Σύμφωνα με μια νέα μελέτη, οι άνθρωποι της μέσης ηλικίας που έχουν υψηλή αρτηριακή πίεση, δηλαδή υπέρταση, διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης άνοιας. Αν και η υψηλή αρτηριακή πίεση εμφανίζεται συνήθως σε άτομα ηλικίας 60 ετών και άνω, πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι τα ποσοστά υπέρτασης σε νεότερους ενήλικες, δηλαδή σε άτομα ηλικίας 20 έως 44 ετών έχουν αυξηθεί τα τελευταία χρόνια. Σύμφωνα με τους ερευνητές από το Καρδιαγγειακό Ινστιτούτο του Μπουένος Άιρες στην Αργεντινή, διαπίστωσαν ότι τα άτομα με υψηλή αρτηριακή πίεση διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο για διάφορες παθήσεις, όπως εγκεφαλικό επεισόδιο, καρδιακή προσβολή, καρδιακή ανεπάρκεια, προβλήματα με τα νεφρά και τα μάτια και άνοια. Play VideoΗ νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο περιοδικό «Hypertension Research» διαπίστωσε συγκεκριμένα ότι η υψηλή αρτηριακή πίεση μπορεί επίσης να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης άνοιας στους μεσήλικες. Τι έδειξε η έρευνα Στην έρευνα συμμετείχαν 1.279 άτομα από 21 έως 95 ετών, που είχαν διαγνωστεί με υπέρταση. Οι επιστήμονες υπολόγισαν για κάθε συμμετέχοντα ξεχωριστά τους παράγοντες κινδύνου άνοιας (CAIDE -Cardiovascular Risk Factors, Aging, and Incidence of Dementia), οι οποίοι περιλαμβάνουν την αρτηριακή πίεση, τα επίπεδα χοληστερόλης, την παχυσαρκία, τη φυσική δραστηριότητα, την ηλικία και το μορφωτικό επίπεδο των συμμετεχόντων. Η ανάλυσή τους έδειξε ότι το 28% των ατόμων ηλικίας 47-53 ετών διέτρεχαν αυξημένο κίνδυνο άνοιας. «Στη μέση ηλικία οι παράγοντες κινδύνου έχουν τον μεγαλύτερο αντίκτυπο», εξήγησε καρδιολόγος και επικεφαλής της μονάδας καρδιάς και εγκεφάλου στο Τμήμα Κλινικής Καρδιολογίας στο Καρδιαγγειακό Ινστιτούτο στο Μπουένος Άιρες, και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης. «Η υπέρταση στη μέση ηλικία αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης άνοιας αργότερα στη ζωή, αλλά επειδή η υπέρταση ξεκινά αργότερα, αυτός ο κίνδυνος μειώνεται. Αυτό συμβαίνει επειδή η αγγειακή νόσος του εγκεφάλου καθυστερεί να αναπτυχθεί και απαιτεί περισσότερα από 10 ή 15 χρόνια για να εκφραστεί κλινικά ως γνωστική νόσος», πρόσθεσε. Οι επιστήμονες διαπίστωσαν επίσης ότι περίπου το 40% όλων των συμμετεχόντων, ανεξαρτήτως ηλικίας, διέτρεχαν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης άνοιας. Πρέπει να ελέγχουμε την υπέρταση για να αποφύγουμε τον κίνδυνο άνοιας «Η μόνη παρέμβαση που έχει αποδειχθεί ότι σταματά ή επιβραδύνει την εξέλιξη των αγγειακών βλαβών του εγκεφάλου σε υπερτασικούς ασθενείς, είναι ο έλεγχος της υπέρτασης με φάρμακα και άλλες θεραπείες. Ωστόσο, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι το 40% των ασθενών διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να εμφανίσουν άνοια, δεδομένου ότι το 70% των υπερτασικών ασθενών δεν ελέγχει την αρτηριακή τους πίεση ή δεν γνωρίζουν καν ότι έχουν την ασθένεια, με αποτέλεσμα να μην λαμβάνουν καμία θεραπεία», είπε ο ειδικός. «Οι γιατροί πρέπει να συμπεριλάβουν τον εγκέφαλο στην κλινική αξιολόγηση των υπερτασικών ασθενών τους προκειμένου να διαστρωματώσουν επαρκώς τον καρδιοαγγειακό και εγκεφαλοαγγειακό κίνδυνο. Ένας απλός και πρακτικός τρόπος είναι η γνωστική αξιολόγηση με τη χρήση νευροψυχολογικών τεστ», πρόσθεσε ο επιστήμονας. Γιατί η υπέρταση συνδέεται με την άνοια; Η υπέρταση βάζει «στόχο» κυρίως τρία όργανα: τον εγκέφαλο, την καρδιά και τα νεφρά. Ωστόσο, οι επιπτώσεις της υψηλής αρτηριακής πίεσης στα νεύρα του εγκεφάλου συχνά παραβλέπεται και χρήζει περισσότερης μελέτης, εξηγούν οι επιστήμονες. «Οι έρευνές μας έδειξαν ότι το 30% των υπερτασικών ασθενών έχουν εγκεφαλική αλλά όχι νεφρική ή καρδιακή βλάβη. Για αυτό ο εγκέφαλος των υπερτασικών ασθενών κινδυνεύει. Επειδή η άνοια είναι μια ανίατη αλλά αποτρέψιμη ασθένεια με εκθετική ανάπτυξη, η αγγειακή νόσος είναι ο κύριος παράγοντας σε περισσότερο από το 90% των περιπτώσεων άνοιας, συμπεριλαμβανομένης της νόσου του Αλτσχάιμερ. Η υπέρταση είναι ο κύριος τροποποιήσιμος παράγοντας αγγειακού κινδύνου για την ανάπτυξη άνοιας», κατέληξε ο δρ.Βικάριο.
