Μια αστυνομικός που ειδικεύεται στα σεξουαλικά εγκλήματα με θύματα παιδιά έγινε viral όταν μοιράστηκε online τους πέντε κανόνες που έχει «επιβάλλει» στα δικά της παιδιά και που έχουν ως στόχο να τα κρατήσει μακριά από τους παιδεραστές.
Το βίντεο που ανάρτησε στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης έχει γίνει viral.
Οι πέντε κανόνες
Η Terra Avilla ανέφερε στο TikTok στα πέντε πράγματα που απαγορεύεται να κάνουν τα παιδιά της.
Πρώτος κανόνας: Απαγορεύεται να πηγαίνουν για ύπνο σε άλλα σπίτια. «Λαμβάνω πολύ μίσος για αυτό», λέει στο πρώτο της βίντεο και εξηγεί ότι κάτι τέτοιο δεν αξίζει το ρίσκο. «Δεν ξέρεις ποιος θα είναι εκεί ή ποιος μπορεί να ξεγλιστρήσει μέσα στη νύχτα».
Δεύτερος κανόνας: Στα παιδιά της απαγορεύεται να χρησιμοποιούν το Snapchat, καθώς είναι μεγάλος ο αριθμός εκείνων που χρησιμοποιούν τη δημοφιλή εφαρμογή για να παρασέρνουν τα νεαρά θύματά τους. Η ίδια σημειώνει ότι η εφαρμογή είναι επίσης εξαιρετικά ριψοκίνδυνη για την αποκάλυψη της τοποθεσίας σου και γιατί τα παιδιά θεωρούν λανθασμένα ότι οι φωτογραφίες που στέλνονται μπορούν να διαγραφούν μόνιμα.
Τρίτος κανόνας: Δεν αναγκάζει ποτέ τα παιδιά της να αγκαλιάσουν ή να φιλήσουν κάποιον – συμπεριλαμβανομένων συγγενών και φίλων. Σύμφωνα με την ίδια, είναι σημαντικό να καταλάβουν τα παιδιά μπορούν να συναινέσουν στη σωματική επαφή. «Ξέρω ότι ακούγεται κακό, αλλά είναι το σώμα τους και αν δεν θέλουν να αγκαλιάσουν κάποιον τότε έχουν αυτό το δικαίωμα να βάλουν τα όριά τους».
Τέταρτος κανόνας: «Υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στο μυστικό και στην έκπληξη. Τα παιδιά χρειάζεται να το μάθουν αυτό, ότι δηλαδή ένας ενήλικας έξω από το σπίτι δεν πρέπει να λέει σε ένα παιδί να κρατήσει μυστικό», είπε και πρόσθεσε ότι είναι αποδεκτό να κρατήσουν μυστικό μόνο για έναν φίλο αν αυτό θα τον προστατεύσει.
Πέμπτος κανόνας: Δεν επιτρέπει στα παιδιά της να χρησιμοποιούν «ανόητα ονόματα για τα ιδιωτικά τους σημεία», επιμένοντας να χρησιμοποιούν τους σωστούς ανατομικούς όρους. Έτσι είναι πιο εύκολο να εξηγήσουν μια κατάσταση στις Αρχές αν ποτέ κάτι πάει στραβά.

Μήνυμα της Επιτρόπου Προστασίας των Δικαιωμάτων του Παιδιού κας Δέσπως Μιχαηλίδου με την ευκαιρία της Ευρωπαϊκής Μέρας για την Προστασία των Παιδιών από Σεξουαλική Κακοποίηση – 18η Νοεμβρίου
Η σεξουαλική κακοποίηση συνιστά μια από τις χειρότερες μορφές βίας ενάντια στο παιδί. Η σημερινή μέρα αποτελεί μέρα επαγρύπνησης και ευθύνης για τη συντεταγμένη πολιτεία. Είναι μια υπενθύμιση για τα κράτη να επαναβεβαιώσουν την προσήλωσή τους στην προάσπιση του δικαιώματος του παιδιού για προστασία από σεξουαλική βία και να προβληματιστούν ως προς τον βαθμό που η δέσμευση αυτή μετουσιώνεται σε πράξη. Η μέρα αυτή σημαδεύεται με τη σφραγίδα μιας συλλογικής προσπάθειας για μηδενική ανοχή στη σεξουαλική κακοποίηση παιδιών και εφαρμογή δραστικών μέτρων για την αντιμετώπισή της.
Τα μέτρα πρόληψης, προστασίας και ευαισθητοποίησης που εφαρμόζονται πρέπει να είναι στοχευμένα και να περιλαμβάνουν συχνή αξιολόγηση των κινδύνων που μπορεί να οδηγήσουν σε σεξουαλική κακοποίηση, εκμετάλλευση, εμπορία, παρενόχληση ή οποιαδήποτε ανεπιθύμητη κατάσταση η οποία μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τη σωματική, συναισθηματική και ψυχολογική ευημερία ενός παιδιού.
Είναι σημαντικό να δημιουργηθούν αποτελεσματικά συστήματα για τη διασφάλιση της προστασίας των παιδιών από ακατάλληλο υλικό ή υπηρεσίες. Οι Αρχές επιβολής του νόμου πρέπει να δημιουργήσουν μηχανισμούς για τον εντοπισμό κάθε παιδιού που υπόκειται σε σεξουαλική κακοποίηση, καθώς και για τον εντοπισμό και τιμωρία του θύτη. Ταυτόχρονα, η προστασία της ιδιωτικής ζωής και των προσωπικών δεδομένων πρέπει να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη, προκειμένου να γίνεται σεβαστή η προσωπική και οικογενειακή ζωή των παιδιών.
Τονίζω ασφαλώς και την ανάγκη παροχής άμεσης και αποτελεσματικής στήριξης σε κάθε παιδί-θύμα, μέσα από παιδοκεντρικές διαδικασίες και με σαφείς, προσβάσιμους, οικονομικά προσιτούς και φιλικούς προς τα παιδιά τρόπους, συμπεριλαμβανομένης της πρόσβασης σε υπηρεσίες ψυχικής υγείας και αποκατάστασης.
Στη διαμόρφωση πολιτικής, το κράτος πρέπει να εμπλέκει τα ίδια τα παιδιά, ώστε μέσα από την ουσιαστική συμμετοχή να αποτυπωθούν οι ανάγκες και οι προσδοκίες τους, αλλά και να δοθεί η δέουσα βαρύτητα στις απόψεις τους. Ο θεσμός που εκπροσωπώ διαχρονικά υποστηρίζει τη συμπερίληψη στα αναλυτικά προγράμματα της Κύπρου της υποχρεωτικής περιεκτικής σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης από την προσχολική ηλικία, η οποία να είναι επιστημονικά τεκμηριωμένη, παιδαγωγικά προσανατολισμένη και προσαρμοσμένη στις ανάγκες και την πραγματικότητα που βιώνουν τα παιδιά στην Κύπρο. Η αποτελεσματική σεξουαλική διαπαιδαγώγηση πρέπει να παρέχει στα νεαρά άτομα πληροφορίες κατάλληλες για την ηλικία τους, σχετικές με την κουλτούρα τους και δομημένες ευκαιρίες για να διαμορφώσουν ενημερωμένη άποψη γύρω από ζητήματα που τους απασχολούν.
Απαραίτητη θεωρώ επίσης την υποχρέωση του κράτους για επιμόρφωση των γονέων αναφορικά με ζητήματα σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης, ώστε να βρίσκονται σε διαρκή επαγρύπνηση, να διαμορφώνουν μια υγιή επικοινωνία με το παιδί τους, αλλά και να αντιλαμβάνονται τον κρίσιμο ρόλο που έχουν για την ανάπτυξη συναισθηματικών δεξιοτήτων και ενίσχυση της ψυχικής ανθεκτικότητας του παιδιού.
Η διασφάλιση της ευημερίας, της επιβίωσης, της υγείας, της ασφάλειας και της ανάπτυξης κάθε παιδιού αποτελεί υποχρέωση της πολιτείας. Ας προσανατολίσουμε, λοιπόν, τις δράσεις και τις ενέργειές μας προς την επίτευξη αυτού του στόχου.

Ένα δισεκατομμύριο παιδιά ηλικίας 2-17 ετών βίωσαν σωματική, σεξουαλική ή συναισθηματική βία ή παραμέληση το 2020, διεθνώς. Σχεδόν 3 στα 4 παιδιά ή 300 εκ. παιδιά 2-4 ετών υφίστανται τακτικά σωματική ή ψυχολογική βία από τους γονείς ή φροντιστές τους.

