ΔΙΕΘΝΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑ |
Το γύρο του κόσμου κάνουν τις τελευταίες ώρες πληροφορίες από αμερικανικές υπηρεσίες που μεταφέρουν ότι στενοί συνεργάτες του Βλαντίμιρ Πούτιν τον είχαν παραπληροφορήσει για τον πόλεμο, φοβούμενοι την αντίδρασή του.
0 Comments
Η Γαλλία ήταν ανάμεσα στις χώρες που αμφισβητούσε ότι ο Πούτιν θα εισέβαλε στην ΟυκρανίαΟ επικεφαλής των γαλλικών στρατιωτικών μυστικών υπηρεσιών, στρατηγός Eric Vidaud, χάνει τη δουλειά του αφού απέτυχε να προβλέψει τον πόλεμο της Ρωσίας στην Ουκρανία, αναφέρουν δημοσιεύματα. Επτά μήνες αφότου ανέλαβε το ρόλο του, μια έκθεση αναφέρει ότι κατηγορήθηκε για «ανεπαρκή ενημέρωση» και «έλλειψη γνώσης των θεμάτων». Οι ΗΠΑ εκτίμησαν σωστά ότι η Ρωσία σχεδίαζε μια μεγάλης κλίμακας εισβολή, ενώ η Γαλλία κατέληξε στο συμπέρασμα ότι αυτό ήταν απίθανο. Ο στρατηγός Vidaud κατηγορήθηκε ως υπεύθυνος για αυτό. Ωστόσο, στρατιωτική πηγή δήλωσε στο πρακτορείο ειδήσεων AFP ότι η δουλειά του ήταν να παρέχει «στρατιωτικές πληροφορίες για τις επιχειρήσεις, όχι για να προβλέπει τις κινήσεις». Καθώς η υπηρεσία του στρατηγού Vidaud κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η Ρωσία είχε τα μέσα για να εισβάλει στην Ουκρανία, η πηγή σημειώνει ότι αποδεικνύεται ότι έκανε σωστά τη δουλειά του. Η λάθος ανάγνωση του Πούτιν που εξέθεσε τον Μακρόν Στις αρχές Μαρτίου ο επικεφαλής των γαλλικών ενόπλων δυνάμεων, στρατηγός Τιερί Μπουρκάρντ, αναγνώρισε ότι οι γαλλικές υπηρεσίες πληροφοριών δεν ήταν στο επίπεδο αναφορών των ΗΠΑ ή του Ηνωμένου Βασιλείου, οι οποίες δημοσιοποιήθηκαν για να ασκήσουν πίεση στον Ρώσο Βλαντιμίρ Πούτιν. «Οι Αμερικανοί είπαν ότι οι Ρώσοι επρόκειτο να επιτεθεί και είχαν δίκιο», δήλωσε στην εφημερίδα Le Monde. «Οι υπηρεσίες μας σκέφτηκαν αντίθετα ότι το κόστος της κατάκτησης της Ουκρανίας θα ήταν τερατώδες και οι Ρώσοι είχαν άλλες επιλογές» για να ρίξουν την κυβέρνηση του Ουκρανού Βολοντίμιρ Ζελένσκι, πρόσθεσε. Η λανθασμένη ανάγνωση του προέδρου Πούτιν από τη Γαλλία ήταν ακόμη πιο ενοχλητική επειδή ο πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν είχε μιλήσει τακτικά μαζί του τις ημέρες που προηγήθηκαν της εισβολής στις 24 Φεβρουαρίου. Ο ειδικός σε θέματα πληροφοριών καθηγητής Αλέξανδρος Παπαεμμανουήλ δήλωσε στο AFP ότι ήταν πολύ εύκολο να κατηγορήσει κανείς τις στρατιωτικές υπηρεσίες πληροφοριών για την αποτυχία, η οποία οφειλόταν σε ολόκληρη την κοινότητα πληροφοριών της Γαλλίας. Το AUKUS πίσω από την απόλυση; Όμως ο στρατηγός Vidaud, πρώην διοικητής των ειδικών δυνάμεων της Γαλλίας, φαίνεται να έχει εκτοπιστεί και για άλλους λόγους. Εβδομάδες αφότου ανέλαβε τη διοίκηση των στρατιωτικών πληροφοριών, η υπηρεσία του δέχθηκε επικρίσεις όταν η Αυστραλία ακύρωσε μια σύμβαση υποβρυχίων πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων με τη Γαλλία υπέρ ενός συμφώνου ασφαλείας με τις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο. Το σύμφωνο Aukus ήρθε από το πουθενά στη Γαλλία και προκάλεσε διπλωματική διαμάχη. (in.gr) Είναι εξαιρετικά απίθανο ενδεχόμενο, αλλά το στρατιωτικό δόγμα της χώρας λέει ότι θα μπορούσεΣτις 24 Φεβρουαρίου, την ημέρα που η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία, ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν είχε προειδοποιήσει ότι «ανεξάρτητα από το ποιοι προσπαθούν να σταθούν εμπόδιο στον δρόμο μας ή πολύ περισσότερο να δημιουργήσουν απειλές για τη χώρα μας και τον λαό μας, πρέπει να γνωρίζουν ότι η Ρωσία θα απαντήσει αμέσως, και οι συνέπειες θα είναι τέτοιες που δεν έχετε ξαναδεί σε ολόκληρη την ιστορία σας». Αυτό ερμηνεύτηκε ευρέως ως απειλή για χρήση πυρηνικών όπλων. Για όποιον αμφέβαλε, ο κ. Πούτιν τρεις ημέρες αργότερα έθεσε τις πυρηνικές του δυνάμεις σε «ειδική ετοιμότητα μάχης», αν και δεν εξήγησε τι σήμαινε αυτό στην πράξη. Οι πιθανότητες μιας κλιμακούμενης αντιπαράθεσης που θα οδηγήσει στη χρήση πυρηνικών όπλων στην Ευρώπη εξακολουθούν να είναι πολύ περιορισμένες. Αν η κατάσταση χειροτέρευε δραστικά, ωστόσο, η Ρωσία θα έριχνε όντως πυρηνική βόμβα σε μια χώρα του ΝΑΤΟ; Θα χρησιμοποιούσε ένα τέτοιο όπλο εναντίον της Ουκρανίας; Κρίσιμα ερωτήματα που επιχειρεί να απαντήσει ο Economist γυρίζοντας πίσω στο χρόνο, στο σοβιετικό παρελθόν της χώρας. Το πρώτο χτύπημα Σήμερα η Ρωσία εκτιμάται ότι έχει 1.588 αναπτυγμένες πυρηνικές κεφαλές και 2.889 σε εφεδρεία, παρόμοιους αριθμούς με την Αμερική. Η Ρωσία θεωρείται επίσης ότι διαθέτει χιλιάδες μη στρατηγικά πυρηνικά όπλα, τα οποία προκαλούν πολύ λιγότερες καταστροφές σε σχέση με εκείνα που καταστρέφουν μια ολόκληρη πόλη και που τοποθετούνται ως κεφαλές σε διηπειρωτικούς βαλλιστικούς πυραύλους. Θεωρεί όμως αυτά τα όπλα ως μέσα αντιστάθμισης της δύναμης του ΝΑΤΟ στα προηγμένα συμβατικά όπλα. Στις 26 Μαρτίου, ο Ντμίτρι Μεντβέντεφ, αντιπρόεδρος του συμβουλίου εθνικής ασφάλειας της Ρωσίας (δεύτερος τη τάξει μετά τον κ. Πούτιν) και πρώην πρόεδρος της χώρας, αναφέρθηκε στο στρατιωτικό δόγμα της χώρας όταν εξέθεσε τις καταστάσεις που θα μπορούσαν να ωθήσουν τη Ρωσία να χρησιμοποιήσει αυτά τα όπλα. Μεταξύ άλλων μίλησε για «μια επιθετική ενέργεια […] εναντίον της Ρωσίας και των συμμάχων της, η οποία θα έθετε σε κίνδυνο την ύπαρξη της ίδιας της χώρας, ακόμη και χωρίς τη χρήση πυρηνικών όπλων». Το δόγμα καταρτίστηκε κυρίως με την επίβλεψη του Β. Πούτιν όταν ήταν επικεφαλής του συμβουλίου εθνικής ασφάλειας, το 1999, και στη συνέχεια πρωθυπουργός. Επιτρέπει την «πρωτιά» στη χρήση πυρηνικών όπλων, σε ορισμένες περιπτώσεις. Για να κατανοήσουμε την πλήρη σημασία του, ωστόσο, είναι απαραίτητο να πάμε πιο πίσω, στην πυρηνική στάση της Σοβιετικής Ένωσης. Για το μεγαλύτερο μέρος του Ψυχρού Πολέμου, η Σοβιετική Ένωση και οι ΗΠΑ αντιμετώπιζαν τα πυρηνικά όπλα ως τον απόλυτο αποτρεπτικό παράγοντα. Στοχευμένα κυρίως σε πόλεις, τα στρατηγικά πυρηνικά όπλα ήταν τόσο καταστροφικά που η χρήση τους ήταν επίσης σχεδόν αδιανόητη. Επισήμως, η Σοβιετική Ένωση αποκήρυξε την πρώτη χρήση πυρηνικών όπλων το 1982. Το κοινό τους δόγμα το οποίο εξασφάλιζε ότι κανένας από τους δύο δεν θα μπορούσε να κερδίσει έναν πυρηνικό πόλεμο, βασιζόταν στην αμοιβαία κατανόηση. Χρονιά σταθμός το 1990 Χρονιά σταθμός ήταν το 1990 όπου αποκαλύφθηκε η υπεροχή των ΗΠΑ στα συμβατικά όπλα, κατά τη διάρκεια του πολέμου του Κόλπου. Ανίκανη να συμβαδίσει σε αυτή την πορεία η Ρωσία άρχισε να βασίζεται περισσότερο στις πυρηνικές της δυνάμεις. Απέφυγε τη μη-πρώτη χρήση το 1993, όταν ο στρατός του βρισκόταν σε χαμηλά επίπεδα. Το 2000, το αναθεωρημένο στρατιωτικό δόγμα της θεωρεί ότι ένα πυρηνικό χτύπημα θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί εναντίον ενός αντιπάλου του οποίου οι συμβατικές δυνάμεις απειλούσαν να συντρίψουν τη συμβατική άμυνα της Ρωσίας. Θεωρητικά, αυτή η μεγαλύτερη εξάρτηση από τις πυρηνικές δυνάμεις ήταν απλώς προσωρινή, έως ότου η Ρωσία μπορούσε να ανταποκριθεί στις συμβατικές δυνάμεις της Αμερικής. Στην πράξη, ωστόσο, η Ρωσία δεν πρόλαβε να καλύψει το χαμένο έδαφος και οι αξιωματούχοι της πλέον μιλούν όλο και περισσότερο για χρήση των πυρηνικών τους δυνάμεων. Το 2009, ο διάδοχος του Πούτιν ως επικεφαλής του Συμβουλίου Ασφαλείας είχε δηλώσει ότι η Ρωσία είχε την επιλογή να χρησιμοποιήσει περιορισμένα πυρηνικά πλήγματα εναντίον ενός επιτιθέμενου «χρησιμοποιώντας συμβατικά όπλα σε έναν ολοκληρωτικό, περιφερειακό ή ακόμη και τοπικό πόλεμο». Αναφέρθηκε επίσης σε «προληπτικά πυρηνικά χτυπήματα». Έκτοτε, η Ρωσία έχει διευκρινίσει με μεγαλύτερη σαφήνεια τις συνθήκες υπό τις οποίες θα χρησιμοποιούσε πυρηνικά. Η πιο πρόσφατη έκδοση του στρατιωτικού της δόγματος (το 2010) τονίζει ότι θα μπορούσε να τα χρησιμοποιήσει εναντίον ενός αντιπάλου με συμβατικές δυνάμεις «όταν απειλείται η ίδια η ύπαρξη του κράτους». Αυτό φαινόταν μια κάπως αυστηρότερη απαίτηση από το δόγμα του 2000 που επέτρεπε τη χρήση πυρηνικών «σε καταστάσεις κρίσιμες για την εθνική ασφάλεια της Ρωσικής Ομοσπονδίας». Το 2020, η κυβέρνηση πρόσθεσε ότι «θεωρεί τα πυρηνικά όπλα αποκλειστικά ως μέσο αποτροπής» και ότι η Ρωσία υποτίθεται ότι θα τα χρησιμοποιούσε μόνο σε συγκρούσεις με άλλα κράτη με πυρηνικά όπλα. Ωστόσο, η Ρωσία θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα εναντίον του ΝΑΤΟ και να τηρήσει το γράμμα του στρατιωτικού της δόγματος. Το ΝΑΤΟ, τελικά, έχει πυρηνικά όπλα. Η Ρωσία λέει ότι οι δυτικές κυρώσεις για την υποστήριξη της Ουκρανίας συνιστούν «κήρυξη πολέμου» (οπότε το ΝΑΤΟ είναι ο επιτιθέμενος). Και ο κ. Πούτιν