ενυδρείου. Το προσωπικό του ενυδρείου φοβήθηκε ότι το ηλιόψαρο, το οποίο είχε αλιευθεί σε ιαπωνικά παράκτια ύδατα, έπασχε από παράσιτα ή πεπτικά προβλήματα. Κάποιος, ωστόσο, πρότεινε ότι ίσως δυσκολεύεται να προσαρμοστεί στην απουσία επισκεπτών καθώς και στο θόρυβο και τις δονήσεις που προκαλούν οι εργασίες κατασκευής, αναφέρει ο Guardian. Οι συνάδελφοί τους ήταν επιφυλακτικοί, αλλά η θεωρία αποδείχθηκε σωστή. Μια μέρα αφότου το προσωπικό κόλλησε μεγάλες φωτογραφίες ανθρώπινων προσώπων που ήταν προσαρτημένες σε μια σειρά από στολές στο πλάι του ενυδρείου, το ψάρι ανέκτησε την όρεξή του και φαινόταν γενικά πιο ικανοποιημένο, σύμφωνα με την Mainichi Shimbun. Μεγάλο ενδιαφέρον προσέλκυσε η υγεία του ψαριού «Μπορεί να ένιωσε μοναξιά λόγω της ξαφνικής απουσίας επισκεπτών, γεγονός που θα μπορούσε να έχει συμβάλει στα προβλήματα υγείας του», δήλωσε στην εφημερίδα ειδικός του ενυδρείου. Το ηλιόψαρο είχε γίνει ένα από τα πιο δημοφιλή αξιοθέατα του ενυδρείου χάρη στη φιλική του φύση. «Είναι περίεργο και κολυμπούσε προς τους επισκέπτες όταν πλησίαζαν το ενυδρείο», δήλωσε στη Mainichi η Mai Kato, μέλος του προσωπικού. Μια ανάρτηση σχετικά με το ηλιόψαρο στον λογαριασμό Χ του ενυδρείου έχει προσελκύσει περισσότερες από 12,6 εκατομμύρια προβολές και σχόλια που ενθαρρύνουν το ψάρι να παραμείνει υγιές. Μια φωτογραφία στη σελίδα της εγκατάστασης στο Instagram έχει επίσης προσελκύσει θετικά σχόλια. Η Kato δήλωσε ότι ελπίζει ότι το ψάρι θα ξαναρχίσει την ιδιαίτερη σχέση του με τους επισκέπτες όταν το ενυδρείο ανοίξει ξανά το καλοκαίρι. «Ελπίζω πολλοί άνθρωποι να ενδιαφερθούν για το ηλιόψαρο και όταν ολοκληρωθούν οι εργασίες ανακαίνισης, θα ήθελα οι επισκέπτες να το χαιρετούν», είπε. Αντίστοιχες περιπτώσεις και κατά το παρελθόν Δεν είναι η πρώτη φορά που ένα ενυδρείο στην Ιαπωνία λαμβάνει ασυνήθιστα μέτρα για να εξασφαλίσει ότι τα ζώα του έχουν ανθρώπινη παρέα. Το 2020, κατά τη διάρκεια της πανδημίας Covid-19, το προσωπικό του ενυδρείου Sumida στο Τόκιο δήλωσε ότι ο πληθυσμός των «φοβισμένων» χελιών εξαφανιζόταν κάτω από την άμμο με αυξανόμενη συχνότητα, έχοντας ξεχάσει πώς είναι οι άνθρωποι. Το ενυδρείο δήλωσε ότι το επιβεβλημένο από την πανδημία κλείσιμο τους είχε στερήσει από τα χέλια την τακτική επαφή με τους επισκέπτες και τα έκανε να ανησυχούν κάθε φορά που ένα μέλος του προσωπικού περνούσε από το ενυδρείο τους. Σε απάντηση, έστησε tablets απέναντι από το ενυδρείο και ζήτησε από τους χρήστες να κάνουν χαλαρωτικές βιντεοκλήσεις στα χέλια μέσω της εφαρμογής FaceTime. Φωτογραφία: National Marine Sanctuaries – GFNMS – Mola Mola
![]()
Το ελάφι διασώθηκε έπειτα από δεκάδες κλήσεις των περαστικών που το είδαν να παλεύει να βγει από τα παγωμένα νερά.
Ένα ελάφι που είχε παγιδευτεί στον ποταμό Potomac, κοντά στη γέφυρα Key στην Ουάσινγκτον, διασώθηκε την Πέμπτη 16 Ιανουαρίου. Περαστικοί βλέποντας το αβοήθητο ζώο να παλεύει να βγει από τον παγωμένο ποταμό, ειδοποίησαν αμέσως τις αρμόδιες αρχές. Σε ένα βίντεο που αναρτήθηκε από το καταφύγιο ζώων Brandywine Valley SPCA στο Facebook, φαίνονται οι υπεύθυνοι ελέγχου ζώων να φτάνουν με μια ειδική βάρκα για να προσεγγίσουν το ζώο στα παγωμένα νερά. «Λάβαμε πολλές κλήσεις το πρωί για ένα ελάφι που ήταν παγιδευμένο στον παγωμένο ποταμό Potomac», αναφέρει το καταφύγιο. Στην ίδια ανάρτηση ευχαρίστησαν το Λιμενικό και την Πυροσβεστική για τη βοήθειά τους να φέρουν το ζώο σε ασφαλές σημείο. Επιπλέον ανέφεραν πως το ελάφι είναι καλά στην υγεία του και βρίσκεται σε ασφαλές περιβάλλον. Παγετός και νεκροί Τουλάχιστον 50 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους αυτή την εβδομάδα λόγω της κακοκαιρίας που πλήττει τις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι αρμόδιες Αρχές κάνουν λόγο για πολικές θερμοκρασίες. Οι χιονοπτώσεις και ο παγετός καθιστούν τους δρόμους ιδιαίτερα επικίνδυνους. Σύμφωνα με το Euronews, πολλά σχολεία έμειναν κλειστά, χιλιάδες σπίτια αντιμετωπίζουν προβλήματα με την ηλεκτροδότηση ενώ οι εκατοντάδες πτήσεις ακυρώθηκαν λόγω του ακραίου κύματος ψύχους. Στην πολιτεία του Τενεσί το υπουργείο Υγείας έκανε λόγο για 14 θανάτους που προκλήθηκαν από την κακοκαιρία. Στην Πενσιλβάνια πέντε γυναίκες σκοτώθηκαν σε δυστύχημα. Πέντε θάνατοι που συνδέονταν με τις μετεωρολογικές συνθήκες αναφέρθηκαν επίσης στο Κεντάκι. Στο Όρεγκον τρεις άνθρωποι πέθαναν από ηλεκτροπληξία όταν εναέρια γραμμή μεταφοράς ενέργειας έπεσε πάνω στο αυτοκίνητό τους στη διάρκεια χιονοθύελλας, σύμφωνα με την πυροσβεστική υπηρεσία. Θάνατοι αναφέρθηκαν επίσης στο Ιλινόι, το Κάνσας, το Νιου Χάμσαϊρ, στην πολιτεία της Νέας Υόρκης, το Ουισκόνσιν και την Ουάσινγκτον. Το βίντεο με τη διάσωση: ![]() Εκατοντάδες χιλιάδες τόνοι από «κοιμισμένες» βόμβες του παρελθόντος σαρώνουν αργά τον φυσικό πλούτο της Βόρειας Θάλασσας, ώσπου ο κίνδυνος θα χτυπήσει την πόρτα των ανθρώπων μέσω γευστικών ψαρομεζέδων Όταν τον Αύγουστο του 1914, ο βρετανικός στόλος, θα έστελνε στον πάτο της θάλασσας στο νησί της Ελιγολάνδης, στη Βόρεια θάλασσα, τον γερμανικό, η Αντάτ θα πανηγύριζε. Έκτοτε, όμως, σε οποιαδήποτε μεγάλη ναυμαχία των δύο Παγκοσμίων Πολέμων θα υπήρχε πάντα ένας μεγάλος ηττημένος: Η φύση και οσονούπω τα… παιδιά μας. Εκτιμάται πως στη διάρκεια και των δύο Παγκοσμίων Πολέμων, περίπου 1,3 εκατ. τόνοι συμβατικών πυρομαχικών -βόμβες, τορπίλες, οβίδες, ρουκέτες, φορητά όπλα, θάλασσα και νάρκες ξηράς- διασκορπίστηκαν κατά μήκος των παράκτιων υδάτων της Γερμανίας, σε μεγάλο βαθμό στη Βόρεια