ΔΙΕΘΝΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑ |
Ρωσικά ΜΜΕ: Πότε ο ρωσικός στρατός θα φτάσει στα σύνορα της Ρουμανίας – Ο ρόλος της Υπεδνειστερίας30/4/2022 Ρωσική φιλοκυβερνητική ιστοσελίδα αναλύει τα συμφέροντα της Ρουμανίας, της Ουκρανίας και της Μολδαβίας στην Υπερδνειστερία, σύμφωνα με τα γεωπολιτικά ερείσματα της Μόσχας στην περιοχή, και προειδοποιεί για την προέλαση των ρωσικών δυνάμεων μέχρι τα σύνορα της Ρουμανίας (σύνορα της Υπερδνειστερίας, στη φωτογραφία επάνω, από το regnum.ru). Η Ρουμανία φοβάται ότι σε περίπτωση που τα στρατεύματα της Ρωσίας θα μπορούν να προσεγγίσουν μέσω της Οδησσού τα σύνορα Υπερδνειστερίας, όχι μόνο η Υπερδνειστερία, αλλά και η ίδια η Μολδαβία θα ξεφύγουν εντελώς από τη δυνητική σφαίρα επιρροής της, γράφει η φιλοκυβερνητική ρωσική ιστοσελίδα regnum.ru. Τρεις τρομοκρατικές ενέργειες Και συνεχίζει: Στις 26 Απριλίου 2022, η υπηρεσία Τύπου του προέδρου της Υπερδνειστερίας, Βαντίμ Κρασνοσέλσκι , εξέδωσε ανακοίνωση, στην οποία τονίζεται ότι «Λήφθηκε απόφαση για την κήρυξη κόκκινου επιπέδου τρομοκρατικής απειλής στη χώρα, που προβλέπει την εφαρμογή πρόσθετων μέτρων για την ασφάλεια των πολιτών, της κοινωνίας και του κράτους». Ο λόγος ήταν τρεις τρομοκρατικές ενέργειες που διαπράχθηκαν σε δύο ημέρες: εναντίον του κτιρίου του υπουργείου Κρατικής Ασφάλειας, μιας στρατιωτικής μονάδας στο χωριό Πάρκανι και των πύργων του ραδιοτηλεοπτικού κέντρου. Η επιδείνωση της κατάστασης στην Υπερδνειστερία δεν είναι τυχαία. Καθώς η ρωσική ειδική στρατιωτική επιχείρηση στην Ουκρανία (έτσι αποκαλεί την επέμβαση η Ρωσία) συνεχίζεται, γίνεται σαφές σε ορισμένους γεωπολιτικούς παράγοντες στην περιοχή ότι ο χρόνος τελειώνει. Στην προκειμένη περίπτωση μιλάμε για τη Ρουμανία, η οποία ονειρεύεται να προσαρτήσει τη Μολδαβία. Η σημερινή φιλοδυτική ηγεσία της Δημοκρατίας της Μολδαβίας ενεργεί επίσης προς το συμφέρον του Βουκουρεστίου. Ακριβώς με την επιθυμία να κερδηθούν γρήγορα και αμετάκλητα ερείσματα στην τροχιά της δυτικής επιρροής συνδέεται η βιαστική κατάθεση στις 3 Μαρτίου 2022 από τη Μάια Σάντου, προέδρου της Μολδαβίας, αίτησης για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Τα γεωπολιτικά συμφέροντα της Ρωσίας Προφανώς, η απορρόφηση της Μολδαβίας από τη Ρουμανία δεν ανταποκρίνεται στα γεωπολιτικά συμφέροντα της Ρωσίας. Αυτό γίνεται κατανοητό και στο Βουκουρέστι. Ως εκ τούτου, πληροφορήθηκαν με ανησυχία τους κύριους στόχους της δεύτερης φάσης της ρωσικής ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης (στην Ουκρανία). Στις 22 Απριλίου 2022, στην ετήσια συνάντηση της Ενωσης Αμυντικών Βιομηχανιών της Περιφέρειας Σβερντλόφσκ, ανακοινώθηκε από τον αναπληρωτή διοικητή των στρατευμάτων της Κεντρικής Στρατιωτικής Περιφέρειας, Ρουστάμ Μινεκάιεφ : «Από την έναρξη της δεύτερης φάσης της ειδικής επιχείρησης, έχει ήδη ξεκινήσει μόλις πριν δύο ημέρες, ένας από τους στόχους του ρωσικού στρατού είναι να θέσει υπό πλήρη έλεγχο το Ντονμπάς και τη νότια Ουκρανία. Αυτό θα παράσχει χερσαίο διάδρομο προς την Κριμαία και θα επηρεάσει ζωτικά την ουκρανική οικονομία». Σύμφωνα με τον Μινεκάιεφ, «ο έλεγχος της νότιας Ουκρανίας θα προσφέρει πρόσβαση στην Υπερδνειστερία, όπου καταγράφονται επίσης γεγονότα καταπίεσης του ρωσόφωνου πληθυσμού». Μόλις η Ρωσία πάρει τον έλεγχο της περιοχής της Οδησσού, η επιρροή της Ρωσίας στην Υπερδνειστερία και τη Μολδαβία θα αυξηθεί πολλαπλάσια. Επομένως, η Ρουμανία έχει μόνο λίγο χρόνο, ο οποίος καθορίζεται από την ταχύτητα προέλασης των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων στο έδαφος της Ουκρανίας. Φυσικά, το Βουκουρέστι θα ήθελε να προσαρτήσει εδάφη της Μολδαβίας, ώστε αργότερα να μην μπορεί να εκδιωχθεί από εκεί. Η μεγαλύτερη αποθήκη πυρομαχικών Οσον αφορά την Ουκρανία, αυτή, φυσικά, μπορεί να ενεργήσει σε ένα ενιαίο σχέδιο με τη Ρουμανία, ειδικά επειδή υπάρχει μόνο ένα κέντρο ελέγχου – η Ουάσιγκτον (ΝΑΤΟ). Ωστόσο, το ενδιαφέρον του Κιέβου είναι πιο πρακτικό και σχετίζεται πρωτίστως με τη μεγαλύτερη αποθήκη πυρομαχικών σοβιετικού τύπου στην Ευρώπη. Βρίσκεται στο χωριό Κολμπάσνα, στην επικράτεια της Υπερδνειστερίας. Σύμφωνα με ειδικούς, αυτή η ποσότητα πυρομαχικών μπορούσε να εξασφαλίσει το νότιο μέτωπο των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας για δεκαετίες πολεμικών επιχειρήσεων. Και τα logistics εδώ είναι βολικά επειδή το αντικείμενο βρίσκεται λίγα μόλις χιλιόμετρα από τα σύνορα με την Ουκρανία. Η αποθήκη, φυσικά, φυλάσσεται από την ειδική ομάδα των ρωσικών στρατευμάτων (OGRF), που σταθμεύουν στην Υπερδνειστερία, και τον τοπικό στρατό. Από ανοιχτές πηγές είναι γνωστό ότι ο αριθμός των OGRF είναι περίπου 1.500 στρατιωτικοί, σύμφωνα με άλλες πηγές όχι περισσότεροι από 2,5-3.000. Η ίδια επιχειρησιακή ομάδα εκτελεί επίσης ειρηνευτική λειτουργία στη χώρα. Εχει ήδη περιγραφεί ένα σενάριο πρόκλησης πλήγματος στην Υπερδνειστερία από δύο πλευρές: τη Μολδαβία, μαζί με τη Ρουμανία, από τη μια, και την Ουκρανία από την άλλη. Ωστόσο, υπάρχει λόγος να πιστεύουμε ότι η ηγεσία της Μολδαβίας δεν θα επιχειρήσει να εισβάλει στην Υπερδνειστερία, καθώς αυτό θα συνιστούσε επίθεση κατά των ρωσικών ειρηνευτικών δυνάμεων. Μέχρι τα σύνορα της Ρουμανίας Θα ήταν πολύ μεγάλος ο κίνδυνος για τη Μολδαβία να χάσει τα πάντα. Σε περίπτωση εισβολής της στην Υπερδνειστερία, η Ρωσία σίγουρα θα απαντήσει με στρατιωτικά μέσα και στη συνέχεια, έχοντας φτάσει στα σύνορα της Υπερδνειστερίας, δεν θα σταματήσει, αλλά θα πάει μέχρι τα σύνορα με τη Ρουμανία. Δηλαδή, η Μολδαβία δεν θα υπάρχει πια. Πιστεύω ότι ούτε το Βουκουρέστι έχει μεγάλη επιθυμία να εισβάλει στην Υπερδνειστερία: η Μόσχα δεν θα συγχωρήσει τη δολοφονία ρώσων στρατιωτών. Ταυτόχρονα, τόσο η Ρουμανία όσο και η Μολδαβία έχουν περιορισμένη πολιτική υποκειμενικότητα. Και αν οι ΗΠΑ το θέλουν πραγματικά, θα τις αναγκάσουν να κάνουν ό,τι τους λένε. Τότε η Ρωσία θα είναι η μία πλευρά της σύγκρουσης και η Ρουμανία, μέλος του ΝΑΤΟ, θα είναι η άλλη. Αυτός που θα χαρεί ανείπωτα είναι η Ουκρανία. Πιθανότατα, οι τρεις τρομοκρατικές επιθέσεις που αναφέρθηκαν παραπάνω στην επικράτεια της Υπερδνειστερίας είναι έργο των ουκρανικών μυστικών υπηρεσιών, οι οποίες ενδιαφέρονται να υποδαυλίσουν μια σύγκρουση μεταξύ της Δημοκρατίας της Μολδαβίας και της Υπερδνειστερίας. Τα λόγια του ρώσου στρατηγού… Αν μιλάμε για την Ουκρανία, τότε η πιθανότητα να επιχειρήσει να καταλάβει την αποθήκη πυρομαχικών στο χωριό Κολμπάσνα είναι αρκετά μεγάλη. Το καθεστώς του Κιέβου δεν έχει τίποτα να χάσει και, ναι, ξεμένει από πυρομαχικά. Τι μπορούμε να συμβουλεύσουμε τόσο το Κισινάου όσο και το Βουκουρέστι; Μην γίνετε Ουκρανία και να θυμάστε συχνά τα λόγια του αείμνηστου στρατηγού Αλεξάντερ Λέμπεντ, τα οποία είπε όταν ήταν διοικητής της 14ης Στρατιάς που είχε την ευθύνη για τη δύναμη που στάθμευε στην Υπερδνειστερία: «Αύριο θα φάω πρωινό στην Τιρασπόλ (πρωτεύουσα της Υπερδνειστερίας) και αν πέσει τουλάχιστον μία σφαίρα στην Υπερδνειστερία, θα γευματίσω στο Κισινάου (πρωτεύουσα της Μολδαβίας) και θα δειπνήσω στο Βουκουρέστι». Πηγή: regnum.ru Χάρτης με τη Ρουμανία, Μολδαβία, Υπερδνειστερία και Ουκρανία από regnum.ru Η πρόεδρος της Μολδαβίας Μάια Σάντου (φωτογραφίες από regnum.ru) Ρωσικές στρατιωτικές δυνάμεις
0 Comments
14 άνθρωποι επιστρέφουν στην πατρίδα, δηλώνει η αντιπρόεδρος της Ουκρανικής κυβέρνησης Η Ουκρανία πραγματοποίησε σήμερα μια ανταλλαγή αιχμαλώτωνπολέμου με τη Ρωσία, με επτά στρατιώτες και επτά αμάχους να επιστρέφουν στην πατρίδα τους, δήλωσε η αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Ιρίνα Βερεσούκ σε ανάρτησή της στο διαδίκτυο. Μεταξύ των στρατιωτών ήταν μια γυναίκα που είναι έγκυος πέντε μηνών, πρόσθεσε. Η Βερεσούκ δεν είπε πόσοι Ρώσοι παραδόθηκαν στη Μόσχα κατά την ανταλλαγή αυτή. Οι δύο χώρες έχουν ανταλλάξει αιχμαλώτους αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης που άρχισε με τη ρωσική εισβολή στις 24 Φεβρουαρίου, και την Πέμπτη η Ουκρανία ανακοίνωσε ότι η Ρωσία παρέδωσε 33 Ουκρανούς στρατιώτες. Πηγή ΑΠΕ-ΜΠΕ
Ρωσική πυραυλική επίθεση στο αεροδρόμιο της Οδησσού κατέστρεψε τον διάδρομο προσγείωσης – απογείωσης, ο οποίος δεν μπορεί πλέον να χρησιμοποιηθεί, ανακοίνωσε σήμερα ο ουκρανικός στρατός.