έχει επανειλημμένα ισχυριστεί ότι οι ΗΠΑ και η Δύση επιδιώκουν να καταστρέψουν τη Ρωσία (υποδηλώνοντας ότι η ύπαρξη του κράτους απειλείται). Κάποιοι υποστηρίζουν ότι η Ρωσία μπορεί να χρησιμοποιήσει ακόμη και πυρηνικά όπλα εναντίον της Ουκρανίας, επειδή, αν και η χώρα αυτά δεν έχει πυρηνικά όπλα, η Ρωσία την κατηγόρησε (χωρίς στοιχεία) ότι κατασκεύασε μια «βρώμικη βόμβα» με πλουτώνιο. Αν και η προοπτική η Ρωσία να αντιμετωπίσει μια συμβατική ήττα στην Ουκρανία θεωρείται απίθανη, ο κ. Πούτιν θα μπορούσε να αναγκαστεί να αποφασίσει εάν θα εφαρμόσει ή όχι το δόγμα του. (in.gr) Στα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου και ιδίως στη φάση όπου παράγονταν ολοένα και περισσότερα και ολοένα και περισσότερο ισχυρά πυρηνικά όπλα, είχε διατυπωθεί η άποψη ότι βασικός σκοπός αυτών των πυρηνικών οπλοστασίων ήταν να μην μπορέσουν ποτέ να χρησιμοποιηθούν και απλώς να αποτρέπουν τους αντιπάλους από το να κάνουν οτιδήποτε θα διακινδύνευε την όποια σταθερότητα. Ήταν το σχήμα της «Αμοιβαία Εγγυημένης Καταστροφής (Mutually Assured Destruction). Ο συνδυασμός ανάμεσα στους διηπειρωτικούς βαλλιστικούς πυραύλους, πολλαπλών κεφαλών, τα υποβρύχια με πυρηνικούς πυραύλους και τα στρατηγικά βομβαρδιστικά, θεωρείτο ότι εξασφάλιζε την καταστροφή του πλανήτη αρκετές φορές ώστε κανείς να μην σκέφτεται να τα χρησιμοποιήσει. Μάλιστα, για να επικυρωθεί αυτό είχε συναφθεί και το 1972 η Συνθήκη για τους Αντιβαλλιστικούς Πυραύλους ανάμεσα στις ΗΠΑ και την ΕΣΣΔ. Η συγκεκριμένη συνθήκη ήταν μία από τις πιο ιδιότυπες στην περίοδο του Ψυχρού Πολέμου, αφού αφορούσε την αμοιβαία μείωση των αμυντικών δυνατοτήτων. Το σκεπτικό ήταν απλό εάν οι δύο πλευρές δεν είχαν τη δυνατότητα να ανακόψουν τυχόν πυραυλική επίθεση, άρα θα ήταν βέβαιο ότι θα δέχονταν σοβαρά πλήγματα, τότε δεν θα προχωρούσαν στην επιλογή «πρώτου χτυπήματος». Το ζήτημα με το πυρηνικό «πρώτο χτύπημα» Το ζήτημα με το «πρώτο χτύπημα» ήταν από αυτά που συζητήθηκαν ιδιαίτερα στη διάρκεια του πρώτου Ψυχρού Πολέμου. Είχε μάλιστα προταθεί κατ’ επανάληψη να υπάρξει δέσμευση των χωρών που είχαν πυρηνικά όπλα να μην προχωρήσουν σε επιλογή «πρώτου χτυπήματος», μια που αυτό αναπόφευκτα θα οδηγούσε σε γενικευμένο πυρηνικό πόλεμο. Βέβαια, για αρκετά χρόνια μόνο η Κίνα είχε επίσημη δέσμευση ότι δεν πρόκειται να χρησιμοποιήσει πρώτη τα πυρηνικά όπλα που είχε αποκτήσει. Το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ θα επιμείνουν μέχρι τέλους ότι διατηρούν το δικαίωμα να προχωρήσουν σε «πρώτο χτύπημα». Από ένα σημείο και μετά αυτό θα ορίζεται ως το δικαίωμα για ένα «προληπτικό χτύπημα». Ούτως ή άλλως, η προσπάθεια για αυτό που ονομάστηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1980 ως «Πόλεμος των Άστρων» ήταν στην πραγματικότητα επίσης μια προσπάθεια για ακόμη πιο αποτελεσματική «αντιβαλλιστική άμυνα» που θα μπορούσε να οδηγήσει στη δυνατότητα «πρώτου χτυπήματος». Αντίθετα, η ΕΣΣΔ, δια στόματος Λεονίντ Μπρέζνιεφ θα ανακοινώσει το 1982 τη δέσμευσή της ότι δεν θα προχωρήσει σε «πρώτο χτύπημα». Η εγκατάλειψη της δέσμευσης για αποφυγή πρώτου χτυπήματοςΗ Ρωσία εγκατέλειψε την προηγούμενη δέσμευση για αποφυγή του πρώτου χτυπήματος το 1997, όταν θεωρήθηκε δυνατό το πρώτο πυρηνικό μόνο «σε περίπτωση μιας απειλής για την ύπαρξη της Ρωσικής Ομοσπονδίας». Το 2000 στην αναθεώρηση του ρωσικού αμυντικού δόγματος η δυνατότητα χρήσης πυρηνικών όπλων διευρύνθηκε: πλέον επιτρέπεται η χρήση των πυρηνικών και «ως απάντηση σε μεγάλης κλίμακας επιθετική ενέργεια με χρήση συμβατικών όπλων σε περιπτώσεις που είναι κρίσιμες για την εθνική ασφάλεια της Ρωσικής Ομοσπονδίας». Από τη μεριά τους οι ΗΠΑ το 2002 θα εγκαταλείψουν μονομερώς την Συνθήκη για τους Αντιβαλλιστικούς Πυραύλους. Η απόφαση ελήφθη στα τέλη του 2001 από την κυβέρνηση Μπους, μέσα στο κλίμα που είχε δημιουργήσει η επίθεση στους Δίδυμους Πύργους στις 11 Σεπτεμβρίου 2001 και με στόχευση υποτίθεται τα «κράτη-ταραξίες» που θα μπορούσαν να απειλήσουν με πυρηνικά τις ΗΠΑ, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα από ένα σημείο και μετά την Βόρεια Κορέα. Επιστροφή στα πυρηνικά «περιορισμένου θεάτρου»; Η σημερινή συζήτηση για τα πυρηνικά έχει προκληθεί σε μεγάλο βαθμό από τον τρόπο που εξελίσσεται η συζήτηση γύρω από τις δηλώσεις της ρωσικής ηγεσίας ότι εάν υπάρξει απειλή για την ασφάλεια της ίδιας της Ρωσικής Ομοσπονδίας, τότε υπάρχει η δυνατότητα χρήσης πυρηνικών όπλων, όπως και από δημοσιεύματα όπως αυτά που αναφέρονταν σε μετακίνηση της ρωσικής ηγεσίας (και ειδικά του προέδρου Πούτιν και του υπουργού Άμυνας Σοϊγκού) σε ειδικά καταφύγια μακριά από τη Μόσχα. Ωστόσο, η συζήτηση αυτή θυμίζει και την ανάλογη συζήτηση στις αρχές της δεκαετίας του 1980 γύρω από το ενδεχόμενο χρήσης πυρηνικών όπλων στο ευρωπαϊκό έδαφος. Ήταν τότε που είχε συζητηθεί το ενδεχόμενο μια συμβατική σύγκρουση να κλιμακωθεί σε πυρηνική αναμέτρηση «περιορισμένου θεάτρου». Ήταν η εποχή που ως απάντηση στους σοβιετικούς πυραύλους μέσου βεληνεκούς το ΝΑΤΟ σχεδίαζε την εγκατάσταση πυραύλων μέσου βεληνεκούς και πυραύλων cruise με πυρηνικό φορτίο στο ευρωπαϊκό έδαφος. Μάλιστα, είχαν υπάρξει σε χώρες όπως η Βρετανία φωνές που υποστήριζαν ότι το καλύτερο που είχαν να κάνουν ήταν να προετοιμάσουν την πολιτική προστασία ώστε να μπορούν να περιοριστούν οι επιπτώσεις από τυχόν χτύπημα και ότι αυτό ήταν προτιμότερο από μια πολιτική που θα έλεγε να μην εγκατασταθούν οι ΝΑΤΟϊκοί πύραυλοι για να μη γίνουν στόχος. Σήμερα, μπορεί κανείς να διακρίνει εν μέρει τον ίδιο τόνο στον τρόπο πχ. που η ΕΕ θέλει να προετοιμαστεί για ενδεχόμενο πυρηνικού χτυπήματος με το να έχει επαρκείς ποσότητες χαπιών ιωδίου. «Κανονικοποίηση» των πυρηνικών όπλων Με έναν τρόπο οι ρωσικές δηλώσεις, ενταγμένες σε μια στρατηγική διαρκούς υπενθύμισης προς τη Δύση ότι θα υπάρξουν σοβαρές επιπτώσεις εάν απειληθεί περισσότερο η Ρωσία, ήρθαν να «απελευθερώσουν» μια συζήτηση που υποτίθεται ότι δεν ήταν ενεργή: αυτή που αφορά το ενδεχόμενο χρήσης πυρηνικών όπλων, έστω και ως οριακό ενδεχόμενο. Με τη Δύση, να μην αποκλείει αυτό το ενδεχόμενο, αλλά να δηλώνει εμμέσως ότι πρέπει να υπάρχει προετοιμασία και γι’ αυτό. Μόνο που αυτό έρχεται σε σύγκρουση με την παραδοχή – που περιλαμβάνεται σε όλες τις εκτιμήσεις και προσομοιώσεις που έχουν γίνει – ότι ένας πυρηνικός πόλεμος ακόμη και εάν δεν είναι «ολοκληρωτικός» θα είναι τρομακτικά καταστροφικός… Η απουσία μέχρι τώρα ενός αντιπολεμικού κινήματοςΣτην προηγούμενη φάση που συζητήθηκε σοβαρά το ενδεχόμενο χρήσης πυρηνικών όπλων στην Ευρώπη, δηλαδή στις αρχές της δεκαετίας του 1980, υπήρξε και μια άλλη καθοριστική παράμετρος: αυτή του του αντιπολεμικού κινήματος. Με αφορμή ειδικά το ενδεχόμενο μιας πυρηνικής σύγκρουσης στο ευρωπαϊκό έδαφος και της ανάπτυξης πυρηνικών όπλων μέσου βεληνεκούς, θα υπάρξουν μεγάλες κινητοποιήσεις ενάντια στην εγκατάστασή τους. Μια εμβληματική κινητοποίηση ήταν αυτή που έγινε για πολλά χρόνια στη βάση του Greenham Common στην Αγγλία, ενάντια στην εγκατάσταση πυραύλων cruise με πυρηνικό φορτίο. Με πρωτοβουλία γυναικείων ομάδων περιλάμβανε μόνιμη κατασκήνωση γύρω από τη βάση και άλλες κινητοποιήσεις όπως η περίφημη περικύκλωση στις 12 Δεκεμβρίου 1982 από 20.000 γυναίκες. Μεγάλες ήταν και οι κινητοποιήσεις κατά των πυρηνικών όπλων στις αρχές της δεκαετίας του 1980 και στη Γερμανία. Μάλιστα, κατά μία ιστορική ειρωνεία, το κόμμα που σήμερα πρωτοστατεί στην «ατλαντική» στροφή της Γερμανίας, οι Πράσινοι, τότε πρωτοστατούσε στο αντιπυρηνικό κίνημα. Όμως, μεγάλη απήχηση είχαν τα αντιπολεμικά αιτήματα και στο «ανατολικό μπλοκ», ιδίως σε χώρες όπως η Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας, όπου ακόμη και η επίσημη ηγεσία δήλωνε ότι θέλει να απαλλαγεί από τους πυραύλους («να απαλλαγούμε από αυτές τις διαβολικές εγκαταστάσεις» ήταν μια φράση του Έριχ Χόνεκερ). Μάλιστα, τότε εμφανίστηκαν και πρωτοβουλίες ειρήνης στην Ανατολική Ευρώπη, που δεν ανήκαν στο «επίσημο» «κίνημα ειρήνης», στην Ανατολική Γερμανία, την Τσεχοσλοβακία και την Πολωνία. Ρόλο έπαιξε σε αυτό και η μεγάλη καμπάνια END (European Nuclear Disarmament – Ευρωπαϊκός Πυρηνικός Αφοπλισμός) που λειτούργησε ως πεδίο συνάντησης ανάμεσα στα δυτικά και τα ανατολικά αντιπολεμικά κινήματα. Μάλιστα, αρκετές από τους ανθρώπους από την Ανατολική Ευρώπη που δραστηριοποιήθηκαν σε αυτό το κίνημα, θα παίξουν ρόλο και στις μεγάλες λαϊκές κινητοποιήσεις που οδήγησαν το 1989 στην «Πτώση του Τείχους» (έστω και εάν αργότερα θα σπρωχθούν στο περιθώριο από τις νέες πολιτικές δυνάμεις που θα διαμορφωθούν). Μάλιστα, εάν δεν υπήρχε παγκοσμίως η μεγάλη πίεση από το αντιπολεμικό κίνημα, να μην είχαμε τα βήματα προς τον πυρηνικό αφοπλισμό που έγιναν με αποκορύφωμα την υπογραφή της συνθήκης για την κατάργηση των πυρηνικών όπλων μέσου βεληνεκούς το 1987 από τον Ρόναλντ Ρέιγκαν (που λέγεται ότι άλλαξε γνώμη για τον πυρηνικό πόλεμο όταν είδε την ταινία «Η επόμενη μέρα») και τον Μιχαήλ Γκορμπατσώφ. Σήμερα, όμως, τουλάχιστον στην Ευρώπη δείχνει να απουσιάζει ένα ανάλογης κλίμακας αντιπολεμικό κίνημα… (in.gr) Για τις επόμενες κινήσεις του Βλαντίμιρ Πούτιν μίλησε ένας από τους πολιτικούς αντιπάλους του, ο Μιχαήλ Χοντορκόφσκι. Ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζεται για 35η ημέρα, ενώ εξόριστος αντίπαλος του Βλαντίμιρ Πούτιν πιστεύει ότι ο Ρώσος πρόεδρος δεν θα σταματήσει μετά την εισβολή στη γείτονα χώρα. Πιο συγκεκριμένα, ο Μιχαήλ Χοντορκόφσκι, εξόριστος αντίπαλος του Πούτιν, πιστεύει ότι ο ηγέτης της Ρωσίας θα πλήξει και το έδαφος του ΝΑΤΟ. «Θα επιτεθεί σε χώρες του ΝΑΤΟ, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο – όχι απαραίτητα με ρουκέτες, αλλά, για παράδειγμα, με τρομοκρατικές επιθέσεις», είπε ο Ρώσος, πρώην ολιγάρχης σε συνέντευξή του στην εβδομαδιαία εφημερίδα DIE ZEIT, που κυκλοφορεί την Πέμπτη, σύμφωνα με τον ανταποκριτή της ΕΡΤ στη Γερμανία Γιώργο Παπά. «Πόλεμος εναντίον των ΗΠΑ και ΝΑΤΟ» «Στη Γερμανία πρέπει να καταλάβουν ότι ο Πούτιν και ο στενός κύκλος εξουσίας, είναι πεπεισμένοι ότι στην Ουκρανία διεξάγουν πόλεμο εναντίον των ΗΠΑ – και κατά συνέπεια εναντίον του ΝΑΤΟ», εξηγεί ο Χοντορκόφσκι. «Εκείνο που σκέφτεται είναι: θα μείνει το ΝΑΤΟ ενωμένο αν περάσω τα σύνορα με την Πολωνία ή τις χώρες της Βαλτικής; Μπορώ να το δοκιμάσω!», λέει ο Χοντορκόφσκι. Ποια είναι η δική του εκτίμηση για τη στάση του ΝΑΤΟ; «Προσωπικά, πιστεύω ότι το ΝΑΤΟ δεν θα αντιδράσει», λέει ο Χονρορκόφσκι, «ως εκ τούτου, θα πάψει να υπάρχει. Αυτό ακριβώς θέλει ο Πούτιν». Ο Χοντορκόφσκι ήταν επικεφαλής της εταιρείας πετρελαίου «Yukos» και ένας από τους μεγαλύτερους ολιγάρχες στη Ρωσία, μέχρι το 2003, όταν καταδικάστηκε σε δέκα χρόνια φυλάκιση. Σήμερα ζει εξόριστος στο Λονδίνο. (in.gr) Κίεβο και Μόσχα συζήτησαν το προσχέδιο για την εκεχειρία, με τους Ουκρανούς να δείχνουν διατεθειμένοι να εγκαταλείψουν το αίτημά τους για ένταξη στο ΝΑΤΟ και τους Ρώσους να δέχονται πλέον τον στόχο ένταξης της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Η επανάληψη των διά ζώσης διαπραγματεύσεων ανάμεσα σε Ρώσους και Ουκρανούς στην Κωνσταντινούπολη ξεκίνησαν με καθυστέρηση και «με ένα ψυχρό καλωσόρισμα, χωρίς χειραψίες», όπως μετέδωσαν τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία. Ολοκληρώθηκαν δε ύστερα από περίπου τρεις ώρες, ήτοι μία λιγότερη σε σχέση με τον προγραμματισμό, και χωρίς να συνεχιστούν σήμερα, όπως προβλεπόταν αρχικά. Παρ’ όλα αυτά, φαίνεται ότι για πρώτη φορά από τη ρωσική εισβολή υπήρξαν απτά αποτελέσματα και προσέγγιση σε συγκεκριμένα ζητήματα, που επιτρέπουν συγκρατημένη αισιοδοξία. Κι αυτό είναι κάτι που, αν και ουδείς αναμένει να υπάρξουν άμεσα εξελίξεις, αποτυπώθηκε εύγλωττα στην πτώση της τιμής του πετρελαίου και την άνοδο των χρηματιστηριακών δεικτών στις διεθνείς αγορές. «Η μεγαλύτερη πρόοδος συντελέστηκε στη διάρκεια των σημερινών συνομιλιών», δήλωσε ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Μεβλούτ Τσαβούσογλου, για να προσθέσει ότι εναπόκειται στους υπουργούς Εξωτερικών Ουκρανίας και Ρωσίας, Ντμίτρο Κουλέμπα και Σεργκέι Λαβρόφ, «να διαμορφώσουν συγκεκριμένα τα σημεία συμφωνίας». «Τα αποτελέσματα της σημερινής συνάντησης είναι επαρκή για (να ακολουθήσει) μια συνάντηση σε επίπεδο ηγετών», ισχυρίστηκε από την πλευρά του ο σύμβουλος του προέδρου της Ουκρανίας Μιχαΐλο Ποντόλιακ. «Μετά τις σημερινές ουσιαστικές συνομιλίες, συμφωνήσαμε και προτείνουμε μια λύση, με βάση την οποία μια συνάντηση ανάμεσα στους επικεφαλής των κρατών είναι δυνατή», είπε και ο επικεφαλής της ρωσικής αντιπροσωπείας Βλαντίμιρ Μεντίνσκι. Ποιο ήταν, όμως, το αντικείμενο των σημερινών διαπραγματεύσεων και τι επέτρεψε την προσέγγιση; Σύμφωνα με τους «Financial Times», που επικαλέστηκαν τέσσερις πηγές με γνώση του περιεχομένου των διαπραγματεύσεων, το προσχέδιο για την εκεχειρία – αυτή, σύμφωνα με τους Ουκρανούς, αποτελεί τον «μέγιστο στόχο» αυτού του γύρου – το οποίο συζητήθηκε χθες δεν περιελάμβανε οτιδήποτε αναφορικά με τρία από τα βασικότερα αιτήματα που προβλήθηκαν αρχικά από τη Ρωσία και αποτέλεσαν τον καμβά της ομιλίας του Πούτιν τα ξημερώματα της 24ης Φεβρουαρίου: την «αποναζιστικοποίηση» και την αποστρατιωτικοποίηση της Ουκρανίας, καθώς και τη νομική προστασία της ρωσικής γλώσσας στη χώρα. Από την πλευρά της, η ουκρανική αντιπροσωπεία φανέρωσε για πρώτη φορά τόσο καθαρά τις προθέσεις της για τις υποχωρήσεις που είναι διατεθειμένο να κάνει το Κίεβο. Ετσι, με βάση το σχέδιο που συζητείται, η Ουκρανία θα εγκαταλείψει το αίτημά της για ένταξη στο ΝΑΤΟ και θα δεσμευτεί για τη μη ανάπτυξη πυρηνικών όπλων και ξένων στρατιωτικών βάσεων στο έδαφός της – όχι όμως και τον στόχο ένταξης στην ΕΕ, τον οποίο αποδέχεται πλέον και η Ρωσία. Σε αντάλλαγμα, θα λάβει εγγυήσεις – «με διατύπωση που θα θυμίζει το Αρθρο 5 του ΝΑΤΟ», σύμφωνα με τον Νταβίντ Αρακχάμια, επικεφαλής του κόμματος του Βολοντίμιρ Ζελένσκι στη Βουλή και της διαπραγματευτικής ομάδας – για την ασφάλειά της από μια σειρά χωρών, στις οποίες θα περιλαμβάνονται οι Ρωσία, ΗΠΑ, Βρετανία, Καναδάς, Γαλλία, Γερμανία, Κίνα, Ιταλία, Πολωνία, Ισραήλ και Τουρκία. Ολες, δηλαδή, οι οποίες με τον έναν ή τον άλλο τρόπο έχουν ενεργό συμμετοχή σε αυτή την κρίση. Στο καυτό θέμα των εδαφών της Ουκρανίας που βρίσκονται υπό τον έλεγχο της Ρωσίας ή των φιλορώσων, όπως ανέφεραν οι πληροφορίες των «New York Times» από την Κωνσταντινούπολη, η αντιπροσωπεία του Κιέβου πρότεινε μια 15ετή περίοδο διαπραγμάτευσης γύρω από το καθεστώς της Κριμαίας, την οποία η Μόσχα έχει προσαρτήσει από το 2014. Οσον αφορά το Ντονμπάς, τις δύο «Λαϊκές Δημοκρατίες» που έχουν αυτοανακηρυχθεί εκεί (και αναγνωριστεί από τον Πούτιν λίγο πριν από την εισβολή), καθώς και τα εδάφη που έχουν περιέλθει υπό τον έλεγχο του ρωσικού στρατού, υπάρχει ένα σενάριο που θέλει το συγκεκριμένο θέμα να συζητιέται απευθείας ανάμεσα σε Πούτιν και Ζελένσκι, όταν και εφόσον συναντηθούν. Η παρουσία του Ρόμαν Αμπραμόβιτς στη διαδικασία των διαπραγματεύσεων ήταν και χθες αισθητή. Μάλιστα, όπως έγραψε ο ανταποκριτής της «Guardian» στην Κωνσταντινούπολη, αμέσως μετά το πέρας των επίσημων συνομιλιών ανάμεσα στις δύο αντιπροσωπείες, ο ρώσος ολιγάρχης αποσύρθηκε στο πολυτελές εστιατόριο που βρίσκεται στην ταράτσα του πολυτελούς ξενοδοχείου Σάνγκρι-Λα, με θέα τον Βόσπορο, συνοδευόμενος από τον Αρακχάμια και τον βουλευτή Ρούστεμ Ουμέροφ, όπου συνέχισαν τις συνομιλίες τους. Λίγο αργότερα, στη «συντροφιά» προστέθηκε και ο υπουργός Αμυνας της Ουκρανίας Ολέξι Ρεζνίκοφ, φορώντας στρατιωτική στολή – με τους τέσσερις να αποσύρονται (χωρίς την παρουσία του Ποντόλιακ) σε σημείο μακριά από την κοινή θέα. Ανεβάζει τον πήχη η Τουρκία Το άνοιγμα του χθεσινού γύρου της διαπραγμάτευσης από τον ίδιο τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και η ενεργός παρέμβαση τόσο του υπουργού Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου όσο και του στενού συμβούλου του προέδρου Ιμπραήμ Καλίν αποδεικνύουν τη σημασία που απέδωσε η τουρκική πολιτική ηγεσία στη συγκεκριμένη διαδικασία, αλλά και συνολικά στον διαμεσολαβητικό ρόλο που έχει αναλάβει η χώρα σε αυτή την κρίση. «Η συνάντηση αποδεικνύει την εμπιστοσύνη και των δύο χωρών στην Τουρκία», είπε ο Τσαβούσογλου. Υπενθυμίζεται ότι στην Αττάλεια πραγματοποιήθηκε, στις 10 Μαρτίου, η συνάντηση ανάμεσα στους Λαβρόφ και Κουλέμπα, ενώ η Αγκυρα δεν έχει κρύψει τη φιλοδοξία της να φιλοξενήσει και την – πιο πιθανή, πλέον – σύνοδο ανάμεσα στους Βολοντίμιρ Ζελένσκι και Βλαντίμιρ Πούτιν για την υπογραφή της συμφωνίας που θα βάζει τέλος σε αυτή τη φάση του πολέμου. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης« Είναι απλώς αδύνατο να φανταστούμε πόση καταστροφή έχει προκαλέσει αυτή η αποτρόπαιη εισβολή για τον λαό της Ουκρανίας και ολόκληρο τον κόσμο», δήλωσε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος σε συνέντευξη Τύπου στη Βαρσοβία. Πρόσθεσε δε ότι η αλληλεγγύη με τους Ουκρανούς «είναι το μοναδικό πράγμα που μπορεί να υπερβεί το κακό και το σκοτάδι στον κόσμο».