Θάλασσα. Περίπου 30.000 τόνοι χημικών παραγόντων πολέμου (CWA) -το χλώριο, το φωσγένιο και το αέριο μουστάρδας που έκαψε ή έπνιξε χιλιάδες στρατιώτες στα χαρακώματα- μολύνουν τη Βαλτική Θάλασσα, η οποία επίσης κρύβει περίπου 300.000 τόνους συμβατικών πυρομαχικών και όπλων. Ενώ αυτά τα μη διαραγέντα πυρομαχικά, κυριολεκτικά, χτυπούν σαν ωρολογιακές βόμβες, ο πραγματικός κίνδυνος βρίσκεται στην αργή, αόρατη διαδικασία έκπλυση των χημικών στο τοπικό θαλάσσιο περιβάλλον. Μεγάλο μέρος αυτών των υπολειμμάτων είναι το αποτέλεσμα ενός βίαιου αναγκαστικού αφοπλισμού που επέβαλαν οι Συμμαχικές δυνάμεις στη Γερμανία μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και θεώρησαν καλή ιδέα να οργανώσουν βιαστικές υπόγειες χωματερές στη βόρεια θάλασσα. Οι περιοχές αυτές χαρτογραφήθηκαν στις δεκαετίες του 1950 και του 1960, επιτρέποντας στα αλιευτικά σκάφη να τα αποφεύγουν, αλλά οι κίνδυνοι είναι τεράστιοι. Θα έτρωγες καρκινοπαθές ψάρι; Όπως αναφέρει σε εκτενές ρεπορτάζ της Popular Mechanics, η δημοσιογράφος Σταβ Δημητροπούλου, οι επιστήμονες είναι κάτι παραπάνω από ανήσυχοι. Για να εντοπίσουν τις επιπτώσεις των μη διαρραγέντων πυρομαχικών τόσο στους ανθρώπους όσο και στην άγρια ζωή, επιστήμονες, όπως ο δρ. Ματθίας Μπρένερ, θαλάσσιος βιολόγος στο Ινστιτούτο Άλφρεντ Βέγκενερ, εξετάζουν τη Βόρεια Θάλασσα με γεωλογικές έρευνες, μικροβιακές αναλύσεις και δειγματοληψία άγριας ζωής και νερού. Και κρίσιμα στοιχεία έχουν ήδη βγει στην επιφάνεια. Για παράδειγμα, οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι οι μυϊκοί ιστοί των ψαριών που ζούσαν κοντά στα ναυάγια περιείχαν ίχνη τρινιτροτολουολίου (TNT), μιας εκρηκτικής ουσίας που χρησιμοποιείται σε οβίδες πυροβολικού, χειροβομβίδες και αερομεταφερόμενες βόμβες. Μελέτες δείχνουν ότι η TNT και οι μεταβολίτες της συσσωρεύονται σε ψάρια κοντά σε τοποθεσίες πυρομαχικών στη Βόρεια Θάλασσα, με συγκεντρώσεις που φτάνουν έως και 4 νανογραμμάρια ανά γραμμάριο (ng/g) στους μυϊκούς ιστούς των πλατύψαρων. «Θα μπορούσατε να φάτε [αυτά τα ψάρια] χωρίς να έχετε αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου. Ωστόσο, εάν εσείς, ως ψάρι, κολυμπάτε σε αυτά τα μολυσμένα νερά 24 ώρες το 24ωρο, τότε ο κίνδυνος εμφάνισης ασθενειών σε όργανα όπως το συκώτι προφανώς αυξάνεται», δήλωσε ο δρ. Ματθίας Μπρένερ. Άκρως ανησυχητικά Οι καταναλωτές που ζουν στη Βόρεια Θάλασσα και άλλα μολυσμένα νερά από πυρομαχικά μπορεί να αντιμετωπίσουν κινδύνους, καθώς τα θαλασσινά συνεχίζουν να απορροφούν αυτές τις τοξίνες. Σύμφωνα με τα τοξιλογικά εργαστήρια του γερμανικού Πανεπιστημίου του Κιέλου τα ψάρια στην περιοχή έδειξαν σαφή σημάδια ηπατικής νόσου που συνδέεται με μόλυνση από TNT. Όσο περισσότερο TNT, τόσο μεγαλύτερος είναι ο αριθμός των άρρωστων ψαριών σε έναν δεδομένο πληθυσμό. Παρ΄όλα αυτά, όπως σημειώνει η Δημητροπούλου, κανένας ειδικός οργανισμός δεν έχει καθορίσει ένα παγκοσμίως αποδεκτό «ασφαλές» επίπεδο για ουσίες στα θαλασσινά, όπως το TNT. Ανεξάρτητα από αυτό, «τα τρέχοντα αποτελέσματα είναι άκρως ανησυχητικά», δήλωσε ο Ute Marx, Ph.D., βιολογικός τεχνικός βοηθός στο AWI. Σύμφωνα με τα λόγια της, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια «υποβρύχια βόμβα που χτυπάει». Οι βόμβες κάνουν τικ-τακ Τις δεκαετίες από την απόρριψή τους, ορισμένα μεταλλικά στοιχεία όπλων και περιβλημάτων πυρομαχικών έχουν αποσυντεθεί με τη βοήθεια αλμυρού νερού και βακτηρίων. Η ταχύτητα και η σοβαρότητα αυτής της διαδικασίας επηρεάζεται από περιβαλλοντικούς παράγοντες όπως η αλατότητα, το βάθος και η θερμοκρασία, επομένως οι επιπτώσεις ποικίλλουν σε όλη τη Βόρεια Θάλασσα. Αυτό καθιστά δύσκολη τη μελέτη της ρύπανσης από τα πυρομαχικά για τις ομάδες που βρίσκονται επί του παρόντος στα νερά, και οι επιστήμονες δεν έχουν ακόμη κατανοήσει πλήρως το πόσο παλιά είναι τα πυρομαχικά σε θαλάσσιο περιβάλλον. Οι επιστήμονες υποψιάζονται ότι τα προϊόντα αποδόμησης -χημικές ουσίες όπως τα δινιτροτολουένια (DNTs) και το τρινιτροβενζόλιο, που σχηματίζονται όταν διασπώνται εκρηκτικά- επιμένουν ακόμη περισσότερο και έχουν ευρύτερες επιπτώσεις στα γύρω οικοσυστήματα από τα ίδια τα όπλα, πράγμα που σημαίνει ότι ενώ αυτά τα μη διαραγέντα πυρομαχικά κυριολεκτικά χτυπούν σαν ωρολογιακές βόμβες από μόνες τους, ο πραγματικός κίνδυνος βρίσκεται στην αργή, αόρατη διαδικασία των χημικών έκπλυση στο τοπικό θαλάσσιο περιβάλλον. Ούτε σε 900 δεν τελειώνουμε Σίγουρα οι νέες τεχνολογίες θα μπορούσαν να βοηθήσουν να καθαριστεί αυτή τη τρομερή υδάτινη χωματερή. «Ο καθαρισμός από μη διαρραγέντα βλήματα (UXO) είναι μια ανθηρή επιχείρηση», δήλωσε ο Ντίτερ Γούλντιν, επικεφαλής επιχειρησιακών υπηρεσιών στη SeaTerra, μια γερμανική εταιρεία που ειδικεύεται στον εντοπισμό και την εκκαθάριση μη διαρραγέντων βλημάτων τόσο στη στεριά όσο και στη θάλασσα. Ο στόχος είναι να εξαλειφθούν με ασφάλεια τα όπλα στα νερά χωρίς να τα βγάλουμε στην ξηρά, μειώνοντας τους κινδύνους για τις κατοικημένες περιοχές. Επί του παρόντος, όπως αναφέρει το ρεπορτάζ της Δημητροπούλου, η γερμανική κυβέρνηση συνεργάζεται με ερευνητές και επιχειρήσεις σε ένα σύστημα που λειτουργεί με ρομπότ που ονομάζεται RoBEMM για να αρπάξει, να αποσυναρμολογήσει και να απορρίψει με ασφάλεια τις βόμβες στη Βόρεια και τη Βαλτική Θάλασσα. Οι ακριβείς τεχνικές απόρριψης βρίσκονται ακόμη υπό ανάπτυξη και οι συμμετέχοντες στο RoBEMM είπαν ότι δεν μπορούν να δώσουν συγκεκριμένες λεπτομέρειες αυτή τη στιγμή. Ωστόσο, ακόμα και αν ολοκληρωθούν αυτά τα προγράμματα, οι θάλασσες αυτές δεν θα καθαριστούν εντελώς καθώς η μόλυνση είναι σε δραματικά επίπεδα. «Με την τρέχουσα ταχύτητα, ακόμα κι αν όλες οι εταιρείες που είναι διαθέσιμες στην αγορά εργάζονται για την αποκατάσταση, θα χρειαζόμασταν έως και 900 χρόνια για να ολοκληρώσουμε τη δουλειά», είπε ο Γκούλντιν. ![]()