Να σημειώσουμε ότι η Οδησσός είναι η τρίτη μεγαλύτερη πόλη στην Ουκρανία μετά το Κίεβο (πρωτεύουσα) και το Χάρκοβο, ενώ μέχρι στιγμής δεν έχει δεχθεί πολλές επιθέσεις, αν και η άμυνά της έχει συγκροτηθεί εδώ και εβδομάδες. Στα social media κυκλοφορούν βίντεο από την επίθεση των Ρώσων. Απαγόρευση κυκλοφορίας Ουκρανοί περιφερειακοί αξιωματούχοι στην παράκτια πόλη της Οδησσού ανακοίνωσαν ότι θα κηρυχθεί εκ νέου απαγόρευση κυκλοφορίας στην περιοχή από την 1η έως την 3η Μαΐου και θα παραταθεί ανάλογα με τις ανάγκες, λόγω της ρωσικής κλιμάκωσης και άλλων στρατιωτικών ενεργειών στην περιοχή που αναμένονται τις επόμενες ημέρες. Επίθεση στο Κουρσκ κατήγγειλε η ΡωσίαΑπό τη μεριά της η Ρωσία έκανε νωρίτερα λόγο για οβίδες «από την πλευρά της Ουκρανίας» σε σημείο ελέγχου στα σύνορα με τη Ρωσία. Την καταγγελία έκανε ο κυβερνήτης της ρωσικής επαρχίας Κουρσκ. Ο ίδιος τόνισε ότι δεν υπήρξαν θύματα ή ζημιές. Το Reuters δεν μπόρεσε να επαληθεύσει άμεσα τις ρωσικές αιτιάσεις, ενώ επί του παρόντος δεν υπάρχει σχόλιο από την Ουκρανία. Δείτε βίντεο
Σε μια δραματική σειρά εξελίξεων αυτή την εβδομάδα, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, και οι σύμμαχοί του στο ΝΑΤΟ κλιμάκωσαν την πολιτική τους να βοηθήσουν στην υπεράσπιση της Ουκρανίας από τη ρωσική επιθετικότητα, με μια πολιτική υπονόμευσης της δύναμης και της επιρροής της ίδιας της Ρωσίας. Με τον τρόπο αυτό, φοβούνται ορισμένοι παρατηρητές, αφήνουν στον Ρώσο πρόεδρο, Βλαντίμιρ Πούτιν, ελάχιστες επιλογές παρά να παραδοθεί ή να διπλασιάσει τις στρατιωτικές του δυνάμεις, αυξάνοντας την πιθανότητα διεύρυνσης του πολέμου πέρα από την Ουκρανία, επισημαίνεται σε ανάλυση του Foreign Policy. Την Πέμπτη, ο Μπάιντεν κάλεσε το Κογκρέσο να εγκρίνει το ποσό των 33 δισ. δολαρίων σε πρόσθετη στρατιωτική, οικονομική και ανθρωπιστική βοήθεια για την Ουκρανία – πάνω από το διπλάσιο του προηγούμενου ποσού – και δήλωσε ότι στέλνει ένα σαφές μήνυμα στον Πούτιν: «Δεν θα καταφέρετε ποτέ να κυριαρχήσετε στην Ουκρανία». Πέραν αυτού, είπε ο Μπάιντεν σε δηλώσεις του στο Λευκό Οίκο, η νέα πολιτική είχε ως στόχο «να τιμωρήσει τη ρωσική επιθετικότητα και να μειώσει τον κίνδυνο μελλοντικών συγκρούσεων». Στη συνέχεια, ακολούθησε μία εξίσου ξεκάθαρη δήλωση αυτή την εβδομάδα από τον υπουργό Άμυνας των ΗΠΑ, Λόιντ Όστιν, ο οποίος, μετά από συνάντηση στο Κίεβο με τον Ουκρανό πρόεδρο, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, δήλωσε ότι ο στόχος των ΗΠΑ είναι τώρα να περιορίσουν τη δύναμη της Ρωσίας μακροπρόθεσμα, ώστε να μην έχει τη «δυνατότητα να αναπαράγει» τη στρατιωτική της επίθεση στην Ουκρανία. «Θέλουμε να δούμε τη Ρωσία να αποδυναμώνεται, σε βαθμό που να μην μπορεί να κάνει τα πράγματα που έκανε με την εισβολή στην Ουκρανία», δήλωσε ο Όστιν από την Πολωνία. Η μετατόπιση αυτή μπορεί να ήταν η αφορμή που ώθησε τον Ρώσο υπουργό Εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ, να δηλώσει ότι η Ουάσιγκτον και η Δύση έχουν εισέλθει σε έναν πόλεμο «δι’ αντιπροσώπων» με τη Ρωσία, διακινδυνεύοντας έναν ακόμη παγκόσμιο πόλεμο, ο οποίος, όπως προειδοποίησε ο Λαβρόφ, θα μπορούσε να πάρει πυρηνική μορφή. «Ο κίνδυνος είναι σοβαρός, πραγματικός. Και δεν πρέπει να τον υποτιμήσουμε», τόνισε ο Λαβρόφ. Επιπλέον, ο Πούτιν άφησε και πάλι να εννοηθεί αυτή την εβδομάδα, όπως κάνει από την έναρξη της εισβολής στην Ουκρανία στις 24 Φεβρουαρίου, ότι εξακολουθεί να έχει τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα εναντίον του ΝΑΤΟ, λέγοντας: «Έχουμε όλα τα μέσα γι’ αυτό (σ.σ. για να απαντήσουμε σε μια άμεση απειλή κατά της Ρωσίας), αυτά για τα οποία κανείς άλλος δεν μπορεί να καυχηθεί. Και θα τα χρησιμοποιήσουμε, αν χρειαστεί». Η νέα επιθετική προσέγγιση των ΗΠΑ απέσπασε επαίνους από πολλές πλευρές, ιδίως από νυν και πρώην αξιωματούχους του ΝΑΤΟ, οι οποίοι επιμένουν ότι οι ρωσικές πυρηνικές αντι-απειλές είναι μόνο κενή ρητορική. «Είναι ο μόνος τρόπος για να προχωρήσουμε μπροστά», δήλωσε σε συνέντευξή του ο πρώην γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, Άντερς Φογκ Ράσμουσεν: «Στη σκέψη του Πούτιν δεν έχει καμία διαφορά, γιατί το μόνο που θα ισχυριζόταν είναι ότι η πολιτική της Δύσης είναι να αποδυναμώσει τη Ρωσία ούτως ή άλλως. Γιατί λοιπόν να μην μιλήσει ανοιχτά γι’ αυτό; Το λάθος που κάναμε στο παρελθόν ήταν ότι υποτιμήσαμε τις φιλοδοξίες του Βλαντίμιρ Πούτιν, υποτιμήσαμε τη βιαιότητά του. Ταυτόχρονα, υπερεκτιμήσαμε τη δύναμη του ρωσικού στρατού». Η νέα στρατηγική των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ βασίζεται εν μέρει στη συνεχιζόμενη επιτυχία της Ουκρανίας στο πεδίο της μάχης εναντίον του Πούτιν, ο οποίος αναγκάστηκε να μειώσει τις φιλοδοξίες του, από την πλήρη κατάληψη της Ουκρανίας, σε μια νέα μεγάλη επίθεση στο ανατολικό και νότιο τμήμα της. Οι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας, η οποία μέχρι αυτή την εβδομάδα αμφιταλαντευόταν για την αποστολή βαρέων επιθετικών όπλων στην Ουκρανία, έχουν αυξήσει τη βοήθειά τους ως απάντηση στη Μόσχα. Ο Γερμανός καγκελάριος, Όλαφ Σολτς, υπό πολιτική πίεση στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, ανακοίνωσε νωρίτερα αυτή την εβδομάδα ότι η χώρα του θα παράσχει 50 αντιαεροπορικά άρματα μάχης στην Ουκρανία. Ωστόσο, άλλοι ειδικοί σε θέματα Ρωσίας εξέφρασαν την ανησυχία τους ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι δυτικοί σύμμαχοί τους, στην πραγματικότητα, ξεπερνούν τις ίδιες τις κόκκινες γραμμές που απέφευγαν μέχρι τώρα. Για το μεγαλύτερο μέρος της δίμηνης σύγκρουσης, ο Μπάιντεν αρνήθηκε να εγκρίνει οποιαδήποτε στρατιωτική υποστήριξη, όπως μεγάλα επιθετικά όπλα ή ζώνη απαγόρευσης πτήσεων, που θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι θέτει τις δυνάμεις των ΗΠΑ ή του ΝΑΤΟ σε άμεση σύγκρουση με τη Ρωσία. Τώρα, ορισμένοι παρατηρητές ανησυχούν ότι. με την πρόσθετη βοήθεια και τις αυστηρότερες οικονομικές κυρώσεις, ο Αμερικανός πρόεδρος στριμώχνει τον Πούτιν σε μια γωνία, από την οποία μπορεί μόνο να πολεμήσει ή να παραδοθεί. Η δεύτερη πορεία θα σήμαινε την παραίτηση από τον στόχο της καριέρας του Πούτιν, να ενισχύσει τη Ρωσία έναντι της Δύσης. Ωστόσο, ο Ρώσος ηγέτης, ο οποίος εδώ και καιρό λέει πως στόχος της Δύσης ήταν να αποδυναμώσει ή να περιορίσει τη Ρωσία, δεν άφησε ποτέ να εννοηθεί ότι θα παραδινόταν, κατά τη διάρκεια της μίας και πλέον δεκαετίας επιθετικών κινήσεών του εναντίον γειτονικών χωρών, κυρίως της Ουκρανίας και της Γεωργίας. «Στα μάτια του Κρεμλίνου, η Δύση θέλει να πάρει τη Ρωσία. Αυτό δεν είχε ειπωθεί ποτέ. Τώρα είναι ξεκάθαρο», δήλωσε ο Sean Monaghan, ειδικός σε θέματα Ευρώπης στο Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών. «Αν το συνδυάσετε αυτό με τα σχόλια του Μπάιντεν στην Πολωνία, τον περασμένο μήνα, ότι «αυτός ο άνθρωπος (σ.σ. ο Πούτιν) δεν μπορεί να παραμείνει στην εξουσία», όλα αυτά μετατρέπουν αυτό τον πόλεμο επί εδάφους σε μια ευρύτερη αντιπαράθεση και μπορεί να καταστήσουν τη διαπραγμάτευση μιας διευθέτησης για τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία πολύ πιο δύσκολη ή και αδύνατη προς το παρόν». «Αν χάσει ο Πούτιν, θα φροντίσει να χάσουν όλοι»Ο George Beebe, πρώην επικεφαλής ανάλυσης της Ρωσίας για τη CIA, δήλωσε ότι η κυβέρνηση Μπάιντεν ίσως κινδυνεύει να ξεχάσει πως «το σημαντικότερο εθνικό συμφέρον των Ηνωμένων Πολιτειών είναι να αποφύγουν μια πυρηνική σύγκρουση με τη Ρωσία». Πρόσθεσε, μάλιστα, ότι «οι Ρώσοι έχουν την ικανότητα να διασφαλίσουν πως όλοι οι άλλοι θα χάσουν, αν χάσουν και αυτοί. Και ίσως εκεί να οδηγούμαστε. Είναι μια επικίνδυνη στροφή για εμάς». Ίσως η πιο ανησυχητική τροπή των γεγονότων είναι ότι δεν φαίνεται πλέον να υπάρχει καμία πιθανότητα εξόδου από τον πόλεμο μέσω διαπραγματεύσεων – παρά τη δήλωση του Πούτιν στον γενικό γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, Αντόνιο Γκουτέρες, ότι εξακολουθεί να ελπίζει σε μια τέτοια λύση. «Άλλο πράγμα είναι να ακολουθείς μια πολιτική αποδυνάμωσης του Πούτιν και άλλο να το λες δυνατά. Πρέπει να βρούμε έναν τρόπο για να πετύχει ο Πούτιν μια πολιτική λύση, οπότε ίσως δεν είναι σοφό να το δηλώνουμε αυτό», δήλωσε ένας ανώτερος ευρωπαίος διπλωμάτης, μιλώντας υπό τον όρο της ανωνυμίας. «Γίνεται όλο και πιο επικίνδυνο», δήλωσε ο Charles Kupchan, πρώην ανώτερος αξιωματούχος των ΗΠΑ και τώρα μελετητής διεθνών σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Georgetown. «Πρέπει να αρχίσουμε να προχωράμε πέρα από τα Javelins και τους αντιαρματικούς πυραύλους και να μιλήσουμε για ένα πολιτικό τελικό παιχνίδι». Ή, όπως το έθεσε ο Beebe, «πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να μεταφέρουμε με κάποιο τρόπο διακριτικά στους Ρώσους, ότι θα ήμασταν πρόθυμοι να χαλαρώσουμε τις κυρώσεις στο πλαίσιο μιας διεθνούς διευθέτησης. Η στρατιωτική βοήθεια προς την Ουκρανία θα μπορούσε επίσης να χρησιμοποιηθεί ως μοχλός πίεσης». Ωστόσο, οποιαδήποτε τέτοια διαπραγμάτευση μοιάζει λιγότερο πιθανή από ποτέ. Και οι δύο πλευρές φαίνεται να είναι έτοιμοι για μια μακρά μάχη. Μετά τη συνάντησή του με τον Πούτιν και τον Λαβρόφ την Τρίτη, ο Γκουτέρες αναγνώρισε ότι μια άμεση κατάπαυση του πυρός δεν ήταν στα χαρτιά και ότι ο πόλεμος «δεν θα τελειώσει με συναντήσεις». Μόλις πριν από ένα μήνα, ο Ζελένσκι διακινούσε την ιδέα μιας ουδέτερης Ουκρανίας, που δεν θα εντασσόταν στο ΝΑΤΟ, και πρότεινε να αναγνωριστούν οι αυτονομιστικές δυνάμεις στην ανατολική Ουκρανία. Όμως, ο Ζελένσκι δήλωσε έκτοτε στον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Σαρλ Μισέλ ότι, υπό το φως των ρωσικών θηριωδιών, η ουκρανική κοινή γνώμη ήταν κατά των διαπραγματεύσεων και τάχθηκε υπέρ της συνέχισης του πολέμου. Εν τω μεταξύ, η Φινλανδία και η Σουηδία έχουν δηλώσει ότι ενδιαφέρονται να ενταχθούν στη συμμαχία του ΝΑΤΟ, παραβιάζοντας τη μακροχρόνια πολιτική τής ουδετερότητας και δημιουργώντας ενδεχομένως ένα νέο περιβάλλον, που θα προκαλέσει τριγμούς κατά μήκος των βόρειων συνόρων της Ρωσίας. Αυτό θα αποτελούσε καταστροφικό πλήγμα για τον Πούτιν, ο οποίος έχει συχνά επικαλεστεί την ανατολική επέκταση του ΝΑΤΟ ως «casus belli» για την πλήρους κλίμακας εισβολή του στην Ουκρανία. Και δεν υπάρχουν πολλές προοπτικές ότι οποιαδήποτε από αυτές τις εντάσεις θα μειωθεί σύντομα. Ο Όστιν συγκάλεσε επίσης αυτή την εβδομάδα μια «ομάδα επαφής για την Ουκρανία», 40 χωρών, η οποία προετοιμάζεται γι’ αυτό που ο πρόεδρος του Γενικού Επιτελείου Στρατού, Μαρκ Μίλεϊ, δήλωσε ότι είναι πιθανό να είναι μια «παρατεταμένη σύγκρουση», που θα μετρηθεί «τουλάχιστον σε χρόνια». Ο Μπάιντεν δεν έχει πει ποια θα μπορούσε να είναι η απάντηση των ΗΠΑ, εάν ο Πούτιν αναπτύξει τακτικά ή στρατηγικά πυρηνικά όπλα. Επιπλέον, καμία από τις δύο πλευρές δεν έχει θέσει σαφείς κανόνες στο μεταψυχροπολεμικό περιβάλλον για την ανάπτυξη πυρηνικών όπλων – ιδιαίτερα καθώς οι συμφωνίες εξοπλισμών της εποχής του Ψυχρού Πολέμου, όπως η Συνθήκη για τις Πυρηνικές Δυνάμεις Μέσου Βεληνεκούς, έχουν μπει στο αρχείο και τα συστήματα μεταφοράς πυρηνικών όπλων έχουν γίνει ταχύτερα και διέπονται κυρίως από αυτόματα ψηφιοποιημένα συστήματα. Στο πλαίσιο μιας πολιτικής του Κρεμλίνου, που είναι γνωστή ως «κλιμάκωση για την αποκλιμάκωση» – απειλώντας να προχωρήσει σε πυρηνική επίθεση, εάν η Δύση προσπαθήσει να τον σταματήσει – ο Πούτιν επαναφέρει χρόνο με το χρόνο τα πυρηνικά όπλα στους υπολογισμούς του για τον συμβατικό πόλεμο. Κατά τη διάρκεια των δύο δεκαετιών που βρίσκεται στην εξουσία, έχει εγκρίνει την κατασκευή πυρηνοκίνητων πυραύλων Κρουζ, υπερωκεάνιων τορπιλών με πυρηνικό οπλισμό, υπερηχητικών οχημάτων ολίσθησης και περισσότερων πυρηνικών όπλων χαμηλής απόδοσης στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Ωστόσο, ο Πούτιν δεν έχει έρθει ποτέ τόσο κοντά στο να απειλήσει να τα χρησιμοποιήσει, ούτε έχει ξεκαθαρίσει αν ή πώς θα μπορούσε να το κάνει. Μέχρι την κρίση στην Ουκρανία, εκείνοι που σχεδιάζουν την στρατηγική των ΗΠΑ δεν θεωρούσαν την ανάπτυξη πυρηνικών όπλων από τη Μόσχα ως αξιόπιστη απειλή. Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι ο Πούτιν θα κλιμακώσει, πρώτα, χρησιμοποιώντας κυβερνοεπιθέσεις ή άλλες μη πυρηνικές δυνατότητες. Πολλοί εμπειρογνώμονες λένε επίσης πως δεν πιστεύουν ότι ο Ρώσος πρόεδρος θα αποκόμιζε μεγάλο όφελος από τη χρήση τακτικών πυρηνικών όπλων στο εσωτερικό της Ουκρανίας – και θεωρείται αρκετά ορθολογικός παράγοντας, ώστε να μη διανοηθεί ποτέ να εκτοξεύσει διηπειρωτικούς βαλλιστικούς πυραύλους με πυρηνικό οπλισμό εναντίον των ΗΠΑ. Αλλά ο Πούτιν έχει επίσης υποδείξει στο παρελθόν ότι δεν μπορεί να δεχθεί τον διαχωρισμό μιας ανεξάρτητης Ουκρανίας από τον ρωσικό έλεγχο, γράφοντας σε ένα δοκίμιο, τον Ιούλιο του 2021, ότι μια τέτοια εξέλιξη θα ήταν «συγκρίσιμη, ως προς τις συνέπειές της, με τη χρήση όπλων μαζικής καταστροφής εναντίον μας». Ο Ρόμπερτ Γκαλούτσι, πρώην ανώτερος διαπραγματευτής των πυρηνικών όπλων των ΗΠΑ, δήλωσε ότι οι ρωσικές πυρηνικές απειλές είναι μια νέα τακτική και «θα πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη, εάν επρόκειτο να εμπλακούμε άμεσα σε σύγκρουση με τις ρωσικές δυνάμεις εντός ή γύρω από την Ουκρανία, δηλαδή πάνω ή πέρα από τα ρωσικά σύνορα». Ο Beebe, ο οποίος είναι σήμερα διευθυντής υψηλής στρατηγικής στο Ινστιτούτο Quincy, δήλωσε ότι πιστεύει πως το αποτέλεσμα, πιθανότατα, θα επεκταθεί σε ένα ασταθές αδιέξοδο – το οποίο όμως θα μπορούσε κάλλιστα να είναι πιο ασταθές και επικίνδυνο από το μεγαλύτερο μέρος του Ψυχρού Πολέμου. «Το πιο πιθανό είναι να καταλήξουμε σε κάποιου είδους μακροχρόνια ασταθή αντιπαράθεση, που διχάζει την Ουκρανία και την Ευρώπη, όπου δεν υπάρχουν κανόνες στο παιχνίδι», εξήγησε και προσέθεσε: «Δεν πρόκειται τόσο για έναν νέο ψυχρό πόλεμο, όσο για μια χαίνουσα πληγή στην Ευρώπη». Τα πράγματα θα μπορούσαν να γίνουν ακόμη πιο περίπλοκα εάν η νέα, ενισχυμένη Δύση και το ΝΑΤΟ επεκτείνουν την εμβέλειά τους πέρα από την Ευρώπη, την Κεντρική Ασία και τη Μέση Ανατολή στον Ινδο-Ειρηνικό, όπως πρότεινε η Βρετανίδα υπουργός Εξωτερικών, Λιζ Τρας, σε ομιλία της αυτή την εβδομάδα. Η Τρας δήλωσε ότι «το ΝΑΤΟ πρέπει να έχει μια παγκόσμια προοπτική, έτοιμο να αντιμετωπίσει παγκόσμιες απειλές. Πρέπει να προλάβουμε τις απειλές στον Ινδο-Ειρηνικό, συνεργαζόμενοι με τους συμμάχους μας, όπως η Ιαπωνία και η Αυστραλία, για να διασφαλίσουμε την προστασία του Ειρηνικού. Και πρέπει να διασφαλίσουμε ότι δημοκρατίες, όπως η Ταϊβάν, είναι σε θέση να υπερασπιστούν τον εαυτό τους». Αυτό, με τη σειρά του, εγείρει την προοπτική ενός παρατεταμένου παγκόσμιου Ψυχρού Πολέμου, όχι μόνο με τη Ρωσία, αλλά και με την Κίνα. Και είναι ένας πόλεμος που θα μπορούσε εύκολα να γίνει θερμός, δήλωσε ο Beebe, με τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους να έρχονται αντιμέτωποι με μια συμμαχία «μιας πλούσιας σε πόρους Ρωσίας, σε συνεργασία με μια τεχνολογικά και οικονομικά ισχυρή Κίνα». (in.gr) Τι δήλωσε ο Βλαντίμιρ Γερμάκοφ, επικεφαλής της διεύθυνσης του υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσίας. Η Ρωσία πιστεύει ότι οι κίνδυνοι ενός πυρηνικού πολέμου πρέπει να παραμείνουν στο ελάχιστο και ότι θα πρέπει να αποτραπεί οποιαδήποτε ένοπλη σύρραξη μεταξύ πυρηνικών δυνάμεων, δήλωσε σήμερα ο Βλαντίμιρ Γερμάκοφ, επικεφαλής της διεύθυνσης του ρωσικού υπουργείου των Εξωτερικών που είναι αρμόδια για τη μη διάδοση των πυρηνικών όπλων και τη διενέργεια των σχετικών ελέγχων, σύμφωνα με το TASS. Στα επίσημα έγγραφαΤο τηλεγράφημα του ρωσικού πρακτορείου ειδήσεων αναμετέδωσε το Reuters. Ο Ρώσος αξιωματούχος τόνισε ότι όλες οι πυρηνικές δυνάμεις πρέπει να παραμείνουν στη λογική που καθορίζεται στα επίσημα έγγραφα που έχουν στόχο την αποτροπή πυρηνικού πολέμου. «Η Ρωσία ακολουθεί ξεκάθαρα αυτή την κατανόηση», τόνισε ο Γερμάκοφ. Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Την ώρα που κλιμακώνεται η ένταση μεταξύ Ρωσίας και Δύσης, η πυρηνική απειλή συνεχίζει να είναι διαρκώς παρούσα.