Η πόλη Ντνίπρο της Ουκρανίας δεν είχε υποστεί συστηματικούς βομβαρδισμούς από το ξέσπασμα του πολέμου την 24η Φεβρουαρίου, αλλά σύμφωνα με ουκρανικές πηγές μπήκε και αυτή στο στόχαστρο των Ρώσων.
Δεξαμενή γεμάτη με πετρέλαιο καταστράφηκε σε πυραυλική επίθεση στην πόλη Ντνίπρο (νοτιοανατολικά) της Ουκρανίας, ανακοίνωσε ο τοπικός αξιωματούχος Μικόλα Λουκάσουκ μέσω Telegram αργά το βράδυ χθες Τετάρτη. Πλήγμα του ρωσικού στρατούΔεν υπάρχουν πληροφορίες για θύματα, πρόσθεσε. Ο κ. Λουκάσουκ έκανε λόγο για πλήγμα του ρωσικού στρατού. Εργοστάσιο στη Νοβομοσκόφσκ, βορειοανατολικά της Ντνίπρο, επλήγη από πύραυλο επίσης χθες Τετάρτη, χωρίς να αναφερθούν θάνατοι, σύμφωνα με τον Βαλεντίν Ρεζνίτσενκο, αξιωματούχο της τοπικής αυτοδιοίκησης στην περιφέρεια Ντνιπροπετρόφσκ. Μέχρι χθες η Ντνίπρο δεν είχε υποστεί συστηματικούς βομβαρδισμούς από το ξέσπασμα του πολέμου την 24η Φεβρουαρίου. Και στρατιωτική μονάδα Ομως ουκρανικές πηγές σημειώνουν ότι προ ημερών οι ρωσικές δυνάμεις έπληξαν με πυραύλους στρατιωτική μονάδα κοντά στην πόλη, προκαλώντας μεγάλες ζημιές στις εγκαταστάσεις. Οι πληροφορίες αυτές είναι αδύνατο να επιβεβαιωθούν με ανεξάρτητο τρόπο. Πηγή: ΑΠΕ
Ουκρανία: Ο Ζελένκσι δεν πιστεύει τις υποσχέσεις της Ρωσίας - Επίκεντρο το Ντονέτσκ για τη Μόσχα31/3/2022 Ουκρανική πηγή: Τουλάχιστον 15 οι νεκροί από τον ρωσικό πύραυλο σε διοικητικό κτίριο του Μικολάγιφ31/3/2022 Αυξήθηκε ο απολογισμός των θυμάτων σε τουλάχιστον 15 νεκρούς από τη ρωσική πυραυλική επίθεση σε κτίριο της αυτοδιοίκησης στο Μικολάγιφ της Ουκρανίας, σύμφωνα με επίσημη ουκρανική πηγή. Τουλάχιστον δεκαπέντε άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στο ρωσικό πυραυλικό πλήγμα εναντίον κτιρίου της αυτοδιοίκησης (φωτογραφία, επάνω, State Emergency Service of Ukraine/via Reuters) στην ουκρανική πόλη Μικολάγιφ (νότια) προχθές Τρίτη, σύμφωνα με ανάρτηση του περιφερειάρχη Βιτάλι Κιμ στην πλατφόρμα Telegram. Αυξήθηκε ο απολογισμός Ο πύραυλος κατέστρεψε τμήμα στο μέσον του κτιρίου. Ο κ. Κιμ ανέφερε πως το γραφείο του βρισκόταν στο τμήμα που καταστράφηκε, διευκρινίζοντας πως δεν βρισκόταν στο κτίριο όταν επλήγη. Αρχικά, τα σωστικά συνεργεία μπόρεσαν να ανασύρουν τρία πτώματα. Χθες όμως ο απολογισμός των θυμάτων έφθασε τους 15 νεκρούς και τους 34 τραυματίες, πάντα σύμφωνα με τον κ. Κιμ. Πηγή: ΑΠΕ Θα συνεχιστούν αύριο οι διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία – «Νωρίς για συνάντηση Ζελένσκι – Πούτιν»31/3/2022 Διαπραγματευτής της Ουκρανίας ανακοίνωσε τη συνέχιση των διαπραγματεύσεων και ενημέρωσε ότι η Ρωσία θεωρεί πως είναι ακόμα νωρίς για την πραγματοποίηση συνάντησης ανάμεσα στον Ζελένσκι και τον Πούτιν. Η Ουκρανία και η Ρωσία θα συνεχίσουν τις ειρηνευτικές συνομιλίες τους ψηφιακά αύριο Παρασκευή 1η Απριλίου, δήλωσε ανώτερος ουκρανός αξιωματούχος χθες Τετάρτη, μετά το πέρας των διαπραγματεύσεων στην Τουρκία (φωτογραφία αρχείου, επάνω, Reuters). Συνάντηση Ζελένσκι – Πούτιν Ο ουκρανός διαπραγματευτής Ντέβιντ Αραχάμια ανέφερε ακόμη σε ανάρτησή του σε ιστότοπο κοινωνικής δικτύωσης ότι η ουκρανική πλευρά πρότεινε να συναντηθούν οι δύο ηγέτες, αλλά η ρωσική απάντησε ότι χρειάζεται προηγουμένως να γίνει περισσότερη δουλειά για να έχει προετοιμαστεί σχέδιο συμφωνίας. Πηγή: ΑΠΕ
Ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι δηλώνει ότι οι ρωσικές δυνάμεις αναδιατάσσονται για να επιτεθούν στο Ντονμπάς και ο στρατός του προετοιμάζεται για νέες εχθροπραξίες.
Ο πρόεδρος της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι δήλωσε χθες Τετάρτη πως δεν πιστεύει την υπόσχεση της ρωσικής πλευράς περί μείωσης της στρατιωτικής της δραστηριότητας, προσθέτοντας ότι ο στρατός του προετοιμάζεται για νέες εχθροπραξίες στο ανατολικό τμήμα της χώρας. «Αναδιατάσσονται» «Δεν πιστεύουμε κανέναν, ούτε μία όμορφη φράση», είπε ο κ. Ζελένσκι κατά τη διάρκεια μαγνητοσκοπημένου διαγγέλματός του προς τους συμπατριώτες του, προσθέτοντας ότι ρωσικές δυνάμεις αναδιατάσσονται για να επιτεθούν στο Ντονμπάς. «Δεν θα εκχωρήσουμε τίποτα. Θα πολεμήσουμε για κάθε μέτρο της επικράτειάς μας», επέμεινε. Πηγή: ΑΠΕ Γερμανική κοινοβουλευτική αντιπροσωπεία βρίσκεται στο Ισραήλ και ενημερώνεται για το «Arrow 3», ένα από τα πιο σύγχρονα συστήματα αντιπυραλικής άμυνας ισραηλινής κατασκευής. Για να διαλύσει εικασίες ότι η επίσκεψη δεκαμελούς αντιπροσωπείας από την Επιτροπή Aμυνας της γερμανικής βουλής στο Ισραήλ έγινε εσπευσμένα για την παραγγελία του υπερσύγχρονου συστήματος αντιπυραυλικής άμυνας «Arrow 3» (φωτογραφία, επάνω), η πρόεδρός της Μαρί-Αγκνες Τσίμερμαν έσπευσε να ξεκαθαρίσει χθες βράδυ ότι είχε προγραμματιστεί από καιρό: «Δεν ήρθαμε εδώ με ένα σάκο γεμάτο χρήματα για ψώνια, αλλά πολύ περισσότερο για ανταλλαγή απόψεων με εκπροσώπους της χώρας, που κάθε τόσο από την ύπαρξή της βιώνει πολεμικές καταστάσεις». Εξουδετέρωση πυραύλων στην στρατόσφαιρα Οι δηλώσεις της επιβεβαιώνονται και από δημοσιεύματα του Τύπου. Η επίσκεψη οργανώθηκε από τη φιλοϊσραηλινή ομάδα λομπιστών Elnet. Το αντιπυραυλικό σύστημα ήταν ούτως ή άλλως κομμάτι της επίσκεψης, αλλά λόγω των συζητήσεων για την αγορά του ισραηλινού οπλικού συστήματος «Arrow 3» η σημασία της αναβαθμίστηκε. Σε αεροπορική βάση του Ισραήλ οι γερμανοί βουλευτές ενημερώθηκαν για τη λειτουργία του συστήματος μαζί με το ραντάρ υψηλής απόδοσης και τους πυραύλους αναχαίτισης. Θεωρείται ένα από τα πλέον σύγχρονα και αποτελείται από τρία στοιχεία: Κινητό σύστημα ελέγχου, εγκατάσταση ραντάρ και τους πυραύλους. Στόχος να καταστρέφει πυραύλους μέσου και μεγάλου βεληνεκούς σε ύψος 100 χιλιομέτρων εκτός στρατόσφαιρας και να αντιδρά ακόμη και στην περίπτωση αλλαγής της τροχιάς τους. Παραδοχή Σολτς Ο ισραηλινός στρατός χρησιμοποιεί αυτό το σύστημα από το 2017 με πολύ ικανοποιητικά αποτελέσματα. Kατασκευάζεται από την Aerospace Industries του Ισραήλ σε συνεργασία με την Boeing και με αμερικανική συγχρηματοδότηση. Η ανάγκη απόκτησης ενός τέτοιου συστήματος για τη Γερμανία προέκυψε μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία που είχε ως συνέπεια να αλλάξει άρδην το επίπεδο ασφάλειας στην Ευρώπη. Ο ίδιος ο καγκελάριος Ολαφ Σολτς μετά τη διαρροή από την κυριακάτικη Bild ότι η Γερμανία εξετάζει το ενδεχόμενο αγοράς αντιπυραυλικής ασπίδας κατά το ισραηλινό πρότυπο, αναγκάστηκε να το παραδεχθεί σε κυριακάτικη εκπομπή λόγου. Το τίμημα θα καλυφθεί από το έκτακτο ταμείο των 100 δισ. ευρώ που προανήγγειλε ο Σολτς στη βουλή δύο ημέρες μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Για την Μαρί-Αγκνες Τσίμερμαν ήταν πάντως σημαντικό να ξεκαθαρίσει ότι επρόκειτο για επίσκεψη ενημέρωσης και όχι για συζητήσεις εν όψει κατάρτισης συμβολαίων. Σε ό,τι αφορά στο κόστος και στην ερώτηση, πόσο καιρό θα χρειαστεί μέχρις ότου το «Arrow 3» τεθεί σε λειτουργία, οι βουλευτές της επιτροπής δεν έδωσαν στοιχεία. Η Σεράπ Γκίλερ, μέλος της επιτροπής από το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα, ζήτησε να συμπεριληφθεί και το ΝΑΤΟ: «Κύριο μέλημα είναι να ενισχυθεί η ανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ, με στρατιώτες και πιθανώς με ένα τέτοιο σύστημα. Nομίζω ότι η Ευρώπη, όπως και το ΝΑΤΟ, αντιλήφθηκαν πως όταν θέλει κανείς να επιτύχει κάτι χρειάζεται κοινή δράση». «Χάσαμε πολύ χρόνο» Από την οπτική γωνία της προέδρου της Επιτροπής Στρακ-Τσίμερμαν, οι γερμανικές ένοπλες δυνάμεις έχουν κενό στην αποτρεπτική τους ικανότητα να εξουδετερώνουν πυραύλους σε αυτό το ύψος και το παραδέχθηκε. «Δεν πρόκειται για μυστικό, πρέπει να δούμε πώς θα εξισορροπήσουμε αυτή την αδυναμία και σε σχέση με τον πόλεμο στην Ουκρανία», είπε. Και η ίδια εστίασε στο γεγονός ότι κάθε νέο αμυντικό σύστημα πρέπει να είναι συμβατό με το ήδη υπάρχον στην Ευρώπη και στο ΝΑΤΟ. Σε ό,τι αφορά στον χρόνο απόκτησης ήταν σαφής: «Δεν έχουμε χρόνο για χάσιμο, ήδη χάσαμε πολύ». Τεχνικές λεπτομέρειες για το ισραηλινό «Arrow 3» δεν έχουν δοθεί, κι αυτό