Ένα νησί «φάντασμα» μπορεί να ακούγεται σαν ιδέα για επιστημονική φαντασία, αλλά έχει γίνει πραγματικότητα στην Κασπία Θάλασσα;
Οι δορυφόροι της NASA εντόπισαν ένα μυστηριώδες νησί – πριν το δουν να εξαφανίζεται εντελώς. Η χερσαία μάζα εμφανίστηκε στα ανοικτά των ακτών του Αζερμπαϊτζάν μετά την έκρηξη ενός ηφαιστείου λάσπης στις αρχές του 2023, αλλά μέχρι το τέλος του 2024, είχε σχεδόν διαβρωθεί. Σύμφωνα με το Παρατηρητήριο Γης της NASA, το νησί υποχώρησε από το οπτικό πεδίο «σαν φάντασμα». Η εμφάνιση του νησιού «Ισχυρές εκρήξεις του ηφαιστείου λάσπης Kumani Bank έχουν δημιουργήσει παρόμοια παροδικά νησιά αρκετές φορές από την πρώτη καταγεγραμμένη έκρηξή του το 1861», εξήγησε. «Γνωστό και ως Chigil-Deniz, το χαρακτηριστικό αυτό βρίσκεται περίπου 25 χιλιόμετρα μακριά από την ανατολική ακτή του Αζερμπαϊτζάν». Οι δορυφόροι Landsat 8 και 9 της NASA κατέγραψαν εικόνες του νησιού στις 18 Νοεμβρίου 2022, στις 14 Φεβρουαρίου 2023 και στις 25 Δεκεμβρίου 2024. Τον Νοέμβριο, η κορυφή του ηφαιστείου παρέμεινε κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Αλλά στην εικόνα του Φεβρουαρίου, το νησί είχε εμφανιστεί και ένα στρώμα ιζημάτων απομακρύνθηκε. Σύμφωνα με τον Mark Tingay, γεωλόγο στο Πανεπιστήμιο της Αδελαΐδας, δορυφορικές παρατηρήσεις δείχνουν το νησί μεταξύ 30 Ιανουαρίου και 4 Φεβρουαρίου και μετράνε περίπου 400 μέτρα σε διάμετρο. Ωστόσο, μέχρι το τέλος του 2024, το νησί είχε εξαφανιστεί, με ένα «πολύ μειωμένο» τμήμα της όχθης Kumani να παραμένει ορατό πάνω από το νερό. Το ηφαίστειο λάσπης Kunami Οι προηγούμενες οκτώ καταγεγραμμένες εκρήξεις του ηφαιστείου συνέβησαν σε εκρήξεις που διήρκεσαν λιγότερο από δύο ημέρες και παρήγαγαν νησιά διαφορετικών μεγεθών και μήκους. Ο Tingay περιγράφει τα ηφαίστεια λάσπης ως «περίεργα και θαυμάσια στοιχεία», αλλά παραδέχεται ότι είναι «σε μεγάλο βαθμό υπομελετημένα και ελάχιστα κατανοητά». Τα περισσότερα ηφαίστεια λάσπης βρίσκονται σε περιοχές με έντονη τεκτονική δραστηριότητα – με το Αζερμπαϊτζάν να είναι ασυνήθιστο για την υψηλή πυκνότητά του. «Οι γεωλόγοι έχουν καταμετρήσει περισσότερα από 300 στο ανατολικό Αζερμπαϊτζάν και στα ανοικτά της Κασπίας Θάλασσας, με τα περισσότερα από αυτά να συμβαίνουν στην ξηρά», δήλωσε η NASA. «Η περιοχή εμπίπτει σε μια ζώνη σύγκλισης όπου συγκρούονται οι αραβικές και ευρασιατικές τεκτονικές πλάκες». Είναι ανησυχητικό ότι τα ηφαίστεια λάσπης μπορεί να είναι επικίνδυνα χάρη στην ικανότητά τους να εκτοξεύουν μεγάλες ποσότητες υλικών – ακόμη και φλόγες – σε σύντομο χρονικό διάστημα. «Δεν είναι βέβαιο αν η έκρηξη του 2023 στην Kumani Bank ήταν πύρινη, αλλά παλαιότερες εκρήξεις αυτού και άλλων κοντινών ηφαιστείων λάσπης έχουν εκτοξεύσει φλόγες εκατοντάδων μέτρων στον αέρα», πρόσθεσε η NASA.
![]()
Η απόφαση για το κυνήγι των λύκων έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις, με πολλούς να προειδοποιούν για τον κίνδυνο αφανισμού του πληθυσμού τους
Εν μέσω σφοδρών αντιδράσεων ξεκίνησε την Πέμπτη (2/1) το κυνήγι των λύκων στη Σουηδία, με στόχο τη μείωση του πληθυσμού τους κατά το ήμισυ. Η κυβέρνηση έχει εγκρίνει τη θανάτωση πέντε οικογενειών λύκων, συνολικά 30 ζώων, κάτι που θεωρείται παράνομο βάσει της ευρωπαϊκής νομοθεσίας. Η σύμβαση της Βέρνης ορίζει ότι οι πληθυσμοί προστατευόμενων ειδών δεν πρέπει να μειώνονται κάτω από βιώσιμα επίπεδα. Παρ’ όλα αυτά, ο πληθυσμός των λύκων στη Σουηδία, ο οποίος μειώθηκε κατά σχεδόν 20% την περίοδο 2022-2023, ανέρχεται τώρα σε 375 άτομα. Η κυβέρνηση της χώρας ανακοίνωσε ότι σκοπεύει να μειώσει τον αριθμό τους στους 170, πολύ χαμηλότερα από το ισχύον ελάχιστο των 300 που θεωρείται απαραίτητο για τη διατήρηση του είδους. Αντιδράσεις στη Σουηδία για το κυνήγι των λύκων Η απόφαση για το κυνήγι των λύκων έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις, με πολλούς να προειδοποιούν για τον κίνδυνο αφανισμού του πληθυσμού τους. Από το 1966 έως το 1983, η Σουηδία δεν είχε αναπαραγωγικό πληθυσμό λύκων, και το είδος παραμένει καταχωρισμένο ως απειλούμενο στην κόκκινη λίστα της Διεθνούς Ένωσης για τη Διατήρηση της Φύσης (IUCN). Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξετάζει την αναθεώρηση της οδηγίας για τους οικοτόπους Αυτή η ενέργεια εντάσσεται σε μια ευρύτερη ευρωπαϊκή συζήτηση για τη χαλάρωση των κανονισμών σχετικά με τη δίωξη των λύκων. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξετάζει την αναθεώρηση της οδηγίας για τους οικοτόπους, λαμβάνοντας υπόψη την αύξηση των λύκων, ιδιαίτερα στις αλπικές και δασικές περιοχές της Σκανδιναβίας και της κεντρικής Ευρώπης. Οι αγρότες υποστηρίζουν ότι οι λύκοι αποτελούν απειλή για τα ζώα τους, όπως τα πρόβατα. Επιπλέον, τα μέλη της σύμβασης της Βέρνης ψήφισαν πρόσφατα υπέρ της υποβάθμισης της προστασίας των λύκων από «αυστηρά προστατευόμενο» σε «προστατευόμενο» είδος, μια αλλαγή που θα τεθεί σε ισχύ τον Μάρτιο του 2025. Αυτό θα διευκολύνει τις χώρες της ΕΕ να προσαρμόσουν τη νομοθεσία τους για τη θανάτωση περισσότερων λύκων. Ωστόσο, περιβαλλοντολόγοι υποστηρίζουν ότι αντί για αλλαγή στη νομοθεσία, οι αγρότες θα μπορούσαν να εφαρμόσουν προληπτικά μέτρα, όπως η χρήση ηλεκτρικών φραχτών, για την προστασία των ζώων τους.
Φάλαινα: Συγκλονίζει ξανά η Ταχλίκουα που έγινε σύμβολο του πένθους – Έχασε και δεύτερο μωρό3/1/2025 ![]()
Η φάλαινα όρκα το 2018 ταξίδεψε περίπου 1.000 μίλια με το σώμα του νεκρού μικρού της, εμποδίζοντάς το να βυθιστεί στη θάλασσα
Μία νέα απώλεια βιώνει η Ταχλίκουα. Η φάλαινα όρκα, που το 2018 έγινε σύμβολο του πένθους κολυμπώντας για 17 ημέρες με το νεκρό μικρό της, γέννησε πρόσφατα ένα νέο μωρό αλλά το έχασε και αυτό. Η φάλαινα λίγο πριν τα Χριστούγεννα εθεάθη με ένα νεογέννητο, το οποίο πήρε το όνομα J61, στην Πάτζετ Σάουντ, στην Ουάσιγκτον. Οι ερευνητές επιβεβαίωσαν ότι το μικρό ήταν θηλυκό, ωστόσο εξέφρασαν την ανησυχία τους για την υγεία του. Οι ειδικοί ανησυχούν για τη γενικότερη κατάσταση του πληθυσμού των Southern Resident killer whales «Η πρώιμη ζωή είναι πάντα επικίνδυνη για τα νέα φαλαινάκια, με πολύ υψηλό ποσοστό θνησιμότητας κατά τον πρώτο χρόνο», επισημαίνει το Κέντρο Έρευνας Φαλαινών. Δυστυχώς, οι χειρότεροι φόβοι τους επιβεβαιώθηκαν, αφού το μωρό τελικά πέθανε. «Η γενική αίσθηση ήταν μια βαθιά θλίψη για την Ταχλίκουα γνωρίζοντας το ιστορικό της», σημειώνει στους Seattle Times ο Μπραντ Χάνσον, που εργάζεται ως βιολόγος στη Βορειοδυτική Περιφέρεια της Εθνικής Υπηρεσίας Ωκεανών και Ατμόσφαιρας στο Σιάτλ. Η ιστορία της φάλαινας Ταχλίκουα Η ιστορία της Ταχλίκουα έγινε γνωστή το 2018 όταν η φάλαινα ταξίδεψε περίπου 1.000 μίλια με το σώμα του νεκρού μικρού της, εμποδίζοντάς το να βυθιστεί στη θάλασσα για περισσότερες από δύο εβδομάδες. Μετά από αυτή τη θλιβερή εμπειρία, γέννησε τον J57 το 2020, ενώ είναι και μητέρα του J47. Οι ειδικοί ανησυχούν για τη γενικότερη κατάσταση του πληθυσμού των Southern Resident killer whales, στον οποίο ανήκει η Ταχλίκουα. Ο συγκεκριμένος πληθυσμός, που θεωρείται ένα από τα πλέον απειλούμενα είδη θαλάσσιων θηλαστικών στις ΗΠΑ, έχει μειωθεί δραματικά. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1970 έως τα μέσα της δεκαετίας του 1990, ο πληθυσμός είχε φτάσει τα 98 άτομα, αλλά φέτος καταγράφηκαν μόλις 73. Η μείωση του πληθυσμού σχετίζεται κυρίως με την έλλειψη σολομού, της κύριας τροφής τους. Σύμφωνα με τους ερευνητές, η διατήρηση επαρκών αποθεμάτων σολομού είναι κρίσιμη για την επιβίωση και την ανάπτυξη του πληθυσμού.
![]() Η Δύναμη της Πολιτικής Άμυνας, μετά από σχετική ανακοίνωση του Τμήματος Μετεωρολογίας αναφορικά με μεμονωμένες ισχυρές καταιγίδες και ισχυρούς ανέμους που αναμένεται να επηρεάσουν κατά διαστήματα κυρίως τα παράλια, προβαίνει στις πιο κάτω συστάσεις προς το κοινό, με στόχο την πρόληψη και την ορθή προετοιμασία για ελαχιστοποίηση των κινδύνων και αρνητικών συνεπειών:
Αν είστε μέσα σε κτήριο:
Αν βρίσκεστε σε ανοικτό χώρο:
Αν βρίσκεστε στο σπίτι:
Χαβάη: «Ξύπνησε» ξανά το ηφαίστειο Κιλαουέα – Εντυπωσιακές εικόνες από τα σιντριβάνια λάβας24/12/2024 ![]()
Το Κιλαουέα είναι ένα από τα πιο ενεργά ηφαίστεια στον πλανήτη - Στην περιοχή που βρίσκεται στη Χαβάη κατοικούν περίπου 200.000 άνθρωποι
Το ηφαίστειο Κιλαουέα στη Χαβάη, ένα από τα πιο ενεργά ηφαίστεια στον κόσμο, καταγράφει έντονη δραστηριότητα το τελευταίο 24ωρο, εκτοξεύοντας καυτή τέφρα και λάβα. Το Κιλαουέα άρχισε να εκρήγνυται τη Δευτέρα (23/12) μετά από παύση μερικών μηνών, ανακοίνωσε το Παρατηρητήριο Ηφαιστείων της Χαβάης του Γεωλογικού Ινστιτούτου των ΗΠΑ (USGS). Οι εκρήξεις ξεκίνησαν γύρω στις 2:30 π.μ. τοπική ώρα, αυξάνοντας στο μέγιστο επίπεδο τον συναγερμό, αφού ανιχνεύθηκε αυξημένη σεισμική δραστηριότητα κατά τη διάρκεια της νύχτας, ανέφερε το USGS. «Οι αρχικές φάσεις των εκρήξεων είναι δυναμικές», υπογράμμισε το Ινστιτούτο. Αξιωματούχοι είπαν ότι η «δυναμική» ηφαιστειακή δραστηριότητα περιορίζεται επί του παρόντος στην καλντέρα της κορυφής. Εικόνες από κάμερα web δείχνουν πίδακες λάβας ύψους έως και 80 μέτρων με λιωμένο υλικό, συμπεριλαμβανομένων ηφαιστειακών βομβών, να εκτοξεύονται από τις οπές στο έδαφος της καλντέρας. Το ηφαίστειο Κιλαουέα στη Χαβάη εκρήγνυται Το USGS επισημαίνει ότι από τις εκρήξεις απελευθερώνονται υψηλά επίπεδα ηφαιστειακών αερίων -κυρίως υδρατμοί, διοξείδιο του άνθρακα και διοξείδιο του θείου- που θα μπορούσαν να είναι επιβλαβή για τους κατοίκους. Σημειώνεται ότι στην περιοχή που βρίσκεται το ηφαίστειο κατοικούν περίπου 200.000 άνθρωποι. «Τα ηφαιστειακά αέρια και τα ηφαιστειακά σωματίδια φτάνουν τα 2.000-2.500 μέτρα (6.000-8.000 πόδια πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας) και οι άνεμοι τα μεταφέρουν προς τα νοτιοδυτικά, εντός της κλειστής περιοχής του Εθνικού Πάρκου Ηφαιστείων της Χαβάης», εξηγεί το Γεωλογικό Ινστιτούτο των ΗΠΑ και υπογραμμίζει ότι οι κίνδυνοι θα επαναξιολογηθούν καθώς εξελίσσεται η ηφαιστειακή δραστηριότητα. Τι γνωρίζουμε για το Κιλαουέα Το όνομα Κιλαουέα σημαίνει «αυτός που διασκορπίζεται» ή «που γρήγορα εξαπλώνεται» στην γλώσσα της Χαβάης και αναφέρεται στα συχνά ξεσπάσματα λάβας. Είναι ένα από τα πιο ενεργά ηφαίστεια στον πλανήτη και μια πολύτιμη πηγή πληροφοριών για τους ηφαιστειολόγους που είναι σε θέση να μελετήσουν από κοντά τις αποκλειστικά μη-βίαιες διαχυτικές εκρήξεις. Η τελευταία έκρηξη στο Κιλαουέα ήταν τον Ιούνιο του 2024 και διήρκεσε περίπου πέντε ημέρες Το ηφαίστειο βρίσκεται κατά μήκος της νοτιοανατολικής ακτής της Χαβάης, έχει ηλικία μεταξύ 210.000 και 280.000 ετών και αναδύθηκε πάνω από το επίπεδο της θάλασσας πριν από περίπου 100.000 χρόνια. Όπως όλα τα ηφαίστεια της Χαβάης, σχηματίστηκε καθώς η τεκτονική πλάκα του Ειρηνικού μετακινήθηκε πάνω από το θερμό σημείο της Χαβάης στον υποκείμενο μανδύα της Γης. Η τελευταία έκρηξη στο Κιλαουέα ήταν τον Ιούνιο του 2024 και διήρκεσε περίπου πέντε ημέρες. Το ηφαίστειο εξερράγη επίσης τον Σεπτέμβριο του 2023 και διήρκεσε μια εβδομάδα. Το 2019 μια σειρά από σεισμούς και μεγάλη έκρηξη στο Κιλαουέα οδήγησαν σε καταστροφές εκατοντάδων σπιτιών και επιχειρήσεων στη Χαβάη.