Ο πρόεδρος εθνικιστικού κόμματος της Ρωσίας, Αλεξέι Ζουραβλίοφ, αναρωτήθηκε τι θα συνέβαινε εάν η Μόσχα χρησιμοποιούσε πυρηνικά. Η συζήτηση αυτή που πριν από λίγους μήνες θα θεωρούνταν εκτός τόπου και χρόνου, έλαβε χώρα στην κρατική τηλεόραση της Ρωσίας, με τους παρουσιαστές να προσπαθούν να ανακαλέσουν τον Ζουραβλίοφ στη «λογική». Ο ίδιος είπε ότι εάν η Ρωσία εκτόξευε πυρηνικά όπλα εναντίον του Ηνωμένου Βασιλείου, τότε τα βρετανικά νησιά θα έσβηναν από τον χάρτη. «Ένας πύραυλος Sarmat και τα βρετανικά νησιά δε θα υπάρχουν πια». Μάλιστα επέμεινε πως «το έλεγε σοβαρά» με έναν οικοδεσπότη να σχολιάζει πως και το Ηνωμένο Βασίλειο διαθέτει πυρηνικά όπλα και πως «κανείς δε θα επιβιώσει σε αυτό τον πόλεμο», όπως αναφέρει η Daily Mail. Σε πόσο χρόνο θα μπορούσαν να καταστραφούν Βερολίνο, Λονδίνο και Παρίσι από μια επίθεση με πυραύλους από τη Ρωσία Οι παραγωγοί της εκπομπής έδειξαν στη συνέχεια, στους τηλεθεατές έναν χάρτη που παρουσίαζε πυραύλους να έχουν εκτοξευθεί από το Καλίνινγκραντ, τον ρωσικό θύλακα μεταξύ Πολωνίας, Λιθουανίας και Βαλτικής Θάλασσας. Σύμφωνα με την προσομοίωση, οι πύραυλοι θα μπορούσαν να φτάσουν στο Βερολίνο σε 106 δευτερόλεπτα, στο Παρίσι σε 200 δευτερόλεπτα και στο Λονδίνο σε 202 δευτερόλεπτα. Οι αναφορές αυτές έγιναν στην εκπομπή, η οποία είναι ένα από τα πιο δημοφιλή τηλεοπτικά προγράμματα της Ρωσίας, ενώ οι οικοδεσπότες και οι καλεσμένοι συζητούσαν τα σχόλια του Βρετανού υπουργού Ενόπλων Δυνάμεων Τζέιμς Χίππι, ο οποίος είπε ότι τα χτυπήματα της Ουκρανίας στο ρωσικό έδαφος θα ήταν «νόμιμα» εάν διέκοπταν τις γραμμές εφοδιασμού. «Ένας Sarmat (πύραυλος) και αυτό ήταν – τα βρετανικά νησιά δε θα υπάρχουν πια», είπε ο Ζουραβλίοφ. Όταν η Όλγα Σκαμπέγιεβα, μία από τις παρουσιάστριες προειδοποίησε: «αλλά είμαστε σοβαροί άνθρωποι», ο πολιτικός αντέδρασε τονίζοντας: «και το λέω σοβαρά αυτό». «Μας κατηγορούν για κρατική τρομοκρατία» πρόσθεσε, προκαλώντας τον άλλο οικοδεσπότη Ευγκένι Ποπόφ να πει: «Το Ηνωμένο Βασίλειο έχει επίσης πυρηνικά όπλα» και να προσθέτει: «Κανείς δε θα επιβιώσει σε αυτό τον πόλεμο όταν προτείνετε ένα χτύπημα με Sarmat. Καταλαβαίνετε ότι κανείς δε θα επιβιώσει; Κανείς στον πλανήτη». Και για ρίξει περισσότερο λάδι στη φωτιά, ο Ζουραβλίοφ συνέχισε: «Πρέπει να τους δείξουμε αυτή την εικόνα. Παιδιά κοιτάξτε την εικόνα – μετρήστε τα δευτερόλεπτα, θα τα καταφέρετε; Γεια σας, είναι ήδη εδώ». Καθώς ο Ποπόφ πασχίζει να συγκρατήσει τα γέλια του, ο Ζουραβλίοφ λέει: «Αυτός είναι ο τρόπος. Αφήστε τους να το σκεφτούν. Πάρτε ένα χρονόμετρο, μετρήστε μέχρι τα 220 δευτερόλεπτα. Έτσι τους μιλάς, δεν καταλαβαίνουν τίποτα άλλο».
Ρωσία: Βομβαρδίστηκε πετρελαϊκός σταθμός – «Αναχαιτίσαμε ουκρανικό αεροσκάφος» λένε οι Ρώσοι30/4/2022 Επίθεση φαίνεται ότι δέχτηκε πετρελαϊκός σταθμός στη Ρωσία Η ρωσική αντιαεροπορική άμυνα απέτρεψε σήμερα την πτήση ενός ουκρανικού αεροσκάφους στον εναέριο χώρο της περιφέρειας Μπριάνσκ, όπως ανέφεραν ρωσικά ΜΜΕ επικαλούμενα τον κυβερνήτη της ίδιας περιφέρειας, προσθέτοντας ότι ο βομβαρδισμός έπληξε τμήματα ενός πετρελαϊκού τερματικού σταθμού και της περιοχής που βρίσκεται γύρω από αυτόν. «Δεν υπάρχουν θύματα», μετέδωσε το ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων RIA επικαλούμενο τον κυβερνήτη Αλεξάντερ Μπογκομάζ. Ο κυβερνήτης πρόσθεσε ότι ένα κτίριο διαχείρισης καυσίμων στον τερματικό σταθμό καταστράφηκε. Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ Ο διάλογος μεταξύ της Μόσχας και της Ουάσινγκτον για τη στρατηγική σταθερότητα έχει επίσημα “παγώσει,” μετέδωσε το ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων TASS, επικαλούμενο τη σημερινή δήλωση ενός αξιωματούχου του ρωσικού υπουργείου των Εξωτερικών. Ο Βλαντίμιρ Γερμάκοφ επικεφαλής της διεύθυνσης του ρωσικού υπουργείου των Εξωτερικών που είναι αρμόδια για τη μη διάδοση των πυρηνικών όπλων και τη διενέργεια των σχετικών ελέγχων, δήλωσε στο πρακτορείο ειδήσεων TASS, σύμφωνα με το ΑΠΕ, ότι αυτές οι επαφές μπορούν να ενεργοποιηθούν και πάλι, μόλις η Ρωσία θεωρήσει ως ολοκληρωμένη “την ειδική στρατιωτική επιχείρηση” της, στην Ουκρανία. Η άρση των κυρώσεων κατά της Ρωσίας αποτελεί μέρος των διαπραγματεύσεων με την Ουκρανία Το Κίεβο προειδοποίησε χθες Παρασκευή ότι οι συνομιλίες για τον τερματισμό της ρωσικής εισβολής, η οποία έχει εισέλθει πλέον στον τρίτο μήνα, βρίσκονται στα πρόθυρα κατάρρευσης. Οι ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, είναι «δύσκολες» αλλά συνεχίζονται καθημερινά, υποστήριξε ο επικεφαλής της ρωσικής διπλωματίας Σεργκέι Λαβρόφ σε συνέντευξη που παραχώρησε στο κινεζικό πρακτορείο Xinhua.Πρόσθεσε δε ότι η άρση των κυρώσεων που έχουν επιβληθεί σε βάρος της Μόσχας αποτελεί μέρος των ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων. Ο Σεργκέι Λαβρόφ κατηγόρησε τη Δύση – και το ΝΑΤΟ ειδικότερα – ότι στέκεται εμπόδιο στην επίτευξη πολιτικής συμφωνίας για τον τερματισμό της σύγκρουσης στην Ουκρανία. Αν οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ ενδιαφέρονται πραγματικά να επιλυθεί η ουκρανική κρίση, τότε θα πρέπει πρώτα να αλλάξουν στάση και να σταματήσουν να προμηθεύουν το Κίεβο με όπλα και πολεμοφόδια, υποστήριξε ο ρώσος υπουργός Εξωτερικών. Τι περιλαμβάνουν οι συνομιλίες «Η ατζέντα των συνομιλιών περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, τα ζητήματα της αποναζιστικοποίησης, την αναγνώριση της νέας γεωπολιτικής πραγματικότητας, την άρση των κυρώσεων και το καθεστώς της ρωσικής γλώσσας», δήλωσε ο Λαβρόφ, χωρίς περαιτέρω διευκρινίσεις. «Είμαστε υπέρ της συνέχισης των διαπραγματεύσεων, αν και είναι δύσκολες», συμπλήρωσε. Ο πρόεδρος της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι επιμένει, από την έναρξη της ρωσικής εισβολής στις 24 Φεβρουαρίου, ότι οι κυρώσεις της Δύσης σε βάρος της Μόσχας πρέπει να αυστηροποιηθούν και ότι δεν θα μπορούσαν να αποτελέσουν αντικείμενο διαπραγματεύσεων. Οι σύμμαχοι της Ουκρανίας στη Δύση έχουν επιβάλει σαρωτικές κυρώσεις σε βάρος της Μόσχας. Εχουν παγώσει περίπου τα μισά αποθέματα χρυσού και συναλλάγματος της Ρωσίας, πλήττοντας σφοδρά τη ρωσική οικονομία και οδηγώντας τη Μόσχα στα πρόθυρα χρεοκοπίας. Εχουν διακοπεί οι απευθείας συνομιλίες Εκπρόσωποι των κυβερνήσεων των δύο χωρών δεν έχουν πραγματοποιήσει απευθείας ειρηνευτικές συνομιλίες από τα τέλη Μαρτίου και το κλίμα έχει επιδεινωθεί μετά τις καταγγελίες της Ουκρανίας ότι ο ρωσικός στρατός διέπραξε θηριωδίες, κατά την απόσυρσή του από περιοχές κοντά στο Κίεβο. Η Μόσχα έχει απορρίψει αυτούς τους ισχυρισμούς. Η Ρωσία χαρακτηρίζει «ειδική στρατιωτική επιχείρηση» την εισβολή στη γειτονική της χώρα, με στόχο την «αποστρατιωτικοποίηση» και την «αποναζιστικοποίηση» της Ουκρανίας. Στον αντίποδα, η Ουκρανία και η Δύση κατηγορούν τη Ρωσία ότι ξεκίνησε έναν απρόκλητο πόλεμο. (in.gr) Ουκρανία – ΙΑΕΑ: Αποστολή Ρώσων ειδικών στο σταθμό παραγωγής πυρηνικής ενέργειας της Ζαπορίζια30/4/2022 Οι ρωσικές αρχές προχώρησαν στην αποστολή ειδικών, στο σταθμό παραγωγής πυρηνικής ενέργειας της Ζαπορίζια που βρίσκεται στα ανατολικά της Ουκρανίας, όπως ανέφερε η Διεθνής Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας (IAEA). Ουκρανοί αξιωματούχοι ενημέρωσαν την ΙΑΕΑ σχετικά με τον αναφερόμενο πυρηνικό σταθμό που τελεί υπό ρωσικό έλεγχο, αλλά λειτουργεί ακόμη με προσωπικό από την Ουκρανία, όπως ανέφερε σε μία ανακοίνωσή του ο γενικός διευθυντής της ΙΑΕΑ, Ραφαέλ Μαριάνο Γκρόσι. Το ουκρανικό προσωπικό εργάζεται “κάτω από απίστευτη πίεση,” ανέφερε η ανακοίνωση που επικαλέστηκε Ουκρανούς αξιωματούχους. Η Ουκρανία ανέφερε ότι οκτώ εκπρόσωποι της Rosenergoatom που είναι θυγατρική της ρωσικής κρατικής εταιρίας πυρηνικής ενέργειας Rosatom, έχουν αποσταλεί στον αναφερόμενο πυρηνικό σταθμό. Ανησυχία Οι ρωσικές δυνάμεις κατέλαβαν τον πυρηνικό σταθμό στις 4 Μαρτίου και ο Γκρόσι έχει επανειλημμένα εκφράσει την ανησυχία του, σχετικά με την ασφάλεια των πυρηνικών σταθμών στην Ουκρανία, κατά τη διάρκεια των πολεμικών συγκρούσεων. Οι ρωσικές δυνάμεις είχαν προηγούμενα καταλάβει τις πυρηνικές εγκαταστάσεις στο Τσερνόμπιλ, αλλά αποχώρησαν στα τέλη Μαρτίου. Μετά την αποχώρησή τους, υπήρξαν αναφορές ότι Ρώσοι στρατιώτες είναι ενδεχόμενο να προσβλήθηκαν από ραδιενέργεια στην περιοχή. Η επικοινωνία με τον πυρηνικό σταθμό στο Τσερνόμπιλ είχε διακοπεί για περίπου δύο μήνες. Στο μεταξύ, σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ, τεχνικοί αναβάθμισαν συστήματα επιτήρησης και σταδιακά αποκατέστησαν την εξ αποστάσεως μετάδοση δεδομένων, για την κατάσταση στον πυρηνικό σταθμό. Η Ουκρανία διαθέτει κατά την τρέχουσα περίοδο τέσσερις σταθμούς παραγωγής πυρηνικής ενέργειας, ενώ λειτουργούν 15 μονάδες. (in.gr) Η τελευταία ανακοίνωση της αμερικανικής κυβέρνησης ότι θα προσφέρει στην Ουκρανία στρατιωτική βοήθεια ύψους 33 δισεκατομμυρίων δολαρίων, ποσό πολλαπλάσιο του ετήσιου αμυντικού προϋπολογισμού της Ουκρανίας μέχρι τώρα, ήρθε να υπογραμμίσει έναν σχεδιασμό που σταδιακά αποτυπώνεται στη στάση των δυτικών χωρώ και ιδίως των ΗΠΑ και της Βρετανίας. Στην πρώτη φάση του πολέμου οι ΗΠΑ και η Βρετανία φάνηκε ότι δεν πίστευαν ότι θα μπορούσε να αντέξει πολύ η άμυνα της Ουκρανίας και η όποια βοήθεια έστειλαν (ο κύριος όγκος της οποίας είχε φτάσει πριν την έναρξη των επιχειρήσεων) αποσκοπούσε στο να προκληθεί η μεγαλύτερη φθορά στις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις. Κατά τα άλλα, η κύρια επένδυση ήταν στην αποτελεσματικότητα των κυρώσεων και στην ηθική φθορά της Ρωσίας από τον επιθετικό πόλεμο. Κυρίως αυτό που φάνηκε να θέλουν σε εκείνη τη φάση ήταν να αποφύγουν μια γρήγορη κατάρρευση και συνθηκολόγηση της ουκρανικής κυβέρνησης, ενώ παράλληλα έδωσαν ιδιαίτερη σημασία στη διαμόρφωση ενός θετικού κλίματος στη δυτική κοινή γνώμη. Όμως, το τελευταίο διάστημα φαίνεται ότι επενδύουν πολύ περισσότερο στο να ηττηθεί και στρατιωτικά η Ρωσία. Ο νέος σχεδιασμός της Δύσης: ενίσχυση