Ο γνωστός και αγαπητός τραγουδιστής έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 79 ετών, μετά από μάχη με τον καρκίνο, αφήνοντας πίσω του σπουδαίο μουσικό έργο.
Τη δυσάρεστη είδηση έκανε γνωστή μέσω του λογαριασμού της στο Facebook η Λουκία Πλέσσα.

​Το πραγματικό του όνομα και ο πρώτος δίσκος στα Αγγλικά
Το πραγματικό όνομα του Δάκη ήταν Βρασίδας Χαραλαμπίδης. Όταν όμως πήγε στον Μάτσα για να υπογράψει το πρώτο του συμβόλαιο και του είπε το «Βρασίδας» εκείνος σχολίασε πως αυτό θα του ταίριαζε μόνο αν τραγουδούσε ρεμπέτικα.
Έτσι χρησιμοποίησε το υποκοριστικό από το όνομα που τον φώναζε η μητέρα του: Βρασιδάκης-Δάκης.
Γεννήθηκε στις 26 Αυγούστου 1943 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Σε ηλικία 20 ετών ήρθε στην Ελλάδα (1963) και σχεδόν ένα χρόνο μετά ξεκίνησε να τραγουδά σε χώρους διασκέδασης και θεαμάτων.
Το 1964 ηχογράφησε τον πρώτο του δίσκο στα αγγλικά με τίτλο «Deep in the heart of Athens» ενώ ακολούθησαν και άλλοι δίσκοι που γνώρισαν αμέσως μεγάλη επιτυχία σε διάφορες γλώσσες, Γαλλικά, Ιταλικά και Αγγλικά.
Οι επιτυχίες εκείνης της περιόδου ήταν, μεταξύ άλλων: «Monsieur Cannibal», «Tu Veux ou tu veux pas», «Mourir ou vivre», «Gaston».
Το γεγονός ότι μιλούσε άπταιστα έξι γλώσσες (ελληνικά, γαλλικά, αγγλικά, ιταλικά, ισπανικά, αραβικά), του έδωσε την άνεση να ερμηνεύσει διεθνές ρεπερτόριο.
Ο πρώτος του δίσκος στα ελληνικά είχε τον τίτλο «Γεια σου ευχαριστώ» και ηχογραφήθηκε το 1968. Συνθέτης του ήταν ο Κώστας Ξενάκη.
Αμέσως μετά ακολούθησε η πρώτη του συνεργασία με τον Μίμη Πλέσσα και οι διαχρονικές επιτυχίες «Τόσα Καλοκαίρια» και «Εκείνο το πρωί στην Κηφισιά».
Η ανταπόκριση του κοινού ήταν τεράστια και ο Δάκης έγινε γρήγορα ένας από τους πιο περιζήτητους ερμηνευτές εκείνης της εποχής.

Οι συνεργασίες του και οι εμφανίσεις που άφησαν εποχή
Εκτός από τον Ξενάκη και τον Πλέσσα συνεργάστηκε και με άλλους σπουδαίους συνθέτες: Γιάννης Σπανός, Γιώργος Κατσαρός, Γιώργος Χατζηνάσιος, Κώστας Χατζής, Ρόμπερτ Γουίλιαμς, Αλέξης Παπαδημητρίου, Γιώργος Μανίκας, Σάκης Τσιλίκης, Χάρης Χαλκίτης, Βαγγέλης Πιτσιλαδής, Γιώργος Κριμιζάκης, Γιώργος Θεοφάνους, Νίκος Λαβράνος, Νίκος Καρβέλας, Αλέκος Χρυσοβέργης, Γιώργος Θεοδοσιάδης.
Επίσης, τραγούδησε στίχους στιχουργών όπως: Πυθαγόρας, Λευτέρης Παπαδόπουλος, Μάνος Ελευθερίου, Δημήτρης Ιατρόπουλος, Σώτια Τσώτου, Ξενοφώντας Φυλέρης, Θάνος Σοφός, Ρόνη Σοφού.
Από τις ζωντανές εμφανίσεις του ξεχωρίζουν αυτές στα κέντρα διασκέδασης: Rex, Diogenis Palace, Νεράιδα, Φαντασία, Αστέρια, Αθηναία και Ribas.
Όσο για τις συνεργασίες του; Αξιοσημείωτες είναι αυτές με τους: Μαρινέλλα, Κώστα Χατζή, Γιάννη Πάριο, Χάρις Αλεξίου, Άννα Βίσση.
Σε διεθνές επίπεδο συνεργάστηκε με τους Rolling Stones, Charles Aznavour, Dalida, Milva, J. Dassin, S. Distel και Ντέμη Ρούσσο, με τον οποίο ήταν ξαδέρφια.
Πέρα από το τραγούδι, ασχολήθηκε και με την υποκριτική, καθώς συμμετείχε σε πολλές θεατρικές παραστάσεις, στα Θέατρα Βέμπο, Παρκ, Κοτοπούλη-Ρεξ και αλλού ενώ είχε εμφανιστεί και σε δημοφιλείς ελληνικές ταινίες. Ανάμεσά τους, οι «Γοργόνες και Μάγκες» και «Η Θεία μου η Χίπισσα».
Εκπροσώπησε την Ελλάδα σε πολλά Διεθνή Φεστιβάλ Τραγουδιού, αποσπώντας πολλές διακρίσεις και βραβεία.
Μάλιστα, το 1980 συμμετείχε και στον ελληνικό τελικό για την ανάδειξη εκπροσώπου για τη Eurovision, με το τραγούδι «Πάρε ένα κοχύλι απ΄το Αιγαίο» αλλά πήρε τη 2η θέση.
Συνολικά στην καριέρα του κυκλοφόρησε 39 δίσκους και 19 singles.
Ο τελευταίος του δίσκος βγήκε το 2008 με τίτλο «Moments». Ήταν του Μίμη Πλέσσα και σε αυτόν ερμήνευσε τραγούδια σε 7 διαφορετικές γλώσσες.

Φτωχότερος είναι ο καλλιτεχνικός κόσμος μετά την απώλεια του Βαγγέλη Παπαθανασίου σε ηλικία 79 ετών. Ο βραβευμένος με Οσκαρ μουσικοσυνθέτης έφυγε μετά από σκληρή μάχη τριών μηνών με τον κοροναϊό σε νοσοκομείο στο Παρίσι, βυθίζοντας στο απόλυτο πένθος όλους όσοι τον αγάπησαν.
Το ενδιαφέρον όλων είναι στραμμένο στο πότε και πού θα πουν συγγενείς και φίλοι το τελευταίο αντίο αλλά και τι περιουσία αφήνει πίσω του καθώς ήταν ένας από τους πιο επιτυχημένους μουσικούς των τελευταίων δεκαετιών παγκοσμίως.
Οπως αναφέρει η εφημερίδα «On Time», η περιουσία του αγγίζει το ποσό των 245.000.000 δολαρίων κι έχει ορίσει ως γενική κληρονόμο την επί μακρόν σύντροφό του, Λώρα Μεταξά, της γνωστής οικογενείας ποτοποιίας. Στο παρελθόν γαλλικά έντυπα είχαν υποστηρίξει ότι το ζευγάρι είχε κάνει μυστικό γάμο ενώ σύμφωνα με πληροφορίες όσο ζούσε ο Βαγγέλης Παπαθανασίου μοίραζε τη ζωή του μεταξύ Αθήνας, Πα­ρισιού και Νέας Υόρκης.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, η κηδεία του θα πραγματοποιηθεί στο Παρίσι, όπου ζούσε μόνιμα τα τελευταία χρόνια.
Το δικηγορικό γραφείο όπου ο Βαγγέλης Παπαθανασίου είχε αναθέσει τη διαχείριση των υποθέσεών του, ανέφερε στην εφημερίδα: «Μολονότι πολύς κόσμος αγωνιά και θέλει να ξέρει λεπτομέρειες, αφού υπήρξε εξαιρετικά αγαπητός, η τελετή θα πραγματοποιηθεί σε πολύ στενό συγγενικό και φιλικό κύκλο. Πρέπει όμως να γνωρίζετε ότι οι γραφειοκρατικές διαδικασίες στην Γαλλία είναι πολύ πιο χρονοβόρες σχετικά με τις αντίστοιχες στην Ελλάδα. Όταν οριστικοποιηθεί η ακριβής ημερομηνία, το πότε και το που θα πραγματοποιηθεί η τελετή αποχαιρετισμού του θα ενημερώσουμε σχετικά».
Η περιουσία αφορά και στα πνευματικά δικαιώματα από τις μουσικές του: 56 άλμπουμ, με το οσκαρικό «Chariots of Fire», το σάουντρακ για το «Blade Runner», τη «Μεθωδία» για τη NASA, το μουσικό του σήμα για το Μουντιάλ και πολλά άλλα αριστουργήματα.
Ο Βαγγέλης Παπαθανασίου διέθετε και τεράστια συλλογή έργων τέχνης, η οποία φυλάσσεται σε αποθήκη στο Λαύριο.