![]() Για όποιον έχει κουραστεί να νυχτώνει από το απόγευμα, το χειμερινό ηλιοστάσιο φέρνει καλά νεα Το Σάββατο 21 Δεκεμβρίου σηματοδοτεί το χειμερινό ηλιοστάσιο, το οποίο φέρνει μαζί του τη μικρότερη μέρα και τη μεγαλύτερη νύχτα του έτους. Από την Κυριακή 22 Δεκεμβρίου, οι ημέρες θα αρχίσουν να γίνονται λίγο μεγαλύτερες στο βόρειο ημισφαίριο, κάθε μέρα μέχρι τα τέλη Ιουνίου. Η αύξηση του φωτός της ημέρας θα είναι μικροσκοπική στην αρχή, μόλις μερικά δευτερόλεπτα την ημέρα, αλλά θα αυξάνεται σταθερά μέχρι το φως της ημέρας να επεκταθεί κατά τρία λεπτά κάθε μέρα τον Μάρτιο. Η ακριβής ποσότητα φωτεινότητας που θα κερδηθεί εξαρτάται από το πού βρίσκεται κανείς στον κόσμο. Τι είναι το χειμερινό ηλιοστάσιο; Γνωστό και ως Yule, το ηλιοστάσιο είναι μια γιορτή του φωτός και της συμβολικής αναγέννησης του ήλιου. Επιστημονικά, είναι η εποχή του έτους κατά την οποία η Γη βρίσκεται στην πιο ακραία κλίση της προς ή μακριά από τον ήλιο. Η κλίση σημαίνει ότι το βόρειο και το νότιο ημισφαίριο δέχονται πολύ διαφορετικές ποσότητες ηλιακού φωτός – και οι ημέρες και οι νύχτες είναι οι πιο άνισες. Κατά τη διάρκεια του χειμερινού ηλιοστασίου στο βόρειο ημισφαίριο, το πάνω μισό της Γης έχει κλίση μακριά από τον ήλιο, δημιουργώντας τη μικρότερη ημέρα και τη μεγαλύτερη νύχτα του έτους. Εν τω μεταξύ, κατά το θερινό ηλιοστάσιο, το βόρειο ημισφαίριο είναι προς τον ήλιο, δημιουργώντας τη μεγαλύτερη ημέρα και τη μικρότερη νύχτα του έτους. Αυτό το ηλιοστάσιο πέφτει μεταξύ 20 και 22 Ιουνίου. Ωστόσο, οι ημερομηνίες της ισημερίας και του ηλιοστασίου δεν είναι σταθερές λόγω της ελλειπτικής τροχιάς της Γης γύρω από τον Ήλιο. Τι είναι η ισημερία; Κατά τη διάρκεια της εαρινής και της φθινοπωρινής ισημερίας, ο άξονας της Γης και η τροχιά της ευθυγραμμίζονται έτσι ώστε και τα δύο ημισφαίρια να δέχονται ίση ποσότητα ηλιακού φωτός. Κατά την ισημερία, η ημέρα και η νύχτα διαρκούν σχεδόν το ίδιο χρονικό διάστημα – εξ ου και ο όρος, ο οποίος προέρχεται από δύο λατινικές λέξεις που σημαίνουν ίση και νύχτα. Ενώ τα ηλιοστάσια εγκαινιάζουν το καλοκαίρι και το χειμώνα, οι ισημερίες σηματοδοτούν την έναρξη της άνοιξης και του φθινοπώρου. Γιατί οι ημερομηνίες ποικίλλουν; Η ημερομηνία των ισημεριών και των ηλιοστασίων ποικίλλει επειδή ένα έτος στο σύγχρονο Γρηγοριανό ημερολόγιο δεν αντιστοιχεί ακριβώς στο χρονικό διάστημα που χρειάζεται η Γη για να ολοκληρώσει μια τροχιά γύρω από τον Ήλιο. Αυτό σημαίνει ότι ο χρόνος των ισημεριών και των ηλιοστασίων απομακρύνεται σιγά σιγά από το Γρηγοριανό ημερολόγιο και το ηλιοστάσιο συμβαίνει περίπου έξι ώρες αργότερα κάθε χρόνο. Τελικά, η υστέρηση γίνεται τόσο μεγάλη που πέφτει σε διαφορετική ημερομηνία. Για να ευθυγραμμιστεί εκ νέου το ημερολόγιο με την τροχιά της Γης, εισάγεται μια δίσεκτη ημέρα κάθε τέσσερα χρόνια. Όταν συμβαίνει αυτό, οι ημερομηνίες της ισημερίας και του ηλιοστασίου μετατοπίζονται πίσω στην προηγούμενη ημερομηνία. ![]() Τους επιστήμονες εξέπληξε μία φάλαινα, η οποία ταξίδεψε πάνω από 13.000 χιλιόμετρα, προκαλώντας απορία για το τι την οδήγησε σε αυτό Μεγάλο ενδιαφέρον, αλλά και έκπληξη έχει προκαλέσει στους επιστήμονες μία μεγάπτερη φάλαινα, καθώς έκανε ένα απρόσμενα τεράστιο ταξίδι μετανάστευσης, διανύοντας, σύμφωνα με τις πληροφορίες, πάνω από 13.000 χιλιόμετρα. Πού μπορεί να οφείλεται το τεράστιο ταξίδι Οι ειδικοί πιστεύουν ότι αυτό το τεράστιο ταξίδι μπορεί να οφείλεται στην κλιματική αλλαγή που εξαντλεί τα αποθέματα τροφής της ή ίσως σε μια οδύσσεια για την εύρεση συντρόφου, όπως αναφέρει το BBC. Η Εκατερίνα Καλασνίκοβα από το Tanzania Cetaceans Program δήλωσε ότι το κατόρθωμα της φάλαινας ήταν «πραγματικά εντυπωσιακό και ασυνήθιστο ακόμη και για αυτό το είδος, που είναι γνωστό πως μεταναστεύει». Οι συγκεκριμένες φάλαινες ζουν σε όλους τους ωκεανούς σε όλο τον κόσμο και ταξιδεύουν μεγάλες αποστάσεις κάθε χρόνο, έχοντας μια από τις μεγαλύτερες μεταναστεύσεις από όλα τα θηλαστικά, κολυμπώντας από τροπικές περιοχές αναπαραγωγής σε περιοχές διατροφής σε πιο δροσερά νερά. Έσπασε ρεκόρ απόστασης Η αρσενική φάλαινα φαίνεται πως έσπασε ρεκόρ απόστασης που μπορεί να διανύσει ένα θαλάσσιο θηλαστικό μόνο του. Αρχικά, φωτογραφήθηκε από ερευνητικό σκάφος στις ακτές του Ειρηνικού στην Κολομβία το 2013. Στη συνέχεια εντοπίστηκε σε παρόμοια περιοχή το 2017 – και έφτασε μέχρι τα ανοικτά της Ζανζιβάρης, στον Ινδικό Ωκεανό, το 2022. Οι θεάσεις αυτές απέχουν μεταξύ τους 13.046 χιλιόμετρα αν και οι επιστήμονες δεν αποκλείουν η απόσταση να είναι ακόμα μεγαλύτερη. Η χαρτογράφηση της διαδρομής της κατέστη εφικτή χάρη στο Happywhale, μια πλατφόρμα που επιτρέπει σε ερευνητές, πολίτες-επιστήμονες και παρατηρητές φαλαινών να καταγράφουν τις παρατηρήσεις τους και στη συνέχεια να αναγνωρίζουν μεμονωμένες φάλαινες από τα πτερύγιά τους. Κλιματική αλλαγή – Copernicus: Είναι «βέβαιο» πως το 2024 θα είναι το θερμότερο έτος στην ιστορία10/12/2024 ![]() Σύμφωνα με τον Κοπέρνικο (Copernicus), αναμένεται να είναι η πρώτη φορά που θα ξεπεραστεί ένα κρίσιμο όριο για την προστασία του πλανήτη από την υπερθέρμανση. Δεν υπάρχει πλέον αμφιβολία ότι το 2024 θα είναι το θερμότερο έτος που έχει μετρηθεί ποτέ, ξεπερνώντας το 2023, και το πρώτο κατά το οποίο θα ξεπεραστεί το όριο του 1,5° Κελσίου ως προς την αύξηση της θερμοκρασίας σε σύγκριση με την προβιομηχανική εποχή, όπως ορίστηκε στη συμφωνία του Παρισιού, ανακοίνωσε σήμερα το ευρωπαϊκό παρατηρητήριο Κοπέρνικος (Copernicus). Οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι η υπέρβαση του 1,5 