της Ουκρανίας μέχρι τη νίκη Αυτή τη στιγμή φαίνεται πώς η εκτίμηση των δυτικών κυβερνήσεων και υπηρεσιών είναι ότι η Ρωσία απέτυχε στον αρχικό της σχεδιασμό για μια γρήγορη κατάρρευση της ουκρανικής κυβέρνησης και γι’ αυτό αποσύρθηκαν οι ρωσικές δυνάμεις από το Κίεβο και επικεντρώθηκαν στο Ντονμπάς. Οι δυτικές κυβερνήσεις και υπηρεσίας υποστηρίζουν ακόμη ότι η Ρωσία είχε στην πρώτη φάση σημαντικές απώλειες και ότι φάνηκαν τα προβλήματα οργάνωσης και εξοπλισμού των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων και ότι αυτό τους υποχρέωσε σε αναδίπλωση προς το Ντονμπάς. Ταυτόχρονα, οι δυτικές κυβερνήσεις και υπηρεσίες θεωρούν ότι οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις έχουν δείξει μια ικανότητα αντίστασης που εάν ενισχυθεί μπορεί να έχει αποτελέσματα και να αλλάξει τον συσχετισμό δύναμης. Αυτό απαιτεί τόσο την υποστήριξη σε επίπεδο πληροφοριών που μπορούν να προσφέρουν στις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις όσο και την παροχή σύγχρονου οπλισμού. Αυτό αφορά κυρίως αντιαεροπορικό και αντιαρματικό οπλισμό, που είναι σχετικά εύκολο να μεταφερθεί και επιτρέπει πλήγματα στις ρωσικές δυνάμεις αλλά και όλη την προσπάθεια για να σταλούν και τεθωρακισμένα, παράλληλα με την προσπάθεια να αναπληρώνονται οι απώλειες σε μη επανδρωμένα αεροσκάφη. Αυτό επιτρέπει και τον καλύτερο εξοπλισμό των επιπλέον εφεδρικών δυνάμεων που κινητοποιεί αυτή τη στιγμή η ουκρανική κυβέρνηση για να μπορέσει να αυξήσει τη συγκέντρωση δυνάμεων στα ανατολικά όπου και το βασικό πεδίο των επιχειρήσεων. Το όριο φαίνεται να είναι η αποστολή πολεμικών αεροσκαφών, παρότι είναι προφανές ότι αυτό θα διαμόρφωνε έναν διαφορετικό συσχετισμό δύναμης. Την ίδια στιγμή φαίνεται ότι, με τη τη μία ή την άλλη μορφή, και αλλοδαποί στρατιωτικοί, πιθανώς από ιδιωτικές εταιρείες, επίσης έχουν παρουσία στο πλευρό των ουκρανικών δυνάμεων Η ελπίδα είναι ότι όλα αυτά θα επιτρέψουν στον κύριο όγκο των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων που βρίσκεται κυρίως στα ανατολικά όχι μόνο να αντέξει αλλά και να μπορέσει να αντεπιτεθεί ώστε να ανακαταλάβει περιοχές, παράλληλα με τις «εκδικητικές» επιθέσεις που συνεχίζονται στο ρωσικό έδαφος. Παράλληλη, σε μια προσπάθεια για να έχει μια «απώλεια» η Ρωσία σε άλλο επίπεδο, φαίνεται ότι μεθοδεύονται και σχέδια που αφορούν την τύχη της Υπερδνειστερίας. Τώρα ως προς τον τελικό σκοπό, υπάρχει μια διάσταση ως προς τη ρητορική. Η βρετανική ρητορική παραπέμπει σε μια συνολική εκδίωξη των ρωσικών δυνάμεων από την Ουκρανία, ενώ η αμερικανική, πιο προσεκτική, παραπέμπει περισσότερο σε μια κατάπαυση πυρός που θα σηματοδοτεί ότι η Ρωσία δεν έχει ουσιαστικά εδαφικά κέρδη και άρα θα μπορεί να θεωρηθεί «ηττημένη». Οι δυσκολίες του δυτικού σχεδιασμού Βεβαίως την ίδια στιγμή υπάρχει το μεγάλο ερώτημα εάν αυτός ο σχεδιασμός των δυτικών είναι εφικτός. Όπως έχει γραφτεί πολλές φορές, ένα μεγάλο ερώτημα αυτών των εκτιμήσεων έχει να κάνει με την αποτίμηση της ρωσικής κίνησης και εάν και σε ποιο βαθμό όντως η Ρωσία επεδίωξε να καταλάβει το σύνολο της Ουκρανίας ή εξαρχής ως προς το εδαφικό μέρος η επικέντρωση ήταν στο Ντονμπάς, με την περικύκλωση του Κιέβου να αποτελεί περισσότερο μια μορφή πίεσης για «διαπραγμάτευση υπό το βάρος των όπλων». Αυτή τη στιγμή οι ρωσικές δυνάμεις δείχνουν να βρίσκονται σε μια φάση ανασυγκρότησης. Προσανατολίζονται σε μια πιο αργή κίνηση, επικεντρώνοντας ταυτόχρονα στη σταδιακή κατάληψη εδαφών, κυρίως στο Ντονμπάς αλλά και στον νότο, παράλληλα με συστηματική προσπάθεια να πλήττονται στρατιωτικές θέσεις των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων, κυρίως αυτές όπου φυλάσσεται εξοπλισμός σε μια προσπάθεια να συρρικνώνεται η πραγματική αμυντική ικανότητα της Ουκρανίας. Μέχρι τώρα οι ουκρανικές δυνάμεις, πέραν κάποιων αντεπιθέσεων, δεν έχουν δείξει ικανές να αντιστρέψουν τον συσχετισμό και να υποχρεώσουν τις ρωσικές δυνάμεις σε υποχώρηση, παρότι επιδεικνύουν σημαντική αντίσταση σε κρίσιμα σημεία στα ανατολικά. Μπορεί ο ρυθμός του πολέμου να είναι πιο αργός, αλλά οι ρωσικές δυνάμεις δείχνουν να συνεχίζουν σε αυτό που δείχνει να είναι ο τωρινός τους σχεδιασμός, χωρίς να έχουν και την κλίμακα των απωλειών που είχαν στην πρώτη φάση του πολέμου. Με αυτή την έννοια είναι ένα ερώτημα εάν ο επιπλέον στρατιωτικός εξοπλισμός από τη Δύση θα μπορέσει να φέρει τη μεγάλη ανατροπή που θα όριζε, με αμιγώς στρατιωτικούς όρους τη ρωσική ήττα. Σημειώνουμε ότι μέχρι στιγμή η δυτική πλευρά τουλάχιστον σε μία άλλη πλευρά του σχεδιασμού δεν τα κατάφερε και αυτή ήταν η πλευρά των κυρώσεων: οι κυρώσεις έχουν ένα σημαντικό κόστος για τη ρωσική οικονομία (ενδεικτικό το πρόβλημα που υπάρχει με τις ξένες επενδύσεις τη Ρωσία), όμως δεν τη «γονατίζουν». Για παράδειγμα αυτή τη στιγμή το ρούβλι έχει ανακάμψει ως προς την ισοτιμία του, ενώ σε πρώτη φάση φάνηκε να καταρρέει. Αντίστοιχα, ένας ικανός αριθμός χωρών δεν έχουν διαλέξει τον δρόμο των κυρώσεων. Μεσοπρόθεσμα υπάρχει το ερώτημα εάν και πώς θα προσαρμοστεί η ρωσική οικονομία σε αυτή τη νέα συνθήκη, αλλά στον άμεσο χρόνο οι κυρώσεις δεν έχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα. Ούτε μέχρι τώρα φαίνεται να διαμορφώνεται μια δυναμική ανατροπής του Πούτιν, είτε με τη μορφή μεγάλης κοινωνικής απονομιμοποίησης είτε ως ενδεχόμενο ενός «ανακτορικού πραξικοπήματος». Ο παρατεταμένος πόλεμος Ταυτόχρονα, γίνεται όλο και πιο πιθανό το ενδεχόμενο του παρατεταμένου πολέμου. Παρότι υποτίθεται ότι η Ρωσία θέλει να δείξει ότι θα έχει πετύχει τους στόχους της μέχρι την «ημέρα της Νίκης» στις 9 Μαΐου, αυτό δεν είναι δεδομένο με βάση τους σημερινούς ρυθμούς. Επιπλέον, στο βαθμό που δεν υπάρχει κάποια πολιτική ή διπλωματική διαδικασία η όποια κατάπαυση του πυρός θα έλθει μάλλον όταν κάποια πλευρά δεν θα μπορεί άλλο να συνεχίσει. Αυτό δεν αφορά μόνο τη στρατιωτική διάσταση αλλά και την εσωτερική πολιτική συνοχή. Το ερώτημα είναι εάν σε αυτόν τον παρατεταμένο πόλεμο η δυτική βοήθεια θα μπορέσει να αλλάξει το συσχετισμό ή τελικά θα αποδειχτεί ότι η ρωσική πλευρά είχε τη δυνατότητα να αντέξει και να τον συνεχίσει μέχρι τέλους. Την ίδια στιγμή παρατεταμένος πόλεμος σημαίνει και παρατεταμένο δράμα των αμάχων. (in,gr)
To μουσικό γκρουπ που απαρτίζεται από influencer και μοντέλα «έχει ως στόχο να προωθήσει τη ρωσική προπαγάνδα», γράφει η Daily Mail
Στο πλευρό των Ρώσων στρατιωτών βρέθηκαν το Πάσχα ντυμένες με στολή νοσοκόμας μιας άλλης εποχής και με το έμβλημα «Ζ» της ρωσικής εισβολής, οι «Αδελφές για τη Νίκη» – ένα μουσικό γκρουπ που απαρτίζεται από influencer, μοντέλα και άλλες νεαρές γυναίκες από την περιοχή του Λουγκάνσκ. Σύμφωνα με την Daily Mail, βασικός στόχος της ομάδας των νεαρών γυναικών είναι να προωθήσει τη ρωσική πολεμική προπαγάνδα, την ώρα που πολλές αναρτήσεις στο διαδίκτυο και στα ρωσικά social media αναφέρουν ότι πρόκειται για «συζύγους και φίλες» στρατιωτών που υπηρετούν στην Ουκρανία. Στις φωτογραφίες και τα βίντεο που κάνουν τον γύρο του διαδικτύου τα μέλη του γκρουπ εμφανίζονται να προσφέρουν κέικ και θρησκευτικές εικόνες στους Ρώσους στρατιώτες με αφορμή το ορθόδοξο Πάσχα. Λίγες μέρες πριν, είχαν κυκλοφορήσει το βιντεο κλιπ ενός τραγουδιού επιδιώκονας «να πείσουν τους νέους ανθρώπους στη Ρωσία ότι ο πόλεμος είναι αναγκαίος», όπως επισημαίνει η βρετανική εφημερίδα. Μεταξύ των μελών του γκρουπ βρίσκουμε την Αλιόνα Μπόικο, η οποία έχει πάνω από 30.000 followers στο TikTok και το Instagram. «Το μήνυμα προπαγάνδας της προς τους στρατιώτες ήταν το εξής: Είναι σημαντικό να μην τα παρατήσουμε τώρα, να γίνουμε πιο δυνατοί παρά τις δυσκολίες. Τα δύσκολα θα περάσουν και αργά ή γρήγορα όλα θα πάνε καλά», γράφει η Daily Mail. H Βιολέτα Μοσκαλένκο, η οποία έχει 3.000 ακόλουθους στο Instagram, είναι μοντέλο που είχε πάρει μέρος στην Εβδομάδα Μόδας του Λουγκάνσκ. Άλλες «νοσοκόμες» είναι το μοντέλο Μαρία Οκορόκοβα και η ηθοποιός Αναστάσια Τσεπούροβα. Η Βαλέρια Ρουσίνα είναι φοιτήτρια Ιατρικής και η Σοφία Βαραμπίροβα παιδίατρος. Η Αναστάσια Μιγκάλ είναι φοιτήτρια νομικής και πρωταθλήτρια δισκοβόλος. «Μέσα σε έξι χρόνια έχω κερδίσει 54 μετάλλια και 70 τίτλους. Παρά τα ήδη πολλά μου επιτεύγματα, με περιμένουν ακόμη πολλές νίκες» δηλώνει η ίδια.
Η Ρωσία δεν είναι σε πόλεμο με το ΝΑΤΟ δήλωσε ο υπουργός Εξωτερικών της χώρας, Σεργκέι Λαβρόφ.
Προειδοποίησε πως κάτι τέτοιο θα αύξανε τον κίνδυνο ενός πυρηνικού πολέμου και ότι αυτό δεν μπορεί να επιτραπεί. Ο Ρώσος ΥΠΕΞ υποστήριξε ότι η Μόσχα δεν απειλεί κανέναν με πυρηνικό πόλεμο και ότι, αντιθέτως, οι Δυτικοί είναι που επιμένουν να αναφέρονται σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Ο Σεργκέι Λαβρόφ υπογράμμισε πως Ρωσία και Ουκρανία θα μπορούσαν να έχουν καταλήξει σε κάποια συμφωνία, πράγμα που δεν έγινε επειδή η ουκρανική πλευρά συνεχώς αλλάζει θέση παίζοντας παιχνίδια. Υπενθύμισε πως οι αποστολές οπλισμού στην Ουκρανία από το εξωτερικό αποτελούν νόμιμους στόχους για τις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις εντός των ουκρανικών συνόρων. Επισης, προειδοποίησε πως οι Μολδαβοί θα πρέπει να ανησυχούν για το μέλλον τους, καθώς οι Δυτικοί τους οδηγούν στο ΝΑΤΟ. Τέλος ο Ρώσος ΥΠΕΞ ξεκαθάρισε πως οι όποιες εγγυήσεις ασφαλείας προσφερθούν από τους Δυτικούς στην Ουκρανία δεν θα μπορούν να έχουν εφαρμογή ούτε στην Κριμαία, ούτε στις περιοχές του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ. Η δήλωση αναμεταδίδεται από πολλά διεθνή ΜΜΕ
Πόλεμος στην Ουκρανία: Νεκρή από τους βομβαρδισμούς στο Κίεβο δημοσιογράφος του Radio Liberty29/4/2022 Ρωσία: Ξεκίνησαν πρόβες στη Μόσχα για την παρέλαση της 9ης Μαΐου με τα πυρηνικά σε πρώτο πλάνο29/4/2022
Ξεκίνησαν στη Ρωσία οι πρόβες για τη μεγάλη στρατιωτική παρέλαση της 9ης Μαΐου, με αφορμή την 77η επέτειο από τη νίκη της Σοβιετικής Ένωσης κατά των Ναζί στον «Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο» του 1941-1945.
