Καλύτερα να πεθαίνει κανείς όπως ο Έκτορας στη μάχη, παρά να ζει σαν παρφουμαρισμένος Πάρις βάζοντάς το στα πόδια.Henry Longfellow, 1807-1882, Αμερικανός ποιητής
0 Comments
Πόλεμος είναι όταν αλληλοσκοτώνονται άνθρωποι που δεν γνωρίζονται μεταξύ τους, επειδή κάποιοι άλλοι, που γνωρίζονται καλά μεταξύ τους, δεν κατάφεραν να συνεννοηθούν.
Πωλ Βαλερύ, 1871-1945, Γάλλος ποιητής Άξιοι για να ζουν είναι μόνον αυτοί που δεν φοβούνται να πεθάνουν.Ντάγκλας Μακάρθουρ, 1880-1964, Αμερικανός στρατηγός
Έχει τα πιο όμορφα μάτια που είδατε ποτέ. Με ένα βαθύ βλέμμα τόσο παράξενα γλυκό και αθώο που κάθε φορά λες και μου τρυπά την καρδιά. Το χαμόγελο του το πιο τεράστιο , το πιο μελένιο, το πιο αληθινό, τόσο πολύ που σχεδόν με ξαφνιάζει.
H χαρά του κάθε φορά που θα με δει αλήθεια δεν περιγράφεται με λόγια Τρέχει με φόρα , και πέφτει δυνατά στην αγκαλιά μου φωνάζοντας με ενθουσιασμό το όνομα μου και δίνοντας μου αέρινα φιλιά. Το γέλιο του πονηρό και τσαχπίνικο σαν μου ψιθυρίζει στο αυτί πως είμαι όμορφη και πως με αγαπά «ως τον ουρανό και πάλι πίσω». Ζωγραφίζει κόκκινες και μωβ καρδούλες σε λευκό χαρτί και μου τις αφήνει κρυφά στο γραφείο μου για να τις βρω σαν έχει φύγει. Όταν κάθομαι δίπλα του θέλει να μου κρατά το χέρι και όταν καμιά φορά του φτιάχνω πρόγευμα μου λέει πάντα με εκείνο το απίστευτο χαμόγελο «σ’ ευχαριστώ γλυκιά μου» και μου κλείνει το μάτι. Τραγουδάμε παρέα, φωνάζουμε συνθήματα για την ομάδα που αγαπά, χορεύουμε ,τρίβουμε τις μύτες μας και κυλιόμαστε στο γρασίδι. Τον παρακολουθώ να κολυμπά και να κάνει κατακόρυφα και τούμπες θέλοντας να με εντυπωσιάσει και πάντα τον χειροκροτώ με τον ίδιο ενθουσιασμό. Μαζί του αυτό το καλοκαίρι έχω ξαναγίνει και εγώ παιδί και οι στιγμές που μοιραζόμαστε οι δύο μας, για μένα μια μοναδική εμπειρία που θα μείνει για πάντα στη ψυχή. Οι τρέλες μας, τα γέλια μας, οι κουβέντες μας, με κάνουν ξαφνικά να βλέπω τα πράγματα λιγάκι αλλιώς. Πιο απλά και σίγουρα πιο όμορφα με μια αθωότητα που από καιρό είχα όπως φαίνεται ξεχάσει. Ο καινούργιος έρωτας που μπήκε ξαφνικά αυτό το καλοκαίρι στη ζωή μου με κάνει να νοιώθω τόσο πολύ ευλογημένη και τυχερή. Η νέα μου αγάπη είναι ένα αγοράκι μόλις 11 χρονών με σύνδρομο Down και πραγματικά ευχαριστώ τον Θεό που τον έστειλε στο δρόμο μου αυτή τη συγκεκριμένη εποχή απλά για να μου ξαναθυμίσει πολλά και κυρίως να μου ξαναθυμίσει εμένα. Μικρούλη μου και εγώ σ’ αγαπώ πολύ- πολύ και είμαι τόσο περήφανη που είσαι στη ζωή μου..
Επειδή λοιπόν, ενόψει των επικείμενων βουλευτικών εκλογών, εννέα συνολικά άτομα, συμπολίτες μας, σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα με την καλαθόσφαιρα, έχουν θέσει υποψηφιότητα για μιαν έδρα στη Βουλή των Αντιπροσώπων. Πριν από λίγες μέρες, παρουσιάσαμε (rebound.com.cy) σε δυο μέρη τους εννέα αυτούς υποψήφιους και από σήμερα, ανοίγουμε έναν κύκλο συνεντεύξεων με τον κάθε ένα από αυτούς! Ο στόχος, είναι όπως οι άνθρωποι αυτοί, εφόσον εκλεγούν, να θέσουν τα ζητήματα της καλαθόσφαιρας στη Βουλή! Αρχή κάνουμε σήμερα, με τη Μίνα Σαμψών. Για χρόνια συνάδελφος, κόρη του Νίκου Σαμψών, αδελφή του Σωτήρη Σαμψών (για χρόνια βουλευτής) και όσο για τη σχέση της με την καλαθόσφαιρα; Ήταν για 11 χρόνια, σύζυγος του Άγγελου Παπαδημητρίου, νυν διευθυντή του Κεραυνού, ενώ είναι και μητέρα τριών παιδιών, εκ των οποίων, ο Νικόλας, ήδη έχει γίνει διεθνής και αγωνίζεται στον Κεραυνό. Η Μίνα Σαμψών, κατέρχεται ως υποψήφια του ΔΗΣΥ, για την επαρχία Λευκωσίας. Η Μίνα και η καλαθόσφαιρα Είναι πασιφανής ο λόγος, που η καλαθόσφαιρα «μαγνήτισε» τη Μίνα και αυτός, είναι ο πρώην σύζυγος της, ο Άγγελος Παπαδημητρίου. Τι... έμαθε λοιπόν στα τόσα χρόνια που βρίσκεται στα γήπεδα; «Aγαπώ το μπάσκετ γιατί είναι γρήγορο και συναρπαστικό παιχνίδι και με εναλλαγή συναισθημάτων που σε τρελαίνει. Αυτό που έμαθα από το μπάσκετ και προσπαθώ να το θυμάμαι πάντα και στη καθημερινότητα μου είναι ότι όλα μπορούν να αλλάξουν ακόμη και στο σφύριγμα της λήξης… Αναπόφευκτα λοιπόν, η συζήτηση... μεταφέρεται στον Άγγελο Παπαδημητρίου, για τον οποίο η Μίνα, μας αναφέρει τα παρακάτω: «Ο Αγγέλος είναι αναπόσπαστο κομμάτι της οικογένειας μου και εξαιρετικός πατέρας. Τον αγαπώ και τον σέβομαι πάντα ,είναι χρυσό παιδί και υπήρξε για όσους δεν το ξέρουν παιχταράς. » Τώρα, ένα από τα παιδιά τους, ο Νικόλας... προειδοποιεί ότι τον περιμένει μια μεγάλη καριέρα και η μητρική συμβουλή, κρίνεται ως απαραίτητη: «Νικολή μου σεμνά και ταπεινά και χωρίς λόγια πολλά και αππώματα» Η Μίνα Σαμψών παρακολουθεί για χρόνια αγώνες καλαθόσφαιρας και της ζητήσαμε μιαν εκτίμηση για το επίπεδο του αθλήματος στον τόπο μας: Ξέρουμε όλοι μας πολύ καλά πως το μπάσκετ χρειάζεται περισσότερη ενίσχυση και προβολή εννοώ και τηλεοπτική αλλά και σε όλα τα μέσα. Υπάρχουν καλοί παίκτες, καταπληκτικοί προπονητές και παράγοντες αλλά πρέπει να γίνουν πολλά για να φτάσει το άθλημα στο επίπεδο που του αξίζει. Δεν γίνεται η προβολή να είναι τόσο περιορισμένη και ο κόσμος όταν επιτρέπεται εννοείται να μην γεμίζει τα γήπεδα» Ω Έλατο , ω έλατο μ’ αρέσεις ,πως μ’ αρέσεις...Έλα όμως που αυτή τη στιγμή που μιλάμε, δεν μ’ αρέσεις καθόλου δεν μ’ αρέσεις!
Κάθε γυναίκα έχει την ηλικία που της αξίζει είπε κάποτε η Κοκό Σανέλ και σκέφτομαι πόσο δίκαιο κρύβουν τελικά τα λόγια της! Γενέθλια και πάλι! Σβήνοντας τα κεράκια μου και νοιώθοντας στα αλήθεια τόσο πολύ ευλογημένη για ένα σωρό πράγματα, συνειδητοποιώ πως πιο πολύ τρομάζουν οι άλλοι παρά εμείς οι ίδιες με την ηλικία που βλέπουν να σχηματίζεται πάνω στην γυαλιστερή και παχύρρευστη στρώση της κανάζ τούρτας μας. Θα διερωτάστε τι ακριβώς εννοώ. Λοιπόν θα σας εξηγήσω πάραυτα. Μετά από τόσα χρόνια και τόσο κόπο. Γυμναστικές και κόντρα γυμναστικές. στερήσεις και δίαιτες σε βαθμό λιμοκτονίας και χίλια άλλα δύο για να ξεφύγω από την κατηγορία αχλάδι της φρουτοχώρας που μας καθορίζει, το πήρα επιτέλους απόφαση. Το αχλάδι κερδίζει πάντα στα σημεία και στους πόντους της περιφέρειας μου και έφθασε η στιγμή να το παραδεχτώ. Και να το αποδεχτώ επιτέλους χωρίς να κρύβομαι πίσω από μακριά παρεό και ατέλειωτα καφτάνια. Θλιβερές διαπιστώσεις μετά από τρίωρο ξεκαθάρισμα ντουλάπας. Αυτό και αν είναι εντατική ψυχοθεραπεία κατά τη γνώμη μου... Ένα ήρεμο και από αυτά τα μονότονα απογεύματα Κυριακής όπου αποφασίζω να ξεσκαρτάρω την γκαρνταρόμπα μου και να πετάξω όλα τα παλιά που με βαραίνουν... Είπαμε νέα χρονιά και ξεκινάμε με ένα δυνατό αέρα ανανέωσης. Εσύ είσαι δυνατή βρε. Εσένα δεν σε φοβάμαι, αντέχεις. Εσύ κουβαλάς την τρέλα σου και δεν μασάς. Βρε, εσύ είσαι μια δύναμη, δεν έχεις ανάγκη εσύ... Αυτές είναι οι φράσεις που σε ακολουθούν από τότε που είσαι τοσοδούλα, ένα αγοροκόριτσο σκέτο αγρίμι που τρέχει σε χωράφια και παίζει μπάλα με τα αγόρια στις αλάνες της γειτονιάς. Λοιπόν, με αφορμή τα διαβατήρια τα χρυσούλια και τον Μεσιέ Λόου, έχουμε και λέμε... • Σκάνδαλα και απατεωνιές ολκής στο Χρηματιστήριο Αξιών(!!!) της Κύπρου μας. Τότε που όλοι θεωρούν τους εαυτούς τους λύκους της Wall Street και συμπεριφέρονται ως μεγιστάνες του πλούτου. Όντως οι πιο ξύπνιοι και τα εκ των έσω λαμόγια θησαυρίζουν. Οι υπόλοιποι αδαείς, που θεωρούν πως ξαφνικά έκαναν την μπάζα τους, τρωνε μπάτσα δυνατή από την οποία ακόμη βλέπουν αστεράκια. Το όλο θέμα εννοείται καταλήγει σε μέγα φιάσκο χωρίς ωστόσο ποτέ να τιμωρηθεί κανείς. • Τα δισεκατομμύρια του Μιλόσεβιτς και η μαύρη μαρμάγκα που τα έφαγε. Γιουγκοσλαβικά αεροπλάνα πηγαινοέρχονταν σχεδόν κάθε βράδυ στην Κύπρο, κουβαλώντας εκατοντάδες εκατομμύρια γερμανικά μάρκα και δολάρια σε βαλίτσες και μαυροσάκουλα. Η τύχη τους μέχρι και σήμερα υποτίθεται και τονίζω το υποτίθεται αγνοείται ... • Eurocypria. Θυγατρική του εθνικού αερομεταφορέα. Αποχαιρετά τους αιθέρες μια και καλή το 2010, αφού πρώτα ενισχύεται, αυξάνοντας το μετοχικό κεφάλαιο της με κάποια εκατομμύρια. Ποιοι τα πληρώνουν ή πιο σωστά ποιοι την πληρώνουν; Την απάντηση νομίζω πως την ξέρουμε όλοι καλά. Kάτι μ’ έχει πιάσει σήμερα δεν ξέρω γιατί και σκέφτομαι έντονα αυτούς που μπήκαν και βγήκαν από τη ζωή μου. Άλλοι γιατί το επέλεξαν οι ίδιοι να φύγουν. Άλλοι πάλι γιατί εγώ δεν μπόρεσα ή δεν ήθελα να συνεχίσω μαζί τους. Το αστείο είναι πως πια δεν θυμάμαι ούτε τι έγινε μεταξύ μας πραγματικά και ούτε γιατί οι δρόμοι μας χώρισαν οριστικά. Ο Δεκέμβρης του 1963 ήταν τραγικά αιματηρός για τους Έλληνες της Κύπρου. Πριν από 56 χρόνια, Παραμονές Χριστουγέννων, στην περιοχή της Ομορφίτας, ο Νίκος Σαμψών με την ομάδα του έσωσαν τους Ελληνοκύπριους από σίγουρη σφαγή από εξαγριωμένους, φανατικούς και καθοδηγούμενους από την Τουρκία, τρομοκράτες και τους άνδρες του τουρκικού αποσπάσματος (ΤΟΥΡΔΥΚ).
Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τα γεγονότα του 1963 και ακόμη και αυτοί που κατακρίνουν τον Νίκο Σαμψών για τη δράση του στην Ομορφίτα, οφείλουν να θυμούνται πως και γιατί δημιουργήθηκαν. Όπως επίσης γνωρίζουν ή όφειλαν να ξέρουν ότι εν τω μέσω της μάχης αυτής και ενώ οι ελληνοκύπριοι παρέμεναν εγκλωβισμένοι, ο Νίκος Σαμψών έλαβε εντολές να οπισθοχωρήσει και να εγκαταλείψει, οδηγίες που ευτυχώς για τους "Ομορφιθκιανούς¨ δεν ακολούθησε. 'Οπως και για τη πράσινη γραμμή που ακολούθησε με το περιβόητο στυλό του ίδιου χρώματος και που σήμανε την αρχή των δεινών που μέχρι σήμερα αντιμετωπίζει η πατρίδα μας. Και όσοι έζησαν τα γεγονότα από κοντά, άνθρωποι που γλύτωσαν από βέβαιο θάνατο εκείνα τα ματωμένα Χριστούγεννα του 1963 στην Ομορφίτα, ανεξαρτήτως κομμάτων και πολιτικών πεποιθήσεων, ξέρουν και θα σας πουν όλη την αλήθεια και τα συναισθήματα τους για τον Νίκο Σαμψών και την ομάδα των γενναίων ανδρών που πολέμησαν μαζί του. Μίνα Σαμψών Το σύστημα ηλεκτρονικών πλειστηριασμών, δηλαδή ένα διαδικτυακό πρόγραμμα θα διενεργεί πλειστηριασμούς ενυπόθηκων ακινήτων, απρόσωπα εκ μέρους των ενυπόθηκων δανειστών. Άγνωστοι από όλα τα μέρη του κόσμου (και αυτό θυμηθείτε με θα είναι μια δεύτερη εισβολή....) θα πλειοδοτούν για τα σπίτια, την μικρή επαγγελματική στέγη και θα τα αγοράζει αυτός που θα πλειοδοτήσει την πιο ψηλή προσφορά. Θα ενημερώνεται ο δανειολήπτης ότι πωλήθηκε το σπίτι του δίχως να μπορεί να κάνει απολύτως τίποτε. |
APXEIO
January 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|