βαθμού Κελσίου σε βάθος δεκαετιών θα θέσει σε μεγάλο κίνδυνο τον πλανήτη. Σύμφωνα με τους ευρωπαίους επιστήμονες οι εξαιρετικά υψηλές θερμοκρασίες αναμένεται να διατηρηθούν τουλάχιστον μέχρι και τους πρώτους μήνες του 2025. «Θα συνεχίσουμε να βιώνουμε υψηλές θερμοκρασίες, με αποτέλεσμα επικίνδυνα κύματα καύσωνα, ξηρασίες, πυρκαγιές και τροπικούς κυκλώνες» Μετά τον δεύτερο πιο θερμό Νοέμβριο στην επιφάνεια του πλανήτη στην ιστορία, «είναι ουσιαστικά βέβαιο ότι το 2024 θα είναι η πιο θερμή χρονιά που έχει καταγραφεί» ποτέ και ότι η μέση θερμοκρασία της χρονιάς «θα ξεπεράσει» το φράγμα του 1,5° Κελσίου σε σύγκριση με την προβιομηχανική εποχή, τονίζει η υπηρεσία για την κλιματική αλλαγή (C3S) του Κοπέρνικου στο μηνιαίο δελτίο της. Το προηγούμενο θερμότερο έτος που έχει καταγραφεί ήταν το 2023. Ακραία φαινόμενα Τα ακραία καιρικά φαινόμενα σάρωσαν τον κόσμο το 2024, με την ξηρασία να πλήττει την Ιταλία και τη Νότια Αμερική, τις φονικές πλημμύρες στο Νεπάλ, το Σουδάν και την Ευρώπη, τα κύματα καύσωνα στο Μεξικό, το Μάλι και τη Σαουδική Αραβία που σκότωσαν χιλιάδες, και τους καταστροφικούς κυκλώνες στις ΗΠΑ και τις Φιλιππίνες. Επιστημονικές μελέτες έχουν επιβεβαιώσει το αποτύπωμα της ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής σε όλες αυτές τις καταστροφές. Οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα από την καύση ορυκτών καυσίμων είναι η κύρια αιτία της κλιματικής αλλαγής. Η μείωση των εκπομπών στο καθαρό μηδέν -όπως έχουν δεσμευτεί πολλές κυβερνήσεις να κάνουν τελικά- θα σταματήσει την επιδείνωση της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Ωστόσο, παρά τις πράσινες αυτές δεσμεύσεις, οι παγκόσμιες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα πρόκειται να σημειώσουν φέτος ρεκόρ. Και το 2025 Ο περασμένος μήνας ήταν ο δεύτερος θερμότερος Νοέμβριος που έχει καταγραφεί ποτέ μετά τον Νοέμβριο του 2023. «Βρισκόμαστε ακόμη σε σχεδόν υψηλό επίπεδο για τις παγκόσμιες θερμοκρασίες, και αυτό είναι πιθανό να παραμείνει τουλάχιστον για τους επόμενους μήνες», δήλωσε στο Reuters ο ερευνητής του Copernicus για το κλίμα, Ζουλιέν Νικολά. Ο τελευταίος μήνας κατατάχθηκε ως ο δεύτερος θερμότερος Νοέμβριος μετά τον Νοέμβριο του 2023. Ενώ το 2025 μπορεί να είναι ελαφρώς πιο δροσερό από το 2024, εάν ένα γεγονός της Λα Νίνα εξελιχθεί, αυτό δεν σημαίνει ότι οι θερμοκρασίες θα είναι «ασφαλείς» ή «φυσιολογικές», δήλωσε η Φρειδερίκη Ότο, ανώτερη λέκτορας στο Imperial College του Λονδίνου. «Θα συνεχίσουμε να βιώνουμε υψηλές θερμοκρασίες, με αποτέλεσμα επικίνδυνα κύματα καύσωνα, ξηρασίες, πυρκαγιές και τροπικούς κυκλώνες», είπε. ![]() Γνωστές ιστορίες από ζώα όπως ελέφαντες, μπαμπουίνους μέχρι και ελάφια που καταναλώνουν καθημερινά... αλκοόλΑν νομίζατε ότι η κατανάλωση αλκοόλ είναι μόνο για τους ενήλικες, κάνατε λάθος. Έρευνα έδειξε ότι ορισμένα ζώα που τρέφονται με φρούτα και νέκταρ έρχονται συχνά σε επαφή με την αιθυλική αλκοόλη και… μεθούν. Παρόλο που πολλά ζώα έχουν αναπτύξει ανοχή στην κατανάλωση αλκοόλ, αποκτώντας κυρίως θερμίδες, άλλα είδη έχουν μάθει να προστατεύονται μέσω της αλκοόλης. Κάποια, ωστόσο, δεν διαχειρίζονται εύκολα τις επιπτώσεις της μέθης. «Απομακρυνόμαστε από την ανθρωποκεντρική άποψη ότι το αλκοόλ είναι αποκλειστικά ανθρώπινο προνόμιο», δήλωσε η Άννα Μπόουλαντ, ερευνήτρια του Πανεπιστημίου του Έξετερ. Μέσα από την ανάλυση επιστημονικών μελετών, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι μια σειρά ζωικών ειδών έχει προσαρμόσει τη διατροφή του σε τρόφιμα με αλκοόλη, κυρίως μέσω ζυμωμένων φρούτων, χυμών και νέκταρ. Από 1% έως 2% η αλκοόλη που υπάρχει στα φρούτα Η αιθανόλη εμφανίστηκε σε αφθονία στη Γη περίπου πριν 100 εκατομμύρια χρόνια, όταν τα ανθοφόρα φυτά ξεκίνησαν να παράγουν γλυκά φρούτα και νέκταρ, επιτρέποντας τη ζύμωση από ζύμες. Το ποσοστό αλκοόλης στα φρούτα αυτά κυμαίνεται γενικά από 1% έως 2%, ενώ σε υπερώριμους καρπούς όπως ο φοίνικας μπορεί να φτάσει το 10%. Σε μία μελέτη, χιμπατζήδες στη νοτιοανατολική Γουινέα καταγράφηκαν σε βίντεο να «μεθούν» καταναλώνοντας τον ζυμωμένο χυμό του φοίνικα. Παράλληλα, οι αράχνες-μαϊμούδες στο νησί Barro Colorado του Παναμά καταναλώνουν φρούτα κίτρινης μόνμπιν, τα οποία περιέχουν αλκοόλ μεταξύ 1% και 2.5%. Οι συγγραφείς της έρευνας στο περιοδικό «Trends in Ecology and Evolution» τονίζουν πως «αυξάνονται τα στοιχεία ότι οι άνθρωποι δεν πίνουν μόνοι τους». Ωστόσο, η επίδραση της κατανάλωσης στον βαθμό μέθης των ζώων παραμένει ασαφής. Ιστορίες από ζώα που «μεθούν», από ελέφαντες και μπαμπουίνους στη Μποτσουάνα μέχρι ελάφια που «κολλούν» σε δέντρα στη Σουηδία μετά από κατανάλωση ζυμωμένων μήλων, είναι γνωστές. Ωστόσο, σε αυτές τις περιπτώσεις δεν υπήρξε ακριβής μέτρηση της αλκοόλης που κατανάλωσαν τα ζώα. Ορισμένα είδη έχουν αναπτύξει αντοχή εντυπωσιακή, όπως οι δεντρομυγαλές στην Ασία, που δεν παρουσιάζουν σημάδια μέθης παρά την κατανάλωση αιθανόλης. Ζώα που καταναλώνουν τακτικά ζυμωμένα τρόφιμα τείνουν να μεταβολίζουν γρήγορα το αλκοόλ, αποφεύγοντας τις βλαβερές συνέπειες. Στον κόσμο των εντόμων, το αλκοόλ έχει ακόμα πιο απροσδόκητες επιδράσεις. Οι αρσενικές μύγες φρούτων στρέφονται στο αλκοόλ όταν απορρίπτονται από τα θηλυκά, ενώ οι θηλυκές παρουσιάζουν αυξημένη ερωτική δραστηριότητα μετά την κατανάλωση αιθανόλης. (photo) Τα ελάφια καταναλώνουν ζυμωμένα μήλα ![]()
Το «Anguiculus dicaprioi» που ανακαλύφθηκε στα Ιμαλάια πήρε το όνομα του Λεονάρντο ΝτιΚάπριο για να τιμήσει την ακτιβιστική και οικολογική προσφορά του διάσημου ηθοποιού.