Σύμφωνα με εικόνες και βίντεο που κυκλοφόρησαν, η πρώτη πρόβα που πραγματοποιήθηκε, το βράδυ της Πέμπτης, στην Κόκκινη Πλατεία της Μόσχας με τις πεζές μονάδες και τη μηχανοκίνητη φάλαγγα, είχε… σε πρώτο πλάνο τα πυρηνικά. Σημειώνεται πως η 9η Μαϊου φέρεται να είναι μια ημερομηνία όπου ο Πούτιν θέλει να έχει «ξεμπερδέψει» με τον πόλεμο στην Ουκρανία. Τα πυρηνικά και η πιθανή χρήση τους έχουν πέσει ουκ ολίγες φορές στο τραπέζι από το Κρεμλίνο, ακόμα και από τον ίδιο τον Πούτιν, με αφορμή τον πόλεμο στην Ουκρανία και με την παρουσία τους στην «κεφαλή» της παρέλασης, οι Ρώσοι στέλνουν άλλο ένα μήνυμα στη Δύση. Ο Πούτιν πρέπει να εμφανιστεί νικητής σε 10 ημέρες από σήμερα. Μπορεί; Οι ειδικοί επισημαίνουν ότι η 9η Μαΐου – η Ημέρα της Νίκης στη Ρωσία, που τιμά την παράδοση της ναζιστικής Γερμανίας το 1945 – είναι το επόμενο αποφασιστικό ορόσημο για τον Βλαντίμιρ Πούτιν. Μέχρι εκείνη την ημερομηνία, λένε, η Ρωσία είτε θα βρει κάποιον τρόπο να κηρύξει κάποιου είδους νίκη και να σταματήσει τις μάχες, είτε η 9η Μαΐου θα προκαλέσει τη μετάβαση από την «ειδική στρατιωτική επιχείρηση» της Ρωσίας στον «πόλεμο». Τότε η Ρωσία θα αναλάβει μια κινητοποίηση σε εθνική κλίμακα για να νικήσει την Ουκρανία, με την απειλή της Μόσχας να κλιμακώνεται περαιτέρω. Επί του εδάφους, όμως, οι δυνάμεις του Πούτιν είναι πλέον διασκορπισμένες, εξαντλημένες και δεν παρουσιάζουν πραγματικά σημάδια ανανέωσης. Αμερικανοί στρατιωτικοί και παρατηρητές των μυστικών υπηρεσιών λένε στο Newsweek ότι η μεγάλη επίθεση που αναμένεται στο νότο έχει ήδη μετατραπεί σε αδιέξοδο: καμία πλευρά δεν μπορεί να νικήσει πλήρως την άλλη, λένε. «Η Ρωσία εξαρτάται και πάλι από τις αεροπορικές επιδρομές μεγάλου βεληνεκούς, τα πυρά πυροβολικού και πυραύλων για να ανοίξει το δρόμο στις χερσαίες δυνάμεις, προκειμένου να μπορέσουν να προχωρήσουν», δήλωσε στο Newsweek, μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, ανώτερος αξιωματικός του αμερικανικού στρατού, στον οποίο παραχωρήθηκε ανωνυμία, προκειμένου να συζητηθούν επιχειρησιακά θέματα. «Αλλά δεν μπορεί να υποστηρίξει μια επίθεση στο γιγαντιαίο μέτωπο που έχει πλέον δημιουργήσει. Οι υπερ-κινητοποιημένες ουκρανικές δυνάμεις, όχι μόνο έχουν κρατηθεί και μάλιστα έχουν προχωρήσει σε ορισμένα σημεία, αλλά βλέπουν τον εχθρό να παραπαίει και πάλι. Ναι, η Ρωσία πολεμάει, αλλά η Ουκρανία κερδίζει». Μια ώρα πριν από τα μεσάνυχτα της περασμένης Δευτέρας, 18 Απριλίου, η Ρωσία ξεκίνησε αυτό που τώρα αποκαλεί «δεύτερη φάση» της εισβολής της στην Ουκρανία. Ο πρωταρχικός στόχος, σύμφωνα με το Κρεμλίνο, ήταν να καταλάβει το Ντονμπάς (τις περιοχές Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ) στα νοτιοανατολικά, το μισό του οποίου πήρε υπό τον έλεγχό του το 2014. Ένας από τους κορυφαίους αξιωματούχους ασφαλείας της Ουκρανίας, ο Oleksiy Danilov, λέει ότι στη νέα επίθεσή τους οι ρωσικές δυνάμεις προσπάθησαν να διασπάσουν τις ουκρανικές άμυνες «κατά μήκος σχεδόν ολόκληρης της γραμμής του μετώπου των περιοχών Ντονέτσκ, Λουγκάνσκ και Χάρκοβο». Το Χάρκοβο είναι η επαρχία βόρεια του Ντονμπάς, όπου βρίσκεται η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Ουκρανίας, αποτελώντας ένα συμβολικό τρόπαιο και μια σημαντική γραμμή επικοινωνίας, που φτάνει από τη δυτική Ρωσία στο ανατολικό πεδίο της μάχης. Καθώς άρχισαν τα πλήγματα με βαρύ πυροβολικό και ρουκέτες, τα ρωσικά στρατεύματα ξεκίνησαν μια «κίνηση τανάλιας» από το Χάρκοβο στα βόρεια προς το κατεχόμενο Ντονέτσκ στα νότια. Φανταστείτε αυτή τη ρωσική επίθεση ως ένα πέταλο, με δυνάμεις στα δύο ανοιχτά άκρα που προσπαθούν να ενωθούν για να σχηματίσουν ένα κύκλο, περικλείοντας όλο το έδαφος που υπάρχει στη μέση (το υπόλοιπο Ντονμπάς). Η επιτυχία μιας τέτοιας κίνησης απαιτεί την πλήρη ήττα των εναπομεινάντων ουκρανών υπερασπιστών στην πολιορκημένη πόλη-λιμάνι της Μαριούπολης, λένε οι αναλυτές. Αυτό θα απελευθέρωνε σχεδόν το 20% της συνολικής δύναμης της Ρωσίας. Ο ρωσικός στρατός έχει αναπτύξει περίπου 10 τακτικές ομάδες ταγμάτων (BTG) γύρω από την πόλη. Την Πέμπτη, ο Πούτιν κήρυξε την Μαριούπολη «απελευθερωμένη» μετά από 53 ημέρες μαχών, προτρέποντας τον στρατό του να προχωρήσει. «Δεν χρειάζεται να σκαρφαλώσουμε σε αυτές τις κατακόμβες και να συρθούμε υπόγεια μέσα από αυτές τις βιομηχανικές εγκαταστάσεις…» είπε, αναφερόμενος στη χαλυβουργία Azovstal στα βόρεια της πόλης, μία από τις μεγαλύτερες της Ευρώπης. Εκεί, έχουν οχυρωθεί περίπου 2.000 Ουκρανοί, ενώ περισσότεροι από τους μισούς είναι άμαχοι. «Αποκλείστε αυτή τη βιομηχανική περιοχή, ώστε να μην μπορεί να περάσει ούτε μύγα», είπε ο Πούτιν. Στον Πούτιν απάντησε ο Serhiy Volyna, διοικητής της 36ης Ταξιαρχίας Πεζοναυτών της Ουκρανίας, μιας από τις κύριες μονάδες που υπερασπίζονται την πόλη: «Ανεξάρτητα από το τι σας λέει η ρωσική προπαγάνδα, δίνουμε σκληρές μάχες κάθε μέρα και συγκρατούμε χιλιάδες εχθρικά στρατεύματα, εμποδίζοντάς τα να προελάσουν. Αυτό γίνεται με κόστος, υπεράνθρωπες προσπάθειες και μεγάλες απώλειες». Οι υπερασπιστές στη Μαριούπολη άντεξαν Μέχρι την Κυριακή, η επίθεση της Ρωσίας στο Ντονμπάς είχε επίσης σταματήσει. Οι ρωσικές αεροπορικές επιθέσεις εντάθηκαν μετά τη Δευτέρα και ο στρατός αύξησε τις βολές πυραύλων και πυροβολικού σε περίπου 1.000 βλήματα ημερησίως – τριπλάσιος μέσος όρος από αυτόν που χρησιμοποιούταν στη νέα προσπάθεια. Αλλά στο έδαφος οι ρωσικές δυνάμεις κινήθηκαν μόλις μερικά χιλιόμετρα, χάνοντας τόσα εδάφη όσα κέρδιζαν. Και η Ρωσία άνοιξε ένα ακόμη μέτωπο, πέρα από το Ντονμπάς. Την Παρασκευή, ένας ανώτερος ρώσος διοικητής, ο υποστράτηγος Ρουστάμ Μινεκάεφ, δήλωσε στα ρωσικά μέσα ενημέρωσης ότι καθήκον των ενόπλων δυνάμεων είναι να εγκαθιδρύσουν «πλήρη έλεγχο στο Ντονμπάς και τη νότια Ουκρανία». Οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες είδαν τη δήλωσή του ως ένα νέο ορισμό της αποστολής της Μόσχας, προσθέτοντας ολόκληρο το νότο στον εδαφικό της στόχο – ένα δύσκολο έργο. Αυτό το δεύτερο νότιο μέτωπο στα δυτικά του Ντονμπάς εκτείνεται σε απόσταση περίπου 250 μιλίων από το Ντονέτσκ στα ανατολικά έως το Μικολάιβ στα δυτικά (η απόσταση από τη Νέα Υόρκη έως τους καταρράκτες του Νιαγάρα στα σύνορα με τον Καναδά). Οι ρωσικές δυνάμεις στην περιοχή αυτή ανεφοδιάζονται πιο ελεύθερα από την κατεχόμενη Κριμαία και φαίνονται ισχυρότερες από τις κουρασμένες δυνάμεις στην περιοχή του Ντονμπάς. Όμως, δυσκολεύονται επίσης στη νέα προέλασή τους, συναντώντας σθεναρή ουκρανική αντίσταση. Πιο κοντά στα σύνορα με τη Ρωσία, στο Χάρκοβο και γύρω από αυτό, η Μόσχα έχασε τα περισσότερα κατά τη διάρκεια της εβδομάδας. Αν και η Ρωσία συνέχισε τις έντονες επιθέσεις πυροβολικού και τις αεροπορικές επιδρομές σε κατοικημένες αστικές περιοχές, η περίμετρος του ουκρανικού εδαφικού ελέγχου γύρω από την πόλη διευρύνθηκε. Η Ουκρανία κατάφερε επίσης να απελευθερώσει ορισμένες πόλεις και χωριά γύρω από την περιφέρεια της πόλης, σύμφωνα με τον κυβερνήτη Oleh Synehubov. Στην πραγματικότητα, λένε οι παρατηρητές των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών, η Ρωσία φαίνεται να έχει εγκαταλείψει εντελώς τον στόχο της κατάληψης της μεγαλύτερης πόλης της ανατολικής Ουκρανίας – όπως εγκατέλειψε και το Κίεβο, μια άλλη μεγάλη ήττα. Νότια του Χάρκοβο, στο βόρειο τμήμα της «κίνησης της τανάλιας», οι ρώσοι στρατιώτες προχώρησαν μερικά χιλιόμετρα, κατέλαβαν την Κρεμίνα και απείλησαν το αστικό συγκρότημα γύρω από την πόλη Σεβεροντόνετσκ, η οποία βρίσκεται πάνω σε ένα σημαντικό εμπόδιο, τον ποταμό Σιβερσκάι Ντόνετς, που ρέει από βορρά προς νότο. Πριν από τον πόλεμο, περίπου 250.000 Ουκρανοί ζούσαν στην περιοχή, συμπεριλαμβανομένων των πόλεων Rubizne και Lysychansk. Εδώ οι μάχες είναι έντονες από τις 24 Φεβρουαρίου, με τη Ρωσία να μην μπορεί να κάνει καμία σημαντική διάσπαση. Περίπου 25.000 ρώσοι στρατιώτες έχουν αναπτυχθεί κατά μήκος αυτών των γραμμών του μετώπου. Στόχος τους είναι να φτάσουν στις πόλεις Σλόγιανσκ και Κραματόρσκ, περίπου 35 μίλια μακριά. Αυτές οι δύο πόλεις θα είναι το κλειδί για την ικανότητα της Ρωσίας να ενώσει τις δυνάμεις της από βορρά προς νότο και να ολοκληρώσει τον κύκλο. Το ουκρανικό στρατηγείο για ολόκληρη την άμυνα του Ντονμπάς βρίσκεται στο Κραματόρσκ και είναι πλήρως οχυρωμένο. Στη νότια πλευρά της «τανάλιας», η Ρωσία έχει σημειώσει ακόμη μικρότερη πρόοδο από ό,τι στο βορρά. Τρεις ουκρανικές ταξιαρχίες κρατούν αυτό το έδαφος εδώ και εβδομάδες και τώρα ενισχύονται. Η μόνη σημαντική αλλαγή κατά τη διάρκεια της εβδομάδας είναι μια φαινομενική ρωσική ανακάλυψη δυτικότερα, όπου οι δυνάμεις του Πούτιν κατάφεραν να καταλάβουν την πόλη Zelene Pole, νότια του Κραματόρσκ, αλλά μακριά από το Ντονμπάς. Ορισμένοι αμερικανοί παρατηρητές λένε πως η νέα κίνηση προς τα βόρεια μπορεί να είναι ένα σημάδι ότι ορισμένες δυνάμεις μπορεί να έχουν ήδη απελευθερωθεί από τη μάχη στη Μαριούπολη. Στο νότιο μέτωπο, πιο δυτικά, όπου η Ρωσία λέει ότι επιδιώκει να καταλάβει όλη τη νότια Ουκρανία, οι δυνάμεις του Πούτιν έχουν επίσης σταματήσει. Οι ρωσικές δυνάμεις εκεί δεν μπόρεσαν να κινηθούν βόρεια από τη Χερσώνα για να καταλάβουν το Μικολάιβ, μια πόλη με σχεδόν μισό εκατομμύριο κατοίκους. Όσον αφορά στην ίδια την κατεχόμενη Χερσώνα, την περιοχή βόρεια της Κριμαίας, ο σύμβουλος του Ζελένσκι, Μιχαήλο Ποντόλιακ, δεσμεύτηκε αυτή την εβδομάδα ότι η Ουκρανία δεν θα τα παρατήσει, ότι όχι μόνο θα κρατήσει μακριά τη Ρωσία, αλλά θα απελευθερώσει ολόκληρη την επαρχία. «Δεν μπορείτε καν να αμφιβάλλετε ότι το κράτος έχει μια στρατηγική για την απελευθέρωση όλων των πόλεων και των χωριών της νότιας Ουκρανίας», είπε σε μήνυμά του προς τον λαό. «Δεν θα υπάρξει πάγωμα της σύγκρουσης… Θα υπάρχει μόνο η περιοχή Χερσώνα της Ουκρανίας». Μετά την ήττα της Ρωσίας στη βόρεια Ουκρανία και την αποχώρησή της από την περιοχή του Κιέβου, οι δυνάμεις του Πούτιν εισρέουν στη νότια Ουκρανία για να ενισχύσουν αυτή τη δεύτερη φάση. Κυρίως, αυτές οι δυνάμεις προέρχονται από την ίδια τη Ρωσία (οι δυνάμεις από τη βόρεια Ουκρανία είναι πολύ ταλαιπωρημένες για να συμμετάσχουν άμεσα στη μάχη). Πριν από την επίθεση, η Ρωσία διέθετε περίπου 65 τακτικές ομάδες ταγμάτων (BTG) στο νότο, που αντιστοιχούν σε περίπου 50.000 στρατιώτες της πρώτης γραμμής. Άλλες 20 BTGs επιπλέον έχουν τώρα ενταχθεί σε αυτές τις δυνάμεις, με ένα σύνολο περίπου 82-85 ταγμάτων τακτικών ομάδων να βρίσκεται τώρα μέσα στην Ουκρανία. Η Ρωσία έχει επίσης συγκεντρώσει 100.000 στρατιώτες κοντά στα σύνορα της Ουκρανίας. Αλλά αυτά τα ενισχυτικά στρατεύματα δεν είναι ούτε φρέσκα, ούτε έτοιμα. Πηγές του Κιέβου αναφέρουν τώρα ότι η Ουκρανία έχει περισσότερα άρματα μάχης στο εσωτερικό της χώρας από ό,τι η Ρωσία. Οι ρωσικές δυνάμεις δεν έχουν μόνο έλλειψη προμηθειών, αλλά και κακό συντονισμό. Οι ειδικοί λένε ότι είναι θέμα πυκνότητας του πεδίου μάχης: πόσες δυνάμεις μπορεί η Ρωσία να συγκεντρώσει και να επιχειρήσει μαζί. Σε σχεδόν δύο μήνες μαχών, ο στρατός του Πούτιν έχει δείξει μικρή ικανότητα να συντονίζει μεταξύ γειτονικών δυνάμεων ή να διοικεί με επιτυχία μεγάλους σχηματισμούς. Τα προβλήματα υλικοτεχνικής υποδομής – η προμήθεια πυρομαχικών, καυσίμων και ακόμη και τροφίμων – δεν έχουν επιλυθεί ποτέ. Περιβαλλοντικοί παράγοντες – ο καιρός, το έδαφος, η ανοιξιάτικη απόψυξη – έχουν επίσης δυσκολέψει τη Ρωσία, εμποδίζοντας τις κινήσεις εκτός δρόμου. Ο ρωσικός στρατός συνεχίζει επίσης να αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα ηθικού, παρεμποδίζοντας τις επιχειρήσεις και τις προόδους. Σχεδόν δύο μήνες αποτυχημένων επιθέσεων στο έδαφος έδωσαν τη δυνατότητα στη Δυτική βοήθεια να κάνει τη διαφορά, πρώτα με αντιαρματικά όπλα και πυραύλους εδάφους-αέρος και τώρα με βαρύ εξοπλισμό. Σύντομα, το πυροβολικό της Δύσης θα βρίσκεται στα χέρια των Ουκρανών – τα πρώτα αμιγώς επιθετικά όπλα που αποστέλλονται στη χώρα. Καθώς βρίσκεται σε εξέλιξη η δεύτερη εβδομάδα της δεύτερης φάσης της Ρωσίας, οι ρωσικές δυνάμεις βρίσκονται χωρισμένες μεταξύ βόρειων, νότιων και ανατολικών σχηματισμών γύρω από το Ντονμπάς, εξακολουθούν να μάχονται στη Μαριούπολη και είναι αραιά αναπτυγμένες κατά μήκος του νότιου μετώπου των 250 μιλίων και πλέον. Ο Πούτιν μπορεί να είναι σε θέση να σημειώσει κάποια πρόοδο στο Ντονμπάς τις επόμενες 10 ημέρες, ώστε να μπορέσει να κηρύξει τη νίκη στις 9 Μαΐου, αλλά συνολικά, η πρόγνωση επί του πεδίου είναι ζοφερή. Αυτό αφήνει την κήρυξη πολέμου και τη διαταγή εθνικής κινητοποίησης ως τη δεύτερη επιλογή του Πούτιν στις 9 Μαΐου: μια αποφασιστική κίνηση, που θα ανταποκρίνεται στη σοβαρότητα της ρωσικής εθνικής ημέρας. Δείτε βίντεο
Ζαχάροβα: Η Δύση ενθαρρύνει το Κίεβο να επιτεθεί στη Ρωσία με όπλα που παρέχονται από το ΝΑΤΟ28/4/2022 Οι δυτικές χώρες καλούν ανοιχτά την Ουκρανία να επιτεθεί σε ρωσικό έδαφος χρησιμοποιώντας τα όπλα που προμηθεύουν στο Κίεβο, δήλωσε η εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών Μαρία Ζαχάροβα σε ενημέρωση την Πέμπτη. «Έχουμε ήδη σχολιάσει τις προάλλες τις δηλώσεις του Βρετανού Υφυπουργού Άμυνας Τζέιμς Χίπυ σχετικά με το “οκ” για τα χτυπήματα της Ουκρανίας σε ρωσικούς στρατιωτικούς στόχους», είπε, «Με άλλα λόγια, η Δύση καλεί ανοιχτά το Κίεβο να επιτεθεί στη Ρωσία, ακόμη και με όπλα που ελήφθησαν από χώρες του ΝΑΤΟ». Σύμφωνα με τη Ζαχάροβα, το Κίεβο το προσέλαβε ως οδηγό δράσης: τις τελευταίες εβδομάδες, οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις βομβάρδισαν ρωσικά συνοριακά εδάφη, με αποτέλεσμα θύματα και καταστροφές. «Περαιτέρω στοιχεία ότι το καθεστώς του [Ουκρανού Προέδρου Βλαντιμίρ] Ζελένσκι δεν είναι ανεξάρτητο στις αποφάσεις του και εξαρτάται πλήρως από εξωτερικούς διαχειριστές», τόνισε εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών. Τόνισε επίσης ότι μια τέτοια εγκληματική δραστηριότητα του ουκρανικού στρατού εναντίον του ρωσικού εδάφους δεν μπορεί να μείνει αναπάντητη. «Θα ήθελα το Κίεβο και οι δυτικές πρωτεύουσες να λάβουν σοβαρά υπόψη τις δηλώσεις του υπουργείου Άμυνας της χώρας μας ότι περαιτέρω ουκρανικές προκλήσεις για πλήγμα ρωσικών στόχων θα οδηγήσουν σίγουρα σε σκληρή απάντηση από τη Ρωσία», τόνισε η Ζαχάροβα. (igata.gr) Γκουτέρες: Τι υποσχέθηκε στον Ζελένσκι για το εργοστάσιο Azovstal – Τι είπε για τα εγκλήματα πολέμου28/4/2022 Ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες δήλωσε σήμερα, μετά τις επαφές που είχε στο Κίεβο, ότι τα Ηνωμένα Έθνη κάνουν ό, τι μπορούν για να καταστεί δυνατή η εκκένωση του εργοστασίου χάλυβα στη Μαριούπολη, όπου έχουν βρει καταφύγιο στρατιώτες και άμαχοι. «Στην παρούσα φάση, μπορώ μόνο να σας πω ότι κάνουμε ό,τι μπορούμε προκειμένου να πραγματοποιηθεί (η εκκένωση). Δεν πρόκειται να κάνω οποιοδήποτε σχόλιο που θα μπορούσε να υπονομεύσει αυτήν την πιθανότητα», είπε ο Γκουτέρες μετά τη συνάντηση που είχε με τον πρόεδρο της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι. Από την πλευρά του ο Ζελένσκι δήλωσε: «Θέλω να πιστεύω – όπως και οι συγγενείς όσων έχουν εγκλωβιστεί στο Azovstal (σ.σ. στο εργοστάσιο χάλυβα) – ότι ο γενικός γραμματέας (σ.σ. του ΟΗΕ) κι εμείς θα καταφέρουμε να έχουμε ένα επιτυχημένο αποτέλεσμα». Για τα εγκλήματα πολέμουΝωρίτερα, ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ ζήτησε από τη Ρωσία να «δεχθεί να συνεργαστεί» με την έρευνα του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (ΔΠΔ) για εγκλήματα πολέμου που ενδέχεται να διαπράχθηκαν στην Ουκρανία. «Όταν κοιτάζουμε αυτό τον φρικτό χώρο, βλέπω πόσο σημαντικό είναι να έχουμε μια ολοκληρωμένη έρευνα και να αποδώσουμε ευθύνες», δήλωσε ο Γκουτέρες από τη Μπούκα, το προάστιο του Κιέβου όπου οι Ουκρανοί κατηγορούν τους Ρώσους στρατιώτες ότι σφαγίασαν αμάχους όταν είχαν υπό τον έλεγχό τους την πόλη τον Μάρτιο. «Ζητώ από τη Ρωσία να δεχθεί να συνεργαστεί με το ΔΠΔ», υπογράμμισε ο Γκουτέρες. Νωρίτερα ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ είχε επισκεφθεί τη Μποροντιάνκα, ένα άλλο προάστιο του Κιέβου, στο οποίο οι Ουκρανοί κατηγορούν τους Ρώσους ότι διέπραξαν ωμότητες. Ο Γκουτέρες, που πραγματοποιεί την πρώτη του επίσκεψη στην Ουκρανία από τις 24 Φεβρουαρίου όταν ξέσπασε ο πόλεμος, έκανε τις δηλώσεις αυτές μπροστά από κατεστραμμένα σπίτια: «Φαντάζομαι την οικογένειά μου σε ένα από αυτά τα σπίτια (…) Βλέπω τις εγγονές μου να τρέχουν πανικόβλητες. Ο πόλεμος είναι κάτι παράλογο τον 21ο αιώνα, κανένας πόλεμος δεν είναι αποδεκτός τον 21ο αιώνα», τόνισε. Ο Γκουτέρες έφτασε χθες Τετάρτη το βράδυ στην Ουκρανία. Την Τρίτη επισκέφθηκε τη Μόσχα όπου συναντήθηκε με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν από τον οποίο ζήτησε να συνεργαστεί με τον ΟΗΕ προκειμένου να απομακρυνθούν οι άμαχοι από τις περιοχές που βομβαρδίζονται από τον ρωσικό στρατό, κυρίως στην ανατολική και νότια Ουκρανία. (in.gr)
Ο αρχηγός της ρωσικής υπηρεσίας εξωτερικής κατασκοπείας κατηγόρησε σήμερα τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Πολωνία ότι σχεδιάζουν να εξασφαλίσουν μια σφαίρα επιρροής στην Ουκρανία.