​In a statement posted on social media, the band said: "Fletch had a true heart of gold and was always there when you needed support, a lively conversation, a good laugh or a cold pint."

The BBC is not responsible for the content of external sites.Fletcher, who was born in Nottingham, remained with the band throughout its four-decade history, which included two number one albums, Ultra and Songs of Faith and Devotion.
His last studio album with the band was 2017's Spirit, their 14th, which reached number five in the UK albums chart.
He leaves behind wife Grainne, to whom he was married for almost 30 years, and two children, Megan and Joe.
Andy Fletcher was a founding member of the bandLol Tolhurst, former drummer with rock band The Cure, described the news of Fletcher's death as "very sad".
"I knew Andy and considered him a friend. We crossed many of the same pathways as younger men," he tweeted.
In a post on Facebook, synth-pop duo Pet Shop Boys said: "Fletch was a warm, friendly and funny person who loved electronic music and could also give sensible advice about the music business."
Sister Bliss, from electronic band Faithless, described Fletcher as a "keyboard warrior" and tweeted that he was "gone way too soon".

Θλίψη επικρατεί στην Αμερική από τον θάνατο του ράπερ Ernesto Enrique Carralero, σε τροχαίο στο Μαϊάμι νωρίς το πρωί της Τετάρτης (25/5).
​
Ο 23χρονος, γνωστός με το όνομα OhTrapstar, άφησε την τελευταία του πνοή στην άσφαλτο βυθίζοντας στο πένθος τους θαυμαστές του.
Ο καλλιτέχνης βρισκόταν στο αυτοκίνητο μαζί με άλλα δύο άτομα, την 23χρονη Bayle Pricilla Bucceri και τον 22χρονο Candido Miguel Barroso-Nodarse, τα οποία επίσης έχασαν τη ζωή τους.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες, το αυτοκίνητο πήγαινε δυτικά στην 82η οδό όταν ο οδηγός έχασε τον έλεγχο και έπεσε πάνω σε μια κατοικία.
Στη συνέχεια αναποδογύρισε και τυλίχθηκε στις φλόγες. 

«Αυτό που με ξύπνησε είναι ο τοίχος που έπεσε πάνω μου ενώ κοιμόμουν. Μόλις ξύπνησα μετά είδα τη φωτιά», είπε στο NBC Miami ο Jackner Surlin, ο οποίος μένει στο σπίτι.

Όπως ανέφερε ο υπεύθυνος της έρευνας από την αστυνομία του Μαϊάμι, πιθανότατα το αυτοκίνητο που επέβαινε ο ράπερ να είχε αναπτύξει μεγάλη ταχύτητα.
​
«Πιστεύουμε ότι η ταχύτητα θα μπορούσε να είναι ένας παράγοντας του δυστυχήματος, είναι ακόμα πολύ νωρίς και το ερευνούμε», τόνισε χαρακτηριστικά.

Alan White, longtime drummer for prog rock band Yes, has died at home aged 72 after a short illness. Announcing the news, the band said they were “shocked and stunned”.
White was one of the longest-running members of the group, having joined in 1972, replacing Bill Bruford (who joined King Crimson).
Born in 1949 in County Durham, White began playing the drums aged 12, and joined his first band a year later: the Downbeats, later the Blue Chips. Success stepped up a notch with a place in Billy Fury’s backing band, and after John Lennon saw a performance by another White band, prog rockers Griffin, he was recruited as drummer for the Plastic Ono Band.
Whisked in a limo to an airport and given three days to learn the group’s material, White played the concert that became live album Live Peace in Toronto 1969, and also played drums on Lennon’s album Imagine (plus vibraphone on Jealous Guy) as well as George Harrison’s All Things Must Pass. Other live work came backing another drumming legend, Ginger Baker, in his sprawling group Air Force.
Alan White, seated in blue jeans, with Yes in 1974. Photograph: Michael Putland/Getty ImagesWhite was asked to join Yes in 1972, and again he had only three days to learn the repertoire for a US tour. “I was prepared for different time signatures and the way the band flowed, but I added more of a rock element than Bill [Bruford] did,” he later said.
The first studio album he played on (and the band’s sixth overall), Tales from Topographic Oceans, was also Yes’s first UK No 1. Success continued – 1977’s Going For the One was another chart-topper – but the band began fracturing, with keyboardist Rick Wakeman and the then singer Jon Anderson leaving by the early 1980s. Despite the brief addition of Trevor Horn and Geoff Downes (AKA the Buggles) to the group, Yes split in 1981.
White played with Yes bassist Chris Squire and Led Zeppelin’s Jimmy Page in a group called XYZ, whose work has been bootlegged but never formally released; Robert Plant was briefly mooted as a lead singer.
White formed another new band, Cinema, with Squire, Yes keyboardist Tony Kaye and guitarist Trevor Rabin, whose demos wooed Jon Anderson back to the fold – they soon relaunched the Yes name. This began the group’s most commercially successful period in the US, with the single Owner of a Lonely Heart reaching No 1 there in 1983.
Anderson left again in 1988, and formed Anderson Bruford Wakeman Howe with other ex-Yes members. “I didn’t necessarily feel betrayed, but at the same time it was something for us to deal with,” White later said. “But we just put our heads down and carried on making Yes music.”
The lineup continued to fluctuate in the years since – Anderson and Howe rejoined in 1995, along with a brief spell for Wakeman – and there was another hiatus from 2005 to 2008, but White remained the rhythmic heart of the group throughout. “You want to keep the Yes name going to keep that high standard of musicianship and then carry it forward,” he said in 2015.
He is a credited songwriter on dozens of songs and played on more than 40 of their albums. Health difficulties beginning in 2016 meant his role with the group was reduced, but he continued to perform a portion of each live set, with Jay Schellen playing the bulk of the material.