οδηγεί σε παρανοήσεις και σύγχυση για το κατά πόσο η επιλογή είναι σωστή για τη Γερμανία και την Ευρώπη. Σχεδιασμένο για ιρανικούς πυραύλους Διότι συγχέεται με το Iron Dome, αλλά δεν πρόκειται για το ίδιο. «Το Arrow 3 κατασκευάστηκε για να αναχαιτίζει ιρανικούς πυραύλους βεληνεκούς 1500 χιλιομέτρων», όπως εξηγεί ο Αντρέας Φλόκεν, εμπειρογνώμων ασφάλειας στο γερμανικό δίκτυο NDR. «Πιθανότατα θα μπορεί να εξουδετερώνει και τους ρωσικούς πυραύλους Iskander, που βρίσκονται στο Καλίνιγκραντ» προσθέτει. Το Καλίνιγκραντ είναι ρωσικός θύλακος ανάμεσα στην Πολωνία και τη Ρωσία, συνορεύει με χώρες του ΝΑΤΟ και απέχει 700 χιλιόμετρα από το Βερολίνο. Σε περίπτωση που η Γερμανία επιλέξει αυτό το σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας, το τίμημα είναι υψηλό. Σύμφωνα με πληροφορίες από κύκλους ασφαλείας, κοστίζει γύρω στα 2 δισ. ευρώ. Το μεγαλύτερο προτέρημα είναι ότι υπάρχει ήδη στην αγορά και θα ήταν πιθανότατα λειτουργικό από το 2025. Η συγκεκριμένη επιλογή θα μπορούσε να λειτουργήσει με τέτοιο τρόπο ώστε το ραντάρ που θα βρίσκεται στη Γερμανία να ανιχνεύει εκτοξεύσεις πυραύλων που στοχεύουν συμμαχικές χώρες και να τους παρέχει τα απαιτούμενα δεδομένα για να τους καταρρίπτουν. Οι ειδικοί στον τομέα άμυνας τονίζουν ωστόσο ότι οι συγκεκριμένες χώρες θα πρέπει πρώτα να αποκτήσουν τις δικές τους συστοιχίες πυραυλικής άμυνας διότι μόνο έτσι μπορούν να προχωρήσουν στις καταρρίψεις. Πηγή: Deutche Welle Δεν έχει τέλος το δράμα στην πολύπαθη Μαριούπολη. Προσωρινή κατάπαυση του πυρός στη Μαριούπολη από τις 10 το πρωί της Πέμπτης, ανακοίνωσε απόψε το υπουργείο Άμυνας της Ρωσίας, προκειμένου να απομακρυνθούν άμαχοι από την πολιορκημένη πόλη-λιμάνι της Ουκρανίας. Προς τη Ζαπορίζια Το μέτρο αυτό θα επιτρέψει το άνοιγμα ενός «ανθρωπιστικού διαδρόμου» προς την ουκρανική πόλη Ζαπορίζια, σύμφωνα με το ρωσικό υπουργείο Άμυνας. «Προκειμένου να επιτύχει αυτή η ανθρωπιστική επιχείρηση, προτείνουμε να διεξαχθεί με την άμεση συμμετοχή εκπροσώπων της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και της Διεθνούς Επιτροπής του Ερυθρού Σταυρού», υπογραμμίζεται στην ανακοίνωση του ρωσικού υπουργείου Άμυνας. Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Μια 23χρονη πιλότος από την Ιταλία έχει πάει εθελόντρια στην Ουκρανία.Εθελοντές από διάφορες χώρες έχουν φτάσει στην Ουκρανία για να πολεμήσουν υπέρ της, απέναντι στα ρωσικά στρατεύματα.
Μεταξύ των εθελοντών που πολεμούν στη Διεθνή Λεγεώνα είναι και η 23χρονη Τζούλια Σιφ από τη Βενετία. Ποια είναι η Τζούλια Σιφ Η Τζούλια Σιφ είναι από την Ιταλία και είναι πρώην πιλότος των ιταλικών Ειδικών Δυνάμεων. Σπούδασε στην Accademia Aeronautica, την ιταλική Ακαδημία Πολεμικής Αεροπορίας. Έπρεπε να εγκαταλείψει την υπηρεσία αφού αντιμετώπισε mobbing και η υπόθεση οδηγήθηκε στο δικαστήριο. Νωρίτερα, η Σιφ παρουσίασε εξαιρετικά αποτελέσματα, γιατί, όπως γράφουν τα ιταλικά ΜΜΕ και αναμεταδίδει η ΕΡΤ, κατέλαβε την τέταρτη θέση στην εκπαίδευση ανάμεσα σε σχεδόν 2.000 υποψηφίους. Μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, η 23χρονη έσπευσε στο Κίεβο για να πάρει τα όπλα και να υπερασπιστεί την πρωτεύουσα της χώρας. (in.gr)
Ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει φτάσει ήδη στις 35 ημέρες με τραγικά αποτελέσματα, ενώ οι διαπραγματεύσεις για τον τερματισμό του προχωρούν με πολύ αργό ρυθμό με τα εμπόδια να είναι πολλά.
Νέα εμπόδια εμφανίζονται διαρκώς στον δρόμο για τον τερματισμό του πολέμου παρά το γεγονός ότι Ρωσία και Ουκρανία συνέχισαν χθες τις συνομιλίες τους στην Τουρκία. Σίγουρα το γεγονός ότι μετά από 15 και πλέον ημέρες οι δύο αντιπροσωπείες βρέθηκαν σε τετ-α-τετ συνάντηση είναι θετικό, αλλά τα αποτελέσματα δεν είναι ιδιαίτερα απτά. Ο επικεφαλής της ρωσικής αντιπροσωπείας στις συνομιλίες με την Ουκρανία, Βλαντίμιρ Μεντίνσκι δήλωσε σήμερα Τετάρτη ότι το Κίεβο άρχισε να δείχνει προθυμία να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της Μόσχας, αλλά η θέση της Ρωσίας όσον αφορά το Ντονμπάς και την προσαρτημένη Κριμαία παραμένει αμετάλλακτη. «Η δουλειά συνεχίζεται, οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται. Θα ήθελα να τονίσω χωριστά ότι η θέση αρχών της πλευράς μας όσον αφορά την Κριμαία και το Ντονμπάς παραμένει αμετάβλητη», είπε στο στο Rossiya 24. Επίσης, θετικό ήταν ότι χθες ανακοινώθηκε από τη ρωσική πλευρά ότι θα μειώσει τη στρατιωτική δραστηριότητά της γύρω από το Κίεβο και το Τσερνίχιβ. Ωστόσο, σήμερα ο εκπρόσωπος του ουκρανικού υπουργείου Άμυνας Ολεξάντρ Μοτουζιάνικ προειδοποίησε ότι οι ρωσικές δυνάμεις στην Ουκρανία ανασυγκροτούνται και ετοιμάζονται για νέες επιθέσεις. Το βράδυ της Τετάρτης το Πεντάγωνο δήλωσε ότι η Ρωσία έχει αρχίσει να επανατοποθετεί κάτω από το 20% των δυνάμεων που έχουν παραταχθεί γύρω από την πρωτεύουσα της Ουκρανίας. Ένας εκπρόσωπος από το Πεντάγωνο, όπως αναφέρει το Sky News, προειδοποίησε ότι η Ρωσία αναμένεται να επανεξοπλίσει και να ανεφοδιάσει αυτά τα στρατεύματα για την αναδιάταξη τους, αντί αυτά να επιστρέψουν πίσω στη χώρα τους. Πως εξελίσσονται οι στρατιωτικές συγκρούσεις Απαισιόδοξες οι εκτιμήσεις για τις διαπραγματεύσεις Για πρόοδο στις διαπραγματεύσεις έκανε λόγο η Άγκυρα που μεσολάβησε προκειμένου να λάβουν χώρα στην Κωνσταντινούπολη. Ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου είπε ότι η Άγκυρα χαιρετίζει την επίτευξη συμβιβασμού και κοινής κατανόησης των δύο χωρών σε ορισμένα ζητήματα και πρόσθεσε ότι ο πόλεμος πρέπει να λήξει το συντομότερο δυνατό. Όμως, οι ΗΠΑ πιστεύουν ότι η στάση της Ρωσίας δείχνει ότι χρησιμοποιεί τις διαπραγματεύσεις για να ανασυνταχθεί προκειμένου να επιτεθεί εκ νέου από τον Βορρά. «Δεν έχουμε δει σημάδια σοβαρότητας» από τη Ρωσία στην επιδίωξη ειρήνης μετά την εισβολή της στην Ουκρανία, είπε ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Άντονι Μπλίνκεν, προσθέτοντας ότι η Μόσχα θα πρέπει να τερματίσει την επιθετικότητά της τώρα και να αποσύρει τις δυνάμεις της. Ανώτατος αξιωματούχος της Δύσης, στο ίδιο μοτίβο, δήλωσε στο Reuters ότι η Ρωσία δεν έχει ακόμη δείξει σοβαρότητα κατά τις ειρηνευτικές συνομιλίες με την Ουκρανία και φαίνεται να χρησιμοποιεί τις διαπραγματεύσεις ως τακτική για να κερδίσει πολύτιμες… ανάσες. «Όσον αφορά τις διαπραγματεύσεις, τίποτα από όσα έχουμε δει μέχρι στιγμής δεν μας έχει δείξει ότι ο Πούτιν και η αντιπροσωπεία του δείχνουν κάποια σοβαρότητα». Οι διαπραγματεύσεις μεταξύ της Ρωσίας και της Ουκρανίας δεν έχουν σημειώσει πρόοδο, δήλωσε σήμερα και ο υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας Ζαν-Ιβ Λε Ντριάν. Αναφερόμενος στη ρωσική πλευρά, ο επικεφαλής της γαλλικής διπλωματίας είπε ότι απομένει να διαπιστωθεί κατά πόσο τα λόγια θα γίνουν πράξεις. Δεν υπάρχουν ενδείξεις που να υποδηλώνουν αλλαγές στη στάση της Μόσχας, ανέφερε ο Λε Ντριάν σε συνέντευξη που παραχώρησε στο δίκτυο France24. Το «αγκάθι» της Κριμαίας Εκπρόσωποι των Τατάρων της Κριμαίας ζήτησαν σήμερα την επιστροφή στην Ουκρανία αυτής της χερσονήσου που προσαρτήθηκε από τη Ρωσία το 2014 να αποτελεί ένας από τους όρους που έθεσε το Κίεβο στις διαπραγματεύσεις με τη Μόσχα για τον τερματισμό της ένοπλης σύγκρουσης. Μετά από μια διαδικτυακή συνάντηση, το Μαζλί, το συμβούλιο αυτής της τουρκόφωνης μουσουλμανικής κοινότητας που εγκαταστάθηκε στην Κριμαία από τον 13ο αιώνα, επέμεινε ότι η επιστροφή στην Ουκρανία αυτού του εδάφους πρέπει να είναι «υποχρεωτική προϋπόθεση» στις συνομιλίες. «Το Μαζλί των Τατάρων της Κριμαίας εκτιμούν ότι η αποκατάσταση της εδαφικής ακεραιότητας της Ουκρανίας εντός των διεθνώς αναγνωρισμένων συνόρων της, συμπεριλαμβανομένης της Αυτόνομης Δημοκρατίας της Κριμαίας και της Σεβαστούπολης, πρέπει να είναι υποχρεωτική προϋπόθεση για τη διεξαγωγή επίσημων διαπραγματεύσεων μεταξύ ουκρανών εκπροσώπων και της επιτιθέμενης χώρας Ρωσικής Ομοσπονδίας», υπογράμμισε στο Facebook ο επικεφαλής της συνέλευσης των Τατάρων, Ρεφάτ Τσομπάροφ, επικαλούμενος απόφαση του Μαζλί της 18ης Μαρτίου. Νέες φωτιές ανάβει το Καλίνιγκραντ Την ίδια στιγμή έχει «ανάψει» η συζήτηση γύρω από το Καλίνιγκραντ. Ο αποκαλούμενος «Διάδρομος του Σουβάλκι», που εκτείνεται κατά μήκος των συνόρων της Πολωνίας και της Λιθουανίας, αποτελεί τη μοναδική χερσαία σύνδεση ανάμεσα στις χώρες της Βαλτικής με τα υπόλοιπα κράτη-μέλη της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Ταυτόχρονα, όμως, αυτή η λωρίδα γης – μήκους 65 χιλιομέτρων σε ευθεία γραμμή και περίπου 110 ακολουθώντας τη χάραξη των συνόρων – έχει ζωτική σημασία και για τη Μόσχα, καθώς συνδέει νοητά τη Λευκορωσία (μια από τις πιο στενές της συμμάχους, που φιλοξενεί σήμερα περίπου 30.000 Ρώσους στρατιώτες) με τον ρωσικό θύλακα του Καλίνινγκραντ, στη Βαλτική Θάλασσα. Αυτός είναι και ο λόγος που αρκετοί – ανάμεσά τους και ο πρόεδρος της Λιθουανίας, Γκιτάνας Ναουσέντα, ο οποίος έθεσε το θέμα στη Σύνοδο Κορυφής της προηγούμενης εβδομάδας – τον χαρακτηρίζουν ως «αχίλλειο πτέρνα» της Ευρώπης, όπως αναφέρει σε εκτενές ρεπορτάζ της η «El Pais». Ζητούν δε να υπάρξει συγκεκριμένο σχέδιο για την υπεράσπισή του σε περίπτωση που δεχθεί επίθεση από τη Ρωσία. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο πρώην διοικητής του στρατού ξηράς της Πολωνίας, στρατηγός Βάλντεμαρ Σκρίπτσακ, έθεσε θέμα επιστροφής του Καλίνινγκραντ στην Πολωνία, με το επιχείρημα ότι «τελεί υπό ρωσική κατοχή από το 1945», ενώ αποτελούσε ιστορικά τμήμα του εδάφους της – για να προκαλέσει την ειρωνική απάντηση της εκπροσώπου του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών, Μαρία Ζαχάροβα. Μάλιστα, υπέρ της θέσης που διατύπωσε ο Πολωνός αξιωματούχος τάχθηκε και ο Ολέξι Ντανίλοφ, γραμματέας του συμβουλίου εθνικής ασφαλείας της Ουκρανίας. «Σκληρή» γραμμή από τον Καντίροφ Τέλος, την ημέρα που έγινε γνωστό ότι ο Βλαντίμιρ Πούτιν τον προήγαγε σε αντιστράτηγο, ο Ραμζάν Καντίροφ την «έπεσε» στον επικεφαλής της ρωσικής αντιπροσωπείας, Βλαντίμιρ Μεντίνσκι. Ο ηγέτης των Τσετσένων δήλωσε σήμερα ότι η Μόσχα δεν πρόκειται να κάνει παραχωρήσεις στον πόλεμο της Ουκρανίας και ότι διαπραγματευτής του Κρεμλίνου έκανε λάθος αφήνοντας να εννοηθεί το αντίθετο. Σε βιντεοσκοπημένο μήνυμά του στο Telegram, στο οποίο εμφανίζεται να διαφοροποιείται ξεκάθαρα σε σχέση με την επίσημη στάση της Μόσχας, ο ηγέτης των Τσετσένων είπε ότι ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν δεν θα σταματήσει έτσι απλά αυτό που ξεκίνησε στην Ουκρανία. (in.gr)
Το Russia Today αναφέρεται στην παρέμβαση του Πεντάγωνου μετά τις δηλώσεις Μπάιντεν για την εκγύμναση Ουκρανών στρατιωτών στην Πολωνία. Νέο «άδειασμα» στον Τζο Μπάιντεν, αυτή τη φορά από το Πεντάγωνο, «βλέπει» το Russia Today μετά τις δηλώσεις του Αμερικανού προέδρου για την εκγύμναση Ουκρανών στρατιωτών στην Πολωνία. «Το Πεντάγωνο διαψεύδει τους ισχυρισμούς του προέδρου ότι τα αμερικανικά στρατεύματα εκπαιδεύουν Ουκρανούς στην Πολωνία», αναφέρει το ρωσικό Μέσο. Στην συνέχεια προσθέτει: «Για άλλη μια φορά ο Τζο Μπάιντεν φαίνεται να χρειάζεται βοήθεια από τους συμβούλους του, αφού η τελευταία του γκάφα – ότι τα αμερικανικά στρατεύματα εκπαιδεύουν ουκρανικές δυνάμεις στην Πολωνία – απορρίφθηκε από το Πεντάγωνο. Οι προσπάθειες υποβάθμισης Ο στρατηγός Τοντ Γούλτερς προσπάθησε να υποβαθμίσει την έκταση της εμπλοκής των αμερικανικών στρατευμάτων σε συμβουλευτικό ρόλο σε ακρόαση της Επιτροπής Ενόπλων Δυνάμεων της Γερουσίας την Τρίτη, ενώ την περασμένη Δευτέρα ο σύμβουλος του Εθνικού Γραμματέα Τζέικ Σάλιβαν διέψευσε κατηγορηματικά τους αρχικούς ισχυρισμούς του Μπάιντεν. Κατά τη διάρκεια της ενημέρωσης του Τύπου για το οικονομικό έτος 2023, ο Μπάιντεν ισχυρίστηκε ότι τα Μέσα Ενημέρωσης «ερμηνεύουν τη γλώσσα με αυτόν τον τρόπο», καθώς προσπάθησε να προσπεράσει τις κατηγορίες ότι είχε παραδεχτεί την εκπαίδευση ουκρανικών στρατευμάτων, την πιθανή χρήση χημικών όπλων και τις επιθυμίες της Μόσχας για αλλαγή καθεστώτος. Ύποπτη η χρήση πυρηνικών καταφυγίων από τη Ρωσία.Νέα στοιχεία έχουν προκύψει ότι ο Βλαντιμίρ Πούτιν μαζί με τους πιο στενούς του συνεργάτες διευθύνουν τα ρωσικά στρατεύματα στην Ουκρανίααπό άκρως απόρρητα πυρηνικά καταφύγια. Οι κινήσεις των αεροσκαφών που χρησιμοποιούνται από κορυφαίους αξιωματούχους του Κρεμλίνου δείχνουν ότι ο Πούτιν μπορεί να βρίσκεται σε ένα κρησφύγετο κοντά στο Σουργκούτ, στη δυτική Σιβηρία, όπως έχει υποστηριχθεί. Ο υπουργός Άμυνας Σεργκέι Σοϊγκού – ο οποίος απουσιάζει μυστηριωδώς εδώ και αρκετές εβδομάδες, με αποτέλεσμα να πυροδοτεί φήμες για την υγεία του, πιστεύεται ότι βρίσκεται σε ένα καταφύγιο κοντά στην Ούφα στα Ουράλια, 725 μίλια ανατολικά της Μόσχας, σύμφωνα με τον ερευνητή δημοσιογράφο Christo Grozev. Όπως αναφέρει η Daily Mail, η θεωρία αυτή υποστηρίζεται από την κόρη του Σοϊγκού, η οποία επισκέφτηκε την περιοχή για περίπου τρεις ημέρες από τις 22 Μαρτίου. Την ίδια ώρα αυξάνονται οι εικασίες ότι ο υπουργός Άμυνας πάσχει από καρδιακά προβλήματα. Ύποπτη η χρήση πυρηνικών καταφυγίων Η ύποπτη χρήση των πυρηνικών καταφυγίων υψηλής ασφαλείας είναι ανησυχητική, καθώς οδηγεί σε υπονοούμενα ότι ο Πούτιν μπορεί να είναι έτοιμος να αναπτύξει πυρηνικά όπλα, μια κίνηση που θα οδηγούσε σε αναπόφευκτα αντίποινα. Ο δημοπσιογράφος Grozev – ο οποίος έχει δεσμούς με τη βρετανική ερευνητική οργάνωση Bellingcat – δήλωσε: «Είμαι απολύτως βέβαιος ότι ο Σοιγκού βρίσκεται σε ένα καταφύγιο. Παρακολουθώντας τις κινήσεις του αεροπλάνου του, βλέπουμε πολύ συχνές πτήσεις προς την Ούφα». Επίσης θεωρεί πως ο Πούτιν έχει ένα άλλο καταφύγιο αλλού. «Το πιο πιθανό είναι να βρίσκεται αλλού, γιατί βλέπουμε άλλες πτήσεις και είναι πιο απόρρητες από την πτήση που πηγαίνει στην Ούφα. Αυτά είναι κρατικά αεροπλάνα, και απενεργοποιούν τους αναμεταδότες του», εξήγησε ο δημοσιογράφος. Καταφύγια της ελίτ« Φαίνεται πως η τοποθεσία του Πούτιν είναι αρκετά μυστική, και πιθανότατα υπάρχουν και πιο ελίτ καταφύγια για τα εκλεκτά πρόσωπα της κυβέρνησης», τόνισε. Σημειώνεται πως στο παρελθόν υπήρξαν ισχυρισμοί ότι ο Πούτιν είχε μεταφέρει τους στενούς συγγενείς του σε ένα καταφύγιο στα βουνά Αλτάι, περίπου 1.100 μίλια νοτιοανατολικά του Σουργκούτ και 2.360 μίλια ανατολικά της Μόσχας. (in.gr) Τον Ραμζάν Καντίροφ σε αντιστράτηγο για τον ρόλο του στην εισβολή στην Ουκρανία προήγαγε ο Βλαντίμιρ Πούτιν, σύμφωνα με τον Guardian. O Τσετσένος ηγέτης θα χρησιμοποιήσει την προαγωγή για να επιδείξει την πίστη του στη Μόσχα και να εξασφαλίσει την ατιμωρησία του, αναφέρει το ρεπορτάζ της βρετανικής εφημερίδας. Αυτή την εβδομάδα ο Καντίροφ ισχυρίστηκε ότι ένας βασικός σύμμαχος που συνδέεται με τη δολοφονία του ηγέτη της ρωσικής αντιπολίτευσης Μπόρις Νεμτσόφ το 2015, τραυματίστηκε σε μάχες στην πολιορκημένη Μαριούπολη. «Αγαπημένος αδελφός» Ο Ρουστάμ Γκερεμέεφ εμφανίστηκε σε φωτογραφίες στο νοσοκομείο, όπου τον επισκέφθηκε ο Καντίροφ. Νωρίτερα, σε βίντεο που ανάρτησε ο Τσετσένος ηγέτης αποκαλούσε τον Γκερεμέεφ «αγαπημένο αδελφό» και ισχυρίστηκε ότι τα πλάνα τον έδειχναν στην πρώτη γραμμή του μετώπου στη Μαριούπολη, μεταξύ άλλων και στο δημαρχείο. Η οικογένεια του Νεμτσόφ επιμένει εδώ και καιρό ότι ο Γκερεμέεφ ήταν ο εγκέφαλος του σχεδίου δολοφονίας. Πέντε Τσετσένοι άνδρες κρίθηκαν ένοχοι για τη δολοφονία το 2017, αλλά η δίκη καταγγέλθηκε από συγγενείς και συμμάχους ως συγκάλυψη που απέτυχε να φέρει ενώπιον της δικαιοσύνης όσους βρίσκονταν πίσω από τη δολοφονία. Ποιος ήταν οργανωτής της δολοφονίας, η σχέση του Καντίροφ Οι ανακριτές δήλωσαν στη δίκη του 2017 ότι επισκέφθηκαν την ιδιοκτησία του Γκερεμέεφ στην Τσετσενία, αλλά «κανείς δεν άνοιξε την πόρτα». Κατονόμασαν επίσης τον οδηγό του Γκερεμέεφ, Ρουσλάν Μουγκουντίνοφ, ως οργανωτή της δολοφονίας και είπαν ότι πρόσφερε στους υπόπτους εκατομμύρια ρούβλια για τη δολοφονία. Ο Μουκουντίνοφ έχει έκτοτε διαφύγει και οι ερευνητές δήλωσαν μετά την ετυμηγορία ότι η έρευνα για αυτόν συνεχίζεται. Ο Γκερεμέεφ, ο οποίος είναι συγγενής δύο Ρώσων βουλευτών, υπηρέτησε στην ίδια παραστρατιωτική μονάδα ασφαλείας με τον Ζαούρ Νταντάεφ, έναν πρώην ανώτερο αξιωματικό που καταδικάστηκε για τον πυροβολισμό του Νεμτσόφ. Η μονάδα έχει στενούς δεσμούς με τον Καντίροφ, αν και ποτέ δεν έχει συνδεθεί άμεσα με τη δολοφονία. Η εμφάνιση του Γκεραμέεφ στην πρώτη γραμμή του μετώπου της Μαριούπολης είναι μια επίδειξη τόσο της δύναμης του Καντίροφ όσο και της προφανής ικανότητας των συμμάχων του να αψηφούν τη ρωσική νομοθεσία, υπογραμμίζει ο Guardian. Στα σενάρια για την έκβαση του πολέμου στην Ουκρανία έρχεται να προστεθεί και εκείνο της Washington Post που διακρίνει μια ακόμη πιθανότητα: μια ουκρανική νίκη, συνοδευόμενη από… ρωσικές κατακτήσεις. Όπως αναφέρει η αμερικανική εφημερίδα, η παθιασμένη αντίσταση των Ουκρανών έχει καταστήσει σαφές ότι η εισβολή δεν θα είναι περίπατος για το Κρεμλίνο, ενώ σταδιακά διαφαίνεται ακόμη και το ενδεχόμενο ήττας της Μόσχας. Ωστόσο, όπως προκύπτει και από το Plan B που ανακοίνωσε η Ρωσία, επιμένει στην ανάγκη απόσχισης τμημάτων της Ουκρανίας. Σενάριο Κορέας Πόσο μεγάλα θα είναι αυτά τα τμήματα; Μια εκδοχή είναι εκείνη του στρατηγικού Κιρίλο Μπουντάνοφ, επικεφαλής των στρατιωτικών μυστικών υπηρεσιών της Ουκρανίας, που έκανε λόγο για τη δημιουργία μιας «Κορέας» στην Ευρώπη. Όπως σημείωσε ο Μπουντάνοφ το περασμένο Σαββατοκύριακο, η Μόσχα «θα προσπαθήσει να συγκεντρώσει τις κατεχόμενες περιοχές στην ίδια ημικρατική οντότητα, την οποία θα χρησιμοποιήσει εναντίον της ανεξάρτητης Ουκρανίας». Συγκρίνοντας το σχέδιο της Ρωσίας με τη διχοτόμηση της χερσονήσου της Κορέας στη δεκαετία του ’50, δήλωσε ότι έχει λόγους να πιστεύει ότι ο ρώσος πρόεδρος, Βλαντίμιρ Πούτιν, «θα επιχειρήσει να επιβάλει μια διαχωριστική γραμμή μεταξύ των ελεύθερων και των κατεχόμενων περιοχών της χώρας μας. Ουσιαστικά, θα κάνει μια απόπειρα να δημιουργήσει μια Βόρεια και μια Νότια Κορέα στην Ουκρανία». Η σύγκριση με την Κορέα, υποστηρίζει η Washington Post, απέχει από αρκετές απόψεις από την πραγματικότητα. Η αμερικανική εφημερίδα επισημαίνει ότι η Βόρεια Κορέα εξοπλίστηκε και εκπαιδεύτηκε μεν από τους Σοβιετικούς, αλλά η εισβολή της στη Νότια Κορέα ήταν μια μάχη μεταξύ αδελφών. Αντιθέτως, η Ουκρανία βιώνει μια εισβολή από μια ξένη δύναμη. Ο Χειμερινός Πόλεμος Ταυτόχρονα, η Washington Post επικαλείται ειδικούς που υποστηρίζουν ότι η κατάσταση στην Ουκρανία θυμίζει περισσότερο τον Χειμερινό Πόλεμο του 1939, όταν η Φινλανδική αντίσταση απέναντι στους Σοβιετικούς αποδείχτηκε αναπάντεχα ανθεκτική. Οι σκληρές μάχες κατέληξαν σε ανακωχή, στο πλαίσιο της οποίας η Φινλανδία κατόρθωσε να διατηρήσει ένα βαθμό ανεξαρτησίας. Το ακριβότερο τίμημα για την ειρήνη, ήταν η προσάρτηση από τους Σοβιετικούς ενός τμήματος της περιοχής Καρέλια, η οποία βρίσκεται στα σύνορα των δυο χωρών και εκτείνεται από τις ακτές της Λευκής Θάλασσας μέχρι τον Φινλανδικό Κόλπο. Προκειμένου να εξαγοράσει την ειρήνη, η Ουκρανία ίσως αναγκαστεί να κάνει αντίστοιχες εδαφικές παραχωρήσεις – όμως ίσως όχι τόσο μεγάλες όσο ήλπιζαν αρχικά οι Ρώσοι. Δυο προπύργια, οκτώ χρόνια πολέμου Ο πόλεμος στην Ουκρανία, στην πραγματικότητα ξεκίνησε πριν από μια δεκαετία σχεδόν. Εξοργισμένο με την ανατροπή του τότε ουκρανού προέδρου Βίκτορ Γιανουκόβιτς και τη στροφή του Κιέβου προς τη Δύση, το Κρεμλίνο προχώρησε στην προσάρτηση της χερσονήσου της Κριμαίας το 2014, αποκόπτοντάς τη ουσιαστικά από την Ουκρανία, η οποία ακόμη διεκδικεί το χαμένο έδαφος. Η Μόσχα υποστήριξε επίσης τους αυτονομιστές στο Ντονμπάς, μια περιοχή που εκτείνεται σε εδάφη των περιφερειών Ντονέτσκ και Λουχάνσκ, τις οποίες ο Πούτιν αναγνώρισε ως ανεξάρτητες λίγο πριν εισβάλει στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο. Αυτά τα φιλορωσικά προπύργια στα νότια και τα ανατολικά χωρίζονται από εκατοντάδες χιλιόμετρα ακτογραμμής. Αν η Μόσχα επιθυμεί να δημιουργήσει ένα κράτος-δορυφόρο, στόχος της πολεμικής επιχείρησης θα είναι να διχοτομήσει την Ουκρανία κατά μήκος του ποταμού Δνείπερου. Αυτή η εξέλιξη θα επέτρεπε στο Κρεμλίνο να διασφαλίσει όχι μόνο την Κριμαία και το Ντονμπάς, αλλά και σημαντικά λιμάνια, βιομηχανικά κέντρα και εύφορα εδάφη στα ανατολικά και τα νότια. Χερσαία γέφυρα Όμως η αναπάντεχη αδυναμία των ρωσικών δυνάμεων, υποστηρίζουν στρατιωτικοί αναλυτές, κάνει μια τέτοια στρατηγική να μοιάζει υπερβολικά φιλόδοξη. Αντί για αυτό, η Μόσχα ίσως ποντάρει στη σύνδεση της Κριμαίας με τις περιοχές στα ανατολικά μέσω μιας χερσαίας γέφυρας – ελέγχοντας, δηλαδή, μια λωρίδα γης κατά μήκος των ουκρανικών ακτών και των περιοχών που ελέγχει στα ανατολικά και δημιουργώντας μια συνεχόμενη, αν και στενή, σύνδεση μεταξύ των προπυργίων της. Για να συμβεί αυτό, οι Ρώσοι χρειάζονται οπωσδήποτε το στρατηγικό λιμάνι της Μαριούπολης. Αυτός είναι, σύμφωνα με τους αναλυτές, και ένας από τους λόγους για την ανελέητη και παρατεταμένη πολιορκία της πόλης. Όμως ακόμη και η επίτευξη αυτού του μικρότερου στόχου δεν είναι εύκολη υπόθεση – και αιτία για αυτό δεν είναι μόνο η στρατιωτική αδυναμία της Ρωσίας. Γλώσσα και ταυτότητα Είναι βέβαιο πως η Ουκρανία χαρακτηρίζεται από τη συνύπαρξη διαφορετικών γλωσσικών κοινοτήτων. Οι ουκρανόφωνοι βρίσκονται κυρίως στα κεντρικά και τα δυτικά της χώρας, με τους ρωσόφωνους να είναι συγκεντρωμένοι στα ανατολικά και στα νότια, γεγονός που σε κάποιο βαθμό εξηγεί και το ενδιαφέρον της Μόσχας για τις συγκεκριμένες περιοχές. Όμως, όπως τόνισαν οι πολιτικές αναλύτριες Γιάνα Κομπζόβα και Σβιτλάνα Κομπζάρ μετά την προσάρτηση της Κριμαίας, η γλώσσα στην Ουκρανία δεν κρίνει απαραιτήτως τον αυτοπροσδιορισμό. Στη διάρκεια των διαδηλώσεων του Μαϊντάν, οι οποίες εξόργισαν τη Μόσχα, οι δημοσκοπήσεις έδειχναν ότι το 15,6% των διαδηλωτών μιλούσαν μόνο ρωσικά, ενώ το 24% μιλούσαν και ρωσικά και ουκρανικά. Έκτοτε, η αίσθηση της ουκρανικής ταυτότητας, ακόμη και μεταξύ των ρωσόφωνων που νοσταλγούν τα σοβιετικά χρόνια, έχει αυξηθεί στις περιοχές που έχει ανάγκη η Ρωσία για τη δημιουργία αυτής της χερσαίας γέφυρας. Έρευνα του 2017 στα νότια και τα ανατολικά, από το Διεθνές Ινστιτούτο Κοινωνιολογίας του Κιέβου, στην οποία δεν συμπεριλήφθησαν η Κριμαία και το Ντονμπάς, δυο περιοχές στις οποίες τα φιλορωσικά αισθήματα είχαν ενισχυθεί στη διάρκεια των ετών, διαπίστωσε ότι περίπου τα τρία τέταρτα των συμμετεχόντων χαρακτηριζόταν από μια ισχυρή ουκρανική ταυτότητα, ενώ μόλις το 10% έτεινε προς τη Ρωσία. Συγκριτικά, σε έρευνα του 2014 που συμπεριλάμβανε και τις κατεχόμενες περιοχές, τα δύο τρίτα των κατοίκων στα νότια και τα ανατολικά αισθάνονταν Ουκρανοί, ενώ το 23,8% Ρώσοι. «Τώρα όλα έχουν να κάνουν με τον Πούτιν» Παρατηρητές υποστηρίζουν ότι η ρωσική εισβολή είναι σχεδόν βέβαιο ότι ενίσχυσε περαιτέρω τα φιλοουκρανικά αισθήματα. Το σχέδιο του Πούτιν θα μπορούσε να περιλαμβάνει την απομάκρυνση του πληθυσμού που τάσσεται υπέρ της Ουκρανίας από τα νότια και τα ανατολικά, όπως έχει ήδη συμβεί στο Ντονμπάς που βρίσκεται υπό τον έλεγχο των ανταρτών από το 2014. Όμως οι ειδικοί προειδοποιούν ότι η διείσδυση των αισθημάτων υπέρ του Κιέβου στην περιοχή καθιστά δύσκολη την κατάληψή της – και ακόμη δυσκολότερη την κατοχή της. «Ιστορικά, έτειναν να είναι συμπαθούντες προς τη Ρωσία, όμως αυτό άλλαξε το 2014, και μεγάλη μερίδα του πληθυσμού ανέπτυξε εχθρικά συναισθήματα προς τον Πούτιν», υποστηρίζει μιλώντας στη Washington Post ο Τζέραρντ Τόουλ, καθηγητής διεθνών σχέσεων στο Virginia Tech. «Τώρα όλα έχουν να κάνουν με τον Πούτιν… Αυτό έκανε αρκετούς να εγκαταλείψουν τις ίσες αποστάσεις και να ταχθούν υπέρ της Ουκρανίας», συμπληρώνει. Ουκρανικά αδιέξοδαΌμως δεν αποκλείεται εξίσου αδύνατη να αποδειχθεί και για την Ουκρανία η ανακατάληψη των περιοχών της Κριμαίας ή των ανατολικών. Όπως επισημαίνουν ο Τόουλ και ο συνάδελφός του Τζον Ο’Λάφλιν, η κοινή γνώμη της Κριμαίας φαίνεται να είναι απολύτως φιλορωσική. Στο Ντονμπάς, εκτιμούν, τουλάχιστον ένας στους τέσσερις κατοίκους έχει αποκτήσει ρωσικό διαβατήριο. Έρευνα του Ιανουαρίου που είχε δημοσιευθεί στη Washington Post είχε δείξει ότι μια μικρή πλειοψηφία των συμμετεχόντων από το Ντονμπάς, ανεξάρτητα από το αν ζουν σε περιοχή που ελέγχεται από αυτονομιστές ή όχι, στην πραγματικότητα αδιαφορούν για τη χώρα στην οποία θα καταλήξουν να ζουν, στο βαθμό που αυτή θα τους εξασφαλίζει οικονομική ευημερία. Την περασμένη Κυριακή, οι αρχηγοί των αυτονομιστών στο Λουχάνσκ απείλησαν να πραγματοποιήσουν δημοψήφισμα για την προσάρτησή τους στη Ρωσία. Το γεγονός δείχνει ότι ίσως η Μόσχα επιχειρήσει να απορροφήσει τμήματα του Ντονμπάς όπως έκανε με την Κριμαία, αντί να υποστηρίξει ανεξάρτητα κρατίδια, όπως συνέβη στην περίπτωση των αποσχισμένων περιοχών της Γεωργίας, δηλαδή της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας. Ρεαλιστικές προσεγγίσεις και μια Πύρρειος νίκηΚατά τη διάρκεια των ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων στην Κωνσταντινούπολη την Τρίτη, Ρώσοι και Ουκρανοί φάνηκαν να αναγνωρίζουν τις πραγματικότητες στο πεδίο. Ο αναπληρωτής υπουργός άμυνας της Ρωσίας, Αλεξάντρ Φόμιν, δεσμεύτηκε ότι η Μόσχα θα «περιορίσει δραστικά τη στρατιωτική δραστηριότητα» γύρω από το Κίεβο – μια υπόσχεση που αντιμετωπίζουν με δυσπιστία αρκετοί αμερικανοί αξιωματούχοι. Την ίδια στιγμή, η ουκρανική πλευρά σκιαγράφησε μια συμφωνία που περιλαμβάνει την ουδετερότητα που απαιτούσε από αυτή η Μόσχα, με αντάλλαγμα εγγυήσεις ασφαλείας από διεθνείς εταίρους του Κιέβου. Οι Ουκρανοί, για πρώτη φορά, προσφέρθηκαν να σταματήσουν να διεκδικούν την Κριμαία, η κατάσταση της οποίας, όπως ανέφεραν, θα μπορούσε να είναι το επίκεντρο 15ετών συζητήσεων. Το μέλλον των κατεχόμενων περιοχών στα ανατολικά, προσέθεσαν οι Ουκρανοί, θα μπορούσε να συζητηθεί σε ξεχωριστές διαπραγματεύσεις μεταξύ του Πούτιν και του ουκρανού ομόλογού του, Βολοντίμιρ Ζελένσκι. Τα παραπάνω υποδεικνύουν ότι η Ουκρανία αναγνωρίζει το ενδεχόμενο να χάσει εδάφη της μέχρι το τέλος του πολέμου. Ωστόσο, οποιαδήποτε έκβαση περιορίσει τα κέρδη της Ρωσίας στην Κριμαία και το Ντονμπάς, στην ουσία θα είναι ουκρανική νίκη, καθώς ο Πούτιν δεν θα έχει κερδίσει πολλά περισσότερα από αυτά που είχε πριν την εισβολή. Ταυτόχρονα, κάθε απόκτημα θα έχει υψηλό τίμημα για τη Μόσχα, με τη μορφή της καταρρακωμένης από τις κυρώσεις ρωσικής οικονομίας, της διπλωματικής απομόνωσης από τη Δύση και των αμέτρητων χαμένων ζωών ρώσων στρατιωτών. (in.gr) Ο ηγέτης της Νότιας Οσετίας, της δημοκρατίας του Καυκάσου που έχει ντε φάκτο αποσχισθεί από τη Γεωργία, είπε σήμερα ότι εξετάζει το ενδεχόμενο να θέσει σε δημόσια διαβούλευση την επανένωση της περιοχής αυτής με τη Ρωσία. «Πρέπει, ασφαλώς, να ζητήσουμε τη γνώμη του λαού και να φροντίσουμε να εκφραστεί ο λαός για την πιθανότητα ένωσης με τη Ρωσική Ομοσπονδία», είπε ο Ανατόλι Μπιμπίλοφ, μιλώντας στη ρωσική τηλεόραση. «Δεν είναι δύσκολο να γίνει χωρίς καθυστέρηση. Όπως λένε, είναι τεχνικό το ζήτημα», συνέχισε, διαβεβαιώνοντας ότι η επανένωση είναι «παμπάλαιο όνειρο» του λαού της Οσετίας. Η Νότια Οσετία και η Αμπχαζία είναι οι δύο περιοχές του Καυκάσου που αποσχίστηκαν από τη Γεωργία. Η Ρωσία αναγνώρισε την ανεξαρτησία τους τον Αύγουστο του 2008, μετά τον πόλεμο-αστραπή με τη Γεωργία. Από τότε, ρωσικές δυνάμεις σταθμεύουν μόνιμα και στις δύο αυτές περιοχές. Την περασμένη εβδομάδα, ο Μπιμπίλοφ ανακοίνωσε ότι έστειλε στην Ουκρανία στρατιώτες από τη Νότια Οσετία, «για να βοηθήσουν στην προστασία της Ρωσίας». Την Κυριακή, ο ηγέτης των αυτονομιστών του Λουγκάνσκ, Λεονίντ Πασέτνικ, είπε ότι «στο εγγύς μέλλον» θα διεξαχθεί δημοψήφισμα για την ένωση της περιοχής με τη Ρωσία. Επιπλέον, ο ηγέτης των αυτονομιστών του Ντονέτσκ, Ντένις Πουσίλιν, συχνά μιλάει για μια ένωση με τη Μόσχα. Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ Ο ηγέτης των Τσετσένων, Ραμζάν Καντίροφ, δήλωσε σήμερα ότι η Μόσχα δεν πρόκειται να κάνει παραχωρήσεις στον πόλεμο της Ουκρανίας και ότι διαπραγματευτής του Κρεμλίνου, ο Βλαντίμιρ Μεντίνσκι, έκανε λάθος αφήνοντας να εννοηθεί το αντίθετο. Διαφοροποίηση σε σχέση με την επίσημη στάση Σε βιντεοσκοπημένο μήνυμά του στο Telegram, στο οποίο εμφανίζεται να διαφοροποιείται ξεκάθαρα σε σχέση με την επίσημη στάση της Μόσχας, ο ηγέτης των Τσετσένων είπε ότι ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν δεν θα σταματήσει έτσι απλά αυτό που ξεκίνησε στην Ουκρανία. Τη Δευτέρα το Γαλλικό Πρακτορείο είχε μεταδώσει ότι ο Ραμζάν Καντίροφ, στενός σύμμαχος του Βλαντίμιρ Πούτιν, μετέβη στη Μαριούπολη, προκειμένου να κινητοποιήσει τα τσετσενικά στρατεύματά, που συμμετέχουν στην επίθεση εναντίον αυτής της μεγαλούπολης στη νοτιοανατολική Ουκρανία. Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ Μαριούπολη: Λιώνουν χιόνι για να πιουν νερό - Εκκλήσεις για να βρουν αγνοούμενους συγγενείς30/3/2022 «Ήταν σκοτάδι. Ένας δυνατός θόρυβος ηχούσε στα αυτιά μου. Όταν άνοιξα τα μάτια μου, είδα τη μητέρα μου να με κρατά στην αγκαλιά της. Με ακούμπησε κάτω και άρχισε να κλαίει και να ζητά βοήθεια», είπε η 11χρονη Μιλένα Ουράλοβα, από την Ουκρανία, που τραυματίστηκε από τις επιθέσεις στη Μαριούπολη
Μισθοφόροι της ρωσικής ομάδας Wagner Group έχουν αναπτυχθεί στην ανατολική Ουκρανία, ανέφερε το βρετανικό υπουργείο Άμυνας, εκτιμώντας ότι πάνω από 1.000 μαχητές της διαβόητης παραστρατιωτικής οργάνωσης θα εμπλακούν ή εμπλέκονται ήδη στον πόλεμο. «Η ρωσική ιδιωτική στρατιωτική εταιρεία Wagner Group αναπτύχθηκε στην ανατολική Ουκρανία» ανέφερε το υπουργείο Άμυνας του Ηνωμένου Βασιλείου μέσω Twitter. «Αναμένεται να στείλει πάνω από 1.000 μισθοφόρους, συμπεριλαμβανομένων ανώτερων οργανωτικών στελεχών, για μάχιμες επιχειρήσεις» συνέχισε. Η ομάδα Wagner Group, που σύμφωνα με δυτικούς αναλυτές έχει στενή σχέση με το Κρεμλίνο του Βλαντίμιρ Πούτιν, έχει κατηγορηθεί για ωμότητες στο Μαλί, στη Λιβύη και στη Συρία. Οι μισθοφόροι αυτοί δρουν ως «στρατιώτες φαντάσματα» υπό άκρα μυστικότητα. Μέχρι τις 3 Μαρτίου, ο ουκρανός πρόεδρος φέρεται να επέζησε από τρεις απόπειρες δολοφονίας που είχαν ενορχηστρωθεί από τη Wagner Group, όπως ανέφεραν οι The Times. Στις 8 Μαρτίου οι Ουκρανοί ανέφεραν πως σκότωσαν μέλη της οργάνωσης. Εκτακτη λύση από τη Μόσχα «Εξαιτίας των βαριών απωλειών» του ρωσικού στρατού και του ότι «η εισβολή (στην Ουκρανία) έχει αποτελματωθεί», η Μόσχα «πιθανόν αναγκάστηκε να μεταφέρει προσωπικό της Wagner στην Ουκρανία σε βάρος επιχειρήσεων στην Αφρική και τη Συρία», πάντα κατά το υπουργείο Άμυνας της Βρετανίας. Στα μέσα του Μαρτίου, το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων υπολόγισε ότι η Ρωσία έχει καταρτίσει λίστες 40.000 μαχητών του συριακού στρατού και συμμαχικών παραστρατιωτικών οργανώσεων που είναι έτοιμοι να αναπτυχθούν στην Ουκρανία. Δυτικός αξιωματούχος δήλωσε την Παρασκευή ότι οι ρωσικές δυνάμεις επικεντρώνουν τις προσπάθειές τους στην Ουκρανία στο Ντονμπάς, όπου είναι αντιμέτωπες με «τις καλύτερα εξοπλισμένες και πιο εκπαιδευμένες ουκρανικές δυνάμεις». Κατά την ίδια πηγή «οι δυνάμεις των αυτονομιστών, με ενισχύσεις του ρωσικού στρατού και προσωπικού του ομίλου Βάγκνερ στις περιφέρειες Λουγκάνσκ και Ντανιέτσκ, προσπαθούν να τους περικυκλώσουν». Η ομάδα Wagner Group είναι ανάμεσα στις 59 εταιρείες και προσωπικότητες που μπήκαν την Πέμπτη στο στόχαστρο νέων κυρώσεων του Λονδίνου σε αντίποινα για την εισβολή στην Ουκρανία, στην οποία προχώρησε ο ρωσικός στρατός την 24η Φεβρουαρίου. Πέραν της εταιρείας μισθοφόρων, η γιγαντιαία ρωσική εταιρεία διαμαντιών Alrosa καθώς και ο Rushydro, κατασκευαστικός όμιλος εξειδικευμένος στους υδροηλεκτρικούς σταθμούς, μπήκαν επίσης στο στόχαστρο. Ο κατάλογος των φυσικών και νομικών προσώπων που υφίστανται κυρώσεις από το Λονδίνο έχει πλέον πάνω από 1.000 καταχωρήσεις. |
Archives
April 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|