Οι δηλώσεις τους συνιστούν την πιο ισχυρή ένδειξη εκ μέρους της Μόσχας ότι ο πόλεμος μπορεί να λήξει με μια επιβεβλημένη διαίρεση της Ουκρανίας μεταξύ Δύσης και Ρωσίας. Ο Σεργκέι Ναρίσκιν, επικεφαλής της Υπηρεσίας Εξωτερικής Κατασκοπείας (SVR), επικαλέσθηκε αδημοσίευτες πληροφορίες, οι οποίες όπως είπε, δείχνουν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Πολωνία, σύμμαχοι στο ΝΑΤΟ, σχεδιάζουν να αποκαταστήσουν τον έλεγχο της Πολωνίας σ’ ένα τμήμα της δυτικής Ουκρανίας. «Σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχει λάβει η Υπηρεσία Εξωτερικής Κατασκοπείας της Ρωσίας, η Ουάσιγκτον και η Βαρσοβία εκπονούν σχέδια για να εγκαθιδρύσουν έναν αυστηρό στρατιωτικό και πολιτικό έλεγχο επί των ιστορικών της κτήσεων στην Ουκρανία», δήλωσε ο Ναρίσκιν, σε μια σπάνια ανακοίνωση της SVR. Τι δείχνει η ιστορία Η Πολωνία σε διάφορες περιόδους κατά το παρελθόν, είχε υπό τον έλεγχο της κάποια εδάφη που σήμερα αποτελούν τμήμα της Ουκρανίας, πιο πρόσφατα μεταξύ των δύο παγκοσμίων πολέμων. Η δυτική Ουκρανία, περιλαμβανομένης της πόλης Λβιβ (Λβοβ), εντάχθηκε στην Σοβιετική Ένωση στο τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Η SVR αναφέρει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες συζήτησαν με την Πολωνία ένα σχέδιο σύμφωνα με το οποίο «ειρηνευτικές δυνάμεις» της Πολωνίας χωρίς εντολή του ΝΑΤΟ θα μπουν σε τμήματα της δυτικής Ουκρανίας όπου οι πιθανότητες μιας αντιπαράθεσης με τις ρωσικές δυνάμεις είναι μικρές. Η SVR, στην οποία μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991 περιήλθαν οι περισσότερες αρμοδιότητες από την KGB στον τομέα της κατασκοπείας στο εξωτερικό, δεν έδωσε στην δημοσιότητα αποδεικτικά στοιχεία για τους ισχυρισμούς της και το Reuters δεν ήταν σε θέση να τους επιβεβαιώσει. Κανένα σχόλιο από την Πολωνία Το υπουργείο Εξωτερικών της Πολωνίας δεν ήταν σε θέση να σχολιάσει άμεσα τις δηλώσεις που έκανε σήμερα ο Ναρίσκιν. Η Πολωνία είναι ένας από τους μεγαλύτερους υποστηρικτές της Ουκρανίας στην αντίστασή της στην ρωσική εισβολή, στέλνοντας όπλα κατά μήκος των συνόρων και έχοντας δεχθεί στο έδαφός της περίπου τρία εκατομμύρια Ουκρανούς πρόσφυγες. Το ΑΠΕ-ΜΠΕ θυμίζει ότι ένας υψηλόβαθμος Ρώσος βουλευτής, ο Αντρέι Κλίμοφ, αναπληρωτής πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων του Συμβουλίου της Ομοσπονδίας (Άνω Βουλή), δήλωσε επίσης σήμερα ότι η Πολωνία σχεδιάζει να θέσει υπό τον έλεγχό της ένα τμήμα της Ουκρανίας. Ωστόσο δεν παρουσίασε στοιχεία που να αποδεικνύουν τους ισχυρισμούς του. Ένας από τους πλέον στενούς συμμάχους του Ρώσου προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν είχε δηλώσει αυτή την εβδομάδα, ότι η Ουκρανία οδεύει προς την κατάρρευση και θα διαμελισθεί σε αρκετά μικρά κράτη λόγω των προσπαθειών που καταβάλλουν οι Ηνωμένες Πολιτείες να χρησιμοποιήσουν το Κίεβο για να υπονομεύσουν την Ρωσία, όπως είπε.Η Ρωσία αποκαλεί τις ενέργειές της στην Ουκρανία «ειδική στρατιωτική επιχείρηση» πουν πραγματοποιείται για τον αφοπλισμό της Ουκρανίας και την προστασία της από τους φασίστες. Η Ουκρανία και η Δύση λένε ότι αυτό είναι ένα ψεύτικο πρόσχημα που χρησιμοποίησε ο πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν για να διεξάγει έναν απρόκλητο επιθετικό πόλεμο.
Το ΝΑΤΟ είναι έτοιμο να διατηρήσει την υποστήριξη που παρέχει στην Ουκρανία στον πόλεμο εναντίον της Ρωσίας για χρόνια, περιλαμβανομένης βοήθειας στο Κίεβο ώστε να μετακινηθεί από όπλα της σοβιετικής εποχής σε σύγχρονα δυτικά όπλα και συστήματα, δήλωσε σήμερα ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ. Οι δηλώσεις αυτές γίνονται μετά την προειδοποίηση του Κρεμλίνου ότι η προμήθεια δυτικών όπλων στην Ουκρανία, περιλαμβανομένων βαρέων όπλων, συνιστά απειλή στην ασφάλεια της ευρωπαϊκής ηπείρου και «προκαλεί αστάθεια». «Πρέπει να προετοιμαστούμε μακροπρόθεσμα», είπε ο Στόλτενμπεργκ σε μια σύνοδο νέων στις Βρυξέλλες. «Υπάρχει απολύτως η πιθανότητα αυτός ο πόλεμος να τραβήξει και να διαρκέσει για μήνες και χρόνια». Πίεση στον Πούτιν Ο επικεφαλής του ΝΑΤΟ είπε πως η Δύση θα συνεχίσει να ασκεί στο μέγιστο πίεση στον Ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν προκειμένου να βάλει τέλος στην εισβολή στην Ουκρανία, την οποία η Μόσχα αποκαλεί «ειδική στρατιωτική επιχείρηση», μέσω κυρώσεων και οικονομικής καθώς και στρατιωτικής βοήθειας στο Κίεβο. «Οι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ ετοιμάζονται να παράσχουν υποστήριξη για μια μακρά χρονική περίοδο και επίσης να βοηθήσουν την Ουκρανία να κάνει τη μετάβαση, να μετακινηθεί από τον παλιό σοβιετικής εποχής εξοπλισμό σε πιο σύγχρονα με τα πρότυπα του ΝΑΤΟ όπλα και συστήματα που θα απαιτήσουν επίσης περισσότερη εκπαίδευση», είπε ο Στόλτενμπεργκ. Τα περισσότερα από τα βαρέα όπλα που έχουν στείλει μέχρι τώρα οι χώρες μέλη του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία είναι σοβιετικής κατασκευής όπλα που εξακολουθούν να βρίσκονται στα αποθέματα των ανατολικοευρωπαϊκών χωρών του ΝΑΤΟ, όμως οι Ηνωμένες Πολιτείες και ορισμένοι άλλοι σύμμαχοι έχουν αρχίσει να προμηθεύουν το Κίεβο με δυτικά οβιδοβόλα. Η Γερμανία ανακοίνωσε προχθές, Τρίτη, την αποστολή αντιαεροπορικών αρμάτων μάχης Gepard στην Ουκρανία – είναι η πρώτη φορά που το Βερολίνο ενέκρινε τη χορήγηση βαρέων όπλων στο Κίεβο. Πώς εξελίσσεται η σύγκρουση στο Ντονμπάς Οι ΗΠΑ εκτιμούν ότι οι ρωσικές δυνάμεις σημειώνουν «αργή και δύσκολη», καθώς και «σταδιακή» πρόοδο στην περιοχή του Ντονμπάς, εν μέρει λόγω της ουκρανικής αντίστασης, καθώς και των συνεχιζόμενων προβλημάτων υλικοτεχνικής υποδομής, σύμφωνα με ανώτερο αξιωματούχο της αμερικανικής άμυνας. «Υπάρχουν πολλά ακόμα μπρος-πίσω στο Ντονμπάς όσον αφορά τα εδάφη που έχουν κερδηθεί ή και χαθεί από ειλικρινά και τις δύο πλευρές», δήλωσε ο αξιωματούχος off the record σε δημοσιογράφους. Ο αξιωματούχος είπε ότι η Ρωσία διαθέτει πλέον 92 τακτικές ομάδες ταγμάτων στην Ουκρανία από 85 την περασμένη εβδομάδα. Ωστόσο, ο αξιωματούχος δήλωσε επίσης ότι οι συνεχιζόμενες «προκλήσεις στην υλικοτεχνική υποδομή και τη συντήρηση» εμποδίζουν τις ρωσικές δυνάμεις να σημειώσουν πρόοδο περισσότερο από «μερικά χιλιόμετρα περίπου την ημέρα, ακριβώς επειδή δεν θέλουν να ξεφύγουν πολύ μπροστά από τις γραμμές υλικοτεχνικής υποδομής και υποστήριξης». Η Ρωσία κάνει κάποιες προόδους ανατολικά και νότια του Ιζιούμ, ενώ εξακολουθεί να αντιμετωπίζει αντίσταση από τις ουκρανικές δυνάμεις, δήλωσε ο αξιωματούχος. Στα νότια, ο αξιωματούχος είπε ότι οι ΗΠΑ έχουν δει κάποιες ρωσικές δυνάμεις να αποχωρούν από την πολιορκημένη πόλη της Μαριούπολης και να κατευθύνονται προς τα βορειοδυτικά προς τη Ζαπορίζια, παρά το γεγονός ότι η Μαριούπολη δεν έχει ακόμη πέσει στα χέρια της Ρωσίας, όπως δείχνουν τα συνεχιζόμενα ρωσικά πλήγματα κατά της πόλης. Ο αξιωματούχος δήλωσε ότι η Ρωσία έχει πλέον εκτοξεύσει περισσότερους από 1.900 πυραύλους κατά της Ουκρανίας από την έναρξη της εισβολής του Φεβρουαρίου. Το Καζακστάν ενδέχεται να κηρύξει «persona non grata» έναν γνωστό ρώσο τηλεπαρουσιαστή που υποστήριξε ότι η χώρα της Κεντρικής Ασίας θα μπορούσε να έχει την ίδια τύχη με την Ουκρανία αν δεν τασσόταν αποφασιστικά στο πλευρό της Ρωσίας, όπως μεταδίδει το πρακτορείο Reuters επικαλούμενο αξιωματούχο από την Αστάνα. Αν και δεν έχει καταδικάσει τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, το Καζακστάν – μια πλούσια σε πετρέλαιο πρώην σοβιετική δημοκρατία – έχει ζητήσει να επιλυθεί η κρίση σύμφωνα με τον καταστατικό χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, έχει στείλει ανθρωπιστική βοήθεια στο Κίεβο και έχει δεσμευτεί πως θα τηρήσει τις κυρώσεις της Δύσης σε βάρος της Μόσχας. Ο Τιγκράν Κεοσαγιάν, σύζυγος της Μαργκαρίτα Σιμονιάν, αρχισυντάκτριας του ρωσικού δικτύου RT, το οποίο υποστηρίζεται από το Κρεμλίνο, ανέφερε στην εκπομπή του στο YouTube ότι το Καζακστάν είναι «αχάριστο» και «ύπουλο» επειδή δεν εκδηλώνει την υποστήριξή του στη Ρωσία. Ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών του Καζακστάν Αϊμπέκ Σμαντιγιάροφ δήλωσε ότι τα σχόλια του Κεοσαγιάν ήταν «προσβλητικά» και «μεροληπτικά». «Ενδεχομένως η τοποθέτησή του να αντανακλά την άποψη μερίδας της ρωσικής κοινής γνώμης και του πολιτικού κατεστημένου, αλλά είναι ενάντια στο πνεύμα και στην ουσία της συνεργασίας μεταξύ των χωρών μας και των συμφωνιών μεταξύ των ηγετών μας», ανέφερε και συμπλήρωσε: «Περιμένω πως θα συμπεριληφθεί στη λίστα με τα πρόσωπα που δεν είναι ευπρόσδεκτα στο Καζακστάν». Το Καζακστάν έχει στενούς οικονομικούς δεσμούς με τη Ρωσία και μια μεγάλη ρωσική εθνική μειονότητα μεταξύ του πληθυσμού των 19 εκατομμυρίων κατοίκων. Ο πρόεδρος Κασίμ-Τζομάρτ Τοκάγεφ έλαβε στρατιωτική βοήθεια από τον Οργανισμό της Συνθήκης Συλλογικής Ασφάλειας, του οποίου ηγείται η Ρωσία, για να καταστείλει τις αντικυβερνητικές διαδηλώσεις τον περασμένο Ιανουάριο. Πρέπει να σημειωθεί, ωστόσο, ότι το Καζακστάν έχει προσελκύσει επενδύσεις εκατοντάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων από τη Δύση, κυρίως στον ενεργειακό τομέα. Η ηγεσία της χώρας υπογραμμίζει ότι ακολουθεί μια «πολυδιάστατη» εξωτερική πολιτική. Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ Ουκρανία: Μια αντιπολεμική φωνή από τη ρωσική Αριστερά – Συνέντευξη με τον Ιλύα Μπουντράιτσκις28/4/2022 Συνέντευξη με έναν γνωστό Ρώσο διανοούμενο και ακτιβιστή για το αντιπολεμικό κίνημα Γεννημένος το 1981, ο Ιλύα Μπουντράιτσκις ανήκει σε μια γενιά που μεγάλωσε μέσα στη σκληρή πραγματικότητα της μετασοβιετικής εποχή. Όμως, δεν επέλεξε ούτε κάποια παραλλαγή «δυτικού» φιλελευθερισμού, ούτε κάποια παραλλαγή εθνικισμού (συμπεριλαμβανομένης αυτής που εκπροσωπεί ο Βλαντιμίρ Πούτιν), αλλά την παράδοση του κριτικού μαρξισμού. Με σπουδές ιστορικού, έχει έναν δημόσιο λόγο ιδιαίτερα επικριτικό για τον ρώσο πρόεδρο, ενώ παράλληλα είναι ένας εύστοχος αναλυτής των κοινωνικών, πολιτικών και ιδεολογικών εξελίξεων στη Ρωσία. Το βιβλίο του Dissidenty stredi dissidentov (Διαφωνούντες ανάμεσα σε διαφωνούντες), μια συλλογή δοκιμίων, κέρδισε το σημαντικό βραβείο Andrei Bely το 2017 και πρόσφατα δημοσιεύτηκε στα αγγλικά από τις εκδόσεις Verso. Από τη στιγμή που ξεκίνησε ο πόλεμος στην Ουκρανία, ο Μπουντράιτσκις πήρε μια καθαρή θέση κατά του πολέμου και είναι μια από τις αναγνωρίσιμες αριστερές φωνές που ασκούν κριτική στον Πούτιν και την κυβέρνησή του. Ο Μπουντράιτσκις μίλησε στο In και τον Παναγιώτη Σωτήρη. Πώς φτάσαμε σε αυτόν τον πόλεμο; Και ποια πλευρά είναι κατά τη γνώμη σου περισσότερο υπεύθυνη; Πιστεύω ότι σίγουρα η πλευρά που κατά βάση είναι υπεύθυνη είναι η Ρωσία. Ήταν η απόφαση που πήρε η ρωσική κυβέρνηση, ήταν η απόφαση που πήρε ο πρόεδρος Πούτιν. Χωρίς αυτή την απόφαση δεν θα είχαμε αυτόν τον πόλεμο. Μάλιστα, εάν κοιτάξεις την ομιλία του Πούτιν την ώρα που ξεσπά ο πόλεμος, θα δεις ότι λέει «έπρεπε να το κάνει», ότι δεν υπήρχε κάποιος άλλος τρόπος να ενεργήσει η Ρωσία σε εκείνη την περίσταση. Με έναν τρόπο, προσπάθησε να αποφύγει την ευθύνη και αυτό ψυχολογικά είναι κατανοητό. Όμως, πιστεύω ότι πρέπει να είμαστε πολύ σαφείς σε σχέση με το ερώτημα ποια πήρε την απόφαση. Γιατί σε κάθε στιγμή σε έναν πόλεμο φυσικά υπάρχουν περιστάσεις και ένα πλαίσιο που καθιστούν αυτόν τον πόλεμο δυνατό, αλλά σε όλες αυτές τις καταστάσεις υπάρχει πάντα μία πλευρά που ξεκινά πρώτη. Και από τη ρωσική πλευρά σε αυτή τη συνθήκη δεν ήταν απλώς μια απόφαση να ξεκινήσει ένας πόλεμος, ήταν μια απόφαση να ξεκινήσει μια εισβολή στο έδαφος μια άλλης χώρας, ήταν ένα σαφές σχέδιο να κατακτηθεί αυτή η χώρα, να αλλάξει η κυβέρνησή της και να εγκατασταθεί κάποιου είδους καθεστώς κατοχής. Έτσι με αυτή την έννοια δεν μπορείς να πεις ότι ήταν κάποιου είδους αμυντικός πόλεμος. Δεν ήταν μια δράση που προσπάθησε να αποτρέψει κάποια επίθεση ενάντια στη Ρωσία. Ήταν σαφώς μια περίπτωση επιθετικού πολέμου ενάντια σε ένα άλλο κράτος. Φυσικά, αυτή η απόφαση δεν ήρθε από το πουθενά. Υπάρχει μια μακρά ιστορία πίσω της και αυτή η ιστορία δεν άρχισε καν το 2014 με την προσάρτηση της Κριμαίας και τη σύγκρουση στο Ντονμπάς, αλλά ξεκίνησε αρκετά νωρίτερα. Ξεκίνησε με προηγούμενες προσπάθειες της Ρωσικής Ομοσπονδίας να εξασφαλίσει την επιρροή και την παρουσία της στον μετασοβιετικό χώρο. Ξεκίνησε στην αρχή της δεκαετίας του 2000 με το πρώτο «Μαϊντάν» στην Ουκρανία, όταν είχαμε τις προσπάθειες της Ρωσίας να εγκαταστήσει μια φιλορωσική ηγεσία. Πίσω από αυτή την ιστορία βλέπεις αυτήν ακριβώς την έννοια, αυτήν ακριβώς την προσέγγιση των αρχών της Ρωσικής Ομοσπονδίας και του πώς κατανοούσαν τον ρόλο τους στον μετασοβιετικό χώρο και πώς κατανοούσαν τη φύση των άλλων μετασοβιετικών κρατών και ειδικά της Ουκρανίας. Ποτέ δεν πίστεψαν ότι αυτές οι χώρες μπορούσαν να έχουν την δική τους ικανότητα να χαράξουν πορεία, ότι υπάρχουν στα αλήθεια και ότι η Ρωσική Ομοσπονδία θα μπορούσε να έχει μια ισότιμη σχέση μαζί τους. Το δεύτερο σημαντικό στοιχείο ήταν ότι αρνιούνταν οποιαδήποτε υποκειμενικότητα στους λαούς αυτών των δημοκρατιών. Ήταν αυτή η ιδέα ότι μόνο οι ηγέτες, μόνο οι ελίτ έχουν σημασία. Αυτός είναι ο λόγος που η Ρωσία εδώ και δύο δεκαετίες προσπαθεί να κάνει δουλειά με τις ελίτ της Ουκρανίας όχι όμως και με τον πληθυσμό και ιδίως τον ρωσόφωνο πληθυσμό της Ουκρανίας. Σε ποιο βαθμό οι πολιτικές των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ σε σχέση με την Ανατολική Ευρώπη συνέβαλαν στον πόλεμο; Πρώτα από όλα, θέλω να κάνω σαφές ότι πιστεύω ότι αυτός δεν είναι ένας πόλεμος ανάμεσα στη Ρωσία και τη Δύση. Είναι ένας πόλεμος ανάμεσα στη Ρωσία και την Ουκρανία. Ακόμη και σε αυτή την κατάσταση όπου η Δύση υποστηρίζει την Ουκρανία, δεν είναι μέρος της στρατιωτικής σύγκρουσης. Με αυτή την έννοια δεν μπορείς να πεις ότι το ΝΑΤΟ όντως συμμετέχεις σε αυτόν τον πόλεμο. Με ποια έννοια έχουν ευθύνη το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ; Πιστεύω ότι έχουν ευθύνη με την έννοια ότι όταν κοιτάς την εξέλιξη των γεγονότων τον τελευταίο χρόνο, όταν ήταν σαφές ότι η Ρωσία προετοίμαζε την εισβολή, και ότι η Ρωσία έστελνε στρατεύματα κοντά στα σύνορα, εκείνη τη στιγμή υπήρχαν δύο τρόποι, δύο στρατηγικές για να αποφευχθεί ο πόλεμος. Μία στρατηγική θα μπορούσε να είναι, από τη δική μου οπτική, μια καθαρά επιθετική στρατηγική με την μορφή «εάν ξεκινήσετε την εισβολή θα αντιδράσουμε αμέσως στρατιωτικά». Πιστεύω ότι εάν είχε υπάρξει ένα τέτοιο μήνυμα από το ΝΑΤΟ, είναι πιθανό ότι ο Πούτιν δεν θα είχε ξεκινήσει την εισβολή. Η άλλη στρατηγική θα μπορούσε να ήταν να έδιναν στον Πούτιν αυτό που όντως ήθελε με κάποιο τρόπο: να του δώσουν κάποιες εγγυήσεις ότι η Ουκρανία δεν θα μπει στο ΝΑΤΟ μέσα στις επόμενες δεκαετίες. Εάν είχαν υπάρξει τέτοιες γραπτές εγγυήσεις, όπως είχε ζητήσει ο Πούτιν τον Δεκέμβριο, αυτό επίσης θα είχε οδηγήσει τον Πούτιν να μην ξεκινήσει τώρα την εισβολή. Προσωπικά δεν το πιστεύω, όμως ήταν μια δυνατότητα. Ωστόσο, το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ έκαναν κάτι διαφορετικό. Η στρατηγική που επέλεξαν ήταν να προκαλέσουν τον Πούτιν, να αρνηθούν όλα τα αιτήματά του και την ίδια στιγμή η Δύση να μη προσφέρει σαφείς εγγυήσεις σε σχέση με την ασφάλεια της Ουκρανίας. Αυτή ήταν η πιο κυνική και προκλητική στάση που θα μπορούσε κανείς να φανταστεί. Από τη μια διακήρυξαν ανοιχτά ότι ο Πούτιν επρόκειτο να εισβάλει, όμως από την άλλη πλευρά δεν έκαναν κανένα πραγματικό βήμα για να τη σταματήσουν. Και αυτή είναι σίγουρα η ευθύνη που φέρει η Δύση σε σχέση με αυτόν τον πόλεμο. Σε ποιο βαθμό μπορούμε να πούμε ότι υπήρχε ένα «Ουκρανικό ζήτημα» από το 2014 ή και παλιότερα, ιδιαίτερα σε σχέση με κατάσταση γύρω από τις λεγόμενες «λαϊκές δημοκρατίες» στο Ντονμπάς;Ποια είναι η πραγματική βάση του προβλήματος στο Ντονμπάς; Εάν κοιτάξουμε στον μετασοβιετικό χώρο, το Καζακστάν, τις χώρες της Βαλτικής ή τη Μολδαβία, σε όλες αυτές τις χώρες έχεις σημαντικούς ρωσόφονους πληθυσμούς. Σε όλες αυτές τις χώρες, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, υπάρχουν προβλήματα με τα δικαιώματα των ρωσόφονων πληθυσμών, ειδικά σε σχέση με τη γλώσσα, τα δικαιώματα κλπ. Η Ουκρανία στη διάρκεια της μετασοβιετικής εποχής δεν ήταν η πιο προβληματική χώρα σε σχέση με αυτά τα ζητήματα. Για παράδειγμα το Κίεβο, η ίδια η πρωτεύουσα της Ουκρανίας ήταν κυρίως μια ρωσόφονη πόλη και δεν υπήρχε πρόβλημα με αυτό. Υπήρχαν τηλεοπτικές εκπομπές και εφημερίδα στα ρωσικά στην Ουκρανία. Δεν υπήρχε κάποιο πρόβλημε με τη δημόσια χρήση της ρωσικής γλώσσας. Αυτή ήταν μια κατάσταση διαφορετική από αυτή που μπορούσες να βρεις στα κράτη της Βαλτικής όπου υπήρχαν διάφορα προβλήματα. Το ζήτημα της γλώσσα δεν ήταν ένα κεντρικό πολιτικό ερώτημα στην Ουκρανία κατά τη διάρκεια της πρώτης μετασοβιετικής δεκαετίας, στη δεκαετία του 1990 και στην αρχή της δεκαετίας του 2000. Έγινε ολοένα και πιο σημαντικό με την πολιτική πόλωση που ήρθε ως αποτέλεσμα των προσπαθειών της Ρωσίας και της Δύσης να επηρεάσουν πολιτικά την Ουκρανία. Το ερώτημα πολιτικοποιήθηκε σε μεγάλο βαθμό. Σε αρκετά υψηλό επίπεδο έφτασε αυτό το θέμα το 2005 όταν είχαμε την πρώτη λεγόμενη «Πορτοκαλί Επανάσταση», όταν η Ρωσία υποστήριξε τον προεδρικό υποψήφιο Βίκτωρ Γιανουκόβιτς που απέτυχε τότε στις προεδρικές εκλογές. Τότε εκείνο το τμήμα των ελίτ της Ουκρανίας που ήταν προσανατολισμένο προς τη συνεργασία με το Κρεμλίνο, όχι με τη Ρωσία ως κράτος, αλλά με το Κρεμλίνο ως κρατικό μηχανισμό, άρχισαν να παρουσιάζονται ως εκπρόσωποι του ρωσόφονου πληθυσμού. Από την άλλη πλευρά της πολιτικής διαχωριστικής γραμμής οι φιλοευρωπαϊκές μερίδες της ουκρανικής ελίτ χρησιμοποίησαν την ιδέα της Ουκρανικής γλώσσας ως της μόνης επίσημης γλώσσας. Για τους περισσότερους Ουκρανούς ακόμη και το 2014 δεν υπήρχε ένας τόσος σαφής ορισμός της εθνικής ταυτότητας. Μπορούσες να είσαι Ουκρανός και μιλάς ρωσικά. Όμως αυτές οι μετατοπίσεις μέσα στις ελίτ έσπρωξαν τους πληθυσμούς να διαλέξουν τη μία ταυτότητα απέναντι στην άλλη. Αυτό έκανε το ερώτημα της γλώσσας ένα πολιτικό ερώτημα. Εάν κοιτάξεις στην τρέχουσα γραμμή της ρωσικής προπαγάνδας, στις ομιλίες του Πούτιν κ.λπ., μπορείς να βρεις αυτή την ιδέα του λεγόμενου «ρωσικού κόσμου», που στηρίζεται σε μια απόλυτη ταύτιση ανάμεσα στη γλώσσα και την υπηκοότητα της Ρωσικής Ομοσπονδίας, το συμφέρον του κράτους τη χρήση της ρωσικής γλώσσας. Βασικά, σημαίνει ότι εάν μιλάς ρωσικά θα πρέπει να σε υπερασπίζεται το ρωσικό κράτος και εσύ να υποστηρίζεις το ρωσικό κράτος, γιατί το ρωσικό κράτος είναι η μόνη δύναμη που άμεσα συνδέεται με τη μητρική σου γλώσσα. Αυτή είναι μια κλασικά εθνικιστική-σωβινιστική σύλληψη από τον 19ο αιώνα. Πολλοί άνθρωποι σε άλλα έθνη-κράτη της Ευρώπης μπορούν εύκολα να την αναγνωρίζουν. Για παράδειγμα στην Ελλάδα μπορείτε να αναγνωρίσετε αυτή την ιδέα ότι όλοι οι Έλληνες, γλωσσικά και πολιτιστικά, θα πρέπει να έχουν σχέση με το ίδιο κράτος και σε τι είδους συγκρούσεων αυτή η ιδέα μπορεί να προκαλέσει. Τα ρωσικά ΜΜΕ επιμένουν ότι υπάρχει ένα ορισμένο «πατριωτικό» αίσθημα μέσα στη ρωσική κοινωνία και γενικά προβάλλουν μια εικόνα ότι έχει αυξηθεί η δημοφιλία του Πούτιν και της ρωσικής κυβέρνησης. Ισχύει αυτό ή είναι απλώς προπαγάνδα; Φυσικά δεν έγινε κανένα δημοψήφισμα στη Ρωσία σε σχέση με τον πόλεμο. Το ερώτημα δεν συζητήθηκε δημόσια στη ρωσική κοινωνία. Αμέσως μετά την αρχή της εισβολής, η συζήτηση για τη φύση αυτού του πολέμου ποινικοποιήθηκε. Σύμφωνα με έναν νόμο που έχουμε τώρα στη Ρωσία, εάν αναπαράγεις πληροφορίες που είναι διαφορετικές από την επίσημη πληροφόρηση που έρχεται από το υπουργείο Άμυνας, τότε διανέμεις fake news, παραπλανητική πληροφόρηση για τον Ρωσικό Στρατό και μπορείς να βρεθείς μέχρι και 10 χρόνια στη φυλακή για αυτόν τον λόγο. Αυτό σημαίνει ότι ως Ρώσος πολίτης έχεις δύο τρόπους να αντιμετωπίσεις αυτή την κατάσταση. Η μία στρατηγική είναι να συμφωνήσεις μαζί της. Αυτό σημαίνει ότι απλώς επιβεβαιώνεις την κανονική σου ύπαρξη ως Ρώσου πολίτη. Ειδάλλως, την αρνείσαι, όμως αυτό σημαίνει ότι αμέσως έρχεσαι σε σύγκρουση με το κράτος, είσαι αντιμέτωπος με την «κοινή γνώμη» και με τη χώρα. Η Ρωσία είναι εδώ και καιρό μια βαθιά αποπολιτικοιημένη χώρα. Οι περισσότεροι θεσμοί της δημόσιας ζωής, τα ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης, τα κόμματα τα αντιπολίτευσης όπως και βασικά δικαιώματα, όπως αυτό της συνάθροισης είχαν ήδη εξαλειφθεί όταν ξεκίνησε η σύγκρουση. Ο μόνος τρόπος να ζήσεις στη χώρα είναι να αποδεχτείς την όποια ενέργεια της κυβέρνησης. Το υψηλό επίπεδο αποδοχής της στρατιωτικής επιχείρησης είναι μια ένδειξη αυτού του είδους αποπολιτικοποιημένου κομφορμισμού που είναι η κύρια συνθήκη της ρωσικής κοινωνίας, που έχει «εκπαιδευτεί» για χρόνια. Είναι ακόμη σημαντικό ότι όλη αυτή η μεγάλη υποστήριξη για τον Πούτιν σε σχέση με τη στρατιωτική επιχείρηση καταγράφεται μόνο σε έρευνες κοινής γνώμης. Μπορεί κανείς να φανταστεί τι σημαίνει έρευνα κοινής γνώμης σε μια χώρα όπου οι άνθρωποι φοβούνται να εκφράσουν δημόσια τις σκέψεις τους και τις γνώμες τους. Σημαίνει ότι εάν κάποιο εξωτερικό μέλος της κοινωνίας, δηλαδή όχι ένα μέλος της οικογένειάς σου ή ένας φίλος σου ή γενικά κάποιος που μπορείς να εμπιστευθείς, σε ρωτήσει «τι πιστεύεις για την “Ειδική Στρατιωτική Επιχείρηση”;» – έχει σημασία να σημειώσουμε ότι δεν μπορείς να την ονομάσεις πόλεμο, αυτό απαγορεύεται στη Ρωσία – αμέσως απαντάς «ναι, φυσικά υποστηρίζω πλήρως τον πρόεδρό μου». Απλώς γιατί θέλεις να συνεχίσεις να ζεις την προσωπική σου ζωή και δεν θες προβλήματα για τον εαυτό σου ή για την οικογένειά σου. Ποιο είναι το πραγματικό επίπεδο υποστήριξης για αυτόν τον πόλεμο; Τι συζητούν στα αλήθεια σε ιδιωτικούς χώρους; Δεν γνωρίζουμε, γιατί πολιτικά αυτά τα αισθήματα δεν υπάρχουν. Γνωρίζουμε ότι υπάρχει μια μικρή μειοψηφία που ανοιχτά εκφράσει τη διαφωνία της και την αντιπολεμική της τοποθέτηση. Όμως, θα πρέπει να έχεις πολιτικό κίνητρο για να το κάνεις αυτό. Ωστόσο, ακόμη και στις επίσημες έρευνες κοινής γνώμης έχεις περίπου 15% των ανθρώπων να είναι έτοιμοι να δηλώσουν δημόσια, να το δηλώσουν μπροστά στον δημοσκόπο, ότι είναι αντίθετοι σε αυτόν τον πόλεμο. Σε αυτή την κατάσταση αυτό είναι αξιοσημείωτο ποσοστό. Τι μπορείς να μας πεις για την αντίσταση στον πόλεμο στη Ρωσία; Στις δύο πρώτες εβδομάδες του πολέμου υπήρχαν κάθε μέρα ή κάθε δύο μέρες παράνομες διαδηλώσεις (γιατί όλες οι διαδηλώσεις είναι παράνομες στη Ρωσία) ενάντια στον πόλεμο στις μεγάλες πόλεις, όπως τη Μόσχα, την Αγία Πετρούπολη, το Γιεκατερίνμπουργκ κ.