Pioneering British electronic band confirm his death on social media, saying ‘Fletch had a true heart of gold’

Andrew Fletcher, keyboardist and founding member of British electronic band Depeche Mode, has died aged 60. A statement issued by the band on social media said “We are shocked and filled with overwhelming sadness with the untimely passing of our dear friend, family member, and bandmate Andy ‘Fletch’ Fletcher.”
Formed in Basildon in the late 1970s, the band has had 14 top ten studio albums in the UK, and international chart success with songs including Enjoy The Silence, Personal Jesus and Just Can’t Get Enough.
The band went on to say in their statement “Fletch had a true heart of gold and was always there when you needed support, a lively conversation, a good laugh, or a cold pint. Our heart are with his family, and we ask that you keep them in your thoughts and respect their privacy in this difficult time.”
Fletcher was born in 1961 in Nottingham, and moved to Basildon where in the late 1970s he formed the band Composition Of Sound alongside Martin Gore and Vince Clarke. With the recruitment of singer Dave Gahan they changed their name to Depeche Mode, and the quartet went on to enjoy a spree of early eighties chart hits.
With the departure of Clarke, who went on to form Yazoo and then Erasure, Gore became chief songwriter, and, with the addition of Alan Wilder, the band’s sound took a darker, more gothic turn. They went on to enjoy huge international success in the late 80s and early 90s.
Fletcher appeared on all of Depeche Mode’s studio albums to date, including Songs Of Faith And Devotion in 1993 and Ultra in 1997 which both reached No 1 in the album chart in the UK.
The band were inducted into the Rock And Roll Hall Of Fame in 2020.
​One of the first artists to pay tribute was Lol Tolhurst, founding member of the Cure, who said: “I knew Andy and considered him a friend. We crossed many of the same pathways as younger men . My heart goes out to his family, bandmates, and DM fans.”
The guardian

Ο ένας και μοναδικός Γιώργος Μαζωνάκης βρίσκεται στις Κάννες για την παγκόσμια πρεμιέρα της ταινίας «Στον θρόνο του Ξέρξη», σε σκηνοθεσία της Εύης Καλογηροπούλου στην οποία πρωταγωνιστεί.

Η μικρού μήκους ταινία της Εύης Καλογηροπούλου «Στον Θρόνο του Ξέρξη», επιλέχθηκε από το φεστιβάλ ανάμεσα σε ταινίες  δημιουργών από όλο τον κόσμο και συμμετέχει επίσημα στην Εβδομάδα Κριτικής του 75ου Φεστιβάλ Καννών, το παράλληλο διαγωνιστικό τμήμα του ευρωπαϊκού κινηματογραφικού θεσμού.
Ο Γιώργος Μαζωνάκης μοιράστηκε με ένα βίντεο στα social media τον ενθουσιασμό και τη χαρά του, ενώ δε δίστασε να αποκαλύψει πως η παρουσία του στις Κάννες είναι ένα όνειρο ζωής!
Η ταινία συμμετέχει επίσημα στην Εβδομάδα Κριτικής του 75ου Φεστιβάλ Καννών, σε μία στιγμή εθνικής υπερηφάνειας για τα διεθνή επιτεύγματα του ελληνικού κινηματογράφου. Ενώ, επισημαίνεται ότι στην ταινία περιέχεται και μία διασκευή του «Ανήκω σε μένα», που φέρει την υπογραφή της Kid Moxie.
Ο ρόλος του Γιώργου Mαζωνάκη εμφανίζεται αντίστοιχα αινιγματικός και αυτοβιογραφικός. Αινιγματικός, ως προς το αν είναι άνθρωπος ή μηχανή; Από πού προέρχεται και γιατί μπορεί τελικά να σπάσει έναν τόσο βαθιά ριζωμένο κανόνα καταστολής; Τι είδους είναι ο ερωτισμός που αποπνέει; Αυτοβιογραφικός, καθώς ο Έλληνας ερμηνευτής επιστρέφει στο Πέραμα και στον τόπο εργασίας του πατέρα του.

Οι Iron Maiden ανακοινώνουν 6 ακόμη ευρωπαϊκά shows της «Legacy of the Beast World Tour 2022», συμπεριλαμβάνοντας μία εμφάνιση στην Ελλάδα στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας στις 16 Ιουλίου 2022.
Οι Iron Maiden πρόσθεσαν άλλες έξι ευρωπαϊκές ημερομηνίες στην περιοδεία «Legacy Of The Beast 2022», συμπεριλαμβανομένου του Ολυμπιακού Σταδίου, στην Αθήνα στις 16 Ιουλίου.
Special guests στη συναυλία θα είναι οι Airbourne και support act οι Lord of The Lost.
Το show αυτό έχουν ήδη δει σχεδόν δύο εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο και το έχουν αγκαλιάσει οι θαυμαστές και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, καθώς πρόκειται για το πιο θεαματικό show στη μέχρι τώρα πορεία του συγκροτήματος, με μια set list αγαπημένων κομματιών από τις προηγούμενες δεκαετίες.
 Το show του 2022 θα έχει και μια μικρή γεύση από το νέο στούντιο άλμπουμ «Senjutsu» των Maiden – το οποίο έκανε το ντεμπούτο του στη θέση #1 στην Ελλάδα και παίζεται ζωντανά για πρώτη φορά.
Με πολυδιάστατα σκηνικά και τραγούδια από την επιτυχημένη καριέρα τους ετοιμάζονται να ξεσηκώσουν το κοινό.
​H ηλεκτρονική προπώληση εισιτηρίων διεξάγεται μέσω του www.ticketmaster.gr
Όποιος επιθυμεί να αγοράσει το συλλεκτικό hard copy εισιτήριο του (Standing A σε διακεκριμένο χώρο μπροστά στη σκηνή, Standing B για το υπόλοιπο της αρένας) για το συναυλιακό υπερθέαμα των Iron Maiden στο Ολυμπιακό Στάδιο το Σάββατο 16 Ιουλίου 2022, τότε μπορεί να επισκεφθεί κάποιο από τα ακόλουθα συνεργαζόμενα καταστήματα.

Ο Λευτέρης Πανταζής μίλησε σε τηλεοπτική εκπομπή και μεταξύ άλλων αναφέρθηκε και στο ψευδώνυμο «Λε Πα», αποκαλύπτοντας πως «βγήκε» αλλά και την διπλή του σημασία.Το ψευδώνυμο «Λε Πα» δεν είναι μόνο από τα αρχικά του ονόματός του, αλλά υπάρχει ιστορία πίσω από αυτό.
​
Όπως εξήγησε αν και «βγήκε» από τα αρχικά του ονόματός του, ωστόσο έχει κι άλλη σημασία, αποκαλύπτοντας την ιστορία πίσω από αυτό.
«Ήμουν στην Ιταλία, είχα πάει για μια συναυλία και στο αεροδρόμιο της Ιταλίας βλέπω ξαφνικά σ’ ένα διαφημιστικό, άρωμα “Αλέν Ντελόν”. Τότε τρελάθηκα! Λέω “είναι καλύτερος αυτός; Θα βγάλω κι εγώ”. Και βγάλαμε κολόνια για τις γυναίκες.
Όμως λεγόταν “Λευτέρης Πανταζής”. Μου είπε ένας φίλος μου διαφημιστής «κάτσε να σκεφτώ μήπως δώσουμε ένα άλλο όνομα». Σκέφτεται, σκέφτεται και μου λέει «βρήκα ένα γαλλικό όνομα», είπε αρχικά.
«Μου είπε ο φίλος το “Λε Πα” από τα αρχικά μου αλλά με γαλλική προφορά. Αν το βαλεις με “s” στα γαλλικά σημαίνει “το βήμα”. Κι έτσι γεννήθηκε το ψευδώνυμο», κατέληξε ο τραγουδιστής.

Οι χρωματιστές μπαλακλάβες φεύγουν και τα πρόσωπα του συγκροτήματος Pussy Riot αποκαλύπτονται.
Στο τραγούδι που έγραψαν πριν από δύο εβδομάδες οι Pussy Riot καταδικάζουν τη ρωσική εισβολή, τις σφαγές και το γράμμα “Ζ” που έγινε σύμβολο της βαρβαρότητας του ρωσικού στρατού στην Ουκρανία.
Ξεκίνησαν την περιοδεία τους από το Βερολίνο. Μαζί τους και η Μαρία Αλιόχινα που κατάφερε να φύγει από τη Ρωσία.
«Ο Πούτιν και οι στρατηγοί του πρέπει να δικαστούν», λέει η ακτιβίστρια.
«Εάν δεν γίνει αυτό, η Ρωσία δεν έχει το δικαίωμα να υπάρχει. Όπως η Γερμανία μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Στη Ρωσία πρέπει να γίνει αποναζιστικοποίηση, όχι στην Ουκρανία» συμπλήρωσε.
Αν και βρισκόταν σε κατ’ οίκον περιορισμό με βραχιόλι εντοπισμού, η Αλιόχινα κατάφερε να ξεφύγει μεταμφιεσμένη σε διανομέα φαγητού. Μόνο φέτος είχε συλληφθεί έξι φορές για δράσεις εναντίον του καθεστώτος Πούτιν.
«Τους ευχαριστώ που είναι τόσο γενναίες, ειλικρινείς και λένε τα πράγματα με το όνομα τους. Ο πόλεμος είναι πόλεμος και το κακό είναι κακό» λέει χαρακτηριστικά φαν του συγκροτήματος.
Εν τω μεταξύ το Λονδίνο στο νέο γύρο κυρώσεων περιέλαβε την ολυμπιονίκη και φημολογούμενη σύντροφο του Πούτιν Αλίνα Καμπάεβα, την πρώην σύζυγό του Ρώσου προέδρου, συγγενείς και φίλους του.

Νέο ντοκιμαντέρ που επικεντρώνεται στην περιοδεία του Έλτον Τζον «Farewell Yellow Brick Road» και στα πρώτα χρόνια της καριέρας θα σκηνοθετήσουν ο Ρ.Τζ. Κάτλερ και ο σκηνοθέτης και σύζυγος Άγγλου τραγουδιστή, πιανίστα και συνθέτη, Ντέιβιντ Φέρνις.

Στην νέα παραγωγή θα προβληθούν πρώτη φορά χειρόγραφα ημερολόγια και σημερινά στιγμιότυπα από τη ζωή του μουσικού και της οικογένειάς του.
Η ημερομηνία κυκλοφορίας της ταινίας δεν έχει ακόμη ανακοινωθεί, αλλά αναμένεται να προβληθεί σε κινηματογραφικές αίθουσες και στη συνέχεια στο Disney+.
«Όπως και για πολλούς άλλους, η μουσική του Έλτον Τζον έχει βαθιά σημασία για μένα εδώ και δεκαετίες και αυτή η ευκαιρία δεν είναι τίποτα λιγότερο από αποκορύφωμα της καριέρας μου και προνόμιο» δήλωσε ο Κάτλερ στο Rolling Stone για το ντοκιμαντέρ με θέμα έναν από τους πιο διάσημους καλλιτέχνες στον κόσμο.
«Ο Έλτον και εγώ δεν μπορούσαμε να σκεφτούμε καλύτερο συνεργάτη από τον Ρ. Τζ. Κάτλερ για μια ταινία που αντιπροσωπεύει κάτι περισσότερο από την καριέρα του Έλτον – είναι η ζωή του.
Από το Troubadour στο Dodger Stadium, ξέραμε ότι ο Ρ. Τζ. θα βοηθούσε στην ξενάγηση στην  ιστορία του Έλτον και των πολλών επιπέδων της με τρόπο που να φαίνεται αυθεντικός και να ξυπνά αναμνήσεις. Είμαστε ενθουσιασμένοι που συνεργαζόμαστε» τόνισε ο Ντέιβιντ Φέρνις.
Η αποχαιρετιστήρια περιοδεία του Έλτον Τζον «Farewell Yellow Brick Road» αναβλήθηκε πολλές φορές από τότε που ξεκίνησε το 2018, λόγω της πανδημίας του κορονοϊού, καθώς και του τραυματισμού του τραγουδιστή στο ισχίο.
​
Από τις 15 Ιουλίου έως τις 20 Νοεμβρίου ο Έλτον Τζον θα δώσει 11 συναυλίες στις ΗΠΑ.

Το συγκρότημα Oasis υπήρξε για αρκετά χρόνια ένα από τα πιο δημοφιλή συγκροτήματα στον κόσμο, με πωλήσεις εκατομμυρίων δίσκων και hit songs που έμειναν στην ιστορία, όπως το «Wonderwall».
Το συγκρότημα αρχικά ιδρύθηκε στο Μάντσεστερ από τον Liam Gallagher, αλλά λίγο αργότερα, σε αυτό εντάχθηκε και ο μεγαλύτερος αδελφός του, Noel.
Η καριέρα του συγκροτήματος ήταν ανοδική και τα 18 χρόνια που ήταν μαζί έζησε αλησμόνητες στιγμές. Ωστόσο, οι σχέσεις μεταξύ των δυο αδελφών πήγαιναν από το κακό στο χειρότερο. Και το 2009 ήρθε ένα περιστατικό για να διαλύσει οριστικά το συγκρότημα, αλλά και τιςε σχέσεις των δυο τους.
Στο φεστιβάλ Rock en Seine, o Liam Gallagher πήρε την αγαπημένη κιθάρα του αδερφού του και την έσπασε επί σκηνής. Μπορεί να μην ήταν η αιτία, αλλά ήταν η αφορμή για τη διάλυση, με το περιστατικό να επιβεβαιώνει τις ήδη τεταμένες σχέσεις των αδελφών Gallagher.
Η κιθάρα μπορεί να επισκευάστηκε δυο χρόνια αργότερα, αλλά δεν ήταν ποτέ η ίδια, με πολλούς να μην είναι χαρούμενοι από το αποτέλεσμα.
Παρολ’ αυτά μάλλον έχει ιστορική αξία γι’ αυτό που προκάλεσε και πρόσφατα πουλήθηκε έναντι 385.000 ευρώ μέσω της γκαλερί Artpèges, μαζί με ένα γραπτό σημείωμα από τον Noel Gallagher το οποίο ανέφερε ότι ήταν η αγαπημένη του κιθάρα, την οποία είχε μαζί του σε πολλές συναυλίες και ηχογραφήσεις άλμπουμ.
Συνήθως ένα μουσικό όργανο ενώνει τους ανθρώπους, αλλά σε αυτή την περίπτωση τους χώρισε. Δεν παύει βέβαια να πρόκειται για ένα ιστορικό κειμήλιο, ειδικά για τους λάτρεις ενός από τα πιο αντιπροσωπευτικά συγκροτήματα της britpop.

Ο θρυλικός τραγουδιστής και κιθαρίστας, 77 ετών, έκανε την ανακοίνωση με δήλωση που αναρτήθηκε τόσο στην ιστοσελίδα του όσο και στον επίσημο λογαριασμό του στο Facebook.

Ο Έρικ Κλάπττον υπήρξε ένθερμος σκεπτικιστής του εμβολιασμού κατά της Covid-19 και επικριτής του lockdown.
«Ο Έρικ Κλάπτον δυστυχώς νοσεί από Covid-19 αφού βρέθηκε θετικός λίγο μετά τη δεύτερη συναυλία στο Royal Albert Hall» αναφέρεται στη δήλωση. «Οι ιατρικοί του σύμβουλοι του είπαν ότι εάν συνεχίσει να ταξιδεύει και δίνει συναυλίες πολύ σύντομα, θα μπορούσε να καθυστερήσει ουσιαστικά την πλήρη ανάρρωσή του. Ο Έρικ είναι, επίσης, ανήσυχος επειδή θέλει να αποφύγει τη μετάδοση μόλυνσης σε οποιοδήποτε μέλος του συγκροτήματός του και του τεχνικού προσωπικού και σε θαυμαστές του» σημειώνεται.
​
Οι συναυλίες στη Ζυρίχη και στο Μιλάνο θα προγραμματιστούν εκ νέου μέσα στους επόμενους έξι μήνες
Σφοδρός επικριτής του εμβολιασμού κατά της Covid-19, ο Έρικ Κλάπτον ισχυρίστηκε ότι υπέστη βλάβη στα νεύρα των δάχτυλων του από το εμβόλιο AstraZeneca και αποκάλεσε τα εμβόλια κατά του νέου κορωνοϊού «προπαγάνδα».
Αν και κάποτε είπε ότι δεν θα εμφανιζόταν σε χώρους που απαιτούσαν από τους παρευρισκόμενους να επιδείξουν πιστοποιητικό εμβολιασμού, τελικά άλλαξε γνώμη όταν έδωσε συναυλία στη Νέα Ορλεάνη τον Σεπτέμβριο του 2021 για την παρακολούθησης της οποίας ίσχυαν τα συγκεκριμένα μέτρα προστασίας.

Rihanna και ASAP Rocky είναι πιο ευτυχισμένοι από ποτέ, καθώς έγιναν και επισήμως γονείς.
Η ποπ σταρ γέννησε ένα αγοράκι στις 13 Μαΐου στο Λος Άντζελες, όπως μεταδίδει το TMZ, υπό άκρα μυστικότητα.
Το ζευγάρι ανακοίνωσε ότι περιμένει παιδί τον Ιανουάριο, με μια σειρά από φωτογραφίες παπαράτσι που τραβήχτηκαν στους χιονισμένους δρόμους του Χάρλεμ, της γειτονιάς της Νέας Υόρκης όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε ο Rocky.
Το νεογέννητο μωρό έχει ήδη στα χέρια του μια αμύθητη περιουσία, η οποία ανέρχεται στα 1,2 δισεκατομμύρια δολάρια, όταν η αντίστοιχη περιουσία της 34χρονης μητέρας του συνδυαστεί με τα 7,5 εκατομμύρια λίρες του μπαμπά του.
Σημειώνεται ότι φέτος, η τραγουδίστρια κατάφερε να γίνει η πρώτη δισεκατομμυριούχος των Μπαρμπέιντος, αλλά και η πιο πλούσια γυναίκα μουσικός.
Μάλιστα, βρίσκεται στη 1.729η θέση της λίστας με τους πιο πλούσιους ανθρώπους του κόσμου.
Όσο για το ποιο παιδί celebrity βρίσκεται στη δεύτερη θέση, αυτό δεν είναι άλλο από την Στόρμι, την κόρη της Κάιλι Τζένερ και του Τράβις Σκοτ.
Η μικρή όταν ενηλικιωθεί θα βρεθεί με μια περιουσία 240 εκατομμυρίων λιρών.
Την τριάδα κλείνει η Νορθ Γουέστ της Κιμ Καρντάσιαν και του Κάνιε Γουέστ, με 200 εκατομμύρια λίρες.

Ο Νίκος Πορτοκάλογλου με αφορμή τη συμπλήρωση 40 χρόνων στη μουσική αναφέρθηκε για την πετυχημένη πορεία του αλλά και την προσωπική του ζωή.
Ο τραγουδοποιός μίλησε στον Νίκο Χατζηνικολάου για την οικογένειά του, το «Μουσικό Κουτί» και την συνεργασία του με την Ρένα Μόρφη.
Ο ίδιος έκανε αναφορά και στην αρχή της καριέρα του με το συγκρότημα του, τους Φατμέ. «Μετά τη διάλυσή τους, σκέφτηκα να τα παρατήσω. Είχα και φίλους μου που είχαν πάει στην Πάρο και είχαν ανοίξει μαγαζιά και σκέφτηκα μέχρι κι αυτό. Τότε έγραψα το τραγούδι «τα καράβια μου καίω». Για αυτή την εσωτερική πάλη που είχα για τα επαγγελματικά μου, γράφτηκε το τραγούδι αυτό».
Ο Νίκος Πορτοκάλογλου αναφέρθηκε επίσης, στην μεγάλη απώλεια του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα. «Δεν είναι εύκολο να κάνεις φιλίες μέσα στον χώρο, όταν είσαι στην ίδια αρένα και παλεύεις κι εσύ και ο άλλος για τον δικό του στόχο. Θυμάμαι πολύ καλά πως την προηγούμενη συνέντευξη την είχαμε κάνει μαζί με τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα. Αυτό που συνέβη με τον Λαυρέντη, συνέβη, γιατί στην πραγματικότητα βρεθήκαμε, μετά από σχεδόν 40 χρόνια παράλληλης πορείας. Σε μία φάση ωριμότητας, που δεν είχαμε πια την πρεμούρα να αποδείξουμε κάτι ο ένας στον άλλον. Οπότε, έγινε ένα μαγικό πράγμα εκείνη την χρονιά. Μου λείπει πολύ», τόνισε.
Όσο για την οικογένειά του και την κόρη του που ήρθε 11 χρόνια μετά τον γιο του, δήλωσε: «Είχαμε πάρει απόφαση ότι δεν θα κάνουμε δεύτερο παιδί και ήρθε με το έτσι θέλω». «Η οικογένειά μου είναι για εμένα ο μεγαλύτερος θησαυρός και η πιο μεγάλη επιτυχία μου. Η σύζυγός μου μου κάνει αμείλικτη κριτική. Είμαι από τους βιαστικούς που παντρευτήκαμε στα 25. Του χρόνου θα κλείσουμε 40 χρόνια γάμου. Το ότι παντρεύτηκα μικρός είναι το καλύτερο πράγμα που έκανα. Χωρίς κανένα δισταγμό», είπε ο Νίκος Πορτοκάλογλου.
Τέλος, μίλησε για την εκπομπή «Μουσικό Κουτί» που παρουσιάζει με τη Ρένα Μόρφη στην ΕΡΤ. «Αμέσως μετά την καραντίνα, ήρθε η πρόταση από τον Κωνσταντίνο Ζούλα από την ΕΡΤ για μια μουσική εκπομπή. Στην αρχή, την αντιμετώπισα αρνητικά, σκέφτηκα «πού πάω να μπλέξω;». Θα είχα τον Χατζηνικολάου να μου λέει ότι του έφαγα τη δουλειά. Είναι μια περιπέτεια συναρπαστική», δήλωσε.

in.gr 
​

Θλίψη στον καλλιτεχνικό κόσμο προκαλεί η είδηση του θανάτου του σπουδαίου Έλληνα μουσικού και συνθέτη, Βαγγέλη Παπαθανασίου.

Σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά, ο έλληνας μουσικός και συνθέτης της ηλεκτρονικής, progressive, ambient, τζαζ και ορχηστρικής μουσικής, γνωστός και ως Vangelis νοσηλευόταν σε νοσοκομείο στη Γαλλία με κορωνοϊό.
Την είδηση επιβεβαίωσε το δικηγορικό γραφείο που εκπροσωπεί τον Βαγγέλη Παπαθανασίου.
«Με μεγάλη μας θλίψη ανακοινώνουμε ότι ο μεγάλος Έλληνας Βαγγέλης Παπαθανασίου έφυγε από τη ζωή αργά το βράδυ της Τρίτης 17 Μαΐου» αναφέρει η ανακοίνωση.
​
Ποιος ήταν ο Βαγγέλης Παπαθανασίου
Ο Βαγγέλης Παπαθανασίου γεννήθηκε στις 29 Μαρτίου 1943 στην Αγριά Βόλου. Ξεκίνησε να συνθέτει από την ηλικία των τεσσάρων ετών, ενώ έδωσε την πρώτη του δημόσια παράσταση στην ηλικία των έξι, χωρίς να έχει καμία μουσική εκπαίδευση.
Ήταν αυτοδίδακτος παρά τις πιέσεις των γονιών του, αλλά και των δασκάλων του, που τον προέτρεπαν να κάνει μαθήματα μουσικής. Ωστόσο, σπούδασε κλασική μουσική, ζωγραφική και σκηνοθεσία στην Ακαδημία Καλών Τεχνών στην Αθήνα.
Έχει επηρεάσει την ανάπτυξη διαφορετικών μουσικών ειδών, ενώ θεωρείται πρωτεργάτης του ηλεκτρονικού ήχου.
Ήταν βραβευμένος με Όσκαρ για την μουσική της ταινίας Οι δρόμοι της φωτιάς το 1982. Επίσης είχε επενδύσει μουσικά πλήθος άλλων κινηματογραφικών ταινιών όπως: Blade Runner, 1492: Χριστόφορος Κολόμβος, Αλέξανδρος, Ελ Γκρέκο κ.ά. Έχει συνεργαστεί με τον Ντέμη Ρούσο, την Ειρήνη Παππά και τον Γιον Άντερσον.
Το 1997 σκηνοθέτησε την τελετή έναρξης του 6ου Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Ανοιχτού Στίβου της IAAF που πραγματοποιήθηκε στο Παναθηναϊκό Στάδιο της Αθήνας, Το έργο του Μυθωδία επελέγη από τη ΝΑΣΑ ως η επίσημη μουσική για την αποστολή της: 2001 Οδύσσεια στον Άρη, ενώ το 2002 δημιούργησε την επίσημη μουσική για το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 2002 στις χώρες Κορέα – Ιαπωνία.

Συμμετοχή σε συγκροτήματα
Στις αρχές της δεκαετίας του 1960 κάνει τα πρώτα του βήματα στη μουσική με τη συμμετοχή του στο συγκρότημα Forminx. Το όχημα για την επιτυχία του συγκροτήματος ήταν το τραγούδι Jeronimo Yanka που σημείωσε τεράστια επιτυχία καθώς το 45άρι άλμπουμ έγινε χρυσό την πρώτη εβδομάδα κυκλοφορίας του.
Το 1968 μετακόμισε στο Παρίσι και μαζί με τον Έλληνα καλλιτέχνη Ντέμη Ρούσο δημιούργησε τους Aphrodite’s Child. Το επιτυχημένο διπλό άλμπουμ με τον τίτλο 666 θεωρείται ότι του έδωσε ώθηση για την αρχή μιας διεθνούς καριέρας.
Ενώ αποτελούσε ακόμα μέλος των Aphrodite’s Child, άρχισε δειλά να ασχολείται και με διαφορετικά πράγματα. Η αρχή έγινε το 1970 όταν έγραψε την μουσική για μία ταινία του Χένρι Χάπιερ.
Ακολούθησε ένα ακουστικό ντοκιμαντέρ επηρεασμένο από της φοιτητικές εξεγέρσεις στο Παρίσι του 1968. Το 1973 ξεκίνησε μία επιτυχημένη συνεργασία με τον σκηνοθέτη Φρέντερικ Ροσίφ για μία σειρά ντοκιμαντέρ για την άγρια φύση, ενώ λίγο προτού μεταβεί στο Λονδίνο κυκλοφόρησε το σόλο άλμπουμ Earth.

Σόλο καριέρα
Το 1975 αποχώρησε τους Aphrodite’s Child για να εγκατασταθεί στο Λονδίνο. Εκεί ίδρυσε υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις μουσικών ηχογραφήσεων, τα Nemo studios.
Κυκλοφόρησε πρώτη του συλλογή με τίτλο Heaven and Hell (1975) ενώ ακολούθησαν και άλλα επιτυχημένα άλμπουμ, όπως το Albedo 0.3 (1976), το Spiral (1977) για το οποίο βραβεύτηκε με το διεθνές βραβείο MIDEM Instrumental, το Beaubourg (1978) και το China (1979). Εκείνη την περίοδο ο Παπαθανασίου άρχισε να γίνεται παγκοσμίως γνωστός.
Το 1978 συνεργάστηκε με την Ελληνίδα ηθοποιό Ειρήνη Παππά στο άλμπουμ με τίτλο Ωδές, που περιέχει παραδοσιακά ελληνικά τραγούδια, ενώ το 1986 συνεργάστηκαν ξανά στο άλμπουμ Ραψωδίες.
Ο Παπαθανασίου έκανε παράλληλα άλλη μία μεγάλη συνεργασία με τον Γιον Άντερσον σε τέσσερα άλμπουμ, το Short Stories (1978), το The Friends of Mr Cairo (1981), το Private Collection (1983) και το Page of Life (1991).

Συνθέσεις για κινηματογραφικές ταινίεςΆλμπουμ Chariots of fire
Ένα μεγάλο μέρος των συνθέσεων του Παπαθανασίου δημιουργήθηκαν για να πλαισιώσουν κινηματογραφικές παραγωγές ως σάουντρακ. Κορυφαίο σάουντρακ θεωρείται το Οι δρόμοι της φωτιάς (Chariots of Fire) για την ομώνυμη ταινία του 1981 η οποία απέσπασε το Όσκαρ Καλύτερης Πρωτότυπης Μουσικής το 1982.
Η ταινία εξιστορεί την προσπάθεια τριών Βρετανών δρομέων στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1924 στο Παρίσι. Ο Παπαθανασίου έχει γράψει μουσική σε αρκετές ταινίες μυθοπλασίας, ντοκιμαντέρ και τηλεοπτικές παραγωγές, ανάμεσα στις οποίες ξεχωρίζουν οι:

• Vortex – Το πρόσωπο της μέδουσας (1967) του Νίκου Κούνδουρου,
• Ο αγνοούμενος (Missing, 1982) του Έλληνα σκηνοθέτη Κώστα Γαβρά,
• Blade Runner (Μπλέιντ Ράνερς: Ομάδες Εξόντωσης, 1982) ταινία επιστημονικής φαντασίας του Ρίντλεϊ Σκοτ,
• Η ανταρσία του Μπάουντυ (1984) του Ρότζερ Ντόναλτσον,
• Francesco (1989) της Liliana Cavani,
• 1492: Χριστόφορος Κολόμβος (1492 – Conquest of Paradise, 1992) για το οποίο απέσπασε το βραβείο Echo Awards αλλά και το βραβείο του Χρυσού Λέοντα,
• Τα μαύρα φεγγάρια του έρωτα (Bitter Moon, 1992) του Ρόμαν Πολάνσκι,
• Καβάφης (1996) του Γιάννη Σμαραγδή,
• Αλέξανδρος (Alexander, 2004) του Όλιβερ Στόουν,
• Ελ Γκρέκο (2007) του Γιάννη Σμαραγδή.

Μουσική για το διάστημα
Η εξερεύνηση του διαστήματος τον ενθουσίαζε από τα πρώτα του παιδικά χρόνια όπως είχε δηλώσει και ο ίδιος. Ένα μεγάλο μέρος από τα έργα του είναι αφιερωμένο σε αυτό, ενώ διαχρονικά οι κορυφαίοι διαστημικοί οργανισμοί τον εμπιστεύτηκαν για να μελοποιήσει τις επιτυχίες τους.
Το 1980 ξεκίνησε να προβάλλεται η αμερικανική τηλεοπτική σειρά Cosmos: A Personal Voyage του Καρλ Σαγκάν, που είχε ως κύριο θέμα τη θέση του ανθρώπου στο σύμπαν και την ύπαρξη εξωγήινης ζωής. Η μουσική επένδυση των επεισοδίων δημιουργήθηκε από τον Παπαθανασίου, ενώ η σειρά απέσπασε βραβείο Έμμυ και προβλήθηκε σε 69 χώρες και σε 500 εκατομμύρια τηλεθεατές.
Το καλοκαίρι του 2001 ο Παπαθανασίου παρουσίασε το έργο Μυθωδία στους στύλους του Ολυμπίου Διός. Η μουσική του έργου δημιουργήθηκε ώστε να συνοδεύσει τη διαστημική αποστολή της ΝΑΣΑ 2001: Οδύσσεια στον Άρη. Ήταν μία φαντασμαγορική μουσική παράσταση, κατά τη διάρκεια της οποίας προβάλλονταν με ειδικά οπτικά εφέ απεικονίσεις κυρίως από θεούς της αρχαίας Ελλάδας και διαστημικές εικόνες της ΝΑΣΑ.
Τα σολιστικά μέρη του έργου ερμήνευσαν οι σοπράνο Τζέσι Νόρμαν και Κάθλιν Μπατλ. Επίσης συμμετείχε η Μητροπολιτική Ορχήστρα του Λονδίνου, 120μελής χορωδία της Εθνικής Λυρικής Σκηνής ενώ ο ίδιος ο συνθέτης χειριζόταν τα πλήκτρα. Το έργο προβλήθηκε τηλεοπτικά σε όλο τον πλανήτη ενώ υπήρχαν γιγαντοοθόνες και στο Παναθηναϊκό Στάδιο. Μετά το τέλος της μουσικής παράστασης η γαλλική κυβέρνηση, την οποία εκπροσώπησε ο υπουργός παιδείας Ζακ Λανγκ, απένειμε στον Παπαθανασίου τον τίτλο του Τάγματος της Λεγεώνας της Τιμής σε μία τελετή που έλαβε χώρα στο περιστύλιο του Ζαππείου.
Δύο χρόνια αργότερα η ΝΑΣΑ του απένειμε το μετάλλιο δημόσιας συνεισφοράς σε αναγνώριση εξαιρετικής συνεισφοράς στο όραμα της. Το βραβείο αποτελεί την υψηλότερη τιμή από τον Αμερικανικό οργανισμό για μη κυβερνητικά πρόσωπα.
Το 2013, η ΝΑΣΑ υιοθέτησε για δεύτερη φορά τη μουσική του Παπαθανασίου με ένα πρωτότυπο μουσικό έργο που δημιουργήθηκε για να πλαισιώσει το βίντεο από την αποστολή Ήρα (Τζούνο), που απεικονίζει συγχρόνως την κίνηση της Γης και της σελήνης μαζί για πρώτη φορά. Το βίντεο απαθανατίστηκε κατά τη διάρκεια της αποστολής καθ’ οδόν για το σύστημα του πλανήτη Δία.
Τον Νοέμβριο του 2014 ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) πρότεινε στον Παπαθανασίου να συνθέσει την μουσική για την πρώτη ιστορική προσεδάφιση σε κομήτη. Έτσι, συνέθεσε μια μουσική τριλογία (Άφιξη, Το ταξίδι του Philae και Το βαλς του Ροζέτα) η οποία παρουσιάστηκε από τον ESA μετά την επιτυχημένη προσεδάφιση του σκάφους Ροζέτα στον κομήτη 67P.
Το 1995, ως φόρο τιμής στην μουσική του προσφορά αλλά και στην αγάπη του για το διάστημα, το Minor Planet Center της Διεθνούς Αστρονομικής Ένωσης έδωσε το όνομα του συνθέτη στον Αστεροειδή της Κύριας Ζώνης 6354, που πλέον ονομάζεται 6354 Vangelis.

in.gr 

 Η τραγουδίστρια το απόγευμα του Σαββάτου (14/5) ανακοίνωσε μέσω του προσωπικού της λογαριασμού στο Instagram, πως έχασε το παιδί που περίμενε.

«Με μεγάλη μας λύπη ανακοινώνουμε ότι χάσαμε το μωρό μας στους πρώτους μήνες της εγκυμοσύνης. Είναι μία πολύ ολέθρια στιγμή για κάθε γονιό. Ίσως θα έπρεπε να περιμένουμε ακόμα λίγο, ωστόσο, ήμασταν πολύ ενθουσιασμένοι και θέλαμε να ανακοινώσουμε τα χαρμόσυνα νέα. Η αγάπη μας που έχουμε ο ένας για τον άλλον, είναι η δύναμή μας. Θα συνεχίσουμε να προσπαθούμε να μεγαλώσουμε την όμορφη οικογένειά μας.

Είμαστε ευγνώμονες για όλη την υποστήριξη σας. Παρακαλούμε να σεβαστείτε την ιδιωτικότητά μας αυτή την δύσκολη στιγμή» έγραψε στην ανάρτησή του το ζευγάρι.


O Σαμ Άσγκαρι επέστρεψε στα social media και με ένα στόρυ του θέλησε να ευχαριστήσει τον κόσμο για την συμπαράστασή του.
​
«Έχουμε νιώσει την υποστήριξή σας. Παίρνουμε τα πράγματα θετικά και προχωράμε με το μέλλον μας. Είναι δύσκολο, αλλά δεν είμαστε μόνοι. Σας ευχαριστούμε που σεβαστήκατε την ιδιωτικότητά μας. Σύντομα θα μεγαλώσουμε την οικογένειά μας», έγραψε.

«Stefania» τραγουδάει από το βράδυ του Σαββάτου (14/5) όλη η Ευρώπη.
Οι Ουκρανοί Kalush Orchestra ερμήνευσαν το κομμάτι τους στον 66ο διαγωνισμό της Eurovision και αναδείχθηκαν νικητές στέλνοντας το δικό τους μήνυμα για τον πόλεμο που μαίνεται στη χώρα τους.
Λίγες ώρες μετά την επικράτησή τους ανακοίνωσαν ότι βγάζουν σε δημοπρασία το τρόπαιο, με στόχο να συγκεντρωθούν χρήματα για την άμυνα της πατρίδας τους.
Συγκεκριμένα, θα δωρίσουν το ποσό σε μια μη κυβερνητική οργάνωση που στηρίζει τον ουκρανικό στρατό.
​
Όλα τα έσοδα του «Stefania» σε ανθρωπιστικούς σκοπούς
Οι Kalush Orchestra αφιέρωσαν το τραγούδι και τη νίκη τους στον Ουκρανικό λαό, στις μητέρες που προστατεύουν τα παιδιά τους, σε όλους εκείνους που έδωσαν τη ζωή τους για την ελευθερία.
Το κομμάτι έχει γίνει ύμνος μεταξύ των Ουκρανών από όταν ξέσπασε ο πόλεμος και στο Youtube μετρά εκατομμύρια προβολές.
Έτσι, η Sony Music αποφάσισε να δωρίσει όλα τα έσοδα της «Stefania» σε ανθρωπιστικούς σκοπούς που έχει επιλέξει το ίδιο το συγκρότημα.

Με τεράστια επιτυχία πραγματοποιήθηκε χθες το βράδυ η συναυλία του σπουδαίου συνθέτη και μαέστρου Σταύρου Ξαρχάκου στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, με αφορμή τη συμπλήρωση 35 χρόνων λειτουργίας του Δημοτικού Ραδιοφώνου της πόλης “Κανάλι Ένα 90,4” .
Το κοινό που κατέκλυσε από νωρίς το θέατρο, είχε την ευκαιρία να απολαύσει όλα τα αγαπημένα τραγούδια του Σταύρου Ξαρχάκου που έχει συνθέσει για τον Πειραιά και τα οποία ο συνθέτης και μαέστρος διασκεύασε ειδικά για τη βραδιά.
Την εκδήλωση για τα γενέθλια του Καναλιού Ένα – που συμπίπτουν με τη γέννηση της “ελεύθερης ραδιοφωνίας” – τίμησαν με την παρουσία τους ο εκπρόσωπος του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Πειραιά κ. Σεραφείμ, πάτερ Αυγουστίνος, ο Δήμαρχος Πειραιά κ. Γιάννης Μώραλης, οι υφυπουργοί Ναυτιλίας Κώστας Κατσαφάδος και Εργασίας Δόμνα Μιχαηλίδου, ο πρώην υπουργός και βουλευτής Θεόδωρος Δρίτσας, οι βουλευτές Γιάννης Μελάς, Νίκος Μανωλάκος και Χριστόφορος Μπουτσικάκης, η αντιπεριφερειάρχης Πειραιά Σταυρούλα Αντωνάκου, οι πρώην Δήμαρχοι Πειραιά Ανδρέας Ανδριανόπουλος (ιδρυτής του Δημοτικού Ραδιοφώνου και “πρωτεργάτης” της “ελεύθερης ραδιοφωνίας”) και Στέλιος Λογοθέτης , επικεφαλής παρατάξεων του δήμου Πειραιά, περιφερειακοί, δημοτικοί και κοινοτικοί σύμβουλοι, θεσμικοί φορείς της πόλης και πλήθος ακροατών του Δημοτικού Ραδιοφώνου.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της συναυλίας, το κοινό δεν σταματούσε να αποθεώνει τον Σταύρο Ξαρχάκο, τον οποίο συνόδευαν η Ηρώ Σαία και ο Ζαχαρίας Καρούνης καθώς και η Ορχήστρα Εγχόρδων Πειραιά του Πρότυπου Μουσικού Κέντρου της πόλης.