Επιστήμονες ανακάλυψαν ένα νέο είδος φιδιού στα Ιμαλάια και η είδηση έχει κάνει το γύρω του διαδικτύου. Ο λόγος; Το εν λόγω είδος ονομάστηκε… Λεονάρντο ΝτιΚάπριο. Ναι, καλά διαβάσατε, δεν σας απατούν τα μάτια σας. Το είδος αυτό πήρε το όνομα του Λεονάρντο ΝτιΚάπριο για να τιμήσει την ακτιβιστική και οικολογική προσφορά του διάσημου ηθοποιού του του Χόλυγουντ. Πως μοιάζει το «Anguiculus dicaprioi»; Το «Anguiculus dicaprioi» είναι ένα φίδι με χάλκινο χρώμα, κοντό κεφάλι, μεγάλα ρουθούνια και πάρα πολλά δόντια, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Nature. Τα φίδια του συγκεκριμένου είδους μεγαλώνουν σε μήκος έως και 55 εκατοστά ανέφερε η ομάδα ερευνητών από τη Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ινδία. Το «Anguiculus dicaprioi» ανακαλύφθηκε όταν οι ερευνητές το καλοκαίρι του 2020 αποφάσισαν να αναζητήσουν κάποια ελάχιστα γνωστά είδη φιδιών στο πλαίσιο υπό εξέλιξη έρευνας για τα ερπετά. «Σε νεαρή ηλικία, στεναχωρήθηκα πολύ για τα είδη που είχαν εξαφανιστεί εξαιτίας της ανθρώπινης δραστηριότητας, και έτσι αυτό με οδήγησε σε ένα μακρύ ταξίδι που με έκανε να ασχοληθώ με περιβαλλοντικά θέματα» Τα φίδια βρέθηκαν να κάνουν «βόλτες» σε λασπωμένους δρόμους στη βόρεια πολιτεία της Ινδίας, Χιματσάλ Πραντές. Σύμφωνα με τις περιγραφές των επιστημόνων, τα φίδια έμειναν ακίνητα μέχρι να τα πιάσουν, ενώ δεν έκαναν καμία προσπάθεια να τους δαγκώσουν. Τα συγκεκριμένα φίδια είναι κυρίως ενεργά από τα τέλη Μαΐου έως τον Αύγουστο και δεν απαντώνται άλλες εποχές του χρόνου. Οι ερευνητές επιβεβαίωσαν την ανακάλυψή τους μέσω ανάλυσης DNA και ανακοίνωσαν ότι το συγκεκριμένο είδος φιδιού επιβιώνει έως και 1.800 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Γιατί τα φίδια ονομάστηκαν «Λεονάρντο Ντι Κάπριο»; Οι ερευνητές είπαν ότι ονόμασαν το νέο είδος προς τιμή του Λεονάρντο ΝτιΚάπριο επειδή «δραστηριοποιείται ενεργά στην ευαισθητοποίηση σχετικά με την παγκόσμια κλιματική αλλαγή και στην ολοένα αυξανόμενη απώλεια της βιοποικιλότητας». Σε συνέντευξή του στο PEOPLE το 2016, ο Λεονάρντο ΝτιΚάπριο είχε μιλήσει για τον λόγο που ασχολήθηκε με τον ακτιβισμό. «Σε νεαρή ηλικία, στεναχωρήθηκα πολύ για τα είδη που είχαν εξαφανιστεί εξαιτίας της ανθρώπινης δραστηριότητας, και έτσι αυτό με οδήγησε σε ένα μακρύ ταξίδι που με έκανε να ασχοληθώ με περιβαλλοντικά θέματα», είχε δηλώσει τότε ο ηθοποιός. Ο πρωταγωνιστής του Τιτανικού δήλωσε, στα πλαίσια της ίδιας συνέντευξης, ότι η συνάντηση με τον πρώην αντιπρόεδρο Αλ Γκορ στον Λευκό Οίκο στις αρχές της δεκαετίας του ’20 τον βοήθησε να εφαρμόσει ένα σχέδιο. «Με έβαλε κάτω, ζωγράφισε μια εικόνα του πλανήτη, ζωγράφισε την ατμόσφαιρά μας και είπε: ‘Αυτή είναι η πιο σημαντική κρίση που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα’ και από εκείνο το σημείο και μετά, πραγματικά γοητεύτηκα όχι μόνο από το θέμα αλλά και από το γιατί δεν έχουμε κάνει αρκετά γι’ αυτό ως συλλογική παγκόσμια κοινότητα», δήλωσε ο Λεονάρντο ΝτιΚάπριο. Το 1998, ίδρυσε το «Leonardo DiCaprio Foundation», το οποίο υποστηρίζει πάνω από 35 καινοτόμα έργα σε όλο τον κόσμο που προστατεύουν εύθραυστα οικοσυστήματα και βασικά είδη. Το ίδρυμα εξακολουθεί να είναι ενεργό μέχρι σήμερα. *Πηγή: Nature, People
![]() Συναγερμός έχει σημάνει στη Φλόριντα ενόψει του τυφώνα Μίλτον, καθώς ένας από τους πιο καταστροφικούς τυφώνες που έχουν πλήξει ποτέ τις ακτές του Κόλπου της Φλόριντα πλησιάζει στην πολιτεία. Σήμερα δε ήταν η τελευταία μέρα για να εκκενώσουν οι κάτοικοι την περιοχή. Σύμφωνα με πληροφορίες του Reuters, με περισσότερους από 1 εκατομμύριο ανθρώπους στις παράκτιες περιοχές υπό εντολή εκκένωσης, όσοι κατέφυγαν σε υψηλότερα σημεία έφραξαν τους αυτοκινητόδρομους και τα βενζινάδικα ξέμειναν από καύσιμα, ταρακουνώντας περαιτέρω μια περιοχή που εξακολουθεί να ανακάμπτει από τις καταστροφικές επιπτώσεις του τυφώνα Ελένη πριν από λιγότερο από δύο εβδομάδες. «Όποιος δεν φύγει θα πεθάνει» προειδοποιούν οι αρχές Η καταιγίδα βρισκόταν σε πορεία σύγκρουσης με τη μητροπολιτική περιοχή του κόλπου της Τάμπα, όπου ζουν περισσότερα από 3 εκατομμύρια άνθρωποι, αν και οι μετεωρολόγοι δήλωσαν ότι η πορεία της θα μπορούσε να αλλάξει πριν η καταιγίδα προσγειωθεί αργά το βράδυ της Τετάρτης ή νωρίς το πρωί της Πέμπτης. Η καταιγίδα βρίσκεται σε μια σπάνια πορεία από τα δυτικά προς τα ανατολικά μέσω του Κόλπου του Μεξικού και είναι πιθανό να φέρει ένα θανατηφόρο κύμα καταιγίδας ύψους 3 μέτρων ή και περισσότερο σε μεγάλο μέρος της ακτής του Κόλπου της Φλόριντα. Αξιωματούχοι από τον πρόεδρο των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν έως τη δήμαρχο της Τάμπα Τζέιν Κάστορ προειδοποίησαν τους ανθρώπους που βρίσκονται σε ζώνες εκκένωσης να φύγουν ή να διακινδυνεύσουν το θάνατο. Ο Michael Tylenda, ο οποίος επισκεπτόταν τον γιο του στην Τάμπα, δήλωσε ότι ακολουθούσε αυτή τη συμβουλή. Κίνδυνος για καταιγίδα «Αν κάποιος γνωρίζει κάτι για τη Φλόριντα, όταν δεν εκκενώνεις την περιοχή όταν σε διατάζουν, μπορείς να πεθάνεις», δήλωσε ο Tylenda. «Πολλοί άνθρωποι εδώ έμειναν στα σπίτια τους και κατέληξαν να πνιγούν. Δεν αξίζει τον κόπο. Ξέρετε, το σπίτι μπορεί να αντικατασταθεί. Τα πράγματα μπορούν να αντικατασταθούν. Οπότε είναι καλύτερα να φύγεις από την πόλη». Ο Μίλτον φέρνει μέγιστους διατηρούμενους ανέμους ταχύτητας 160 mph (260 kph), σύμφωνα με το Εθνικό Κέντρο Τυφώνων των ΗΠΑ, που τον τοποθετεί στο υψηλότερο επίπεδο της πενταβάθμιας κλίμακας Saffir-Simpson. Ενώ οι ταχύτητες των ανέμων θα μπορούσαν να μειωθούν και να υποβαθμίσουν τον Μίλτον σε χαμηλότερη κατηγορία, το μέγεθος της καταιγίδας αυξανόταν, θέτοντας σε κίνδυνο όλο και περισσότερες παράκτιες περιοχές. Τέλος, ο Μίλτον αναμενόταν να διατηρήσει την ισχύ του τυφώνα καθώς θα διέσχιζε τη χερσόνησο της Φλόριντα, δημιουργώντας κίνδυνο από το κύμα καταιγίδας και στις ακτές του Ατλαντικού της πολιτείας. Οικονομικές συνέπειες Ακόμη, περίπου το 2,8% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος των ΗΠΑ βρίσκεται στην άμεση πορεία του Μίλτον, δήλωσε ο Ράιαν Σουίτ, επικεφαλής οικονομολόγος των ΗΠΑ στην Oxford Economics. Οι αεροπορικές εταιρείες, οι εταιρείες ενέργειας και ένα θεματικό πάρκο των Universal Studios ήταν μεταξύ των εταιρειών που άρχισαν να σταματούν τις δραστηριότητές τους στη Φλόριντα καθώς προετοιμάζονται για διαταραχές. Ο χάρτης δείχνει τα σημεία που θα χτυπήσει ο τυφώνας Στην βαθμίδα πέντε ο τυφώνας Μίλτον – Εντολές υποχρεωτικής εκκένωσης Ο Μίλτον έγινε η τρίτη ταχύτερα εντεινόμενη καταιγίδα που έχει καταγραφεί στον Ατλαντικό, καθώς από κατηγορία 1 έγινε κατηγορία 5 σε λιγότερο από 24 ώρες. «Αυτές οι εξαιρετικά θερμές θερμοκρασίες στην επιφάνεια της θάλασσας παρέχουν τα απαραίτητα καύσιμα για την ταχεία εντατικοποίηση που είδαμε να λαμβάνει χώρα», δήλωσε ο κλιματολόγος Ντάνιελ Γκίλφορντ του Climate Central, μιας μη κερδοσκοπικής ερευνητικής ομάδας. «Γνωρίζουμε ότι καθώς ο άνθρωπος αυξάνει την ποσότητα των αερίων του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα, κυρίως με την καύση ορυκτών καυσίμων, αυξάνουμε αυτή τη θερμοκρασία σε όλο τον πλανήτη». Περισσότερες από δώδεκα παράκτιες κομητείες εξέδωσαν εντολές υποχρεωτικής εκκένωσης, συμπεριλαμβανομένης της κομητείας Χίλσμπορο της Τάμπα. Η κομητεία Πινέλας, στην οποία ανήκει η Αγία Πετρούπολη, διέταξε την εκκένωση περισσότερων από 500.000 ανθρώπων. Η κομητεία Λι δήλωσε ότι 416.000 άνθρωποι ζούσαν στις ζώνες υποχρεωτικής εκκένωσης. Οι κινητές κατοικίες, οι οίκοι ευγηρίας και οι εγκαταστάσεις υποστηριζόμενης διαβίωσης αντιμετώπισαν επίσης υποχρεωτική εκκένωση. Τι λένε οι κάτοικοι Στο Φορτ Μάιερς, ο κάτοικος κινητής κατοικίας Τζέιμι Γουάτς και η σύζυγός του κατέφυγαν σε ένα ξενοδοχείο αφού έχασαν το προηγούμενο τροχόσπιτό τους από τον τυφώνα Ίαν το 2022. «Η γυναίκα μου είναι ευτυχισμένη. Δεν είμαστε σε αυτό το κονσερβοκούτι», δήλωσε ο Watts. «Μείναμε κατά τη διάρκεια του Ian και κυριολεκτικά είδαμε τη στέγη μου να ξεριζώνεται από το σπίτι μου και αυτό μας έφερε μια αναστάτωση. Οπότε αυτή τη φορά θα είμαι λίγο πιο ασφαλής», είπε. Η κίνηση από προφυλακτήρα σε προφυλακτήρα έπνιξε τους δρόμους που οδηγούσαν έξω από την Τάμπα την Τρίτη, όταν περίπου το 17% των σχεδόν 8.000 βενζινάδικων της Φλόριντα είχαν ξεμείνει από καύσιμα, σύμφωνα με την εταιρεία παρακολούθησης των αγορών καυσίμων GasBuddy. «Στοίχημα» για τον Μπάιντεν Η ανθρώπινη τραγωδία που γεννιέται δεν σταματά την κούρσα για τις εκλογές. Στη Φλόριντα, έχουν αρχίσει ήδη να συζητούν την επόμενη μέρα, δηλαδή το πόσο γρήγορα θα αποζημιωθούν οι πληγέντες και αν θα γίνει αυτό καθολικά. Το μέγεθος των ανθρώπινων απωλειών και της καταστροφής θα είναι, όπως και να χει, ένας σημαντικότατος δείκτης για την ικανότητα της κυβέρνησης του Τζο Μπάιντεν και της υποψήφιας προέδρου Καμάλα Χάρις να ανταπεξέλθουν σε κρίσεις. Κανείς, άλλωστε, δεν μπορεί να ξεχάσει τον τρόπο με τον οποίο “στοίχειωσαν” την κυβέρνηση Τζορτζ Μπους οι χειρισμοί του όταν μια άλλη περιοχή των ΗΠΑ χτυπήθηκε από τυφώνα, τον Κατρίνα το 2005. Ο Μπάιντεν φαίνεται πως το γνωρίζει καλά αυτό και γι’ αυτό ακύρωσε τα προγραμματισμένα ταξίδια του σε Γερμανία και Ανγκόλα και έχει επικεντρωθεί στη Φλόριντα. Η αποστολή της Εθνοφρουράς στην Πολιτεία πριν χτυπηθεί από τον Μίλτον, η προειδοποίηση προς τις αεροπορικές να μην χρεώσουν παραπάνω τους πολίτες που διαφεύγουν για να σωθούν, αλλά και οι υποσχέσεις ότι θα είναι στο πλευρό των πληγέντων την επόμενη μέρα, το αποδεικνύουν αυτό. Φυσικά, μένει για να κριθεί από την αντιμετώπιση της καταστροφής αυτής. in.gr / Γιάννης Κουτρουμπής Σε ηλικία μόλις 9 μηνών, είναι μία «κινούμενη πουπουλένια μηχανή περιττωμάτων» και διασημότητα στο Pesto Sea Life Melbourne Aquarium
|
APXEIO
February 2025
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|