0 Comments
Οι 80άρηδες με πολύ καλή μνήμη διαθέτουν «σούπερ» νευρώνες στον εγκέφαλό τους σύμφωνα με έρευνα3/4/2024 Αν μερικοί άνθρωποι δεν ξεχνούν το παραμικρό παρά την προχωρημένη ηλικία τους, αυτό μπορεί να οφείλεται στο μεγάλο μέγεθος μερικών ζωτικών εγκεφαλικών κυττάρων τους. Οι άνθρωποι άνω των 80 ετών που διατηρούν σχεδόν άθικτη τη μνήμη τους, διαθέτουν στον εγκέφαλό τους «σούπερ» νευρώνες, σημαντικά μεγαλύτερους σε μέγεθος από τον μέσο όρο των συνομηλίκων τους, αλλά και πιο υγιείς, αποκαλύπτει για πρώτη φορά μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα. Οι ερευνητές, με επικεφαλής την επίκουρη καθηγήτρια ψυχιατρικής και νευροψυχολογίας Ταμάρ Γκέφεν της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Northwestern του Σικάγου, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό νευροεπιστήμης «Journal of Neuroscience», συμπέραναν ότι «οι μεγαλύτεροι νευρώνες συνιστούν βιολογική “υπογραφή” της πορείας της Σούπερ-Γήρανσης» (Super-Aging). 00:02 / 00:46Η μετά θάνατον συγκριτική μελέτη του εγκεφάλου έξι ατόμων με πολύ καλή μνήμη που πέθαναν σε μέση ηλικία 91 ετών, επτά ανθρώπων που πέθαναν σε μέση ηλικία 89 ετών και είχαν την τυπικά εξασθενημένη μνήμη για την ηλικία τους, έξι ατόμων που πέθαναν σε μέση ηλικία 49 ετών και πέντε ανθρώπων στο αρχικό στάδιο Αλτσχάιμερ, έφερε στο φως στην πρώτη ομάδα, στην εγκεφαλική περιοχή της μνήμης τους που επηρεάζεται ιδιαίτερα από την άνοια (στον ενδορρινικό φλοιό), την ύπαρξη νευρώνων που είναι μεγαλύτεροι ακόμη και από άτομα κατά 20 έως 30 χρόνια νεότερα στην ηλικία. Διαπιστώθηκε ότι οι ηλικιωμένοι με θαυμάσια μνήμη (οι λεγόμενοι «super-agers») είχαν νευρώνες κατά περίπου 10% μεγαλύτερους από τους αντίστοιχους νευρώνες στους ανθρώπους που πέθαναν σε παρόμοια ηλικία αλλά είχαν χειρότερη μνήμη. Επίσης οι «super-agers» είχαν νευρώνες περίπου 5% μεγαλύτερους από όσους πέθαναν σε ηλικία 40 χρόνια νεότερη. Αυτοί οι υπερ-νευρώνες, πέρα από το ασυνήθιστο μέγεθός τους, δεν εμφανίζουν επίσης «πλάκες» τοξικών πρωτεϊνών, που αποτελούν ένα χαρακτηριστικό παθολογικό γνώρισμα της νόσου Αλτσχάιμερ. «Η αξιοσημείωτη παρατήρηση ότι οι άνθρωποι αυτοί εμφανίζουν μεγαλύτερους νευρώνες ακόμη και από τους νεότερους, μπορεί να υποδηλώνει ότι τέτοια μεγάλα νευρικά κύτταρα ήταν παρόντα ήδη από τη γέννησή τους και διατηρήθηκαν δομικά καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους», ανέφερε η δρ Γκέφεν. Η Ελληνίδα επίκουρη καθηγήτρια νευρολογίας Αλεξάνδρα Τουρούτογλου της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, η οποία εδώ και χρόνια μελετά τους «super-agers», δήλωσε στο περιοδικό «New Scientist», ότι η νέα μελέτη «έρχεται να προστεθεί στις αυξανόμενες ενδείξεις ότι οι super-agers διαφέρουν από τους τυπικούς ενήλικες σε πολλαπλά επίπεδα του εγκεφάλου. Το δείγμα (της μελέτης) είναι σχετικά μικρό, όμως αυτό είναι κατανοητό. Οι super-agers αποτελούν μια σπάνια ομάδα, συνεπώς είναι δύσκολο να βρεθεί ένας μεγάλος αριθμός τους για μια μεταθανάτια μελέτη του