λπ. Η αντίδραση των αρχών σε αυτές τις διαδηλώσεις ήταν αρκετά βάναυση. Την πρώτη εβδομάδα των διαδηλώσεων έγιναν περίπου 15.000 συλλήψεις. Αυτό σήμαινε ότι οι άνθρωποι έπρεπε να περάσουν μερικές μέρες ή εβδομάδες στα αστυνομικά τμήματα, ότι έπρεπε να πληρώσουν υψηλά πρόστιμα, ότι εάν ήταν φοιτητές αποβάλλονταν από τα πανεπιστήμιά τους. Μετά από αυτό το κύμα καταστολής ενάντια στο αντιπολεμικό κίνημα, αυτό έχασε κάθε οργανωμένη μορφή. Τώρα δεν υπάρχουν διαδηλώσεις κατά του πολέμου στη Ρωσία. Ωστόσο, υπάρχουν πολλές πράξης ατομικής διαμαρτυρίας. Ορισμένοι άνθρωποι στη διάρκεια της νύχτας γράφουν αντιπολεμικά συνθήματα, ή μοιράζουν κάποια φυλλάδια, ή καταστρέφουν τα σύμβολα «Ζ» που είναι παντού σήμερα στη Ρωσία. Υπάρχουν ακόμη κάποιες ατομικές διαμαρτυρίες όπου άνθρωποι στέκονται κρατώντας μια αφισέτα με ένα αντιπολεμικό μήνυμα στο δημόσιο χώρο, σε μια πλατεία ή ένα δρόμο, όμως και αυτές οι μορφές δράσης έχουν κινδύνους. Εάν κάνεις μια τέτοια ατομική διαδήλωση, μπορείς επίσης να συλληφθείς μετά από λίγα λεπτά, να περάσεις κάποιες μέρες σε ένα αστυνομικό τμήμα και να πληρώσεις πρόστιμο. Η ενεργητική αντίσταση στον πόλεμο στη Ρωσία είναι σε πολύ χαμηλό επίπεδο, όχι επειδή υπάρχει μια πολύ μεγάλη υποστήριξη για αυτόν τον πόλεμο, αλλά εξαιτίας του φόβου και του πεσιμισμού που υπάρχει στην κοινωνία. Πιστεύω ότι αυτή η κατάσταση θα μπορούσε να αλλάξει. Είναι πολύ δύσκολο για τις αρχές να κρύψουν αυτές τις σοβαρές απώλειες στον πόλεμο, τους στρατιώτες που έχουν σκοτωθεί στην Ουκρανία. Έναν μήνα πριν το υπουργείο Άμυνας ανακοίνωσε ότι 1300 στρατιώτες είχαν σκοτωθεί, που είναι πολύ μικρός αριθμός για να γίνει πιστευτός και μιλάμε για έναν μήνα πριν. Τον τελευταίο μήνα δεν έχει υπάρξει καμία επίσημη ανακοίνωση και φαίνεται ως εάν η κυβέρνηση να προσπαθεί να κρύψει το ίδιο το γεγονός ότι η χώρα είναι σε μια πολεμική κατάσταση. Αυτή είναι μια ουσιώδης πλευρά της προπαγάνδας. Δεν μπορείς καν να χρησιμοποιήσεις τη λέξη πόλεμος και υπάρχει μια αυταπάτη κανονικής ζωής που προωθείται από την επίσημη προπαγάνδα. Επίσης υπάρχει αυτή η ιδέα ότι θα τελειώσει σύντομα και ότι μιλάμε για μια σύντομη στρατιωτική επιχείρηση που θα τελειώσει σε μία ή δύο εβδομάδες. Υπάρχουν ακόμη πολλοί άνθρωποι που αποστασιοποιούνται από αυτό που συμβαίνει, που μπορούν να απαντήσουν στην ερώτηση για το συμβαίνει στην Ουκρανία με μια απάντηση της μορφής «δεν ενδιαφερόμαστε για την πολιτική». Αυτό επίσης εκφράζει το βαθύ επίπεδο αποπολιτικοποίησης της ρωσικής κοινωνίας. Είσαι ένας από τους πιο γνωστούς επικριτές από τα αριστερά της ρωσικής κυβέρνησης και των πολιτικών του Βλαντιμίρ Πούτιν. Σε ποιο βαθμό μπορούμε να μιλάμε για την ανάδυση μιας «νέας Αριστεράς» στη Ρωσία και ποιον ρόλο παίζει η παραδοσιακή κομμουνιστική αριστερά που φαίνεται να υποστηρίζει τον Πούτιν; Από την αρχή του πολέμου είχαμε ολοένα και πιο βαθιά διαίρεση στη λεγόμενη Αριστερά στη Ρωσία. Από τη μια η ηγεσία του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ρωσικής Ομοσπονδίας είχε έναν επαίσχυντο ρόλο υποστηρίζοντας τον πόλεμο. Από την άλλη, τα μόνα μέλη του Ρωσικού Κοινοβουλίου που ανοιχτά διαφώνησαν με την εισβολή ήταν τρία μέλη του Κομμουνιστικού Κόμματος. Ακόμη και στο Κομμουνιστικό Κόμμα, ειδικά στο επίπεδο των απλών μελών και των ακτιβιστών υπάρχει μια πόλωση. Πολλά μέλη του Κομμουνιστικού κόμματος διαφωνούν με τις θέσεις της ηγεσίας. Την ίδια διαδικασία τη συναντούμε και σε ορισμένες σταλινικές ομάδες ή ομάδες νοσταλγών της ΕΣΣΔ που επίσης διαιρούνται γύρω από αυτά τα ερωτήματα. Υπάρχουν ομάδες όπως το Αριστερό Μέτωπο ή το Ρωσικό Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα, όπου οι ηγεσίες κατά βάση υποστήριξαν τον πόλεμο, αλλά πολλά απλά μέλη ή ακόμη και μειοψηφίες της ηγεσίας αποχώρησαν από τις οργανώσεις σε διαφωνία με τη θέση των αντίστοιχων ηγεσιών υπέρ του πολέμου. Επίσης υπάρχουν πολλές οργανώσεις της Νέας ή Αντισταλινικής Αριστεράς, τροτσκιστικές ή αναρχικές ομάδες που από την πρώτη στιγμή πήραν θέση κατά του πολέμου και συμμετείχαν στις αντιπολεμικές διαδηλώσεις Υπάρχει επίσης ο σημαντικός ρόλος που παίζει το φεμινιστικό κίνημα. Υπάρχει τώρα ένα δίκτυο, που ονομάζεται Φεμινιστική Αντιπολεμική Αντίσταση, που κάνει δουλειά προπαγάνδας και είναι αρκετά ορατό. Πιστεύω ότι μετά το τέλος αυτής της κρίσης και μετά το τέλος του πολέμου, που πιθανώς να οδηγήσει σε κάποιου είδους κρίση του καθεστώτος (που με τη σειρά της θα οδηγήσει σε ανασυγκρότηση του καθεστώτος). Όμως και η Αριστερά στη Ρωσία θα ανασυγκροτηθεί. Αυτό είναι δυνατό στη βάση εκείνων των μελών από πολύ διαφορετικές οργανώσεις (από το Κομμουνιστικό Κόμμα μέχρι τη Ριζοσπαστική Αριστερά) που αντιτάχθηκαν στον πόλεμο και μπορούν να βοηθήσουν να ανασυγκροτηθεί η Αριστερά στη Ρωσία μετά τον πόλεμο. (in.gr) Η ένταση στην Υπερδνειστερία προκαλεί εξελίξεις στην περιοχή με την Μολδαβία να εγκαταλείπει την ουδετερότητα και να συμμετέχει στην αρωγή στην Ουκρανία. Η πρόεδρος της χώρας Μάια Σάντου ανακοίνωσε ότι θέτει στη διάθεση της Ουκρανίας ειδικούς για να εκκαθαρίσουν τις περιοχές που εγκατέλειψαν αποχωρώντας οι Ρώσοι εισβολείς. Η Μάια Σάντου πρόσθεσε ότι το κρατικό τραπεζικό σύστημα της Μολδαβίας θα ενταχθεί στις οικονομικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας που επιβλήθηκαν από τις χώρες της ΕΕ, όπως μετέδωσε το μολδαβικό δίκτυο Jurnal TV. Στην Ουκρανία θα σταλεί και ανθρωπιστική βοήθεια από το Κισινάου, τόνισε η Μολδαβή πρόεδρος. Η απόφαση αυτή έρχεται μετά από την ένταση των τελευταίων ημερών στον ρωσικό θύλακα της Υπεδνειστερίας, με τις αρχές της περιοχής να καταγγέλλουν εκρήξεις σε κτίρια αλλά και πυρά από το ουκρανικό έδαφος. Η Μολδαβία έκανε λόγο για προβοκάτσια από τη ρωσική πλευρά με στόχο να δημιουργηθεί ευνοϊκό κλίμα για εισβολή της Ρωσίας στη χώρα. Φόβοι για εξάπλωση του πολέμου Οι φόβοι για επέκταση του πολέμου στη Μολδαβία, υπάρχουν από την αρχή της εισβολής στην Ουκρανία, αλλά εντάθηκαν την τελευταία εβδομάδα μετά από δηλώσεις Ρώσου στρατηγού, που ανέφερε ότι ο ρωσόφωνος πληθυσμός της Μολδαβίας είναι «θύμα καταπίεσης». Το πρόσχημα αυτό επικαλείται συστηματικά η Μόσχα για τις στρατιωτικές της επεμβάσεις. Την «υπεράσπιση της ρωσικής μειονότητας» επικαλέσθηκε και για την εισβολή της στην Ουκρανία. Ορισμένοι στρατιωτικοί αναλυτές εκτιμούν ότι η Ρωσία σχεδιάζει να στηριχθεί στην Υπερδνειστερία για υλικοτεχνική υποστήριξη – και να εκμεταλλευτεί τη στρατηγική της θέση, για να δημιουργήσει έναν χερσαίο διάδρομο κατά μήκος της Μαύρης Θάλασσας για να καταλάβει την πόλη-λιμάνι της Οδησσού. Η Μολδαβία, που συνορεύει με τη νατοϊκή Ρουμανία, διατηρούσε καθεστώς ουδετερότητας και είχε καλέσει τη Μόσχα να μην επέμβει στο εσωτερικό της χώρας με πρόσχημα την Υπερδνειστερία. Ωστόσο, η απόφασή της να συνταχθεί με το Δυτικό μπλοκ αναμένεται να φέρει νέες αντιδράσεις από τη Ρωσία, που «βλέπει» ακόμα μία χώρα που ήταν για χρόνια υπό την επιρροή της να συντάσσεται με τη Δύση. Η πρώτη αντίδραση της Μόσχας Το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών εξέφρασε την ανησυχία του για τις εξελίξεις στην Υπερδνειστερία, λέγοντας ότι οι επιθέσεις που έχουν καταγραφεί στην περιοχή αυτή της ανατολικής Μολδαβίας έχουν σκοπό να τη σύρουν και αυτήν στην ένοπλη διένεξη της Ρωσίας με την Ουκρανία. Σε δηλώσεις της η εκπρόσωπος του ρωσικού ΥΠΕΞ, Μαρία Ζαχάροβα είπε ότι η Μόσχα θεωρεί τα περιστατικά στην Υπερδνειστερία ως τρομοκρατικές ενέργειες και επιμένει σε ανεξάρτητη έρευνα σχετικά. Παράλληλα καταδίκασε τα γεγονότα λέγοντας ότι αποσκοπούν στην εμπλοκή της περιοχής σε «ό,τι συμβαίνει στην Ουκρανίας» (in.gr) Η Ρωσία έχει αναπτύξει εκπαιδευμένα δελφίνια στη ναυτική της βάση στηΜαύρη Θάλασσα – ενδεχομένως για να προστατεύσει το στόλο της από υποβρύχια επίθεση – σύμφωνα με νέα ανάλυση δορυφορικών εικόνων.
Το Ναυτικό Ινστιτούτο των ΗΠΑ (USNI) εξέτασε δορυφορικές εικόνες της ναυτικής βάσης στο λιμάνι της Σεβαστούπολης και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δύο ομάδες δελφινιών μεταφέρθηκαν στη βάση τον Φεβρουάριο, κατά την έναρξη της εισβολής της Μόσχας στην Ουκρανία. Η Ρωσία έχει ιστορικό εκπαίδευσης δελφινιών για στρατιωτικούς σκοπούς, χρησιμοποιώντας τα υδρόβια θηλαστικά για την ανάκτηση αντικειμένων ή την αποτροπή εχθρικών δυτών. Η ναυτική βάση της Σεβαστούπολης είναι ζωτικής σημασίας για τον ρωσικό στρατό, καθώς βρίσκεται στο νότιο άκρο της Κριμαίας, την οποία κατέλαβε η Μόσχα το 2014. Σύμφωνα με την ανάλυση του USNI, πολλά από τα ρωσικά πλοία που είναι αγκυροβολημένα εκεί είναι δυνητικά ευάλωτα σε υποθαλάσσιες επιθέσεις. Η Ουκρανία είχε επίσης εκπαιδεύσει δελφίνια σε ένα ενυδρείο κοντά στη Σεβαστούπολη. Το πρόγραμμα εκπαίδευσης υπήρχε από την σοβιετική εποχή, ωστόσο είχε σταματήσει την δεκαετία του ’90. H εκπαίδευση των δελφινιών δεν είναι καινούργια τακτική Κατά τη διάρκεια του ψυχρού πολέμου, τόσο οι ΗΠΑ όσο και η Σοβιετική Ένωση εκπαίδευσαν δελφίνια, καθώς αυτά είχαν ικανότητες ηχοεντοπισμού και έτσι μπορούν να εντοπίζουν υποβρύχια αντικείμενα όπως νάρκες. Οι ΗΠΑ έχουν δαπανήσει τουλάχιστον 28 εκατομμύρια δολάρια για τη συντήρηση των δικών τους δελφινιών και θαλάσσιων λιονταριών – τα οποία είναι επίσης εκπαιδεύσιμα – για να βοηθήσουν ενδεχομένως σε συγκρούσεις. Το πρόγραμμα της Σεβαστούπολης αναβίωσε το 2012 από το ουκρανικό ναυτικό, αλλά τα θηλαστικά έπεσαν στα ρωσικά χέρια μετά την εισβολή στην Κριμαία το 2014. Η Ουκρανία απαίτησε ανεπιτυχώς την επιστροφή των ζώων και το RIA Novosti ανέφερε ότι η Μόσχα σχεδίαζε να επεκτείνει το πρόγραμμα. Όταν η Ρωσία έκλειψε από τους Ουκρανούς τα δελφίνια τους «Οι ειδικοί μας ανέπτυξαν νέες συσκευές που μετατρέπουν την υποβρύχια ανίχνευση στόχων από τα δελφίνια με σόναρ σε σήμα στην οθόνη του χειριστή. Το ουκρανικό ναυτικό δεν διέθετε κονδύλια για τέτοια τεχνογνωσία και ορισμένα έργα έπρεπε να ναυαγήσουν», δήλωσε μια πηγή στο ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων. Δορυφορικές εικόνες από το 2018 αποκάλυψαν ότι η Ρωσία χρησιμοποίησε επίσης δελφίνια στη ναυτική της βάση στην Ταρτούς της Συρίας κατά τη διάρκεια του συριακού πολέμου. Τα δελφίνια δεν είναι τα μόνα πλάσματα του ωκεανού που μπορεί να έχει εκπαιδεύσει ο ρωσικός στρατός. Μια φάλαινα μπελούγκα που εντοπίστηκε στις ακτές της Νορβηγίας το 2019 πιστεύεται ότι εκπαιδεύτηκε από το ρωσικό ναυτικό. Οι ψαράδες ανέφεραν ότι μια φάλαινα μπελούγκα που φορούσε «περίεργες πλεξούδες», οι οποίες μπορεί να ήταν κάμερες, παρενοχλούσε τις βάρκες τους, τραβώντας ιμάντες και σχοινιά από το πλάι των σκαφών. Πηγή: Guardian |
Archives
April 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|