Το 10% των περιστατικών που τα παιδιά φτάνουν στα επείγοντα των νοσοκομείων, αφορούν σωματική κακοποίηση στις ΗΠΑ, αλλά και στη χώρα μας αντίστοιχα.
Τα κρούσματα βίας στα παιδιά αυξάνονται στη χώρα μας και μαζί με αυτά και τα περιστατικά σεξουαλικής κακοποίησης.
Τα στοιχεία αυτά τονίστηκαν στη διάρκεια διαδικτυακού σεμιναρίου για την παιδική κακοποίηση, που διοργάνωσε η Ιατρική Εταιρεία Θεσσαλονίκης.
Όπως τόνισε η καθηγήτρια Παιδιατρικής νεφρολογίας Στ. Σταμπουλή, τα παιδιά που βιώνουν πιο έντονα τον κίνδυνο κακοποίησης, είναι αυτά με ειδικές ανάγκες, νευρολογικές παθήσεις ή χρόνια νοσήματα ή ομοφυλόφιλα.
Οι γονείς που ασκούν τη βία είχαν ήδη υπάρξει θύματα κακομεταχείρισης, πάσχουν από κάποια ψυχική ή νευρολογική διαταραχή, κάνουν κατάχρηση αλκοόλ ή ναρκωτικών ή εμπλέκονται σε εγκληματικές δραστηριότητες.
Οι οικογένειες αυτές ζουν σε περιβάλλον κρίσης, με βία μεταξύ των μελών της και κοινωνική απομόνωση, με οικονομικές δυσχέρειες ή ακραία φτώχεια. 

Σημάδια
Η κ. Σταμπουλή σημείωσε πως τα σημάδια κακοποίησης των παιδιών, περιλαμβάνουν μελανιές, κατάγματα και εγκαύματα, με χειρότερες τις εγκεφαλικές κακώσεις από παρατεταμένο τράνταγμα του βρέφους.
Χαρακτηριστικό σημάδι για την κακοποίηση των παιδιών από τους γονείς είναι ο φόβος που νιώθει το παιδί για τους γονείς και η διαμαρτυρία του όταν έρχεται η ώρα να επιστρέψει στο σπίτι.
Οι υποψίες πρέπει να αυξάνονται όταν ο γονιός χρησιμοποιεί σκληρή σωματική πειθαρχία, περιορίζει σημαντικά την επαφή του παιδιού με άλλους και δεν δίνει πειστικές εξηγήσεις για τον τραυματισμό του παιδιού.
Εκτός όμως από τη σωματική, υπάρχει και η συναισθηματική κακοποίηση, καθώς και η παραμέληση, όπου η εξέλιξη του παιδιού είναι καθυστερημένη, δεν έχει αυτοπεποίθηση ή αυτοσεβασμό, είναι αγχωμένο και αναζητά απελπισμένα τη στοργή.  Στην περίπτωση της παραμέλησης, το παιδί εμφανίζει διαταραχές βάρους, κακή υγιεινή, κακή ιατρική ή οδοντιατρική φροντίδα, κρύβει φαγητό για αργότερα και έχει κακές επιδόσεις στο σχολείο. 

Στα επείγοντα
Το 10% των παιδιών στα τμήματα επειγόντων περιστατικών των νοσοκομείων έχουν υποστεί φυσική κακοποίηση στις ΗΠΑ, τόνισε ο διευθυντής της παιδοχειρουργικής κλινικής του νοσοκομείου Παπαγεωργίου Βασίλης Λαμπρόπουλος, επισημαίνοντας πως το ποσοστό αυτό δεν απέχει από τα ελληνικά δεδομένα.
Έτσι, ο παιδοχειρουργός ή ιατροδικαστής πρέπει να μπορέσουν να διαπιστώσουν αν το παιδί έχει υποστεί κάκωση. Και αυτό γίνεται αν υπάρχει ασυνήθης κατανομή της βλάβης, αν οι τραυματισμοί έχουν γίνει σε διαφορετικές χρονικές στιγμές, αν υπάρχει έγκαυμα από τσιγάρο ή αν έχουν εντυπωθεί δαχτυλιές ενήλικα στο δέρμα του παιδιού εξαιτίας δυνατού χτυπήματος.
Στο ιστορικό που λαμβάνεται, ο φροντιστής θα πρέπει να μπορεί να  εξηγήσει τις κακώσεις. Στις περιπτώσεις κακοποίησης, αλλάζουν τους χρόνους του συμβάντος, καθυστερούν την αναφορά του, και δεν συμπίπτουν τα γεγονότα με τον χρόνο επούλωσης.
Οι γιατροί χρειάζεται να φωτογραφίζουν σε καλή ανάλυση το παιδί και το πρόσωπό του, χωρίς συναίνεση, καθώς και όλες τις κακώσεις από διαφορετικές γωνίες. Να γράφεται το όνομα του ασθενή στις φωτογραφίες. Να χρησιμοποιείται χάρακας ή νόμισμα για το μέγεθος της βλάβης και να λαμβάνεται λεπτομερές ιστορικό. Ο φάκελος με το φωτογραφικό υλικό να σφραγίζεται και να συνοδεύει το ιστορικό του ασθενή και να παρακολουθείται η κατοχή του φακέλου. Το παιδί πρέπει να εισάγεται για νοσηλεία, προκειμένου να μείνει σε ασφαλές περιβάλλον και να μην επιστρέψει εκεί που έχει κακοποιηθεί και η αναφορά στις αρχές πρέπει να γίνεται από την κοινωνική υπηρεσία του νοσοκομείου.
Όσον αφορά τη σεξουαλική κακοποίηση, συνήθως κάτω από 10% έχει κλινικά ευρήματα, λόγω της καθυστερημένης προσέλευσης, οπότε χρειάζεται προσοχή στην ακρίβεια των λέξεων που χρησιμοποιεί το παιδί, χωρίς την παρουσία του γονέα. Αν το παιδί δεν μπορεί να εκφραστεί, μπορεί να σχεδιάσει.

Κακοποίηση λόγω διαζυγίου
Ο Διευθυντής του Παιδοψυχιατρικού Τμήματος στο Ιπποκράτειο Θεσσαλονίκης, Βάιος Νταφούλης, ανέφερε ότι πληθαίνουν οι εισαγγελικές περιπτώσεις όπου σε επεισοδιακά διαζύγια τα παιδιά εμπλέκονται σε περιστατικά σωματικής κακοποίησης.
Μέχρι σήμερα, φέτος έχουν φτάσει στο νοσοκομείο 32 τέτοιες περιπτώσεις, πέρυσι ήταν 35 και 28 και 25 τα δύο προηγούμενα χρόνια.
Πάνω από το 50% των περιστατικών  η σωματική κακοποίηση οφείλεται σε κάποιο οικείο πρόσωπο στην οικογένεια. Και ενώ παλαιότερα τα περιστατικά αυτά ήταν σπάνια, τώρα αντιμετωπίζονται σε εβδομαδιαία βάση, είτε γιατί μιλάνε πιο εύκολα είτε γιατί γίνονται περισσότερες καταγγελίες. Τα παιδιά αυτά όμως, βιώνουν απόσυρση, εφιάλτες, έχουν έντονα μετατραυματικά συμπτώματα, δεν θέλουν να ξαναπλησιάσουν ενήλικο και αρνούνται να δουν τον άνθρωπο που τους κακοποίησε. Ταυτόχρονα, βιώνουν φόβο και ντροπή να πουν την αλήθεια. Γι΄ αυτό χρειάζεται άμεσα να έχει το παιδί υποστηρικτικά συστήματα, να μπορεί να μιλάει, γιατί η αυτοπεποίθησή του βρίσκεται στα τάρταρα.

Το προφίλ του κακοποιητή
Σκιαγραφώντας το προφίλ του κακοποιητή γονιού, ο κ. Νταφούλης είπε ότι οι άνθρωποι που κακοποιούν δεν μοιάζουν ψυχικά ο ένας με τον άλλον. Είναι κοινοί αντικοινωνικοί ή και ψυχικά άρρωστοι με σοβαρή διαταραχή προσωπικότητας, άλυτα ψυχοσεξουαλικά ζητήματα, που έχουν εκτεθεί οι ίδιοι σε βία και κακοποιητικές συμπεριφορές. Οι άνθρωποι αυτοί επαναλαμβάνουν τη βία διαρκώς. Αυτός που κάνει bullying δεν το κάνει μόνο μια φορά, γιατί δεν επιδέχεται θεραπεία, αν και σπάνια τα άτομα αυτά θα αναζητήσουν θεραπεία.

Εργαλείο διαζυγίου τα παιδιά
Στην εκδήλωση, η Προϊσταμένη της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Θεσσαλονίκης Ε. Ζαγγελίδου επεσήμανε την έλλειψη ιατροδικαστών και προσωπικού ώστε η υπηρεσία να λειτουργεί σε 24ωρη βάση, κάτι που είναι απαραίτητο, γιατί όσο καθυστερεί η εξέταση τόσο λιγότερα είναι τα ευρήματα.
Τελευταία όπως σημείωσε η κ. Ζαγγελίδου, αυξάνονται τα περιστατικά συγκρουσιακών διαζυγίων, όπου τα παιδιά εργαλειοποιούνται και χρησιμοποιούνται στη διαδικασία για την επιμέλεια του παιδιού.
Σε ότι αφορά τα ίδια τα παιδιά, υφίστανται το βάσανο των πολλαπλών ακροάσεων και για το λόγο αυτό πρότεινε την ύπαρξη ενός κέντρου, όπου γιατροί, ιατροδικαστές και αστυνομικοί να μπορούν να δουν ταυτόχρονα το παιδί, ώστε να υπάρχει συνέργεια, αλλά και το παιδί να μην αναγκάζεται να επαναλαμβάνει τα γεγονότα, αναβιώνοντας το περιστατικό, που αποτελεί κακοποιητική συμπεριφορά για το ίδιο.
Για φέτος, μέχρι στιγμής έχουν φτάσει 102 παιδιά για σωματική και σεξουαλική κακοποίηση, το 2021 ήταν 95 τα περιστατικά αυτά, και το 2020 ήταν 66.

Η αστυνομία
Ο Υπαστυνόμος Β’ της Υποδιεύθυνσης Προστασίας Ανηλίκων Θεσσαλονίκης Λ. Γρηγοριάδης, ανέφερε ότι οι καταγγελίες μπορούν να φτάσουν από τις κοινωνικές υπηρεσίες, τους καθηγητές ή ψυχολόγους στα σχολεία, αλλά και από τα ίδια τα παιδιά που φτάνουν στην υπηρεσία.
Για την εξέταση πρέπει να δοθεί προηγουμένως άδεια από τον ψυχολόγο του τμήματος, εάν το παιδί είναι διανοητικά έτοιμο να μιλήσει. Η προσπάθεια είναι να αντληθούν όλες οι πληροφορίες με την πρώτη φορά, ώστε να μην χρειαστεί το παιδί να υποστεί και πάλι την ίδια διαδικασία. Ο κ. Γρηγοριάδης ανέφερε ότι εντός του 2022 έχουν καταγραφεί στην υποδιεύθυνση 55 περιστατικά σεξουαλικής κακοποίησης, γιατί η σωματική κακοποίηση παραπέμπεται στην Ασφάλεια. Παρατήρησε επίσης ότι ενώ συνήθως η σεξουαλική κακοποίηση συμβαίνει στα κορίτσια, τελευταία το φαινόμενο αυξάνεται και στα αγόρια.

​in.gr 

Η έκθεση στην ατμοσφαιρική ρύπανση εξ απαλών ονύχων προκαλεί αλλαγές στη λευκή ουσία του εγκεφάλου. Μάλιστα όσο μεγαλύτερη είναι η έκθεση πριν από τα πέντε έτη ζωής, τόσο μεγαλύτερες είναι οι δομικές αλλαγές στον εγκέφαλο που παρατηρούνται στην προεφηβεία, σύμφωνα με νέα μελέτη ειδικών του Ινστιτούτου για την Παγκόσμια Υγεία της Βαρκελώνης (ISGlobal) που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Εnvironmental Pollution».

Η λευκή ουσία του εγκεφάλου αποτελείται από δέσμες νευραξόνων που διασφαλίζουν τη συνδεσιμότητα μεταξύ των διαφορετικών περιοχών του. Οι ανωμαλίες στη δομή της λευκής ουσίας συνδέονται με ψυχικές διαταραχές όπως για παράδειγμα καταθλιπτικά συμπτώματα, άγχος και διαταραχές του αυτιστικού φάσματος.

Τα ΡΜ2,5 πλήττουν σημαντική εγκεφαλική δομή
Από τη μελέτη προέκυψε επίσης σύνδεση μεταξύ συγκεκριμένα της έκθεσης σε μικροσωματίδια της ατμόσφαιρας (ΡΜ2,5) και του όγκου του κελύφους του φακοειδούς πυρήνα, μιας δομής του εγκεφάλου που εμπλέκεται στις κινητικές λειτουργίες, στη διαδικασία της μάθησης αλλά και σε πολλές άλλες σημαντικές λειτουργίες. Συγκεκριμένα, με βάση τα ευρήματα, όσο μεγαλύτερη είναι η έκθεση στα επικίνδυνα μικροσωματίδια ΡΜ2,5 τα οποία λόγω της πολύ μικρής διαμέτρου τους διεισδύουν βαθύτερα στον ανθρώπινο οργανισμό προκαλώντας βλάβες – ειδικά κατά τα πρώτα δύο έτη ζωής – τόσο μεγαλύτερος είναι ο όγκος του κελύφους του φακοειδούς πυρήνα στην προεφηβεία.

Ανάλυση σε μηνιαία βάση
«Το μεγαλύτερο κέλυφος του φακοειδούς πυρήνα συνδέεται με ορισμένες ψυχικές διαταραχές όπως η σχιζοφρένεια, οι διαταραχές του αυτιστικού φάσματος και ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή» ανέφερε η Αν-Κλερ Μπίντερ, ερευνήτρια στο ISGlobal και πρώτη συγγραφέας της μελέτης και προσέθεσε ότι η καινούργια πτυχή την οποία για πρώτη φορά φωτίζει η μελέτη της ίδιας και των συνεργατών της είναι ότι προσδιορίζει συγκεκριμένες ηλικίες κατά τις οποίες ο παιδικός εγκέφαλος είναι πιο ευάλωτος στην ατμοσφαιρική ρύπανση. «Μετρήσαμε την έκθεση στην ατμοσφαιρική ρύπανση αναλύοντας δεδομένα σε μηνιαία βάση σε αντίθεση με προηγούμενες μελέτες στις οποίες τα δεδομένα αναλύονταν με βάση τα τρίμηνα της κύησης ή το κάθε έτος ηλικίας. Στη συγκεκριμένη μελέτη αναλύσαμε την έκθεση των παιδιών στην ατμοσφαιρική ρύπανση από τη σύλληψη ως τα 8,5 έτη ζωής μήνα προς μήνα».
Σημαντικό πλεονέκτημα της μελέτης ήταν και το μεγάλο δείγμα της – τα δεδομένα αφορούσαν μια μεγάλη κοόρτη 3.515 παιδιών που συμμετείχαν στη Generation R Study στο Ρότερνταμ της Ολλανδίας.

Η μελέτη
Προκειμένου να προσδιορίσουν την έκθεση του κάθε συμμετέχοντα στην ατμοσφαιρική ρύπανση οι ερευνητές εκτίμησαν τα ημερήσια επίπεδα διοξειδίου του αζώτου (ΝΟ2) και μικροσωματιδίων (ΡΜ2,5) στα σπίτια των παιδιών ενόσω βρίσκονταν στη μήτρα και έως τα 8,5 έτη ζωής τους. Οταν τα παιδιά ήταν ηλικίας 9-12 ετών υποβλήθηκαν σε μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου ώστε να εξεταστεί η δομική συνδεσιμότητα του εγκεφάλου τους καθώς και ο όγκος διαφορετικών περιοχών του.

Επικίνδυνα για τον εγκέφαλο επίπεδα ρύπανσης εντός των ευρωπαϊκών ορίων
Πρέπει να σημειωθεί ότι τα επίπεδα ΝΟ2 και ΡΜ2,5 που κατεγράφησαν στο πλαίσιο της μελέτης υπερέβαιναν τα ανώτατα επιτρεπόμενα όρια που ορίζει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (10 µg/m3 και 5 µg/m3 αντιστοίχως), αλλά ήταν εντός των ορίων που θέτει η Ευρωπαϊκή Ενωση. Αυτό μαρτυρεί ότι η ανάπτυξη του παιδικού εγκεφάλου μπορεί να επηρεαστεί από την έκθεση στην ατμοσφαιρική ρύπανση σε επίπεδα χαμηλότερα από εκείνα που ορίζουν οι ευρωπαϊκές οδηγίες. «Ενα από τα σημαντικά συμπεράσματα της μελέτης μας είναι ότι ο εγκέφαλος των βρεφών είναι ιδιαιτέρως ευάλωτος στην ατμοσφαιρική ρύπανση όχι μόνο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, όπως είχε φανεί σε προηγούμενες μελέτες, αλλά και κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας» είπε η δρ Μπίντερ.
​
Απαιτούνται πιο μακροπρόθεσμες μετρήσεις
Σύμφωνα με τη Μόνικα Γκάξενς, ερευνήτρια στο ISGlobal και κύρια συγγραφέα της νέας μελέτης, η ερευνητική ομάδα πρέπει να συνεχίσει να παρακολουθεί την ίδια ομάδα παιδιών σε μάκρος χρόνου. «Πρέπει να συνεχίσουμε να μετράμε τις ίδιες παραμέτρους στη συγκεκριμένη κοόρτη ώστε να διερευνήσουμε τις πιθανές μακροπρόθεσμες επιδράσεις στον εγκέφαλο εξαιτίας της έκθεσης στην ατμοσφαιρική ρύπανση».

in.gr

Ενημερωτική συζήτηση σχετικά με «επιδημία της παχυσαρκίας» στα παιδιά που έχει ως αποτέλεσμα την μείωση του προσδόκιμου ζωής για τις επόμενες γενιές, διοργάνωσε ο Ιατρικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης στο πλαίσιο της φετινής ΔΕΘ.

Σε μία προσπάθεια ευαισθητοποίησης των κοινωνιών στο πρόβλημα της παχυσαρκίας στις ανεπτυγμένες δυτικές κοινωνίες, ο Ιατρικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης φιλοξένησε γιατρούς οι οποίοι παρουσίασαν στατιστικά στοιχεία σχετικά με την αύξηση της παιδικής παχυσαρκίας σε Ελλάδα και Ευρώπη και μίλησαν για τα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζουν τα παιδιά από την συγκεκριμένη νόσο.
­
«Υπάρχει συσχέτιση της παχύσαρκης γυναίκας με τα μελλοντικά παχύσαρκα παιδιά της»
Ξεκινώντας η Πρόεδρος Παιδιατρικής Εταιρίας Βορείου Ελλάδας και διευθύντρια Β’ Νεογνολογικής Κλινικής του ΑΠΘ στο νοσοκομείο Παπαγεωργίου, Ελισάβετ Διαμαντή, ανέλυσε τον όρο παχυσαρκία και εξήγησε πως ένα παιδί μπορεί να γίνει παχύσαρκο εξαιτίας της μητέρας του.
«Μιλάμε για… επιδημία παχυσαρκίας. Είναι μια ενεργειακή ανισορροπία δηλαδή οι άνθρωποι προσλαμβάνουν περισσότερες θερμίδες απ΄ ό,τι καταναλώνουν. Ωστόσο αυτό θα μπορούσε να δικαιολογήσει τη μεγάλη αύξηση της παχυσαρκίας τα τελευταία 30 με 40 χρόνια;
Δεν μπορούμε να δικαιολογήσουμε τα ποσοστά της παχυσαρκίας μόνο από τη διατροφή, την άσκηση, τον τρόπο ζωής, τα γονίδια κ.α.
Από τη δεκαετία του 90, τότε που η ιατρική κοινότητα εστίασε στο πρόβλημα, διατυπώθηκε ότι ακόμη και πριν τη γέννηση παιδιών το ενδομήτριο περιβάλλον είναι αυτό που παρεμβαίνει και κάνει το μεταβολικό προγραμματισμό για κάτι που θα συμβεί στο μέλλον, ύστερα από… δύο, τρεις γενιές», ανέφερε η κα. Διαμαντή.
Όπως τόνισε απο τις μελέτες που έγιναν διαπιστώθηκε ότι οι υπέρβαρες ή οι παχύσαρκες μητέρες κάνουν πιο συχνά μεγάλα παιδιά, καισαρικές τομές, δεν θηλάζουν, ενώ ο θηλασμός είναι μέτρο πρόληψης κατά της παχυσαρκίας και άλλων νοσημάτων διότι εμπεριέχει την έννοια της αυτορρύθμισης.
Πολλές δε γυναίκες, σε ποσοστό μέχρι και 30% μετά τον τοκετό, δεν χάνουν τα κιλά της εγκυμοσύνης κι αυτό δημιουργεί προβλήματα, μεταξύ άλλων και στις επόμενες κυήσεις.
«Ναι υπάρχει συσχέτιση της παχύσαρκης μητέρας με τα μελλοντικά παχύσαρκα παιδιά της, συνεπώς η πρόληψη κατά της παιδικής παχυσαρκίας ξεκινά από πριν τη γέννηση», ανέφερε.

Μύθος ότι τα κιλά θα γίνουν… μπόι
Διατροφικές συμβουλές για τα μικρά παιδιά έδωσε η καθηγήτρια Παιδιατρικής-Παιδιατρικής Ενδοκρινολογίας του ΑΠΘ και Διευθύντρια Β’ Παιδιατρικής Κλινικής ΑΠΘ, ΠΓΝΘ, ΑΧΕΠΑ, Ασημίνα Γαλλή-Τσινοπούλου ενώ μίλησε και για τους μύθους που ακόμη «ζουν και βασιλεύουν» στις ελληνικές οικογένειες
«Η πρόληψη, η οικογένεια και ο παιδίατρος διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο από την πρώτη στιγμή της γέννησης ώστε να μειωθούν τα περιστατικά παχυσαρκίας», ανέφερε η κα. Γαλλή-Τσινοπούλου δίνοντας συμβουλές για θηλασμό μέχρι την ηλικία των 12 μηνών, στερεές τροφές από τους έξι μήνες ζωής του παιδιού, αλεσμένα φρούτα και όχι χυμούς, γλυκά, μέτρηση λίπους στη διαδικασία ανάπτυξης του παιδιού, φυσική δραστηριότητα, ένα γεύμα με την οικογένεια για να δίνει το παράδειγμα κλπ).
Όσο για τη «βεβαιότητα» ότι το λίπος των παιδιών θα γίνει ύψος είναι… μύθος.
Όπως εξήγησε μέχρι την ηλικία των 5 χρονών τα παιδιά έχουν πρότυπα τους γονείς, ύστερα τους δασκάλους και στην εφηβεία τους φίλους.
Στα κυλικεία των σχολείων θα πρέπει να υπάρχουν τροφές με μεγάλη διατροφική αξία και όχι… «σκουπίδια».
Η ειδικός τόνισε πως θα πρέπει να υπάρξει πρόγραμμα υγιεινής διατροφής εντός εκπαιδευτικού συστήματος. Δεν προτείνω την απαγόρευση διότι αυτή δημιουργεί περισσότερο ενδιαφέρον για άχρηστες και επιβαρυντικές τροφές (σνακ κλπ). Θεωρώ ότι η καλύτερη σήμανση των προϊόντων είναι σημαντική για να γνωρίζουμε και να επιλέγουμε προϊόντα υψηλής διατροφικής αξίας.
Ο δε καλός ύπνος με μεγάλη διάρκεια για τα παιδιά των προσχολικών ηλικιών, μέχρι 14 ώρες, είναι επιβεβλημένος για μια καλύτερη ανάπτυξη και μελλοντική ζωή, σύμφωνα με τις τελευταίες μελέτες και έρευνες.

«Μπορεί να είμαστε η πρώτη γενιά που θα αναγκαστούμε να πάμε στις κηδείες των παιδιών μας»
Στην παραπάνω σοκαριστική δήλωσε προχώρησε ο αναπληρωτής καθηγητής Παιδιατρικής- Παιδιατρικής Ενδοκρινολογίας, Αθανάσιος Χριστοφορίδης, αναφέροντας επίσης πως το 1/3 του πληθυσμού το 2030 θα έχουν τον χαρακτηρισμού του παχυσάρκου.
«Το φαινόμενο της παιδικής παχυσαρκίας είναι παγκόσμιο. Τα επιδημιολογικά δεδομένα τρομάζουν για την προοπτική και το… μέλλον. Το 1/3 του πληθυσμού το 2030, περισσότεροι από 2.000.000.000 άνθρωποι θα έχουν το χαρακτηρισμό του παχύσαρκου. Οφείλουμε , κυρίως για τα παιδιά, να αντιστρέψουμε τους δείκτες κάτι που μπορούμε να κάνουμε στα υπέρβαρα πριν γίνουν παχύσαρκα.
Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια τάση ισορρόπησης στις ανεπτυγμένες χώρες, ανάμεσα τους και η Ελλάδα ή ίσως υπάρχει αυτή η τάση γιατί δεν μπορούμε να το φτάσουμε χειρότερα! Αντίθετα στις υπό ανάπτυξη ή στις υπανάπτυκτες χώρες υπάρχει μια «έκρηξη» της παχυσαρκίας. Είναι διατροφικό το πρόβλημα», ανέφερε ο ίδιος.

Πρωταθλήτρια στην παιδική παχυσαρκία η Ελλάδα
Όπως τόνισε δυστυχώς οι περισσότερες μελέτες μας κατατάσσουν στους πρωταθλητές της παιδικής παχυσαρκίας, στις πρώτες τρεις χώρες (παχυσαρκίας ή υπερβαρίας) και πως δυστυχώς αυξάνονται τα περιστατικά βαρέως πασχόντων (τύπου 2, 3) κάτι πολύ ανησυχητικό το οποίο συνδέεται και με την πανδημία του κορονοϊού (και τις νέες συνήθειες διατροφής, απομόνωσης κλπ).
«Πολλές φορές από έμβρυο μπορούμε να καταλάβουμε και να διερευνήσουμε ορμονικές διαταραχές (ύψος, βάρος κλπ) Στις περισσότερες περιπτώσεις μπορούν να αντιστραφούν ακόμη και γονιδιακές διαταραχές. Δυστυχώς όμως το προσδόκιμο ζωής για τις επόμενες γενιές, με τα σημερινά δεδομένα, θα είναι μικρότερο. Ήδη το έχουμε βιώσει γιαγιάδες να θάβουν τα εγγόνια τους. Δεν θέλουμε να είμαστε σκληροί όμως θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα και να το λύσουμε», επισήμανε.
Τέλος οι γιατροί μίλησαν επίσης για τις επιπτώσεις της παχυσαρκίας στο ψυχισμό των παιδιών (υψηλά ποσοστά αυτοκτονιών παιδιών) στη μείωση της αυτοεκτίμησης, στον εκφοβισμό που δυστυχώς παρά τις προσπάθειες πολλών ακόμη δέχονται σε σχολικό ή φιλικό περιβάλλον καθώς και για τα μέτρα διατροφικών συνηθειών με ταυτόχρονη φυσική άσκηση τα οποία θα δρομολογήσουν οι γονείς για τα παιδιά τους έστω κι αν αυτά δεν είναι πολύ «φιλικά» διότι είναι επιβεβλημένα για την υγεία τους.

Παράλληλα τόνισαν ότι καταγράφονται από πολύ νωρίς και ορθοπεδικά, καρδιολογικά, δερματολογικά, γυναικολογικά κι άλλα προβλήματα τα οποία κι αυτά όμως μπορούν να προληφθούν.

​pronews.gr 

Τριπλάσιος είναι ο κίνδυνος στα παιδιά που ασκούν εκφοβισμό στους συνομηλίκους τους να εμπλακούν σε σοβαρά εγκλήματα από την ενηλικίωσή τους και στη συνέχεια

Τα παιδιά που από την ηλικία των 8–9 ετών κάνουν bullying σε άλλα παιδιά, έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να διαπράξουν βίαια αδικήματα μέχρι να φτάσουν την ηλικία των 31 ετών.

Στη διαπίστωση αυτή καταλήγει φινλανδική μελέτη που διεξήχθη στο Ερευνητικό Κέντρο Παιδοψυχιατρικής του Πανεπιστημίου του Τουρκού στη Φινλανδία.

Τα αγόρια και τα κορίτσια που έκαναν εκφοβισμό στους συνομηλίκους τους είχαν αυξημένο κίνδυνο να προκαλέσουν βίαια αδικήματα σε αντίθεση με τα παιδιά που δεν εκφόβιζαν ποτέ τους άλλους. Τα αγόρια που προκαλούσαν εκφοβισμό συχνά είχαν επίσης υψηλότερες πιθανότητες για βίαια αδικήματα σε σύγκριση με τα αγόρια που προκαλούσαν εκφοβισμό λιγότερο συχνά. Ο σχετικός κίνδυνος να διαπράξουν ένα σοβαρό βίαιο αδίκημα, ήταν σχεδόν τριπλάσιος για τα αγόρια που συχνά προκαλούσαν εκφοβισμό, σε σύγκριση με τα αγόρια που δεν προκαλούσαν εκφοβισμό ποτέ.

Αντίθετα, τα θύματα του εκφοβισμού, δεν αντιμετώπιζαν αυξημένο κίνδυνο να διαπράξουν βίαια αδικήματα.

Η μελέτη εξέτασε τους βασικούς παράγοντες της κοινωνικοοικονομικής κατάστασης των παιδιών και την πιθανή ψυχοπαθολογία της παιδικής ηλικίας. Η συσχέτιση μεταξύ του εκφοβισμού και των βίαιων αδικημάτων παρέμεινε ακόμη και όταν τα δεδομένα ελέγχονταν για το επίπεδο εκπαίδευσης των γονέων, τη δομή της οικογένειας και την πιθανή παιδική ψυχοπαθολογία. Τα αποτελέσματα επίσης δεν επηρεάστηκαν από το ενδεχόμενο το παιδί που ασκούσε εκφοβισμό να ήταν το ίδιο, θύμα εκφοβισμού.

«Η μελέτη μας έδειξε μια συσχέτιση μεταξύ του εκφοβισμού και των βίαιων παραβάσεων τόσο σε άνδρες όσο και σε γυναίκες. Αυτά τα ευρήματα επιβεβαιώνουν περαιτέρω τις προηγούμενες αντιλήψεις ότι η πρόληψη του εκφοβισμού θα μπορούσε ενδεχομένως να μειώσει τα βίαια αδικήματα», λέει η ερευνήτρια Ελίνα Τίιρι από το Ερευνητικό Κέντρο Παιδοψυχιατρικής του Πανεπιστημίου του Τουρκού.

Η γνώση προλαβαίνει προβλήματα

Η μελέτη εντάσσεται στο πλαίσιο ενός ευρύτερου ερευνητικού προγράμματος που στοχεύει να ανακαλύψει τις συνδέσεις μεταξύ των ψυχοκοινωνικών προβλημάτων της παιδικής ηλικίας και των διαταραχών ψυχικής υγείας, των θεμάτων κατάχρησης ουσιών, της θνησιμότητας, του αυτοτραυματισμού, της εγκληματικότητας, της διαχείρισης της ζωής και της περιθωριοποίησης στην ενήλικη ζωή.

«Το ερευνητικό έργο παράγει γνώση που μας βοηθά να αναπτύξουμε υπηρεσίες, έγκαιρες παρεμβάσεις και πρόληψη», σημείωσε ο καθηγητής Παιδοψυχιατρικής Αντρέ Σουραντέρ από το Πανεπιστήμιο του Τουρκού.

Η έρευνα βασίστηκε σε εκτενή επιδημιολογικά δεδομένα που συλλέχθηκαν το 1989 στη Φινλανδία. Κατά τη συλλογή των δεδομένων, οι συμμετέχοντες ήταν ηλικίας 8-9 ετών. Όταν οι συμμετέχοντες ήταν 30-31 ετών, οι ερευνητές άντλησαν πληροφορίες σχετικά με τις υποψίες τους για βίαια αδικήματα από το Φινλανδικό Εθνικό Αστυνομικό Μητρώο. Στη μελέτη συμμετείχαν 5.400 άτομα.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης, το 9% των αγοριών και το 0,9% των κοριτσιών προκαλούσαν εκφοβισμό συχνά και το 9,5% και το 3,8% των αγοριών και κοριτσιών αντίστοιχα, ήταν συχνά θύματα.

Από τους 405 άνδρες που είχαν διαπράξει οποιαδήποτε βίαια αδικήματα, οι 297 (73,3%) είχαν προκαλέσει εκφοβισμό ως παιδιά, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό στις γυναίκες ήταν 33 από τις 81 (το 40,7%). Από τους 59 άνδρες που διέπραξαν σοβαρά βίαια αδικήματα, οι 48 (81,4%) είχαν προκαλέσει εκφοβισμό ως παιδιά.

Το 9% των ανδρών που προκαλούσαν συχνά εκφοβισμούς στην παιδική ηλικία, στην ενήλικη ζωή τους είχαν διαπράξει το 25,1% των βίαιων αδικημάτων που καταγράφηκαν στη μελέτη. Αντίστοιχα στις γυναίκες, το 0,9% που προκαλούσαν συχνά εκφοβισμούς στην παιδική ηλικία είχαν διαπράξει το 5,3% όλων των βίαιων αδικημάτων στην ενήλικη ζωή. Συνολικά, το 5% των παιδιών που ήταν συχνοί εκφοβιστές είχαν διαπράξει το 23,1% των βίαιων παραβάσεων.
(in.gr)

Επιστήμονες στη Βρετανία έδειξαν για πρώτη φορά στον κόσμο ότι τα ανθρωποειδή ρομπότ μπορούν να χρησιμοποιηθούν αποτελεσματικά για να αξιολογηθεί η ψυχική κατάσταση των παιδιών. Μάλιστα φαίνεται πως ένα ρομπότ σε αρκετές περιπτώσεις καταφέρνει να φέρει στο φως καλύτερα και από τους γονείς ή τους ειδικούς πιθανά ψυχολογικά προβλήματα των παιδιών.
Οι ερευνητές (ρομποτιστές, ειδικοί της πληροφορικής και ψυχίατροι) του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, με επικεφαλής την τουρκικής καταγωγής καθηγήτρια Χατίς Γκουνές, επικεφαλής του Εργαστηρίου Συναισθηματικής Νοημοσύνης και Ρομποτικής, οι οποίοι έκαναν τη σχετική ανακοίνωση σε διεθνές συνέδριο στη Νάπολη της Ιταλίας (31st IEEE International Conference on Robot & Human Interactive Communication RO-MAN), μελέτησαν 28 παιδιά οκτώ έως 13 ετών, με τη βοήθεια ενός μικρόσωμου ανθρωποειδούς ρομπότ Nao ύψους 60 εκατοστών.
Το ρομπότ έκανε ερωτήσεις από ένα ψυχολογικό ερωτηματολόγιο, ώστε να αξιολογηθεί η ψυχική υγεία κάθε παιδιού. Οι γονείς και οι επιστήμονες παρακολουθούσαν τη διαδικασία αθέατοι από ένα διπλανό δωμάτιο. Τα παιδιά μπορούσαν να αλληλεπιδράσουν με το ρομπότ, είτε μιλώντας του είτε αγγίζοντας τα χέρια και τα πόδια του όπου βρίσκονταν αισθητήρες αφής. Όλα τα παιδιά δήλωσαν μετά το πείραμα ότι ευχαριστήθηκαν την κουβέντα με το ρομπότ.
Διαπιστώθηκε ότι τα παιδιά ήταν εν γένει πρόθυμα να εκμυστηρευθούν στο ρομπότ ακόμη και πράγματα που μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν είχαν μοιρασθεί με άλλους, γονείς ή γιατρούς. Μερικά παιδιά που είχαν πιο έντονα αρνητικά συναισθήματα, μπόρεσαν πιο εύκολα να μιλήσουν γι’ αυτά στο ρομπότ παρά σε άνθρωπο.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, «εφόσον το ρομπότ που χρησιμοποιήθηκε ήταν σε μέγεθος παιδιού και καθόλου απειλητικό, τα παιδιά το εμπιστεύθηκαν και ένιωσαν ότι δεν θα έχουν πρόβλημα αν μοιραστούν μυστικά μαζί του. Και άλλες μελέτες έχουν βρει ότι τα παιδιά είναι πιθανότερο να εκμυστηρευθούν προσωπικές πληροφορίες, για παράδειγμα ότι έχουν πέσει θύμα εκφοβισμού, σε ένα ρομπότ παρά σε έναν ενήλικα».
Οι ερευνητές δήλωσαν ότι μελλοντικά τα ρομπότ μπορούν να αποτελέσουν ένα χρήσιμο επιπρόσθετο εργαλείο πέρα από τις παραδοσιακές μεθόδους ψυχολογικής αξιολόγησης και καθησύχασαν ότι δεν προορίζονται για να αντικαταστήσουν τους επαγγελματίες της ψυχικής υγείας.
Τόνισαν ότι «δεν έχουμε καμία πρόθεση να αντικαταστήσουμε με ρομπότ τους ψυχολόγους ή τους άλλους επαγγελματίες της ψυχικής υγείας, επειδή η εμπειρία των τελευταίων ξεπερνά κατά πολύ οτιδήποτε μπορεί να κάνει ένα ρομπότ. Όμως, όπως δείχνει η έρευνα μας, τα ρομπότ μπορούν να αποτελέσουν ένα χρήσιμο εργαλείο που θα βοηθήσει τα παιδιά να ανοιχθούν και να μοιρασθούν πράγματα που αλλιώς δεν θα ένιωθαν άνετα να πουν”.
Οι ερευνητές σκοπεύουν να επεκτείνουν την έρευνα τους στο μέλλον, συμπεριλαμβάνοντας περισσότερα παιδιά και παρακολουθώντας τη σχέση τους με τα ρομπότ σε μεγαλύτερο βάθος χρόνου. Επίσης θα διερευνηθεί κατά πόσο παρόμοια θετικά αποτελέσματα μπορούν να προκύψουν αν τα παιδιά αλληλεπιδρούν με ρομπότ όχι δια ζώσης αλλά μέσω βιντεοκλήσης.

Τα περιστατικά άγχους και κατάθλιψης στα παιδιά εμφάνιζαν ανοδική τάση ήδη πριν την πανδημία, η οποία επιδείνωσε την κατάσταση της ψυχικής υγείας τους.

Παραδεχτείτε το! Αυτή τη στιγμή που διαβάζετε το άρθρο, νιώθετε όσο κουρασμένοι κι εμείς και αν είστε γονείς, τότε ψάχνετε σίγουρα τρόπους για να μάθετε στα παιδιά σας πώς να είναι πετυχημένα.

Ερευνητές του πανεπιστημίου του Maryland εξέτασαν 8.300 παιδιά ηλικίας 9- 10 χρονών, εστιάζοντας στην ποιότητα του ύπνου που κάνουν κάθε βράδυ και στο πώς αυτό επηρεάζει την ανάπτυξη και τις ικανότητές τους με τα χρόνια.

Τα συμπεράσματα της έρευνας επικεντρώνονται γύρω από μία βασική αναγκαιότητα: Διδάξτε τα παιδιά σας να μην κουράζονται όσο εσείς στη ζωή τους.

Μπορεί να σας φαίνεται αρκετά θεωρητικό αλλά αν επιτευχθεί, τότε μπορεί να γίνουν πετυχημένοι ενήλικες, απολαμβάνοντας μια πιο ποιοτική ζωή. Σύμφωνα με την έρευνα, τα παιδιά που δεν έκαναν καλό ύπνο, δηλαδή ξεκουράζονταν λιγότερο από 9 ώρες κάθε βράδυ, παρουσίαζαν πιο μειωμένες ικανότητες συγκέντρωσης, μνήμης και προσοχής σε σχέση με τα παιδιά που είχαν έναν πιο ποιοτικό ύπνο.
Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο Lancet Child & Adolescent Health, κάνει λόγο για «μακροπρόθεσμη βλάβη» από τη στιγμή που ένα παιδί πρέπει να συμπληρώνει 9-12 ώρες ύπνου καθημερινά. O ύπνος είναι πολύ σημαντικός για τα παιδιά και ειδικά για τα μωρά είναι απαραίτητος, τόσο για την σωματική και ψυχική τους ευεξία όσο και για την πνευματική τους υγεία.
Τα μωρά και τα μικρά παιδιά στην καθημερινή τους προσπάθεια να ανακαλύψουν τον κόσμο, δέχονται πολλές αισθητήριες πληροφορίες, τις οποίες για να τις αφομοιώσουν θα πρέπει να ξεκουράζονται και να κοιμούνται νωρίς. Οι παιδίατροι τονίζουν τη σημασία της ώρας που τα παιδιά πηγαίνουν για ύπνο καθώς έρευνες έχουν δείξει ότι οι αυξητικές ορμόνες που είναι υπεύθυνες για την ανάπτυξη του παιδιού εκκρίνονται στη διάρκεια τις νύχτας.
Ο ύπνος βοηθά τα παιδιά όχι μόνο στην ανάπτυξη τους αλλά η έλλειψη ύπνου επηρεάζει και τη συμπεριφορά τους. Μελέτες έχουν δείξει ότι τα παιδιά που δεν ξεκουράζονται και δεν κοιμούνται νωρίς, τείνουν να έχουν ένταση την επόμενη μέρα, να είναι πιο κακοδιάθετα και να έχουν εκνευρισμό.
Οι παιδίατροι προτείνουν να κοιμούνται: τα νεογέννητα 15 -16 ώρες τη μέρα, τα μωρά από τον 1- 12 μήνα θα πρέπει να κοιμούνται 14- 15 ώρες, τα παιδιά από 1 έτους έως 3 ετών θα πρέπει να κοιμούνται από 12-14 ώρες, τα παιδιά 3 ετών μέχρι 6 ετών χρειάζονται 10-12 ώρες ξεκούραση, τα παιδιά από 7-12 ετών πρέπει να κοιμούνται 10-11 ώρες. Μεγαλώνοντας, στην εφηβεία τα παιδιά πρέπει να ξεκουράζονται 8-9 ώρες.

Πως μπορείτε να εφαρμόσετε ένα σωστό πρόγραμμα ύπνου;
Προετοιμάστε το περιβάλλον από νωρίς το απόγευμα, βοηθήστε το παιδί σας να μαζέψει τα παιχνίδια του ώστε να μην υπάρχουν πολλά ερεθίσματα μέσα στο δωμάτιο, γιατί ένα ακατάστατο περιβάλλον προκαλεί ένταση.
• Κάντε το ένα ζεστό μπάνιο να χαλαρώσει.
• Συμφωνείστε πως θα διαβάσετε παραμυθία και μετά θα φύγετε από το δωμάτιο του.
• Εξηγήστε του πως είναι η ώρα να ηρεμήσει γιατί είχε μια όμορφη, περιπετειώδη μέρα και τώρα ήρθε η ώρα να ξεκουραστεί.

Από τη στιγμή που καλωσορίζετε το μωρό σας στον κόσμο, το υποδέχεται μια κοινωνία με εμμονή με «το τέλειο σώμα»
​
Ζούμε σε μια εποχή στην οποία οι αλλαγές πραγματοποιούνται με μεγάλη ταχύτητα, μεταξύ άλλων στον τομέα της κουλτούρας της διατροφής. Η πλειονότητα των μεγαλύτερων μελών της οικογένειάς μας -θεία, θείος, παππούς, γιαγιά- μεγάλωσαν χωρίς να έχουν πρόσβαση στο ένα χιλιοστό των πληροφοριών που έχουμε τώρα στη διάθεσή μας, ενώ ακόμα και η σύνθεση των προϊόντων ήταν διαφορετική.


Παρόλα αυτά η διατροφή επηρεάζει και συνεχίζει να επηρεάζει τον τρόπο ζωής μας, αφού ξεκινάει από τη στιγμή που γεννιόμαστε, με σχόλια σχετικά με το βάρος γέννησής μας και συνεχίζει να μας ακολουθεί για το υπόλοιπο της ζωής μας.

Τι ακριβώς όμως είναι η διατροφική κουλτούρα;
Η διατροφική κουλτούρα είναι ένα σύστημα πεποιθήσεων και ιδεών που εξισώνουν το αδύνατο σώμα με την υγεία και την αρετή. Μας λέει ότι η αξία ενός ατόμου είναι συνδεδεμένη με το μέγεθος του σώματός του. Λατρεύοντας το λεπτό ιδανικό σώμα, η διατροφική κουλτούρα προωθεί την απώλεια βάρους (με κάθε κόστος) ως μέσο για την επίτευξη του στόχου. Ταυτόχρονα, η διατροφική κουλτούρα θεωρεί μόνο ορισμένα τρόφιμα ή τρόπους διατροφής ως «υγιεινά».

Ακολουθούν μερικά βήματα που θα σας βοηθήσουν να προστατεύσετε τα παιδιά σας από τη διατροφική κουλτούρα.

Μην καθορίζετε κάποιο σώμα ως το ιδανικό
Τα ανθρώπινα σώματα δεν προορίζονται να φαίνονται όλα ίδια. Αρκεί να δει κανείς διάφορους πολιτισμούς σε όλο τον κόσμο και θα καταλάβει ότι τα σώματα έχουν όλα διαφορετικά σχήματα και μεγέθη.
Το μέγεθος του σώματος ενός ατόμου δεν υπαγορεύει (από μόνο του) την «υγεία» του. Αν και πολλοί πιστεύουν ότι η υγεία μας ορίζεται από μια απλή εξίσωση, δεν είναι τόσο απλό όσο νομίζουμε.
Παρόλα αυτά η διατροφική κουλτούρα θέλει να πιστεύουμε ότι όλοι μπορούμε να είμαστε αδύνατοι – απλώς τρώμε λιγότερο και κινούμαστε περισσότερο. Όμως δεν θα μπορούσε να υπάρξει πιο αξιοθαύμαστα ψευδής δήλωση.
Υπάρχουν τόσοι περισσότεροι παράγοντες (π.χ. φύλο, φυλή, εθνικότητα, κοινωνικοοικονομικό επίπεδο, κατάσταση αναπηρίας, ιστορικό δίαιτας κ.λπ.) που επηρεάζουν το βάρος ενός ατόμου. Επίσης, υπάρχει και η γενετική. Γνωρίζατε ότι η έρευνα υποστηρίζει ότι το 40-75% της διακύμανσης στο σχήμα και το μέγεθος του σώματος οφείλεται σε γενετικούς παράγοντες;

Σταματήστε τις διακρίσεις βάρους
Είναι γνωστό ότι τα παιδιά με υψηλότερο βάρος είναι πιο πιθανό να εκφοβιστούν από τους συνομηλίκους τους. Αυτό που μπορεί να μην είναι τόσο γνωστό όμως είναι ότι τα μέλη της οικογένειας είναι πιο συχνά πηγές προκατάληψης βάρους από ό,τι οι συνομήλικοι. Σε μια μελέτη, οι ερευνητές σημείωσαν ότι το 72% των ενηλίκων ανέφεραν ότι είχαν βιώσει προκατάληψη βάρους από μέλη της οικογένειας.
Το στίγμα του βάρους είναι ένας σημαντικός παράγοντας κινδύνου για κατάθλιψη, χαμηλή αυτοεκτίμηση και σωματική δυσαρέσκεια. Ο στιγματισμός με βάση το βάρος είναι επίσης προγνωστικός παράγοντας υπερφαγίας, αύξησης βάρους, ακραίων μέτρων ελέγχου του βάρους και αυξημένου κινδύνου για διατροφικές διαταραχές.
Διδάξτε λοιπόν στα παιδιά σας την επιρροή της διατροφικής κουλτούρας στους γύρω μας και μάθετε τα να υπερασπίζονται όλους τους ανθρώπους διαφορετικών σχημάτων και μεγεθών.

Δώστε το καλό παράδειγμα για τα παιδιά σας
Μην ντρέπεστε και μην ξεχωρίζετε τα μέρη του σώματός σας ή τις επιλογές τροφίμων μπροστά στα παιδιά σας. Αναζητήστε τρόπους για να μιλήσετε με αγάπη για τα τρόφιμα που τρώτε και αποφύγετε να σχολιάσετε το σώμα του παιδιού σας.
Διδάξτε στα παιδιά σας ότι το να σχολιάζουν το σώμα των άλλων ή τις επιλογές φαγητού δεν είναι όμορφο. Επίσης μην κατηγοριοποιείτε τα τρόφιμα σε «καλά και κακά» ή «υγιεινά και ανθυγιεινά. Αντ αυτού μάθετε στο παιδί σας να βλέπει το φαγητό απλά ως φαγητό. Πείτε του για τα οφέλη που προσφέρει η κάθε τροφή. Για παράδειγμα, η σοκολάτα είναι νόστιμη, ενώ η μπανάνα είναι νόστιμη, αλλά προσφέρει επίσης βιταμίνες, μεταλλικά στοιχεία και αντιοξειδωτικά. Αυτή είναι μια θετική προσέγγιση, η οποία να του επιτρέπει να απολαμβάνει τις λιχουδιές με μέτρο.

Επιλέξτε να περιβάλλεστε από ανθρώπους που έχουν να πουν μόνο θετικά πράγματα για το φαγητό
Το να περιτριγυρίζεστε με άλλους ανθρώπους που έχουν τις ίδιες αξίες με εσάς, είναι πολύ σημαντικό. Είναι χρήσιμο για τα παιδιά να λαμβάνουν συνεπή μηνύματα καθώς μεγαλώνουν και να μαθαίνουν πώς να τρέφουν και να φροντίζουν το σώμα τους.

Επιλέξτε να περιβάλλεστε από ανθρώπους που έχουν τους ίδιους στόχους με εσάς. Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι πρέπει να κάνετε κάποιες άβολες συζητήσεις με φίλους ή μέλη της οικογένειας σχετικά με τα τρέχοντα μηνύματά τους σχετικά το φαγητό και το σώμα. Μια καλή λύση είναι να δώσετε μερικά παραδείγματα για το πώς θα θέλατε να μιλούν για το φαγητό, την άσκηση ή το σώμα στα παιδιά σας.


Μάθετε τα παιδιά σας να απολαμβάνουν το φαγητό
Η διατροφική κουλτούρα μας θέλει να πιστεύουμε ότι το φαγητό έχει να κάνει με την επιλογή «καθαρών τροφών», την κατανάλωση χαμηλών θερμίδων και με το να ακολουθούμε μια συγκεκριμένη αναλογία μακροθρεπτικών συστατικών. Αν και ορισμένες διατροφικές πρακτικές δεν είναι από μόνες τους αρνητικές, ωστόσο η εμμονή με το φαγητό δεν είναι υγιής ή χρήσιμη ούτε για εσάς αλλά ούτε και για τα παιδιά σας .
Από την άλλη μεριά εάν μάθετε στα παιδιά σας να απολαμβάνουν το φαγητό και να ακούνε τα σημάδια της πείνας και της πληρότητας, θα τα βοηθήστε να καλλιεργήσουν μια καλή σχέση με το φαγητό και με το σώμα τους.

Με τη βοήθειά σας, τα παιδιά σας μπορούν να γίνουν μέρος μιας νέας γενιάς, απελευθερωμένης από τα πλοκάμια της διατροφικής κουλτούρας.

​Sourrce:jenny.gr 

Τα παιδιά που γεννιούνται σήμερα θα έχουν το μεγαλύτερο ψηφιακό αποτύπωμα στην ιστορία. Ένας μέσος άνθρωπος, μέχρι να γίνει 18 ετών, εκτιμάται ότι θα έχει περισσότερες από 70.000 αναρτήσεις στο διαδίκτυο που θα τον αφορούν.
Πρόκειται για έναν τεράστιο όγκο δεδομένων που κοινοποιείται, ανταλλάσσεται και αποθηκεύεται. Αυτά τα δεδομένα είναι στη συνέχεια προσβάσιμα σε πολύ περισσότερους από ό,τι ίσως συνειδητοποιούμε.
«Είναι φυσικό να θέλουμε να μοιραζόμαστε τις πιο ευτυχισμένες στιγμές της ζωής μας. Όταν αναρτάτε φωτογραφίες των παιδιών σας στο διαδίκτυο, μπορεί να σας φαίνεται ακίνδυνο, αλλά υπάρχουν αρκετοί λόγοι για τους οποίους θα πρέπει να ακολουθήσετε μία συνετή στάση», σύμφωνα με τη διεθνή εταιρεία ψηφιακής προστασίας και κυβερνοασφάλειας ESET.

Ακολουθούν μερικές από τις απειλές που μπορεί η ανάρτηση φωτογραφιών να εγκυμονεί για την ασφάλεια του παιδιού, σύμφωνα με την ESET.


1. Η εικόνα που ανεβάσατε δεν σας ανήκει πλέον
Κάθε φορά που δημοσιεύετε μία φωτογραφία σε μία πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης, αυτή η εικόνα, πλέον, δεν είναι αποκλειστικά δική σας. Οι όροι και οι προϋποθέσεις συχνά αναφέρουν ότι από τη στιγμή που μία εικόνα ανεβαίνει στον διακομιστή τους, είναι ελεύθεροι να τη χρησιμοποιήσουν χωρίς συγκατάθεση. Ενώ εσείς διατηρείτε τα πνευματικά δικαιώματα, η πλατφόρμα της οποίας οι διακομιστές φιλοξενούν την εικόνα κατέχει την άδεια χρήσης. Με άλλα λόγια, η πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιήσει την φωτογραφία σας με όποιον τρόπο κρίνει σκόπιμο.



2. Η ταυτότητα του μωρού ή η δική μου ταυτότητα;
Η κοινοποίηση πληροφοριών ή φωτογραφιών των παιδιών σας στο διαδίκτυο μπορεί να οδηγήσει σε κλοπή ταυτότητας. Η ανάρτηση εικόνων υπερήχων, με ευαίσθητες πληροφορίες, εκθέτει το παιδί σε κινδύνους ακόμη και πριν γεννηθεί. Μερικές φορές, μία ανάρτηση μπορεί να περιλαμβάνει το όνομα του παιδιού, την ημερομηνία γέννησης ή την τοποθεσία. Στη συνέχεια, μόνο με λίγα κλικ, ένας δράστης μπορεί να ανακαλύψει τις προσωπικές πληροφορίες των γονιών.
Συνδυάστε όλα αυτά με παραβιάσεις δεδομένων και αριθμούς κοινωνικής ασφάλισης που είναι εύκολα διαθέσιμοι στο «σκοτεινό» διαδίκτυο (Dark web) και έχετε μία γρήγορη και εύκολη συνταγή για κλοπή ταυτότητας, με τους χάκερ να αποκτούν ενδεχομένως πίστωση στο όνομα του παιδιού. Σύμφωνα με την τράπεζα Barclays, οι κίνδυνοι που απορρέουν από τη δημοσίευση των φωτογραφιών των παιδιών στο διαδίκτυο θα αντιπροσωπεύουν τα δύο τρίτα της απάτης ταυτότητας και των περιπτώσεων οικονομικής εξαπάτησης που θα αντιμετωπίζουν οι νέοι μέχρι το 2030.


3. Τα Metadata τα αποκαλύπτουν όλα
Οι κοινωνικές πλατφόρμες δικτύωσης δεν είναι υπεύθυνες για την αφαίρεση των μεταδεδομένων (metadata) από τις εικόνες σας. Αυτά περιλαμβάνουν, για παράδειγμα, την τοποθεσία, τον τύπο της συσκευής που χρησιμοποιήθηκε για τη λήψη της φωτογραφίας κ.ά. Ένας μέσος ψηφιακός δράστης πολύ εύκολα μπορεί να τα χρησιμοποιήσει αυτά για να εντοπίσει το παιδί σας, πού πηγαίνει σχολείο, πού μένετε ή ποιες εξωσχολικές δραστηριότητες παρακολουθεί. Ακόμη και μία φωτογραφία της καλλιτεχνικής εργασίας του παιδιού σας μπορεί να περιλαμβάνει το όνομά του.



4. Προσελκύετε το λάθος κοινό
Ένας καλός κανόνας είναι, εάν έχετε την παραμικρή αμφιβολία για μία φωτογραφία, καλύτερα να μην τη δημοσιεύσετε. Επίσης, προσπαθήστε να αποφεύγετε να δημοσιεύετε γυμνές φωτογραφίες μωρών στο διαδίκτυο. Ακόμα και μία αθώα φωτογραφία από ένα παιδί που τρέχει γυμνό στον κήπο μπορεί να προσελκύσει το λάθος κοινό και μία φωτογραφία του παιδιού σας μπορεί να καταλήξει σε κακοπροαίρετα χέρια.


5. Η συγκατάθεση είναι η αποστολή σας
Η συνειδητοποίηση ότι τα παιδιά σας θα κληρονομήσουν τις συνέπειες της διαδικτυακής συμπεριφοράς σας είναι κάτι σοβαρό. Ως εκ τούτου, το να ζητάτε τη συγκατάθεση των παιδιών σας για να δημοσιεύσετε οτιδήποτε σχετικό με αυτά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τα βοηθά να συνειδητοποιήσουν ότι υπάρχουν επιλογές που πρέπει να κάνουν αλλά και συνέπειες, τόσο θετικές όσο και αρνητικές.
Εάν θέλετε να δημοσιεύσετε μία φωτογραφία του παιδιού σας με ένα άλλο παιδί, θα πρέπει να ζητήσετε και την άδειά του ή την άδεια των γονιών ή των νόμιμων κηδεμόνων του, όπως θα κάνατε και με έναν ενήλικα. Στη Γαλλία, εάν δημοσιεύσετε μία φωτογραφία του παιδιού σας στο διαδίκτυο και αυτό εναντιωθεί αργότερα, μπορεί να αντιμετωπίσετε πρόστιμο 45.000 ευρώ ή φυλάκιση. Παρόμοιοι νόμοι ισχύουν και στην Ιταλία.


6.Επιβράβευση κακών συνηθειών
Όταν αναρτάτε κάθε στιγμή της ζωής του παιδιού σας, αυτό μπορεί να ενισχύσει τις κακές συνήθειες και να δημιουργήσει μία ψευδή πραγματικότητα ότι το να μοιράζεστε τα πάντα στο διαδίκτυο είναι σωστό και ακίνδυνο. Βεβαιωθείτε ότι μαθαίνετε στα παιδιά σας να χρησιμοποιούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τους διαδικτυακούς χώρους με ασφάλεια και υπευθυνότητα. Μιλήστε τους για τους κινδύνους, αλλά δείξτε τους και το διασκεδαστικό μέρος.