VILNIUS, Lithuania — Maria V. Alyokhina first came to the attention of the Russian authorities — and the world — when her punk band and performance art group Pussy Riot staged a protest against President Vladimir V. Putin in Moscow’s Christ the Savior Cathedral.

For that act of rebellion in 2012, she was sentenced to two years in prison for “hooliganism.” She remained determined to fight Mr. Putin’s system of repression, even after being jailed six more times since last summer, each stint for 15 days, always on trumped-up charges aimed at stifling her political activism.
But in April, as Mr. Putin cracked down harder to snuff out any criticism of his war in Ukraine, the authorities announced that her effective house arrest would be converted to 21 days in a penal colony. She decided it was time to leave Russia — at least temporarily — and disguised herself as a food courier to evade the Moscow police who had been staking out the friend’s apartment where she was staying. She left her cellphone behind as a decoy and to avoid being tracked.

A friend drove her to the border with Belarus, and it took her a week to cross into Lithuania. In a studio apartment in Vilnius, the Lithuanian capital, she agreed to an interview to describe a dissident’s harrowing escape from Mr. Putin’s Russia.

Ms. Alyokhina, left, and her girlfriend, Lucy Shtein, trying on their food courier disguises in Moscow.“I was happy that I made it, because it was an unpredictable and big” kiss-off to the Russian authorities, Ms. Alyokhina said, using a less polite term. “I still don’t understand completely what I’ve done,” she admitted, dressed in black except for a fanny pack with a rainbow belt.
Ms. Alyokhina, 33, has spent her entire adult life fighting for her country to respect its own Constitution and the most basic human rights, like freedom of expression. After being freed early from prison in December 2013, she and another member of Pussy Riot founded Mediazona, an independent news outlet focused on crime and punishment in Russia. She also wrote a memoir, “Riot Days,” and traveled internationally performing a show based on the book. Though her dream was to tour with it in Russia, only three venues agreed to host the show, and all faced repercussions.
Ms. Alyokhina was committed to remaining in Russia despite regular surveillance and pressure from the authorities. But now she has joined the tens of thousands of Russians who have fled since the invasion of Ukraine.
Ms. Alyokhina, whose friends call her Masha, had bitten her nails down to stubs, and she puffed almost unceasingly on a vape or on Marlboro Lights. She made the journey in black, three-inch platform boots without laces — a nod to her many stints in jail, where shoelaces are confiscated.
In prison, she and others instead threaded moist towelettes through the eyelets of their shoes to keep them on. As a statement, she and other members of Pussy Riot will wear them while they perform during a tour, starting on May 12 in Berlin, to raise money for Ukraine.

When it first began more than a decade ago, Pussy Riot seemed as much publicity stunt as political activism. But if their protest in the Moscow cathedral — where they sang a “Punk Prayer” ridiculing the symbiosis that had developed between the Russian Orthodox Church and the Kremlin — seemed overwrought at the time, today it appears prescient.
The church’s leader, Patriarch Kirill, recently blessed Russian troops going to Ukraine, and the European Union put his name on a proposed list of people to be sanctioned.
Exactly 10 years to the day after the cathedral protest, Mr. Putin delivered a ranting speech in which he called Ukraine a country “created by Russia,” laying the groundwork for his invasion.
Ms. Alyokhina listened to the speech on the radio from a jail cell. The invasion, she said, had changed everything, not just for her, but for her country.

“I don’t think Russia has a right to exist anymore,” she said. “Even before, there were questions about how it is united, by what values it is united, and where it is going. But now I don’t think that is a question anymore.”

Pussy Riot, with Ms. Alyokhina at far right, performs at the Christ the Savior Cathedral in Moscow in February 2012.Credit...Sergey Ponomarev/Associated PressDuring the interview she was surrounded by other members of the group, now a collective with about a dozen members. Most of them had also recently fled Russia, including her girlfriend, Lucy Shtein.
Ms. Shtein had chosen to leave Russia a month before, also evading restrictions on her movement by sneaking out in a delivery-service uniform. Her decision came after someone posted a sign on the door of the apartment she shared with Ms. Alyokhina accusing them of being traitors.
Ms. Alyokhina and Ms. Shtein were once imprisoned for Instagram posts calling for the release of political prisoners in Russia. In February, Ms. Alyokhina was sentenced to 15 days for “propaganda of Nazi symbolism” over another Instagram post, this one from 2015, that criticized Mr. Putin’s ally, the Belarusian dictator Aleksandr G. Lukashenko. Ms. Shtein was detained at the same time on similar charges.
“They are scared because they cannot control us,” Ms. Alyokhina said.
By the time she arrived at Belarus’s border with Lithuania, she had a Lithuanian visa that she tried to use with her Russian domestic I.D., as Russia had confiscated her passport. By then she had been placed on Russia’s “wanted” list.

Ms. Alyokhina posing for Ms. Shtein in a balaclava, used often in Pussy Riot performances, in Vilnius last week.Credit...Emile Ducke for The In her first attempt to cross, Ms. Alyokhina was held by Belarusian border guards for six hours before being sent back. On her second try, the incredulous officer on duty just sent her away.
But on the third try, she got through. Ms. Alyokhina had allies outside the country working to find her a path to freedom. One was the Icelandic performance artist Ragnar Kjartansson, a friend who convinced a European country to issue Ms. Alyokhina a travel document that essentially gave her the same status as an E.U. citizen. The country’s officials asked that it not be named.

The document was smuggled into Belarus for Ms. Alyokhina to use. While there, she avoided hotels or anywhere she would need to show proof of identity, which could tip off the people searching for her.
Ms. Alyokhina eventually boarded a bus to Lithuania with the document in hand. She laughed when she described how much better she was treated by the border guards when they thought of her as a “European,” rather than Russian.

Ms. Alyokhina and Ms. Shtein at Ragnar Kjartansson's studio in Iceland.Credit...Misha Friedman for The New York Times“A lot of magic happened last week,” she said. “It sounds like a spy novel.”
The fact that she was able to get out of Russia and Belarus was a reflection, she said, of chaotic Russian law enforcement.
“From here it looks like a big demon, but it is very disorganized if you look from the inside,” she said. “The right hand doesn’t know what the left hand is doing.”

Ms. Alyokhina says she hopes to return to Russia. But no one has any idea how that could happen, when even the most dedicated activists are imprisoned or forced into exile.

Every day in Vilnius, new members of the group were arriving, fleeing Russia and joining for rehearsals for the European tour.
After a few days, Ms. Alyokhina traveled to Iceland with some other group members to visit Mr. Kjartansson, who arranged for them to rehearse in the building that once housed the country’s High Court.
Ms. Alyokhina asked Mr. Kjartansson and Bjork, a relative of his, to perform at events organized by pro-Ukrainian activists when Pussy Riot performs in Iceland. The answer, Mr. Kartjansson said, was a resounding “Yesss!”
In Vilnius, Ms. Alyokhina’s phone buzzed with messages of support and relief that she was now “safe” after the weeklong journey. Ms. Alyokhina chafed at these well-intentioned expressions, which she said were off the mark.
“If your heart is free,” she said, “it doesn’t matter where you are.”

SOURCE: NEW YORK TIMES