εγκεφάλου τους». Οι επιστήμονες προσπαθούν εδώ και χρόνια να κατανοήσουν γιατί μερικοί άνθρωποι εμφανίζουν ανοσία στη νόσο Αλτσχάιμερ και διατηρούν θαυμάσια μνήμη παρά τα γηρατειά τους. Η νέα έρευνα παρέχει μια βιολογική εξήγηση γιατί μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο, αν και παραμένει το ερώτημα γιατί οι εν «τυχεροί» έχουν τόσο μεγάλους και υγιείς νευρώνες μέχρι τόσο προχωρημένη ηλικία. Άνοια: Αυξημένος ο κίνδυνος για τους ηλικιωμένους με υποθυρεοειδισμό, σύμφωνα με νέα έρευνα3/4/2024 Οι ηλικιωμένοι με υποθυρεοειδισμό αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης άνοιας, σύμφωνα με μία νέα επιστημονική μελέτη επιστημόνων από τις ΗΠΑ και την Ταϊβάν. Ο κίνδυνος είναι ακόμη μεγαλύτερος για όσους χρειάζονται θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης και παίρνουν φάρμακα. Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Μπράουν του Ρόουντ Άιλαντ, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Neurology» της Αμερικανικής Ακαδημίας Νευρολογίας, ανέλυσαν στοιχεία για 7.843 ανθρώπους που είχαν πρόσφατα διαγνωστεί με άνοια και παρόμοιο αριθμό ατόμων χωρίς άνοια (η ομάδα ελέγχου για λόγους σύγκρισης), με μέση ηλικία 75 ετών. Από αυτούς, 102 είχαν υποθυρεοειδισμό και 133 υπερθυρεοειδισμό. Kαμία συσχέτιση υπερθυρεοειδισμού και άνοιας Δεν διαπιστώθηκε καμία συσχέτιση μεταξύ υπερθυρεοειδισμού και άνοιας. Από τους ανθρώπους με άνοια, οι 68 (0,9%) είχαν υποθυρεοειδισμό, έναντι 34 ατόμων (0,4%) μεταξύ όσων δεν είχαν άνοια. Λαμβάνοντας υπόψη και άλλους παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν τον κίνδυνο άνοιας (φύλο, ηλικία, υπέρταση, διαβήτη κ.ά.), υπολογίστηκε ότι οι άνθρωποι άνω των 65 ετών με υποθυρεοειδισμό είχαν 80% μεγαλύτερη πιθανότητα για άνοια, σε σχέση με τους συνομηλίκους τους χωρίς προβλήματα θυρεοειδούς. Επίσης, η μελέτη βρήκε ότι οι ηλικιωμένοι άνθρωποι που έπαιρναν φάρμακα για τον υποθυρεοειδισμό τους είχαν τριπλάσια πιθανότητα να διαγνωστούν με άνοια, σε σχέση με όσους δεν έπαιρναν φάρμακα. Από την άλλη πλευρά, στους κάτω των 65 ετών, το ιστορικό υποθυρεοειδισμού δεν φάνηκε να σχετίζεται με αυξημένη πιθανότητα άνοιας. Στον υποθυρεοειδισμό ο θυρεοειδής αδένας δεν παράγει αρκετές ορμόνες, πράγμα που μπορεί να επιβραδύνει τον μεταβολισμό, και τα συμπτώματα περιλαμβάνουν αίσθημα κόπωσης, αύξηση σωματικού βάρους και ευαισθησία στο κρύο. Αντίθετα, στον υπερθυρεοειδισμό ο αδένας παράγει υπερβολικά πολλή ορμόνη, με αποτέλεσμα να αυξάνεται ο μεταβολισμός και τα συμπτώματα να είναι η απώλεια βάρους, η ταχυπαλμία, η νευρικότητα και το άγχος. «Μολονότι χρειάζονται περισσότερες έρευνες για να επιβεβαιωθούν αυτά τα ευρήματα, οι άνθρωποι θα πρέπει να είναι ενήμεροι για τα προβλήματα του θυρεοειδούς ως πιθανό παράγοντα κινδύνου για άνοια και για την ανάγκη θεραπειών που θα μπορούν να αποτρέψουν ή να επιβραδύνουν τη γνωστική εξασθένηση», σύμφωνα με τον επικεφαλής ερευνητή Τσιέν-Χσιάνγκ Γουένγκ. Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ |